11 اقدام برای ساماندهی اتباع غیر مجاز

تعداد بازدید : 266

بدون لکنت با رئیس عدلیه

در پی حضور رئیس قوه قضاییه در دانشگاه تبریز، دانشجویان انتقادات صریحی را در حضور رئیس قوه قضاییه مطرح کردند

گروه سیاسی-حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای دیروز و در جریان سفر به استان آذربایجان شرقی، در دانشگاه تبریز حاضر شد تا با دانشجویان و جوانان به صورت مستقیم و بدون‌واسطه به گفت‌وگو و تبادل نظر بپردازد.پیش از سخنان رئیس دستگاه قضا، ۸ نفر از دانشجویان و ۵ نفر از اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های استان آذربایجان شرقی در حضور اژه‌ای به بیان دیدگاه‌ها و ‌نظرات خود پرداختند.به گزارش میزان،«نصرا...‌زاده» رئیس دانشگاه تبریز طی سخنانی گفت: جرئت، جسارت و شجاعت رئیس قوه قضاییه برای حضور در دانشگاه‌ها و جمع‌های دانشجویی و پاسخگویی به سوالات و دغدغه‌های دانشجویان و اساتید را می‌ستاییم. «عرب احمدی» نماینده تشکل بسیج دانشجویی دانشگاه‌های استان آذربایجان شرقی نیز طی سخنانی در این مراسم گفت: ما دانشجویان، شخصیت ساده‌زیست و تملق‌ستیز حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای را می‌ستاییم و اذعان می‌کنیم که حضور بی‌تکلف رئیس دستگاه قضا در جمع‌ها و اقشار مختلف مردمی، اقدامی قابل ستایش است. وی در ادامه، عفو معیاری تعداد قابل توجهی از محکومان و متهمان در اواخر سال گذشته و همچنین مبارزه جدی با فساد درون قوه قضاییه را که نمونه اخیر آن رسیدگی به پرونده فرزندان یکی از مقامات ارشد قوه قضاییه بوده است، از جمله اقدامات ارزشمند و قابل تقدیر دستگاه قضا طی مدت اخیر دانست و گفت: ما تاکید می‌کنیم که به هیچ وجه ممکن نباید کلام و تاکیدات رهبر معظم انقلاب اسلامی بر روی زمین باقی بماند و همین جا با صدای بلند اعلام می‌کنیم «بانک‌ها غلط می‌کنند با پول مردم بنگاه‌داری کنند». نباید شرایط به نحوی باشد که یک بانک خصوصی به تنهایی به میزان ۲۵ درصد پایه پولی کشور را افزایش دهد و ضرر این اقدام به مردم و نفع آن به عده‌ای محدود برسد. در ادامه این مراسم، «علی احمدی» نماینده تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های استان آذربایجان شرقی طی سخنانی، عدم نظارت کافی بر عملکرد قضات را یکی از حلقه‌های مفقوده در قوه قضاییه دانست و بر ضرورت تسریع در اجرای کامل سند تحول قضایی و همچنین پرهیز از آفت‌های مربوط به آمارگرایی در عدلیه تاکید کرد. «ساناز احمدی‌پور» نماینده شورای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های تبریز، «وضعیت نابسامان اقتصادی»، «عدم کسب درآمد در دوران تحصیل» و همچنین «عدم اطمینان از شغل آینده در زمان دانشجویی» را از جمله علل اصلی افزایش مهاجرت نخبگان از کشور برشمرد.«فاطمه حسین‌زاده» دانشجوی فقه و حقوق دانشگاه شهید مدنی آذربایجان شرقی طی سخنانی اظهار کرد: ما دانشجویان خواهان این هستیم که همه مسئولان، از رویه رئیس قوه قضاییه در زمینه حضور در جمع‌های دانشجویی الگوبرداری کنند.در ادامه این مراسم «ندا عباس‌نژاد» نماینده دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز و سرپرست گروه جهادی شهید اجاقی، طی سخنانی خواستار ابهام‌زدایی از پرونده‌های قضایی چهره‌های شناخته شده کشور در جریانات سال گذشته شد. «سید آریا موسویان» نماینده دانشجویان دانشگاه پیام نور تبریز با بیان این که برقراری عدالت آموزشی، اقتصادی و فرهنگی، مطالبه جدی دانشجویان از دستگاه قضاست، گفت: متاسفانه برخورد قوه قضاییه با قانون‌شکنان، چندان برای افکار عمومی جامعه اقناع کننده نیست. وی با بیان این‌که مشکلاتی نظیر «گرانی مسکن»، «گرانی خودرو»، «سود‌های غیرمتعارف بانک‌ها» و «تورم»، کام جوانان را تلخ کرده است، گفت: قوه قضاییه باید حرکت خود را در مسیر اجرای عدالت به صورت توفنده و انقلابی به پیش ببرد. «پرویز آژیده» نماینده بسیج اساتید استان آذربایجان شرقی طی سخنانی بر ضرورت تمیز قائل شدن میان انتقاد و انتقام تاکید کرد و گفت: در نظام اسلامی «تبعیض» عامل اصلی عمده نارضایتی‌هاست. در ادامه،رئیس دستگاه قضا گفت: کلیه‌ مطالب مطرح شده از جانب شما دانشجویان و اساتید اعم از موضوعات مرتبط با قوه قضاییه و سایر مطالب را پیگیری خواهم کرد. طی مدتی که متصدی مسئولیت ریاست قوه قضاییه هستم با نمایندگان تمامی اقشار جامعه دیدار و نشست‌های هم‌اندیشی برگزار کرده‌ام و همواره از گفت‏وگو و نشست و برخاست با مردم و صاحبنظران و منتقدان استقبال کرده‌ام. رئیس عدلیه در ادامه با اشاره به موضوع بانک‌ها گفت: همان‌طور که سال گذشته وعده دادیم، امسال با کمک دولت در بحث تخلفات و جرایم بانکی ابتدا به سراغ بانک‌ها رفته‌ایم، در عین این‌که به موضوع مشتریان آن‌ها هم رسیدگی می‌کنیم؛ البته باید توجه داشت که در این قضیه، قصد ما اصلاح رویه‌ها و امور و انسداد بستر‌های فسادزاست و صرفاً نمی‌خواهیم کسی را محکوم کنیم و به زندان بیفکنیم. قاضی‌القضات در ادامه با اشاره به موضوع اصلاح و بازاجتماعی کردن محکومان و مجرمان، گفت: یکی از وظایف قوه قضاییه اصلاح و بازاجتماعی کردن محکومان و مجرمان است؛ ما اعتقاد داریم که باید راه بازگشت و توبه را برای جوانان یا اشخاصی که در اثر وسوسه‌های شیطان‌صفتان مرتکب جرایم شده‌اند، بازگذاشت؛ اگر فردی مرتکب جرمی شد باید مجازات شود، اما نباید از حیّز انتفاع ساقط شود؛ حتی معتقدیم چنان‌چه مجرمی به حکم قانون با مجازات اعدام مواجه شد، نباید به‌گونه‌ای باشد که زندگی اجتماعی بستگان و اعضای خانواده او تحت‌الشعاع قرار گیرد؛ این‌ها مباحثی است که در دوره جدید ما روی آن‌ها تمرکز کرده‌ایم و از شما دانشجویان و اساتید نیز می‌خواهیم تا در این حوزه‌ها با اقدامات پژوهشی ما را یاری رسانید.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

تعداد بازدید : 299

مسئولان محترم! طنز فاخر را توطئه نپندارید

در سالروز درگذشت «عمران صلاحی» با دکتر اسماعیل امینی گفت وگوکردیم

نویسنده : محمد بهبودی نیا calture@khorasannews.com

وقتی به سراغ فضای مجازی می‌رویم، با تعداد زیادی کلیپ روبه‌رو می‌شویم که محض خندیدن من و شما تولیدشده است. کلیپ‌هایی که سازندگان آن برای وادارکردن ما به خندیدن دست به هر کاری می‌زنند. ماجرای این آشفته‌بازار، تنها به فضای مجازی محدود نمی‌شود .تلویزیون و تعداد زیادی از نشریات طنزمحور نیز از این آسیب بی‌بهره نمانده‌اند. وقتی تلویزیون را روشن می‌کنیم، با تعداد زیادی از مسابقات شعرخوانی و برنامه‌های تلویزیونی طنزمحور روبه‌رو می‌شویم که با دیدنشان این سؤال در ذهنمان مطرح می‌شود که تفاوت طنز و لودگی در چیست؟ چرا برخی برنامه‌های طنزمحور تلویزیون با اینستاگرام و دیگر اپلیکیشن‌های فضای مجازی از نظر کیفیت و تولید محتوا تفاوتی ندارد؟ با دکتر اسماعیل امینی ، استاد زبان و ادبیات فارسی و پژوهشگر ادبی، درباره وضعیت طنز امروز در رسانه‌ها و چالش‌های آن گفت‌وگو کرده‌ایم. جدیدترین کتاب این شاعر و طنزپرداز شناخته‌شده با نام «جلسه طنز» که شامل مباحث آموزشی و کارگاهی است، چند روز پیش به همت انتشارات «روزبهان» چاپ و روانه بازار شد.

لطفاً مختصری درباره تاریخچه طنزنویسی در ایران توضیح دهید .

برخی صاحب‌نظران ،شروع طنزنویسی را به دوران مشروطه نسبت می‌دهند که این باوری اشتباه است. طنز در ادبیات فارسی دارای تاریخچه‌ای بلندبالاست؛ به‌طوری‌که در آثار بزرگانی مانند عطار،مولوی ،حافظ ،سعدی ،بیدل ، صائب و حتی پیش از آن‌ها شاهد طنزنویسی‌های فاخری هستیم. اگرچه عبید زاکانی جزو بزرگان ادبیات فارسی است که بیشتر همتش را در زمینه خلق طنز صرف کرده است؛ اما او اولین طنزنویس ادبیات فارسی نیست.پیش از عبید، آثار زیادی در این حوزه نوشته‌شده است که منظومه «درخت آسوریگ» ( مناظره یک بز و درخت خرما) از مهم‌ترین متون طنز پیش از اسلام در ایران به شمار می‌آید. به‌طورکلی از زمان رودکی تا روزگار ما، در شعر بسیاری از شاعران ما نشانه‌های طنز وجود دارد. خلاصه این‌که در تعریف طنز باید بگوییم این سبک ادبی صورت متعالی نقد به شمار می‌آید و ادبیات ما هیچ‌گاه از وجود این‌گونه ادبی، خالی نبوده است.

تعریف جهانی طنز چیست؟

امروز،این تعریف اشتباه که «هر چیزی ما را بخنداند طنز است» باعث سوءتفاهم‌هایی در زمینه خلق طنز شده است. درصورتی‌که نگاه جهانی به طنز، نوعی نگاه خاص به زبان و رخدادهاست. ریشه ناآگاهی عمومی جامعه ما نسبت به طنز به ضعف نظام آموزشی‌مان برمی‌گردد؛ زیرا ما در مدارس و دانشگاه‌ها هیچ‌وقت از اصول طنزنویسی صحیح و طنز واقعی حرف نمی‌زنیم .

جای چه عناصری را در طنز امروز خالی می‌بینید؟

امروزه متأسفانه همه‌چیز تحت سیطره سیاست قرارگرفته است و طنز نیز از این موضوع مستثنا نیست. تعداد بی‌شماری از طنزنویسان ما بر این باورند که طنز ،ابزاری برای تاخت‌وتاز به رقیب‌های سیاسی است. نه‌تنها شاعران و نویسندگان بلکه صداوسیما نیز درگیر این نوع دیدگاه اشتباه است. در طنز امروز، جای خالی نگاه انسانی به‌شدت احساس می‌شود. طنزپردازان، امروز باید به این نکته توجه داشته باشند که در طنز به‌جای طرفداری از جناح و گروه خاص سیاسی باید طرفدار مردم و انسانیت باشند. یکی از موارد دیگری که در طنزنویسی جایش خالی مانده ،اجرای تکنیک شخصی در زبان و روایت است. امروز زبان و نوع نگاه همه طنزپردازانی که به سرودن و نوشتن مشغول‌اند شبیه هم شده است. طنزپردازان روزگار ما قصد دارند با آثارشان نظر عوام را جلب کنند به همین دلیل به سمت‌وسوی استفاده از زبان ساده و عامه‌پسند رفته‌اند . درنتیجه، زبان،اندیشه و روایت‌های همه آثار طنز روزگار ما شبیه هم به نظر می‌رسد.

برخی طنزنویسان ،نبود حمایت‌های رسانه‌ای را دلیل کمرنگ شدن طنز روزگار ما می‌دانند،نظر شما چیست؟

هم‌اکنون طنزنویس خوب زیاد داریم اما باید به این نکته توجه داشت که دوره چهره‌سازی گذشته است و نمی‌توان نبود حمایت‌های رسانه‌ای و نداشتن تریبون را دلیل کمرنگ شدن طنز امروز دانست. امروزه اساسا انگیزه پیگیری کار فرهنگی وجود ندارد.برخی مسئولانی که شرایط را به این روز رسانده‌اند، هیچ‌وقت فکر نمی‌کردند به شرایطی برسیم که کتاب ،مجلات و روزنامه منتشر شود ولی تعداد انگشت‌شماری از مردم این محصولات فرهنگی را خریداری کنند. در این روزگار،شناخت طنز باید بیش‌ازپیش موردتوجه قرار گیرد؛اما امروز متأسفانه هیچ‌کس، نگران طنز نیست.

راهکارهای تقویت طنز چیست؟

آموزش مداوم طنزنویسی به شاعران ، نویسندگان و حتی مردم از مهم‌ترین اولویت‌هاست. امروزه به دلیل ناشناخته بودن طنز واقعی برای مردم ، هنرمندان و حتی مسئولان، با این رویکرد مواجهیم که از همه‌چیز توطئه درمی‌آورند . وقتی فردی یک شعر طنز می‌نویسد به‌سرعت در برابر او موضع می‌گیرند. بسیاری از افراد جامعه و مسئولان ما ،طنز را دشمن خود و هم‌فکرانشان می‌دانند این‌گونه است که دست طنزنویس بسته می‌شود.

لطفاً درباره کتاب جدیدتان توضیح دهید.

از چند سال پیش ،مجموعه یادداشت‌های آموزشی‌ام را جمع‌آوری کردم و همین تجربیات را که سابقه آن به همکاری‌ام با هفته‌نامه «گل‌آقا» برمی‌گردد، در کتابی با نام «جلسه طنز» منتشر کردم. محتوای این کتاب مباحث کارگاهی برای طنزنویسی ،شناخت و تحلیل طنز است. در طنزنویسی امروز، شاهد خطاهای تحلیلی زیادی هستیم. برخی طنزنویسان با این خیال که هر متنی که مردم را بیشتر بخنداند طنزی موفق است شروع به نوشتن می‌کنند . این افراد ،گاهی با همین نوع تفکر به شوخی‌های گستاخانه‌ای دست می‌زنند.در حالی که طنز، گونه‌ای از نگاه کردن اندیشمندانه به زبان و جهان است . اتفاقاً این نوع طنزنویسی ملازمت چندانی با قهقهه زدن مخاطب ندارد.

و سخن پایانی؟

امروز شبکه‌های مختلف صداوسیمای ما از برنامه‌های به‌اصطلاح طنز پرشده است.در برخی از این برنامه‌ها این باور، رایج شده که هر آن‌کس که غیر من است باید به باد سخره گرفته شود و من حق‌دارم او را تحقیر کنم. گسترش این نوع تفکر در رسانه ملی باعث می‌شود ذائقه مردم نسبت به طنز فاخر تغییر کند و گستاخی، جای طنز واقعی را بگیرد. نسل آینده با دیدن این برنامه‌ها ،استهزا کردن دیگران را هم‌معنا با طنز می‌انگارد.به اعتقاد من این موضوع باید جدی گرفته شود و مسئولان با جدیت چاره‌اندیشی کنند.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

در گفت و گو با فعالان صنایع غذایی استان مطرح شد

تعداد بازدید : 225

معمای کمبود شکر همچنان بی جواب

هانیه غلامی/ در چند سال اخیر یکی از دغدغه‌های مهم در صنایع استان تأمین شکر برای کارخانه‏های تولیدات شکربر بوده است و همیشه گلایه‌هایی در این باره توسط تولیدکنندگان وجود داشته است؛ به همین منظور، برای پیگیری وضعیت شکر صنایع با دو مسئول در این حوزه گفت و گو کردم .

دبیر انجمن صنایع غذایی استان درباره وضعیت شکر در حوزه صنایع گفت: شکی نیست که شکر کم داریم و آن‌چه انجام می‌شود، مسکن است؛ از جمله مشکلات کارخانه‏ها این است که با پرداخت کرایۀ هنگفت، چغندر را از غرب کشور خریداری می‌کنند و می‌‌آورند. امسال نیز با توجه به این‌که سطح زیرکشت چغندر در استان کمتر از سال گذشته است، واحدهای تولیدی باید خرید از غرب کشور را به میزان بیشتری انجام دهند و هزینه‌های مختلفی از جمله هزینه حمل بر دوش کارخانه‏هاست.

وی علت کاهش سطح زیرکشت چغندر در استان را دیر اعلام کردن خرید تضمینی چغندر دانست که در نتیجه کشاورزان کاشت محصولات دیگری را ترجیح می‌دهند و زمان کشت را نیز از دست می‌دهند؛ چون مطمئن نیستند با چه قیمتی از آن‌ها خریداری می‌شود.

واردات قند به استان؛ بحران‌ساز برای تولیدکننده

شفیعی از واردکردن قند از سایر استان‌ها که به شکر ارزان دسترسی راحت‌تری دارند، به عنوان بحران برای صنایع قند و شکر یاد کرد و ادامه داد: وارد کردن قند به استان با قیمتی پایین تولیدکننده استان را دچار صدمۀ بسیار کرده است و بسیاری از واحدهایی که قند کله و شکسته تولید می‌کرده‌اند، تعطیل شده‌اند؛ برای مثال قندی که وارد استان می‌شود، در بازار کیلویی 33 هزار تومان به فروش می‌رسد، این درحالی است که تولیدکنندۀ ما شکر را کیلویی 33 تا 34 هزار تومان می‌خرد، این تولیدکننده باید با چه قیمتی به قند تبدیل کند و به چه قیمتی بفروشد تا بتواند با آن قند وارد شده از دیگر استان‌ها رقابت کند.

دبیر انجمن صنایع غذایی استان اظهار کرد: متأسفانه بعضی از تجار واردکنندۀ شکر خام که قراردادهایی را با کارخانه‌های خارج از استان برای تبدیل شکر سفید به قند بسته‌اند، چون بهای تمام شده برایشان کمتر است قند را در استان ما با قیمت 32-33 هزار تومان می‌فروشند و تولیدکنندۀ داخل استان باید شکر را با این قیمت تهیه کند.

حواله‌هایی که اعتبار ندارند

شفیعی افزود: ما شکر 25 هزار تومانی نداریم و به سازمان‌های ذی ربط هم که مراجعه می‌کنیم پاسخ شان این است که نمی‌توانیم شما را تأمین کنیم و برای تنظیم بازار می‌دهیم؛ برای تنظیم بازار نیز مدتی است حواله‌هایی از جهاد استان برای شرکت آوا تجارت صادر شده است اما هیچ نتیجه‌ای تا الان گرفته نشده است و تمام تولیدکنندگان در سردرگمی و انتظار برای دریافت حواله هایشان هستند.

وی به استفاده از سامانه بازارگاه برای شکر نیز اشاره کرد و گفت: از این سامانه در زمینه خرید نهاده‌های دامی هم استفاده شد و موفق نبود؛ در مورد شکر نیز همان اتفاق افتاده است، وقتی کار در مسیر ادارات قرار می‌گیرد بسیار زمان بر می‌شود.

شفیعی معتقد است قیمت‌گذاری دستوری نتیجه خوبی ندارد و اگر اجازه داده شود عرضه و تقاضا قیمت را تعیین کند رقابت باعث می‌شود قیمت هم پایین باشد.

3000 تن شکر سهمیه استان در تصرف یک واحد؟!

در ادامه با رئیس خانه صمت استان گفت و گو کردم؛ ابراهیمی در توضیح مصرف شکر در صنایع گفت: حدود 40 هزار تن مصرف ماهانۀ صنایع شکربر ماست، یعنی کارخانه‌هایی که شکر مادۀ اولیه یا بخش مهمی از مادۀ اولیه برای آن‌ها محسوب می‌شود و الان ماه هفتم است که هیچ گونه شکری به واحدهای صنعتی تخصیص داده نشده است. متولی تأمین جهاد کشاورزی است و کسی که تقسیم می‌کند خانه صنعت، معدن و تجارت است.

وی افزود: حدود یک ماه پیش جهاد کشاورزی اعلام کرد که 4 هزار و 700 تن بین واحدها توزیع کنیم، ما هم بر اساس میزان مصرف هر واحد سهمیه‌بندی کردیم. 4700 تن، حدود 12 درصد نیاز استان برای یک ماه بود، با این حال، سهمیه‌بندی انجام شد، برای اولین بار مکانی که باید شکر را تحویل می‌داد، شرکتی در تهران بود. درنهایت این 4700 تن روی کاغذ توزیع شد ولی در عمل هیچ تخصیصی به واحدها داده نشد و شرکت تهرانی معتقد بود که 3000 تن از این شکر را یکی از واحدهای استان گرفته است.

شکر به هیچ واحد تولیدی نیامد

از ابراهیمی سؤال کردم بر چه مبنایی یکی از واحدها توانایی این کار را می‌تواند داشته باشد؟ وی در پاسخ گفت: آن‌چه به ما گفتند این بوده است بنابراین، نهایتا 1400-1500 تن مانده است که آن هم تخصیصی داده نشد و عملاً راه به جایی نبرد و شکر گیر هیچ واحد تولیدی نیامد. اخیرا هم 2500 تن اعلام کرده‌اند که بین واحدها سهمیه بندی و به جهاد برای ادامه کار معرفی کرده‌ایم که شرکت توزیع آن نیز در تهران است.

وی اظهار کرد: مقامات استانداری به ما قول داده اند که 10 هزار تن از مبدأ توزیع خود استان طی هفته آینده تخصیص داده شود.

سایر استان‌ها این مشکل را ندارند

رئیس خانه صمت استان گفت: قیمت هر کیلو شکر اختصاص داده شده برای کارخانه‌ها 25500 تومان است، در استان‌های دیگر طی ماه‌های گذشته شکر به دفعات با همین نرخ مصوب توزیع شده است و قند تولیدی آن‌ها با قیمت 31-32 هزار تومان الان در مشهد به فروش می‌رسد این درحالی است که صنایع ما باید شکر را 32-33 هزار تومان خریداری کنند، عملاً قدرت رقابت از واحدها گرفته می‌شود و واحدها دچار تعدیل نیرو و تعطیلی می‌شوند، چطور برای سایر استان‌ها این امکان وجود دارد؟ در استان ما شکر فراوان است ولی واحدها باید با قیمت 33 هزار تومان خریداری کنند.

با معرفی دستگاه دولتی بوده است

دوباره از رئیس خانه صمت استان پرسیدم آیا ادعای این شرکت را که گفته است یکی از واحدهای استان 3000 تن شکر را گرفته است پیگیری کرده اید؟ شما مسئول توزیع هستید، آن واحد چطور توانسته است این مقدار زیاد شکر را دریافت کند؟ به طوری که سایر واحدها امکان گرفتن شکر نداشته باشند!

ابراهیمی در جواب گفت: تحویل شکر با معرفی دستگاه‌های مربوط انجام می‌شود، به ما اعلام کرده‌اند، اگر این ادعا صحت داشته باشد، با معرفی یک دستگاه دولتی اتفاق افتاده است و این دستگاه دولتی هم نمی‌تواند استان ما باشد، چون شکری که برای صنعت اختصاص داده می‌شود متولی‌اش جهاد کشاورزی است و در اختیار ما می‌گذارد و ما توزیع می‌کنیم، نمی‌دانم چقدر صحت دارد؛ ولی چیزی که به ما گفته‌اند همان بوده است، قطعا این کار جهاد کشاورزی استان ما نیست. اگر این اتفاق واقعیت داشته باشد باید مستقیم از تهران اتفاق افتاده باشد.

سرگردانی تولیدکننده برای دریافت کد

رئیس خانه صمت استان در پاسخ به این سوال که علت انتخاب شرکت توزیع کننده در تهران چه بوده است؟ گفت: آن‌چه من شنیدم این شکر را بخش خصوصی وارد کرده است و در دفعات قبل همه از اداره غله استان شکر را دریافت می‌کردند.

در نهایت به ماجرای سامانه بازارگاه اشاره کردم و پرسیدم خرید از آن‌جا به چه شکل خواهد بود و آیا تمهیدات لازم برای این اتفاق افتاده است؟ ابراهیمی جواب داد: آن چیزی که می‌گویند این است که به زودی شکر هم مانند بسیاری دیگر از اقلام از جمله آرد، نهاده دامی و ... وارد سامانه بازارگاه می‌شود، این موضوع مستلزم دریافت یک کد بود، واحدها 10-15 روزی سرگردان دریافت این کد بودند.

ابراهیمی افزود: از یک ماه دیگر شرایط مقداری متفاوت خواهد شد چون فصل برداشت چغندر است و شرایط مقداری بهتر می‌شود ولی ما فصل تابستان را که بسیاری از محصولات باید کنسرو می‌شد، از دست دادیم و کشاورزی و باغداری ما آسیب دید به دلیل ناتوانی در تأمین شکر صنایع.

برای تکمیل گزارش سعی کردیم با مدیران جهاد کشاورزی استان صحبت کنیم اما متاسفانه نتیجه ای حاصل نشد.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

دیدگاه شما | 1 نظر

مدیرکل آموزش و پرورش خبر داد:

تعداد بازدید : 213

2500 کلاس درس استان بدون معلم!

مدیرکل آموزش و پرورش خراسان رضوی گفت: در خراسان رضوی ۳۰ هزار نیروی انسانی کمبود داریم و هم اکنون ۲۵۰۰ کلاس بدون معلم است که ۲۲۰۰ کلاس آن مربوط به مشهد و اطراف آن می شود. به گزارش فارس، سید امیر شوشتری درباره تمهیداتی که برای کمبود نیرو از سال گذشته تاکنون باید اندیشیده می‌شد، گفت: از ۱۰ سال پیش تاکنون افزایش دانش آموز و کاهش همکار فرهنگی درپی بازنشستگی های نیروها را داشته‌ایم. وی در بخش دیگری از اظهارات خود درباره فضای آموزشی نیز اظهار کرد: هم اکنون ساخت ۷ هزار کلاس برای استان نیاز است. باید در تجاری سازی و مولد سازی و بهره‌برداری از فضاها ریسک کنیم و وارد میدان شویم و مسئولان شهرستانی و استانی را ترغیب و تشویق کنیم و به آن ها طرح بدهیم.

یک هفته پیگیری بدون پاسخ!

از ابتدای شروع سال تحصیلی برخی شهروندان و اولیای دانش آموزان در تماس با گروه جامعه روزنامه «خراسان رضوی» درباره بدون معلم بودن کلاس فرزندان شان گلایه هایی را مطرح کرده و خواستار پیگیری در این زمینه بودند. حدود یک هفته ای نیز از آغاز پیگیری های ما از آموزش و پرورش استان برای پیگیری مطالبه ها و گلایه های والدین در این زمینه می گذرد، اما پاسخگویی در این باره به صفدر سلطانی سرپرست معاونت پژوهش، برنامه ریزی و توسعه منابع آموزش و پرورش استان واگذار شده بود که طی این یک هفته وی پاسخی به تماس های مکرر و پیامک های خبرنگار ما نداد. به هرحال آموزش و پرورش استان موظف به پاسخگویی دقیق به افکار عمومی و گلایه های شهروندان است و ما نیز آماده دریافت پاسخ آموزش و پرورش خراسان رضوی برای سوالات و گلایه های شهروندان در این زمینه و همچنین اقدامات و تمهیدات این مجموعه برای جبران کمبود معلم در مدارس استان هستیم.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

به مناسبت روز نیروی انتظامی

تعداد بازدید : 259

سیر تا پیاز تأسیس «نظمیه» در ایران

نویسنده : جواد نوائیان رودسری j.navaeian@Gmail.com

سیزدهم مهر در تقویم رسمی کشور با عنوان «روز نیروی انتظامی» نام‌گذاری شده‌است؛ روزی که همه سازمان‌های مسئول تأمین امنیت داخلی یعنی ژاندرمری، شهربانی و کمیته‌های انقلاب اسلامی با هم ادغام شدند و ذیل یک نام واحد، یعنی «نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران» به مردم خدمت کردند. این روز را به همه نیروهای زحمتکش و از جان گذشته نیروی انتظامی تبریک می‌گوییم و بر روان پاک و مطهر شهدای این نیرو که برای حفظ امنیت و آسایش این مرز و بوم، از جان مایه گذاشتند، درود می‌فرستیم. به بهانه روز نیروی انتظامی، تصمیم گرفتیم که در صفحه تاریخ امروز، سری به تاریخ پرقدمت فعالیت نیروی انتظامی در ایران بزنیم. نیرویی که با عناوین مختلف، در ادوار گوناگون تاریخ ایران فعال بود و از میانه دوره قاجار و سپس با پیروزی انقلاب مشروطیت، سازمان و الگوی مشخص و جدیدی به خود گرفت که مطابقت زیادی با الگوهای جهانی چنین نیروهایی داشت. امیدواریم آن‌چه تدارک دیده‌ایم، مورد پسند و عنایت شما خوانندگان عزیز و ارجمند قرار گیرد و از خواندن قصه تولد نظمیه در ایران لذت ببرید.

سازمانی به قدمت تاریخ

احتمالاً، تأسیس تشکیلاتی برای پاسداری از امنیت و آسایش مردم، با تشکیل جوامع انسانی آغاز شده است. زندگی بدون امنیت ممکن نیست. افزون بر این، جلوگیری از اجحاف زورمندان به زیردستان و مقابله با سوءاستفاده افرادی که زندگی در اجتماع را دست‌مایه مطامع شخصی خود قرار می‌دهند و نیز مقابله با رعایت نکردن موازین شرعی و عرفی از سوی برخی افراد موضوعی است که تشکیل نهادی حکومتی را برای انتظام بخشیدن به امور، اجتناب ناپذیر می‌کند. با گسترش و توسعه جوامع بشری و بروز و ظهور پیشرفت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فناوری و... دایره وظایف این نهاد گسترده‌تر شد و حتی ضعیف‌ترین و کوچک‌ترین نظام‌های سیاسی، مانند دولت – شهرها هم خود را بی‌نیاز از چنین تشکیلاتی نمی‌دانستند؛ بنابراین، اگر بخواهیم درباره تاریخچه نظمیه در ایران صحبت کنیم، باید به این نکته توجه داشته باشیم که پیدایش این تشکیلات، خلق‌الساعه و ناگهانی نبوده‌است و سرزمین ما، از زمان حضور و قدرت‌نمایی دولت‌های کوچک و بزرگ، از چند هزار سال قبل از میلاد مسیح، شاهد فعالیت تشکیلاتی بوده که وظایف نظمیه را برعهده داشته است.

«قراولخانه»؛ نخستین کلانتری‌ تاریخ ایران

تا پیش از تأسیس رسمی تشکیلات نظمیه و پلیس در ایران، حفظ نظم شهرها برعهده والیان بود. حاکم، معاونی داشت که وی را وزیر می‌نامیدند و او بر کلانترِ شهر و کلانتر نیز بر کدخدایان محلات نظارت داشت و این ساختار ساده و ابتدایی، زیربنای الگوی مدیریت تأمین نظم و امنیت جامعه ایرانی را تشکیل می‌داد. مراکز پلیس در آن دوره، «قراولخانه» نامیده می‌شد، این قراولخانه‌ها زیر نظر داروغه که در «داروغه‌خانه» مستقر بود، فعالیت می‌کرد. در واقع، محل استراحت و کشیک گزمه‌ها بود که با دستور داروغه، در موارد مختلف، وارد عمل می‌شدند. حراست از بازار برعهده مأمورانی بود که به «عسس» شهرت داشتند و زیر نظر «میرشب» فعالیت می‌کردند. در آن زمان، 4 ساعت از شب گذشته، شهر قُرُق می‌شد و حکومت نظامی برقرار بود. در آن شرایط، هیچ‌کس نمی‌توانست بدون اسم شب از خیابان‌ها بگذرد. در واقع، به دلیل تسلط نداشتن مأموران و بیم از تحرکات اوباش و سارقان، در کسوت مردم عادی، کلیه فعالیت‌های شهر، شب‌هنگام موقوف و تعطیل می‌شد.

امیرکبیر و تغییرات در نظمیه

پیروی از ساختار سازمانی که بعدها هسته اولیه نظمیه ایران را شکل داد، به همین شکل، کم و بیش تا دوران صدارت «میرزاتقی‌خان امیرکبیر» ادامه پیدا کرد. وی که در مسافرت‌هایش به روسیه و عثمانی با شیوه‌های نوین اداره کشور و همچنین، برقراری نظم آشنا شده بود، دو بخش جدید در سازمان نظمیه به وجود آورد؛ بخش نخست، دستگاه «خُفیه‌نویسان» بود که مسئولیت جمع‌آوری خبر و گزارش آن را به امیر برعهده داشتند. «خفیه‌نویسان» مأمور بودند با تعقیب و مراقبت، خرابکاران را پیدا و پیش از هر اقدامی، زمینه بازداشت آن‌ها را توسط مأموران حکومتی فراهم کنند. یکی از مهم‌ترین اقدامات این بخش از نظمیه در دوران امیرکبیر، کشف توطئه همکاری بابی‌ها به رهبری «ملا علی ترشیزی» با تعدادی از شاهزادگان ناراضی قاجار مقیم بغداد، علیه حکومت نوپای ناصرالدین شاه بود که مرحوم اعتضادالسلطنه، آن را به تفصیل در کتاب «فتنه باب» آورده‌است. بخش دوم، تأسیس اداره‌ای با عنوان «تذکره‌خانه» در خیابان ارگ تهران بود که مادرِ اداره گذرنامه امروز محسوب می‌شود. در زمان امیر، تعداد مأموران مسئول نظم و امنیت افزایش پیدا کرد. در تهران 40 قراولخانه، در مشهد 20 قراولخانه و در شیراز 25 قراولخانه تأسیس شد و کار احداث قراولخانه‌های بیشتر در شهرهای مختلف تا پایان دوره صدارت امیرکبیر ادامه پیدا کرد.

«دمونت فرت» و تأسیس نظمیه نوین

پس از شهادت امیرکبیر، بسیاری از اصلاحات وی، نیمه‌کاره رها شد. سال 1250 خورشیدی، «میرزاحسین‌خان سپهسالار» ملقب به مشیرالدوله، به مقام صدراعظمی رسید. او نخستین صدراعظم ایران بود که در خارج تحصیل کرده و دوره مدرسه نظام را در فرانسه گذرانده‌بود. سپهسالار به مظاهر تمدن غربی با همان شکل موجود در فرنگستان، سخت دلبستگی داشت؛ برعکس امیرکبیر که همواره بر بومی کردن اسباب و سنن وارداتی، تأکید می‌کرد. سپهسالار، تحت تأثیر آموزه‌های غربی، موضوع اصل تفکیک قوا را در ایران مطرح کرد و برای تشویق شاه به پذیرش مظاهر تمدن فرنگی، او را به اروپا بُرد. در همین سفر اروپایی بود که با استخدام «کونت دومونت فرت» اتریشی، با عنوان مستشار اداره پلیس، سنگ بنای نظمیه نوین در ایران گذاشته‌شد؛ اما ظاهراً، این دعوت به دلیل عزل سپهسالار پس از بازگشت به ایران و وقوع قحطی‌های مکرر در کشور تا مدتی، کان لم یکن تلقی شد؛ تا این‌که ظاهراً پس از سفر شاه به فرنگ در سال 1256 خورشیدی، به همراهی «میرزا حسین‌خان مشیرالدوله»، دوباره از «دومونت فرت» برای همکاری دعوت شد و وی در سال 1257 خورشیدی، به ایران آمد. «امین‌الدوله» که ظاهراً دید مثبتی درباره استفاده از «کنت دمونت فرت» نداشته است، شرح مفصلی را از ورود وی به تهران، در کتاب خاطرات سیاسی خود آورده و ورود او را دست‌پخت مشیرالدوله و در راستای منافع وی و اطرافیانش دانسته است.

تولد اداره جلیله پلیس!

«دمونت فرت» را باید بنیان‌گذار نظمیه نوین در ایران نامید. او اصالتاً فرانسوی بود، اما در ناپل ایتالیا متولد شده و رشد کرده‌بود. طبق طرح «دومونت فرت» که در گام نخست در پایتخت اجرا می‌شد، نیروی پلیس تهران با 400 نیروی پیاده و 60 سواره، فعالیت خود را آغاز می‌کرد. پس از موافقت شاه با پیشنهاد «دومونت فرت»، روز 16 ذیقعده سال 1295(آبان 1257)، نخستین تابلوی پلیس یا همان شهربانی تهران را بر سردر عمارتی واقع در ابتدای خیابان الماسیه(باب همایون)، جایی که بعدها به اداره راهنمایی و رانندگی تبدیل شد، نصب کردند. نوشته روی تابلوی نصب شده این بود: «اداره جلیله پلیس دارالخلافه و احتسابیه». ناصرالدین‌شاه شخصاً در مراسم افتتاحیه اداره پلیس پایتخت شرکت کرد و مدتی بعد به «دومونت فرت» لقب «نظم‌الملک» و منصب «امیرتومانی» (معادل سرلشکری امروز) داد. «دومونت فرت»، «میرزاابوتراب خان» را به عنوان نایب اول اداره پلیس منصوب کرد. احتمالاً در همین دوره یا مدتی پس از آن بود که نام «داروغه‌خانه» یا «کلانتری»، به واژه فرانسوی «کمیسری» تغییر کرد. به نوشته «مرتضی سیفی تفرشی» در کتاب «نظم و نظمیه در دوره قاجار»، «از متن تابلو چنین دریافت می‌شود که در ابتدای تأسیس، تکالیف شهربانی و شهرداری تهران در یک واحد متمرکز بوده است.» «دومونت فرت» بنای آموزش نیروهای جدید را گذاشت. او دست به نگارش کتابچه قانونی زد که به «کتابچه قانون کنت» شهرت داشت. این کتاب که از یک مقدمه و 58 ماده قانونی تشکیل شده بود، نخستین قانون کیفری نوین تدوین یافته در ایران محسوب می‌شود. او به همراه همسر و 3 فرزندش در خانه‌ای واقع در خیابان لاله زار زندگی می‌کرد و سخت مورد توجه و علاقه شاه بود؛ به طوری که بدگویی‌های اطرافیان، نتوانست وی را از چشم ناصرالدین شاه بیندازد. «دومونت فرت» تا سال 1916م (1295خورشیدی) در تهران ماند و در این سال، بدرود حیات گفت و در گورستان ارامنه تهران دفن شد. در دوره او، تشکیلات نظمیه تغییرات فراوانی کرد و کار تربیت مأموران کارکشته در حوزه‌های مختلف از جمله کشف جرم آغاز شد.

کارآگاه «سعیدخان» و اقدامات او

در میان تربیت یافتگان نظمیه نوین، گاه افرادی پیدا می‌شدند که در حوزه کاری خود، بی‌بدیل بودند. یکی از این افراد، «سعید نظمیه» بود که در دوره محمدعلی‌شاه وارد نظمیه شد و به دلیل ذکاوت و تبحرش در کشف جرم و دستگیری مجرم، بعد از فتح تهران و پایان دوره استبداد صغیر نیز در نظمیه ماند و حتی در نبود «یپرم‌خان»، رئیس وقت نظمیه، جانشین وی محسوب می‌شد. «سعید نظمیه» نخستین کسی است که در ایران، با استفاده از شناخت الگو و شیوه سارقان، آن‌ها را شناسایی می‌کرد. او یک بار، با همین شیوه و در کمتر از یک روز، دزدی را که به جواهرفروشی راسته بازار تهران دستبرد زده بود، یافت و اموال سرقتی را به صاحبانش بازگرداند. شیوه «سعید نظمیه» منحصر به خودش بود و به قول امروزی‌ها، «رو دست نداشت!» در دورانی که او در نظمیه کار می‌کرد، حقوق کارکنان این نهاد انتظامی، بین 6 تا 21 تومان متغیر بود.

پی‌ریزی دوباره تشکیلات نظمیه

با این حال، خیلی زود معلوم شد که شیوه «دومونت فرت» نیازمند بازبینی و اصلاح است و افزون بر آن، نیاز به بازسازی و ایجاد نیرویی مستقل نیز برای کنترل و مراقبت مناطق غیرشهری وجود دارد. این موضوع در دوران نخست‌وزیری «محمدولی‌خان تنکابنی» در دستور کار دولت مشروطه قرار گرفت، اما خزانه تهی کشور، اجازه هرگونه اقدامی را از متولیان امور سلب می‌کرد. مدتی بعد و در حالی که ده‌ها کابینه طی چند سال در ایران بر سر کار آمدند، مسئله استخدام مستشار خارجی، دوباره در دستور کار مجلس شورای ملی قرار گرفت. ابتدا از فرانسه و ایتالیا درخواست مستشار کردند، اما آن‌ها قبول نکردند و در نهایت، سوئدی‌ها و آمریکایی‌ها حاضر به فرستادن مستشار به ایران شدند. به این ترتیب، «ژنرال هارالد اُسیان یالمارسن» به ایران آمد تا پایه‌های تشکیلات ژاندارمری را که موضوع ایجاد آن، از مدت‌ها قبل مطرح شده بود، بگذارد؛ اما مشکل نظمیه هنوز برقرار بود. افسران ایرانی حاضر به پذیرش الگوهای نوین نبودند. دولت از «یالمارسن» خواست تا فردی را به‌عنوان مستشار اداره نظمیه به کار بگیرد و او «ژنرال وستداهل» را پیشنهاد کرد؛ کارآگاهی از پلیس استکهلم.

پوست‌اندازی نظمیه

به همراه «وستداهل» پاسبانی به نام «برگدال» و یک زندانبان به نام «ارفاس» نیز برای کمک به وی، از سوئد به ایران آمدند. صاحب‌منصبان ایرانی که خود را مافوق یک کارآگاه ساده سوئدی می‌دانستند، به مخالفت با وی برخاستند. تعدادی از آن‌ها استعفا کردند و بقیه حاضر به پذیرش الگوی «وستداهل» نشدند. او نیز دست به تصفیه‌ای گسترده در اداره نظمیه زد و ده‌ها مأمور و صاحب منصب ایرانی را اخراج کرد. در دوران «وستداهل»، نظمیه شکل و شمایل امروزی به خود گرفت. او که قائل به تفکیک مسئولیت بود، ادارات نظمیه مناطق غیر شهری را که در گیر و دار قدرت‌طلبی و بسط نفوذ صاحب‌منصبان شکل گرفته بود، تعطیل کرد و حفظ امنیت این مناطق را به ژاندارمری سپرد. این تفکیک مسئولیت تا سال 1370 خورشیدی و تأسیس نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، پابرجا بود. به این ترتیب، «وستداهل»، روز اول تیرماه سال 1292 خورشیدی، تأسیس نظمیه نوین ایران را اعلام کرد. او به تربیت پلیس‌های آموزش دیده و افسران تحصیل‌کرده، اهمیت فراوانی می‌داد. به دستور «وستداهل»، در ساخلوی «باغشاه» و «یوسف آباد»، دو مرکز ویژه برای آموزش افسران نظمیه تشکیل شد. این دو مرکز، نخستین دانشگاه علوم انتظامی در ایران محسوب می‌شد. از جمله افسرانی که در این شبهِ دانشگاه تربیت شدند، می‌توان به سرپاس «رکن‌الدین مختاری»، رئیس مخوف شهربانی رضاشاه، سرپاس «یحیی رادسر» و سرپاس «عبدالله سیف» اشاره کرد که بعدها، در دوره پهلوی اول، ریاست بخش‌های مختلف شهربانی را برعهده داشتند. از سوی دیگر، به دستور «وستداهل»، دو آموزشگاه هم برای آموزش پاسبان‌ها و درجه‌داران نظمیه تشکیل شد. در آموزشگاه نخست، درجه‌داران خواندن و نوشتن و همچنین، مقدماتی درباره وظایف پلیس و نحوه عملکرد او را فرا می‌گرفتند و در آموزشگاه دوم، فارغ‌التحصیلان آموزشگاه نخست، با تعلیمات عالی‌تر مباحث امنیتی و پلیسی آشنا می‌شدند. «وستداهل» به همراه «یالمارسن»، تا 10 دی 1302 خورشیدی در ایران ماند. در این سال، با وجود آن‌که براساس قانون مصوب مجلس، ریاست نظمیه تا اول فروردین 1303 به او واگذار شده بود، به دستور رضاخان که می‌خواست تمام مناصب نظامی و انتظامی را به دست نیروهای قزاق وفادار خود بسپارد، از کار برکنار شد. «وستداهل» در دوران حضورش در ایران، پرونده‌های پیچیده‌ای را مانند پرونده ترورهای «کمیته مجازات»، با استفاده از نیروهای آموزش دیده خود حل و فصل کرد. «وستداهل» پیش از ترک ایران و از دست دادن ریاست «اداره جلیله پلیس دارالخلافه» یا همان نظمیه، صدها پلیس ورزیده تربیت و ده‌ها کمیسری در تهران و سایر شهرهای ایران تأسیس کرده‌بود.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

یادداشت روز

تعداد بازدید : 241

11 اقدام برای ساماندهی اتباع غیر مجاز

نویسنده : سعید برند

ساماندهی اتباع غیرمجاز در کشور، در طول سالیان اخیر هر از چند گاهی با چالش های اساسی درگیر شده و در سطر اخبار مورد توجه قرار گرفته است. این موضوع بعد از استقرار طالبان در افغانستان، با حساسیت بیشتری هم دنبال می شود. به ویژه اگر حادثه ای در یکی از دو کشور رخ دهد، اذهان عمومی را به شدت درگیر حواشی خواهد کرد، اما این بار فضاسازی رسانه ای از حدود یک ماه پیش داغ شد. با یک استوری درباره آمار بالای زاد و ولد مهاجران افغانستانی که البته هیچ گاه صحت و سقم آن نیز مورد بررسی دقیق قرار نگرفت تا انتشار تصاویری دیگر از مهاجران در مترو، صف نانوایی، پارک های درون شهری و ... که دلالت بر حضور پر تعداد و البته غیرمجاز آنان داشت.

هر چند مشخص نیست که برخی از این تصاویر کجا و در چه زمانی تهیه شده است، اما هدف از انتشار گسترده آن ها، شائبه هماهنگی و برنامه از پیش تعیین شده برای بر هم زدن رابطه دو ملت ایران و افغانستان را تقویت می کند. دو ملتی که در عین قرابت های ریشه دار فرهنگی و تعاملات گسترده اقتصادی، اختلافات ریز و درشتی هم داشته اند. اختلافاتی که گاه به درگیری های مرزی نیز منجر شده است. از این رو پرداخت رسانه ای به این موضوع و آگاه سازی شهروندان با توجه به بحران آفرینی های اخیر، حائز اهمیت است.

به طور قطع حضور غیرمجاز اتباع در کشور، فارغ از این که تبعیت کدام کشور را داشته باشند، به هیچ عنوان پذیرفته نیست و اگر امروز سامان دهی اتباع غیرمجاز و افراد بدون هویت، به کلاف سردرگمی تبدیل شده ، شاید ماحصل ترک فعل‌ها یا اختلاف نظرها و تفاوت سلایق مسئولان در ادوار مختلف است. واقعیت این که متاسفانه برنامه منسجمی برای سامان دهی اتباع نداشته ایم، کار فرهنگی درخوری صورت نگرفته و اغلب اقدامات بیشتر فصلی و دوره ای انجام شده است.

این که فردی بدون مدارک هویتی وارد کشور شود، منزلی اجاره کند، ازدواج کند، مشغول کاری شود و بدون پرداخت مالیات و عوارض از خدمات شهری بهره مند شود، قطعا می تواند بستری برای ظهور و بروز آسیب های مختلف اجتماعی، فرهنگی و حتی امنیتی باشد، لذا شناسایی، سامان دهی و استرداد اتباع غیرمجاز به کشور خودشان، نیازمند اقدام عاجل مسئولان است، اما آن چه این موضوع را بغرنج‌تر می کند، رفتارهای احساسی از سوی برخی شهروندان است. رفتارهایی که بدون شک حاصل نبودآگاهی و نگرانی هایی است که پاسخی برای آن ها دریافت نشده است. ماحصل این رفتارهای نسنجیده و تلخ که از سوی برخی از شهروندان هر دو کشور دیده می شود، چیزی جز پرورش بذر نفرت در دل دو ملت و ریختن آب به آسیاب دشمن ندارد. دو ملتی که قرابت های فرهنگی والایی با یکدیگر دارند و البته دشمنی که بدش نمی آید در این برهه، ایران، گرفتار درگیری های متعدد با طالبان شود.

مردم ایران سال هاست که میزبان برادران و خواهران مسلمان خود از کشور افغانستان بوده اند، ملت مظلوم و رنج کشیده ای که سال های متمادی رنگ آرامش را به خود ندیده اند و زیر سایه بهت آور جنگ زندگی کرده اند و گاه مجبور شده اند، خانه و کاشانه خود را رها کنند و به امید زندگی بهتر به کشورهای همسایه از جمله ایران که مردمانش به مهربانی شهره اند، پناه ببرند. امروز ما افغانستانی های زیادی داریم که به اصطلاح موی خود را این جا سفید کرده اند، صاحب حرفه و خانواده هستند، کار می کنند،تجارت می کنند،طبابت می کنند، شعر می گویند و با آرامش در میان ایرانیان زندگی می کنند.

و البته که هر سرزمین و کشوری، شهروندان بزهکار و آسیب دیده هم دارد. کم نیستند اتباع کشورهای مختلف (حتی اتباع ایرانی) که به صورت غیرمجاز به کشورهای اروپایی و آمریکایی مهاجرت کرده اند یا اکنون به خاطر جرایم متعددی چون قاچاق و ... در زندان به سر می برند. آن چه مهم است، نحوه درست سامان دهی اتباع غیرمجاز در یک کشور است. فرایندی که نه با رفتارهای افراطی و خارج از چارچوب مدیریت می شوند و نه با رفتارهای نژادپرستی.

ساماندهی اتباع غیرمجاز در کشور ما به دلیل فراهم نبودن برخی زیرساخت ها نیازمند برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت است.

1- محافظت و صیانت از مرزها به منظور کنترل بهتر ورود و خروج اتباع غیرمجاز با بهره مندی از کادر مجرب وآموزش دیده و به کارگیری فناوری های پیشرفته مرزبانی از جمله ضروریاتی است که می تواند در پیشگیری از این آسیب کاملا موثر باشد. سرمایه گذاری در این بخش به مراتب هزینه کمتری نسبت به شناسایی و استرداد مهاجران غیرقانونی از شهرهای مختلف کشور به کشور خودشان دارد.

2- پایش دقیق اتباع غیرمجاز قبل از ورود به کشور از دیگر الزامات در این باره است. در میان مهاجران غیر قانونی که از کشورهای شرقی به کشور ما می آیند، هم افراد صاحب حرفه، نخبه و موجه حضور دارند، هم افراد بدون مهارت و البته افراد آموزش دیده و حتی وابسته به گروه های تکفیری که هدف شان انجام اقدامات تروریستی در کشور است. پایش دقیق مهاجران علاوه بر حفظ امنیت کشورمان، زمینه را برای به کارگیری از ظرفیت های نخبگانی مهیا می کند.

3-شناسایی و استرداد مهاجران غیرقانونی باید همواره با رعایت شئون انسانی در دستور کار مسئولان باشد. 4- بیان خدمات جمهوری اسلامی به اتباع حتی آنانی که غیرمجاز به کشور آمده اند، همچون حق تحصیل برای کودکانشان، از نکاتی است که چهره واقعی ایران در میزبانی از ملت افغانستان را نمایان می کند.

5- بهره مندی هر چه بیشتر از کمک های مالی و غیرمالی سازمان های جهانی تلاش بیشتر مسئولان را می طلبد.

6- یکپارچه سازی شبکه مسائل اتباع غیرمجاز با تشکیل سازمان ملی مهاجران می تواند، اقدام راه گشای دیگری باشد. اکنون وضعیت اشتغال آن ها متوجه وزارت کار است، وزارت بهداشت درگیر مسائل درمان، آموزش و پرورش متولی رتق وفتق امور تحصیلی و ... است، لذا به جای درگیری چند وزارتخانه، ایجاد سازمانی واحد که بتواند کلیه امور اتباع را پیگیری کند، مورد نیاز است.

7- روشنگری جامعه درباره تعاملات ویژه اقتصادی دو کشور از دیگر مواردی است که می تواند مقابل موج افغانستان ستیزی بایستد. تعداد قابل توجهی از سرمایه گذاری خارجی در استان خراسان رضوی توسط تاجران افغانستانی صورت می گیرد، مرز دوغارون به خصوص با توجه به برخی کارشکنی ها از سوی دیگر همسایگان، یکی از دروازه های اصلی ما برای ترانزیت به آسیای میانه است. برخی زیرساخت هایی که به تازگی مورد بهره برداری قرار گرفته است، از جمله راه آهن خواف – هرات می تواند به شکوفایی و رونق اقتصادی دو کشور کمک شایانی کند. امروز حضور برخی از اتباع افغانستانی در حوزه توریست درمانی به خصوص در خراسان رضوی عدد و رقم های قابل توجهی دارد.

8- تسریع در روند صدور شناسنامه برای کودکان حاصل از ازدواج اتباع خارجی با مادران ایرانی در کنار آگاهی شهروندان نسبت به مخاطرات این ازدواج ها، می تواند از چالش های دیگر در سال های آینده جلوگیری کند.

9- اذیت و آزار یک مهاجر قطعا محکوم است و مسئولان باید با افراد خاطی برخورد کنند و اجازه گسترش این رفتارها را ندهند؛ چراکه هیچ کجای دین و قانون ما ظلم به انسانی را روا نمی دارد، به خصوص اگر آن انسان به دنبال پناهی باشد. همان طور که اگر مهاجری، جرم و خطایی در کشور مرتکب می شود باید طبق قوانین با او قاطعانه برخورد شود.

10- رایزنی با مقامات افغانستانی و انعقاد تفاهم نامه از دیگر ضرورت های این حوزه است، مسئولان افغانستانی باید بتوانند شهروندان خود را از مخاطرات سفر غیرمجاز به کشورهای همسایه آگاه کنند و مسئولیت عواقب آن را بپذیرند.

11- امروز بسیاری از اتباع خارجی در خراسان رضوی، صاحب شغل هستند، درصد قابل توجهی کارت آمایش دارند و عده ای نیز با گذرنامه در کشور اقامت می کنند. برخی شهروندان ایرانی نگرانی های درستی درباره حضور اتباع در محل سکونت خود دارند، نگرانی هایی از جنس این که نکند این مهمان ناخوانده رفته رفته جای صاحبخانه را تنگ کند. این جا وظیفه دولتمردان است که بدانند اولا سکوت راه حل مناسبی در این باره نیست. این موضوع باید برای مردم شفاف شود که امروز کشور افغانستان چه نقشی در اقتصاد کشور و به خصوص خراسان رضوی دارد؟ چند درصد از جرم و جنایت های انجام شده، توسط اتباع غیر مجاز انجام می شود، آمار دقیق آن ها چقدر است، چند درصد از آپارتمان های مشهد توسط این افراد اجاره شده است و...

مسئولان باید بدانند هر چه سکوت سنگین تر باشد، فضا برای شایعه سازی و بحران آفرینی درباره حضور اتباع مهیاتر خواهد بود، شایعاتی که عاقبت منجر به رفتارهای احساسی از سوی شهروندان هر دو ملت خواهد شد. ثانیا باید سازوکاری ایجاد شود که مردم احساس نکنند، اتباع خارجی هزینه های زندگی شهروندی را پرداخت نمی کنند، اتباع خارجی باید طبق قوانین هزینه های زندگی در شهرهای کشور از جمله مالیات و عوارض را بپردازند و از سوی دیگر از حقوق و خدمات شهروندی نیز بهره مند شوند، این موضوع باعث خواهد شد که اتباع نیز احساس نکنند مورد ظلم و اجحاف قرار گرفته اند، شهروندان ایرانی نیز تصور نخواهند کرد که کسی جای آن ها گرفته است. نمی شود بیش از 40 سال میزبانی کنیم و هم مهمان ناراضی باشد و هم میزبان.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

تعداد بازدید : 92

طنین وحدت‌بخش «موسیقی اقوام» در کردستان

روز گذشته اولین جشنواره موسیقی «سنه» به کار خود پایان داد

گروه ادب و هنر- روز گذشته، اولین جشنواره موسیقی «سنه» ویژه اقوام ایرانی با تجلیل از نفرات برتر به کار خود پایان داد. در این جشنواره که از 8 مهرماه شروع‌شده بود 25 گروه موسیقی به اجرای آثارشان پرداختند. گروه‌های موسیقی گیلکی، سیستانی، بختیاری، بلوچی، لکی، قشقایی، کردی، ترکمن، فارسی، خراسانی، بندری، مازنی، عربی، کرمانجی، بویراحمدی، فارسی دری، تالشی و اقلیم کردستان ازجمله شرکت‌کنندگان در این هم‌آوایی بزرگ بودند. برگزاری کارگاه شعر و ترانه توسط علیرضا قزوه، شاعر ،پژوهشگر ومنتقد ادبی از برنامه‌های قابل‌توجه این جشنواره بود.

گنجینه های شعر و موسیقی

به گزارش خبرگزاری مهر، دبیر جشنواره شعر و موسیقی اقوام ایرانی سه‌شنبه‌شب در آیین اختتامیه این جشنواره گفت: هر قوم ایرانی خاستگاه هنرهای والا و گنجینه‌ای از فرهنگ، هنر و سنن است. میان هنرهایی که انسان تاکنون به آن دست‌یافته، شعر و موسیقی آهنگ حیات و ضرب‌آهنگ زندگی است.

توجه به شعر و ادبیات در کنار موسیقی

مدیرکل صداوسیمای مرکز کردستان افزود:حضور شرکت‌کنندگان در این جشنواره را که هرکدامشان صلابت قومی در نگاهشان و روایتی در ساز و نوایشان بود، به کردستان مهرپرور و مهرنشین و سنندج، شهر خلاق موسیقی باید خوش‌آمد گفت.مرادی خاطرنشان کرد: توجه به موضوع شعر و ادبیات در کنار موسیقی از نقاط قوت این جشنواره است که به هنر، معنا بخشیده است. این جشنواره تنوع گویش‌ها و زبان‌ها را ارج می‌نهد. حضور استادان صاحب سبک در کنار استعدادهای جوان و حمایت از این هنرمندان، در آینده ظرفیت بزرگی را به رسانه ملی هدیه می‌دهد.

توجه رسانه ملی به ابعاد گوناگون شعر، ادب و موسیقی

همچنین به گزارش صداوسیمای استان کردستان،دکتر پیمان جبلی رئیس سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در ارتباط ویدئو کنفرانسی ضمن تبریک سالروز میلاد پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) به ظرفیت موسیقایی غنی اقوام ایرانی اشاره کرد و گفت: توجه به ابعاد گوناگون شعر ،ادب و موسیقی در صدر برنامه‌های رسانه ملی خواهد بود. در برنامه جدید رسانه ملی، با نگاه ویژه‌ای استان کردستان در اولویت برنامه‌ها قرار خواهد گرفت.

برگزیدگان اولین جشنواره «سنه»

افشار مؤذن‌زاده، حیدر محمدی، مهرداد کرباسی، مریم رزاقی، سید بهاءالدین حسینی، مسعود مفیدی، مجتبی صادقی، طاهره تختی، کامبیز جهانبخشی، منصور دولتی، آذر میرزا پور، لاوک لطیف، شهریار کریمی، جمیل خالدی، رضا صالحی، غفور محمد زاده، عمران طاهری، احمد راهی مالک، محسن میرزا زاده، کورش اسد پور، ایرج قنبری و سید جلال‌الدین محمدیان برگزیدگان این دوره از جشنواره موسیقی «سنه» ویژه اقوام ایرانی بودند.

در این مراسم از مشاهیر هنرمند عرصه شعر و موسیقی کردستان، تعدادی از خانواده‌های شهدا و امیر دریادار شهرام ایرانی فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز تجلیل شد. از بخش های دیگر این مراسم تقدیر ویژه واهدای لوح تقدیر، تندیس جشنواره و کلید شهر خلاق موسیقی به استاد حسین کشت‌کار بوشهری، محمدجواد سوهانی و ماموستا شفیع کیمنه‌ای بود. در پایان نیز از تمبر و تندیس جشنواره موسیقی «سنه»، رونمایی شد.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

تعداد بازدید : 262

قفل 4 ساله بر واگذاری خودروسازان

اظهارات رئیس سازمان خصوصی سازی نشان می دهد که سهام وثیقه خودروسازان نزد بانک ها که یکی از موانع واگذاری سهام خودروسازان در سال های اخیر بیان شده، به رغم وعده های قبلی، همچنان پشت موانع قانونی ایستاده است

امینی- رئیس سازمان خصوصی سازی، در بخشی از اظهارات دیروز خود، خبر داد که همچنان بخش عمده ای از سهام در وثیقه خودروسازان برای واگذاری با مانع قانونی مواجه است. این در حالی است که لااقل از سال 98، گزاره ای مشابه توسط وزیر صمت دولت روحانی عنوان شده و در دولت جدید نیز وزیر اقتصاد وعده حل آن را در سال گذشته داده بود. با این حال، به نظر می رسد پیشرفت چندانی در این موضوع حاصل نشده است. هر چند به نظر می رسد در کنار پیگیری این مسئله، همچنان باید به اصل دغدغه های موجود در واگذاری خودروسازان توجه کرد. جایی که زیان انباشته و همچنین قیمت گذاری دستوری جذابیت چندانی برای خرید این دو خودروساز در فرایند واگذاری باقی نمی گذارد.

معضل بی فرجام سهام وثیقه خودروسازان در دولت قبل

در دولت گذشته بود که با مشکلات پیش آمده برای خودروسازان، ایده واگذاری آن ها در دولت و رسانه ها پررنگ تر شد. با این حال، یک مانع اصلی، بخشی از سهام خودروسازان بود که از جانب دولت، در وثیقه بانک ها قرار داشت. ماجرا از این قرار بود که در برخی مقاطع زمانی، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، متقاضی شرکت در برخی پروژه ها بوده که برای این کار، نیاز به منابع مالی داشته است. بنابراین برای این کار باید از بانک وام دریافت می کرده و از این رو وثایقی از جمله سهام خود در خودروسازان را در وثیقه بانک ها گذاشته است. در نتیجه طبیعی است برای واگذاری سهام خودروسازان، این سهام باید از وثیقه بانک ها خارج شود. بررسی ها نشان می دهد مانع سهام وثیقه خودروسازان لااقل از سال 98 وجود داشته و اگر چه به عنوان مثال رحمانی وزیر صمت اسبق در مرداد 98، وعده واگذاری خودروسازان را تا سال 99 داد، اما تا انتهای دولت قبل نه این واگذاری ها محقق شد و نه به تبع آن، آزادسازی سهام وثیقه یادشده، به فرجام رسید.

ادامه ماجرای واگذاری سهام وثیقه خودروسازان در دولت سیزدهم و تازه ترین اظهار نظر رئیس سازمان خصوصی سازی در دولت کنونی و با تشدید دور دیگری از تنش ها در بازار خودرو، واگذاری خودروسازان و مشکلات بر سر راه آن، مجدد در مرکز توجه ها قرار گرفت. در این خصوص حتی وزیر اقتصاد 3 آذر پارسال وعده داد که در هفته های آینده سهام وثیقه خودروسازان با سهام دیگری از سوی دولت که در نوبت واگذاری های فوری وجود ندارد، جایگزین می شود. پس از آن و در جریان بازدید رئیس جمهور از خودروسازان، وی نیز اسفند سال گذشته در قالب دستور 8 ماده ای به وزیر صمت تاکید کرد که واگذاری مدیریت دولتی شرکت های خودروسازی به بخش غیردولتی سریعاً تعیین تکلیف شود. با این حال، به نظر می رسد همچنان مشکلات بر سر راه این سهام وجود دارد. در تازه ترین رویدادها، خبرگزاری ایسنا به نقل از رئیس سازمان خصوصی سازی نوشت: «مقوله واگذاری خودروسازی ها مقوله ای است که در یک جلسه نمی شود آن ها را مورد بحث قرار داد. حدود 5.6 درصد از سهام ایران خودرو دست دولت است و حدود ۱۵ و خرده ای از شرکت سایپا مانده است. سهام آن چنانی دست دولت نیست. واگذاری این سهام هم برخی موانع قانونی را دارد مثل وثیقه بودن این سهام ها. ما دنبال این هستیم که یک آماده سازی انجام دهیم و این رفع موانع قانونی را بتوانیم حل کنیم.»

سهام وثیقه یکی از 3معضل بزرگ واگذاری خودروسازان

در شرایطی موضوع سهام وثیقه خودروسازان یک معضل کهنه بر سر واگذاری آن ها به شمار می رود که باید گفت وزن این مشکل نسبت به سایر مشکلات در این راه، چندان زیاد هم نیست. طبق گزارش 19005 مرکز پژوهش های مجلس با عنوان «تحلیلی بر ساختار مالکیت دو بنگاه خودروسازی ایران خودرو و سایپا و الزامات اصلاح آن»، دولت بر خلاف آن که در ظاهر 5.71 درصد از سهام ایران خودرو و 17.31 درصد از سهام سایپا را در اختیار دارد، اما با واگذاری سهام این دو شرکت به شرکت های عمومی وابسته و تحت کنترل خود و همچنین ایجاد یک نظام سهام داری چرخه ای در شرکت های خودروسازی ،عملاً مدیریت ایران خودرو و سایپا را در اختیار خود نگه داشته است. شرکت های وابسته به دولت در ایران خودرو و سایپا سهام قابل توجهی دارند، به طوری که 21.12 درصد از سهام ایران خودرو و 15.6 درصد از سهام سایپا، متعلق به این دسته است. همچنین در نظام سهام داری چرخه ای که اشاره شد، شرکت های زیرمجموعه ایران خودرو و سایپا به طور مستقیم و غیرمستقیم، سهام دو خودروساز را خریداری و یک چرخه بسته مالکیتی ایجاد کرده اند. حجم این بخش از سهام در ایران خودرو 25.24 درصد و در سایپا 39.66 درصد است. نکته قابل تامل دیگر این جاست که وجود سهام چرخه ای علاوه بر مسئله امتداد احاطه کامل دولت بر خودروسازان، موجب ایجاد کمبود سرمایه در این شرکت ها در دهه 90 نیز شده است. بنابراین بازکردن گره این سهام چرخه ای در مسیر واگذاری، یک چالش اساسی است.

دومین مسئله مهم که در ساختار مالکیت خودروسازان در مسیر واگذاری دیده می شود، ورود قطعه سازان به سهام داری ایران خودروست که زمینه مناقشات فراوان میان قطعه سازان شده است.

اما سومین مسئله در واگذاری خودروسازان به وضعیت مالی آن ها و نیز نظام قیمت گذاری بر می گردد. قیمت گذاری اشتباه در سال های اخیر یکی از عوامل اصلی ایجاد بیش از 120 هزار میلیارد تومان (بر اساس صورت های مالی حسابرسی شده سال 1400) در این دو خودروسازی شده است. بنابراین این که کدام مجموعه های خصوصی حاضر خواهند شد خرید این دو خودروساز را آن هم با توجه به دخالت دولت در قیمت گذاری خودرو قبول کنند، یک سوال مهم به شمار می رود.

به این موارد، باید ابهام در آینده صنعت خودرو در کنار وضعیت واردات خودروهای خارجی را نیز اضافه کرد که کار هدایت واگذاری خودروسازان را با دشواری های مضاعف روبه رو می کند.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

پرونده

تعداد بازدید : 260

کورس‌های شبانه، بلای جان آرامش شهر

به بهانه رالی شبانه‌ای که طی آن ، برخورد یکی از شرکت کنندگان با یک پیکان، به قیمت فوت اعضای یک خانواده بی‌گناه تمام شد از منظر جامعه‌شناختی و روان‌شناسانه به بررسی این رفتار پرخطر پرداختیم

شنیدن صدای ویراژ، بوق ممتد، تیک آف و ... بعضی خودروها برای کورس ‌گذاشتن با یکدیگر در ساعات پایانی شب، تجربه‌ای است که بسیاری از ما در سال‌های اخیر داشته‌ایم. این اتفاق گاهی باعث از خواب پریدن شهروندان شده، بچه‌ای را ترسانده و به‌طور کلی آرامش شهر را بر هم زده است. به‌تازگی، یک کورس شبانه در ارومیه باعث اتفاقی بسیار تلخ و دردناک شد. شهروندان حاضر در صحنه تصادف این‌گونه روایت می‌کنند که گویا دو خودروی پرشیا و سمند از طرف پایانه کارگری آبیاری به سمت پل قویون در حال کورس شبانه بودند، در همان هنگام خودروی پیکان که سرنشینانش تماما اعضای یک خانواده بودند، حین‌ دور‌زدن از دوربرگردان روبه‌روی اداره گاز، قربانی این کورس شبانه می‌شوند. گفته می‌شود که سرعت دو خودروی پرشیا و سمند به‌قدری بالا بوده که قدرت کنترل خودروی خود را نداشته و در نتیجه خودروی پرشیا از عقب به‌شدت با خودروی پیکان برخورد داشته که این برخورد باعث شده تا باک بنزین خودروی پیکان دچار انفجار و آتش‌سوزی شود. بعد از انفجار و آتش‌سوزی خودروی پیکان، هر دو خودروی پرشیا و سمند از محل حادثه گریخته و دقایقی بعد آتش به کمک نیروهای آتش نشانی و مردم خاموش می‌شود. سرنشینان این پیکان، دو خواهر، مادر و داماد خانواده بودند. در ساعات اولیه بعد از حادثه اعلام می‌شود که مادر خانواده بر اثر شدت سوختگی جان خود را از دست داده و سه حادثه دیده دیگر این خودرو هم بالای ۸۰ درصد دچار سوختگی شده‌اند. تا ساعت پایانی دیشب، تعداد فوتی‌های این حادثه به ۳ تن رسید و سومین سرنشین خودروی پیکان هم بر اثر شدت سوختگی جان خود را از دست داد. نکته دردناک این است که سرنشینان این پیکان اعضای یک خانواده بودند که برای گردش و مهمانی از خانه بیرون آمده بودند که با این حادثه هر چهار نفرشان دچار حریق شدند و متاسفانه سه نفرشان فوت کردند و حال یک نفر دیگر هم وخیم است. به همین بهانه و در پرونده امروز زندگی‌ سلام با کمک یک جامعه‌شناس و روان‌شناس به واکاوی دلایل انجام چنین رفتارهای پرخطری در خیابان پرداختیم که چنین افرادی علاوه برخودشان، جان دیگران را هم به خطر می‌اندازند. همچنین درباره عکس‌العمل اصولی در برابر چنین راننده‌هایی گفتیم و چند توصیه به جوانانی داشتیم که هیجان سرعت بالا و ریسک خطرپذیری، باعث شده تا به آسیب‌های شرکت در چنین رالی‌هایی فکر نکنند. با ما همراه باشید.

زمینه‌های اجتماعی کورس‌های مرگبار
یک جامعه‌شناس به واکاوی دلایل تمایل بعضی جوانان به کورس‌های شبانه مرگبار و راه‌های مدیریت آن می‌پردازد

دکتر احمدرضا اصغرپور ماسوله، استادیار گروه علوم اجتماعی و عضو هیئت‌علمی دانشگاه فردوسی در ابتدای صحبت‌هایش درباره دلایل تمایل بعضی جوانان به کورس‌های شبانه می‌گوید: «به‌طور کلی در رفتارهای مختلف که در این مورد خاص بحث ما درباره رفتار رانندگی است، همیشه افرادی هستند که دچار کج‌روی می‌شوند. یعنی افرادی هستند که هنجارها را رعایت نمی‌کنند، دست به کارهای خطرناک و مغایر قانون می‌زنند و رفتارهای افراطی انجام می‌دهند. مقداری از این کج‌روی‌ها طبیعی است؛ اما اتفاق دردناکی که در حادثه اخیر برای راننده پیکان و خانواده‌اش افتاده، یکی از پیامدهای ناگوار چنین کج‌روی‌هایی است که دامن دیگران و خانواده‌های‌شان را می‌گیرد.»

شب‌ها نظارت بیرونی کمتر است
این جامعه‌شناس درباره برگزاری چنین کورس‌هایی در شب‌ها می‌گوید: «علت این‌که چنین کورس‌هایی در شب برگزار می‌شود، اولا خلوتی خیابان‌هاست. در ساعت‌های پایانی روز، عبور و مرور خودروها خیلی کمتر می‌شود و امکان کورس شبانه محقق می‌شود. علاوه بر این، در ساعت‌های پایانی شب، نظارت بیرونی هم کمتر می‌شود و تجربه سرعت‌های بالا سهل‌الوصل‌تر است. نکته بعدی این است که در این ساعات، مهمانی‌های شبانه در خانه‌ها و باغ‌های بیرون شهر برگزار شده و متاسفانه بعضی از این راننده‌ها هم بعد از شرکت در آن‌ها، حالت عادی نداشته مثلا الکل یا مواد مخدر مصرف کرده‌اند و دست به چنین کارهایی می‌زنند.»
هنجارشکنی برای جوانان جذاب است اما ...
«اگر بخواهیم یک تحلیل دقیق‌تر انجام بدهیم، باید بگوییم که هنجارشکنی و خطرپذیری برای جوان‌ها جذاب است یعنی در دوره جوانی، انجام برخی رفتارها به‌رغم خطرناک‌بودن و این‌که جان خود و دیگران را به‌خطر می‌اندازد، باز هم برای‌شان جذاب است.» این عضو هیئت‌علمی گروه جامعه‌شناسی ادامه می‌دهد: «اگر تعدادی مسیر، پیست یا باشگاه اتومبیلرانی وجود داشته باشد که علاقه جوان‌ها به این هیجان‌ها در آن‌جاها خالی شود یا به مقداری از تمایل به هیجان معقول آن‌ها، پاسخ داده شود، قطعا شاهد کاهش چنین کورس‌هایی خواهیم بود. سرعت زیاد، بازی‌های پرهیجان و ... همیشه مورد علاقه پسرهای جوان و نوجوان است؛ بنابراین زمینه‌سازی برای تخلیه این هیجان و علاقه و خطرپذیری در حد و اندازه معقول و عادی در مسیرهای امن و مطمئن ضروری است که در دستور کار قرار بگیرد. البته در حالت آرمانی هم به ریشه‌کنی کامل چنین کورس‌های مرگباری، دست پیدا نخواهیم کرد؛ اما می‌توان سفت و سخت‌تر با آن مقابله کرد و امکان این‌که شاهد چنین کورس‌هایی در کف خیابان‌ها باشیم، کمتر خواهد شد.»
نقش فضای‌اجتماعی و شبکه‌های‌اجتماعی را دست کم نگیریم
این جامعه‌شناس در پایان می‌گوید: «مقداری، فضای اجتماعی هم در این ماجرا موثر است. به این معنا که اگر در منظر عموم مردم چنین رفتارهایی زشت شمرده شود، آن وقت خیلی از افراد سمت آن نخواهند رفت؛ اما در همین موضوع کورس شبانه، اگر ناظران بگویند که چقدر دست فرمونت خوب بود، چقدر سرعت بالا رفتی، محشر رانندگی کردی و ... ، باعث می‌شود تا جوان و نوجوان انگیزه بیشتری برای تکرار آن رفتار اشتباه و خطرناک داشته باشد. در همین باره از نقش شبکه‌های اجتماعی و تمایل به لایک گرفتن و دیده‌شدن بعد از چنین کورس‌هایی هم نباید غافل شد. پخش‌شدن چنین ویدئوهایی در شبکه‌های‌اجتماعی که تا حدودی شاخص شرایط اجتماعی یعنی نظرات و عقاید مردم است، اگر با استقبال مواجه شود، آسیب‌زا خواهد بود؛ بنابراین اگر این رفتار در فضای ‌اجتماعی زشت شمرده شود، خیلی‌ها آن را انجام نمی‌دهند. به عبارت دیگر، برخی افراد برای دیده‌شدن و دست‌یابی به تایید اجتماعی دست به چنین رفتارهای خطرناکی می‌زنند.

روش پرآسیب برای تخلیه هیجان
رانندگی با سرعت بسیاربالا، سبقت غیرمجاز و رفتارهای مخاطره‌آمیز دلایل روان‌شناسانه متعددی دارد

دکتر رضا یعقوبی | روان‌شناس سلامت
اگر رانندگی یک نفر در جاده و خیابان به گونه‌ای باشد که از رعایت قوانین تخطی و سلامت خودش و دیگران را تهدید کند، جزو رفتارهای خطرناک رانندگی محسوب می‌شود. درباره اصلی‌ترین علت‌های انجام چنین رفتارهایی که شرکت در کورس شبانه هم جزو آن‌هاست، باید به چند تیپ‌ شخصیتی اشاره کرد. مثلا افرادی با تیپ‌های شخصیتی ماجراجو، تنوع‌طلب، هیجانی و دراماتیک، بیشتر احتمال دارد که دست به چنین رفتارهایی بزنند. همچین افرادی که شرایط روانی نامساعد دارند به دلیل مشاجره با همسر، جروبحث تلفنی و ... اضطراب و استرس مفرط و عصبانیت و پرخاشگری، قانون‌گریزی و جامعه‌ستیزی، استفاده از مواد محرک و توهم‌زا و ... می‌تواند جزو عواملی باشد که فرد تصمیم به چنین رفتارهای پرخطری بگیرد.

این رفتار نوعی تخلیه هیجانی است
در واقع کسانی که با سرعت خیلی بالا رانندگی می‌کنند، هیجان‌طلب هستند. اگر این هیجان به‌شیوه‌ای مثبت بروز پیدا نکند، آثار بدی در پی خواهد داشت. بخشی از این امر به خود فرد و بخشی به دیگران ارتباط دارد؛ بنابراین فرد باید مراقب هیجانات خود باشد. در غیر این صورت، کودک درون فرد به شیوه اشتباهی تقویت می‌شود و فرد در مقاطع مختلف زندگی براساس هیجانات و احساسات تصمیم‌‌های مهمی می‌گیرد. شایان ذکر است که شکل بیمارگونه این رفتار می‌تواند در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی هم بروز پیدا کند. این بیماران حالت‌های شیدایی افسردگی دارند؛ یعنی در بعضی مواقع بیش از حد پرانرژی و در اوقات دیگر کاملا افسرده هستند و در زمان پرانرژی بودن رفتارهای هیجانی عجیب مثل رانندگی‌های خیلی پرسرعت و شرکت در کورس شبانه را انجام می‌دهند.
واکنش اصولی به چنین راننده‌هایی
اگر با فردی روبه‌رو هستید که دست به چنین کارهایی می‌زند و سلامت او برای شما اهمیت دارد، باید بدانید که واکنش شما در مواجه با رانندگی‌های خطرناک و کورس‌های شبانه‌اش مهم است. افراد در چنین موقعیت‌هایی رفتارهای متفاوتی از خود نشان می‌دهند. برخی در چنین شرایطی ممکن است بسیار جدی و قاطعانه رفتار کنند و حق خودشان را برای داشتن هر شیوه رانندگی بدون چون و چرا مطالبه کنند. معمولا ترساندن این افراد از عاقبت این کارها و نصیحت هم فایده چندانی ندارد. به‌عنوان مثال، توصیه می‌شود که به چنین افرادی بگویید: «من می‌دانم که تو در رانندگی مهارت بسیار خوبی داری و به تو اعتماد دارم ولی من به هر حال از این مدل می‌ترسم و نگران تو هستم که اتفاق بدی برایت بیفتد.» توصیه می‌شود در صحبت با این افراد، کاری به درست یا نادرست بودن رفتار آن‌ها نداشته باشید بلکه نگرانی خودتان را با جدیت بیان کنید و از مهارت‌های ارتباطی برای تاثیرگذاری بیشتر بهره ببرید و در صورت نیاز در این زمینه از روان شناس کمک بگیرید.
عاشقان کورس‌های شبانه بخوانند
در قدم اول، شما باید احساسات و هیجانات خود را کنترل کنید نه این‌که اجازه دهید خودتان تحت کنترل هیجانات قرار بگیرید حتی در رانندگی. این نوع تفکر موجب می‌شود عادت کنید از رانندگی خود بیشتر لذت ببرید و نیازی به رفتارهای پرخطر نداشته باشید. همچنین رعایت قانون و مقررات راهنمایی‌ورانندگی را محترم شمرده، از تشویق رانندگان پرخطر پرهیز کنید. در صورت داشتن اضطراب و استرس مفرط، نگرانی و ناراحتی روانی یا نداشتن حالت طبیعی از رانندگی پرهیز کنید. فراموش نکنید که مدیریت نکردن این رفتار پرخطر می‌تواند سرانجام بسیاری تلخی برای خودتان، خانواده‌تان و دیگران داشته باشد.

هیجان کاذب شما، علت پریشانی ماست
روایت شهروندی که در نزدیکی محل یکی از کورس‌‌های شبانه مشهد زندگی می‌‌کند
بسیاری از شب‌‌ها به‌‌خصوص آخر هفته، وقتی ساعت از 2 شب می‌‌گذرد صدای عجیب وغریب خودروهایی که در خیابان خیام کورس می‌‌گذارند به ‌‌گوش می‌‌رسد. صداهای عجیبی که حتی اگر خانه‌‌ات در حاشیه خیابان هم نباشد کاملاً آزارت می‌‌دهد. صداهای گوش‌‌خراش اگزوزهایی که انگار دست‌‌کاری شده‌‌اند تا نهایت صدای ممکن را تولید کنند. خودنمایی یک نفر به قیمت بی‌‌خوابی یک نوزاد، مردی که خسته از سر کار رسیده یا پیرمردی بیمار تمام می‌‌شود. بارها شده ساکنان محل حین خواب با صداهای عجیب خودروهایی که ناگهان تیک‌‌آف می‌‌کنند از خواب پریده‌‌اند. انگار وسط مسابقات رالی حیثیتی خوابیده‌‌ای که جایزه‌‌بزرگ است و دیر رسیدن هر خودرو به منزله مرگ و زندگی برای راننده است. برای همین بی‌‌تفاوت نسبت به پیرامونش هرچه در چنته دارد رو می‌‌کند. از لحظات عجیبی که لاستیک‌‌ها روی آسفالت می‌‌چرخند بدون آن‌‌که حرکت کنند و صدای ناهنجارش روی مغز اهالی است تا وقتی با سرعت حرکت می‌‌کنند و اگزوزها روان آدم‌‌ها را می‌‌آزارد. گاهی فکر می‌‌کنم اگر در آن ساعت شب که این خودورها بی‌‌مهابا در حال کورس گذاشتن هستند عابر پیاده یا دوچرخه سواری در مسیرشان سبز شود، با آن سرعت و هیجان، چقدر فرصت برای نشان دادن عکس‌‌العمل مناسب دارند؟ اصلاً به این بخش از ماجرا فکر کرده‌‌اند؟ یا به این‌‌که هیجان کاذب‌‌شان که در مسیر غلطی تخلیه می‌‌شود خواب و آرامش چند نفر را آشفته می‌‌کند؟ سرو صدا به‌‌کنار، چند راننده گذری دستپاچه می‌‌شوند، فخرفروشی‌‌شان قلب چند نفر را می‌‌شکند و زنجیره جلب ‌‌توجه با رفتارهای غلط به‌‌چند نفر منتقل می‌‌شود؟ واقعاً این خودپسندی تا کجا ادامه دارد که وقتی بین خنده‌‌ها و هیجان برای بیشتر دیده شدن ترمزدستی می‌‌کشند به‌‌هیچ چیز دیگر فکر نمی‌‌کنند و حتماً باید خدای نکرده اتفاق تلخی بیفتد تا برای مدتی متنبه شوند؟!

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

برکناری رئیس مجلس نمایندگان برای اولین بار در تاریخ آمریکا

تعداد بازدید : 220

مک‌کارتی؛ قربانی ترامپیسم

کامیار-مجلس نمایندگان آمریکا به ادامه تلاش‌های راست‌گرایان جمهوری‌خواه برای برکناری مک‌کارتی از سمت ریاست مجلس رای داد.کوین مک کارتی نخستین رئیس مجلس نمایندگان در تاریخ آمریکاست که عزل می شود.مک کارتی ۵۸ ساله در اقدامی بی‌سابقه در تاریخ آمریکا با ۲۱۶ رای مثبت در برابر ۲۱۰ رای منفی نمایندگان از ریاست مجلس نمایندگان برکنار شد.تصمیم برای استیضاح مک کارتی، به پیشنهاد مت گاتز یکی از نمایندگان جمهوری‌خواه ایالت فلوریدا و وفادار به دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا انجام شد که رهبری بخشی از محافظه‌کاران تندرو در حزب جمهوری خواه را بر عهده دارد.۷ نماینده دیگر از حزب جمهوری خواه با مت گاتز همراه شدند، اما بقیه جمهوری خواهان با این طرح همراهی نکردند.نکته این جاست که رقبای دموکرات پس از مشورت داخلی تصمیم گرفتند به نجات رئیس مجلس رای ندهند و در کنار هشت شورشی حزب جمهوری خواه به طور یکپارچه به برکناری مک‌کارتی رای دادند.درواقع،مک کارتی با ۲۱۶ رای( شامل هشت رای از جمهوری خواهان به علاوه تمام دموکرات‌ها) در مقابل ۲۱۰ رای که تماما جمهوری خواهان بودند، ریاست را از دست داد.این رای گیری تنها چند روز پس از آن رخ می دهد که اختلافات داخلی جمهوری خواهان، دولت آمریکا را به آستانه تعطیلی بر سر لایحه بودجه این کشور نزدیک کرد. طرح برکناری مک کارتی از سوی هم حزبی تندروی او در پی آن مطرح شد که با دموکرات‌ها برای جلوگیری از تعطیلی دولت بایدن همکاری کرد. جمهوری خواهان تندرو و طرفداران ترامپ به دلیل توافق مک‌کارتی با دولت بایدن برای افزایش سقف بدهی و تصویب بودجه کوتاه‌مدت از عملکرد مک کارتی راضی نبودند.پیش از این رای گیری، موافقان و مخالفان مک‌کارتی یک ساعت در صحن علنی مجلس نمایندگان درباره دلایل ماندن یا برکناری او بحث کردند.مک کارتی جمهوری خواه زمستان گذشته، هنگام انتخاب هم با مخالفت هم حزبی های تندروی خود روبه رو بود که پس از ۱۵ دور رای‌گیری توانست بر کرسی ریاست مجلس نمایندگان تکیه بزند.سرنوشت این رای‌گیری می‌تواند زمینه را برای یک مناقشه بی‌سابقه در مجلس نمایندگان آمریکا فراهم کند. حالا مک کارتی رئیس مجلسی است که کوتاه ترین زمان حضور در این سمت یعنی ۲۶۹ روز را از سال ۱۸۷۶ دارد. پاتریک مک‌هنری، نماینده جمهوری‌خواه از ایالت کارولینای شمالی به‌عنوان رئیس موقت مجلس نمایندگان آمریکا انتخاب شده است.بر اساس قوانین آمریکا، رئیس موقت مجلس نمایندگان از فهرستی که مک کارتی هنگام شروع به کارش به منشی این مجلس ارائه داده‌ است، انتخاب می‌شود تا زمانی که برای انتخاب رئیس جدید مجلس نمایندگان رای گیری شود .برخی پیش بینی ها حاکی از آن است که احتمالا انتخاب رئیس جدید مجلس نمایندگان چند هفته زمان ببرد.سی ان ان نوشت:دو عامل زمینه ساز رفتن مک کارتی شد. اول، کمترین تعداد آرا که رای‌دهندگان در انتخابات میان دوره‌ای به جمهوری‌خواهان دادند. مک‌کارتی برای تصویب یک لایحه فقط می‌توانست چهار رأی را از دست بدهد - به این معنی که او همیشه یکی از ضعیف‌ترین سخنرانان تاریخ بود.این اکثریت بدون جایی برای خطا - که تا حدی نتیجه شورش رأی دهندگان علیه نامزدهای افراطی طرفدار ترامپ بود که دروغ‌های انتخاباتی او را پذیرفتند - به این معنی بود که حتی تعداد انگشت شماری از افراط‌گرایان می توانند نفوذ زیادی در مجلس داشته باشند.مک کارتی به شدت از دموکرات‌ها انتقاد کرد که به هشت شورشی جمهوری‌خواه اجازه داده‌اند که او را از قدرت بیرون کنند و آرای کافی برای نجات او ارائه نکردند، اما چندان تعجب آور نبود که حزبی که رئیس‌جمهور آن اکنون با تحقیقات استیضاح روبه روست و پیروزی انتخاباتی‌اش در سال 2020 هنوز توسط اعضای جمهوری‌خواه زیر سوال می‌رود، به کمک او نرفتند.در خلوت، مک‌کارتی ممکن است متعجب باشد که چرا کمکی از یک چهارم دیگر، یعنی ترامپ نیامد.رئیس‌جمهور سابق که زمانی از او به عنوان «کوین من» یاد می‌کرد، از این که این جمهوری‌خواه اهل کالیفرنیا در کنگره گذشته به عنوان سپر سیاسی او عمل کرده و مانع از تشکیل کمیسیون مستقل بررسی حمله به ساختمان کنگره توسط حامیان ترامپ شد، خوشحال بود.همچنین به عنوان رهبر اقلیت، مک‌کارتی تضمین کرد که یکی از سرسخت‌ترین دشمنان جمهوری‌خواه ترامپ، لیز چینی، نماینده سابق وایومینگ، از رهبری حزب اخراج شود.آغاز تحقیقات استیضاح توسط مک کارتی در ماه گذشته –به رغم این که هیچ مدرکی مبنی بر این که بایدن شخصاً از نفوذ آشکار پسرش هانتر در زمانی که پدرش معاون رئیس جمهور بود، سود برده است – حداقل تا حدی تلاشی برای کاهش تاثیر استیضاح مضاعف ترامپ و چهار محاکمه جنایی قبل از انتخابات 2024 بود.با این حال، رئیس‌جمهور سابق برای نجات مک‌کارتی حتی انگشت خود را هم بلند نکرد و بار دیگر ثابت کرد که با ترامپ، وفاداری معمولاً فقط از یک طرف جریان دارد و همه حامیان رئیس‌جمهور سابق، حتی اگر رئیس مجلس شوند، قابل مصرف کردن هستند.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

تعداد بازدید : 259

تهران، کانون رایزنی برای حل بحران قفقاز

رئیسی: ایران قاطعانه با کریدور زنگزور مخالفت می‌کند

کامیار-«آرمن گریگوریان»دبیر شورای عالی امنیت ملی ارمنستان و «خلف خلف‌اف» نماینده ویژه رئیس‌جمهور آذربایجان در ملاقات‌هایی با رئیس جمهور، گزارش‌های مفصلی درباره قفقاز ارائه دادند. این دو دیدار از یک‏سو نشان از اهمیت حوزه راهبردی قفقاز در دکترین امنیت ملی جمهوری اسلامی دارد و از سوی دیگر حاکی از نقش‌آفرینی موثر ایران در تقویت امنیت منطقه است. بروز تنش‌های مداوم و بحران‌های مستمر در منطقه قفقاز که عموما با تحریک بازیگران فرامنطقه‌ای صورت می‌گیرد، کشورهای منطقه را به این جمع‌بندی رسانده که ایفای نقش موثر ایران قطعا می‌تواند به رفع تنش و تحقق ثبات و امنیت فعلیت ببخشد. ضمن این‏که؛ تهران همواره بر رفع تنش و تثبیت صلح و امنیت در منطقه از مسیرهای دیپلماتیک و بدون ایفای نقش بازیگران خارجی تاکید داشته و سابقه رفتار جمهوری اسلامی نیز نشان می‌دهد که تمام توان خود را در این خصوص و در پرونده‌های مختلف به‌کار گرفته است.به گفته جمشیدی، معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور، رئیسی در هر دو دیدار تاکید کرد: کریدور زنگزور بستر حضور ناتو در منطقه و تهدیدی ضد امنیت ملی کشورهاست که جمهوری اسلامی قاطعانه با آن مخالفت می‌کند. به نظر می‌رسد؛ گرچه محور غربی-صهیونیستی تمام تلاش خود را طی ماه‌های اخیر مصروف انزوا و حذف ایران از معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی کرده، اما واقعیت‌های ژئوپلیتیکی، سیاسی و امنیتی حاکم بر تحولات بر ضرورت نقش‌آفرینی تهران در پرونده‌های مذکور دلالت دارد. در این میان «خلف خلف اف» فرستاده الهام علی‌اف رئیس جمهور جمهوری آذربایجان پیش از دیدار با رئیس جمهور با امیر عبداللهیان نیز دیدار کرد. از جزئیات دیدار فرستاده علی‌اف با امیر عبداللهیان خبر چندانی منتشر نشده است اما به نظر می‌رسد مباحث انجام گرفته در این دیدار مخصوصا از طرف کشورمان صریح و بی‌تعارف بوده باشد. از ابتدای دور جدید تحرکات باکو، برخی ناظران بر این باور بودند که هدف اصلی علی‌اف، تصرف کامل قره‌باغ است. این باور البته با اعزام تجهیزات سنگین به گنجه، نخجوان و سیونیک در تضاد بود اما به نظر می‌رسد با توجه به مخالفت ایران و آمریکا با تصرف بخشی از خاک ارمنستان، باکو با یورش یک روزه به قره باغ در وهله اول،هدف نهایی‌اش ایجاد دالان زنگزور باشد؛ این خطرنا‌ک‌ترین سناریو برای کشور ماست.ایران در رویکردی متوازن حاکمیت جمهوری آذربایجان بر قره باغ را به رسمیت شناخته است اما همچنین درباره امنیت جنوب ارمنستان، سیاست‌ها و برنامه‌هایی که منجر به بسته شدن مرز ایران و ارمنستان و تغییر ژئوپلیتیک در قفقاز شود، هشدار داده است.ایران با حمایت از چارچوب ۳+ ۳ (سه کشور منطقه و سه همسایه منطقه‌ای) برای مذاکرات صلح منطقه قفقاز جنوبی، زمانی که نسبت به نیات بازیگران فرامنطقه‌ای در منطقه هشدار می دهد، این مسئولیت را متوجه هر دو طرف باکو و ایروان می داند. مناقشه جمهوری آذربایجان و ارمنستان منجر به فرصتی برای بازیگران فرامنطقه‌ای برای نفوذ و نقش آفرینی در منطقه شده است.به دنبال حمایت های ترکیه و اسرائیل از جمهوری آذربایجان، ارمنستان نیز تلاش می کند از رابطه با غرب به عنوان اهرم فشار بر باکو استفاده کند. روز گذشته «کاترین کولونا» وزیرخارجه فرانسه در سفر به ایروان اعلام کرد، کشورش با انعقاد قرارداد‌هایی با ارمنستان بر سر تحویل تجهیزات نظامی به ایروان موافقت کرده است. «الهام علی‌اف»، رئیس جمهور جمهوری آذربایجان و «نیکول پاشینیان»، نخست وزیر ارمنستان نیز قرار بود ۱۳ مهر (۵ اکتبر) در شهر «گرانادا» در اسپانیا با هدف انعقاد یک معاهده صلح دیدار و گفت‌وگو کنند. هر چند که برگزاری این نشست در سایه تردیدهای زیادی قرار دارد.علاوه بر موضوع سه جانبه تهران، باکو و ایروان، احتمالا یکی از مهم‌ترین موضوعات مورد مذاکره میان ایران و جمهوری آذربایجان از سرگیری فعالیت‌های سفارت باکو در تهران است. ۹ بهمن ۱۴۰۱ (۲۹ ژانویه) دو روز پس از حمله یک فرد مسلح با انگیزه شخصی به سفارت جمهوری آذربایجان، باکو سفارت خود در تهران را تعطیل کرد.در ماه‌های گذشته چند دور گفت‌وگو بین مقامات ایران و جمهوری آذربایجان برای مدیریت روابط تهران و باکو انجام شده است. در این گفت‌وگوها درباره گام ‌های اجرایی برای روشن شدن ابعاد مختلف حادثه، رفع سوءتفاهم ها و از سرگیری فعالیت سفارت جمهوری آذربایجان در ایران توافق شد. هنوز روشن نیست این توافق در چه مرحله‌ای است اما این گمانه‌زنی وجود دارد که گام های نهایی برای بازگشایی مجدد سفارت باکو در تهران برداشته خواهد شد.دیروز نیز وزارت دفاع جمهوری آذربایجان اعلام کرد که نیروهای دریایی این کشور و جمهوری اسلامی ایران برای برگزاری رزمایش مشترک در دریای خزر به توافق رسیدند.جمهوری آذربایجان در مقابل هویت برجسته شیعی و سیاسی ایران، امنیـت خـود را در پیوسـتن بـه هویت قومیتی و با تکیه بر ترکیه جست‌وجو می‌ کند. بر این اساس نیز تهران درباره اهداف ژئوپلیتیک پروژه زنگزور تردیدهای زیادی دارد. رابطه با رژیم اسرائیل نیز اهداف چندگانه سیاسی، اقتصادی و امنیتی برای باکو تأمین می‌کند، موضوعی که به دلیل نیات خصمانه تل آویو، در ایران بدبینی هایی ایجاد می کند. با این حال، با وجود تنش های سیاسی در روابط ایران و جمهوری آذربایجان، دو کشور رشد ۳۰ درصدی تجارت را تجربه کرده و همکاری ها در امور ترانزیت نیز روند رو به رشدی دارد. دو طرح ترانزیتی مشترک در آستارا در حال اتمام و بهره برداری است. طرح های سدسازی مشترک در حال بررسی است. فرایند سنکرون سازی شبکه برق ایران، روسیه و جمهوری آذربایجان نیز آغاز شده و در حال تکمیل است.به نظر می رسد همین روابط اقتصادی به کنترل تنش های سیاسی بین تهران و باکو کمک کرده است. با وجود این، طرفین نیازمند طرح های بزرگ برای درهم تنیدگی بیشتر سیاسی و اقتصادی هستند. مهم‌ترین پروژه ژئواکونومیک موجود بین ایران و جمهوری آذربایجان، اجرایی کردن کریدور بین‌المللی ترانزیتی شمال-جنوب است که اثرات مثبتی بر توسعه کشورهای سهیم در این پروژه خواهد داشت. کریدور ترانزیتی شمال- جنوب قابلیت دارد تا اروپای شمالی را به جنوب شرق آسیا متصل کند. طرح این کریدور از طریق اتصال سامانه‌های ریلی سه کشور ایران، روسیه و آذربایجان بنا گذاشته شد و اکنون دارای کانال های چندگانه است. با این حال کانال روسیه، جمهوری آذربایجان و ایران ارزش اقتصادی ویژه خود را دارد و می‌تواند خلیج‌فارس را از طریق ایران و آذربایجان به بندرهای گرجستان و روسیه وصل کند و موقعیت ژئواکونومیک این کشورها را ارتقای بیشتری دهد.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

در زندان مرکزی مشهد

تعداد بازدید : 301

سرکرده اشباح سرگردان بر چوبه دار ظاهر شد

اختصاصی خراسان

سید خلیل سجادپور -سرکرده اشباح سرگردان بیابان که جوانی را در تاریکی شب با ضربات چوب و چماق به قتل رسانده بودند، سپیده‌دم یک شنبه گذشته در زندان مرکزی مشهد بر چوبه دار ظاهر شد و در حالی به مجازات رسید که فقط به خاطر یک پیامک، جنایتی وحشتناک را رقم زده بود.
به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، ماجرای اشباح سرگردان از آن‌جا آغاز شد که «محمد تقی»(مرد ۳۵ ساله) کینه یکی از آشنایانش را به دل گرفت. او از چند روز قبل با مشاهده پیامکی که بر گوشی تلفن یکی از نزدیکانش نقش بسته بود، با چهره‌ای خشمگین تصمیم گرفت تا «زهر چشمی» از «هادی» بگیرد. این پیامک افکارش را به هم ریخته بود و آرام و قرار نداشت؛ اما به تنهایی هم نمی‌توانست نقشه کتک‌کاری برای زهر چشم گرفتن از جوان ۳۴ ساله را اجرا کند. به همین خاطر نزد برادرش رفت و از او خواست تا برای گوشمالی هادی کمکش کند؛ اما برادر «محمد تقی» که به عاقبت چنین تصمیمی آگاه بود، خیلی تلاش کرد تا برادرش را از این نقشه شوم منصرف کند. او معتقد بود این ماجرا فقط یک سوءتفاهم پیامکی است و با یک تماس تلفنی یا ارسال پیامک برای هادی حل می‌شود چراکه اهمیت چندانی ندارد و به صورت دوستانه و فامیلی به آشتی می‌انجامد! ولی «محمد تقی» به تصمیم هولناک خود اصرار داشت! حس عجیبی سراسر وجودش را فرا گرفته بود و حاضر نمی‌شد با «هادی» تماس بگیرد. او می‌گفت فقط یک «زهر چشم» می‌تواند مرا آرام کند.
گزارش روزنامه خراسان حاکی است، این گونه بود که بالاخره برادر «محمدتقی» کوتاه آمد و با این شرایط با وی همراه شد که فقط جوان ۳۴ ساله را بترسانند! در همین حال دو برادر زن «محمد تقی» هم با او هم دل شدند و قرار شد ۴ نفری نقشه زهر چشمم را اجرا کنند. مرد ۳۵ ساله که زمان آبیاری زمین‌های کشاورزی توسط «هادی» را بررسی کرده بود منتظر ماند تا آن شب فرا برسد. وقتی تقویم سال ۱۳۹۹ به هجدهم خرداد ورق خورد 4 مرد نقابدار چوب و چماق‌ها را به درون پراید انداختند و به طرف زمین‌های کشاورزی اطراف روستای ماریان مشهد حرکت کردند. آن‌ها که می‌دانستند «هادی» در آن ساعت شب برای آبیاری مزارع به کنار رودخانه (کال) می‌رود، در فاصله‌ای دور خودرو را خاموش کردند و چون اشباحی سرگردان چشم به اطراف دوختند؛ اما آن‌ها «هادی» را در حالی مشاهده کردند که پسر عمویش نیز در کنار وی قرار داشت. دیگر اجرای نقشه شوم «زهر چشم» مشکل شده بود چراکه احتمال داشت شناخته شوند. به همین دلیل «محمد تقی» نگاهی به همدستانش انداخت و به طور موقت از تصمیم خود منصرف شد تا فرصت بهتری برای اجرای نقشه تکان‌دهنده فراهم شود. آن‌ها در حالی به طرف خودرو رفتند که «هادی» نیز به همراه پسر عمویش سوار موتور سیکلت به سوی روستا رفت. در این شرایط اشباح نقابدار‌ همچنان حیران و سرگردان بودند و به زمان دیگری برای اجرای نقشه خود می‌اندیشیدند که ناگهان صدای موتورسیکلت در تاریکی شب، آن‌ها را از سوار شدن به خودرو بازداشت. آن‌ها دوباره «هادی» را دیدند که به تنهایی به زمین‌های کشاورزی بازگشت. مهاجمان نقابدار بی‌درنگ چوب و چماق‌ها را برداشتند و در سیاهی شب شبح‌وار به طرف «هادی» رفتند. جوان ۳۴ ساله که احساس می‌کرد کسی در آن نزدیکی است نور چراغ قوه‌اش را به هر سو می‌چرخاند و صدا می‌زد کی هستی؟! ولی کسی پاسخش را نمی‌داد! در این هنگام ناگهان مهاجمان نقابدار به وی حمله کردند و هر کدام ضرباتی بر پیکرش وارد آوردند. «هادی» که به‌شدت ترسیده بود خود را درون کال (رودخانه) انداخت تا از چنگ اشباح نقابدار بگریزد اما هنوز از دیوار کال بالا نرفته بود که یکی از مهاجمان ساق پایش را گرفت و او را به داخل رودخانه خشک کشاند. هر کدام ضرباتی با چماق به او می‌زدند که در یک لحظه «محمد تقی» از شدت خشم و عصبانیت چماق را بالا برد و ضربه هولناکی بر سر «هادی» کوبید! به طوری که او را با نفس‌های آخر زندگی تنها گذاشت. مهاجمان که با مشاهده وضعیت وخیم« هادی »ترسیده بودند در حالی سراسیمه سوار پراید شدند که یکی از آن‌ها موتور سیکلت «هادی» را نیز تا نزدیکی خودرو آورد و آن را در همان منطقه رها کرد.
بنا بر گزارش روزنامه خراسان، وقتی اشباح سرگردان به خانه‌هایشان رفتند، عذاب وجدان به سراغشان آمد. برادر «محمد تقی» همچنان او را سرزنش می‌کرد که چرا چنین ضربه محکمی را بر سر «هادی» زده است! در این لحظه ناگهان «محمد تقی» نقشه دیگری کشید درحالی که عقربه‌های ساعت به نیمه شب نزدیک می‌شدند، او با یکی از آشنایانش تماس گرفت و گفت: صدای ناله‌های دلخراش فردی مجروح را درون کال زمین‌های کشاورزی روستا شنیدم و احتمال می‌دهم که کسی به کمک نیاز داشت! سپس از وی خواست برای کمک به آن فرد مجروح به بیابان برود و به آن مرد مجروح کمک کند. ولی ساعتی بعد آشنای محمد تقی با وی تماس گرفت و گفت: درآن محل چیزی مشاهده نکرده است. او ادامه داد، احتمال دارد آن فرد مجروح از آن جا رفته باشد ولی روز بعد خبر مرگ «هادی» درون زمین‌های کشاورزی به اهالی روستا رسید و بدین ترتیب با حضور عوامل انتظامی در محل ماجرای کشف جسدی خون آلود به قاضی ویژه قتل عمد مشهد گزارش شد.
صبح نوزدهم خرداد بود که قاضی علی اکبر احمدی نژاد (قاضی ویژه قتل عمد) در زمان وقوع حادثه به همراه گروهی از کارآگاهان ورزیده اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی عازم روستای ماریان شد و تحقیقات درباره این جنایت وحشتناک ادامه یافت. با توجه به اهمیت موضوع گروهی از کارآگاهان به سرپرستی کارگاه ولی نجفی (افسر پرونده) رصد‌های اطلاعاتی را همراه با تجزیه و تحلیل‌های کارشناسی جرم آغاز کردند و به سرنخ‌هایی از یک پیامک مشکوک رسیدند که منجر به اختلاف پنهانی با «هادی» مقتول و فرد دیگری به نام «محمد تقی» شده بود. حدود دو ماه بعد بررسی‌های تخصصی کارآگاهان به نتیجه رسید و با دستگیری مرد ۳۵ ساله در بولوار توس، دیگر همدستان وی نیز به دام افتادند و به مقر انتظامی انتقال یافتند.
بر اساس گزارش روزنامه خراسان، طولی نکشید که «محمد تقی» لب به اعتراف گشود و راز این جنایت وحشتناک را به خاطر سوءتفاهم یک پیامک ارسالی فاش کرد و در حضور قاضی وقت شعبه 208 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد به بازسازی صحنه جنایت پرداخت. پس از تکمیل تحقیقات دادسرا، متهم این پرونده جنایی در دادگاه کیفری یک خراسان رضوی محاکمه و به قصاص نفس محکوم شد. در همین حال، وکیل مدافع متهم به رای دادگاه اعتراض کرد اما قضات دیوان عالی کشور نیز پس از بررسی دقیق پرونده رای دادگاه را مطابق با موازین شرعی و قانونی تشخیص دادند و آن را تایید کردند. بعد از طی مراحل دادرسی بالاخره زمان اجرای حکم فرا رسید و بدین ترتیب سرکرده اشباح سرگردان سپیده‌دم روز یک شنبه گذشته با فراهم شدن مقدمات اجرای حکم، پای چوبه دار رفت و به مجازات رسید.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

تعداد بازدید : 370

نگرد؛ بلیت نیست!

همزمان با ورود سازمان تعزیرات به موضوع فروش خارج از شبکه، دلایل کمبود بلیت را بررسی کردیم

غفوریان-اگر سفر کاری یا سفری غیرمنتظره پیش بیاید، تقریبا می توان گفت که «بلیت» گیر نمی آید، مگر این که خلاف آن ثابت شود. اگر این سفر در فصل تابستان و کمی در حوالی ایامی خاص باشد، قطعا باید از خیر وسایلی همچون قطار یا پرواز و حتی اتوبوس هم بگذرید، چون سایت ها و اپلیکیشن های فروش بلیت، عبارت «ظرفیت تکمیل شد» را پیش رویتان می گذارند.

بلیت نیست اما واسطه ها هستند!

اما در کنار تمامی مسائلی که درباره کمبود وسایل نقلیه عمومی بین شهری وجود دارد، بی شک بخشی از آن نیز به کم کاری ها و سوء مدیریت ها مرتبط است. یعنی در این میان نیز، عده ای سودجو از بلبشوی کمبود بلیت نهایت سوء استفاده را می کنند. نمونه روشن آن گاهی وجود واسطه های فرصت طلبی است که در مقاطع مختلف با دریافت پول بیشتر از مسافر، همیشه به بلیت ها و رزرو دسترسی دارند. نگارنده این گزارش در شهریور گذشته خود شاهد بود که برای تهیه بلیت قطار و اتوبوس به مقصد یکی از شهرهای پر مسافر می شد با پرداخت 30 درصد بیشتر برای هر نفر، بلیت را تهیه کرد.

ورود تعزیرات به کمبود بلیت

در همین خصوص اعتراضات و گلایه های متعدد مردم، باعث شده سازمان تعزیرات حکومتی به موضوع ورود کند. روز گذشته احمد جعفری نسب معاون نظارت و بازرسی سازمان تعزیرات حکومتی درباره کمبود بلیت در ناوگان حمل و نقل کشور گفت: کمبود بلیت یک دغدغه برای مردم و مجموعه سازمان تعزیرات حکومتی است که به صورت روزانه این موضوع پیگیری می‌شود. جعفری نسب با بیان این که برخی از سایت‌های مجاز در زمینه فروش بلیت هر زمانی که مردم مراجعه می‌کنند تا یک ماه آینده هم ظرفیتشان تکمیل است،اظهار کرد: سازمان هواپیمایی کشور را موظف کردیم بر سایت‌های غیرمجاز نظارت داشته باشد و سازمان تعزیرات هم از طریق پلیس فتا مکاتبات متعددی انجام داده که سایت‌های غیرمجاز فروش بلیت تعطیل شوند. قیمت بالاتر یعنی عرضه خارج از شبکه و باید این بلیت‌ها در آژانس‌های مسافرتی دارای مجوز یا سایت فروش بلیت دارای مجوز فروخته شود. سوال مهم این است اگر ظرفیت تکمیل است، چرا در محل دیگری فروخته می‌شود و این موضوع از نظر تعزیرات، عرضه خارج از شبکه و گران فروشی محسوب می‌شود.

بلیت با قیمت بالاتر هست!

وی گفته است: در سایت‌های مجاز فروش بلیت شاهد هستیم که ظرفیت را به هر نحوی تکمیل شده اعلام می‌کنند و مردم با مراجعه به مکان دیگری مانند فرودگاه می‌توانند بلیت پرواز را با قیمت بالاتر خریداری ‌کنند. جعفری نسب با اشاره به این که در روند فروش بلیت عده‌ای در حال سوء‌استفاده هستند، گفت: قطعا هر شکایتی که صورت می‌گیرد، پیگیری می‌کنیم و نتیجه خواهد داد.

عرضه و تقاضا همخوانی ندارد

اما نظر عالی ترین مسئول در امر حمل و نقل چیست؟ مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی بخش اعظم این مشکلات را در کمبود ناوگان حمل و نقل می داند و می گوید: عرضه و تقاضای بلیت با یکدیگر هماهنگ نیست و میزان تقاضا بالاتر از عرضه است. کمبود بلیت تنها مربوط به بخش حمل ونقل ریلی نیست، بلکه در تمامی بخش ها از جمله بخش هوایی هم با کمبود بلیت مواجه هستیم.

توسعه ناوگان در دستور کار است

بذرپاش می گوید: اعلام کرده ایم که توسعه ناوگان در تمامی بخش ها از جمله ایرلاین ها در دستور کار قرار گیرد تا فاصله در این بخش کمتر شود. البته نظارت بر بازار و مقابله با سوداگری یکی دیگر از سیاست های اصلی وزارت راه وشهرسازی است.

پول نیست، قطار نیست

محمد رجبی نایب رئیس انجمن شرکت‌ های حمل ونقل ریلی نیز درباره این پرسش به باشگاه خبرنگاران جوان گفته است: تعدادی از ناوگان حمل ونقل ریلی از رده خارج شده و همین موضوع باعث کاهش ظرفیت ناوگان حمل ونقل ریلی مسافری شده است. به گفته رجبی، هم اکنون شرکت های تولید کننده واگن و ناوگان نیازمند تامین تسهیلات و اعتبارات هستند تا از این طریق بتوانند بخشی از قطعات مورد نیاز خود را تامین کنند. او می‌گوید: مشکل اصلی در حوزه حمل ونقل ریلی، کمبود لوکوموتیو و منابع مالی است که امیدواریم هرچه سریع تر در این زمینه برنامه ریزی لازم صورت گیرد.

نیاز 550 هواپیما، موجودی 180

در بخش ناوگان هوایی نیز، همین موضوع مطرح است به طوری که جعفر یازرلو، سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری 4 روز قبل در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره کاهش تعداد ناوگان هوایی مسافربری در کشور اظهار کرد: در برابر جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور، به ۵۵۰ فروند هواپیما در تایپ‌های گوناگون برای جابه‌جایی مسافران نیاز داریم، اما اکنون تعداد ناوگان مسافربری هوایی فعال در کشور محدود به حدود ۱۸۰ هواپیمای فعال است.

از 15 هزار اتوبوس به 6500 دستگاه رسیدیم

محمدرضا عامری، سخنگوی اتحادیه شرکت‌های تعاونی مسافربری کشور نیز گفت: تناسب نداشتن هزینه و درآمد شرکت‌های اتوبوسرانی باعث شده تا از تعداد ناوگان فعال کشور کاسته شود. به صورتی که تا دو سال گذشته حدود ۱۵‌ هزار و ۵۰۰ دستگاه اتوبوس فعال در کشور وجود داشت که هم اکنون تعداد آن به ۶۵۰۰ دستگاه کاهش یافته است.

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

تعداد بازدید : 0

ارسال دیدگاه

ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.