در اظهارنظری گستاخانه و ضد مردم ایران، فرزند شاه مخلوع گفته که مردم ایران «قدردان» تحریم ها هستند! رضاپهلوی این مطلب را در گفت و گو با نشریه نیوزویک مطرح کرده که هفته گذشته نیز در نامه به شورای امنیت سازمان ملل که مرجع اقدامات نظامی علیه کشورهاست، خواستار «اقدام فوری» علیه ایران شده بود.این موضع ربع پهلوی بازتاب گسترده ای نیز بین کاربران فضای مجازی داشته و کاربری در همین زمینه در توئیتر نوشت:کسانی که امروز می گویند «مردم ایران تحریم های ترامپ را درک می کنند» ، فردا خواهند گفت «مردم ایران بمباران های هوایی ترامپ را هم درک خواهند کرد». به گزارش شبکه سعودی اینترنشنال وی در گفت و گو با نیوزویک گفته است: «تحریم‌ها به کاهش و محدودیت منابع در اختیار این رژیم برای انجام چنین رفتارهایی منجر می شود، مردم ایران آن را درک می‌کنند و قدردانش هستند.»این نخستین بار نیست که فرزند شاه مخلوع  از فشار بر مردم ایران حمایت می کند. او در فروردین 96 نیز پس از اعمال زنجیره ای از تحریم ها علیه کشورمان توسط آمریکا در توئیتی نوشت که تحریم ها به مردم ایران «کمک» می کند: «تحریم های هوشمند با هدف قراردادن متجاوزان و ناقضان حقوق بشر در ایران، به مردم ایران کمک می کند». این درحالی است که همین دیروز «یونهاپ» خبرگزاری رسمی کره جنوبی با اشاره به لغو معافیت های تحریمی این کشور در بهار امسال از سوی آمریکا نوشت: «از آن موقع، کره جنوبی در زمینه فروش دارو، تجهیزات دارویی و دیگر محصولات بشردوستانه به ایران با مشکلاتی مواجه شده است.»
مرگ 15 بیمار پروانه ای از اردیبهشت تا آبان به دلیل تحریم ها
اوایل آبان، مدیر خانه بیماران پروانه ای ایران (EB) گفته بود که «بعد از شدت یافتن تحریم ها با شرکت «مولن لی که» سوئد که تولیدکننده پانسمان ها برای بیماران EB است ارتباط برقرار کردیم و تقاضای پانسمان کردیم آن ها پاسخ دادند که به دلیل تحریم ها امکان فروش این نوع پانسمان به ایران را ندارند.» وی گفته بود: درحالی که «از بدو تاسیس خانه‌  EB  تا سال ۹۵ حدود ۵۲ بیمار فوت کردند اما از اردیبهشت امسال تا امروز به دلیل این که برای این بیماران پانسمان مورد نیازشان تأمین نشده است، ۱۵ نفر فوت کرده اند که با تایید نظام پزشکی و پزشکان معالج مشخص شد، این فوت ها ناشی از عفونت ها بوده است». در واکنش به مرگ این تعداد بیمار پروانه ای حتی « فرهان حق» معاون سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد گفته بود: «تحت فرمان موقت ماه اکتبر ۲۰۱۸ دادگاه بین المللی دادگستری، آمریکا موظف است موانع ناشی از مقررات هشتم ماه مه درباره صادرات دارو و تجهیزات پزشکی را به ایران برطرف کند اما اکنون شاهد آن هستیم که ۱۵ کودک مبتلا به بیماری پروانه‌ای به دلیل رنج‌های ناشی از توقف ارسال وسایل پانسمان زخم‌هایشان از سوی شرکت سوئدی متاثر از تحریم‌های آمریکا، جان خود را از دست داده اند.» ماه گذشته همچنین سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارش تفصیلی خود درباره تاثیر تحریم‌های آمریکا روی سلامت ایرانیان تاکید کرد که تحریم‌ها روی سلامت مردم ایران اثر منفی داشته است و اگر وضعیت تغییر نکند سلامت میلیون‌ها ایرانی در معرض تهدید قرار می‌گیرد.
تحریم ها مانع رسیدن کمک 3 میلیون یورویی به سیل زدگان
این تمام ماجرا نیست؛ شهریور گذشته نیز سازمان هلال احمر  از کمک سه میلیون یورویی کشور‌ها و فدراسیون جهانی به آسیب دیدگان ناشی از سیل بهار امسال خبر داد و البته اعلام کرد: تحریم‌های آمریکا مانع از رسیدن کمک‌های بشردوستانه به سیل زدگان کشور شد. دو روز پیش نیز هیئت آمریکایی در سی و سومین‌ کنفرانس‌ بین المللی‌ صلیب‌ سرخ و هلال احمر، مانع تصویب بند پیشنهادی‌ ایران راجع به آثار منفی تحریم‌ها بر ارائه کمک‌های بشردوستانه به انسان‌های متاثر از بلایای طبیعی‌ شد.این موارد تنها بخشی از اتفاقات مربوط به اثرتحریم ها روی سلامت و زندگی ایرانیان در ماه های اخیر است؛ فارغ از این که تحریم های آمریکا در سال 97 باعث کاهش ارزش ریال و 3 برابر شدن قیمت ها در بازار شد و زندگی مردم ایران را به شدت تحت فشار معیشتی و اقتصادی قرار داد. با این حال رضا پهلوی که پدرش پیش از فرار از ایران در 26 دی 57 براساس برخی گزارش ها حداقل 100 میلیارد دلار از اموال ایران را از کشور خارج کرده بود و اکنون خانواده اش با این پول در نقاط مختلف جهان خوش می گذرانند، معتقد است که مردم ایران باید «قدردان» تحریم ها باشند!
این موضع گستاخانه ربع پهلوی در فضای مجازی نیز واکنش هایی در پی داشت که برخی از آن ها را می خوانید:
* کسانی که امروز می گویند «مردم ایران تحریم های ترامپ را درک می کنند» ، فردا خواهند گفت «مردم ایران بمباران های هوایی ترامپ را هم درک خواهند کرد» و همین طور ، «رژه چکمه پوشان ترامپ بر خاک ایران را.»
* ‏کمتر از ۲۰ سال قبل مها‌حسین و زینب‌السویج در کاخ سفید، با به کارگیری جملات و منطق امروز رضا پهلوی از حمله نظامی آمریکا به عراق تشکر کردند. آقای پهلوی، آیا کودکان مبتلا به بیماری صرع، سرطان، ضعف عضلانی و پروانه‌ای هم تحریم‌های ترامپ را درک می‌کنند؟ پدر و مادرشان چطور؟!

گروه ادب و هنر - حرکت دوربین از روی یک تکه کاغذ محو شروع می‌شود. کاغذ روی کیف گیتار، جلوی پای چند نوازنده جوان است و روی آن نوشته شده: «هرکس نیاز مالی دارد، می‌تواند از این پول بردارد». دوربین با یک چرخش سریع از روی صورت مردمی که آن جا ایستاده‌اند روی صورت سالار عقیلی متوقف می‌شود که می‌گوید: «الان میدون تجریش هستیم. این عزیزان رو دیدم این جا دارن ساز می‌زنن. وایسادم، افتخار کردم، اومدم پیششون می‌خوام باهاشون بخونم.» نوازنده‌ها با گیتار و ویولن شروع به نواختن می‌کنند و صدای در هم تنیده سالار و مردم به گوش می‌رسد که با هم می‌خوانند: «ایران فدای اشک و خنده تو، دل‌ پر و تپنده تو...». همه این اتفاقات در کسری از ثانیه رخ می‌دهد اما همین ویدئوی کوتاه، روز گذشته فضای مجازی را به شدت تحت تاثیر قرار داد، به خصوص وقتی در میان همه چهره‌‌های ایستاده به تماشا، دخترک فال‌فروشی دیده می‌شد که انگار شاهد یک کنسرت زنده است.
ویدئویی که از آن صحبت کردیم، روز گذشته بعد از انتشار سالار عقیلی در صفحه‌اش دیده شد. هرچند گروه نوازنده چهار نفره‌ای که عقیلی با آن‌ها همخوانی کرد، پیشتر این ویدئو را در صفحه‌شان به اشتراک گذاشته بودند. در این ویدئو، سالار عقیلی در میان مردم ایستاده است و با رسیدن به هر قسمت شعر یکی از نوازنده‌ها را نوازش می‌کند. اسم‌شان «کوپا بند» است و این طور که ویدئوهایشان نشان می‌دهد یک گوشه تجریش پاتوق همیشگی‌شان است. با این که عقیلی در توضیح این ویدئو از مردم درخواست کرده است درمقابل نوازنده‌های خیابانی بی‌تفاوت نباشند اما واکنش‌ها به این ویدئو جالب است. مثلاً فردی نوشته: «ای کاش وقتی سالار عزیز هم توقف نکنن، بازم مردم دور این نوازنده‌ها حلقه بزنن» به هرحال عمر بازدید از این ویدئو، مانند ویدئوهای فراگیر شده دیگر، به زودی به سر می‌رسد؛ مهم این است که هنرمندان بدانند مردم قدردان هنر هستند اما گاهی لازم است با آن‌ها کف خیابان و در یک جمع ساده و صمیمی، هم‌صدا شد؛ نه در رویال هال هتل اسپیناس پالاس و برج میلاد.

مائده کاشیان – همان طور که بعضی از بازیگران، وارد عرصه خوانندگی می‌شوند، گاهی خواننده‌ها هم تصمیم می‌گیرند به واسطه تلویزیون، سینما، تئاتر یا نمایش خانگی، بازیگری را تجربه کنند. این تجربه جدید، گاهی موفق است، گاهی هم شکست می‌خورد و به صورت جدی ادامه نمی یابد. هومن شاهی (گامنو)، امید نعمتی، کاوه آفاق، فرزاد فرزین و محمدرضا عیوضی، پنج خواننده‌ای هستند که در ماه‌های اخیر، برای اولین یا چندمین بار با تلویزیون، سینما، نمایش خانگی و تئاتر بازیگری را تجربه کرده‌اند. به بهانه پخش اولین قسمت سریال «زیر همکف» با بازی گامنو، درباره این خواننده‌ها نوشته‌ایم.

هومن شاهی (گامنو)
سریال   زیر همکف
هومن شاهی معروف به «گامنو»، پیشتر به عنوان یک خواننده زیرزمینی موسیقی هیپ‌هاپ شناخته می‌شد  تا این که پخش صدایش در برنامه پرمخاطب «خندوانه» باعث شد، به مخاطبان معرفی شود. البته ابتدا نامی از هومن شاهی در برنامه برده نمی‌شد و خود او هم در تلویزیون دیده نمی‌شد اما پس از مدتی، نام این خواننده در تیتراژ «خندوانه» آمد و بعدتر تیتراژ دو مسابقه «خانه ما» و «کودک‌شو» را هم خواند. گامنو سال گذشته در «خندوانه» و «کودک‌شو» قطعاتی را هم اجرا کرد و نسبت به قبل بیشتر شناخته شد. او اولین بار سال 96، بازیگری را با تئاتر «شرقی غمگین» تجربه کرد و در این نمایش با سجاد افشاریان همبازی شد. شاهی پس از این تئاتر، در سریال «گلشیفته» ساخته بهروز شعیبی بازی کرد. او بازیگری را با نقش اصلی سریال «زیر همکف» که جمعه‌شب آغاز شد، ادامه داد و حالا اولین حضور در قاب تلویزیون را به عنوان بازیگر تجربه می‌کند. او در این سریال نقش دام پزشکی به نام «فرید» را بازی می‌کند که در آستانه ازدواج و با مشکلات اقتصادی درگیر است. سریال طنز «زیر همکف» با روحیه‌ای که مخاطبان و هوادارانش از او سراغ دارند، سازگار است. برای قضاوت درباره کیفیت بازی او اما، باید تا پخش چند قسمت از سریال صبر کرد.

فرزاد فرزین
سریال مانکن
فرزاد فرزین هم جزو خوانندگانی است که تجربه‌هایش در زمینه بازیگری به سال‌ها قبل برمی‌گردد. او در ابتدای آغاز فعالیت خود در عرصه خوانندگی، سال 85 با فیلم «پسران آجری» به کارگردانی مجید قاری‌زاده وارد سینما شد و پس از آن در فیلم‌هایی مانند «کنسرت روی آب» و «سگ‌های پوشالی» ایفای نقش کرد. فرزین در سال‌های اخیر با ایفای نقش در سریال‌های نمایش خانگی، حضور خود در عرصه بازیگری را حفظ کرده است. او سال 95 در نقش یک کلاهبردار که هویت فرزاد فرزین را جعل کرده بود، در مجموعه «عاشقانه» بازی کرد و اکنون با سریال «مانکن» در نمایش خانگی حضور دارد. فرزین در عرصه بازیگری چندان موفق نبوده و نزد مردم به عنوان خواننده پذیرفته شده است نه یک خواننده و بازیگر.

امید نعمتی
فیلم دست‌انداز
امید نعمتی خواننده موسیقی تلفیقی، جزو خواننده‌هایی است که به تازگی وارد عرصه بازیگری و سینما شده است. او برخلاف دیگر خوانندگان، ورود بسیار بی‌سروصدایی به بازیگری داشته و در اولین حضور خود در سینما، در یک فیلم طنز با کمال تبریزی همکاری کرده است. این فیلم به نام «دست‌انداز» این روزها در مرحله فیلم برداری است و رضا کیانیان، رویا نونهالی و هدی زین‌العابدین دیگر بازیگران آن هستند. اگر این فیلم به جشنواره فجر راه یابد، اولین حضور او در سینما، حسابی زیر ذره‌بین منتقدان و علاقه مندان به سینما خواهد رفت.

کاوه آفاق
فیلم  لامینور و تئاتر  راه‌پله
کاوه آفاق خواننده موسیقی راک، به تازگی حضور پررنگی در عرصه بازیگری داشته است. اواخر شهریور خبر رسید که او به جمع بازیگران جدیدترین فیلم داریوش مهرجویی یعنی «لامینور» که فضای آن کاملا با موسیقی و نوازندگی مرتبط است، اضافه شده و اکنون روی صحنه تئاتر در حال اجرای نمایش «راه پله» به کارگردانی سپیده میرحسینی است. «لامینور» اولین تجربه حضور آفاق در سینماست اما او پیش‌ از این‌، تجربیاتی در زمینه اجرای تئاتر داشته است. این خواننده سال 91 برای اولین‌بار به روی صحنه تئاتر رفت و نمایش «درخت بلوط» را اجرا کرد. پس از آن هم اردیبهشت سال 92، در تئاتر «نمایش خاکستری» ایفای نقش کرد و با محمدرضا علیمردانی همبازی شد. بازی او در این دو نمایش، مورد استقبال تماشاگران و هوادارانش هم قرار گرفت.

محمدرضا عیوضی
تئاتر اتاق پرو
مدت زیادی نیست که محمدرضا عیوضی هم پا به دنیای بازیگری گذاشته است. عیوضی که از خوانندگان قدیمی موسیقی پاپ به حساب می‌آید و بارها درخصوص فضای موسیقی پاپ امروز گلایه و انتقاد کرده است، خرداد امسال در نمایش «به وقت پازولینی» به کارگردانی آرش سنجابی ایفای نقش کرده  و از 12 آذر هم برای بازی در نمایش «اتاق پرو» به کارگردانی نغمه نوذری روی صحنه تئاتر رفته است. او تا 15 دی مشغول اجرای این نمایش خواهد بود و طبق گفته خودش تئاتر دیگری از او هم در راه است.
 

ستاره منوچهری- «یکی بود، یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود» ما را پرتاب می‌کند به روزهایی که تنها دغدغه‌مان شنیدن قصه شب از زبان پدربزرگ و مادربزرگ یا پدر و مادرمان بود؛ روزهایی که دوست داشتیم در دنیای قصه‌های شیرین غرق شویم و خودمان را به جای شخصیت‌های قصه‌ بگذاریم. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان قرار است از 26 تا 30 آذر میزبان برگزاری بیست و دومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی با شرکت 17 هزار قصه‌گو از سراسر ایران و چهار کشور خارجی باشد. به همین بهانه در این نوشته به سراغ معرفی چند نوار قصه نوستالژی و محبوب بچه‌های دیروز رفته‌ایم.

جن پینه‌دوز
«سازمان انتشار مجموعه داستان‌های ناطق آموزشی، نهمین برنامه هنری و آموزنده خود را تقدیم می‌کند: جن پینه‌دوز». این نوار قصه بیش از 40 سال پیش توسط مؤسسه سوپر اسکوپ که در انحصار شرکت «48 داستان» بود، تولید شد. نویسنده «جن پینه‌دوز» علیرضا اکبریان بود که با صداپیشگی هنرمندانی از جمله پری هاشمی، مرتضی احمدی و کنعان کیانی اجرا شد. «جن پینه‌دوز» روایت کفاشی فقیر به همراه همسرش است که فقط می‌توانست برای دوختن یک جفت کفش، چرم بخرد. تا این که دو تا آدم کوتوله به کمکش می‌آیند و به این ترتیب وضع مالی کفاش و همسرش سکه می‌شود.
حسن و خانم حنا
نوار قصه «حسن و خانم حنا» این‌طور شروع می‎‌شود: «یکی بود یکی نبود. غیر از خدا هیچ کس نبود. سال‌ها پیش توی یه ده کوچیک پسر کوچولویی با مادرش زندگی می کرد که اسمش حسن بود. اونا خیلی فقیر بودند و از مال دنیا فقط یک گاو داشتند که چون حنایی رنگ بود، حسن، خانم حنا صداش می‌کرد». این قصه موزیکال، اوایل دهه 60 از سوی شرکت قصه‌گو، متعلق به انتشارات بیتا وارد بازار شد. «حسن و خانم حنا» بر اساس داستان «جک و لوبیای سحرآمیز» و توسط فاطمه ابطحی کاملاً ایرانیزه شد. صداپیشگان این قصه از این قرار بودند: گیتا خاکپور در نقش حسن، سودابه گوهری در نقش مادر حسن.
علیمردان خان
«داشت عباسقلی خان پسری، پسر بی‌ادب و بی‌هنری، اسم او بود علیمردان خان، اهل منزل ز دستش به امان...». این سرآغاز یکی از محبوب‌ترین نوار قصه‌های کودکان قدیم است؛ داستان پسری لوس و از خود راضی که خانواده‌ای ثروتمند داشت. اصل داستان علیمردان خان، از ایرج میرزا، شاعر عصر مشروطه است و کسی دقیقاً نمی‌داند که ایرج میرزا این شخصیت را بر اساس واقعیت‌های تاریخی خلق کرده یا کاملاً زاییده ذهن اوست. نوار کاست «علیمردان خان» به سرپرستی علیرضا اکبریان پس از انقلاب روانه بازار شد.
پینوکیو
یکی دیگر از محصولات محبوب سازمان فرهنگی و انتشاراتی 48 داستان، نوار قصه موزیکال «پینوکیو» با هنرمندی صداپیشگانی مانند مرتضی احمدی در نقش روباه مکار بود. گوینده این نوار قصه در ابتدا خطاب به بچه‌های عزیز می‌گوید: «توجه شما رو به اولین قسمت سریال «ماجراهای پینوکیو، گربه نره، آقا روباه و جینو» جلب می‌کنیم» و بعد داستان که به طرز هنرمندانه‌ای با عناصر و مؤلفه‌های ایرانی همراه شده، این‌طور شروع می‌شود: «روزی از روزای دور، دو تا موذی، دو تا ناجور، یکی گربه لجباز، یکی روباه کلک‌ساز، شدند با هم در یک لحظه دمساز...».

گروه اجتماعی- احتمالا یکی از آرزوهای هر ایرانی بهبود وضعیت حوزه درمان و سلامت است؛ از هزینه ها تا نحوه ارائه خدمات به ویژه در بخش ها و مراکز دولتی.
چالش هزینه های بالای درمان آن طور که وزارت بهداشت اعلام می کند هنوز تا وضعیت مطلوب فاصله دارد. هم اکنون 32.5درصد هزینه های درمان از جیب مردم پرداخت می‌شود در حالی که وزارت بهداشت، خود اعلام می کند این عدد در نهایت باید 15 درصد باشد. بماند که در کشورهای پیشرفته این عدد حدود 10 و 11 درصد است. در بخش خدمات که لازم نیست بگویم؛ متاسفانه همه ما بارها و بارها از نحوه خدمات دهی بخش های درمانی دلمان گرفته است و کاری هم از دستمان بر نمی آید.همین چند شب قبل خودم برخورد نامناسب، خسته وعصبی یک پزشک را دیدم که البته کاری هم از دستم برنیامد. یا این دو مخاطب روزنامه خراسان که درد دلشان را برای ما ارسال کرده اند:
- به یک بدبختی شماره دندان پزشکی از درمانگاه عشرت آباد بیمه تامین اجتماعی گرفتم حالا که رفتم میگه مواد سفید نداریم برای پر کردن. آخه یکی نیست روی همین تامین یک نظارت داشته باشه ببینه چه کار می کنه!
-چند روزه دندانم درد می کند. برای معاینه و ترمیم به کلینیک دندان پزشکی رفتم. از هزینه درمان یک دندان که 1.5 میلیون می شد، تمام وجودم درد گرفت.
 آن چه اکنون مورد بررسی و دقت این گزارش است، موضوع اول یعنی سهم پرداختی مردم از هزینه های درمان است، با وجود افزایش بودجه سلامت از تولید ناخالص داخلی و اجرای طرح تحول سلامت اما بازهم 32.5 درصد هزینه های درمان توسط مردم و از جیب آن ها پرداخت می شود.
مطلوب چیست؟80 درصد دولت و 15  درصد مردم
این که دقیقا وضعیت مطلوب و سهم پرداختی ها چگونه باید باشد، ایرج حریرچی معاون کل وزارت بهداشت دو روز قبل درباره آن این طور گفت: اصل سهم پرداختی مردم برای هزینه های درمان  باید به این صورت باشد که دولت و بیمه ها باید بین ۷۸ تا ۸۰ درصد پرداختی داشته باشند، ۱۵ تا ۱۷ درصد مردم و بقیه را بیمه های تکمیلی بپردازند. اما در شرایط کنونی، سهم پرداختی مردم همچنان، 32.5 درصد است.البته افق نگاه مسئولان کشور همیشه مطلوب بوده است اگرچه گاهی رویایی به نظر می رسد، مثل این جمله مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی کشور که مرداد 94 به ایرنا گفته بود: «هزینه‌های پرداختی مردم در بخش درمان 50 درصد بود که با تلاش‌های دولت سهم پرداختی مردم در بخش‌های دولتی به حدود 5 درصد کاهش یافت اما براساس برنامه‌های کشور سهم پرداختی مردم باید به کمتر از یک درصد برسد.»برای این که وضعیت خودمان و کشورهای دیگر را مقایسه کنیم که در چه موقعیتی هستیم به آمار مشاور وزیر بهداشت در دوره دولت دهم رجوع می کنیم. آن موقع سهم پرداختی ایرانی ها از هزینه های درمان 40 درصد بوده است:

سهم سلامت کشور از GDPچقدر است؟
هم اکنون وضعیت سرانه بهداشت و سلامت و البته تمامی موضوعات همچون آموزش، پژوهش و... کشورها با میزان سهم بودجه آن از GDP یا همان بودجه تولید ناخالص داخلی سنجیده می شود.  بنابراین سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی یکی از شاخص‌های توسعه‌نیافتگی کشورها محسوب می‌شود و به نوعی این شاخص بیانگر میزان توجه به بخش سلامت است.متوسط سهم هزینه‌های سلامت از (GDPکشور) تولید ناخالص داخلی کشور در ۱۰ سال بررسی شده (بین سال های 81 تا 90 )با روند تقریبا ثابت، 5.8 درصد بوده است که طبق گفته وزیر سابق بهداشت این رقم اکنون یه حدود 6.5 تا 7 درصد رسیده است. (البته منابع غیر رسمی اعداد کمتری را روایت می کنند)
به رتبه جهانی کشورمان نیز نباید چندان افتخار کنیم، چون امینی فر عضو کمیسیون بهداشت مجلس چندی قبل به خانه ملت چنین گفته است:  «دربخش دولتی همچنان به لحاظ سهم سلامت از تولید ناخالص ملی در میان کشورهای جهان رتبه کشور قابل قبول نیست و درجایگاه 89 قرار داریم.»
اما خوب است این شاخص را در چند کشور دیگر هم بررسی کنیم:

این بودجه های انقباضی!
همه این آمارها در شرایطی است که به نظر با بودجه های انقباضی دولت و مجلس در سال های اخیر چندان نباید انتظار افزایش یک باره اعتبارات بخش سلامت و درمان را داشت. اگرچه دولت در بخش پوشش بیمه ای تلاش کرده است دایره بیمه نشدگان را در طرح بیمه اجباری وسیع کند اما تمامی این طرح ها در گروی اجرای صحیح طرح هاست و البته مهم تر از همه گسترش فرهنگ «خدمت خالصانه» به مردم است که این مهم اکنون به عنوان یک چالش و گاهی یک حلقه مفقوده در بدنه درمان کشور مشاهده می شود.
 

 

مهم ترین نکات

عضو کمیسیون بهداشت در گفت وگو با خراسان مطرح کرد:
راهکارهای کاهش هزینه های پرداختی از جیب مردم
محمد اکبری- بشیر خالقی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس درگفت وگو با خراسان اظهار کرد: سهم پرداختی مردم از هزینه های درمان سر درازی دارد به طوری که در برنامه های چهارم و پنجم برگرفته از تاکیدرهبرانقلاب مبنی براین که دغدغه بیمار صرفا باید بیماری باشد نه هزینه، در مجلس هشتم تصمیماتی گرفته شد. با تصمیم قانون گذاران در آن زمان  تلاش شد شرایطی پیش آید که در درمان سرپایی و داروخانه ها معیارهایی  چون پرداخت کمتراز  30 درصد برای مردم و  70 درصد برای بیمه ها انجام شود ولی عملا این اتفاق نیفتاد تا پرداخت مردم را کم کنند و سهمی که باید بیمه ها پرداخت کنند بالا برود.نماینده خلخال گفت: هم اکنون مجلس برای کاهش هزینه های مردم باید مجریان را ملزم به اجرای قانون برنامه ششم کند چرا که این موضوع می تواند کمک مردم باشد.وی با تاکید براین که قبول داریم آن چه مردم از جیب خود هزینه می کنند زیاد است، اشاره کرد: پرونده الکترونیکی و راهنمای بالینی از جمله مواردی است که در برنامه ششم مد نظر قرار گرفته.خالقی یادآورشد: به نظر ما خیلی از نسخه ها باید کنترل شود و انجمن های پزشکی باید در این زمینه ورود کنند.وی گفت: موضوع راهنمای بالینی مسئله مهمی است که باعث کاهش هزینه ها می شود و براساس آن قرار نیست یک فرد به مراکز درمانی مراجعه کند تا گران ترین داروها را برایش بنویسند یا هزینه بی دلیل رادیولوژی، سی تی اسکن و ام آرآی به بیمار تحمیل شود.خالقی گفت: شرایطی که اکنون در زمینه رادیولوژی، سی تی اسکن و ام آرآی کشور ما دیده می شود،  در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. این کمیت زیاد نشان از بی سروسامان بودن آن دارد. بنابراین خیلی از هزینه ها با نظارت برنسخه ها کاهش می یابد.عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس خاطرنشان کرد: در خصوص وضعیت بیمه ها هم باید گفت که وضعیت به صورتی است که به میزان درصدهایی که ازکارفرمایان برای بیمه کارگران گرفته می شود، تسهیلات ارائه می شود.

کامیار-سه روز به پایان فرصت معرفی نخست وزیر جدید عراق توسط رئیس جمهور باقی مانده است.در ساعات اخیر نام «محمد شیاع السودانی»‏ به عنوان گزینه مدنظر  به طور جدی مطرح شده است. نام ‏السودانی و بحرالعلوم از هفته گذشته برای تصدی این سمت مطرح شده بود که به نظر می رسید مطرح کردن آن هابیشتر برای سنجش افکار عمومی باشد. اما اکنون گمانه ها روی السودانی جدی تر شده است که نشان می دهداحتمالا برخی احزاب با پرچمداری دولت قانون و فتح روی وی دست گذاشته اند. استعفای دیروز سودانی از حزب الدعوه هم گمانه ها برای جدی بودن توافق اولیه بر سر وی را بیشتر کرده است.‏برخی معتقدند که ضلع سوم انتخاب السودانی در کنار دولت قانون و فتح، ایران است، با این حال  انتخاب هر نخست وزیری خارج از  اراده صدر به ویژه اگر وابسته به حزب الدعوه باشد با واکنش منفی صدر مواجه خواهد شد هرچند وی تعیین کننده نهایی ماجرا نیست. علاوه برجریان صدر (مقتدی صدر) جریان حکمت ملی (سید عمار حکیم) نیز در مقابل انتخاب السودانی موضع منفی گرفته اند. برایند معترضان نیز نشان می دهد آن ها از مطرح شدن نام السودانی خشمگین هستند. فعالان مدنی عراقی نزدیک به ایالات متحده نیز با توجه به فرصت کم باقی مانده تا معرفی نخست وزیر، در حال تجمیع قوای خود برای معرفی یک شخص به عنوان نامزد بخشی از معترضان هستند. تردیدی نیست که معرفی هر شخصی که در سال های اخیر سمتی داشته است، با واکنش منفی آن ها مواجه خواهد شد به ویژه آن که السودانی وزیر و استاندار سابق و یکی از شخصیت های مهم حزب الدعوه بوده است؛ هرچند که السودانی در برابر بسیاری از شخصیت ها،از چهره های خوش نام و پاکدست در دوران تصدی سمت های خود به شمار می رود.در صورتی که «برهم صالح» رئیس جمهور عراق تا ۱۸ دسامبر آینده (۲۷ آذرماه)نتواند نامزد مشخصی را برای پست نخست وزیری به پارلمان معرفی کند، عملا طبق قانون اساسی عراق، همه صلاحیت های نخست وزیری به ریاست جمهوری محول می شود.برخی از این اتفاق و تبعات بعدی آن و از بیم این که رئیس جمهور از این فرصت برای ایجاد تغییر و تحول در کشور به ویژه در پرونده کرکوک استفاده کند، ابراز نگرانی کرده اند.گزارش ها حاکی است که به دنبال اعلام مخالفت برخی جریان های سیاسی و اعتراض کنندگان با نام شیاع السودانی، اکنون گزینه «مصطفی الکاظمی» رئیس سازمان اطلاعات و امنیت عراق به طور جدی مطرح شده است.با توجه به این که اختلاف نظر در عراق به یک رویه تبدیل شده انتظار می رود این نامزد نیز همانند دیگر نامزدهای پست نخست وزیری در گردونه جرح و تعدیل گرفتار شود و عده ای با آن موافقت و شماری نیز مخالفت کنند.رئیس جمهور و دیگر مقامات و رهبران و جریان های سیاسی عراق موظف اند که ظرف چهار روز آینده، راهکاری برای خروج از بحران پیدا کنند در غیر این صورت به باور کارشناسان، بحران پست خالی نخست وزیری، تشدید خواهد شد.آیا جریان های سیاسی حاکم با اصل سیاست در برابر کار انجام شده عمل خواهند کرد و با پذیرش تبعات سیاسی و امنیتی احتمالی، یک نامزد را بر خلاف میل اعتراضات جاری و برخی جریان های سیاسی به پارلمان معرفی می کنند یا این که همانند بحران سال های گذشته در وقت تلف شده به تفاهمی برای عبور از این بحران دست خواهند یافت یا صلاحیت های نخست وزیری به ریاست جمهوری محول می شود.در این میان، عده ای نیز احتمال طرح نام یک چهره خارج از دایره اسامی مطرح شده فوق را برای خروج از بحران کنونی دور از ذهن نمی دانند به ویژه این که قرار است دولت جدید یک دولت موقت با عمر شش ماهه تا یک ساله باشد و مهم ترین مسئولیت اش بسترسازی برای انتخابات زودهنگام خواهد بود.    باید به انتظار نشست و دید در روزهای آینده چه اتفاقی خواهد افتاد و سرنوشت این پرونده پیچیده به کدام سو می رود.

جواد نوائیان رودسری – دوره صفویه، یکی از ادوار مهم تاریخ ایران است؛ دوره‌ای که سرزمین ما بار دیگر وحدت و پیوستگی کامل خود را به دست آورد و همه اقوام ایرانی، زیر یک پرچم قرار گرفتند. گسترش مذهب شیعه و روی آوردن عموم ایرانیان به این مذهب، زمینه اتحاد بیشتر دین و دولت را در عهد صفویه فراهم کرد. اقتداری که بی‌تردید پیامد این اتحاد بود، باعث شد که ایران پس از سال‌ها تحمل جنگ و جدال‌های مغولان، تیموریان و اقوام مهاجم، از زیر بار سنگین تفرقه، کمر راست کند و شکوفایی علمی و ادبی را از سر بگیرد. شاهان صفویه، عموماً، افرادی هنردوست و هنرپرور بودند و با حمایت آن ها، رونقی دوباره در عرصه معماری، نقاشی، خط و دیگر صنایع مستظرفه پدید آمد. در میان شاهان صفوی، شاه عباس یکم به دلیل اقدامات گسترده‌اش در ایجاد نظم و ثبات در کشور و تاراندن دشمنان از سرحدات و رونق بخشیدن به اقتصاد و هنر، جایگاه ویژه‌ای دارد. دوران سلطنت او را باید نقطه عطفی در تاریخ کشورمان به حساب آوریم. او موفق شد برای نخستین بار پس از آغاز حکومت دودمان صفوی، عثمانی‌ها را به پشت سرحدات ایران براند و شکستی سخت و قاطع بر ازبکان مهاجم وارد آورد. با این حال، مورخان درباره شخصیت و ویژگی‌های اخلاقی شاه عباس یکم، سخنان و روایات فراوان و البته متضادی نقل کرده‌اند؛ روایاتی که چهره‌ای دوپهلو و اخلاقی دوگانه را از وی به نمایش می‌گذارد. در این نوشتار برآنیم تا مروری بر این ویژگی‌های اخلاقی داشته باشیم.
واجد خشونت افسارگسیخته
شاه عباس را باید یکی از خشن‌ترین پادشاهان تاریخ ایران بدانیم؛ او اصولاً با دشمن یا کسی که با وی سازگاری نداشت، اهل مماشات نبود. شاه عباس برای کشتن دشمنانش، از فجیع‌ترین و هولناک‌ترین شیوه‌ها استفاده می‌کرد. روایت اعدام مخالفان با استفاده از آدمخواران که توسط راقم این سطور، پیش از این، در همین صفحه به عرض خوانندگان محترم رسید، شاهدی بر این مدعاست. او حتی در این زمینه با پدرش هم شوخی نداشت و سلطان محمدخدابنده را، با وضعی اسفناک در قلعه‌ای محبوس کرد تا درگذشت. رفتار او در دوران سلطنتش، مصداق ضرب‌المثل «المُلکُ عقیم»(سیاست پدر و مادر نمی‌شناسد!) بود. به قول اسکندر بیک ترکمان، در «عالم‌آرای عباسی»، «از بدو خلقت طینت آن جناب به جباری و قهاری سرشته شده، در سیاست(مجازات) مجرمان واجب‌السیاسه به فرمان قهرمان طبیعت عمل نموده، اصلاً در عقوبت گناهکاران و بی‌دولتان که جزو اعظم سپه‌داری و رعیت‌پروری است، به اغراض دنیوی و ملاحظه خاطر ارباب عزت و غیره، مسامحه و تأخیر جایز ندانسته و نمی‌داند.» البته بسیاری از افرادی که توسط شاه عباس به مجازات می‌رسیدند، «واجب‌السیاسه» نبودند. وی در بیشتر مواقع شیوه‌ای غیرانسانی برای مجازات در نظر می‌گرفت. اسکندربیک ترکمان تصریح می‌کند: «اگر به پدری حکم قتل پسر فرماید، همان لحظه فرمان قضا و قدر به امضا رسد و اگر پدری از روی شفقت ابوّت، تأخیر در قتل پسر جایز دارد، حکم برعکس آن فرماید و اگر او(پسر) نیز تعلل نماید، دیگری به قتل هر دو پردازد.» رفتار جلادان شاه عباس، با نفس و خواسته اربابشان، مطابقتی غریب داشت؛ محمود افوشته‌ای نطنزی، مورخ عهد صفوی، در کتاب «نقاوة الآثار فی ذکر الاخیار»، درباره رفتار «شیخ‌احمدآقا»، یکی از دژخیمان شاه‌عباس که سخت مورد عنایت وی بود، می‌نویسد:«کار سفاکی در آن ولایت بدانجا رسانید که زنان از ترس او بچه افکندند و بعضی زنان را که این حالت واقع نشد، شکم ایشان را شکافت و بچه به در آورد و بر سر نیزه کرد و در آن دیار، دَیّاری نگذاشت.» طبعاً این زیاده‌روی در خشونت، خواست شاه عباس بود، وگرنه نوکران او، بدون اجازه ارباب، آب نمی‌خوردند. قساوت قلبی که از شاه صفوی بروز پیدا می‌کرد، هر مورخی را به شگفتی وا می‌دارد؛ دستور می‌داد اسیران را بر خلاف رأی مروّت و جوانمردی، پوست بکنند و مخالفانی چون «زهرمار سلطان» را به حکم عباس یکم، زنده‌زنده در آب جوشاندند! نگاهی به این حرکات و سکنات، از شاه عباس یکم، چهره‌ای قسی‌القلب، سفاک و بی‌رحم در ذهن تداعی می‌کند، اما از عجایب شخصیت او که تنه به تنه تیمورلنگ می‌زند، روی دیگر اخلاق اوست که اصلاً قابل قیاس با شخصیتی که شرح آن را دادیم، نیست.
دل‌نازکی‌های دل‌انگیز!
به رغم آن‌چه ذکر کردیم، شاه عباس گاه چنان رقّت قلب پیدا می‌کرد که از دیدن بریدن سر گوسفندی، متغیّر می‌شد و اشک می‌ریخت. به تعبیر نصرا... فلسفی در کتاب «زندگانی شاه‌عباس»، او همواره اشک در آستین داشت و در مناسبت‌های مختلف، از نثار آن خودداری نمی‌کرد! وقتی خبر هجوم ازبکان به خراسان را شنید، سخت متغیر شد و ساعتی را به گریه گذراند و هنگامی که شنید خلیل‌پاشا، سردار عثمانی، به مناطق همجوار اردبیل تاخته و به مرقد جدش، شیخ صفی‌الدین اردبیلی جسارت ورزیده است، خود را به آن شهر رساند و روی قبر شیخ صفی انداخت و ساعت‌ها گریست. این در حالی بود که پدرش، در حبس مشغول جان کندن بود، اما توجهی را در سلطان مقتدر صفوی بر نمی‌انگیخت. به نظر می‌رسد که این اشک دمِ مشک، بیش از آن‌که به کار احوالات دل و رقّت قلب شاه بیاید، در امور سیاست مورد استفاده قرار می‌گرفت. شاید روایت آنتونیو دوگوا، کشیش کاتولیک و سفیر فیلیپ سوم، پادشاه اسپانیا، در دربار صفوی، این وجه از رفتار شاه عباس را بهتر تفسیر کند. وی می‌نویسد که وقتی شاه به همراه خدم و حشم خود به کاشان رسید و خیل کاشانیان را مسرور از ورود خود دید، سیلاب اشک ریخت تا جایی که برای پاک کردن آن، دست به آستین سفیر اسپانیا برد و احتمالاً، اشک و آب بینی خود را با پارچه لباس مشکی کشیش کاتولیک پاک کرد! آن‌گاه با صدایی بغض آلود به وی گفت: «می‌بینی که این مردم چگونه با شادی و سرور از من استقبال می‌کنند؟ من شایسته این همه مهربانی نیستم و هر وقت گناهان بی‌شمار خود را به یاد می‌آورم، شدت غم و اندوه، دلم را از لباس تو نیز سیاه‌تر می‌کند. ای کاش مرد ساده درویشی بودم و با یک لقمه نان زندگی می‌کردم و پادشاه این سرزمین فراخ و این همه مردم که در کمال بی‌لیاقتی بر آنان حکومت می‌کنم، نمی‌بودم[!]» مقایسه این جملات، با رفتارهایی که در فراز پیشین از شاه‌عباس روایت کردیم، پارادوکسی غریب و البته، طنزگونه را به نمایش می‌گذارد که حیرت‌آور است. به نظر می‌رسد، شاه‌عباس، مردی بود که بیش از دیگران، توان غلبه بر احساساتش را داشت و می‌توانست با مهار و استفاده از آن ها، در زمان‌های لازم، بهترین بهره را ببرد؛ شیوه‌ای که به یقین در توفیق وی سهمی عمده را ایفا می‌کرد.
 

عملیات اجرایی پروژه انتقال آب دریای عمان از سواحل چابهار به سه استان خراسان رضوی، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان امروز در استان سیستان و بلوچستان آغاز می‌شود. به گزارش روابط عمومی استانداری، تفاهم‌نامه مشترک طرح انتقال آب از سواحل چابهار بیستم شهریورماه با حضور معاون وزیر نیرو و استانداران خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان در مشهد به امضا رسید و امروز عملیات اجرایی آن آغاز می‌شود. بر اساس اعلام معاون آب و آبفای وزارت نیرو برای سه استان خراسان رضوی، جنوبی و سیستان و بلوچستان اجازه برداشت یک میلیارد و 200 میلیون متر مکعب آب از سواحل چابهار صادر شده است که میزان تخصیص آب استحصالی به سیستان و بلوچستان 228 میلیون مترمکعب، خراسان رضوی 110 میلیون مترمکعب و خراسان جنوبی 60 میلیون متر مکعب خواهد بود.
20 درصد کسری مخازن آبی کشور مربوط به خراسان رضوی است
در نشست مشترک استانداران استان‌های شرقی کشور برای امضای تفاهم نامه این طرح بود که معاون وزیر نیرو گفت:  در راهگذر شرق سالانه 11 میلیارد مترمکعب آب مصرف می‌شود و 20 درصد کسری مخازن آبی کشور مربوط به خراسان رضوی است. «قاسم تقی زاده» همچنین گفته بود: در مجموع برای سه استان راهگذر شرق یک میلیارد و 200 میلیون مترمکعب برداشت آب از دریای عمان تخصیص‌یافته است که در کمترین وضعیت آن 400 میلیون مترمکعب در نظر گرفته شده،  مسئولیت این تخصیص بر عهده مدیران عامل آب منطقه‌ای و اختیارات کامل آن با استانداران است. تقی زاده این نکته را هم گفته بود که مصرف این آب برای صنعت بسیار خوب خواهد بود و حتی برای کشاورزی در بخش گلخانه‌ای و کارهای مدرن آبیاری نیز می‌تواند اقتصادی باشد اما عمده مصرف این آب در بخش صنعت است. در حاشیه این نشست هم   «علیرضا رزم حسینی» استاندار خراسان رضوی اظهار کرده بود: این طرح نیازمند منابع مالی زیادی است و به‌نوعی طرح بلندمدت است و بر اساس برنامه‌ها حداقل 10 سال طول خواهد کشید که آب به این مناطق برسد.
اجرای پروژه توسط بخش خصوصی
چند روز قبل نیز «احمدعلی موهبتی» استاندار سیستان و بلوچستان در گفت وگو با تسنیم درباره طرح انتقال آب عمان به شرق کشور اظهار کرد: دولت برای اجرای پروژه، پول و اعتباری ندارد و پروژه توسط بخش خصوصی اجرا می‌شود، متقاضی خصوصی هم به‌علت وجود صنایع فولاد و سنگ آهن خواف در استان‌های خراسان رضوی و جنوبی‌ قدرت مانور بیشتری دارد، اما پروژه با همکاری هر استان اجرا خواهد شد. موهبتی در پاسخ به سوالی درباه برآورد 3.9میلیارد دلاری مجری پروژه نیز می‌گوید: این برآورد فقط برای انتقال به سیستان و بلوچستان اعلام شده و با توجه به روند تکمیل مطالعات برآورد سرمایه‌گذاری سه استان از این مبلغ بیشتر است و با تکمیل مطالعات اعلام می‌شود.
 

در پیش‌نویس لایحه بودجه 99 حدود 18 هزار میلیارد تومان درآمد ناشی از حذف معافیت‌های مالیاتی از جمله سلبریتی‌ها و مناطق آزاد در نظر گرفته شده بود که براساس گزارش  خبرگزاری فارس  تمام این پیشنهادها توسط رئیس سازمان برنامه و بودجه و هیئت وزیران از دستور کار خارج شد.
به گزارش خراسان اعداد و ارقام لایحه بودجه سال آینده نشان می دهد که تحقق درآمدهایی نظیر 195 هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی، فروش یک میلیون بشکه نفت و واگذاری 49 هزار میلیارد تومان اموال منقول و غیر منقول دولت، اگر نگوییم غیر ممکن، اما با سختی همراه است. با این حال، به گزارش خبرگزاری فارس، به دلایلی که معلوم نیست، خبرها حاکی از حذف برخی بندهای لایحه بودجه توسط رئیس سازمان برنامه و بودحه و هیئت وزیران است. بندهایی که می توانستند در این وانفسای کمبود درآمدهای نفتی، با حذف معافیت های کور مالیاتی تا حدود 18 هزار میلیارد تومان برای دولت درآمدزایی داشته باشند. خبرگزاری فارس در این باره، به سه بند پیشنهادی در پیش نویس لایحه بودجه که حذف شده اشاره کرده که عبارت اند از: 1- مناطق آزاد تجاری - صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی همانند سرزمین اصلی مشمول مالیات و عوارض قانون مالیات بر ارزش افزوده هستند. معادل سهم شهرداری‌ها و دهیاری‌ها و روستاهای فاقد دهیاری‌از اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده در مناطق آزاد تجاری - صنعتی در اختیار مدیریت هر یک از مناطق قرار می‌گیرد تا انحصاراً برای توسعه زیرساخت‌ها و ارائه کمک‌های فنی و اعتباری برای واحدهای تولیدی همان منطقه به مصرف برسد.2-نرخ‌های موضوع ماده 59 قانون مالیات‌های مستقیم برای نقل و انتقال قطعی املاک و انتقال حق واگذاری محل در سال 99 به ترتیب از 5 درصد و 2 درصد به 10 درصد و 4 درصد افزایش می‌یابد. 3- کلیه فعالیت‌های انتشاراتی و مطبوعاتی، فرهنگی و هنری دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشمول 50 درصد معافیت‌ مالیاتی هستند.  البته در این میان حذف بند  مربوط به فعالیت های انتشاراتی و مطبوعاتی و هنری که  هنرمندان هم  ذیل آن قرار می گرفتند به خاطر این که هنرمندان بخشی از این بند بودند  و حذف معافیت مالیاتی کل این بند ضربه جبران ناپذیری به فعالیت های مطبوعاتی و انتشاراتی می زد قابل توجیه است و البته بخشی از هنرمندان که دستمزد های بالا می گیرند و همچنین برخی انتشاراتی های مرتبط با کنکور و کتاب های کمک آموزشی  با اصلاح قانون باید مالیات بدهند البته  این   امکان هم  وجود داشت که مانند تجربه های پیشین، مالیات با تعرفه های صفر برای فعالیت های فرهنگی در نظر گرفته شود تا حداقل مزیت های شفافیت مالی این موسسات و فعالان فرهنگی از بین نرود. از سوی دیگر و درباره بند اول یعنی مالیات مناطق آزاد، با توجه به این که این مناطق تاکنون نقش ویژه ای در ایجاد سکوهای صادراتی کشور نداشته اند، می شد کارکرد شفافیت و تفکیک مالیاتی را برای واحدهای صنعتی این مناطق نگه داشت. علاوه بر این که معافیت مالیاتی این مناطق موجب سوء استفاده بسیاری از شرکت ها از این معافیت مالیاتی و ثبت شرکت در این مناطق با وجود فعالیت در سرزمین اصلی شده است. در هر حال دولت باز ترجیح داده است از خیر این اقدامات شفافیت زا بگذرد.
 

پیشنهاد عباس عبدی تحلیلگر اصلاح طلب به رئیس جمهور برای «استعفا» و برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری با واکنش های مختلفی در میان چهره های اصولگرا و اصلاح طلب رو به رو شد تاجایی که حتی اکبر ترکان از چهره های نزدیک به روحانی این پیشنهاد را پیشنهاد «تندروها و کارشناسان دوروزه» دانست.  «عباس عبدی» روز گذشته در گفت‌و گو با هفته نامه صدا، ایده خود را درباره برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری مطرح کرد و مدعی شد: «این موضوعی نیست که فقط من آن را مطرح کنم. برخی از وزیران هم به این نتیجه رسیده‌اند که با ادامه این حد از تنش دیگر، کاری نمی‌شود کرد. شنیده‌ام که معاون اول رئیس‌جمهور هم، کم‌وبیش به چنین فکری رسیده است.» به گزارش فرارو، البته پیشنهاد عباس عبدی پیشتر توسط سعید حجاریان دیگر سیاستمدار اصلاح طلب مطرح شده بود. پیشنهاد عباس عبدی با واکنش‌های زیادی در فضای سیاسی و رسانه‌ها  روبه رو شده است.این پیشنهاد در جریان اصلاح طلب مخالفان مشهوری دارد. عبدا...رمضان زاده سخنگوی دولت اصلاحات و از اعضای شاخص اصلاح طلبان معتقد است "استعفای روحانی" همراهی با "اقتدارگرایان" است:«درست است که از روحانی ناراحتیم و به او انتقاد داریم و حتی بعضی از رای دادن به او پشیمانیم، اما این دلیل همراهی ما با اقتدارگرایان حاکم بر دولت موازی پنهان نمی شود، اتفاقا زاویه ما با روحانی به دلیل سکوت و گاه همراهی او با آن اردوگاه و تخلف از وعده مقابله با آنان است.» صادق زیباکلام هم مخالف دیدگاه عباس عبدی برای استعفای روحانی است. به عقیده او با برگزاری انتخابات زودرس شرایط عوض نخواهد شد و فردی «تندرو‌تر» از احمدی نژاد رئیس جمهور خواهد شد. اما شاید در این زمینه بتوان تندترین واکنش به پیشنهاد عباس عبدی را اظهارنظر اکبر ترکان مشاور عالی پیشین رئیس جمهورو از چهره های نزدیک به او دانست: «...عده‌ای این روزها در فضای مجازی پیدا شده‌اند که به‌نظرم از تخم مرغ شانسی درآمده‌اند... حرف‌های افراد معتبر شناخته شده‌ای را که در این حوزه تخصص کافی دارند مورد توجه قرار دهید نه کارشناسان دوروزه را». به گزارش انصاف نیوز، وی در پاسخ به این پرسش که برخی تحلیل شان این است که رئیس جمهور با استعفا می‌تواند سرمایه‌ اجتماعی جمع کند گفت: «غلط زیادی می‌کنند...این خط مشی آمریکاست؛ در جاهای دیگر پیاده کرده و در کشور ما هم دارد تلاش خود را می‌کند که پیاده کند.» فعالان سیاسی اصولگرا نیز با این پیشنهاد مخالف هستند. ‌عبدا... گنجی مدیر مسئول روزنامه اصولگرای «جوان» در توئیتر خود نوشت: «استعفای روحانی مطالبه انقلابیون نیست.اگر مردم رای دهنده به مزایا و معایب دولت ناشی از رای خود برسند در انتخاب بعدی ریل را عوض می کنند.تغییر مردم سالاری باید این گونه محقق شود.انقلابیون به دنبال قهرمان سازی از  بازندگان نیستند.علت اصرار همراهان روحانی بر استعفا فاصله گذاری تصنعی است». مهدی محمدی، تحلیلگر اصولگرا معتقد است که روحانی می داند «استعفا در این زمان، بخشی از عملیات براندازی است و بی عقوبت نمی‌ماند. هدف ویرانی طلبان از این بحث هم فقط نپذیرفتن مسئولیت وضع فاجعه بار موجود در آستانه انتخابات است که آن را هم به کاهدان زده اند.» اما کمیل خجسته فعال رسانه ای اصولگرا در یادداشتی ابعاد دیگری از این شرایطی را که در آن رئیس جمهور استعفا کند یا استیضاح شود و کنار رود   در صفحه اینستاگرامش مطرح کرده است: «فرض کنیم امسال،سال ۹۸ نبودو سال ۹۱ بود. همین داستان را عده‌ای دنبال کرده‌بودند و حتی درون مجلس پیگیرش بودند. فرض کنیم حرف آن ها محقق می‌شد. رئیس جمهور بعدی که بود؟ آقای حسن روحانی. همان شخصی که الان عده‌ای حرف از استیضاحش می‌زنند و البته عده‌ای هم نمی زنند. این چرخه‌ای‌ است که پایان ندارد. یک رئیس جمهور سه سال، بعدی دو سال، آن یکی چند ماه و... این خط "لبنانیزه" شدن ایران است. کشوری بدون مدیر و رها و مردمی سرگردان و عروس خاورمیانه‌ای بدون دفاع.»

ناصری- آلودگی هوا مشکلی نیست که تنها کشور ما یا شهر تهران به آن دچار باشد. شهرهای بزرگ کشورهای اروپایی نیز با این مشکل مواجه هستند و از سال‌ها پیش به دنبال راه‌حلی برای آن بوده‌اند. یکی از راه‌حل‌هایی که برای این مشکل در کشورهای اروپایی امتحان شده و در بعضی کشورها نتیجه‌بخش هم بوده، ترویج «فرهنگ دوچرخه‌سواری» است. دوچرخه‌سواری نه تنها به کاهش آلودگی هوا کمک می‌کند، بلکه فواید جسمی و روحی بی‌شماری نیز برای شهروندان دارد، اما به تازگی مدیرعامل سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران از مشکلات مالی شرکت خصوصی اداره کننده دوچرخه های اشتراکی صحبت کرده که بازتاب گسترده ای در فضای مجازی داشت. «یوسف حجت» بیان کرده که میانگین استفاده روزانه از هر دوچرخه یک یا دو مرتبه بوده، در حالی که برای به صرفه بودن طرح باید روزانه هفت تا هشت مرتبه از هر دوچرخه استفاده شود. او در بخشی از صحبت هایش نیز از احتمال شکست این طرح سخن گفته است. در حالی که در پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو، قرار است به‌جای استفاده از خودروی شخصی، گزینه‌های مفیدتری مثل دوچرخه‌سواری و پیاده روی جایگزین شود به دلیل  تلاش نکردن مسئولان در فرهنگ سازی در زمینه هایی مثل دوچرخه سواری در آینده ای نزدیک دیگر روز سه شنبه بی خودرو نخواهیم داشت. در ادامه سعی کرده ایم ضمن مرور تاریخچه ایستگاه های دوچرخه در مشهد و تهران و مشکلات شان از تجربیات شهرهای موفق کشورهای دیگری که توانسته اند فرهنگ دوچرخه سواری را ترویج کنند، بنویسیم.
 

       دوچرخه سواری در کلان شهرهای ایران   
اوایل سال 1384 بود که موضوع دوچرخه های اشتراکی سرو صدای زیادی به پا کرده بود و اولین ایستگاه های آن در مشهد راه اندازی شد، اما این طرح خیلی زود به شکست محکوم شد یکی از دلایلی که مردم رغبت زیادی برای استفاده از دوچرخه های این ایستگاه ها نداشتند علاوه بر کیفیت پایین این دوچرخه ها ، شیوه دشوار اجاره  این بود که  شما باید از هر ایستگاهی  که دوچرخه می گرفتی و کارت شناسایی می دادی آن را به همان ایستگاه برمی گرداندی که مشکلات زیادی را به همراه داشت و شورای شهر این قرارداد مشکل دار را لغو کرد،  اما به نظر می رسید این اتفاق در سیستم دوچرخه های اشتراکی «بیدود»  در تهران  اصلاح شد. در این طرح دوچرخه ها دارای قفل هوشمند و جی پی اس هستند و شهروندانی که مایل به استفاده از آن ها باشند از طریق اپلیکیشن می توانند قفل دوچرخه را باز کنند و هر کجا که خواستند پایان سفر بزنند و آن را قفل کنند تا فرد دیگری از آن استفاده کند اما با توجه به گفته های مدیرعامل سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری بازهم از این طرح استقبال نشد. در بررسی ها به چند مورد که دلیل ناموفقی این طرح بوده برخوردیم.
1. نبود مسیرهای دوچرخه سواری استاندارد:
یکی از مهم ترین دلایلی که باعث استقبال نکردن مردم از دوچرخه است این بوده که مسیرهای دوچرخه سواری وجود ندارد یا اگر وجود دارد محلی برای عبور و مرور یا پارک موتورسیکلت هاست و عملا مسیری برای دوچرخه وجود ندارد.
2. در دسترس نبودن دوچرخه
این که برای رفتن یک مسیر ساعت ها به دنبال یک دوچرخه بگردی قطعا در این دوران سرعت ها به صرفه نیست در صورتی که اگر دوچرخه به اندازه در دسترس باشد می تواند به تسریع در امور و فرار از ترافیک کمک کند.
3. هزینه دار بودن دوچرخه سواری
یادمان نرود نگاه به دوچرخه سواری در وهله اول باید فرهنگ سازی شود. همان طوری که دولت به مترو یارانه بنزین پرداخت می کند باید برای توسعه دوچرخه سواری هم یارانه پرداخت شود چون با دوچرخه سواری هم بنزین کمتری دود می شود، هم هوای پاک تری خواهیم داشت و هم به سلامت فرد کمک می کند که تمام این ها هزینه هایی را از دوش دولت کم می کند.ضمن این که بخشی از جامعه  یعنی بانوان نیز به دلایل مختلف در شمار استفاده کنندگان از دوچرخه قرار نمی گیرند.
 

       تجربه شهرهای بزرگ در کشورهای دیگر
آمستردام - هلند - پاداش برای رکاب زدن
 بالاترین سرانه دوچرخه در دنیا به کشور هلند تعلق دارد، با این همه دولت هلند به دنبال آن است تا با اجرای طرح هایی جدید، افراد بیشتری را به دوچرخه سواری تشویق کند. دولت این کشور در قالب طرح ملی کاهش گره های ترافیکی، شرکت های مختلف هلندی را تشویق می کند تا به کارمندانی که با دوچرخه به محل کار خود می روند، پاداش نقدی بپردازد. مبلغ این پاداش 19سنت در ازای هر کیلومتری است که کارمندان می پیمایند. اختصاص بودجه برای خرید دوچرخه از دیگر طرح های دولت هلند برای تشویق شهروندان هلندی است.
کپنهاگ – دانمارک - ساخت فضاهایی جذاب
کپنهاگ شهر دوچرخه دوست دیگری است که به واسطه ایجاد شبکه ای وسیع از مسیرهای دوچرخه سواری، شامل پل هایی نوآورانه که بزرگراه های دوچرخه سواری را در طول شهر ایجاد کرده اند، شهروندان خود را به استفاده از دوچرخه تشویق کرده و در این امر نیز پیروز بوده است زیرا هم اکنون تعداد دوچرخه‌ها در کپنهاگ پنج برابر تعداد خودروهای این شهر است. دانمارک از سال2005 تا به امروز بیش از میلیاردها کرون، حدود 155میلیون دلار، روی بهبود زیرساخت های دوچرخه سواری خود سرمایه گذاری کرده است. تا سال2017 این سرمایه گذاری به احداث 9/3کیلومتر مسیر جدید دوچرخه سواری، 600کیلومتر مسیر سبز و 5 مسیر ویژه دوچرخه سواری در کپنهاگ منجر و همچنین 3500پارکینگ ویژه دوچرخه به پارکینگ های این شهر افزوده شده است.
میلان – ایتالیا - رکاب بزن پول بگیر
میلان، آلوده‌ترین شهر اروپا از نظر آب و هواست. هوای این شهر سال 2012 آن‌قدر بد شد که طبق آمار دولت ایتالیا، 84 هزار نفر به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست دادند. مسئولان این شهر برای این که مردم را تشویق به دوچرخه سواری کنند راه حلی را که برای اولین بار هم نیست در اروپا آزمایش می‌شود، اجرایی کردند. آن ها به شهروندانی که مسیر خانه تا محل کارشان را با دوچرخه طی کنند پول پرداخت کردند. مقامات ایتالیایی برای این کار بودجه‌ 35 میلیون یورویی را اختصاص دادند.
دیگر کشورهای جهان - فراهم سازی زیر ساخت ها
بسیاری از شهرهای بزرگ دیگر کشورها هم برای حل مسئله آلودگی هوا به فکر ترویج استفاده از دوچرخه افتاده‌اند. آن‌چه اکنون با عنوان «فرهنگ دوچرخه‌سواری» شناخته می‌شود، در کشورهای دیگری مانند آلمان، سوئد، چین، ژاپن و بنگلادش نیز ترویج می‌شود. البته در اغلب جوامعی که دوچرخه‌سواری به عنوان یک فرهنگ جا افتاده، زیرساخت‌های مناسب این کار هم فراهم است، از جمله ایستگاه‌های بزرگ و متعدد در سراسر شهر برای نگهداری و عرضه «دوچرخه‌های اشتراکی» و خطوط مستقل برای دوچرخه‌سواران در خیابان.
 

       کلام آخر
دوچرخه سواری جدا از تاثیرش بر کاهش آلودگی هوا، صرفه جویی در مصرف بنزین وترویج ورزش همگانی می‌تواند نقش موثری در روابط اجتماعی ایفا کند. این فرهنگ می‌تواند تاثیر زیادی در کاستن بسیاری از تشریفات دست و پا گیر و رتبه‌بندی‌های خودساخته اجتماعی باشد. وقتی استاد، پزشک، شهردار و ... در کنار دیگر شهروندان رکاب می‌زنند، شاید بتوان گفت که زمینه بسیاری از تفاخر‌ها و خودبزرگ بینی‌ها سست می‌شود. البته این امر نیازمند ایجاد بستر‌های مناسب آن است که شاید در آینده ای نزدیک درباره اش برای تان نوشتیم.