
تحلیل روز
تعداد بازدید : 124
تقلا برای اولمرت نشدن!
نویسنده : صابر گل عنبری international@khorasannews.com
چند سالی است اسرائیل مدام به سوریه و این روزها به عراق حمله می کند اما حملات مکرر روزهای اخیر تل آویو یک تفاوت بزرگ دارد.البته تفاوت نه از جهت حجم و تلفات حمله، بلکه از این لحاظ که هم ارتش و هم خود نتانیاهو به سرعت مسئولیت آن را بر عهده گرفتند. واقعیت اما این است که این رفتار از یک اطمینان خاطر به نبود واکنش مستقیم طرف مقابل نشئت میگیرد؛ هر چند اساسا همین حملات در واقع واکنشی به کنشهای مقاومتی در مناطق مختلف است و هر طرفی کنش و واکنش خود را بر حسب محاسبات و متناسب با شرایط خاص خود و طرف مقابل ترسیم میکند. اگر اسرائیل قبلا لاپوشانی میکرد، صرفا رساندن یک پیام نظامی «محرمانه» مدنظرش بود که تکرار حملات نشان میدهد جدی گرفته نشد. در گذشته این بیم وجود داشت که اعلام حملات تبعاتی داشته باشد و طرف مقابل را در محذوریتی قرار دهد که مجبور به پاسخ گویی شود، اما به مرور زمان نتانیاهو به صرافت افتاد که با اعلام حملات خود چه به سوریه، چه عراق اهدافی دیگر را نیز دنبال کند اما مهم ترین انگیزه نتانیاهو مرتبط با انتخابات پیشروی کنست در هفدهم سپتامبر آینده است. نتانیاهو با حملات اخیر به سوریه و عراق تلاش میکند خود را در داخل در مقابل دشمنان خارجی تهاجمی نشان دهد؛ به ویژه که به تازگی بارها از سوی رقبایش به نشان دادن ضعف در جبهه جنوبی در مقابل حماس متهم شده است. از این رو، در واقع حملات اخیر تلاشی برای رفع این اتهامات و جلوگیری از تاثیرپذیری رایدهندگان اسرائیلی از حملات رقبای انتخاباتی است. نتانیاهو که نتوانست پس از انتخابات نهم آوریل دولت تشکیل دهد، هم اکنون در یک رقابت نفس گیر انتخاباتی قرار گرفته است و به هر طریقی میخواهد دولت آینده را تشکیل دهد تا هم به نوعی راه گریزی برای محاکمه احتمالی خود بیابد و هم رکورد طولانیترین دوران نخست وزیری را برای خود ثبت کند و دلایلی دیگر. در این وضعیت دشوار هر چند حزبش همچنان صدرنشین نظرسنجیهاست، اما این صدرنشینی نتایجی آسودهوار برای نتانیاهو رقم نمیزند تا بتواند بدون دردسرهای زیاد دولت خود را تشکیل دهد. در این وضعیت دشوار انتخاباتی، نتانیاهو با عملیاتهای فزاینده فلسطینیها در کرانه باختری و فشارهای حماس در مرزهای غزه برای امتیازگیری روبه روست که برخی منابع اسرائیلی آن را با سفر اخیر هیئت حماس به ایران مرتبط میدانند. در نتیجه چنین وضعی، از سوی گانتس، پرتس و لیبرمن به ضعف نشان دادن و نابودی بازدارندگی اسرائیل در قبال غزه متهم شده است، اما دست نتانیاهو برای رفع این اتهامات از طریق اقدام علیه غزه باز نیست، چون با توجه به معادله شکل گرفته در طول این چند سال، هر اقدام نظامی با واکنشی متقابل روبه رو میشود و احتمال وقوع جنگ را افزایش می دهد. چنین جنگی هم در شرایط انتخاباتی کنست یک ریسک بزرگ است و نتانیاهو آن را به هیچ وجه به نفع خود نمیداند و نگاهی به سرنوشت ایهود اولمرت دارد. از این رو، چون اطمینان دارد حملات به سوریه و عراق به جنگی منجر نمیشود، میخواهد از این طریق به رفع اتهام از خود بپردازد و جایگاه خود را در مقابل رقبایش تقویت کند.