پس از ناوشکن‎های «جماران» ، «دماوند»، «سهند» و «دنا» ، حالا دریای زیبای خزر در شمال ایران شاهد الحاق جدیدترین ، مرگبارترین و مدرن ترین ناوشکن کاملا ایرانی به نام «دیلمان» خواهد بود؛ نامی برگرفته از گیلان سرسبز و محل به آب اندازی آن در بندرانزلی که یادآور رشادت‎های مردان بزرگ این منطقه از میرزاکوچک خان تا امروز در دفاع از حریمی مقدس به نام ایران است . امروز ایران عزیز سربازی جدید به نام دیلمان خواهد داشت تا از مرزهای آبی کشور در دریای خزر دفاع کند و روزنامه خراسان در ادامه همکاری های خود با نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، به این مناسبت ویژه نامه ای منتشر کرده که در آن جزئیات و تصاویری ناگفته و دیده نشده را آورده است. برگ زرینی در صنعت دفاعی کشور و نیروی دریایی که به کتاب پربار و پرافتخار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و به ویژه نیروی دریایی اضافه می شود . افتخاری بزرگ و بی نظیر که بهانه ای شد تا به بررسی ابعاد مختلف این ناوشکن و آثار آن در دریای خزر بپردازیم، همراه با گفت و گوهایی با مسئولان ارشد نیروی دریایی ارتش  و گزارش‎ها و تصاویری از جزئیات این ناوشکن و آثار آن در خزر و حفظ منافع و امنیت ملی ایران در این منطقه. ویژه نامه «دیلمان ؛ نگین خزر»  به صورت محدود توسط نیروی دریایی ارتش توزیع خواهد شد اما خوانندگان عزیز ما نیز می توانند از طریق سایت روزنامه خراسان به آدرس اینترنتی   www.khorasannews.comبه مطالب این ویژه نامه دسترسی داشته باشند.

غلامی - «مرغ هست ولی کم؛ چون کشتار کم است» این ادعای یکی از فروشنده‌هاست. در چند روز اخیر بعضی از شهروندان گلایه داشتند برای خرید مرغ کیلویی 79 هزار تومان دچار مشکل هستند و میزان مرغ در بعضی فروشگاه های سطح شهر کم است. ترجیح دادم به شنیده ها استناد نکنم و با حضور در یکی از خیابان های مشهد که از 

مهم ترین مراکز فروش مرغ و پروتئین است شرایط را از نزدیک ببینم.

 

بعضی فروشگاه ها مرغ نداشتند

ساعت 11 قبل از ظهر است وارد اولین فروشگاه می‌ شوم. قبل از این‌که سوال کنم، مرد میان‌سالی از فروشنده در مورد مرغ می پرسد و پاسخ فروشنده این است: «نیم ساعت دیگر می رسد.» پشت سر مرد میان‌سال از فروشگاه خارج می شوم و همزمان وارد مغازه بعدی می شویم. مردم به صف ایستاده اند. به خانمی که در صف ایستاده است می گویم برای خرید مرغ ایستاده اید؟ جواب می دهد: بله و به انتهای صف اشاره می کند. اگر قرار بود در صف بیاستم باید روی پله منتهی به خیابان جای می گرفتم. مسیرم را ادامه می دهم در یکی از فروشگاه ها تنها 3 مرغ وجود دارد و در دیگری 2 تا. آن‌طور که مشخص است سهمیه آن ها در همان ساعت اولیه به پایان رسیده است. چند مغازه هم هنوز مرغ ندارند؛ بعضی مانند اولین فروشگاه می گویند باید منتظر ماند و دو-سه مغازه به گفتن« نداریم» اکتفا می کنند. برخلاف آن‌ ها 2-3 فروشگاه به میزان قابل توجهی مرغ دارند و برای فروش مشکلی هم وجود ندارد. به یکی از فروشنده ها می گویم چرا همه مرغ ندارند یا شما فقط 3 تا مرغ دارید؟ جواب می دهد: «مرغ هست ولی کم؛ چون کشتار کم است»

 

بیش از یکی نمی فروشیم

پس از آن سری هم به چند فروشگاه در نقاط مختلف سطح شهر می‌زنم. صاحب یکی از فروشگاه ها می گوید مرغ را 7 صبح آوردیم تا 9 تمام شد. دیگری می گوید داریم ولی بیشتر از یکی به هر نفر نمی نفروشیم. فروشندۀ دیگری می گوید فقط دوتا می‌توانم بدهم علتش را که جویا می شوم جواب می دهد حجم مرغ کم است باید جوری مدیریت کنیم تا به همه مشتری ها برسد. یکی از مرغ فروشی ها هم مدعی است هنوز مرغ به دستش نرسیده است.

 

مشکلی در توزیع وجود ندارد

برای پیگیری وضع بازار مرغ در مشهد با سرپرست جهاد کشاورزی شهرستان گفت‌وگو می کنم. قاردی می گوید: هر روز صبح کل کشتار مربوط به مشهد در سپاد توزیع می شود. مشکلی در توزیع مرغ وجود ندارد و در ورود مرغ به شهرستان مشکل خاصی وجود نداشته است. مرغ سالمِ بسته بندی شده در همه

 مغازه ها وجود دارد و ما مشکلی در تأمین نداشته ایم و مرغ با قیمت مصوب در حال توزیع است.

 

فروش به صورت قطعه بندی نداریم

قاردی افزود: آمار ورودی مرغ به شهرستان نیز در روزهای گذشته ثابت بوده است. ما یک شبکه تأمین داریم و هر فروشگاهی یک کارت تأمین دارد و طبق آن کارت مرغ را تحویل

 می گیرد. ولی اگر بعضی مرغ فروشی قطعه بندی کنند و خارج از شبکه توزیع بفروشند تخلف است و با آن ها برخورد می شود. در حال حاضر مرغ فقط برای مشتری قطعه بندی می شود و در فروشگاه ها فروش به صورت قطعه بندی شده نداریم و صرفا باید به صورت سالم به فروش برسد.

 

توزیع روزانه 300 تن مرغ در مشهد

سرپرست جهاد کشاورزی مشهد در مورد متوسط وزن هر مرغ نیز اظهار کرد: روزانه در مشهد حدود 300 تن مرغ توزیع می شود و متوسط وزن هر مرغ هم بالای 1 کیلو و600 گرم است. وی در مورد بازه زمانی توزیع مرغ نیز افزود: ساعت 7 مرغ وارد سپاد می شود پس از آن وارد شبکه توزیع می شود و ساعت 11 تا حدود 12:30 توزیع نهایی انجام می‌شود.

 

ورود تعزیرات به کاهش  عرضۀ مرغ در بازار 

مدیر کل تعزیرات حکومتی استان گفت:   با توجه به کاهش عرضه مرغ و برخی تخلفات در این حوزه، تیم های بازرسی تعزیرات به صورت ویژه وارد عمل شده اند.به گزارش ایرنا، سید مرتضی مدنی گفت: با توجه به کاهش عرضه مرغ و برخی تخلفات در این حوزه، تیم های بازرسی تعزیرات به صورت ویژه وارد عمل شده است. بازرسی بر نحوه تولید، عرضه و فروش گوشت مرغ تشدید شده و با متخلفان به صورت جدی برخورد می‌شود.

وی افزود: به منظور کاهش تخلفات در این حوزه بازرسی از مرغداری ها و مراکز عرضه و فروش گوشت مرغ به صورت ویژه ادامه دارد و در مرحله اول به متخلفان اخطار داده می شود و در صورت تکرار تخلف، واحد مربوطه مهرو موم و پارچه تخلف در مقابل آن نصب می شود.مدیر کل تعزیرات حکومتی استان تاکید کرد: همچنین سازمان‌های متولی تولید و عرضه گوشت مرغ باید در خصوص وضعیت فعلی بازار گوشت مرغ پاسخگو باشند.

 

هادی محمدی – شنبه شب در هتل اسپیناس تهران آیین آغاز به کار انجمن خیرین میراث فرهنگی با حضور وزیر میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی و تعداد زیادی از کارآفرینان و تجار معروف کشور، هنرمندان و ورزشکاران برگزار شد و عملا این نهاد مردمی و غیردولتی خیریه کار خود را شروع کرد .به گزارش خراسان و خبرآنلاین، عزت‌ا... ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در این مراسم با بیان این که مردم باید پای کارهای بزرگ بیایند، اظهار کرد:‌ نشست نمادین انجمن خیرین میراث فرهنگی، آغاز حرکتی بزرگ در تاریخ ایران است؛ زیرا میراث فرهنگی بزرگ‎ترین و جدی‌ترین عامل برای انسجام ملی به شمار می رود و امروز بیش از هر زمان به وحدت و انسجام ملی نیاز داریم. ضرغامی بیان کرد: «یک بار از آقای رئیسی سوال کردم که شما سال‌ها در همدان بودید، در آن مدت گنجنامه رفتید؟ گفتند بارها رفتم؛ پرسیدم چه برداشتی از گنجنامه دارید؟ ایشان موارد خوب خودشان را گفتند، به ایشان گفتم آن دو کتیبه که در گنجنامه هست، یکی برای داریوش و دیگری برای خشایارشاه پسرش است، که از کتیبه داریوش یک متر پایین‌تر است، آن هم به نشانه این‎که خواسته به پدرش احترام بگذارد. به آقای رئیس جمهور گفتم این اقدام درست مانند سخن پیامبراسلام(ص) است که فرمودند بزرگان خودتان را احترام بگذارید و تکریم کنید، و بعد می‌گویند به کوچک‌ترها محبت کنید.»او ادامه داد: «ما در سال‌های اخیر درباره محبت کردن به کوچک‌ترها گرفتار شدیم، اقدامی نکردیم، از آن‌ها غافل شدیم، حتی زبان آن‌ها را نفهمیدیم که بخواهیم به آن‌ها محبت کنیم.»

 

شادی گمشده ماست

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: «داریوش در کتیبه‌اش نوشته به‌نام خدایی که شادی را آفرید، غیر از این است که تمام خلقت زیبایی و براساس زیبایی خلق شده است و شادی باید در همه وجود انسان‌ها موج بزند، که متاسفانه یکی از گمشده‌های ما بعد از انقلاب مسئله شادی است.»

 

از بودجه میراث فرهنگی خبری نیست 

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سپس به کمبود منابع مالی در حوزه میراث فرهنگی، اشاره کرد و افزود: یکی از مشکلاتی که وجود دارد و تجمیع‌ شده از ده‌ها سال قبل و حتی قبل از انقلاب به ما رسیده، بی‌توجهی و کمبود اعتبارات برای حفظ میراث فرهنگی است. این یک یادگاری است که از گذشته به ما به میراث رسیده است. حدود ٣۵ هزار اثر ملی ثبت شده است اما میانگین بودجه حفاظت از این آثار حدود روزی ٣٠٠ هزار تومان برای هر اثر است. امسال یک‌هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بودجه عمرانی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بود که البته بخشی از آن به مرمت مربوط می‌شد، ولی کشور گرفتار است و تا الان از این مبلغ هیچ‌چیزی به وزارت ما نیامده است، ان‌شاءا... بعداً می‌آید، ولی سال تمام شد. چاره‌ای جز پیدا کردن راه حل نداریم، میراث تمدنی و فرهنگی ما جلوی چشم‌مان دارد از بین می‌رود، البته مرمت بعضی از این آثار را با حضور در شهرستان‌ها حل می‌کنیم و دستگاه‌ها هم همکاری می‌کنند.

 

 حال آثار تاریخی ایران خوب نیست

علی دارابی، قائم‌مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و مدیرعامل انجمن خیرین میراث فرهنگی نیز در این مراسم  با اشاره به جایگاه و تاریخ باشکوه ایران ، اظهار کرد: ایران بیش از یک میلیون آثار تاریخی ارزشمند دارد که تاکنون فقط ۳۵ هزار اثر آن را توانسته‌ایم ثبت کنیم و ایران از نظر ثبت آثار در فهرست جهانی یونسکو جزو ۱۰ کشور نخست دنیاست.معاون میراث فرهنگی با بیان این‎که رابطه معناداری میان ثبت سایت‌های جهانی و افزایش گردشگری، توسعه کسب و کارها، ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی وجود دارد، گفت: حفاظت و صیانت از میراث فرهنگی، توسعه گردشگری و حمایت از صنایع دستی از رویکردهای مهم دولت سیزدهم و مجلس است، اما با وجود همه تلاش‌ها و اقدامات صورت‌گرفته که ما کمال تشکر را داریم، بودجه و اعتبارات میراث فرهنگی بس محدود است که با آن اقدام قابل ملاحظه‌ای را نمی‌توان انجام داد و از این روست که می‌گوییم «حال بناها و آثار تاریخی ایران خوب نیست» و نیاز به یک نهضت مردمی دارد.در این مراسم همچنین برخی از حاضران از جمله احد عظیم‌زاده، سرمایه‌گذار و رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ، سیروس مقدم، کارگردان تلویزیون و سینمای ایران ، ایمان عتیقی ـ مدیرعامل شرکت معدنی و صنعتی گل‌گهر ـ ، فضل‌ا... جواهری ، صمد حسن‌زاده ، مجتبی ملااحمدی از سرمایه‌گذاران و خیران ضمن سخنرانی از این انجمن اعلام حمایت کردند.

 

 

 

 حمیدرضا حلاجیان/ مدیرعامل شرکت شهرک های صنعتی استان درباره میزان مصرف گاز شهرک ها و پهنه های صنعتی استان در گفت و گو با خراسان اظهار کرد: تنها 3 درصد گاز استان در شهرک های صنعتی استفاده می شود؛ این رقم آن قدر کوچک است که در مواجهه اولیه، این سوال را در ذهن متبادر می کند که پس چگونه در زمان بروز اولیه بحران کمبود گاز، مسئولان به سرعت به سمت قطع انرژی صنایع می روند.طبق ماده 25 قانون بهبود فضای کسب و کار، قطع انرژی تنها با تصویب شورای تامین می تواند انجام شود که آن هم برای یک روز می تواند اتفاق بیفتد، اما برخلاف قانون بنا به گفته رئیس خانه صنعت استان، قطع انرژی صنایع تبدیل به یک رویه در بین مسئولان شده است؛ اتفاقی که لبافی رئیس دبیرخانه شورای گفت و گوی دولت و بخش خصوصی استان، معتقد است هیچ انسان عاقلی آن را انجام نمی دهد؛ چراکه نباید در زمان بحران انرژی، ابتدا سراغ واحدهای مولد رفت که اتفاقا همان ها بستر ساز توسعه در کشور هستند.موضوع انرژی چند سالی است که در کشور ما به دغدغه بزرگ فعالان اقتصادی تبدیل شده است؛ در تابستان ها کمبود برق و در آغاز فصل سرد کمبود گاز بقای صنایع را به شدت تهدید می کند؛ آن هم در حالی که ایران یکی از بزرگ ترین منابع گازی در جهان به شمار می آید. انرژی را بی شک می توان یکی از مهم ترین بسترها و زیرساخت های توسعه در هر کشوری دانست، به شکلی که تصور پیشرفت و توسعه بدون دارا بودن سطح مقبولی از انرژی به شوخی شبیه است.ناترازی های متوالی چند سال اخیر در انرژی برق و گاز در کشور متعاقبا فضای اقتصادی و صنعتی استان ما را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است و تولید را بیش از پیش با مانع های اساسی روبه رو ساخته، در حالی که رهبر معظم انقلاب، به صورت مداوم لزوم حمایت از تولید را در دستور کار خود قرار داده است و همواره به مسئولان حمایت از صنعت و تولید را گوشزد می کند؛ بنا به اظهارات رئیس خانه صنعت خراسان رضوی، به رغم توصیه های رهبری، برای تولید مانع تراشی می کنند.اگرچه کارشناسان امر در حوزه انرژی، اتلاف انرژی در مصرف را نیز یکی از دلایل ناترازی و کمبود انرژی می دانند، اما این موضوع را نیز به نبود برنامه ریزی صحیح برای اصلاح الگوی مصرف توسط مردم احاله می دهند. چنان که لبافی در گفت و گو با خراسان اظهار می کند: باید با برنامه ریزی درست و البته با در نظر گرفتن فاکتورهای متفاوت مانند توان پرداختی مردم، اقدام به اصلاح الگوی مصرف کرد. ضمن این که عقب ماندگی فناوری سیستم ها و دستگاه های در حال کار در صنایع کشور، خود سهم بسزایی در اتلاف انرژی ایفا می کند و این را نباید به گردن مردم انداخت.

 

80 هزار اشتغال در شهرک های صنعتی و فقط 3 درصد مصرف گاز

فرشچی مدیرعامل شرکت شهرک های صنعتی استان درباره مصرف گاز در شهرک ها و پهنه های  صنعتی و ضرورت تامین گاز آن ها اظهار کرد: ما معتقدیم با توجه به حجم اشتغال 80 هزار نفری و تولیدات صادرات محور شهرک های صنعتی و البته در مقابل مصرف تنها 3 درصدی گاز در استان، ضرورتی ایجاد نمی کند که گاز این مناطق قطع شود و بهتر است گاز بخش خانگی قطع شود.

 

با قطع گاز شهرک های صنعتی، این پهنه ها مزیت خود را از دست می دهند

فرشچی با اشاره به این که به ما اعلام کرده اند که باید فکری به حال زمستان بکنیم، ادامه داد: ما هم درخصوص برق و هم گاز با توجه به مصرف پایین شهرک ها معتقدیم نباید این مناطق دچار قطع انرژی شوند، همچنین باید توجه داشت که مزیت شهرک ها دارا بودن خدمات مانند آب،برق و گاز است، بنابراین به محض قطع این خدمات دیگر شهرک از مزیت خودش برخوردار نیست. ما این موضوعات را با استاندار و معاونان شان مکاتبه کردیم، اما تاکنون جواب صریح نگرفته ایم، البته هم اکنون جلسات دیگری را برگزار می کنیم که ان شاءا... در زمستان این موضوع پیش نیاید.

 

100هزار مترمکعب کمبود گاز در شهرک های صنعتی

جعفر فرشچی پیشتر در گفت و گو با یکی از رسانه های استان نیز اظهار کرده بود: از ابتدای تاسیس شرکت شهرک‌های صنعتی، در کل شهرک‌های صنعتی استان ۴۷۰ هزار مترمکعب در ساعت ظرفیت ایستگاه ایجاد شده که این ظرفیت‌ها را شرکت گاز ایجاد کرده، اما متاسفانه طی ۳ سال گذشته تاکنون این ظرفیت تغییر زیادی نداشته است. همچنین کسری گاز مورد نیاز و ضروری شهرک‌ها و نواحی صنعتی خراسان رضوی هم اکنون ۱۰۰ هزار مترمکعب در ساعت است.مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی خراسان رضوی با بیان این که از 41 شهرک و نواحی صنعتی در حال بهره‌برداری تنها 37 شهرک گاز دارند؛ مطرح کرده بود: ۸۵ درصد ظرفیت ایجاد شده در ۱۰ شهرک صنعتی مصرف می‌شود. یعنی ۸۵ درصد معرفی‌شدگان گاز شهرک‌های صنعتی استان در ۱۰ شهرک تقاضامحور توس، چناران، مشهد(کلات)، کاویان، بینالود، ماشین‌سازی، چرمشهر، خیام، عطار و کاشمر و ۱۵ درصد دیگر در ۲۷ شهرک دیگر حضور دارند.

 

قطع گاز صنایع تاثیر زیادی در ناترازی ندارد

لبافی رئیس دبیرخانه شورای گفت و گوی بخش خصوصی با دولت درخصوص ناترازی گاز و قطع مکرر انرژی در صنایع بیان کرد: قطع گاز در شهرک ها و نواحی صنعتی راحت تر انجام می شود، چراکه همه یک جا تجمیع شده اند و کنترل راحت تری دارند، اما قطع گاز این ها، تاثیرگذاری زیادی ندارد و من با آقای فرشچی موافقم که آثار منفی قطع گاز شهرک های صنعتی با 80 هزار اشتغال و حجم تولیدی که دارند، بسیار بیشتر است.

 

هیچ انسان عاقلی در اولین اقدام انرژی واحدهای مولد خودش را قطع نمی کند

لبافی ادامه داد: ما خلاف رویه هایی که در دنیا به خصوص کشورهای توسعه یافته وجود دارد و حتی خلاف قانون کشور خودمان، اقدام به قطع گاز صنایع می کنیم؛ هیچ انسان عاقلی در اولین اقدام، انرژی واحدهای مولد خودش را قطع نمی کند، واحدهایی که برای کشور اشتغال ایجاد می کند و برای آن ارز آوری دارد؛ در عوض باید نهادها یا مجموعه هایی که کمترین نقش را در توسعه کشور دارند، در اولویت قطع انرژی قرار دهند. حالا می گویند ما نباید انرژی خانه های مردم را قطع کنیم، ایرادی ندارد، اما باید مصرف مردم در رده های مختلف انرژی قرار گیرد تا خود به خود منجر به کاهش مصرف از سوی آن ها شود. برای مثال در بنزین، کدام کشور منابع خود را این چنین مصرف می کند، البته این موضوع چند وجهی است و باید به ساختارهایی مانند میزان مصرف خودروها، کیفیت و میزان حمل و نقل عمومی و البته نرخ درآمد سرانه مردم توجه شود، اما نکته ما این است که باید یک ساختار منسجم برای مدیریت مصرف و تولید وجود داشته باشد.

 

رضایت آنی جایگزین مصلحت شده است

او با تاکید بر این که ما در کشور رضایت آنی مردم را بر مصلحت مردم ترجیح داده ایم،بیان کرد: برای مثال رضایت آنی در این است که ما مقداری یارانه بدهیم در صورتی که مصلحت این جاست که این منابع تبدیل به کسب و کار شود و در مسیر توسعه قرار گیرد.

 

شرکت گاز به صنایع: برای تامین سوخت دوم اقدام کنید

رئیس دبیرخانه شورای گفت و گوی بخش خصوصی با دولت در پاسخ به این سوال که آیا ابلاغی به صنایع درباره کمبود گاز شده است یا خیر؟اظهار کرد: شرکت گاز به شورای گفت و گو نامه نوشت که به همه صنایع اعلام کنید که با توجه به ناترازی هایی که در تامین گاز وجود دارد از هم اکنون برای تامین سوخت دوم اقدام کنند و البته یک نکته مثبت که این بار وجود دارد، این است که وزارت نفت پذیرفته است قیمت سوخت دوم را بر اساس قیمت گاز طبیعی و نسبت به توان انرژی سوخت دوم تامین کند. البته متاسفانه مشعل دوم همه صنایع را پوشش نمی دهد، چراکه اغلب صنایع اصلا مشعل دوم ندارند، صنایع بزرگی مثل سیمان غرب و فولاد خراسان از این دسته اند که عملا در صورت تامین نشدن گاز تعطیل خواهند شد.لبافی درخصوص مشکلات استفاده از مشعل دوم نیز افزود: بعضی صنایع برای استفاده از مشعل دوم با مشکلات زیست محیطی روبه رو هستند، به طوری که استفاده از سوخت دوم آلایندگی ایجاد و محیط زیست واحد را جریمه می کند، البته این موضوع برای پالایشگاه ها و نیروگاه ها که البته بیشتر دولتی هستند، حل شد، اما برای صنایع دیگر فعلا حل نشده باقی مانده است.ابراهیمی رئیس خانه صنعت و معدن استان، درباره اعلام ناترازی گاز به صنایع گفت: به شکل رسمی به ما این موضوع اعلام نشده است، اما ما کمبود گاز را داریم و کار از ناترازی گذشته است، البته موضوع شرایط جوی هم هست که می تواند کمبود را تشدید کند یا کاهش دهد.

 

کل صنعت استان مصرف 17 تا 18 درصدی دارد

ابراهیمی درخصوص میزان مصرف گاز صنایع اظهار کرد: کل مصرف گاز صنایع 17 تا 18 درصد است و کل صنایع ما که در شهرک های صنعتی و پهنه های صنعتی قرار دارند بین 40 تا 45 درصد از صنایع هستند و البته صنایع انرژی بر ما عموما خارج از شهرک ها هستند، مانند سیمانی ها و فولادی ها، اما در هر صورت قطع گاز صنایع برخلاف ماده 25 قانون بهبود فضای کسب و کار است، اما متاسفانه تبدیل به رویه شده و هرموقع که کمبودی هست به حوزه تولید تحمیل می شود، به رغم این که حوزه های مولد باید مورد حمایت و پوشش بیشتر باشند، به رغم تاکیدات رهبری در حوزه تولید این اتفاقات می افتد و امسال هم قطعا این قطعی ها اتفاق می افتد.

 

هیچ ظرفیت زیربنایی انرژی اضافه نکرده ایم

او درباره مصرف نابجا نیز توضیح داد: احتمالا اگر مردم فقط 5 درصد بهینه تر گاز مصرف کنند، ما کمبود نخواهیم داشت، ما باید قبول کنیم که بد مصرفی هم داریم، یکی از مسائل مهم تر این است که ما در حدود یک دهه گذشته سرمایه گذاری در حوزه تامین انرژی نکرده ایم، به رغم این که حدود 6 میلیون به جمعیت ما اضافه شده است، ولی هیچ ظرفیت زیربنایی انرژی اضافه نکرده ایم و البته بد مصرفی را هم همیشه داشته ایم.

 

کمتر از 10 درصد صنایع مشعل دوم دارند

رئیس خانه صنعت استان با اشاره به این که کمتر از 10 درصد صنایع مشعل دوم دارند،بیان کرد: در استان بیش از 90 درصد صنایع کوچک و متوسط هستند و این واحدها عملا امکان استفاده از مشعل دوم را ندارند و این که سوخت کافی هم به آن ها داده نمی شود و البته تقریبا سوخت دوم نشدنی است.

 

خبر مرتبط

 

  دکترسیدرضی عمادی  - international@khorasannews.com

 

اکنون با گذشت 50 روز از جنگ اخیر غزه بین حماس و رژیم صهیونیستی، در روزهای آتش بس موقت به سر می بریم اما این مکث کوتاه مدت پشت پرده خیلی از مسائل را در درگیری‌های اخیر آشکار کرد. در این دو روز تصاویر نشان می‌دهد آوارگان به صورت دسته‌جمعی در حال بازگشت به شمال غزه و منازل خود هستند. مهم‌ترین معنای این اقدام این است که فلسطین متعلق به فلسطینی‌هاست. مردم فلسطین صاحبان اصلی سرزمین فلسطین هستند و رژیم اشغالگر صهیونیستی طی 75 سال با حمایت قدرت‌های غربی، سرزمین آن‎ها را غصب کرده است. اکنون در حالی که جنگ 50 روزه، بیش از 20 هزار شهید که 70 درصد آن‎ها کودکان و زنان هستند، برجای گذاشته و حدود 35 هزار زخمی داشته است، منازل، مراکز درمانی و مدارس و به طور کلی زیرساخت‌های شهری نابود شده است، اما مردم از فرصت حتی چهار روزه آتش‌بس برای بازگشت استفاده کردند. این اقدام زمانی معنادارتر می‌شود که درنظر داشته باشیم آتش‌بس تنها چهار روزه است و بعد از این مدت ممکن است بار دیگر رژیم صهیونیستی حملات علیه غزه را از سر گیرد. بازگشت دسته‌جمعی به شمال غزه با وجود چنین شرایطی، تأکیدی بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی و همچنین حمایت از مقاومت در مقابل رژیم اشغالگر است. این الگوی رفتاری فلسطینی‌ها از آن جهت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که با رفتار مردم در اراضی اشغالی مقایسه شود. پس از حمله 15 مهر - 7 اکتبر و در حالی که عملاً حملات حماس متوقف شده بود و یا شدت چندانی نداشته است، اما مردم در اراضی اشغالی پا به فرار گذاشتند. شبکه‌های تلویزیونی جهان گزارش‌های متعددی را ارسال کردند که نشان می‌داد فرودگاه‌های اسرائیل مملو از جمعیتی بود که قصد ترک اراضی اشغالی را داشتند. در واقع، پس از عملیات طوفان الاقصی مهاجرت معکوس از اراضی اشغالی افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است. اگرچه نبود امنیت و به عبارتی تهدید شدن امنیت، عامل مهمی در مهاجرت معکوس است، اما بدون تردید، مهم‌ترین عامل در این خصوص نداشتن هویت ملی است. مردم در اراضی اشغالی اگرچه در فاکتور یهود بودن اشتراک دارند، اما هویت ملی آن‎ها متعلق به سرزمین واحدی نیست بلکه از کشورهای مختلف به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند تا شاید زندگی بهتری را تجربه کنند. نداشتن هویت و تعصب ملی عاملی است که سبب می‌شود مردم در اراضی اشغالی با هر تهدیدی پا به فرار بگذارند، اما قوی بودن هویت ملی فلسطینی سبب می‌شود با وجود نسل‌کشی صهیونیست‌ها و باقی ماندن سطح تهدید بالا، مردم ترجیح ‌دهند که در غزه باقی بمانند. تصاویر آزادی اسرای فلسطینی نیز سندی دیگر بر زنده بودن هویت ملی فلسطینی است. ملتی که زنده باشد؛ یا به تعبیری زنده تر؛ برای همان چند زنی که دست دشمن در میان بیش از ۵ هزار نفر اسیر دارد؛ چنین غرق در شعف و زیبایی است،ولو این که ۷۵ سال است که دارد اسارت را تجربه می‌کند. اما طرفی که مرده است؛ استقبالش از زن هایش که تنها 50روز اسیر بودند و برای اولین بار هم زن هایش اسیر شده اند؛ حس شعف ندارد. رژیم صهیونیستی در صورتی که واقع‌بین باشد با در نظر گرفتن همین الگوی رفتاری متوجه خواهد شد که غزه لقمه آسانی برای آن نیست.

محمدرضا در کشاکش بود و نبود

اما فرار و سپس تبعید رضاشاه، پایان ماجرای اشغال ایران نبود. حذف دیکتاتور موجی از شادی را در میان مردم برانگیخت. یرواند آبراهامیان در کتاب «ایران بین دو انقلاب» می‌نویسد: «وابسته مطبوعاتی انگلیس در تهران نیز چنین گزارش می دهد: اکثریت وسیع مردم از شاه متنفرند و از هرگونه تغییری استقبال خواهند کرد ... به نظر می‌رسد که این مردم حتی گسترش جنگ در ایران را به بقای رژیم حاضر ترجیح خواهند داد.» تعبیر وابسته مطبوعاتی انگلیس چندان دقیق نیست؛ پاره شدن پوسته اختناق رضاشاهی برای مردم ایران خوشایند بود، اما نه به این معنا که اشغال کشورشان را هم دوست داشته‌باشند. برخی از ایرانی‌ها باور داشتند که اشغال ایران توسط متفقین، بیرون آمدن از چاه و افتادن به چاله است. گزارش‌هایی از ناخرسندی سربازان و افسران رده پایین به دلیل دستور ترک مخاصمه از سوی رضاشاه وجود دارد. آن ها می‌خواستند تا آخرین قطره خون از تمامیت ارضی کشور دفاع کنند، اما آن همه غیرت، در برابر جُبنی که پهلوی از خود نشان داد، رنگ باخت. پهلوی‌ها که پیش از آن به شدت از فقدان مشروعیت در میان ایرانیان نگران بودند و می‌کوشیدند با نشان دادن سرنیزه و اعمال زور، هر صدای اعتراضی را در نطفه خفه کنند، حالا در برابر یک سقوط آزاد از رأس قدرت قرار گرفته‌بودند؛ سقوطی که آن ها باید به دلیل فقدان حمایت خارجی به آن تن در می‌دادند. محمدرضا پهلوی هیچ اطمینانی به بقای خود در قدرت نداشت. هر چند که حمایت فروغی را می‌شد به عنوان حمایت بریتانیا تلقی کرد؛ اما فقط انگلیسی‌ها نبودند که باید ماندن او را ضمانت می‌کردند؛ روس‌ها و مدتی بعد آمریکایی‌ها هم باید می‌پذیرفتند که محمدرضا به بقای خود در کسوت شاه ادامه دهد. افقِ پیش روی پهلوی دوم، کاملاً تیره و تار بود؛ آیا متفقین حاضر بودند تداوم حکومت وی را بپذیرند؟ برای کسی که با مسئله‌ای به نام فقدان مشروعیت داخلی روبه‌روست، این وضعیت چیزی مانند دست و پا زدن میان زندگی و مرگ است. محمدرضا پهلوی کوشید تا از طریق برقراری ارتباط با «آلن چارلز ترات» رئیس بخش اطلاعاتی سفارت انگلیس در تهران، مشکل حمایت را به گونه‌ای حل کند. حسین فردوست، دوست و محرم اسرار محمدرضا، واسطه میان سفارت انگلیس و شاه بود. انگلیسی‌ها خوب محمدرضا را چلاندند! برای حالی کردن این مطلب که همه چیزش را، مانند پدرش، مدیون بریتانیاست. آن ها حتی برادر تنی محمدرضا، یعنی علیرضا پهلوی را نامزد سلطنت کردند تا به محمدرضا بفهمانند که اختیار و مشروعیتی از خود ندارد. این وضعیت بی‌تردید باعث فروپاشی روانی او می‌شد. بالاخره آمریکا وارد جنگ شد و با ورود نیروهای آمریکایی، تغییراتی در مناسبات نظامی اتفاق افتاد. انگلیسی‌ها به محمدرضا وعده داده‌بودند که نظر مساعد آمریکایی‌ها را برای بقای سلطنت وی جلب کنند و این کار انجام گرفت. اما طی دو سال بعد، محمدرضا همچنان سایه سقوط را بر سر خود می‌دید؛ تا این‌که آذرماه سال 1322 فرا رسید.

 

تهران در قُرُق اشغالگران

متفقین به یک نقطه عطف در تقابل با آلمان هیتلری رسیده‌بودند. مقاومت شوروی در برابر هجوم سراسری آلمان، کار هیتلر را در اروپا سخت کرد. از ژوئیه تا نوامبر سال 1942، آلمان‌ها در جبهه شمال آفریقا هم مغلوب متفقین شدند و حتی ترفندهای مارشال رومل هم نتوانست آن ها را از شرّ حملات سنگین انگلیس حفظ کند. به این ترتیب، عقب‌نشینی آلمانی‌ها در جبهه‌های مختلف آغاز شد و زمان آن فرا رسید که برای نابودی کامل آلمان نازی و شرایط اداره دنیای بعد از جنگ، تصمیمی جدی گرفته شود. به همین دلیل تهران مقصد سران متفقین شد. 80 سال پیش در چنین روزی، ششم آذرماه سال 1322، کرمیت روزولت(رئیس‌جمهور آمریکا)، وینستون چرچیل(نخست‌وزیر انگلیس) و ژوزف استالین(رهبر اتحاد جماهیر شوروی) وارد پایتخت ایران شدند تا در یک جلسه فوق سرّی شرکت کنند. محل برگزاری جلسه، سفارت شوروی در منطقه «زرگنده» بود. نتایج این نشست می‌توانست آینده جنگ و نیز، سرنوشت فاتحان و مغلوبان آن را مشخص کند. اما ایران به عنوان میزبان مهم ترین نشست متفقین تا سال 1943، تقریباً هیچ سمت و جایگاهی نداشت؛ هر چند که طبق گزارش فردوست، محمدرضا در برخی جلسات سفارت شوروی حضور پیدا کرد. انتخاب تهران، ظاهراً توسط استالین و به درخواست او انجام شد؛ وی می‌خواست به مسکو نزدیک باشد. دولت ایران ابداً اطلاعی از برگزاری کنفرانس نداشت. با وجود آن‌که ظاهراً هر سه کشور اشغالگر، بقای سلطنت محمدرضا پهلوی را پذیرفته‌بودند، اما برای او وجهی در مناسبات سیاسی قائل نشدند و حتی حاضر نبودند مقامات ایرانی را در جریان گفت‌وگوهای مربوط به ایران در کنفرانس تهران قرار دهند! این کنفرانس که در دوره کابینه دوم علی سهیلی و در زمان وزارت خارجه محمد ساعد برگزار شد، از ابتدا تا انتها به صورت محرمانه و بدون انتشار اخبار آن ادامه یافت. نخستین خبر مربوط به این کنفرانس پس از عزیمت رهبران متفقین به کشورهایشان، توسط سهیلی در جلسه مشترک هیئت دولت، نمایندگان مجلس و سران لشکری و کشوری، در روز دهم آذر 1322 منتشر شد و نخست‌وزیر در این جلسه از هیچ‌انگاری حکومت ایران توسط متفقین سخن گفت و همه اطلاعاتی که داشت، از این قرار بود: «ابتدا از طریق کاردار شوروی در تهران در جریان برگزاری این اجلاس در تهران قرار گرفتم. روز چهارم آذرماه استالین و روز پنجم آذرماه روزولت و چرچیل وارد تهران شدند. کنفرانس مشترک آنان روز ششم آذر شروع شد. روز هفتم آذر، نشست محرمانه آنان در سفارت شوروی جریان داشت، روز نهم این نشست خاتمه یافت و اعلامیه مشترک آنان منتشر شد و روز دهم رهبران هر سه کشور از ایران خارج شدند.»

 

دربه‌در به دنبال مشروعیت

یکی از مهم ترین چالش‌های پیش روی محمدرضا، توجه نکردن سران متفقین به شخصیت وی به عنوان شاهِ ایران بود؛ همان نگرانی اساسی از فقدان عنصر مشروعیت. او به شدت تلاش می‌کرد که بتواند نظر مثبت سران حاضر در تهران را نسبت به دیدار با خودش جلب کند. این اقدام، در ظاهر می‌توانست باعث کسب اعتبار نسبی شود. تلاش در این زمینه، با حضور فعال احمدعلی سپهر، ملقب به «مورخ‌الدوله» دنبال می‌شد. گزارش حسین فردوست در این زمینه خواندنی است: «[سپهر] به من گفت که از دیشب تاکنون با سفارت شوروی در تماس بوده و به سفارت رفته و با چند سفیر ملاقات داشته‌است. استالین هم در سفارت بوده ولی سپهر او را ندیده. سپهر اظهار داشت از سفیر خواهش کردم به استالین بگوید که ایشان دیداری با شاه بکند، زیرا نه چرچیل و نه روزولت به دیدن او نمی‌روند، اگر ایشان بروند اثر فوق‌العاده‌ای بر وی خواهد داشت. سفیر مطلب را به استالین اطلاع داد و استالین پذیرفت که فردا به دیدن شاه برود. سفیر به سپهر گفت: پس به شاه اطلاع دهید که آماده پذیرایی باشد. ضمناً از در ورودی محوطه کاخ تا ساختمان، استالین گارد خود را می‌گذارد و گارد شاه باید برداشته شود. با سرعت مطالب سپهر را به محمدرضا اطلاع دادم. او فوق‌العاده خوشحال شد و گفت: این مهم ترین ملاقات من است.» شاه در وضعیتی قرار گرفته‌بود که حتی حاضر شد به قیمت نادیده گرفتن شأن و جایگاه سربازان ایرانی و نیز، موقعیت برگزاری نشست، یعنی جایی در قلب خاک ایران، به گدایی مشروعیت نزد استالین بپردازد؛ موضوعی که در تاریخ معاصر ایران و حواشی مربوط به کنفرانس تهران فراموش شدنی نیست.

 

محمد حقگو- مرکز آمار، تورم ماهانه آبان را با 0.1 واحد درصد کاهش نسبت به مهر، 2.2 درصد، تورم نقطه ای را بدون کاهش 39.2 درصد و نرخ تورم 12 ماهه را با 0.6 واحد درصد کاهش 44.9 درصد اعلام کرد. جزئیات بیشتر در این زمینه نشان می دهد که تب قیمت خوراکی ها در این ماه نسبت به مهر مقداری بیشتر و در مقابل تب کالاهای غیرخوراکی مقداری کمتر شده است. نکته قابل تامل در این میان، باقی ماندن نرخ تورم ماهانه در محدوده 2 تا 2.5 درصد است که از خرداد تاکنون وجود داشته است.سوالی که وجود دارد این است که آیا تورم ماهانه به یک هسته سخت رسیده است.

 

کاهش اندک تورم ماهانه

به گزارش خراسان، تازه ترین گزارش مرکز آمار از وضعیت قیمت ها، دیروز منتشر شد. داده های موجود در این گزارش حاکی از این است که در آبان امسال، تورم ماهانه با 0.1 واحد کاهش نسبت به مهر، به 2.2 درصد رسیده است. همچنین در بازه زمانی فوق، افزایش قیمت کالاهای خوراکی نسبت به مهرماه سرعت گرفته، به طوری که تورم ماهانه این دسته از کالاها از 0.5 به یک درصد رسیده است، اما کالاهای غیر خوراکی روندی معکوس داشته و کاهش تورم ماهانه از 3.3 درصد در مهر به 2.7 درصد در آبان را تجربه کرده اند.

طبق گزارش مذکور، در ماه گذشته گروه های آموزش، مسکن (که شامل اجاره بها و خدمات نگهداری و تعمیر واحد مسکونی است، به همراه آب ، برق ، گاز و سایر سوخت ها) و سبزی ها و حبوبات به ترتیب با 4.3، 4 و 3.6 درصد، بیشترین تورم ماهانه را به ثبت رساندند. از سوی دیگر گروه های میوه و خشکبار، روغن ها و چربی ها و ارتباطات به ترتیب با منفی 1.2 درصد، منفی 1.1 درصد و صفر درصد تورم ماهانه، در قعر این فهرست قرار گرفتند.

 

ثبات تورم نقطه ای و ادامه افت تورم سالانه

گزارش مرکز آمار در بخش دیگر تورم نقطه ای یعنی رشد شاخص قیمت در آبان امسال نسبت به آبان سال قبل را 39.2 درصد گزارش کرده که نسبت به رقم مشابه در ماه گذشته، ثابت مانده است. بر این اساس، گروه های کالایی هتل و رستوران، پوشاک و کفش و تفریح و فرهنگ دارای بیشترین تورم نقطه ای بوده و به ترتیب تورم نقطه ای 56.4، 47.6 و 44.6 درصدی داشته اند. گروه های ارتباطات با 16.8 درصد، کل خوراکی ها با 36.3 درصد و مبلمان و لوازم خانگی با 36.4 درصد، سه گروه کالایی با کمترین تورم نقطه ای در آبان بوده اند.

طبق این اعلام، نرخ تورم سالانه که تغییرات قیمت ها در دو سال منتهی به هر ماه را بررسی می کند، در آبان کاهشی بوده و از 45.5 درصد در مهر به 44.9 درصد در آبان رسیده است.

 

جاخوش کردن  تورم ماهانه در کانال 2 درصد

بررسی آمارهای تورم در بازه زمانی بلندمدت تر نشان می دهد تورم ماهانه که از اردیبهشت امسال به کانال 2 درصد کاهش یافته، تاکنون در همین محدوده باقی مانده است.(رقمی که میانگین 10 ساله همین شاخص نیز به حساب می آید) به تبع این شرایط، تورم نقطه ای نیز که از تیر امسال وارد کانال 39 درصد شده، در همین محدوده تاکنون باقی مانده است. با این اوصاف هم اینک این سوال مطرح می شود که آیا تورم به هسته خود رسیده و قابلیت کاهش بیشتر ندارد؟

در خور ذکر است که در ادبیات متاخر اقتصادی، تورم به اجزایی نظیر هسته و پوسته تقسیم بندی می شود. هسته سخت تورم به طور خلاصه ناظر به اجزایی از تورم است که قیمت آن ها تحت نوسانات زیاد، به طوری که محاسبه نرخ تورم را دچار انحراف کند، تغییر نمی کند. (بر عکس پوسته تورم)

با این اوصاف، به نظر می رسداز آن جایی که یکی از عوامل اصلی و بلند مدت تورم در اقتصاد ایران، رشد نقدینگی است و این رشد در سایه ناترازی های رخ داده در نظام بانکی، نسبت قابل دفاعی با واقعیات اقتصادی کشور نداشته است، تا زمانی که  لااقل این روند ادامه داشته باشد، هسته سخت تورم در کشور ما تغییر زیادی نخواهد کرد.

هادی محمدی - یک فرمانده جسور و شجاع که از تجربه کردن کارهای سخت و شاید در ظاهر نشدنی ترسی ندارد. این را در انجام ماموریت 360درجه دور دنیا با همه سختی‌ها و خطراتش نشان داد. امیر دریادار شهرام ایرانی، فرمانده نیروی دریایی ارتش بیش از دو سال است سکان این نیروی راهبردی را در نیروهای مسلح کشورمان بر عهده دارد و در این مدت برگ‌های زرینی به صفحات دریانوردی نظامی ایران افزوده است. با او در یک عصر پاییزی بیش از یک ساعت گفت‌وگو کردیم تا از آن‌چه در این مدت در نیروی دریای اتفاق افتاده برای مخاطبان روزنامه خراسان بگوید؛ از شاهکار اقتدار 360 درجه تا افزایش توانمندی‌های متنوع در سطح و زیرسطح و هوایی نیروی دریایی و البته از محصول جدید و غرورآفرینی به نام ناوشکن دیلمان که جدیدترین، مرگبارترین و پیشرفته‌ترین ناوشکن ایرانی تا امروز است. متن این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

 

*نیروی دریایی ارتش در سالی که گذشت یک شاهکار در تاریخ نیروی دریایی ایران به یادگار گذاشت و توانست دنیا را با ناوهای خودش دور بزند. تبعات و فواید این کار از جهات سیاسی و نظامی چیست؟

ناوگروهی که به دور زمین اعزام می‌شود و از کشورهای زیادی بازدید می‌کند یکی از ماموریت‌هایش نمایش پرچم است. این نشان توانمندی آن کشور در حوزه حضور نظامی در دریاست یعنی برقراری امنیت و ایمنی، یعنی این کشور می‌تواند خودش را حفظ کند و به بقیه هم کمک کند. در کنار این در دنیا کشوری نداریم که با این ابعاد تجهیزات چنین ماموریت سنگینی انجام دهد یعنی از سه اقیانوس بزرگ جهان عبور کند بدون این‌که ساحل قابل اتکایی برای کمک گرفتن داشته باشد. لذا باید سطح آمادگی بسیار بالایی در حوزه‌های آموزش، دانش تخصصی، مهارت، فنی و آمادی در همه ابعاد داشته باشد و پایداری در دریایی که بتواند از توفان‌ها عبور کند. در حوزه اقتداری چند سرفصل داریم. یک حوزه اقتدار نظامی است که این اتفاق افتاد چون بیشتر تجهیزات ساخت داخل کشور بوده و این‌که این‌ها را بیایید و با اعتماد به نفس در عرصه خطیر این ماموریت وارد کنید و بدون کمک گرفتن از کسی موفق شوید اقتدار نظامی را نشان می‌دهد. اقتدار فرهنگی و اقتدار دینی، اقتدار امنیتی، اقتدار سیاسی و بین‌المللی اقتدار دانشی و اقتدار حقوقی حوزه‌هایی بوده که در طول این ماموریت اتفاق افتاده است. وقتی می‌گوییم اقتدار دینی و فرهنگی یعنی ناو ما برای اولین بار به بندر ریودوژانیرو در برزیل می‌رود و مقامات آن‌جا با توجه به حسن رفتار کارکنان ما مدت اقامت را از دو روز به هفت روز افزایش می‌دهند که در عرف بین‌المللی بی‌سابقه است و زمانی هم که بدرقه می‌کنند می‌گویند تا به حال چنین سربازان دریایی را تجربه نکرده بودیم. در حوزه اقتدار امنیتی توطئه‌ها را خنثی کردیم. همچنین تسلط به دریا یعنی باید علم بسیار بالایی داشته باشید تا بتوانید از وسط توفان‌های شدید، ناوگروه را عبور دهید در حالی که ناوشکن ما سبک بود و برای دشمنان ما این تسلط همچنان مبهم است و به ویژه ناوشکن دنا که در داخل کشور ساخته شده و اولین ماموریت طولانی خود را تجربه می‌کرد اما با اقتدار توانست پرچم نظام را برافراشته کند. در حوزه حقوقی تمام قوانین بین‌المللی به طور صددرصد به گونه‌ای رعایت شد که کمترین تذکری هم نبوده مثل محیط‌زیست که در دریا سخت‌گیرانه است و باعث تعجب آن‌ها شد. هشت ماه ناوگروه روی آب بود و به گونه‌ای زباله‌هایی که تولید شد مدیریت شد که نه یگان و نه بنادر میزبان به چالش زیست‌محیطی کشیده نشدند و هیچ خسارت زیست‌محیطی ایجاد نشد. اقتدار آمادی به گونه‌ای بود که نه فقط غذا بلکه بهداشت کارکنان هم صدمه‌ای ندید و نشان می‌دهد مواد غذایی که پیش‌بینی شده کفایت می‌کرد چون در این مدت هیچ خریدی از هیچ بندری در مسیر انجام نشد و همه از ایران تامین شده بود و طوری نگهداری شد که مشکلی ایجاد نشود. با استفاده از دانش نخبگان کشور تا یک سال مواد غذایی صدمه ندید و حتی کیفیت خود را از نظر مواد مغذی حفظ کرد. در مجمع الجزایری که مستعمره فرانسه در اقیانوس آرام است به فرانسوی‌ها اعلام کردیم آمادگی تمرینات مشترک نظامی را با نیروی دریایی شما داریم اما پاسخ دادند که این آمادگی را نداریم و گفتند در اقیانوس هند این تمرینات را انجام دهیم و ما گفتیم همزمان در اقیانوس هند و اقیانوس آرام رزمایش انجام می دهیم که قبول نکردند. آن‌ها پیام را به خوبی گرفتند که این توانایی را ایران به دست آورده و به رخ می‌کشد.

 

*این ماموریت بزرگ هزینه‌های زیادی هم داشته است. الان که بررسی می‌کنید آیا به اندوخته‌هایش می‌ارزید؟ چقدر این اقدام روی اقتصاد و سفره مردم اثر مستقیم یا غیرمستقیم دارد؟

درباره هزینه‌ها نکته جالبی وجود دارد که تا به حال نگفته‌ایم. بیشترین صرفه‌جویی در این ماموریت اتفاق افتاد؛ از جمله در مصرف سوخت که بیشترین سهم را در هزینه‌های ناوگروه دارد و اگر بخواهیم با یک نیروی دریایی خارجی که بتواند این ماموریت را انجام دهد مقایسه کنیم واقعا هزینه آن‌چنانی در قبال اقتداری که تولید کرده نداشته است. ما دستاوردهایی داشتیم که در همه حوزه‌ها در کشور قابل استفاده و در اقتصاد اثرگذار است. در ملاقات با وزیر علوم یک مورد را به ایشان گفتیم که گفتند اگر همین یک دستاورد باشد بسیار آورده برای کشور دارد. تقریبا دو ماه بعد از این ماموریت، در سواحل برزیل آمریکایی‌ها خواستند یک شناور نفت‌کش ما را مورد بازرسی قرار دهند. تیم اسکورت ما روی شناور بود و وقتی پشت بی‌سیم اعلام کردند تیم اسکورت نیروی دریایی ارتش ایران روی این نفت‌کش مستقر است فقط 24 ساعت دنبال کردند و بعد جدا شدند و رفتند در حالی که ارتش آمریکا رسما سابقه دزدیدن نفت‌کش ما را داشت. تاثیر این روی اقتصاد مشخص است و دشمن این حساب را می‌کند که اگر اقدامی کند با او مقابله می‌شود.

 

*پس می‌توان گفت همین جلوگیری از دزدی یک نفت‌کش بسیاری از هزینه‌های این ماموریت را برمی‌گرداند؟

بسیار بیشتر است و در مقابل هزینه‌های ما قابل قیاس نیست. ما در ایران و در شمال اقیانوس هند هستیم و این اتفاق که گفتم در اطلس جنوبی با 15هزار مایل فاصله افتاده است.

 

*قرار نیست این آخرین ماموریت باشد و می‌تواند تکرار شود یا با مقاصد طولانی دیگری انجام شود. حضور در آب‌های آزاد و مداومت ماموریتی در این محیط نیاز به تجهیزات سنگین‌تری دارد. برنامه شما برای اجرای چنین ماموریت‌هایی چیست؟

ما دو حوزه داریم. یک حوزه پشتیبانی است که امروز دانشمندان جوان ما آن‌قدر خلاق هستند که شرایط پشتیبانی را فراهم می‌کنیم و شناورها هم آماده می‌شود. در حوزه ناوشکن‌ها و یگان‌های رزمی کلاس جماران هم که دنا از همان کلاس هست برنامه داریم که ناوشکن‌های سنگین با تناژ بالاتر به میدان بیایند که ماندگاری بیشتری نسبت به دنا خواهند داشت اگرچه با تجربه دنا دیگر نگران ابعاد نیستیم. دنا 1200تن است و حالا دیگر صحبت از شش هزار تن به بالاست یعنی ناوشکن‌های در دست کار تناژ سنگین چند برابر کلاس جماران دارند.

اصولا چرا ما ناوشکن می‌سازیم؟ به دلیل تحریم است؟ یعنی اگر از جای دیگر تامین می‌شد، نمی‌ساختیم یا این که ساخت این ناوشکن‌ها اهمیت دارند و ربطی به این‌که از جای دیگر تامین شود یا نشود، ندارد؟

  ناوشکن‌ها بعد از زیردریایی‌ها دومین تجهیزاتی هستند که در دنیا نماد دانش و صنعت کشور به شمار می‌روند. این‌که بگوییم تحریم عامل اصلی بوده خیر و اگر تحریم هم نبود قطعا در دستور کار بود چون زمانی که رهبری دستور دادند کسی در فکر ساخت ناوشکن نبود اما ایشان ظرفیت‌ها را دیدند و وقتی نیروی دریایی توانست ناوشکن سبلان را که آمریکا در جنگ صدمه زده بود بازسازی کند این خودباوری در کارکنان نیروی دریایی ایجاد شد که این کار شدنی است. حتی ایشان تاکید بر حمل بالگرد داشتند که خودش برای ناوشکن ظرفیت است. وقتی شما ناوشکن می‌سازید یعنی شما در لبه دانش حرکت می‌کنید و همین باعث می‌شود انواع علوم و تجهیزات بخش غیرنظامی هم توسعه پیدا می‌کند و مورد استفاده قرار گیرد که یک درآمد سرشار است. ضمن این‌که حوزه اقتداری هم دارد. از نظر اقتصادی هم مدیریت شده چون باید پول بیشتری بدهید و چیزی که می‌خواهید هم به دست شما نمی‌رسد. اتکا به خودمان دلیل اصلی بود.

 

*پس تحریم یک نوع تسریع‌کننده بوده؟

-هم این بوده و هم این‌که شما باید طبق تجربه هشت سال دفاع مقدس روی پای خود بایستید.

 

*خرید این ناوها از نظر اقتصادی چقدر به صرفه است؟ از بازار سیاه قابل خرید نیست؟

حداقل باید سه برابر هزینه‌ای که الان می‌شود پرداخت و باز هم چیزی که مد نظر  است تحویل نمی‌دهند چون طراح این کار پیش شماست. این طراحی مثلا در دنا اتفاق افتاده و در طول زمان هر موشک یا تجهیزاتی که در طول ساخت تولید می‌شود ما استفاده می‌کنیم و این نشان از توان طراحی دارد. مثلا دنا را برای 28.5 درجه کج شدن طراحی می‌کنند اما ناوشکن دنا 48درجه در اقیانوس آرام دچار کجی می‌شود اما غرق نمی‌شود.

 

*بعداز ساخت شش نمونه ناوشکن ایرانی، مشتری خارجی هم پیدا کردید؟

 بله، به ویژه بعد از پایان ماموریت دور دنیای ناوگروه 86 به صراحت در اجلاس‌هایی که حضور داشتیم و در ملاقات با فرماندهان می‌گفتند برنامه‌های خود را تغییر دادیم و الان ناوشکن کلاس موج را برای ما بسازید. خیلی از این‌ها سازنده هستند اما عملکرد دنا را که دیدند آن هم با قیمتی که جذاب است باعث شد تا نقشه راه خود را تغییر دهند و بگویند تعداد یا ناو دسته از این ناوشکن‌ها می‌خواهند. یکی دو کشور هم نیستند.

 

*برای فروش ناوشکن به کشورهای دیگر محدودیت هم دارید؟

قطعا در اختیار کشورهایی که با دشمن هستند قرار نمی‌دهیم اما برای کشورهای دوست و کسی که به مردم ما احترام می‌گذارد قابل ارائه هست و در اولویت اول قرار دارند.

 

ویژگی‌های ناوشکن جدید شما به نام دیلمان چیست؟ چه تفاوتی با نمونه‌های قبلی دارد؟

 اولین ویژگی دیلمان از نظر شکل ظاهری است که تا حدود زیادی تفاوت دارد و به‌روزتر است و اصطلاحا می‌گوییم «رادارگریزتر» است. دکل دیلمان طوری است که ظرفیت پذیرش تجهیزات الکترونیک بیشتری دارد. در حوزه تسلیحات به‌روز هستند اما بیشتر برای دفاع از خود و پدافندی است. نگاه ما به دیلمان بیشتر این است که در دریای خزر بحث آموزشی ما را در کنار امنیتی که با همکاری پنج کشور برقرار می‌شود تامین کند و همرزمان ما که می‌خواهند در ناوگان جنوب به ماموریت بروند در ناوگان شمال با آخرین تجهیزات آشنا شوند و آموزش بگیرند. در حوزه‌های راداری و ارتباطی به‌روزترین و در کشف و شناسایی بسیار پیشرفته است.

 

به نظر می‌رسد ما در مورد حضور نظامی در دریای خزر یک احتیاطی داریم و مراقب هستیم که کشورهای ساحلی دیگر دچار نگرانی نشوند و مسابقه تسلیحاتی شکل نگیرد. این دستور کار نیروی دریایی در خزر وجود دارد؟

بله و طبیعی هم هست. این سیاستی است که هم کشور ما دارد و هم چهار کشور دیگر. اینجا ویژگی خاص خود را دارد و نیازی نیست به سمت نظامی‌گری برود و همان عنوان زیبای دریای صلح و دوستی باقی بماند. کشورهای ثالث بیشتر دنبال تفرقه هستند و این هم چیز جدیدی نیست مضاف بر این‌که به اصطلاح دریای خزر می‌تواند به عنوان یک کریدور اقتصادی مورد بهره‌برداری قرار بگیرد و آن‌ها می‌خواهند این هم‌افزایی بین پنج کشور انجام نشود و با تفرقه‌افکنی درنهایت هیچ کدام از این کشورها از فواید خزر بهره‌مند نشود. قطعا ما و سایر کشورهای ساحلی این اجازه را نمی‌دهیم اما هم ما و هم روسیه بحث آموزشی داریم. امروز اگر دیلمان الحاق دارد به همه کشورهای ساحلی اطلاع‌رسانی می‌کنیم که در مراسم شرکت کنند و ببینند چون هیچ مورد پنهانی نداریم و این شناور می‌تواند کمک به امنیت و ایمنی دریای خزر برای همه کشورها باشد.

 

 *زمانی شما صحبت از یک نهاد امنیت دسته‌جمعی در خلیج‌فارس با حضور نیروهای دریایی کشورهای حاشیه کردید. آن ایده به کجا رسید و آیا چنین طرحی برای دریای خزر هم وجود دارد؟

 در ذیل همه پیمان‌هایی که ایران حضور دارد یک بخش نظامی دارد چون تامین امنیت اقتصاد در دریا را نیروهای دریایی باید ایجاد کنند. طرحی که ما گفتیم فقط برای خلیج‌فارس نبود و برای شمال اقیانوس هند هم بود. کشورهای منطقه امروز به آن بلوغ لازم رسیدند که خودشان می‌توانند امنیت‌شان را برقرار کنند. گام اول انجام شده و الان کشورهای خلیج‌ فارس، شمال اقیانوس هند و دریای سرخ ذیل کمیته امنیتی آیونس در کنار هم هستند که دو دوره هم ایران مسئولیتش را دارد. در دریای خزر هم این به شکلی وجود دارد و پنج کشور ارتباط دریایی را دارند. در حوزه‌های آموزشی، مسابقات دریایی و بازدید ناوگروه‌ها از بنادر یکدیگر وجود دارد.

 

*در مورد نمونه بعدی کلاس موج که در دست ساخت دارید توضیح می‌دهید؟

- نمونه بعدی کلاس موج تفتان نام دارد که در ناوگان جنوب خواهد بود. امیدواریم تفتان به چند سال دیگر نکشد و به زودی رونمایی کنیم.

 

*در حوزه موشک‌ها و پهپادها چه پیشرفت‌هایی داشته‌ایم؟ هوشمندسازی موشک‌های ما چقدر در دستور کار نداجا قرار دارد؟

ما بخشی از کارهای‌مان انجام شده اما قرار نیست رسانه‌ای شود به ویژه در حوزه‌های موشکی و پهپادی. امروز در حوزه هوشمندسازی و هوش مصنوعی در سه حوزه زیرسطح، سطح و هوا با کمک صنایع دفاعی حرف برای گفتن زیاد داریم. اولین ناودسته پهپادبر را که ابتکاری در جمهوری اسلامی ایران بود رونمایی کردیم و بعدها در کشورهای دیگر تقلید شد. این توانمندی را در هر سه حوزه داشتیم یعنی هم از زیرسطح می‌توانیم پهپاد پرتاب کنیم هم از روی یگان شناور و هم از خشکی. در هوشمندسازی و هوش مصنوعی امروز محدودیت برد نداریم و در کنار آن بحث این است که دسته پهپادی پروازی بروند و یک ماموریت انجام دهند یعنی هرکدام یک ویژگی دارند و ماموریتی که دارند انجام می‌دهند.

 

*شما شهپاد (شناور هدایت‌پذیر از راه دور) هم دارید؟

ساخته‌ایم و هر زمان تدبیر ستادی ابلاغ شود اعلام رسانه‌ای خواهد شد. آن چیزی که آمریکایی‌ها دارند و ما از آن‌ها گرفتیم دو هدف داشت اولا اقتداری بود چون شناور بی‌نام و نشان بود و ایمنی کشتیرانی را به خطر می‌انداخت و یک دلیل هم این‌که توانمندی آن را بفهمیم که متوجه شدیم به اندازه تبلیغاتش توانمندی ندارد و جوانان ما بسیار بهتر از آن را ساخته‌اند. 

الان یک کشتی ما به صورت دایم در دریای سرخ قرار داد و ناوگروه‌های ما هم در آن‌جا تردد دارند. در فضای فعلی جنگ در غزه که یمن هم وارد شده آیا برای هر اتفاقی در دریای سرخ آمادگی دارید؟

این یک پایگاه شناوری بوده و با اقتدار در محدوده خودش مستقر است و گشت زنی می‌کند و ناوگان نظامی ما هم در کنارش هست. ماموریت اصلی ما اسکورت نفت‌کش‌ها و کشتی‌های تجاری تا دهانه کانال سوئز است و مدام از خلیج عدن تا سوئز اسکورت می‌شوند تا دزدان دریایی و آمریکایی‌ها نتوانند دزدی کنند. آن‌ها جز حرف و شعار چیز بیشتری نداشتند و اتفاقی نمی‌افتد و نبوده است.

 

صادق غفوریان- او نه در این روزها بلکه برای همیشه تاریخ این سرزمین، قهرمان است. درست است که او در روزها و هفته های اخیر به بهانه انتشار گسترده فیلم 100 ثانیه ای «مادر» در فضای مجازی، برسر زبان ها افتاد و مقابل چشم ها قرار گرفت اما او و همه مادران شهدا، قهرمانان ابدی این خاک قهرمان پرور هستند.

پس از انتشار گسترده فیلم 100 ثانیه ای «مادر» در فضای مجازی که نعمت ا... سرگلزایی از هنرمندان مشهدی آن را ساخته بود، تصمیم گرفتیم به سراغ این مادر شهید برویم. «رقیه کرمانی» مادر کهن سال تخریبچی شهید سید محمد حامد مسکون و قهرمان این فیلم 100 ثانیه ای است که فقط یک جمله اش یعنی «دوستش داشتم، خیلی» غوغایی به پا می کند، غوغایی که حماسه یک مادراز فراقی 40 ساله از فرزندش را به تصویر کشیده است. شاید کمتر کسی را بتوان سراغ گرفت که این 100 ثانیه را دیده و تنش بر غریبی این مادر نلرزیده باشد.

با هماهنگی و حضور برو بچه های پایگاه بسیج شهید محمدجواد وهاب رجایی و مسجد موسی ابن جعفر(ع) در محله خیابان وحید، مهمان خانه شهید سید محمد حامد مسکون می شویم. مادرشهید، همچون تمام مادربزرگ های این سرزمین، دوست داشتنی است. به واسطه فیلم «مادر»، او این روزها از مشهورترین مادران ایران است. در این روزها و هفته ها، خانه آن ها پر از رفت و آمد شده است. از همرزمان شهید تا گروه های مختلف مردمی و برخی مسئولان به دیدار این مادر می آیند تا دمی در حضور این قهرمان وطن، جان و روحشان را تازه کنند.

این را هم بگوییم که شهید «سید محمد حامد مسکون» از غواصان و تخریبچیان لشکر 21 امام رضا(ع) بوده که در اول خرداد 1365 در مهران و در 18 سالگی به شهادت می رسد.

از آقای ابوالفضل کرمانی، داماد خانواده که شهید سید محمد، پسر عمه اش می شود و سه سال هم از او بزرگ تر است، می خواهم از محمد خاطراتی را نقل کند، تا فضا برای مادر شهید آماده شود وکم کم شروع به صحبت کند. آقای کرمانی می گوید: سید محمد پس از این که از  اعزام سومش برگشت، به شکلی پاهایش ترکش خورده بود که فکر نمی کردیم این پاها خوب شود. اما چند ماه گذشت و پاهایش به طور معجزه آسایی خوب شد. تصمیم گرفت مجدد به جبهه اعزام شود، آن موقع من تازه داماد این خانواده شده بودم. خاطرم هست عمه ام یعنی مادر شهید، به محمد گفت محمد جان من می خواهم تو را داماد کنم، آرزو دارم تو را در لباس دامادی ببینم. دوست دارم پس از پدرت، تو خادم حرم امام رضا(ع) بشوی و این طور حرف ها. محمد در پاسخ گفت، مادرجان تا زمانی که جبهه هست، من داماد نمی شوم، به نظرم به فکر عروسی خواهرانم باش. سید محمد نوبت چهارم هم اعزام شد و پس ازمدتی برگشت.

 

من شهید می شوم

آقای کرمانی از پدر شهید که سال 1390 به رحمت خدا رفته، خاطره ای را از زمان قبل از اعزام آخرش این طور نقل می کند: «نمازم که تمام شد، دیدم محمد آمد دستم را بوسید و گفت، باباجان از من راضی باش. من خواب دیدم که شهید می شوم. فقط خواهشم این است برای شهادت من گریه نکنید، برای امام حسین عزاداری کنید... این ماجرا گذشت تا روزی که دو نفر آمدند که خبر شهادت سید محمد را به ما اعلام کنند. من بر اساس آن خواب سید محمد متوجه شدم که اتفاقی افتاده است. تا آن دو نفر خواستند حرفی بزنند به آن ها گفتم، من می دانم محمد شهید شده، لطفا نگویید او مجروح شده.» آقای کرمانی مقداری درباره پدر شهید صحبت می کند و می گوید، چند هفته قبل از این که پدر شهید به رحمت خدا برود، یک روز همه را جمع کرد و گفت، دیشب در خواب دیدم سید محمد دست من را گرفته و می خواهد ببرد پیش خودش. آن روز خیلی منقلب بود و طوری اشک می ریخت که پیراهنش خیس شده بود. با وجود این که به واسطه خادمی، می توانست در حرم دفن شود اما همیشه می گفت من را پیش سید محمد خاک سپاری کنید، می خواهم پیش محمد باشم.

 

و خاطرات مادر

آقای کرمانی آن قدر خاطره از سید محمد و این حدود 40 سال فراق دارد که انگار تمامی ندارد. مادر شهید که خاطرات آقا ابوالفضل را شنیده، سرانجام شروع به حرف زدن می کند. او خاطره ای را جسته و گریخته تعریف می کند که آقای کرمانی آن را به نقل از یکی از همرزمان شهید کامل می کند: «دو شب دیدیم که محمد موقع سفره، غذایش را نمی خورد و انگار یک چیزی هم زیر زبان دارد. شب دوم از او پرسیدیم چرا غذا نمی خوری که گفت، دو سه روز قبل جلوی سنگر ناخواسته شنونده غیبت شدم، به خودم گفتم سید محمد، یک تکه سنگ بذار توی دهانت و دوروز هم غذا نخور که تنبیه بشوی تا دیگر به جمعی که غیبت می کنند وارد نشوی...»

 

خاطره ای همراه بغض مادرانه

مادر شهید یک خاطره دیگر هم تعریف می کند: هر وقت می خواست به جبهه برود، دست های پدرش را می بوسید و التماس می کرد که اجازه بدهد به جبهه برود؛ پدرش به او می گفت، مادرت را راضی کن. بعد سراغ من می آمد که اجازه دهم برود (از این جا به بعد را با بغض تعریف می کند) به محمد گفتم، من که یک پسر بیشتر ندارم آرزو دارم دامادت کنم، می خواهم در لباس دامادی تو را ببینم. دوست دارم پس از پدرت، تو خادم حرم امام رضا(ع) بشوی... محمد می گفت، مادرجان تا زمانی که جبهه هست، من داماد نمی شوم، به نظرم به فکر عروسی خواهرانم باش...

 

محمد دو بار شهید شد

مادر که حالا خاطرات، یکی یکی به ذهنش می آید، می گوید: سیدمحمد دو بار شهید شد (اشاره به مجروحیت شدید در سال 63) پاهایش طوری ترکش خورده بود که آمبولانس هر روز می آمد خانه مان تا باندهایش را عوض کند. وقتی پاهایش خوب شد، به او گفتم محمد جان نرو جبهه. مگر ندیدی پاهایت چقدر طول کشید که خوب بشود. می گفت، خدا خودش سلامتی پاهایم را داده که دوباره بتوانم به جبهه بروم...

 

 

گروه اندیشه - «همه‌ ما از خداییم و به خدا بازمی‌گردیم. ای پیامبر خدا(ص)! امانتی را که به من سپرده بودی، برگردانده شد و به صاحبش رسید. از این پس اندوه من جاودانه و شب‌هایم توأم با شب زنده‎داری است؛ تا آن روز که خدا خانه زندگی تو را برای من نیز، برگزیند.» این‌ها آخرین جملات علی(ع) است، هنگام وداع با فاطمه(س). علی باید پس از همسرش در این دنیا بماند، سی سال دیگر. امشب کدام‎یک را باید فریاد کرد؛ بغض فروخورده علی(ع) یا هجرت نابه‎هنگام فاطمه(س) را؟ آن‌چه از این پس جریان دارد، تنهایی علی(ع) است در غربتی بی‌فاطمه(س). ای بانوی دو عالم، بر تو چه گذشت که چنین زود به ملکوت پرکشیدی و همراهت را تنها گذاشتی؟ کدام درد جانکاه وجود مطهرت را فرا گرفت که گریه‌های شب و روزت نیز باعث التیامش نشد؟ راستی، نشانی تو کجاست؟ کدام گوشه این کره خاکی، پیکرت را در خود مخفی کرده‌است؟ بانو! بی‌قراریت، بی قرارمان می‌کند و فریاد پرخروشت بر بیداد، وجودمان را از خشمی مقدس آکنده می‌سازد تا در پی همان حقیقتی باشیم که تو بودی و در مسیری گام برداریم، که تو گام برداشتی. 

یا وجیهة عند ا...، اشفعی لنا عند ا... .

 

ناصر ارباب - این روزها نمایش «رستاخیز عشق» در پردیس تئاتر شهرزاد در تهران در حال اجراست. بهره‌گیری از ادبیات کهن و برگشتن به ریشه‌های ادبی یکی از دغدغه‌هایی است که تعداد زیادی از کارگردانان فعال این عرصه با هراس از این‌که مبادا نمایش آن‌ها متهم به کهنگی موضوع شود به سراغ آن نمی‌روند؛ اما «حسین مسافر آستانه» این روزها در اقدامی قابل‌تأمل نمایشی با نام «رستاخیز عشق» را روی صحنه برده است. اثری که در آن شاهد روایتی متفاوت و نوآورانه از زندگی مولانا جلال‌الدین بلخی هستیم. نویسنده این نمایش «محمد رحمانیان» از نویسندگان نام‌آشنای کشورمان است. نویسنده‌ای که به نو پردازی در عرصه نمایشنامه‌نویسی مشهور است. با حسین مسافر آستانه درباره لزوم بهره‌گیری از ادبیات کهن در تئاتر امروز و آنچه روی سن نمایش رستاخیز عشق می‌گذرد، گفت‌وگو کرده‌ایم.

 

لطفاً درباره تئاتر «رستاخیز عشق» توضیح دهید.

ابتدا باید به این نکته اشاره‌کنم که داستان زندگی مولانا، دارای ویژگی‌های خاصی است و همین ویژگی‌ها ما را برای ساخت این نمایش ترغیب کرد. ما در نمایش رستاخیز عشق، به چند فراز از زندگی مولانا جلال‌الدین بلخی از جمله کودکی، ازدواج، آشنایی مولانا با عطار، حمله مغولان، آشنایی مولانا با شمس، مرگ مولانا و دیدار دوباره شمس و مولانا پس از مرگ نگاهی داشته‌ایم. به‌طورکلی این نمایش شامل خلاصه‌ای از فرازوفرودهای زندگی این شاعر و عارف نامی از کودکی تا مرگ است.

 

با توجه به این‌که در این نمایش به بهره‌گیری از ظرفیت ادبیات کهن توجه ویژه‌ای شده، لطفاً در این زمینه مختصری بگویید.

 اگر ما بخواهیم هنری فاخر خلق کنیم که در آن نشانه‌های محتوایی و فرهنگی بروز و ظهور پیدا کند، هیچ راهی به‌جز برگشتن به ریشه‌های ادبی خودمان نداریم. متأسفانه این غفلت بزرگ در هنر ایران و به‌ویژه در تئاتر ما کاملاً مشهود است. همه ما پذیرفته‌ایم که توجه به آثار فاخر جهان دارای جایگاه والایی است اما متأسفانه توجه بیش‌ازحد به این آثار ما را از ادبیات فاخر کشور خودمان دور کرده است. ما در حوزه ادبیات، دریایی از مفاهیم ارزشمند داریم که قابلیت تبدیل به نمایش‌های فاخر را دارد. اگر هر مملکتی بخواهد تمدن و اندیشه والای خودش را نشان دهد بی‌تردید باید به روایت ریشه‌ها بپردازد. هنرمندان ما در عرصه تئاتر با توجه به همین اصل مهم باید به این سمت‌وسو رو بیاورند و این ریشه‌ها را بازندگی مدرن پیوند بزنند.

 

تئاتر کدام کشورها در بهره‌گیری از آثار کهن پیشتازتر است؟

تعداد این کشورها بسیار زیاد است. امروزه بسیاری از کشورها چه در تئاتر، چه سینما و تلویزیون متوجه این اصل مهم هستند، به طوری که به‌جرئت می‌توان گفت، بیشتر آثار نمایشی مهم دنیا بر اساس ادبیات کهن کشورها شکل‌گرفته است. تاریخچه هنرهای نمایشی بر اساس آثار کهن به سال‌های دور برمی‌گردد. ما امروز با آثار فاخری مواجه‌ایم که روایت‌های آن به زمان یونان باستان برمی‌گردد. با توجه به این توضیحات باید به این حقیقت اشاره کرد که ما در بسیاری از موارد، تنها به اجرای تقلید گونه از آثار کهن دیگر کشورها بسنده کرده‌ایم بی‌آن‌که حتی از پیشینه این تئاترها و روایت‌هایشان خبر داشته باشیم. گاهی به دلیل همین ناآگاهی‌ها آثاری را روی صحنه می‌بریم که هیچ ارتباطی با ریشه‌های فرهنگی ما ندارد.

 

به‌جز شعر وزندگی مولانا جلال‌الدین بلخی از چه هنرهای دیگری در این نمایش بهره گرفته‌اید؟

نمایش «رستاخیز عشق» را بر اساس دو عنصر مؤثر در تئاتر پایه‌ریزی کرده‌ایم که سایر عناصر، حول این دو عنصر یعنی موسیقی و مفاهیم زبان بدن، روایت می‌شود. به این معنی که همه آن‌چه در این نمایش می‌بینم روایتی موسیقی محور از زندگی مولاناست بی‌آن‌که هیچ دیالوگی در کار باشد.

 

درباره نقش‌آفرینی تأثیرگذار موسیقی به‌عنوان یک بازیگر مؤثر و نامرئی روی سن شرح دهید.

موسیقی در این نمایش نقشی محوری دارد. در این نمایش موسیقی هم راوی است و هم بازیگری که احوالات مختلف را روی صحنه برای ما تشریح می‌کند و ما بر اساس همین نوع نقش‌آفرینی موسیقی است که با اتفاقات صحنه آشنا می‌شویم.

 

 مشکلات امروز تئاتر را چه می دانید؟

از کجای مشکلاتش باید بگویم؟ هنر تئاتر درکشور ما در حال حاضر هیچ برنامه مدونی ندارد. در این عرصه هر کس هر کاری دلش می‌خواهد انجام می‌دهد. معلوم نیست قرار است آینده تئاتر به کدام سمت‌وسو برود. در این فضای سراسیمه و گیج و گم تعدادی از فعالان این حوزه برای برگشت سرمایه به ترفندهای مختلفی دست می‌زنند که این ترفندها شأن تئاتر را زیر سؤال می‌برد. واقعیت امر این است که تئاتر امروز، ملغمه‌ای است که ما به تماشای آن نشسته‌ایم.

 

و سخن پایانی...

در هر کشوری هنر تئاتر با برنامه‌ای هدفمند پیش می‌رود. وقتی هدفمندی در این هنر وجود داشته باشد شاهد موفقیت‌هایی خواهیم بود. پس ‌از این موفقیت‌هاست که حمایت‌هایی جذب می‌کند. در هیچ جای جهان، تئاتر بی‌هدف به موفقیت نمی‌رسد. برای این‌که تئاتر حرفی برای گفتن داشته باشد باید در این مسیر گام برداریم.

خادم-آتش بس چهارروزه که از روز جمعه آغاز شده، 7 صبح فردا به پایان می رسد؛ اما 

تلاش ها برای تمدید آن در جریان است. دیروز، ۱۳ اسرائیلی و ۳۹ اسیر فلسطینی آزاد شدند. قاهره می‌گوید سیگنال‌های مثبتی از همه طرف‌های درگیر در جنگ غزه درخصوص تمدید احتمالی آتش‌بس در جنگ غزه برای یک یا دو روز بیشتر دریافت کرده است. دیا رشوان، رئیس سرویس اطلاعات دولتی مصر، گفت که این کشور در حال انجام مذاکرات گسترده با همه طرف‌ها برای دستیابی به توافق بر سر تمدید آتش‌بس چهار روزه است که «به معنای آزادی تعداد بیشتری از بازداشت‌شدگان از غزه و زندانیان فلسطینی از زندان‌های اسرائیل است.» در چارچوب توافق آتش بس در نوار غزه و آزادی اسرا، هیئتی از قطر هم به اسرائیل سفر کرده است. این هیئت بخشی از «تیم عملیاتی» قطر برای بحران غزه است که برای مذاکره درباره تمدید توافق چهار روزه در ازای آزادی تعدادی اسیر دیگر وارد اسرائیل شده است. قطر در درگیری‌ها میان رژیم اسرائیل و نیروهای مقاومت حماس میانجی‌گری می‌کند. مقامات دوحه در نخستین روز اجرای توافق گفتند امکان تمدید ۱۰ روزه توافق حاصله وجود دارد. ماجد الانصاری، سخنگوی وزارت خارجه قطر، تأیید کرده که کشورش امیدوار است «فضای مثبت» ناشی از آزاد شدن اسرا راه را برای تمدید آتش‌بس و آغاز گفت‌وگوهای جدی درباره وضعیت سایر اسرا هموار کند. اما یوآو گالانت، وزیر جنگ اسرائیل، در جریان بازدید از نیروهای این رژیم در نوار غزه مدعی شد که ارتش صهیونیستی «تا زمانی که تمامی اسرا به اسرائیل بازگردانده نشوند، این باریکه را ترک نخواهد کرد.» همزمان، صلیب سرخ فلسطینی اعلام کرد که با باز شدن گذرگاه رفح، ۱۸۷ کامیون حامل کالاهای انسان‌دوستانه را از صلیب سرخ مصر دریافت کرد و آن را به شهر غزه و بخش‌های شمالی نوار غزه ارسال کرد. این بزرگ‎ترین کاروان کمک‌های انسان‎دوستانه به غزه از هفتم اکتبر به شمار می‌رود. این کمک‌ها شامل غذا، آب، چادر اقامت، تجهیزات درمانی، نفتکش حامل سوخت و گاز مایع برای آشپزی و وسایل بهداشتی است. به گفته صلیب سرخ فلسطینی، این سازمان از ۲۱ اکتبر به این سو ۱۹۴۶ کامیون حامل کمک‌های انسان‎دوستانه را دریافت کرده است. در کنار تحولات آتش بس، آن‎چه باعث شگفتی شد، اقدام خیره کننده نیروهای مقاومت یمن در مواجهه با اسرائیل بود. پایگاه خبری تایمزاسرائیل  اعلام کرد که نفتکش «سنترال پارک»  متعلق به شرکتZodiak در سواحل عدن توقیف شده است. به گزارش خبرگزاری فرانسه، گروه انصارا...  پیش از این تهدید کرده بود اگر این نفتکش به سمت بندر حدیده که در کنترل این نیروهاست تغییر مسیر ندهد،‌ به آن حمله خواهد کرد. شرکت امنیت دریایی امبری اعلام کرده بعد از آن که نفتکش «سنترال پارک» متعلق به شرکت بریتانیایی و مرتبط با سرمایه‌گذاران اسرائیلی به نام «زودیاک مری‌تایم» توقیف شد، نیروی دریایی آمریکا «درگیر این موقعیت شده‌ است» و از سایر کشتی‌ها خواسته که از این منطقه دور بمانند. ارتش یمن در جایی این نفتکش را توقیف کرده که تحت سیطره امارات متحده عربی و اسرائیل است و رژیم صهیونیستی در آن‎جا پایگاه نظامی دارد. توقیف این نفتکش ها در شرایطی که آمریکا و اروپا به شدت در تلاش هستند تا با کمک سعودی‌ها و اماراتی‌ها و همچنین پایان دادن به تحریم‌های نفتی ونزوئلا بهای جهانی نفت را کاهش دهند و بازار را کنترل کنند، خبر چندان خوبی برای کاخ سفید نمی‌تواند باشد. به صورت واضح باید گفت آن‎چه در هفت هفته جنگ نابرابر و خونین و جنایت‌های رژیم صهیونیستی با چراغ سبز رئیس جمهور آمریکا صورت گرفت، تبعات بسیار ویرانگر و بی‌شماری برای این کشور خواهد داشت و آن‌ها باید هزینه‌های این جنایت را که به صورت مستقیم مسئول آن هستند، بپردازند. این اقدامات همچنین هزینه‌های بیمه و کارکنان این کشتی‌ها را بالا برده و از این به بعد کمتر شرکتی حاضر خواهد بود کالایش را به ناوگان دریایی متعلق به صهیونیست‌ها برای جابه‎جایی بدهد. 

 

سید خلیل سجادپور – دزدان سابقه داری که حدود 4ماه قبل توسط پلیس مشهد دستگیر شده بودند، باز هم در حالی به چنگ قانون افتادند که با همان شگرد قبلی به سرقت های خود در مناطق مختلف شهری ادامه می دادند.

 رئیس پلیس مشهد روز گذشته در تشریح ماجرای دزدان پاتوق نشین به خبرنگار روزنامه خراسان گفت: دقایق اولیه بامداد روز گذشته، نیروهای گشت نامحسوس کلانتری شفای مشهد که عملیات گسترده ای را برای مبارزه با سرقت های شبانه آغاز کرده بودند به سرنشینان یک دستگاه پراید هاچ بک مشکوک شدند که از سمت بولوار خیام به طرف بزرگراه صد متری در حرکت بود. سرهنگ احمد نگهبان افزود: افسر گشت در حالی که خودروی مذکور را زیر نظر گرفته بود،به استعلام پلاک ازمرکز فرماندهی پرداخت که نتیجه آن نشان داد پلاک نصب شده روی پراید مربوط به یک دستگاه خودروی پیکان است! همین سرنخ کافی بود تا افسران زبده گشت نامحسوس به تعقیب پراید بپردازند.ازسوی دیگر نیز وقتی خودروی گشت نامحسوس به آرامی به پراید نزدیک شد چهره راننده آن در ذهن افسر گشت تصویری آشنا داشت و او خیلی زود به خاطر آورد که راننده پراید را حدود 4ماه قبل  به جرم سرقت دستگیر کرده است. مقام ارشد انتظامی مشهد تصریح کرد: به همین خاطر ماجرا اهمیت ویژه ای یافت و مشخص شد که پلیس با دزدان سابقه دار و حرفه ای روبه رو شده است بنابراین عوامل انتظامی مراتب را به سرگرد احسان سبکبار(رئیس کلانتری شفا)اطلاع دادند و با راهنمایی های وی همچنان به تعقیب نامحسوس پرداختند تا به مخفیگاه دزدان دست یابند.

سرهنگ نگهبان با اشاره به حدود نیم ساعت تعقیب شبانه اضافه کرد:راننده و سرنشین پراید به سمت بولوار توس تغییر مسیر دادند و درنهایت کنار منزلی در توس 43 توقف کردند. در همین حال افسران گشت انتظامی که با شگردهای تخصصی خیابان مذکور را به محاصره درآورده بودند متوجه شدند که دزدان سابقه دار تعدادی لوازم و قطعات خودرو را درحالی به داخل مخفیگاه انتقال دادند که یکی ازآن ها دوربین مدار بسته ای را نیز حمل می کرد.کلیددار امنیت مشهد خاطر نشان کرد: وقتی دزدان با خیال راحت مشغول استعمال موادمخدر شدند، نیروهای انتظامی نیز با کسب دستورات تلفنی از قاضی محمودی (بازپرس شعبه 903دادسرای انقلاب مشهد) وارد عمل شدند و چرت خماری را از سر یغماگران  اموال مردم پراندند! وی گفت: دربازرسی از مخفیگاه سارقان 16دستگاه باند خودرو،110 عدد کلید منزل و سوئیچ خودرو،لباس نظامی،جک،آینه بغل ،گلگیر،پلاک وکمپرسور کولر،پخش، تخته های باند و غیره کشف وضبط شد که با انتقال متهمان به مقر انتظامی بازجویی های تخصصی از دزدان سابقه دار 42 و39 ساله به افسران کارآزموده تجسس سپرده شد وبدین ترتیب 2سارق نیمه خمار تحت باز جویی فنی قرار گرفتند.

سرهنگ نگهبان با اشاره به سوابق متعدد هر دو سارق که از دوستان قدیمی و بچه محل یکدیگر هستند، اضافه کرد: راننده خودرو که «سعید-م»نام دارد حدود 4ماه قبل به جرم زورگیری از راننده تاکسی اینترنتی توسط افسران گشت نامحسوس کلانتری شفا دستگیر شده بود اما بعد از آزادی دوباره به جرایم خود با همان شگرد قبلی ادامه می داد.

فرمانده انتظامی مشهد به اعترافات دزدان سابقه دار نیز اشاره کرد وگفت: آن ها تاکنون در حالی به ارتکاب 27 فقره سرقت خودرو و قطعات و محتویات اعتراف کرده اند که بررسی های پلیس نشان داد 2سارق مذکور ابتدا خودرویی مدل پایین را به سرقت می برند و سپس با نصب پلاک خودروی دیگری که سابقه سرقت ندارد ،تلاش می کنند تا دوربین‌های نظارتی و نیروهای انتظامی را فریب دهند. فرمانده ارشد پلیس مشهد یادآور شد: سارقان که روزی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان مواد مخدر صنعتی مصرف می‌کنند با خودروی سرقتی حدود یک هفته به دیگر خودروهای پارک شده دستبرد می‌زنند و سپس با دستبرد به لوازم خودرو آن را در منطقه ای از شهر رها می کنند و باز خودروی دیگری رابرای دستبرد به اموال مردم به سرقت می‌برند!

 سرهنگ احمد نگهبان با تاکید بر این که قانون فعلی برای مبارزه با سرقت بازدارنده نیست، افزود: ارتکاب جرم بعد از آزادی از زندان و آن هم با همان شگردهای قبلی نشان می‌دهد که مجازات‌های قانونی فعلی برای بازدارندگی مجرمان کافی نیست و باید نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی با همکاری قوه قضاییه قانون مالخری و سرقت را مورد بازنگری دقیق قرار دهند .رئیس پلیس مشهد در پایان با قدردانی از دستورات ویژه شبانه مقام قضایی و همچنین تلاش گسترده عوامل انتظامی برای مبارزه قاطعانه با سرقت‌های خرد تصریح کرد :تحقیق از متهمان مذکور برای کشف جرایم احتمالی دیگر آنان و دستگیری مالخران و عوامل مرتبط با آنان ادامه دارد.

 تعریف تفاهم در یک جمله خلاصه‌شده

معمولا در رابطه با مفاهیم علوم‌انسانی و به‎خصوص روان‎شناسی تعاریف متعددی وجود دارد ولی اگر بخواهیم چکیده این تعاریف را در یک جمله خلاصه کنیم، می‌توانیم بگوییم تفاهم یعنی داشتن فهم مشترک یا نزدیک به هم در رابطه با یک موضوع. وقتی زن و شوهر مقصود یکدیگر را می‌فهمند و قادر هستند تفاوت‌ها را تحمل کنند یا به‌عبارت دیگر هنگامی که باورهای یکدیگر را می‌پذیرند، نظرات و عقاید آن‌ها درباره مسائل زندگی نزدیک است، می‌توان گفت که بین آن‌ها تفاهم وجود دارد.  

 

تفاهم را با توافق اشتباه نگیرید

متاسفانه بیشتر مردم تفاهم را با توافق اشتباه می‌گیرند، در حالی‌که این دو کاملا متفاوت هستند؛ زیرا تفاهم یعنی داشتن فهم نزدیک به هم ولی توافق یعنی تلاش برای رسیدن به یک فهم نزدیک به هم. در تفاهم دو نفر بدون این‎که تلاشی کنند نظراتی شبیه به هم دارند ولی در توافق دو نفر باید تلاش کنند و با صرف انرژی زیاد نظرات‌شان را به هم نزدیک کنند.

 

خودآگاهی، مقدمه دستیابی به تفاهم

مقدمه ایجاد تفاهم، داشتن آگاهی نسبی از خویشتن است؛ زیرا اگر کسی به ویژگی‌های فردی و شخصیتی خودش واقف نباشد و درک درستی از باورها، احساسات، نیازها و تعصبات خود نداشته باشد، نمی‌تواند به راحتی با همسر خود ارتباط برقرار کند. بنابراین لازم است که زن و شوهرها مهارت خودآگاهی را فرابگیرند تا بهتر بتوانند با شریک زندگی‌شان تعامل کنند.

 

تفاهم بیشتر با توجه به تفاوت‌های فردی

 به‌طور معمول افراد با توجه به خلقت و جنسیت، سن و سال، محیط زندگی و شرایط رشدیافتگی  مختلفی که دارند با یکدیگر فرق می‌کنند و اگر زن و شوهر به این تفاوت‌ها توجه نداشته باشند، قطعا نمی‌توانند درک درستی از افکار و باورهای همسر خود داشته باشند. بنابراین آگاهی داشتن از تفاوت‌های فردی باعث می‌شود که سوءتفاهم‌های کمتری بین زن و شوهر ایجاد شود و بهتر بتوانند یکدیگر را درک کنند.

 

تعدیل سطح انتظارات

یکی دیگر از متغیرهایی که می‌تواند در میزان تفاهم بین زن‌و‌شوهر موثر باشد، در نظر گرفتن شرایط و توانمندی‌های همسر است. بدیهی است که اگر زن یا شوهر درک واقعی از باورها، احساسات و توانایی‌های همسرش نداشته باشد یعنی فهم مشترک با او ندارد و ممکن است توقعاتش بیش از حد توان وی بوده و  احتمال محقق شدن آن کمتر شود. از طرفی برآورده نشدن انتظارات هم به مرور موجب سرد شدن رابطه می‌شود.

 

تقویت مهارت سازگاری

افزایش قدرت سازگاری زن و شوهر در زندگی باعث می‌شود که در موقعیت‌های مختلف راهکارهای مثبت‌تری را برای حل تعارضات خود انتخاب کنند و ضمن حفظ احترام متقابل از تحمیل عقاید و تفکرات بپرهیزند و گاهی به طرف‌مقابل خود حق دهند و خود را جای وی بگذارند. اگر هر کدام از زوجین به نحوی رفتار کنند که دوست دارند با آن‌ها رفتار شود، قطعا از بروز مشکلات و تعارضات پیشگیری خواهد شد.

 

فراگیری روش‌های صحیح ابراز احساسات

دو نفر که کنار هم زندگی می‌کنند، نیاز دارند تا از آن‎چه در دل و ذهن دیگری می‌گذرد، آگاه باشند تا بهتر او را درک کنند. حال اگر قرار باشد افراد به‌جای بیان این احساسات و انتظارات به ذهن‌خوانی روی بیاورند، ممکن است برداشت‌های خلاف‌واقع داشته باشند. بنابراین بهتر است ضمن فراگیری مهارت گفت‌وگو راجع به این موارد با همسر خود گفت‌وگو کنند و بدین ترتیب از بروز ابهام و سوء تفاهم جلوگیری کنند.

 

دستیابی به تفاهم غیر ممکن  نیست!

در پایان ذکر این نکته ضروری است که نه تنها مقصود ما از تفاهم این نیست که دو نفر باید مثل هم فکر کنند و هیچ اختلاف نظری با یکدیگر نداشته باشند بلکه معتقدیم که اختلاف نظرهای افراد به‎عنوان یک پدیده طبیعی، باعث رشد یافتگی آن‎ها می شود مشروط به این‎که به درستی مدیریت و تبدیل به فرصت شود. در ضمن، دستیابی به آن با رعایت نکات گفته شده در همین مطلب، واقعی و امکان‌پذیر است.