عقب نشینی یا ترفند جدید
علی اف ضمن اعلام آمادگی برای دیدار با نخست وزیر ارمنستان گفت: ازهمکاری با ایران، روسیه و ترکیه حمایت می کنیم
الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان بدون تکرار گزافه گویی های اخیرش، تاکید کرد کشورش از طرح همکاری منطقه ای ۳+۳ (شامل ایران-ترکیه-روسیه و جمهوری آذربایجان- ارمنستان - گرجستان) به طور کامل حمایت می کند. طرح همکاری منطقه ای ۳+۳ به طرح همکاری میان سه کشور ایران، ترکیه و روسیه به عنوان همسایگان جمهوری آذربایجان و سه کشور جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان به عنوان سه کشور از حوزه قفقاز اطلاق می شود که از سوی اردوغان ارائه شده است. علی اف در مصاحبه ای با خبرگزاری افه اسپانیا مدعی شد که ارمنستان هنوز به این طرح همکاری پاسخ نداده است. وی در عین حال تاکید کرد جمهوری آذربایجان از طرح یاد شده به طور کامل حمایت می کند. علی اف گفت: اگر بتوانیم این طرح همکاری را بین شش کشور یاد شده در منطقه عملی کنیم، این همکاری می تواند عاملی برای تضمین جلوگیری از هرگونه خصومت جدید در منطقه شود. برخی کارشناسان اظهارات علی اف را نوعی عقب نشینی از لحن تهاجمی اخیر وی در قبال ایران می دانند. هر چند برخی دیگر این اظهارات را در قالب سیاست چماق و هویج برای پیشبرد سیاست های جدید باکو که به وضوح تحت تاثیر ترکیه و اسرائیل است، ارزیابی می کنند. به گزارش فارس، وی در زمینه دیدار با نخست وزیر ارمنستان نیز گفت: «همان طور که گفتم ما آماده ایم و در واقع مذاکرات و تماسها آغاز شده است. یک نوع همکاری در سطح معاونان نخست وزیران جمهوری آذربایجان، ارمنستان و روسیه وجود دارد.»
«فاتحان خیبر» و آن چه همسایگان باید بدانند
همزمان، نورنیوز سایت نزدیک به شورای عالی امنیت ملی کشورمان با اشاره به برگزاری رزمایش «فاتحان خیبر» با حضور یگانهای زرهی، توپخانه، پهپاد، جنگال و با پشتیبانی آتش بالگردهای هوانیروز در منطقه شمال غرب کشور نوشت: نه تنها آذربایجان بلکه دیگر کشورهای منطقه نیز باید با درک واقعی از حساسیتها و ملاحظات امنیتی ایران هرگونه شائبه در خصوص بهرهگیری گروههای تروریستی و عوامل رژیم صهیونیستی از خاک آن ها برای نزدیک شدن به مرزهای جمهوری اسلامی ایران را برطرف کنند. به صورت طبیعی هر کشوری برای دفاع از حاکمیت و امنیت خود، در صورت ضرورت، بدون نیاز به برگزاری رزمایش، به سرکوب عوامل و عناصر متجاوز با بهرهگیری از مجموعه ظرفیتهای خود اقدام خواهد کرد و جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست. تحولات این روزها در منطقه به ویژه شرایط حاکم بر افغانستان به خوبی نشان داد آمریکا حامی و شریک قابل اعتمادی نیست و دولتهایی که دل به وعدههای آمریکا بسته باشند، در نهایت دچار خسران خواهند شد. توجه ویژه و دوراندیشانه به تلاش رژیم صهیونیستی برای انتقال ناامنی حاکم بر سرزمینهای اشغالی به منطقه قفقاز و همچنین سودای توسعهطلبی برخی کشورهای دیگر منطقه که با کمال تاسف به پای ثابت بحران آفرینی مستقیم و نیابتی در کشورهای آشوبزده تبدیل شدهاند، از الزامات مهمی است که میتواند شرایط تجدیدنظر در راهبردهای نظامی و امنیتی را برای کشورهای حوزه قفقاز و اجتناب از قرار گرفتن آن ها در میدان بازی کشورهای ماجراجو فراهم کند.