در لحظاتی که ما شاهد مراسم قرعه‌کشی مرحله گروهی مسابقات فوتبال جام‌جهانی 2022 قطر بودیم تا حریفان تیم‌ملی کشورمان در این دوره از مسابقات را بشناسیم، در شروع مراسم از نماد جام‌جهانی 2022 هم رونمایی شد اما در آن لحظه، متوجه نشدیم که یک ایرانی آن را طراحی کرده است. نمادی  که خیلی زود سر از شبکه‌های اجتماعی درآورد و حتی شایعاتی هم درباره ماهیت آن منتشر شد؛ برخی آن را شبیه به یک روح و عده‌ای دیگر آن را «سفره ماهی در خلیج‌فارس» دانستند اما هیچ‌یک از این تفسیرها درباره «لعیب» درست نبود. لعیب در زبان عربی به معنای یک بازیکن فوق ماهر است که همه طرفداران فوتبال را به تماشای تکنیک‌های خودش خیره و البته دعوت می‌کند. نکته مهم درباره این طرح این است که یک گرافیست ایرانی، طراح آن بوده؛ «سیدحسین اجاقی» کسی است که نامش چند روز اخیر در رسانه‌ها منتشر شده و به‌عنوان طراح نماد جام جهانی معرفی می‌شود. یک دستاورد ویژه برای او که از سال‌ها پیش «کاراکتر دیزاینر» بود اما حالا برای اولین جام جهانی در غرب آسیا توانسته به موفقیتی ویژه و بزرگ برسد. او در گفت‌و‌گو با زندگی‌سلام از شروع ماجرای این طراحی، تماس امیر قطر با او، چالش‌های طراحی این نماد و ... می‌گوید.
 

از بچگی، عاشق نقاشی بودم
این گرافیست و تصویرساز جوان و بااستعداد در اولین سوال درباره این‌که از چه زمانی وارد حرفه طراحی شده، می‌گوید: «من از بچگی، عاشق نقاشی کشیدن بودم و سال 84 یک دوره تخصصی طراحی را در بندرعباس گذراندم. از سال 90، به‌صورت حرفه‌ای وارد حوزه طراحی شخصیت و نقاشی دیجیتال برای انیمیشن و بازی‌های رایانه‌ای شدم.» در خور ذکر است او در چندین پروژه انیمیشن سریالی و سینمایی در زمینه طراحی کاراکتر و فضا همکاری داشته است. همچنین طراحی و اجرای دو جلد کتاب مصور(کمیک استریپ) و طراحی مجموعه‌های استیکر برای چند برنامه پیام رسان فارسی از دیگر فعالیت‌های اوست.

فیفا یک سال‌و‌نیم پیش برایم یک ایمیل فرستاد
از او درباره این‌که ماجرای طراحی نماد جام‌جهانی قطر از چه زمانی شروع شد، می‌پرسم که می‌گوید: «روال طراحی نمادهای جام‌جهانی در دوره‌های قبلی مانند برزیل یا روسیه که اطلاعات دقیق‌تری درباره‌شان دارم، این‌طور بود که فیفا بین طراحانی که خودشان انتخاب می‌کردند، یک رقابتی برگزار می‌کرد و از بین آن طرح‌های پیشنهادی، سه  مورد را که مورد تایید همه کارشناسانشان قرار می‌گرفت، انتخاب می‌کرد. سپس فیفا، آن سه  طرح را در معرض ارزیابی عمومی قرار می‌داد و هرکدام که رای بیشتری می‌آورد، به نماد آن دوره تبدیل می شد که محصولات جام‌جهانی هم بر اساس همان نماد، تولید می‌شدند. در همین زمینه، تقریبا یک سال و نیم پیش بود که من یک ایمیل از سمت کمیته عالی برگزاری جام‌جهانی دریافت کردم. این سازمان، کمیته‌ای مشترک شامل فیفا و مسئولان کشور میزبان جام‌جهانی یعنی قطر است. در این ایمیل اشاره شده بود که ما نمونه کارهای شما را دیدیم، مورد تایید و پسند ما قرار گرفته، بنابراین اگر علاقه‌مند هستید، طرح پیشنهادی خودتان را به عنوان نماد جام جهانی بکشید و برای ما ارسال کنید».

طرح اولیه من، جزو 3 طرح برتر فیفا شد
این گرافیست درباره طرح اولیه‌ای که برای نماد جام‌جهانی قطر آماده کرده، می گوید: «من بعد از دریافت ایمیل کمیته برگزاری جام‌جهانی، برای همکاری اعلام آمادگی کردم و سپس آن‌ها یک پی‌دی‌اف هم فرستادند شامل این‌که طرح باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد، چه ملاک‌هایی برای‌شان مهم است و تمایل دارند روی آن‌ها کار شود و یک سری استانداردها و ...  من همان موقع، طرح پیشنهادی خودم را شروع کردم و در نهایت یک نمادی را به آن‌ها ارائه دادم. آن نماد یک شاهین بود که به‌عنوان پرنده ملی کشور قطر شناخته می‌شود و روی آن در چندین مرحله خیلی کار کردم، اصطلاحا چکش‌کاری کردم تا به جمع‌بندی نهایی رسید و قرار شد به عنوان یکی از سه طرح نهایی و برتر، در رای گیری عمومی که توسط فیفا در شبکه‌های اجتماعی خودش برگزار می‌کرد، شرکت داده شود. گفته بودند که بر اساس این کاراکترها، انیمیشن‌هایی ساخته خواهد شد و مخاطبان با دیدن انیمیشن به این نمادها، رای خواهند داد. این ماجرا یک سال پیش اتفاق افتاد و قرار شد که نتیجه کار را به من اطلاع بدهند اما دو ماه از آن ماجرا گذشت و هیچ خبری نشد. من برای همان کمیته، ایمیلی ارسال کردم که گفتند کشور میزبان جام جهانی با رای‌گیری عمومی مخالفت کرده و ظاهرا خودشان یک طرحی دارند و می‌خواهند روی آن به عنوان نماد جام‌جهانی کار کنند».

امیر قطر خواسته بود که این نماد حتما توسط من طراحی شود
«اجاقی» ایمیلی را از فیفا دریافت می‌کند مبنی بر این که «کشور قطر هیچ‌کدام از سه طرح را نپذیرفت و قصد دارد نماد جام‌جهانی را خودش طراحی کند و این پروژه همین جا متوقف می‌شود.» او که احتمالا بعد از این ماجراها از انتخاب طرحش به عنوان نماد جام‌جهانی قطر ناامید شده، ادامه می‌دهد: «تقریبا یک ماه از دریافت پاسخ ایمیلم هم گذشت تا این که مجدد ایمیلی از سمت سرپرست بخش برندینگ کمیته عالی برگزاری جام‌جهانی به دستم رسید. در آن‌جا اشاره شده بود که ما خودمان ایده‌ای داریم و می‌خواهیم که شما روی آن کار کنید و طرح آن را به سرانجام برسانید. در ادامه من متوجه شدم که شخص امیر قطر، یک ایده پیشنهادی دارد که تقریبا همین لعیبی بود که الان ساخته شده و شما آن را در چند روز اخیر، بارها در رسانه‌ها دیدید. به من گفتند که امیر قطر طرح‌های من و بقیه طراح‌ها را دیده و خواسته که این ایده حتما به دست من اجرایی و نهایی شود چون طرح شاهین من، بیشتر از بقیه برایش جذاب بوده است».

این نماد برای معرفی پوشش محلی قطری‌هاست
این طراح شخصیت درباره ماهیت این نماد می‌گوید: «من به طور مستقیم با کمیته برگزاری مسابقات جام‌جهانی برای طراحی ایده امیر قطر قرارداد بستم و از 6 ماه پیش، کارم را دوباره شروع کردم. ایده آن‌ها این بود که چفیه و حلقه مشکی که مردان قطری روی سرشان می‌گذارند و لباس محلی مردم این کشور است، نماد رسمی جام جهانی قطر شود. می‌خواستند از این فرصت جام‌جهانی نهایت استفاده را ببرند و این پوشش را به عنوان سمبل فرهنگی و پوششی که برای‌شان اهمیت دارد و باید در جهان شناخته شود، معرفی کنند. می‌خواستند از لحاظ بصری، این نماد آن قدر دیده شود که همه مردم جهان بدانند که قطری‌ها چطور لباس می پوشند و ظاهرا این مسئله در فرهنگ مردم این کشور، اهمیت بسیار زیادی دارد».

طراحی کاراکتر جام‌جهانی فوتبال بدون دست‌و‌پا سخت بود
«اجاقی» درباره چالش‌های طراحی نماد جام‌جهانی 2022 قطر هم می‌گوید: «من در شرایطی که گفتم، طراحی این نماد را شروع کردم و برای من که طراح کاراکتر هستم و تجربه 15 ساله و زیادی در این حوزه داشتم، این کاراکتر خیلی پرچالش بود. زمانی که می‌خواهیم یک شخصیت طراحی کنیم، یک سری اهداف از ساخته شدن آن داریم که باید در طراحی مورد توجه قرار بگیرد. در این باره، کاراکتر ما باید یک فوتبالیست می‌بود و این رشته ورزشی هم سراسر تحرک است و به حالت‌هایی نیاز دارد که داشتن دست و پا برای بازی با توپ در آن اهمیت زیادی دارد اما وقتی در اتودهای اولیه برای این طرح، دست و پا می‌گذاشتم، راضی‌کننده نبود. بازخوردهایی هم که از سمت امیر قطر درباره این اتودها دریافت کردم، دقیقا همین‌طور بود و به من گفت که این کاراکتر و شخصیت، دست و پا نداشته باشد و باید با همین چفیه آن هدف محقق شود، حالا شما یک کاریش بکنید! اتودهای زیاد، چکش‌ کاری‌های چندین و چندباره، ارتباط گرفتن با تیم انیماتورهای فیفا که چطور برای این شخصیت، حرکت طراحی کنیم تا بتواند نمایش فوتبالی ارائه دهد، سرانجام به طرحی رسید که مطلوب همه ما بود. آن را آن‌قدر ادامه دادیم و برای بهتر شدنش تلاش کردیم تا این که به نتیجه نهایی رسید که در مراسم قرعه کشی جام‌جهانی از آن رونمایی شد و الان شما می‌بینید».

نقش اسلیمی روی نماد، طرح حناهای زنان قطری است
این تصویرساز درباره نقوش روی این نماد هم توضیحات جالبی دارد و می‌گوید: «بعد از نهایی شدن طرح اولیه، من تزیینات، نقوش و ... زیادی برای آن طراحی کردم و آپشن‌های زیادی در نظر گرفتم و برای این کمیته فرستادم تا دست‌شان برای انتخاب نهایی باز باشد. یک سری از آن‌ها خیلی شلوغ بودند و ترجیح‌مان این بود که آن‌قدر شلوغ نشود که تنش تصویری ایجاد کند چون ممکن بود حس خوبی در مخاطب ایجاد نکند. تا این‌که به این نتیجه رسیدیم که دو توپ روی دست‌های این شخصیت قرار  دهیم که این توپ‌ها را  هم از لوگوی اصلی جام‌جهانی که چند سال پیش منتشر شده، گرفتیم، برای این که قرار بود این شخصیت از همان لوگو تبدیل به این نماد شود. نقش اسلیمی هم که در پایین این شخصیت دیده می‌شود، از نقش حناهایی الهام گرفته شده که زنان قطری به عنوان تزیین و آرایش استفاده می‌کنند. می‌خواستیم روی این شخصیت، هم نمادی از جامعه مردان و هم جامعه زنان قطر به عنوان کشور میزبان جام‌جهانی وجود داشته باشد».

 

فوتبالی بودن و دقت امیر قطر برایم
جالب بود
«اجاقی» که برای طراحی ایده امیر قطر از طریق دفترش، مدام با او در ارتباط بوده و نظراتش را دریافت می‌کرده، می‌گوید: «نکته جالب در مکاتبات، دقت و وسواس بالای او بود. همچنین این که به‌شدت طرفدار فوتبال است و تلاش می‌کند تا در این زمینه نقش آفرینی کند هم اهمیت دارد. به‌طور مثال در قسمت پایین طرح من از هنرهای زنان قطری با حنا استفاده کردم و فیفا تاکید داشت که طرح باید شلوغ‌تر باشد. در نهایت امیر قطر گفت که شلوغی پایین طرح باعث می‌شود تا توجه از خود روسری سفید رنگ برداشته شود. من هم این را به فیفا گفته بودم اما قبول نکردند و در نهایت وقتی امیر قطر این را گفت، مورد قبول قرار گرفت. برایم جالب بود که تا این حد دقت دارد.»

خوش‌بینم که از گروه‌مان صعود می‌کنیم
اجاقی در پاسخ به این سوال متفاوت که آیا خودش هم اهل تماشای فوتبال هست یا نه، می‌گوید: «من خیلی فوتبال‌بین هستم اما فوتبال بازی نمی‌کنم و علاقه خودم برای ورزش، بیشتر شناست. درباره گروه تیم‌ملی در جام‌جهانی قطر هم من از بچگی در بین تیم‌های ملی، بازی‌های تیم‌ملی آلمان و انگلیس را خیلی دوست داشتم. از آن جایی که خاطره خوبی از بازی با آمریکا هم در گذشته داریم، خوش بین هستم که اتفاقات خوبی در این دوره برای تیم ملی کشورمان بیفتد. انگلیس الان هم انگلیس قدرتمند گذشته در مستطیل سبز نیست و به‌نظرم از آرژانتین خیلی راحت‌تر است. در مجموع، خیلی خوش‌بینم که صعود خواهیم کرد».

کارم هنوز تمام نشده و استیکرهای جذابش مانده است
اگرچه طراحی لعیب به عنوان نماد جام جهانی 2022 به پایان رسیده اما کار این گرافیست ایرانی همچنان ادامه دارد. خودش در این‌باره می‌گوید: «کارم هنوز تمام نشده است. هنوز داریم روی استیکرهای این نماد کار می‌کنیم و به مواردی که تعدادی از آن‌ها رونمایی شده، در چند روز آینده موارد جذاب دیگری هم اضافه خواهد شد. فقط پکیج اولیه آن در مراسم قرعه کشی رونمایی شده است. در روزهای آینده استیکرهای لعیب برای شبکه‌های اجتماعی را در اختیار فیفا و کمیته برگزاری جام جهانی قطر قرار خواهم داد که خودشان منتشر خواهند کرد.»

چند فوق‌ستاره بزرگ دنیای فوتبال که دیدن‌شان آرزوی هر فوتبالیستی است دورهم جمع‌شده‌اند تا مراسم قرعه‌کشی جام‌جهانی را که میلیاردها نفر منتظر تماشایش هستند برگزار کنند، اما در آن هیاهوی عجیب، علی دایی، بی‌اعتنا به همه اتفاقات و سنگینی توجهات جهانی به مراسم راحت چرتش را می‌زند؛ اتفاقی که با شوخی کافو و ماتئوس کاپیتان‌های سابق تیم‌های برزیل و آلمان مواجه شد، ستاره‌هایی که جام‌جهانی فوتبال را بالای سر بردند و وزن ورزشی بالاتری از علی دایی دارند، اما شهریار فوتبال ایران که رکورد بیشترین گل‌زده ملی را تا چند وقت قبل در اختیار داشت راحت چرتش را می‌زد. رکوردی که فقط وقتی توسط کریس رونالدو شکسته شد و توجه دنیا را به خودش جلب کرد برای ما ایرانی‌ها جذاب و مهم شد و قبلاً اعتنای چندانی به آن نداشتیم. انتشار آن ویدئوی کوتاه با واکنش طنز کاربران ایرانی هم همراه شد. برای آن‌ها هم عجیب بود دایی چطور این قدر راحت در آن مراسم چرت می‌زند، اما چرت زدن علی دایی را نباید شوخی گرفت. علی دایی در دوران بازی فوتبالیست برجسته‌ای بود، اتفاق‌های بزرگ رقم زد اما گاهی  محبوب سکوها نبود. تماشاگران خداداد عزیزی، عابدزاده، گاهی مهدوی‌کیا و علی کریمی را بیشتر دوست داشتند. دایی زبان تندی داشت. یک وقت‌هایی احساس می‌شد خودش را به تیم ملی تحمیل کرده. گاهی در بازی‌های باشگاهی هفته‌ها گل نمی‌زد، اما جالب این بود که توجهی به سکوها نداشت. کمتر درگیر هیجان لحظه‌ای برای واکنش به دیگران می‌شد. تمرکز او راز استمرارش بود. این‌که چندان درگیر موقعیت‌های جدی و سخت نشود. بعد فوتبالش هم در قامت مربی هر پیشنهادی را قبول نکرد. در سطح کارشناس تلویزیونی خودش را پایین نیاورد. سر از هر برنامه و رویدادی در نیاورد. هیجان افتتاح رستوران، تبلیغ برای مطب دندان‌پزشکی و معرفی اینستاگرامی برای درآمدزایی را نداشت. او خودش بود و ماند. دایی در دوران مربیگری هم خودش بود. گاهی اشتباهاتی داشت. حتی نتایج تیم او باعث شد ایران جام‌جهانی 2010 را تجربه نکند، اما نمی‌توان از این موضوع غافل شد که او متفاوت از دیگران است. چه‌ در روزهایی که سکوهای قرمز به هواداری از علی پروین علیه‌اش شعار می‌دادند و او با حفظ تمرکز گلزنی می‌کرد؛ چه در قرعه‌کشی جام‌جهانی که راحت استراحت را ترجیح می‌دهد و نگران این‌هم نیست که کافو و ماتئوس کنارش ایستادند. علی دایی در مسیری که حرکت می‌کند دیگران را چندان نمی‌بیند و نگران  نوع بازخوردها نیست. گاهی مثل جام‌جهانی 2006 و 2010 از این رفتار لطمه می‌بیند و گاهی نه و همین تفاوت‌هاست که از او علی دایی ساخته. اگر علی دایی قرار بود یک‌روز در خندوانه باشد، یک روز مهمان شوتبال و چند روز بعد هم مافیا بازی کند و با پیج اینستاگرامی‌اش هم کاسبی کند دیدنش آن‌چنان اتفاق خاصی نبود؛ او ترجیح می‌دهد خودش باشد و همراه جریان نباشد. اسطوره‌ای که این‌روزها دوست‌داشتنی‌تر از قبل شده چون قدر خودش را می‌داند و اعتباری هم هست برای ایران.       



 

 سجادپور- جوان 20 ساله ای که به اتهام قتل دو جوان دیگر با ضربات کشنده خنجر در مشهد دستگیر شده است در حالی خصومت های قبلی و «تحقیرشدن» را انگیزه این نزاع خیابانی بیان کرد که همه اندامش با خال کوبی های شیطانی پوشیده شده است.به گزارش اختصاصی خراسان، عقربه های ساعت، دقایق اولیه بامداد هفتم فروردین را نشانه رفته بودند که خبر دو جنایت وحشتناک در بی سیم های پلیس 110 پیچید و نیروهای انتظامی را به تکاپو انداخت. لحظاتی بعد مشخص شد که دو جوان 18 و 23 ساله که با ضربات وحشتناک خنجر مجروح شده بودند پس از انتقال به بیمارستان فارابی مشهد جان خود را از دست داده اند. به همین خاطر قاضی ویژه قتل عمد مشهد بلافاصله برای بررسی ماجرا عازم مرکز درمانی شد و به تحقیق در این باره پرداخت. در همین حال ماموران انتظامات بیمارستان از دستگیری جوان 22 ساله ای به  نام «محمد- د» خبر دادند که ایلیا (یکی از مجروحان) را به بیمارستان رسانده بود در حالی که خنجر خون آلودی را به همراه داشت. گزارش خراسان حاکی است: قاضی دکتر صادق صفری که تحقیقات گسترده میدانی را شبانه ادامه می داد بلافاصله بازجویی از جوان 22 ساله را شروع کرد. این جوان که مدعی بود فردی به نام «علی – خ» دو جوان (مقتولان) را در نزاع خیابانی به قتل رسانده است درباره خنجر خون آلود نیز گفت: وقتی پیکر زخمی ایلیا را به بیمارستان رساندم، خنجر او را نیز از کمرش بیرون کشیدم تا او را به اتاق عمل ببرند.بنابراین گزارش، درحالی که بررسی های گسترده کارآگاهان ورزیده اداره جنایی آگاهی خراسان رضوی با راهنمایی های میدانی مقام قضایی برای شناسایی خنجرکش های خیابانی ادامه داشت ناگهان خبر دیگری در بی سیم های پلیس پیچید که دو جوان مجروح نیز به بیمارستان امدادی (شهید کامیاب) مشهد منتقل شده اند که حال یکی از آنان بسیار وخیم است. پیگیری این خبر که احتمال می رفت ریشه در نزاع خیابانی خنجرکش ها داشته باشد، دامنه تحقیقات را در حالی به بیمارستان امدادی کشاند که بررسی های دقیق نشان داد جوانی که به خاطر وخامت حالش به اتاق مراقبت های ویژه انتقال یافته است. «علی- خ» نام دارد.این گونه بود که با توجه به اعترافات «محمد- د» در بیمارستان فارابی، ریشه دو ماجرای مذکور به یکدیگر گره خورد و تحقیقات قاضی ویژه قتل عمد وارد مرحله جدیدی شد.به گزارش خراسان، ساعتی بعد هنگامی که کارآگاهان پلیس آگاهی در کنار مقام قضایی وارد بیمارستان امدادی شده بودند، مشخص شد که جوان دیگری به نام «محمد – ر» (32 ساله) نیز به صورت سرپایی مداوا شده و از بیمارستان بیرون رفته است. ادامه تحقیقات بیانگر آن بود که جوان 20 ساله پلنگی پوش، همان «علی- خ» است که در نزاع مرگبار خیابانی شرکت داشت. به همین خاطر قاضی صفری دستور داد تا وی در مرکز درمانی تحت نظر پلیس قرار گیرد و خود شبانه به همراه گروهی از کارآگاهان عازم محل وقوع نزاع در چهارراه دانش آموز شد تا صحنه درگیری خونین را از نزدیک مورد بررسی قرار دهد.آثار قطرات خون زیادی که در اطراف تقاطع ریخته شده بود حکایت از نزاع وحشتناکی داشت که بین خنجرکش های مخوف رخ داده بود. در همین حال «محمد – د» (متهم دستگیر شده) در صحنه این حادثه هولناک به قاضی دکتر صادق صفری گفت: من و ایلیا و امیر (دو مقتول) و یک نفر دیگر در چهارراه دانش آموز و بولوار معلم بودیم و قصد خرید داشتیم اما ناگهان 3 نفر به سمت ما حمله ور شدند و من دیدم که «علی – خ» از پشت سر ، ضربه ای با نیمچه (خنجر) به گردن ایلیا زد و زمانی که برگشت دوباره ضرباتی به سینه اش فرود آورد ولی زمانی که مبین و امیر به دنبال علی رفتند من هم ایلیا را به بیمارستان فارابی رساندم و در بیمارستان خنجر را از کمر ایلیا برداشتم که ماموران انتظامات به من مشکوک شدند و مرا هم دستگیر کردند.ادامه این گزارش حاکی است: در حالی که بررسی های میدانی قاضی شعبه 208 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد تا صبح ادامه داشت، گروه دیگری از کارآگاهان به سرپرستی سروان منفرد (افسر پرونده) به کنکاش های اطلاعاتی پرداختند و موفق شدند مخفیگاه برخی از عوامل این نزاع هولناک را شناسایی کنند اما قبل از آغاز عملیات دستگیری، «محمد- ر» که از بیمارستان امدادی بیرون رفته بود با دستی زخمی و پانسمان شده ، خود را به پلیس معرفی کرد. از سوی دیگر «علی – خ» که بهبودی نسبی پیدا کرده و از مرگ نجات یافته بود، به پلیس آگاهی منتقل شد و زیرنظر سرهنگ نجفی (رئیس دایره قتل عمد) درحالی مورد بازجویی های تخصصی قرار گرفت که قاضی صفری نیز در پلیس آگاهی حضور داشت این جوان 20 ساله که خال کوبی های شیطانی زیادی را روی اندامش دارد در اعترافاتی تکان دهنده گفت: با مادرم دعوا کرده بودم و برای همین به پارک دانشجو رفتم اما ناگهان مبین، ایلیا، امیر و امیررضا به سوی من حمله ور شدند و مرا با چاقو زدند. دیروز هم مرا به شدت تحقیر کرده بودند .به گزارش خراسان، او در حالی این اظهارات را بر زبان جاری می کرد که اعترافات او با توجه به آثار صحنه حادثه برای مقام قضایی باورپذیر نبود به همین خاطر روند بازجویی ها تغییر کرد و چگونگی وقوع نزاع مرگبار با توجه به اسناد و شواهد انکارناپذیر ادامه یافت. در این هنگام ناگهان «علی- خ» (متهم به قتل دو جوان) لب به اعتراف گشود و گفت: من با «محمد- ر» به چهارراه دانش آموز رفتیم تا از کارت عابر بانک پول برداشت کنم. بعد از آن با یکی از دوستانم تماس گرفتم تا با خودرو به دنبال ما بیاید و من و محمد را به منزل برساند اما زمانی که منتظر دوستم بودیم ناگهان چند نفر به سرو ما ریختند که درگیری شروع شد و من هم درحالی ضربات خنجر را بر پیکر آن ها فرود می آوردم که خودم نیز زخمی شده بودم. در این شرایط به همراه «محمد – ر» جلوی خودروهای عبوری را می گرفتیم تا از صحنه حادثه فرار کنیم اما هیچ راننده ای توقف نمی کرد چرا که ما را با سر و وضعی خون آلود می دیدند و از ترس فرار می کردند ولی راننده یک دستگاه پراید توقف کرد و محمد مرا به منزلمان در امامت رساند ولی چون حالم وخیم شد اطرافیانم با اورژانس تماس گرفتند و دوباره به همراه «محمد- ر» به بیمارستان امدادی منتقل شدم. این درحالی است که ما از قبل با یکدیگر خصومت داشتیم و آن ها مرا تحقیر کرده بودند. براساس گزارش خراسان، تحقیقات بیشتر درباره ادعاهای متهمان این پرونده جنایی،زیر نظر سرهنگ مهدی سلطانیان (رئیس اداره جنایی آگاهی) و با صدور دستورات ویژه قضایی همچنان ادامه دارد.

عیدی های مبتکرانه ایرج طهماسب و سعید آقاخانی

مجموعه «مهمونی» و سریال کمدی «راز بقا»در رقابت نوروزی تولیدات نمایش خانگی  بیشترین استقبال مخاطبان را نصیب خود کرده اند

   مائده کاشیان  

نوروز امسال، نمایش خانگی نیز همپای تلویزیون از تولیدات جدید خود رونمایی و سریال‌ها و برنامه‌های ویژه و نوروزی‌اش را منتشر کرد. دو سریال کمدی «ساخت ایران 3» و «راز بقا»، مجموعه «مهمونی» و فصل پنجم مسابقه «جوکر» و «شب‌های مافیا» در سه پلتفرم فیلیمو، نماوا و فیلم‌نت منتشر شدند و هرکدام از آن‌ها، توجه تعدادی از مخاطبان را جلب کردند اما در این میان سریال «راز بقا» و مجموعه «مهمونی» بیشتر با استقبال مخاطبان مواجه شدند و شروع بسیار خوب و پرسروصدایی داشتند.

آرانیان/ بهبودی‌نیا- حدود 10 سال از پخش اولین فصل برنامه «قندپهلو» در شبکه آموزش سیما می‌گذرد؛ برنامه‌ای با مضمون شعر و ادبیات طنز در قالب یک مسابقه. نوروز 1401، دهمین فصل این مسابقه ادبی با تهیه‌کنندگی امیر قمیشی و اجرای رضا رفیع، شاعر و طنزپرداز شناخته‌شده کشورمان پخش شد. از سال 91 تا به حال بسیاری از شاعران طنزپرداز از استان‌های مختلف کشور در زمینه طنزپردازی و طنزسرایی، درگیر این رقابت شیرین شده‌ و در هر دوره دو نفرشان  کله‌قند طلایی و کله‌قند نقره‌ای را از آن خود کرده‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به رضا احسان‌پور، مجید رحمانی صانع، عباس احمدی، راشد انصاری و... اشاره کرد. فصل دهم این برنامه میزبان طنزپردازانی بود که در دوره‌های قبل به مرحله نهایی راه یافته بودند و در انتها هر چهار نفرِ راه‌یافته به مرحله نهاییِ فصل دهم به عنوان برنده معرفی شدند. حالا پس از گذشت یک دهه از پخش اولین فصل برنامه «قندپهلو»، فرصت خوبی‌ برای نقد و بررسی این برنامه است. برای بررسی دقیق‌تر، قبل از شروع پخش این برنامه یعنی از اسفندماه 1400به سراغ رضا رفیع، مجری «قندپهلو» رفتیم که  ایشان علی‌رغم قول مساعد برای پاسخگویی تا روز گذشته( 14 فروردین ماه)هیچ پاسخی به سوالات خبرنگاران خراسان ندادند؛ اما مجید رحمانی صانع و عباس احمدی، شاعران طنزسرای کشورمان که هر دو به مرحله نهایی فصل دهم «قند پهلو» رسیدند، درباره نقاط ضعف و قوت «قندپهلو» با خراسان گفت‌وگو کردند که در ادامه می‌خوانید.

 

داورانِ ثابت قدمِ «قندپهلو»!

اگر از اولین فصل برنامه «قندپهلو» بیننده آن بوده باشید، تنها دو چهره ثابت یعنی شهرام شکیبا و ناصر فیض را در جایگاه داوران این مسابقه تلویزیونی دیده‌اید. یکی از نقدهایی که در دوره‌های اخیر به «قندپهلو» می‌شود، این است که چرا داوران این مسابقه تغییر نمی‌کنند. در حالی که ما در بین شاعران طنزپرداز کشورمان، چهره‌های شاخص دیگری هم برای داوری آثار طنز داریم. روال معمول هم در مسابقه‌های تلویزیونی این است که هر چند دوره یک‌بار، داورهای مسابقه تغییر کنند تا شائبه‌ای در حیطه داوری پیش نیاید. برای مثال، در مسابقه استعدادیابی «عصر جدید» پس از پخش دو فصل از برنامه، داوران تغییر کردند و چهره‌های تازه جانشین افراد قبلی شدند. این تغییر و تحول  علاوه بر این‌که به نظرها و سلیقه‌های مختلف امکان بروز می‌دهد، به جذب مخاطب هم کمک می‌کند. البته عوامل سازنده «قندپهلو» در فصل هشتم دست به تجربه‌ای جالب زدند و از حضور چهره‌های شاخصی مانند یوسفعلی میرشکاک، محمد صالح علا، بیژن بیرنگ و علیرضا بدیع برای داوری در کنار شهرام شکیبا و ناصر فیض استفاده کردند که کاش این روند ادامه پیدا می‌کرد.

تلخی کاهش مخاطب و تکرارهای خسته‌کننده

مسابقه تلویزیونی «قندپهلو» تنها برنامه رسانه ملی است که به صورت تخصصی به شعر و ادبیات طنز می‌پردازد. این برنامه در فصل‌های آغازین خود به دلیل ابتکار و خلاقیت گروه سازنده، با استقبال فراوان مخاطب مواجه شد و در بین پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیونی جای گرفت. اما به نظر می‌رسد فصل‌های اخیر این برنامه با کاهش مخاطب مواجه شده‌ که از جمله دلایل آن می‌توان به تکراری شدن بخش‌های برنامه اشاره کرد. بخش‌هایی مانند بداهه‌پردازی، سرودن شعر بر اساس کاریکاتور یا یک تصویر، رقابت نه، رفاقت و...اگر چه در فصل‌های ابتدایی برای مخاطب جذاب و حاکی از خلاقیت و ایده‌پردازی گروه برنامه‌ساز بود، اما تکرارشدن این بخش‌ها در فصل‌های بعدی و اضافه نشدن بخش‌های تازه به برنامه، مخاطب را دلزده می‌کند. از آن‌جا که «قندپهلو» برنامه‌ای محتوامحور است، اگر قرار بر ساخت و تولید فصل جدید این برنامه باشد، توجه ویژه به موضوعات و بخش‌های جدید در مسابقه ضروری به نظر می‌رسد.

 سکوت سازندگان برنامه درباره ترکیب داوران

مجید رحمانی صانع درباره کیفیت برنامه «قندپهلو» این‌طور می‌گوید: «شاید در فصل‌های اول، عوامل برنامه از برخی جهات محتاطانه‌تر قدم برمی‌داشتند، اما پس از اقبال نسبی «قندپهلو» در جلب مخاطب، توجه‌ها به آن بیشتر شد. مهم‌ترین و شاخص‌ترین ویژگی برنامه امسال را در شرکت‌کنندگان آن شاهد بودیم. دوستان حاضر در فصل جدید، همه از برگزیدگان دوره‌های قبل بودند و این کار را هم برای خودشان و هم برای داوران سخت‌‌تر کرده بود. امتیازها بسیار نزدیک به هم بود و شاعران پهلو به پهلوی هم حرکت می‌کردند. به نظر من در این وانفسای قحطی طنز فاخر در صدا و سیما، «قندپهلو» واقعاً غنیمت است. هرچند معتقد هستم هنوز آن‌طور که باید از این برنامه حمایت نشده‌است. دلیل بارز آن هم این‌که از یکی از شبکه‌های پرمخاطب پخش نمی‌شود. به نظر من تنها برنامه شعر طنز کشور در سیما که اتفاقاً مورد توجه مسئولان هم قرار گرفته، نیاز به حمایت بیشتری دارد». مجید رحمانی صانع درباره نقدهایی که به ترکیب داوری «قندپهلو» می‌شود هم گفت: «من هم نقدهای فراوانی شنیده‌ام که البته در پاره‌ای از جهات با آن‌ها موافق هستم. این سؤالی است که عوامل برنامه باید به آن پاسخ بدهند و نمی‌دانم چرا تا به حال درباره آن سکوت اختیار کرده‌اند. لطفاً اگر به نتیجه‌ای رسیدید، حتماً بنده و دوستانمان را هم بی‌خبر نگذارید». شرکت‌کننده مسابقه «قندپهلو» در پایان از علت انتخاب نشدن یک نفر به عنوان برنده نهایی این مسابقه گفت: «تا نیمه‌های برنامه امتیازدهی داشتیم، اما هر بخش نتیجه را طور دیگری رقم می‌زد و واقعاً نتیجه‌گیری سخت بود. داوران هم خودشان اعتراف کردند که این ملاک برتری نخواهد بود و با توافق خود شرکت‌کنندگان هر چهار نفر برنده اعلام شدند و از آن‌جا به بعد امتیازها محاسبه نشد».

سختگیری‌های تلویزیون در ممیزی اشعار

عباس احمدی، یکی دیگر از طنزپردازانی است که جزو فینالیست‌های دوره‌های قبل «قندپهلو» بوده و در فصل دهم این برنامه هم حضور داشته‌است. او در پاسخ به چرایی کاهش استقبال مخاطبان از این برنامه تلویزیونی در سال 1401 می‌گوید: «در سال‌های اخیر، فضای مجازی، گوی سبقت را از تلویزیون و رادیو ربوده و برنامه «قندپهلو» نیز از این آسیب بی‌نصیب نمانده است. اما اگر بخواهیم به‌صورت مستقل این فصل برنامه «قندپهلو» را بررسی کنیم و به ضعف‌های آن بپردازیم، باید به چند موضوع مهم اشاره شود. اول این‌که در این برنامه نه ‌تنها بخش‌ها تکراری است، بلکه شرکت‌کننده‌ها و داورها نیز تکراری هستند؛ به طوری که بعد از چند دوره ساخت برنامه هنوز داورها تغییر نکرده‌اند. یکی دیگر از مواردی که می‌توانست به ایجاد جذابیت بیشتر این برنامه کمک کند، دعوت از تماشاگران و حضور آن‌ها در برنامه بود». این شاعر طنزپرداز می‌افزاید: «در برنامه‌هایی که با محوریت شعر طنز ساخته می‌شود، سوژه، یکی از موضوعات مهم است که در ایجاد جذابیت شعر، نقش بسزایی دارد. در این برنامه موضوعاتی که برای سرودن شعر در اختیار شاعر گذاشته می‌شد، دم‌دستی بود و شاعر قدرت مانور زیادی در ساخت شعر طنز باکیفیت نداشت. از طرفی برخی از شعرهای ما در این برنامه بنا به ملاحظات صداوسیما حذف می‌شد؛ شعرهایی که با نگاه اجتماعی و سیاسی سروده شده و حتی در محضر مقام معظم رهبری نیز خوانده شده بود. وقتی به این شکل عمل شود مخاطبان احساس می‌کنند این برنامه، برنامه‌ای فرمایشی و خنثی است. در صورتی‌ که طنز معترض در ادبیات فارسی همیشه جریان‌ساز بوده است. در برنامه‌های طنز دیگر، بازیگر به اسم استندآپ کمدی هر جنگولک‌بازی‌ای را درمی‌آورد و همه‌چیز را به تمسخر می‌گیرد و تمام این‌ها پخش می‌شود، اما شعرهای طنز فاخر که در لفافه انتقادهایی را مطرح می‌کند، با ممیزی روبه‌رو می‌شود». عباس احمدی در ادامه نداشتن حامی مالی قدرتمند را از دیگر دلایل ضعیف ظاهرشدن برنامه «قندپهلو» در مقایسه با دیگر برنامه‌های طنز پرمخاطب تلویزیون اعلام می‌کند و می‌گوید: «علاوه بر حامی مالی قوی، باید گروهی از طنزپردازان باسابقه در قالب اتاق فکر برای ایجاد جذابیت‌های بیشتر در این برنامه به‌کار گرفته شوند تا شاهد تنوع در محتوای این برنامه و در نتیجه ایجاد جذابیت بیشتر در فصل‌های آینده «قندپهلو» باشیم. ادبیات هنوز مخاطبان زیادی دارد، ولی ظاهراً صداوسیما اعتقاد زیادی به این موضوع ندارد».

 

رعیت نواز- در دو دهه گذشته، افزایش ظرفیت تولید نفت و گاز از میدان‌های مشترک یکی از اولویت‌های وزارت نفت کشورمان بوده اما تداوم تحریم‌ها باعث شده است ایران نتواند مانند کشورهای همسایه با جذب منابع مالی و تکنولوژی شرکت‌های خارجی، ظرفیت تولید از این میدان‌ها را افزایش دهد. با این حال به تازگی عربستان و کویت توافق نامه ای را برای طرح توسعه میدان گازی آرش امضا کرده اند که بین ایران، کویت و عربستان مشترک است. پیش از این قرار بود که با تعیین حدود مرزی در این میدان گازی مشترک، استحصال گاز از آن هم به شکل مشترک میان سه کشور پیش برود، ولی عربستان سعودی و کویت، 5 فروردین یعنی حدود 10 روز پیش، بدون حضور ایران، قراردادی برای توسعه این میدان امضا کردند. یک روز بعد یعنی 6 فروردین خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان این توافق را غیرقانونی خواند. به گفته خطیب‌زاده، بر اساس مذاکرات پیشین، هرگونه اقدام برای بهره‌برداری و توسعه این میدان باید با هماهنگی و همکاری هر سه کشور انجام شود متعاقب آن وزارت نفت هم از آغاز اقدامات ایران برای حفاری در این میدان خبر داد. در این گزارش قصد داریم درباره میزان ذخایر گاز و نفت این میدان مشترک، اختلاف پیش آمده در این میدان گازی و دلایل اهمیت این میدان و همچنین مختصری از دیگر میادین مشترک نفت و گاز کشورمان بنویسیم.

میدان مشترک آرش - الدوره

به دنبال تحولات سریع مرتبط با جنجال سیاسی میان دولت و اپوزیسیون پاکستان، پس از رد طرح عدم اعتماد «عمران‌خان» از سوی مجلس ملی و دستور ریاست جمهوری پاکستان برای انحلال پارلمان، قوه قضاییه این کشور به موضوع منحل شدن مجلس ورود کرد؛ این درحالی است که کابینه دولت پاکستان نیز منحل شد. حالا به گفته وزیر اطلاع رسانی پاکستان ،انتخابات پارلمانی ظرف ۹۰ روز آینده برگزار خواهد شد. پیشتر عمران خان، نخست‌وزیر، پس از تلاش مخالفان برای برکناری وی از قدرت که با مخالفت پارلمان روبه رو شد، از رئیس جمهور این کشور خواسته بود که پارلمان را منحل و انتخابات جدیدی را برگزار کند، اما دلایل بحران چیست؟بی بی سی نوشت: سه دلیل عمده درباره بحرانی که گریبانگیر عمران‌خان شده را شاید بتوان بدین گونه خلاصه کرد: از دست‌دادن اکثریت در پارلمان، نارضایتی از سوءمدیریت در دولت (و به تبع آن برخی از نارضایتی‌ها در بین مردم درخصوص عملکرد به ویژه اقتصادی دولت) و از همه مهم‌تر کشمکش و اختلاف‌نظر بین آقای خان با ارتش. در تازه‌ترین مورد از این اختلاف نظر می‌شود به صحبت‌های اخیر قمر جاوید باجوه، فرمانده پرقدرت ارتش، اشاره کرد که گفته بود حمله روسیه به اوکراین باید هرچه سریع‌تر متوقف شود، برخلاف حکومت غیرنظامی پاکستان که نه تنها این حمله را محکوم نکرد، بلکه روز آغاز حمله روسیه به اوکراین، عمران‌خان در مسکو بود و با پوتین دیدار داشت. موضوع اصلی اختلاف شاید ریشه در تعیین رئیس تازه دستگاه استخبارات ارتش پاکستان، (آی‌اس‌آی) داشته باشد. در همین زمینه و پس از مدتی کشمکش عمران‌خان در نهایت موافقت کرد که یکی از سه نام پیشنهادی ارتش (ندیم احمد انجم) را به ‌عنوان رئیس آی‌اس‌آی بپذیرد. آن‌طور که مدیحه افضل، تحلیلگر مسائل پاکستان باور دارد، خان طرفدار ادامه کار حمید فیض، رئیس پیشین آی‌اس‌آی بوده است. گویا فیض در رسیدن به قدرت خان در سال ۲۰۱۸ نقش داشته است. از طرف دیگر دوره ریاست قمر جاوید باجوه بر ارتش پس از یک تمدید سه ساله قرار است هشت ماه دیگر به پایان برسد و گفته می شود که عمران‌خان تصمیم داشته است که حمید فیض جایگزین او شود. ترکیب این فاکتورها اگر صحت داشته باشد، می‌تواند به معنای آن تفسیر و تعبیر شود که خان دیگر تصمیم برای ادامه کار ژنرال اجوه به‌ عنوان رئیس ارتش نداشته است. در همان‌زمان که جنجال بین دو طرف بر سر این موضوع جریان داشت، گمانه‌زنی‌هایی درباره سرنوشت زودهنگام حکومت خان به دلیل گلاویزشدن با ارتش مطرح می‌شد. حالا به نظر می‌رسد که آن گمانه‌ها تا اندازه‌ای دقیق بوده است.صرف نظر از این که عمران خان در قدرت باقی خواهد ماند یا نه، بی ثباتی سیاسی مقابله با بحران اقتصادی در پاکستان را سخت‌تر خواهد کرد. اگر خان به کسب مجدد رای اعتماد موفق شود، دولتش تا زمان انتخابات سراسری بعدی یعنی سال ۲۰۲۳ در قدرت باقی خواهد ماند. این موضوع باعث می‌شود تا شرایط کنونی تا حد زیادی ادامه یابد و دولت بتواند سیاست‌های مدنظر خود را در هماهنگی با صندوق بین‌المللی پول جلو ببرد. درجه‌ای از ثبات نیز ضروری است تا بتوان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی جذب کرد و پروژه‌های نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی را پیش برد. به هر حال حتی در صورت تداوم وضعیت فعلی، ریسک‌های سیاسی و اجتماعی به دلیل عمق بحران اقتصادی در پاکستان بالا خواهد بود و فشار مخالفان نیز همزمان بالا خواهد رفت. از سوی دیگر تشکیل دولتی به رهبری احزاب مخالف می‌تواند باعث ناآرامی اجتماعی شود و طرفداران عمران خان را به خیابان‌ها بکشاند.در یک سناریوی غیرمحتمل و با ریسک بالا هم، ارتش پاکستان می‌تواند قدرت را در دست بگیرد تا به بن بست سیاسی در کشور پایان دهد. این موضوع البته حداقلی است زیرا ارتش تاکنون و تا حد زیادی خود را از درگیری سیاسی در این کشور دور نگه داشته و از این که طرف هریک از احزاب را بگیرد، اجتناب کرده است.