اقوام مختلف ایرانی هر کدام با آداب و رسوم، زبان، لهجه و لباس‌های سنتی خاص خود در گوشه و کنار این سرزمین زندگی می‌کنند. لباس‌های محلی نخستین و یکی از بارزترین وجوه تمایز قومیت‌های مختلف ایران است که در اولین نگاه و برخورد جلوه‌گر می‌شود. این لباس‌ها معمولاً برگرفته از آداب و رسوم هر منطقه، سلیقه مردم آن‌جا، حرفه یا شغل رایج‌شان و با توجه به منابع موجود آن‌جاست. کشور ما به دلیل قدمت بالا و گذشته‌ای مملو از فرهنگی غنی، از جمله کشورهایی است که در هر نقطه آن، قومیت و فرهنگ منحصر به فردی را می‌توان دید. کمتر کشوری را می‌توان یافت که تجمع انواع مختلفی از اقوام را در عین وحدت ملی داشته باشد و کمتر مللی هم در حفظ لباس‌های سنتی خود در مقابل مدرنیته دوام آورده‌اند. در گوشه و کنار ایران زیبا، هنوز اقوامی هستند که لباس سنتی خود را حفظ و به تن کرده و همچنان به زیبایی و قدمت آن می‌بالند. در پرونده امروز زندگی‌سلام می‌خواهیم با ویژگی‌های اصیل‌ترین لباس‌های اقوام مختلف ایران از پوشش کردی و آذری گرفته تا گیلکی و بلوچی آشنا شویم.درضمن این مطلب درباره پوشش اقوام ایرانی است و اگر تقسیم بندی ما بر اساس خطه یا شهر بود باید به پوشش هایی مثل خراسانی هم در آن اشاره می کردیم.

طی سال‌های اخیر استفاده از لباس‌های محلی در زندگی روزمره شهرنشینان آذری کم رنگ‌تر شده ولی همچنان در مراسم‌ و آیین‌های مختلف، رنگ و بوی خود را حفظ کرده است و بر تن هموطنان‌مان در این خطه از کشور خودنمایی می‌کند. به خصوص روستاییان و عشایر همچنان با همان لباس‌های اجدادی خود که نشانه‌ای از شجاعت و دلاوری است، در محل زندگی و مراسم ظاهر می‌شوند. آذری‌ها در گذشته سه سبک لباس محلی شهری، روستایی و عشایری می‌پوشیدند. لباس محلی آذری برای زنان و مردان سه بخش سرپوش، تن‌پوش و پاپوش دارد.

عراق در آستانه روز جمهوریت و استقلال این کشور مجدد سیاه پوش شد. اداره بهداشت ذی قار تعداد کشته های آتش سوزی در بیمارستان شهر ناصریه را 92 نفر اعلام کرد. مدیر دفاع مدنی ذی قار هم اعلام کرد که آتش سوزی در پی انفجار سیستم گاز مرکز قرنطینه بیمارستان بوده است اما براساس گزارش‌ها آتش در بخش مراقبت‌های ویژه بیماران مبتلا به کرونا بعد از انفجار کپسول اکسیژن آغاز شده و مهار آن در بیمارستان الحسین ناصریه تا پاسی از شب ادامه داشته است.نیروهای امداد بدن‌های کاملا سوخته قربانیان را از ساختمان بیرون آورده‌اند و جست وجوی مفقودان ادامه دارد.مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق نیز  در این کشور عزای عمومی اعلام کرد.این دومین حادثه در مدتی کوتاه است. حادثه  قبلی با استعفای وزیر بهداشت همراه بود و معلوم نیست این حادثه چه تلفاتی به دنبال دارد.آتش سوزی مهار شده اما باید دید همانند آتش سوزی گذشته وزیر بهداشت فدای نخست وزیر می شود  یا استعفای دولت الکاظمی در آستانه‌ جشن ملی موجب برگزاری انتخابات زودهنگام خواهد شد. ناصریه و استان ذی قار یکی از مراکز اعتراضی در ماه های اخیر بوده و بعید نیست این آتش سوزی به یک بحران امنیتی و خیزش اجتماعی ضد دولت الکاظمی و حاکمیت عراق تبدیل شود. این آتش سوزی در حالی رخ داد که رسما مقاومت عراق آغاز نبرد سنگین و سهمگین علیه اشغالگران را اعلام کرده بودند و قرار بود عملیات های مختلفی علیه پایگاه‌های آمریکایی صورت گیرد.دبیرکل جنبش نُجَباء در واکنش به حادثه آتش‌سوزی نوشت: شهروندان در آتشِ اهمال، فساد و بی‌اعتنایی به جان بی‌گناهان [از سوی مقامات] جان خود را از دست می‌دهند. وی خواستار محاکمه فوری مقصران و روشن شدن دلایل چنین آتش‌سوزی‌هایی شد و این پرسش را مطرح کرد: چرا راه‌حلی برای این موضوع پیدا نشده و مقصران این گونه حوادث، بدون بازخواست و محاکمه باقی‌مانده‌اند؟ 

خشکسالی بر گلوی تاکستان های دهستان بدرانلو که یکی از قطب های تولید انگور است، چنگ انداخته و هر روز فشارش را بر تاکداران و درختان مو بیشتر و بیشتر می کند، به طوری که به گفته تاکداران و باغداران این منطقه، اگر به داد آن ها نرسند سرمایه های زیادی بر باد می‌رود و فقط زمین های لم یزرعی به جا می‌مانند که باید به حال آن ها گریست.درختان مو، تشنه لب به آسمان چشم دوخته‌اند تا قطره ای آب بنوشند و محصول بدهند اما با این بی آبی ها و کاهش بارش الهی، سر انگورهای کلاهداری بی کلاه مانده است و تاکداران در اندیشه نجات جان تاکستان ها هستند. اگرچه در برخی نقاط، تاکستان ها هنوز خود را سرپا نگه داشته اند اما معضل کم آبی گریبان بقیه آن ها را هم خواهد گرفت؛ فرقی نمی کند دیم باشند یا آبی.یکی از تاکداران با گلایه از باغ ویلاهایی که در برخی نقاط دهستان بدرانلوست، به وجود استخر در برخی از آن ها اشاره می کند که اجازه نمی دهد آب به پایین دست برسد و در نتیجه درختان در حال خشک شدن هستند.او با بیان این که چند سالی است، قرار است برای باغداران استخر ذخیره آب احداث شود اما کم کاری مسئولان مانع این امر شده است، ادامه می دهد: حیف است این همه کشاورز و باغدار متضرر شوند مگر سیمان کردن جوی آب، احداث استخر و مداربندی آب چقدر کار دارد؟او با اشاره به این که امسال آب کم شده است و باغ ها به سمت خشک شدن می‌روند، خاطرنشان می‌کند: به درختان باغم با هزار مشقت با تانکر آب رسانی می کنم و هزینه زیادی را متقبل می شوم اما برخی کشاورزان توانایی مالی ندارند و باغ های شان در حال خشک شدن است.تاکدار دیگری هم که تاکستان آبی و دیم دارد، با تاکید بر این که حیف است این همه سرسبزی از بین برود، اظهارمی کند: کم آبی ما را اذیت می کند در حالی که رودخانه، چشمه و حقابه داریم ولی روستاهای بالادست به ما آب نمی دهند.او با بیان این که در تامین آب آشامیدنی هم مشکل داریم، اضافه می کند: با توجه به کاهش بارندگی برای باغ دیم جای گلایه نیست، اما متاسفانه باغ آبی که درختان 40، 50 ساله دارد در حال خشک شدن است.یکی از باغداران با اشاره به این که 80 درصد تاکستان های دیم در حال خشک شدن هستند، مگر این که باران ببارد، تصریح می کند: بزرگ ترهای ما می گویند در 100 سال قبل با چنین مشکل کم آبی و خشکسالی مواجه نبوده ایم....مشروح این گزارش را در سایت khorasannews.com بخوانید.