وقتی به فوتبال حرفه‌ای فکر می‌کنید، چه کلماتی در ذهن‌تان تداعی می‌شود؟ پول؟ هیجان؟ رقابت؟ بعید است هوادار فوتبال باشید و یکی از واژه‌های اصلیِ خطورکرده به‌ ذهن‌تان، جادو و جنبل نباشد. باور تیم‌های سرشناس فوتبال به رمالی و جادوگری مسئله پنهانی نیست. در ایران و خارج از کشور بارها شنیده‌ایم که فلان تیم از رمال کمک می‌گیرد و فلان مربی، باختِ تیمش را نتیجه طلسم شدن از سوی حریف می‌داند و آن یکی مربی تا مراسم آیینی خاصش را اجرا نکند، وارد زمین نمی‌شود. در جام‌جهانی 2006، مربی فرانسه یکی از بهترین مهاجم‌هایش یعنی «ترزگه» را روی نیمکت نشاند چون یک رمال به او چنین توصیه کرده ‌بود. «جورجینیو»، هافبک ایتالیایی چلسی در مصاحبه‌‌ای فاش کرد که سرمربی‌اش، «مائوریتزیو ساری» فوق‌العاده خرافاتی است و یک نمونه از باورهای عجیبش این است که اگر توپی از خط طولی زمین بیرون برود، هرگز آن را لمس نمی‌کند و حاضر نمی‌شود آن را به زمین بازی بر گرداند. خرافه‌های فوتبالی اما محدود به زمین بازی نیست و بین هواداران متعصب هم رایج و پذیرفته ‌شده است. در نیمه ‌نهایی جام 1990 که ایتالیا از حریفش آرژانتین شکست خورد، مردم ایتالیا عدد 17 را عامل باخت تیم ملی‌شان دانستند چون ایتالیا برای هفدهمین‌بار در «ناپل» به میدان رفته‌ بود؛ گلی که به‌ ثمر رساند، در دقیقه 17 بود و نخستین پنالتی هدررفته‌اش هم کار بازیکنی بود که پیراهن شماره 17 را پوشیده‌ بود. در این خرافه ‌بازار، فوتبالیست‌ها چه جایی دارند؟ ممکن است ستاره‌های موفقی که به تلاش و تمرین اعتقاد دارند، خریدار باورهای خرافی باشند؟

 

تیبو کورتوا   لمس چانه هنگام خواندن سرود

«تیبو»، دروازه‌بانِ قدر بلژیکی که در جام‌جهانی 2018، بهترین دروازه‌بان شناخته شد و سابقه گلری در چلسی و رئال مادرید دارد، از معتقدان سفت و سخت شانس و اقبال است. رفتار خرافی تیبو هنگام خواندن سرود ملی کشورش، بروز می‌کند. در همه فیلم‌هایی که از تیبو موقع خواندن سرود موجود است، او را در حال لمس کردن چانه‌اش می‌بینیم. تیبو البته فکر نمی‌کرد کسی متوجه رفتارش بشود اما عادت عجیبش از چشم طرفداران پنهان نماند و بعدها معلوم شد او معتقد است با این کار، برای تیمش خوش‌شانسی می‌آورد. باید از تیبو پرسید چرا لمس کردن چانه‌اش همیشه جواب نمی‌دهد و تیمش گاهی با بدشانسی از زمین خارج می‌شود.

 

گری لینه‌کر   شوت‌نزدن در تمرینات

گری با 48 گل ملی، سومین گلزن برتر تیم‌ ملی انگلیس ‌است اما این تنها دلیل شهرت مهاجم سابق انگلیسی نیست. گری در گرم ‌کردن‌هایش پیش از بازی، به ‌دلیل رفتار ویژه‌اش مورد توجه قرار گرفت. هرکس گری را هنگام تمرین می‌دید، به‌ سرعت متوجه می‌شد که برخلاف سایر بازیکن‌ها شوت نمی‌زند. اگر دلیلش را از او بپرسید، با تعجب نگاه‌تان می‌کند و جواب می‌دهد: «خب معلوم است. برای این‌ که شوت‌هایم هدر نرود!». لینه‌کر معتقد بود ظرفیت شوت و گل محدودی دارد که در تمرینات پیش از بازی نباید هدرش بدهد. عملکرد فوق‌العاده گری در زمین بازی باعث شده‌ بود باور کند که همه موفقیت اش را مدیون رفتار خرافی‌اش است.

 

سرخیو گوی‌گوچه‌آ     استفاده از زمین بازی به‌ عنوان سرویس‌ بهداشتی

«سرخیو»، دروازه‌بان آرژانتینی در سال 1990 به قهرمان ملی تبدیل شد چون با دفع ضربه پنالتی تیم حریف، باعث شده‌ بود آرژانتین به فینال جام‌ جهانی راه پیدا کند. سرخیو در آن تورنمنت دربرابر بیشتر ضربات پنالتی، نمایش خیره‌ کننده‌ای ارائه کرد و اسمش سرِ زبان‌ها افتاد؛ البته شهرتش با یک خرافه عجیب هم همراه شد. بازیکنان در آن بازی‌ها نمی‌توانستند برای رفتن به دست‌شویی، زمین را ترک کنند. سرخیو در بازیِ معروفش، نیاز شدیدی به توالت پیدا می‌کند و چون اجازه بیرون رفتن نداشته است، همان‌ جا کارش را انجام می‌دهد. آرژانتین در آن بازی، برنده می‌شود و سرخیو باور می‌کند بین این دو مسئله ارتباطی وجود دارد؛ پس در تمام بازی‌های بعدی وقتی با ضربات پنالتی مواجه می‌شود، از زمین بازی به‌ عنوان توالت استفاده می‌کند تا برای تیمش شانس بیاورد!

 

 

لوییس سوارز   دست نزدن دیگران به کفش‌هایش

لوییس سوارز یکی از بزرگ‌ترین گلزنان جهان فوتبال است و برای آژاکس، لیورپول، بارسلونا و تیم ‌ملی اروگوئه گل‌های زیادی را به ‌ثمر رسانده ‌است. وقتی پای خرافات درمیان باشد، مهاجم اتلتیکومادرید حساسیت خاصی روی کفش‌هایش دارد! «گلن جانسون»، همبازی سوارز در لیورپول، می‌گوید که او دوست ندارد دیگران به کفش‌هایش دست بزنند: «من بازیکنانی را دیده‌ام که اگر به کفش‌های‌شان دست بزنید، به ‌شدت عصبانی می‌شوند. سوارز هم یکی از آن‌ها بود. سوارز گاهی چنان از این ‌که کسی به کفش‌هایش دست زده، عصبانی می‌شد که یک جفت کفش جدید می‌خرید و دیگر حاضر نبود از قبلی‌ها استفاده کند چون معتقد بود که دیگر برایش خوش‌شانسی به همراه نخواهد داشت».

 

 

 

سریال «حورا» به کارگردانی رضا کمالی که هم اکنون از شبکه سه در حال پخش است، سوژه‌ای تکراری و کلیشه‌ای را روایت می‌کند که تا به حال در سریال‌های مختلف به آن پرداخته شده است، فرزندی که متوجه می‌شود والدین واقعی‌اش افراد دیگری هستند یا والدینی که متوجه می‌شوند فرزند واقعی‌شان گم شده است! این قصه پیش از «حورا» در یک سال گذشته، در چهار سریال دیگر مانند «دخترم نرگس»، «پرگار»، «بیگانه‌ای با من است» و «باخانمان» هم دستمایه روایت قصه قرار گرفته بود. علاوه بر این‌ها، دو سریال «از سرنوشت 3» و «بچه مهندس 3» هم با محوریت بچه‌های بی‌سرپرستی که در پرورشگاه بزرگ شده‌اند، ساخته و پخش شده‌اند. هرچند که هرکدام از سریال‌ها سعی کرده‌اند از زاویه خاصی این قصه را روایت کنند، اما در نهایت باز هم چندان موفق نشدند روایت تازه‌ای از چنین سوژه‌ای داشته باشند و در دام کلیشه و تکرار

 افتادند.

پرگار

سریال «پرگار» به کارگردانی شهرام شاه‌‌حسینی که سال 97 جلوی دوربین رفته بود، اوایل خرداد سال گذشته از شبکه یک پخش شد. محور قصه این مجموعه همان سوژه تکراری جست وجو برای پیدا کردن فرزند گمشده و فاش شدن این راز بود، منتهی با تمرکز روی والدین فرزند گمشده روایت می‌شد. زنی به نام «محبوبه» با بازی مرجانه گلچین، پس از سال‌ها دوری از فرزندش به ایران بازمی‌گردد و سراغ همسر سابقش می‌رود تا دختری که سال‌ها قبل رها کرده بود، پیدا کند و موفق می‌شود. تلاش او برای پیدا کردن فرزندش، باعث می‌شود خانواده‌ای که او را به سرپرستی گرفته بودند دچار مشکلات و نگرانی‌هایی شوند، اما در انتها «محبوبه» تصمیم می‌گیرد این راز را فاش نکند. شاید بتوان گفت تصمیم این کاراکتر و فاش نشدن این راز نزد دخترش، وجه تفاوت «پرگار» با نمونه‌های مشابه باشد، اما این تفاوت نمی‌تواند به اندازه کافی برای مخاطب جذاب باشد.

دخترم نرگس

تقریبا یک ماه پس از پخش سریال «پرگار»، شبکه یک مجموعه دیگری به نام «دخترم نرگس» ساخته باقر پیران را روی آنتن برد که این سریال هم ماجرای دختر جوانی را روایت می‌کرد که در زمان جنگ تحمیلی، خانواده واقعی خود را گم می‌کند و با فرزند خانواده دیگری جا به جا می‌شود. «نرگس» و والدینش طی یک آزمایش ژنتیک به صورت اتفاقی از این موضوع باخبر می‌شوند. در این سریال هم مانند نمونه‌های مشابه، «نرگس» تصمیم می‌گیرد دنبال خانواده اصلی خود بگردد و پدرش را پیدا می‌کند. برخلاف «پرگار» که قصه اصلی آن درباره پیدا شدن فرزند گمشده بود، در «دخترم نرگس» قصه با تمرکز بر اعضای خانواده «نرگس» و مسائل  و مشکلات آن‌ها و ماجرای کشف هویت واقعی «نرگس» به صورت موازی با دیگر ماجراها روایت می‌شد.

بیگانه‌ای با من است

سریال «بیگانه‌ای با من است» به کارگردانی احمد امینی و آرش معیریان، یکی دیگر از سریال‌هایی است که قصه تکراری جا به جایی فرزندان دو خانواده را روایت می‌کرد و پرداختی بسیار کلیشه‌ای داشت. زن فقیر و تنهایی به نام «نسا» با بازی شبنم قلی‌خانی تصمیم می‌گیرد خود و فرزندش را به جای عروس و نوه خانواده ثروتمندی به نام  «شهرابی» جا بزند و با هویت جعلی زندگی کند. سریال «بیگانه‌ای با من است» این قصه تکراری را با اتفاقات غیرمنطقی و عجیب از کودکی تا جوانی فرزند «نسا» به تصویر کشید. قصه این سریال طبق همان الگوی کلیشه‌ای نمونه‌های مشابه پیش رفت. سروکله نوه واقعی خانواده «شهرابی» به صورت اتفاقی پیدا شد و رابطه عاشقانه‌ او و نوه جعلی خانواده، باعث شد این راز پنهان نماند.

باخانمان

در میان سریال‌هایی که نام بردیم، مجموعه «باخانمان» سریال موفق‌تری است که نسبت به چهار مجموعه دیگر، نگاه متفاوت‌تری هم به این قصه تکراری دارد. در این سریال از همان قسمت‌های ابتدایی مشخص شد که «مسعود» فرزند واقعی خانواده ثروتمند خود نیست و پدر و مادر اصلی او افراد دیگری هستند. جست‌وجوی «مسعود» و پیدا شدن خانواده واقعی او نیز چندان طول نکشید و بخش مهم قصه مربوط به زندگی جدید این شخصیت با خانواده اصلی خود با وجود تفاوت‌های فرهنگی و اخلاقی فراوان و پیدا کردن سه فرزند گمشده دیگر بود. علاوه بر این، ژانر سریال «باخانمان» کمدی بود و همین موضوع باعث می‌شد سریال برای مخاطب شیرین و جذاب باشد.

حورا

سریال «حورا» نیز پنجمین مجموعه‌ای است که این قصه تکراری و کلیشه‌ای را روایت می‌کند. «حورا» با بازی فاطمه گودرزی، فرزندش «علیرضا» را از راز هویتش باخبر می‌کند و به او می‌گوید مادر واقعی‌اش نیست. مانند بیشتر نمونه‌های مشابه، «علیرضا» از این موضوع که چرا زودتر این حقیقت را به او نگفته‌اند، شاکی می‌شود و تصمیم می‌گیرد از خانواده فعلی خود دوری کند. علاقه «علیرضا» به دخترعموی خود و رابطه‌ای که او را به خانواده غیرواقعی‌اش پیوند می‌زند یکی دیگر از کلیشه‌های سریال «حورا» است. در این مجموعه هم مانند «باخانمان»، پدر اصلی «علیرضا» او را بدون اطلاع همسرش به خانواده‌ای فروخته است و خانواده واقعی او با مشکلات مالی درگیر هستند.

ملکه گدایان

علاوه بر پنج سریال تلویزیونی که گفته شد، این روزها سریال «ملکه گدایان» نیز که در نمایش خانگی منتشر می‌شود، به شخصیتی به نام «البرز» می‌پردازد که پس از سال‌ها متوجه می‌شود فرزند واقعی خانواده خود نیست و تصمیم می‌گیرد هویت واقعی خود را پیدا کند. هرچند که این مجموعه در نمایش خانگی منتشر می‌شود و تلویزیون در سریال‌های مختلف بیشتر سراغ چنین قصه‌ای رفته است، اما اگر این سریال را بگذارید کنار پنج سریال تلویزیونی دیگری که در طول یک سال گذشته با فاصله نه چندان طولانی از یکدیگر پخش شده‌اند ،هرکدام از نگاه کاراکتر خاصی این قصه تکراری را روایت کرده‌اند.

گروه سیاسی -  همواره بازگشت آمریکا به میز مذاکره و انجام تعهدات برجامی، از جمله مسائلی است که مورد توجه حجت الاسلام روحانی رئیس جمهور قرار دارد به طوری که در آخرین سخنان خود در جمع هیئت دولت به توبه آمریکا اشاره کرد و گفت: «چه ما بگوییم و چه نگوییم دشمن این محاسبات را مشاهده کرده و دیده و در برابر قدرت این ملت سرفرود آورده است و امروز  آمده برای این که بنشیند و راجع به اجرای برجام و بازگشت به تعهداتش صحبت کند. بازگشت به تعهدات در معنای دینی و مصطلح به معنای توبه است. آمریکا آمده توبه کند و آمده می‌گوید می‌خواهم توبه کنم و به برجام برگردم.» رئیس جمهور البته در ادامه اظهارات خود تاکید کرد که این توبه آمریکا باید   راستی آزمایی شود: «حالا این که چقدر راست می‌گوید و چقدر در مقابل اجرا به حرفش وفادار است باید ببینیم و الان نمی‌خواهیم قضاوت نهایی کنیم. ما قضاوت تا امروز را انجام می‌دهیم. تا امروز ما می‌بینیم که آن چه   ایران می‌گوید مورد قبول افکار جهانیان است. ما می‌گوییم   به تمام تعهدات برجامی خود برمی‌گردیم در صورتی که آمریکا برگشته باشد و ببینیم در عمل هم اجرا می‌کند. ما حرف منطقی می‌زنیم. صلح آمیز بودن فعالیت هسته‌ای مان را با همین ندا به گوش جهانیان می‌رسانیم. ما به دنبال این نیستیم که فعالیت غیرصلح‌آمیز انجام دهیم.» حجت الاسلام روحانی همچنین گریزی به نشست کمیسیون برجام زد که هم اکنون در وین جریان دارد و آن را یک فصل جدید دانست: «اگر طرف مقابل ما یعنی آمریکا جدیت کافی و صداقت لازم از خود نشان بدهد به نظر من ما در یک زمان کوتاه می‌توانیم با 1+4 مذاکره کنیم و بدون مذاکره هم آمریکا می‌تواند تعهدات خود را اجرا کند. حالا اشکالی ندارد که می‌گویند این‌ها باید تبیین شود و ما هم حرفی نداریم اما راه ما همانی است که مقام معظم رهبری تصریح کردند و همان راه را ان شاءا... به حول و قوه الهی انجام خواهیم داد.»

حقایق را به مردم بگویید!

رئیس جمهور در ادامه سخنان برجامی خود، به سراغ منتقدین رفت وگفت: «متأسفانه حرفی را چند سال به دروغ به خورد مردم دادند. هر چند که مردم باور نکردند اما به هر حال عده‌ای به دروغ می‌گفتند که این‌ها فناوری هسته‌ای را فروختند و تمام شد و تعطیل کردند. می‌گفتند آن جا را سیمان کردند،‌ این جا را بریدند و... اما حرف‌های دروغ الحمدلله آشکار شد. در همین مدت مجلس مصوبه‌ای تصویب کرد که البته ما نظرمان را گفتیم و من همچنان بر نظر خود باقی هستم ولی این مصوبه یک خاصیت داشت و آن هم این بود که واقعیت توانمندی هسته‌ای ما را به خوبی آشکار کرد. می‌گفتند سازمان انرژی اتمی برود طراحی کند و غنی سازی ۲۰ درصد را اجرا کند، اما امروز می‌بینیم نه تنها ۲۰ درصد در زمان مشخص راه افتاد حتی بیشتر از آن چه مصوب شده بود تولید شد و قدرت تولید داریم.» سخنان روز گذشته رئیس جمهور به مذاکرات و برجام ختم نشد و به گزارش ایسنا، حجت الاسلام روحانی در بخش دیگری از گفته های خود به نظر می رسید گریزی هم به سریال نوروزی گاندو زد و گفت: «پیروزی سیاسی ملت بزرگ ایران و دولت دوازدهم با رهبری مقام معظم رهبری و حمایت و هدایت ایشان به وجود آمد که توانستیم آمریکا را شکست دهیم. چرا با پول ملت برای این شکست آمریکا فیلم درست نمی‌کنید؟ اگر بناست از پول ملت فیلم درست کنید و نمایش دهید از واقعیت‌ها فیلم بسازید و حقایق را به مردم بگویید. پیروزی ملت را بگویید. نباید به مردم غیرواقعیت‌ها را بگوییم و نباید واقعیت‌ها را تحریف کنیم.» امااین بخش از سخنان رئیس جمهوری که «آمریکا آمده توبه کند و   می‌گوید می‌خواهم توبه کنم و به برجام برگردم» با واکنش های زیادی همراه شد. یکی از کاربران فضای مجازی در این خصوص نوشت: «حالا گفتن این حرف ها   مثلا چه سودی داره؟   اگه آمریکا اهل توبه هست که مذاکره نمی خواد، خب بره وظیفه شو انجام بده بعد بیاد پای میز برجام.» کاربر دیگری هم با اشاره به صف توزیع مرغ خطاب به رئیس جمهور نوشت: «آقای روحانی! وقتی آب خوردن را به تحریم ها گره می زنید، این طور می شود که به جای حل معضل مرغ و صف های عریض و طویلی که هیچ ربطی به تحریم ندارد، دم از توبه آمریکا می زنید.» محمد ایمانی تحلیل گر سیاسی نیز در واکنش به اظهارات رئیس جمهور نوشت: «آقای روحانی از کدام گفتار یا رفتار مقامات آمریکایی دریافته که آن ها توبه کرده اند؟ این که بایدن گفت، «روش های هوشمندانه تری برای سخت گیری بیشتر علیه ایران وجود دارد؟» یا این موضع او و بلینکن و رابرت مالی که می گویند اگر ایران به تعهدات برجامی برگردد و دایمی کردن محدودیت های برجام را بپذیرد، آمریکا به برجام برمی گردد و آن را سکویی برای مذاکره برای محدود کردن توان موشکی و نفوذ منطقه ای ایران قرار می دهد؟»

قاضی اجرای احکام پرونده‌های اقتصادی دادسرای عمومی و انقلاب مشهد گفت: دادستانی مشهد از طریق مکاتبه با تهران خواستار تجمیع و تمرکز پرونده‌های مربوط به شرکت پردیسبان در مشهد است. قاضی صادق صفری در گفت و گو با ایرنا افزود: با تمرکز پرونده‌های پردیسبان در مشهد می‌توان در خصوص رد مال و سود به سهامداران از اموال توقیف شده در سایر شهرها استفاده کرد. وی تصریح کرد: شرکت پردیسبان حدود هشت هزار نفر سهامدار از سراسر کشور داشته است که بیشتر سهامداران از شهرهای مشهد و تهران هستند و این شرکت از طریق تبلیغات گسترده در روزنامه های کثیرالانتشار، تلویزیون، فضای مجازی و تبلیغات محیطی گسترده در کشور، موجب جلب توجه مردم شده بود. وی افزود: احکام حبس طولانی مدت، شلاق تعزیری در انظار عمومی، رد مال، ضبط عواید ناشی از جرم به نفع دولت و انتشار حکم محکومیت برای متهمان این پرونده صادر شد که برای پرداخت رد مال به سهامداران و مال باختگان سایتی برای نام نویسی و بارگذاری مدارک سهامداران طراحی شد و شناسایی اموال محکومان در دستور کار قرار گرفت. وی اضافه کرد: کل تقاضاهای ثبت شده در این سایت ۹ هزار و ۱۸۸ نفر به مبلغ ۲۲۲ میلیارد تومان است که تقاضای سه هزار و ۱۶۸ نفر از این تعداد به مبلغ ۱۰۷ میلیارد تومان مردود و غیرقابل تشخیص بوده و مدارک ۶۰ نفر نیز ناقص و نیازمند اصلاح است و ادعاهای اثبات نشده نیز مربوط به ۳۸ نفر به مبلغ پنج میلیارد تومان است. تقاضای پنج هزار و ۷۷۱ نفر از سهامداران به مبلغ ۹۱ میلیارد تومان تا کنون پرداخت شده‌ و تمامی رد مال‌ها طبق لیست از حساب دادگستری صورت گرفته است. قاضی اجرای احکام پرونده های اقتصادی دادسرای عمومی و انقلاب مشهد گفت: آخرین مهلت ثبت تقاضای جدید در سایت سهامداران پردیسبان، پایان اردیبهشت ماه امسال است و پس از این تاریخ قرار است وارد مرحله پرداخت سود شویم لذا تقاضای جدیدی ثبت نخواهد شد. صفری با اشاره به تعیین تکلیف نهایی بقیه مال باختگان و موارد ناقص و نیازمند بررسی با مشارکت نمایندگان سهامداران گفت: ۶۱۲ فقره چک مربوط به سهامداران در کل کشور از طریق مکاتبه با بانک‌ها تا هفته آینده ابطال می‌شود و در این خصوص نگرانی وجود ندارد. صفری افزود:مطالبات سهامداران ارقام متفاوتی است که بیشترین رقم مطالبه پرداختی تا کنون ۳۸۰ میلیون تومان بوده‌ و هم اکنون تنها ۱۵۰ نفر در این پرونده بلاتکلیف مانده‌ اند که تعدادی از این افراد در نوبت پرداخت اصل مال هستند و مدارک تعدادی دیگر نیز ناقص و نیازمند بررسی‌های بیشتر است.

 

این روزها در حالی چهاردهمین ماه دست و پنجه نرم کردن  با کرونا را می گذرانیم که شواهد و قراین از بروز سنگین ترین و سهمگین ترین موج حکایت می کند. آن طور که روز گذشته معاون وزیر بهداشت هشدار داد قرار است روزهای پیش رو ترسناک ترین روزها و تجربه ما از کرونا باشد. عمر همه ما در ید الهی و در اراده و مشیت آن ذات باری تعالی است اما پیش بینی روزانه تا 600 و 700 مرگ بر اثر ابتلا به کرونا در روزهای آینده، به دلیل بی احتیاطی ما و کم تدبیری آقایان، کم ترین هنری است که از این ویروس وحشی برمی آید. همه گرفتاری و دردهای این روزها نتیجه مجموعه ای از عوامل ارادی و غیرارادی است که وقتی این موارد را بر کفه ترازو می نهیم، نقش عوامل ارادی (یعنی مواردی که بر اساس تصمیمات، عملکرد و روش های مسئولان و مردم) در بروز این شرایط سنگین تر به نظر می رسد. در یک نگاه کلی، بی شک تنها راه تحمل شرایط ملال آور کنونی و بحران کرونا، صبوری و همزیستی مبتنی بر رعایت شیوه  نامه های بهداشتی است؛ شیوه نامه ها، پروتکل ها و تجربه هایی که امروز در تمام جهان شکل و قاعده یکسانی دارد و همه ما از کم و کیف و تمام آن آگاهیم،  اما مرور دلایلی که ما را به موج چهارم این ویروس سخت و چندش آور گرفتار کرده است، اگر گوش شنوا و هوش کارآمدی در میان باشد، می تواند برای ادامه این راه دشوار به کمک آید.

یک: تصمیم اشتباه ستاد ملی

از بهمن ماه که زمزمه سفرهای نوروزی و تصمیم گیری برای کم و کیف این سفرها مطرح شد، نهایتا به رویکردی «شُل انگارانه» منجر شد. موج گسترده سفرها و لولیدن در  اماکن گردشگری و تفریحی و از سویی رونق نسبی دورهمی ها طبیعتا چنین شرایطی را به وجود می آورد. بماند که از هفته ها قبل، وزیر بهداشت و مسئولان بیمارستان های علوم پزشکی کشور در برابر مسئولان ارشد و مردم به التماس و درخواست افتادند که آی ستاد ملی کرونا سفرها را آزاد نکن و آی مردم «تو را به خدا» سفر نروید. اما این خواهش و تمناها نتیجه ای در بر نداشت و دقیقا بر اساس پیش بینی بحران از هفته سوم فروردین دچار این بلا شدیم.

طبق آمار رسمی پلیس در ایام نوروز 41میلیون خودرو در جاده ها تردد داشته اند و نسبت به سال 98 بدون کرونا فقط 16 درصد کاهش داشته است و طبق تحلیل پلیس راهور یعنی سفرها در نوروز1400 همچون روال همه نوروزها انجام شده است و این یعنی فاجعه آلودگی ویروسی. شاید تعبیر دیروز یک فعال رسانه ای که نوشت: «خیز چهارم کرونا گل دقیقه90 ویروس نیست بلکه گل به خودی ستاد ملی مقابله با کروناست!» مناسب ترین تعبیر و تعریف از ما، کرونا و این ستاد است.  

توجیه ستاد ملی کرونا، نان بود؟

دوگانه جان یا نان در برابر کرونا، از چالش برانگیزترین موضوعات کرونا در تمام جهان بوده است. اقتصاد کشور ما نیز به تبع آن چه در اقتصاد و معیشت مردم در همه نقاط جهان رخ داده تحت تاثیر شدید قرار گرفته به نحوی که برخی دولت ها ناچار به تصمیمات «ویژه» می شوند و با گوشه چشمی به اصل «ایمنی گله ای» (ابتلای همگانی) ممکن است در مواقع خاص، تصمیم خاص اتخاذ کنند. همان طور که از گفته معاون کل وزیر بهداشت، ستاد ملی کرونا نیز رویکرد اقتصادی و رونق گردشگری در ایام نوروز را بر رویکرد قرنطینه و اعمال محدودیت ها ترجیح داده است: «در ستاد ملی کرونا و هیئت دولت، وزن دهی به کرونا و سایر موضوعات از جمله اقتصاد و گردشگری متفاوت بود. ما در وزارت بهداشت تاکید داشتیم با لغو سفرهای نوروزی از فرصت طلایی عید و تعطیلات، برای خاموش کردن شعله های کوچک کرونا استفاده کنیم اما با آن موافقت نشد.»

به هر روی امروز با این رویکرد، دچار موج سهمگین کرونا شده ایم و شاید باید به مسئولان ستاد و مقامات اجرایی و تصمیم گیری کشور این طور بگوییم که: حالا خودتان بیایید این وضع اسفناک را جمع و جور کنید! آیا می توانید؟

بعید می دانم...

دو: ما ، واکسن و تحریم

امروز کشور همسایه ما در شرایطی که طبق اذعان خودشان، در هیچ مرحله ای از تولید واکسن نیستند، حدود یک چهارم جمعیت خود را واکسینه کرده است. در زمانی که ما در پیچ و خم تحریم و تمسخر واکسن های روسی و چینی بودیم، این کشور همسایه با قدرت تمام واکسن مورد نیاز را خریداری و وارد کرده است. بی شک نمی خواهیم دستاورد بزرگ دانشمندان مان در به ثمر رساندن دست کم چهار واکسن ایرانی را نادیده انگاریم اما مسئولان باید بپذیرند که در بخش خرید و واردات واکسن از کشورهای همپیمان کم کاری کرده اند. هر چند بحث اقبال به واکسن های روسی و چینی هم با تاخیر در جهان آغاز شد اما باید پیش بینی خرید سریع از این کشورها هم  انجام می شد. در عین حال بخش دیگری از واکسن های زیر مجموعه کواکس متاسفانه گرفتار بدعهدی طرف های قرارداد همچون کشور هند شد و البته وجود موانع ظالمانه تحریم برای انتقال پول خرید واکسن از سبد سازمان بهداشت جهانی نیز باعث شد تا امروز دستمان از واکسن های  کواکس  کوتاه باشد.

با این همه امیدواریم با تدابیر درست و دقیق و صبوری  و توجه بیشتر مردم در رعایت پروتکل ها،  موج چهارم را با کمترین آسیب پشت سر بگذاریم که اطمینان داریم موسم واکسن ایرانی نزدیک است...

دبیرکمیته انتظامی ستاد ملی کرونا در گفت‌وگو با خراسان اعمال محدودیت گسترده در فعالیت مشاغل را الزامی می‌داند اما وزارت بهداشت از اجرانشدن محدودیت‌ها گلایه‌مند است 

 

 

 

سجادپور- از رفتارهای «جاهلی» لذت می بردم از همان دوران نوجوانی «رفیق باز» شدم و مشروب خوری و کشیدن سیگار را آغاز کردم. خیلی از اهالی محل از من می ترسیدند و حساب می بردند تا این که پا به خانه مجردی یکی از دوستانم گذاشتم و ... به گزارش اختصاصی خراسان، این جملات را مرد 40 ساله ای بر زبان جاری می کرد که اواخر بهمن سال گذشته در یک درگیری وحشتناک و تنها برای گرفتن قرص‌های متادون بیشتر از پدرش، دست به چاقو برد و دو برادرش را که به حمایت از پدر قصد داشتند او را از این رفتارهای خطرناک بازدارند به شدت زخمی کرد. در این میان برادر کوچکتر که از ناحیه پا دچار خونریزی شده بود در مرکز درمانی قاسم‌آباد مشهد جان سپرد و به این ترتیب پرونده ای جنایی روی میز قاضی ویژه قتل عمد قرار گرفت. بررسی‌های مقدماتی قاضی دکتر حسن زرقانی نشان می داد «علی» (مرد 40 ساله) که گذشته تلخی نیز دارد، به خاطر زیاده‌خواهی ، برادر بی گناهش را هدف ضربه چاقو قرار داده و این جوان 25 ساله فقط به خاطر جلوگیری از رفتارهای هولناک برادرش و حمایت از پدر، قربانی این حادثه تاسف بار شده است. به گزارش خراسان، به دستور مقام قضایی، متهم این پرونده جنایی که در محل وقوع قتل دستگیر شده بود، پس از انتقال به اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی لب به اعتراف گشود و جزئیات ماجرای برادرکشی به خاطر چند قرص متادون را شرح داد و سپس در گفت وگویی با خبرنگار خراسان سرگذشت تلخ خود را نیز بازگو کرد.

نامت چیست و چند سال داری؟ علی – ص هستم و 40 سال دارم. 

تا کلاس چند درس خواندی؟ سوم راهنمایی 

چرا ادامه تحصیل ندادی؟ دیگر ذهنم نمی کشید! به ورزش علاقه بیشتری داشتم، البته مدتی هم به صورت شبانه درس خواندم ولی فایده ای نداشت.

در چه رشته ای ورزش می کردی؟ کشتی و تکواندو 

پس چرا ادامه ندادی؟ چون معتاد شدم  دیگر همه چیز را رها کردم! 

دوران کودکی و نوجوانی را چگونه گذراندی؟ آن زمان در تربت جام زندگی می کردیم و پدرم در مخابرات مشغول کار بود. من هم گاهی به همراه پدرم می رفتم تا کابل های تلفن را در مسیر روستاها بررسی کنیم. یادم می آید وقتی هفت  یا هشت ساله بودم روی ستون رفتم تا کابلی را به هم متصل کنم که یکی از مسئولان مخابرات مرا دید و 45 تومان به من عیدی داد. این عمل او، تاثیر بسیار خوبی در روحیه ام گذاشت به طوری که هنوز آن خاطره را به یاد دارم! 

بعد از ترک تحصیل چه می کردی؟ ابتدا به باشگاه کشتی می رفتم و از روی پله ها به کشتی گیران نگاه می کردم. بعد هم خودم ورزشکار شدم ولی از همان زمان کار می کردم و با پدرم سرکار می رفتم!

چگونه «رفیق باز» شدی؟ رفیق بازی را از همان دوران نوجوانی شروع کردم. آن زمان در یکی از پارک های تربت جام، سکوهایی را برای تفریح و استراحت خانواده ها ساخته بودند من هم با دوستانم روی آن سکوها می نشستم و در تاریکی شب سیگار می کشیدیم  یا مشروب می نوشیدیم! در آن روزها من یک دستگاه موتورسیکلت «تریل» داشتم و با آن ویراژ می دادم و در کوچه و خیابان تک چرخ می زدم! 

پس جوانی پرشر و شور بودی؟ از رفتارهای جاهلی خوشم می آمد و از این کارها لذت می بردم. در تربت جام خیلی از اهالی از من حساب می بردند و من هم این شرایط غرورآمیز را دوست داشتم! 

اولین بار چه کسی به تو سیگار تعارف کرد؟ یکی از دوستانم که با هم به همان پارک می رفتیم! وقتی دو کام از سیگار گرفتم با مشت روی چمن ها کوبیدم و گفتم تو اولین سیگار را به من دادی! 

خلافکاری هایت از چه هنگامی شروع شد؟ از همان دوران نوجوانی شروع شده بود ولی زمانی که 17-18 ساله بودم و به دنبال هیجانات دوران جوانی می رفتم، از خانه مجردی یکی از دوستانم سردرمی آوردم و از آن جا بود که خلافکاری هایم شدت گرفت.

با همسرت چگونه آشنا شدی؟ حدود 15 سال قبل برای فعالیت های گازکشی به همراه برادرانم به زاهدان و بیرجند می رفتیم که از طریق یکی از بستگانم با همسرم آشنا شدم. چند بار به نزدیکی مدرسه اش رفتم و او را دیدم که بعد هم آرام آرام این ارتباط و علاقه شکل گرفت و  شش ماه بعد از این آشنایی با هم ازدواج کردیم.

فرزند هم داری؟ بله! 

الان هم با همسرت زندگی می کنی؟ نه! حدود هفت سال قبل طلاق گرفت و به دنبال سرنوشت خودش رفت.

چرا؟ به خاطر اعتیادی که من داشتم! در واقع بدبختی من از همان خانه مجردی دوستم    ریشه گرفت چرا که من مصرف مواد مخدر را در آن جا آغاز کردم ولی بعد از ازدواج به شیشه و کریستال روی آوردم که دیگر روزگارم سیاه شد!

هیچ وقت ترک نکردی؟ چرا! سال 90 تا آخر سال 92 ترک کردم ولی باز وسوسه شدم و نتوانستم به این پاکی ادامه بدهم!

سربازی هم رفته ای؟ بله! زمانی که نامزد بودم به خدمت سربازی رفتم دوران آموزشی را در خاش گذراندم و بقیه خدمت را در مشهد سپری کردم! البته آن زمان یک هم خدمتی داشتم که اهل طبس بود و به طور پنهانی با او مواد مصرف می کردم!

چرا از این همه خلاف و شرارت لذت می بردی؟ به  دلیل این که غرور داشتم! سال 84 وقتی از تربت جام به مشهد آمدیم اول مسافرکشی می کردم، کارهای نظافتی انجام می دادم ولی به خاطر همین غرور و عقده گشایی خیلی با دیگران دعوا می کردم.

همسرت الان ازدواج کرده است؟ نه! سال 92 وقتی از هم جدا شدیم، او حضانت فرزندم را نیز پذیرفت! با وجود این گاهی فرزندم را نزد من می فرستد و مبلغی هم به من پول می دهد! در واقع ارتباط ما هنوز به طور کامل قطع نشده است.

چرا وقتی همسری تا این اندازه مهربان داشتی، او را تا مرز جدایی کشاندی؟ فقط به خاطر همین اعتیاد! همسرم اصرار می کرد تا من مواد مخدر را کنار بگذارم! من هم چند بار سعی کردم دیگر مصرف نکنم! ولی آدم معتاد فقط حرف می زند! چون خیلی زود وسوسه می شدم و دوباره ... در زندگی تلخ من کار به جایی رسید که به زور وسایل و لوازم منزل را می بردم و با قیمت بسیار پایینی می فروختم هیچ وقت هم به چشمان گریان همسرم توجهی نمی کردم! حتی موتورسیکلتم را فروختم و پول آن را دود کردم!

پس چرا پدرت را اذیت می کردی؟ مواد مخدر عقلم را ضایع کرده بود! دست خودم نبود! همواره منتظر بودم تا چند روز به آخر ماه حقوق بازنشستگی پدرم را واریز کنند! او سعی می کرد پول کمی برای خرید قرص متادون به من بدهد که همه را یک جا مصرف نکنم! من هم عصبانی می شدم و خط و نشان می کشیدم! خمار بودم! چیزی نمی فهمیدم! 

الان پشیمانی؟ خیلی! آن قدر عذاب وجدان دارم که به راحتی نمی توانم بخوابم! افسوس می خورم که چقدر روزهای وحشتناک و تلخی را به خاطر همین مواد مخدر گذراندم و اکنون نیز دستم به خون برادرم آلوده شده است! چگونه عذاب وجدان نگیرم و از این حادثه هولناک پشیمان نشوم.

چه کسی را مقصر این وضعیت تاسف بار می دانی؟ فقط خودم! هیچ کس به من اصرار نمی کرد که راه خلاف را انتخاب کنم!

قبلا از افراد معتاد بدم می آمد اما الان ...

هزینه های مواد را چگونه تامین می کردی؟ اطرافیانم کمک می کردند حتی یکی از اعضای خانواده ام که در اروپا زندگی می کند گاهی فقط با یک تماس، برایم پول واریز می کرد و من همه آن پول ها را فقط صرف خرید مواد مخدر می کردم! این اواخر هم قرص های مخدردار زیادی را استفاده می کردم که این حادثه وحشتناک رخ داد.

هیچ وقت از این نوع زندگی خسته نشدی؟ چرا! بارها تصمیم گرفتم خودم را از این وضعیت اسفبار رها کنم به همین دلیل تاکنون 17 بار دست به خودکشی زدم! تعداد زیادی قرص های مرگ آور خوردم! با تیغ رگ دستم را زدم! ولی باز هم زنده ماندم! در واقع جرئت زیادی هم نداشتم! سه سال قبل تعدادی قرص تاریخ گذشته متادون را به قصد خودکشی خوردم و کنار یک مغازه قصابی افتادم! از مرد قصاب خواستم سوئیچ موتورم را به خانواده ام بدهد! حالم خوب نبود و حالت تهوع داشتم! با تماس مرد قصاب امدادگران اورژانس مرا به بیمارستان امام رضا(ع) رساندند ولی من که مدتی را به کما رفته بودم دوباره از مرگ نجات یافتم! آن روز هم در خانه درگیری داشتیم که دست به خودکشی زدم! آن روز نجات یافتم ولی اکنون با این عذاب برادرکشی نمی توانم کنار بیایم! فقط به خاطر مواد مخدر زندگی خودم و خانواده ام نابود شد! 

همه خانوارها از امروز باید اطلاعات مربوط به واحد مسکونی خود را در سامانه املاک و اسکان ثبت کنند تا وضعیت خانه‌های خالی مشخص شود. براساس مصوبه مجلس، به منظور شناسایی قطعی خانه های خالی برای دریافت مالیات، با فراخوان وزارت راه و شهرسازی از امروز باید تمام ساکنان، املاک خود را در سامانه املاک و اسکان به نشانی amlak.mrud.irثبت کنند. به گزارش ایسنا، طبق ماده ۵۴ مکرر قانون مالیات‌های مستقیم واحدهای مسکونی واقع در شهرهای با جمعیت بیش از ۱۰۰ هزار نفر که به استناد سامانه ملی املاک و اسکان به‌ عنوان «واحد خالی» شناسایی شوند، از سال دوم به بعد مشمول مالیات معادل مالیات بر اجاره به شرح زیر خواهند شد:

سال دوم- معادل یک دوم مالیات متعلقه

سال سوم- معادل مالیات متعلقه

سال چهارم  به بعد- معادل یک و نیم (5/1) برابر مالیات متعلقه

این نرخ ها برای واحدهای مسکونی خالی متعلق به اشخاص حقوقی دو برابر است.

به این ترتیب ، به عنوان مثال اگر یک واحد مسکونی با ودیعه ۵۰ میلیون تومان و اجاره ماهیانه دو میلیون تومان بیش از چهار ماه خالی بماند ،در سال اول مشمول ۳۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان جریمه می‌شود.شهروندانی که اطلاعات خود را در سامانه ثبت نکنند،از همه خدمات دولتی،بانکی و یارانه محروم می‌شوند.در این راستا، وزارت راه و شهرسازی برای شناسایی واحدهای خالی ،سامانه املاک و اسکان را که اطلاعات واحدهای مسکونی کشور در آن درج می‌شود ، از بهمن ماه ۱۳۹۸ رونمایی و مردادماه ۱۳۹۹ اجرایی کرد و به این سامانه وظیفه‌ دیگری هم علاوه بر شناسایی خانه‌های خالی محول شد که شناسایی محل سکونت خانوار است و طبق قانون هر خانواری می‌تواند یک اقامتگاه دایمی در شهر محل سکونت و یک اقامتگاه فرعی در شهری غیر از محل سکونت داشته باشد که این موارد مشمول مالیات نمی‌شوند. همچنین زمان‌بندی مراجعه به سامانه ملی املاک و اسکان برای درج اطلاعات سکونتی و ملکی به این شرح است:

۱۹ و ۲۰ فروردین سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۹ است.

۲۱ و ۲۲ فروردین سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۸ است.

۲۳ و ۲۴ فروردین سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۷ است.

۲۵ و ۲۶ فروردین سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۶ است.

۲۷ و ۲۸ فروردین سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۵ است.

۲۹ و ۳۰ فروردین سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۴ است.

۳۱ فروردین و اول اردیبهشت ۱۴۰۰ سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۳ است.

۲ و ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها ۲ است.

۴ و ۵، ۶ و ۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها یک است.

۸ و ۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ سرپرستان خانواری که آخرین رقم کد ملی آن‌ها صفر است.

سرپرستان خانواری که موفق به ثبت‌نام در تاریخ اعلام شده نشوند، می‌توانند از ۱۰ اردیبهشت تا ۱۹ خرداد برای ثبت اطلاعات اقدام کنند.

 

الهه آرانیان- صدای گرم و آشنایش که راوی «روایت فتح» بود، با دل و جانِ ایرانی‌ها پیوند خورده‌است. مجموعه مستندهای ارزشمند «روایت فتح»، میراث ماندگار شهید سیدمرتضی آوینی است؛ کسی که 20 فروردین‌ماه 1372 در فکّه به فیض شهادت نائل آمد. شهید آوینی، مظهر عشق و ارادت به آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی بود و به همین دلیل، روز شهادتش، روز هنر انقلاب اسلامی نام گرفت. حرکت و مسیر طی‌شده این مستند‌ساز و نویسنده تا امروز بر آثار بسیاری از هنرمندان از جمله نویسندگان تأثیر گذاشته‌است و به‌راستی لقب «سید شهیدان اهل قلم» برازنده اوست. گذشته از آثار شهید آوینی که مظهر هنر متعهد و انقلابی هستند، شخصیت او، ویژه و منحصربه‌فرد است. در ادامه، گفت‌وگوهایی را درباره ویژگی‌های آثار شهید آوینی، شخصیت او   و خصوصیات هنر انقلابی‌اش می‌خوانید.

آوینی از مسیر رفته‌اش می‌گوید

محسن دریا لعل، مدیر مرکز فیلم و سریال سازمان هنری رسانه‌ای اوج و  مدیرعامل سابق انتشارات روایت فتح، نیت اولیه را در خلق یک اثر هنری مهم می‌داند و درباره نیت و هدف اولیه شهید آوینی در آثارش می‌گوید: «وقتی که یک رویکرد یا موضوع و سوژه خیلی مهم باشد، نیت اولیه است که نتیجه اثر را مشخص می‌کند. زاویه نگاه هنرمند در بررسی آثار هنری خیلی مهم است. به آثار شهید آوینی که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم سوژه‌اش انسان‌ها و تغییر و تحول انسان‌هاست. در یکی از مستندهای روایت فتح، پیرزنی را می‌بینیم که با یک بسته پلاستیکی به سمت یک کامیون می‌آید. هر کارگردان دیگری بود شروع می‌کرد به تعلیق درست‌کردن از این صحنه که این پیرزن کیست و چه‌کاره است و...؛ اما آوینی همان اول سر اصل مطلب می‌رود و می‌گوید این پیرزن بچه ندارد و کل دارایی‌اش همین بسته بادام است و آمده آن را به جبهه هدیه کند. آوینی ما را در تعلیق نگه نمی‌دارد و همان ابتدا ما را هُل می‌دهد که این آدم چطور به چنین درکی رسیده‌است. کاری که آوینی در آثارش می‌کند، نمایشِ رسیدنِ درونی است، نه بیرونی. این زاویه نگاه ماست که یک اثر را انسانی یا غیرانسانی می‌کند. شهید آوینی خودش مسیری را طی کرد و به یک تحول درونی رسید و این تحول را در آثارش ساختارمند کرد. آوینی مسیرِ رفته‌اش را برای ما تعریف کرد و در آثارش به نمایش گذاشت».

ارائه تصویری متعالی از آرمان‌های رزمندگان

جواد شمقدری، نویسنده و کارگردان، شهید آوینی را مصداق بارز هنرمند متعهد و انقلابی معرفی می‌کند و می‌گوید: «یکی از اندیشه‌هایی که خیلی رایج شده، این است که برخی هنر را برای هنر می‌دانند، ولی وقتی از هنر متعهد و انقلابی نام می‌بریم، یعنی در کنار این‌که باید ارزش‌های هنری و خلاقانه داشته باشد، باید متعهدانه هم باشد. شهید آوینی مصداق شخصیتی است که این ویژگی را دارد. ایشان بعد از اوج گرفتن حرکت انقلاب اسلامی با آن همراه می‌شود و تمام وجود و سرمایه‌اش را وقف می‌کند که تجلی آن را در هشت‌سال دفاع مقدس می‌بینیم. دشمنان بسیاری سر راه انقلاب اسلامی سبز شدند و لازم بود که کسانی مانند شهید آوینی موفق شوند انقلاب و هنر انقلاب را در کنار رزمندگان و بسیجیان تبیین کنند. آوینی با مجموعه مستندهایش از دفاع مقدس که بعدها به نام «روایت فتح» معروف شد، توانست از انگیزه، اهداف و آرمان‌های بسیجیان و رزمندگانی که تا مرز شهادت می‌روند، یک تصویر متعالی و محتوای روشن به ما ارائه کند. در واقع هنر انقلاب، بیانگر حرکت و مسیر انقلاب اسلامی است که شهید آوینی در این مسیر موفق عمل می‌کند».

آقا مرتضی عدالت‌خواه بود

رضا برجی، عکاس مستندهای ماندگار «روایت فتح» و دوست و همکار شهید آوینی درباره شخصیت او و این‌که اگر زنده بود، چه می‌کرد، به خراسان می‌گوید: «امثال شهید آوینی شخصیت‌هایی چندبعدی هستند. آوینی غرب را دیده بود؛ فلسفه خوانده بود و علاوه بر این، یک عرفان نظری و عملی داشت. می‌گفت از سال 60 خواندن زیارت عاشورای شبانه‌ام قطع نشده‌است. یقین دارم اگر آوینی شهید نمی‌شد، به‌شدت از سوی همان کسانی که الان زیر علمش سینه می‌زنند، طرد می‌شد. آقامرتضی بر تکنیک سوار بود؛ سینما را می‌شناخت و از طرفی به معنای واقعی عارف بود. ما باید آقا مرتضای واقعی را به جوانان نشان بدهیم. او به‌شدت عدالت‌خواه بود و اگر الان بود، اولین فریادش عدالت‌خواهی بود. یکی دیگر از مواردی که به نظرم اگر الان زنده بود، رویش وقت می‌گذاشت، فضای مجازی است. او در 30 سال قبل، پیش‌بینی کرده بود که زمانی مرزها از بین می‌روند و همین اتفاق هم در روزگار ما افتاده‌است. من به عنوان شاگرد کوچک شهید آوینی، مطمئن هستم اگر بود با قدرت، مفهوم جنگ رسانه‌ای را توضیح می‌داد و تبیین می‌کرد که الان هم ما در حال جنگ هستیم؛ همان‌طور که آن موقع زندگی‌اش را گذاشت برای دفاع مقدس. مرتضی یک انقلابی واقعی بود؛ یک مسلمان و شیعه و بسیجی و فرهنگی؛ یک سرباز مخلص و تمام‌عیار برای امام خمینی(ره). ما هم باید سربازانی مخلص برای مقام معظم رهبری باشیم. امثال شهید آوینی روی مین رفتند تا راه برای دیگران باز شود».

روایتگر درد و نیاز درونیِ انسان‌ها

مسعود زارعیان، مستندساز جوان کشورمان که آثارش از جمله مستندهای «علی ممد»، «مرهم» و «ایمان» به بخش جایزه شهید آوینی جشنواره سینماحقیقت راه یافته و مقام کسب کرده‌است، درباره تأثیر نگاه شهید آوینی بر فیلم‌سازی‌اش می‌گوید: «شهید آوینی در نوع نگاه به زندگی، فیلم‌سازی و نوشتن، جریان‌ساز و اثرگذار بوده‌است. آوینی روایتگر یک نیاز و درد درونی متناسب با روح و شخصیت خداجوی انسان‌ها بود و این درد، درد نیاز به معنویت، پاکی و تقدس است. او این درد را همیشه دنبال می‌کرده و انگار این نیاز را در پیشگاه دوربین هم می‌دیده‌است. به گفته شهید آوینی، فیلم‌سازی می‌تواند به سینمای اشراقی دست پیدا کند که نفس خود را تزکیه کرده باشد. در این صورت، اتفاقات خدامحور جلوی دوربینش می‌افتد. من در آثارم دنبال این درد و نیاز بوده‌ام. گاهی این درد در محرومان سیستان و بلوچستان بوده؛ گاهی درد بچه‌های ای‌بی(کودکان پروانه‌ای) بوده که حتی از یک پانسمان هم محروم هستند و گاهی درد طلبه‌ای که می‌خواهد برای تبلیغ دین به سمیناری برود و حمایت نمی‌شود یا جانبازی که برای مسائل معیشتی می‌افتد دنبال پرونده جانبازی‌اش. شهید آوینی در تئوری و عمل، روی نگاه نویسندگی و فیلم‌سازی‌ام تأثیر گذاشته‌است».