مدارس استان در مقاطع اول و دوم ابتدایی و هنرستان دوره دوم، روز گذشته در حالی بازگشایی شد که معلمان طبق دستورالعمل باید در مدرسه حاضر می‌شدند ولی دانش آموزان و اولیای آن‌ها، استقبال سردی از این بازگشایی داشتند. به گزارش خراسان رضوی، طبق مصوبه ستاد ملی کرونا، از روز گذشته اول بهمن، مدارس کشور بازگشایی‌شد و حضور دانش آموزان کاملاً اختیاری بود. بعد از بازگشایی مدارس در ابتدای مهر امسال و تشدید بحران کرونا، حضور دانش آموزان در مدارس سراسر کشور از آذرماه متوقف شد. این بازگشایی در شرایطی است که در وضعیت کنونی شیوع ویروس کرونا و لزوم رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی، شاید تصمیم قابل‌تأملی باشد که حتی وزارت بهداشت به آن اعتراض کرده است. با توجه به اهمیت موضوع، روز گذشته به‌صورت سرزده به برخی مدارس شهر مشهد مراجعه کردیم تا ضمن بررسی وضعیت اجرای پروتکل‌های بهداشتی در مدارس، سطح رضایتمندی اولیا، دانش آموزان و معلمان را از این بازگشایی جویا شویم.

مسعود از کودکی عاشق اشیا و لوازم قدیمی و عتیقه بوده است. البته او این علاقه را فقط به عنوان یک احساس تجربه نکرده بلکه از همان کودکی درباره این اشیا، خانه‌های قدیمی، ویژگی‌های خاص، معماری‌شان و ... تحقیق کرده، کتاب خوانده، با افراد فعال در این باره صحبت کرده و ... . حالا او در 34 سالگی به همراه همسر و دخترش، به آرزوی‌شان   رسیده‌اند که زندگی در یک خانه قدیمی بوده است. مسیری که تقریبا از 10 سال پیش شروع شده و امروز به جایی رسیده که توان توصیف طعم شیرین زندگی در چنین خانه‌ای از عهده ساکنانش هم برنمی‌آید. این خانه 600 متری که در قرچک در جنوب شرق تهران قرار دارد، 200 سال پیش ساخته شده و چند سال پیش توسط این زوج جوان برای دومین بار به صورت اصولی و جدی، بازسازی و مرمت شده است. در پرونده امروز زندگی سلام با مسعود زیدی درباره داستان جالب و اهدافش از بازسازی این بنای 200 ساله گفت‌و‌گو کردیم که در ادامه خواهید خواند.

10 سال پیش از کنار این خانه اتفاقی گذشتم
«مسعود زیدی هستم، متولد سال 1365 در ورامین، 11 سال پیش ازدواج کردم و یک دختر به اسم گندم دارم»، او بعد از بیوگرافی‌اش درباره ماجرای خریدن این خانه می‌گوید: «داستان این خانه و مرمت آن برمی‌گردد به یک علاقه خیلی شدید که من از بچگی به اشیا و لوازم قدیمی داشتم. رفته رفته این احساس با بزرگ شدن من، بیشتر و پررنگ‌تر شد و تقریبا 10 سال پیش از کنار این خانه به صورت اتفاقی گذشتم که شرایط مناسبی نداشت. در همان لحظه متوجه شدم که این خانه قابلیت زیادی برای مرمت شدن دارد. هرچند رو به تخریب بود ولی به واسطه این ‌که من به دلیل همان علاقه‌ای که به شما گفتم، در این حد سررشته داشتم که با دیدن بنا متوجه بشوم که آیا امکان بازسازی دارد یا اصطلاحا مرده و دیگر نمی‌شود برای احیایش کاری کرد ؟ بنابراین وقتی از کنار این بنا گذشتم، متوجه شدم که حتما بنای با اصالتی است و قابلیت بازسازی دارد.»

این عمارت در یک زمین 10 هزار متری بود
این بنای قدیمی توجه مسعود را جلب می کند و دیدن آن به صورت اتفاقی را به فال نیک می‌گیرد. او در این باره می‌گوید: «همان لحظه زنگ در خانه را زدم تا با صاحبخانه صحبتی داشته باشم. یک پیرمرد و پیرزن در آن جا ساکن بودند. صاحبخانه در اول صحبت‌هایش گفت که این بنا در یک زمین 10 هزار متری است، اگر 10 هزار مترش را بخواهید، امروز من فروشنده‌ام و به شما می‌فروشم ولی اگر یک قسمتی از آن را بخواهید باید صبر کنید تا من این ملک را تفکیک کنم. بعدش هم گفت که مطمئن باشید من هم دوست دارم این خانه را به شما بفروشم چون مطمئنم قدرش را خواهید دانست و به جای تخریب، بازسازی‌اش خواهید کرد. زمان گذشت تا چهار سال پیش که پیرمرد صاحبخانه به من خبر داد که می‌خواهم بنا را تفکیک کنم و سپس بفروشم. به من گفت که اول شما بیایید و ببینید قسمتی که می‌خواهید برای مرمت باید تا کجا باشد و بنا را چطور تفکیک کنیم تا به این بنا و خانه آسیبی وارد نشود. من هم رفتم و این بنده خدا همکاری زیادی با من‌ کرد که همین‌جا دوست دارم از او به خاطر درک دغدغه من و همسرم، تشکر کنم. توجه داشته باشید که این خانه در قدیم عمارت بوده است. بناهای عمارت‌گونه، خانه‌هایی هستند که حتما باید دو تا حیاط داشته باشند، حیاط اندرونی و بیرونی. به همین دلیل، نحوه تفکیک آن هم دردسرهای زیادی داشت و ما با حوصله و تحقیق، این کار را به صورت اصولی انجام دادیم تا این بنا در بهترین حالت ممکن حفظ و شرایطش از لحاظ معماری دقیقا مثل قدیم‌ها شود.»

زمین این خانه را 4 سال پیش 300 میلیون خریدم
او درباره قیمت این خانه می‌گوید: «من پرده‌سرا دارم و این خانه قدیمی را چهارسال پیش در بدترین شرایط مالی‌ام خریدم. آن موقع تقریبا 300 میلیون تومان بود که برای آن زمان قیمت بسیار معقولی محسوب می شد البته بنا در حال تخریب بود و اصلا با وضعیت کنونی اش قابل‌ مقایسه نبود. عکس‌های زیادی از آن خانه داشتم که متاسفانه از روی گوشی‌ام پاک شد و جای دیگری هم ذخیره نکردم و گرنه برای‌تان می‌فرستادم تا بتوانید سختی‌های مرمت و بازسازی‌اش را به صورت ملموس‌تر درک کنید.»

معماری اصیل ایرانی، یک معماری خانواده‌محور است
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این خانه، معماری اصیل ایرانی آن است که لذت زندگی در آن را چندین برابر می‌کند. مسعود در این باره می‌گوید: «در معماری اصیل ایرانی، به مسائل بسیار کوچکی اهمیت داده می شده که امروزه بعضی‌هایش را که ما می‌شنویم، تعجب می‌کنیم که چرا یک معمار باید این‌ قدر ریزبین و دقیق بوده باشد. مثلا در همین خانه و از لحاظ معماری به نکاتی توجه شده که الان بعد از 200 سال، کسی به آن‌ها اهمیت نمی‌دهد. معماری اصیل ایرانی، یک معماری خانواده‌ محور  و تلاشش این است که اعضای یک خانواده در نهایت آسایش و آرامش به زندگی بپردازند. البته نه تنها ساکنان که معماری این خانه‌ها برای مهمان هم شرایطی را در نظر داشته است، این‌ که مهمان صمیمی است یا می‌خواهد یک قرار کاری با صاحبخانه داشته باشد یا ...، بین این‌ها تفاوت قائل می شده است.»

یک میلیارد و 800 میلیون هزینه بازسازی
کردیم
از مسعود درباره قدمت این خانه قدیمی و هزینه‌ای که برای مرمت آن شده می‌پرسم که می‌گوید: «این خانه 200 سال پیش و تقریبا در اواخر سلسله زندیه ساخته شده است. طبق اسناد موجود، اسم این خانه «عمارت محمدحسین خان» است. 100 سال پیش محمدحسین خان، این خانه را که نیاز به مرمت داشته و بعضی از قسمت‌هایش همان زمان نابود شده، بازسازی می‌کند و تا 50 سال پیش هم در همین‌ جا زندگی می‌کرده است. بعد از آن، این خانه دوباره رو به تخریب می‌رود تا چهار سال پیش که ما آن را خریدیم. این بنایی که امروز به این شکل درآمده و عکس‌هایش را می‌بینید، تقریبا یک میلیارد و 800 میلیون تومان با دلار 4200 تومان در آن هزینه شده است. مثلا همین در و پنجره دوره صفویه و قاجاریه  که در این بنا می‌بینید، روی خانه نبوده است. بعضی‌هایش را جمع‌آوری کردیم، خریدیم، مرمت کردیم و ... . با این که من خودم هم در شرایط بد اقتصادی بودم  ولی این ‌قدر عاشق این خانه و بازسازی آن بودم که یک سال و نیم دختر کوچکم شاید هفته‌ای یک روز من را می‌دید تا من با تمام توان و تمرکز برای مرمت این جا وقت بگذارم و کارهایش را انجام بدهم.»

آشنایان‌مان هم از حضور در این خانه لذت می‌برند
«دوستان، آشنایان و اطرافیان که به واسطه ما به این خانه می‌آیند، همه به اتفاق می‌گویند که حضور در این خانه حتی برای دقایقی کوتاه هم حس خوبی به آدم می‌دهد و یک آرامش جالبی را به روان انسان تزریق می‌کند»، مسعود با این مقدمه می‌گوید: «بعضی از دوستان و فامیل‌هایم که خانه‌های قدیمی زیادی را از نزدیک دیده اند، می‌گویند وقتی عکس آن‌ها را در اینستاگرام یا سایت‌ها می‌بینیم، تصور می‌کنیم که خیلی جذاب هستند اما وقتی به آن‌جا می‌رویم، متوجه می‌شویم که عکس‌هایش زیباتر از واقعیت است اما همین افراد می‌گویند که این بنا برعکس است و عکس‌هایش حتی یک پنجم زیبایی و احساس خانه را هم نمی‌تواند منتقل کند.»

از سر در تا هشتی و مطبخ
«نمای ورودی خانه را سردر می گویند و همیشه دو تا سکو که الان ما به جایش نیمکت گذاشته‌ایم، جلوی این سردر قرار داشته که آن هم بی‌دلیل نبوده است»، مسعود با این مقدمه می‌افزاید: «افراد قدیمی به مهمان آن ‌قدر اهمیت می‌دادند که می‌گفتند اگر روزی یک مهمانی آمد و ما خانه نبودیم، حالا هوا آفتابی بود یا خیلی سرد، یک قسمتی را برای مهمان باید درنظر گرفت تا اگر قرار شد برای دقایقی منتظر صاحبخانه باشد، کمتر اذیت شود.  بعد از سر در، فرد وارد هشتی می‌شود، اتاق کوچکی پشت سردر که از آن‌ جا به بیرونی خانه، اندرونی، مطبخ و ... راه‌های جداگانه‌ای وجود دارد و قسمت‌های خانه را از هم جدا می‌کند. وجود حوض و باغچه هم در حیاط‌ها و قلب خانه، جزء جدانشدنی معماری ایرانی بوده است. شنیدن صدای آب، تماشای گل و گیاه، آسمان، آب روان و ... چیزهایی است که علم روان‌شناسی امروزه درباره تاثیر شان بر روح و روان انسان‌ها، پژوهش زیادی انجام داده است. یک نکته دیگر در معماری ایرانی که خیلی به چشم می‌آید اما شاید بعضی‌ها متوجه‌اش نباشند، وجود قرینه‌هاست. قدیمی‌ها تناسب و نظم را خیلی دوست داشتند و به همین دلیل در همه خانه‌های قدیمی، شما وجود قرینه‌ها را خیلی زیاد احساس می‌کنید از شکل ستون‌ها و قرارگیری پنجره‌ها بگیرید تا تزیینات اتاق‌ها و ... ، در همه‌جا به این نکته توجه شده است.»

عشق به این نوع خانه‌ها در خون همه ماست
تفاوت سبک‌ زندگی آپارتمانی با خانه‌های قدیمی، موضوع بعدی است که مسعود برای‌مان درباره‌اش می‌گوید: «دختر من الان با این که سن خیلی کمی دارد اما خانه آپارتمانی را به عنوان خانه قبول نمی‌کند. می‌گوید خانه باید حوض داشته باشد، حیاط داشته باشد و ... . می‌خواهم بگویم که عشق به این نوع معماری در خون آدم‌هاست و ربطی به سن و سال ندارد. بچه‌های امروزی زمان هایی را که در خانه‌های آپارتمانی هستند و این روزها هم که به خاطر کرونا توصیه می‌شود کمتر از خانه خارج شوند یا می‌پرند روی مبل‌ها یا  شیطنت‌های خطرناک می‌کنند و هرچه والدین به آن‌ها می‌گویند که یک دقیقه بنشینید، نمی‌توانند. بیشتر بچه‌های امروزی بر خلاف نظر والدین‌شان که دوست دارند آن‌ها ساعت 9 یا 10 بخوابند، ساعت 12 یا یک می‌خوابند، می‌دانید چرا؟ چون ساعت 9 شب هنوز انرژی‌شان تخلیه نشده است، اما بچه من در این خانه این ‌قدر ورجه‌وورجه می‌کند که نه تنها زود می‌خوابد بلکه روز بعدش هم با انرژی و شادابی از خواب بیدار می‌شود.»

نقاشی‌ها با هدف فرهنگی کشیده شده
«نقاشی‌ها بدون دلیل روی دیوارهای خانه کشیده نشده و با هدف کاملا فرهنگی، تصمیم به این کار گرفتیم»، مسعود در این ‌باره می‌گوید: «چون این خانه برمی‌گردد به اواخر دوره زندیه، تقریبا تصاویر همه چهره‌های تاریخی شاخص از آن زمان به بعد در اتاق‌های این خانه کشیده شده و این‌ که مردم یک کشور درباره تاریخ خودشان با یکدیگر صحبت کنند، خیلی اتفاق مثبت و هیجان‌انگیزی است. همچنین در هر اتاق، عکس یک خانم را که در دوره خودش به فرهنگ کشور خدمت کرده، کشیده‌ایم. اتاق وسط، اتاق مشاهیر ماست که تصاویری از استاد شهریار، سعدی، حافظ، اخوان ثالث و سهراب‌سپهری است تا دکتر سمیعی، مریم میرزاخانی و چهره‌های شاخص امروزی. یکی از اهداف من این است که بعد از پایان مشکلات کرونا، شاهد حضور گردشگران خارجی در این خانه باشم تا آن‌ها را با فرهنگ وطنم بیشتر از قبل آشنا کنم.»

وسایل این خانه را طی 15 سال جمع‌آوری کردم
او درباره وسایل نوستالژی و عتیقه‌ای که در این خانه وجود دارد هم می‌گوید: «این وسایل طی 15 سال جمع‌آوری شده است که هرکدام داستانی پشت‌شان وجود دارد که اگر بدانید، جذابیت‌شان برای شما صد چندان خواهد شد. این را هم بگویم که طراحی این خانه را کاملا خودم انجام دادم از صفر تا صد. در و دیوارهای خانه‌های قدیمی ایرانی، انگار با من صحبت می‌کنند. چون قبل از خرید این خانه، بناهای قدیمی زیادی را در شهرهای مختلف کشور دیده و بررسی کرده بودم، شاید برای مرمت این خانه بی‌نقص عمل نکرده باشم اما کم نقص عمل کردم.»

چیدمان این خانه بر اساس سلیقه خانمم است
او درباره همراهی همسرش در مرمت این بنا هم می‌گوید: «خانمم هم مثل من علاقه زیادی به این کار داشت، از سلیقه‌اش در جزء به جزء چیدمان این‌جا استفاده شده و در تمام روزهای سخت مرمت این خانه در کنار من بود. مرمت این بنا دو سال و نیم طول کشیده و همان‌طور که گفتم، تلاش زیادی برای مرمت این جا انجام شده است.»

این روزها پیام‌رسان‌ها به یکی از بخش‌های ضروری زندگی تبدیل شده‌اند و کنار گذاشتن آن‌ها برای خیلی‌ها غیرقابل تصور به نظر می آید. با این حال در تمام جهان کشورها برای فعالیت پیام رسان های غیر بومی محدودیت ها و قوانینی دارند که باید به آن تن دهند و الا اجازه فعالیت در آن کشورها از پیام رسان گرفته می شود که نمونه بارز آن پذیرش قانون ترکیه توسط فیس بوک است که در روزهای گذشته رسانه ای شده است. با این حال امروز ضمن بررسی موضوع ترکیه به قوانین برخی از کشورها برای پیام رسان ها می پردازیم.

دوره چهارساله ریاست جمهوری دونالد ترامپ پایان یافت. حالا، فردی که انتظار داشت برای سالیان متمادی بر سریر قدرت تکیه زند، به شهروند عادی در آمریکا بدل خواهد شد که اگرچه عنوان «رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا» را همچنان یدک خواهد کشید اما احتمالا کمتر از پیشینیان خود قادر خواهد بود از این عنوان تشریفاتی بهره مند شود. با این حال، نشریه وال‌استریت ژورنال نوشت که ترامپ هفته گذشته با شماری از متحدان و هم سنگران خود درباره تشکیل حزب سیاسی گفت و گو و اعلام کرده است در راستای شعار سیاسی‌اش یعنی «نخست آمریکا» مایل است حزب تازه ای را با نام  « میهن‌پرستان» تشکیل دهد. این در حالی است که درگیری ترامپ با برخی سران ارشد حزب جمهوری خواه تشدید و از میچ مک کانل  نقل شده که برای خارج کردن حزب جمهوری خواه از زیر سایه ترامپ و یکسره کردن کار وی ابراز تمایل کرده است. طی چهارسال گذشته، هرگاه ترامپ در مخمصه های بزرگ درون حزبی گرفتار می شد، آخرین سنگرش درخواست کمک از دوست قدیمی و پدرخوانده مالی اش، شلدون ادلسون بود. ادلسون برای سال ها پدرخوانده جمهوری خواهان یا به قول رسانه ها GOP king maker  در رقابت های داخلی جمهوری خواهان محسوب می شده است. وی به عنوان مهم ترین حمایت کننده مالی  نامزدهای جمهوری خواه در انتخابات مقدماتی درون حزبی، محرک سایر حامیان مالی به نامزدها هم بود و بسیاری از حامیان عمده مالی  جمهوری خواهان، حمایت ادلسون از یک نامزد را به عنوان  شاخصی برای تشخیص اسب برنده رقابت های مقدماتی می دیدند. به همین دلیل رقابت شدیدی بین نامزدهای مقدماتی برای جلب حمایت وی وجود داشته است. مثلا اواخر 2015 که اعلام شد ادلسون از مارکو روبیو در رقابت های ریاست جمهوری پیش رو حمایت می کند، سیل کمک های مالی و غیرمالی به سوی روبیو روان شد و همین موضوع ترامپ را  در آستانه حذف از رقابت ها قرار داد ولی توفیق ترامپ در تغییر نظر ادلسون، بخت را از روبیو برگرداند. در رقابت های مقدماتی انتخابات 2016، زمانی که نظرسنجی ها، به همراه آمار کم فروغ جذب کمک های مالی انتخاباتی و نتایج اولیه نشان از خداحافظی زودهنگام ترامپ از رقابت ها می‌داد، ترامپ از ادلسون خواست تا علاوه بر کمک به سوپرپک های حامی اش، دوستان ثروتمند دیگرش را نیز به این امر متقاعد کند. ادلسون در برابر این لطف بزرگ، یک شرط بیشتر نداشت: تعهد علنی ترامپ به انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس. ترامپ این تعهد را علنا اعلام کرد ولی بعد از پیروزی به آن عمل نکرد. البته لطف ادلسون به ترامپ منحصر به آن کمک مالی نبود و در گردهمایی نهایی حزب جمهوری خواه در جولای 2016  که تد کروز از حمایت ترامپ به عنوان نامزد نهایی جمهوری خواهان خودداری کرد، با خشم ادلسون روبه رو شد و ادلسون به عنوان پدرخوانده مقتدر حزب جمهوری خواه تدکروز را مجبور کرد حرفش را پس بگیرد و به حامی دو آتشه ترامپ تبدیل شود. با این حال ترامپ بعد از پیروزی در انتخابات، تا مدت ها خودش را مستقل از ادلسون می دید و قولش را هم درباره انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس نادیده گرفت. بار دیگری که گذر ترامپ به دباغ خانه ادلسون افتاد، سال ٢٠١٨ بود. عملکرد ترامپ، باعث شده بود بیشتر نظرسنجی ها شکست سنگینی را برای جمهوری خواهان پیش بینی کنند. این موضوع شکاف عمیقی در حزب جمهوری خواه ایجاد کرده بود و بحث های جدی برای جداکردن سرنوشت حزب از سرنوشت ترامپ مطرح شد. ترامپ بازهم چاره را در طلب دوباره کمک مالی از ادلسون و دوستانش دید. شرط پدرخوانده همان شرط قبلی بود: سفارت باید به بیت المقدس منتقل شود.ترامپ این بار وعده اش را عملی کرد و بلافاصله با صدها میلیون دلار کمک ادلسون و دوستانش، کارزاری بی سابقه به راه انداخت که بسیاری از پیش بینی ها را تغییر داد: مجلس سنا و بسیاری از فرمانداری های مهم را از سقوط به دست دموکرات ها نجات داد، شکست قابل پیش بینی در مجلس نمایندگان را تخفیف داد و مهم تر از آن اغلب مخالفان یا منتقدان ترامپ در داخل حزب جمهوری خواه را حذف کرد و با یک دست سازی حزب جمهوری خواه به نفع خودش، در عمل این حزب را به «فرقه ترامپ» تبدیل کرد. در سال ٢٠٢٠، ترامپ با وجود شکست در انتخابات نوامبر، با رای بی سابقه 74 میلیونی، هنوز منبع اصلی انرژی و جذب کمک های مالی انتخاباتی باقی ماند و اصلی ترین گزینه جمهوری خواهان برای نامزدی انتخابات ٢٠٢٤ محسوب می شد. ١٤٧ نماینده جمهوری خواهی که به رغم تمام تحولات بعد از اشغال کنگره، به صحت شمارش آرا رای منفی دادند، نشانه روشنی از ادامه حیات فرقه ترامپ در حزب جمهوری خواه است. با این حال، تبعات بعد از اشغال کنگره از جمله بسته شدن حساب کاربری ترامپ در توییتر و دیگر شبکه های اجتماعی و مهم تر از آن توقف خدمات شرکت های پرداخت آنلاین به کارزارهای ترامپ برای جذب کمک های مالی، بار دیگر انگیزه های مخالفان ترامپ در حزب را برای خارج شدن از زیر سایه ترامپ تشدید کرده و بحث کودتای درون حزبی علیه ترامپ نیز مطرح است، میچ مک کانل مشابه سال ٢٠١٨ به چنین کودتایی بی میل نیست ولی از نتیجه آن مطمئن نبوده و به همین دلیل آن را به بعد از استقرار دولت بایدن موکول کرده است. در این شرایط، خبر مرگ پدرخوانده ترامپ قطعا خبر خوشایندی برای ترامپ و فرقه اش نیست. ادلسون دو بار در سال های 2016 و ٢٠١٨ در سخت ترین شرایط ترامپ را در دوئل با هم حزبی های جمهوری خواه اش نجات داد. خبر مرگ وی شاید به معنی مرگ فرقه ترامپ و حتی محاکمه بعد از دوران ریاست جمهوری اش باشد. شرایطی که نیازمند همراهی گسترده جمهوری خواهانی است که دیگر نمی خواهند از اعضای فرقه ترامپ باقی بمانند. باید منتظر ماند و دید.