کسانی که مخالف برگزاری کنکور هستند می شه راهکار جایگزینش را هم بگن چون کرونامعلوم نیست تاکی مهمان جهان هست؟ چاره ای جز تطبیق خودمان با آن نداریم.

 اگه اوضاع همین جوری پیش بره، خانه و ماشین که هیچ، متاسفانه به زودی ازدواج هم رویا می شود.

 روزنامه خراسان که ادعای پیگیری گران فروشی می کردی و پویش گران نمی خریم راه انداخته بودی، قیمت هر شاخه آهن ۱۴ می دونی شده دومیلیون و ۳۰۰ هزار تومان؟!یعنی یک ساختمان بالای یک میلیارد آهن نیاز داره. می دونی میلگرد کیلویی چند شده؟ می دونی شهرداری چقدر جریمه ساختمانی را افزایش داده؟ بعد توقع دارین مسکن برای مردم ارزون بشه؟

 در این زمان که همه ما نیاز به شادی داریم هر وقت تلویزیون را روشن می کنیم یا برنامه تکراری گذاشته یا از مرگ ومیر می گوید. مسئولان برای شادی مردم، مسکن  و گرانی چه کردند؟ دراین دوران خودمان باید برای شادی یکدیگر تلاش کنیم. زنده باد خیران ایران زمین که همیشه آماده اند.

برنج هندی و پاکستانی واقلام دیگر جزو بسته حمایتی مستمندان و فقرا شده است. چرا باید مردم زیرخط و روی خط فقر یک کیسه برنج هندی و پاکستانی را180تا 240هزار تومان یعنی سه برابر قیمت قبلی بخرند؟

هر روز علیه تیم استقلال و فرهاد مجیدی تیتر می زنید و حتی داستان سازی برای انتقال دیاباته هم انجام دادین اما برای حمایت از تیم پرسپولیس از سید جلال حسینی گزارش اغراق آمیز تهیه می کنید!

 یک بیمار کرونایی با هزار مشکل بهبود پیدا می کنه، هزینه های گزاف و گران و شرایط جسمی سخت به کنار، تازه باید کفش آهنین بپوشه و توی بیمه تامین اجتماعی دنبال رد کردن لیست بیمه و حقوقی باشه که قراره سه ماه دیگه یک سومش پرداخت بشه! توی ازدحام و شلوغی بیمه اگر دوباره مبتلا شد هم که به هیچ کدوم از مسئولان برنخواهد خورد!

 بعضی از تبلیغات واقعا در این اوضاع بد اقتصادی و پیدایش ویروس کرونا در تلویزیون چه معنا داره مانند تبلیغ کرم صورت که فقط به درد قشر خاصی می خوره !خانمی می گفت با دیدن تبلیغات، بی خود عصبی شدم!

 خیلی از کسانی که چه بر اثر کرونا و چه بیماری دیگری از بین رفتند انسان هایی بودند که به درد این جامعه می‌خوردند یعنی یکی از این ها بودنش ارزشمندتر بود مانند پزشکان تا یک سارق معتاد به درد نخور!

 خیلی به روزنامه پیام میدم ولی طبق معمول چاپ نمی شه. کارمند اداره دارایی هستم. چرا دورکاری برای ما اجرا نمی شه؟ بیشتر همکارانم کرونا گرفتند. آخه چطور تهران این طرح رو اجرا می کنه ولی مشهد نمی تونه؟ الان هم یک ساعت زودتر میایم و نیم ساعت هم به زمان کاری مون اضافه شده.

 کارگران میراث فرهنگی با دو برج حقوق عقب افتاده و پنج ماه اضافه کار عقب افتاده همچنان در این وضعیت اسف بار مشغول کار و خدمت رسانی به زائران هستند، بدون هیچ امکاناتی، حتی دریغ از لباس کار و وسایل بهداشتی. بدون حقوق هم نمی توان حتی یک ماسک خرید .

در مطلب تفریح و هیجان با آدرنالین اضافه، همچین به ما توصیه رفتن یا نرفتن و هشداردرباره دستگاه‌های پارک‌های دنیا را می‌دهید که انگار این ها توی همین طرقبه و شاندیز خودمونه!

این ساعت کار را بردارید تا ساعت 9 باید چرت بزنیم همون هفت و نیم تا دو و نیم از همه بهتر بود.

 واقعا از کارگزاری بورس آگاه به خاطر قطع شدن بی رویه سیستم بسیار ناراضی هستم. در شرایط اوضاع فعلی، سرمایه گذاری مردم در بورس و وقت مردم بسیار ارزشمند وگران بهاست. چرا کسی رسیدگی نمی کند؟

 متاسفم براتون! کره جنوبی دزد و مکار، پول ایران رو نمیده، بعد شما هنوز دارید فیلم‌های مزخرف کشورشون رو در ایران، نشون میدید! شبکه افق، دیشب داشت یک فیلم کره ای تبلیغ می کرد، شبکه سلامت، تماشا و ... دوبلورهای بیچاره همه شاکی اند از این فیلم های بیخود!

چرا همه سازمان های زیرمجموعه شهرداری مشهد باید از دورکاری استفاده کنند به جز پرسنل سازمان مپ شهرداری، قسمت مالی و اداره درآمد؟

 لطفا به فکر دانش آموزان بدون موبایل و گوشی هوشمند شهر مشهد هم باشید.

 جناب مدعی فوق لیسانس مکانیک، ابتدا بروید مدرک اخلاق بگیرید ، شاید بعدها مدرک تان ارزش بیشتری از لیسانس اجتماعی معلم تان پیدا کند .

 اخیرا در بازار بورس برای حفظ تعادل در بازار سرمایه به دستور دولت ۲۵ درصد از سهام شرکت های دولتی به شکل آبشاری عرضه می شود .مسئولان پاسخ دهند چرا سهامداران باید تاوان اشتباهات و سوء مدیریت آن ها را بپردازند؟

اگر واقعا دلتون برای مردم می سوزه فکر خوب بکنید. با یک ساعت زود آمدن بانک واداره ها چیزی حل نمی شه.

 استانداری محترم خواهشمند است ساعات کاری ادارات رو تغییر ندهید. ساعت شش و نیم هیچ مراجعه کننده ای نداریم.

 وضعیت کرونا در شهرستان مشهد و استان خراسان رضوی قرمز و خطرناکه. ضرورت دارد آقای استاندار به عنوان بالاترین مقام اجرایی استان برخی محدودیت ها از قبیل دورکاری ادارات و شرکت ها و کشیک بندی کارکنان را که تاثیر به سزایی در کاهش ابتلا به کرونا در جامعه دارد اجرایی فرمایند تا در آینده نزدیک مجبور به قرنطینه شهر و تعطیلی ادارات و اصناف نشویم. ادارات و شرکت های خیلی از استان ها که در شرایط مساعدتری نسبت به استان خراسان رضوی هستند از قبیل استان تهران با دو سوم کارکنان و حتی نصف کارکنان فعالیت می کنند.

روزگارشان قبلا هم چندان آش دهان سوزی نبود، کرونا که آمد اولین ضربه اش انگار بر پیکر آن ها فرود آمد. حالا آن قدر آن ها را زیاد می بینیم که گویی دیگر دیده نمی شوند.

در این دردنامه می خواهیم درباره سه گروه بگوییم و درد و رنجشان را با هم مرور کنیم، شاید که از میان این نوشتارها و یادآوری ها گام های جدی تری برداشته شود، چه از سوی مسئولان و چه هر کدام از من و شما که حداقل وظیفه مان رعایت جانب انسانیت و نوع دوستی است.

اما این دردنامه برای این 3 گروه است:

1- کودکان خیابانی

2- زباله گردها

3- زنان متکدی

کودکان خیابانی این جا، آن جا، همه جا

حالا دیگر آن ها را نمی توان ندید، همه جا هستند در کوچه ها و خیابان ها درحال تکدی گری یا کاری شبیه آن، سر گذرها یا پشت چراغ های قرمزبه بهانه نظافت شیشه خودروها به نوعی به همان تکدی گری مشغول اند. حالا دیگر مسئولان هم حرف و ایده جدیدی درباره آن ها ندارند. آمار و روایت امروز مسئولان بهزیستی، شهرداری و بعضا نمایندگان مجلس درباره آن ها همان آمار قدیمی است که 90درصد کودکان خیابانی مهاجران قانونی و غیرقانونی از کشورهای همسایه شرقی هستند. این آمار البته در برخی سال ها از 50 تا 90 درصد در حال تغییر بوده است اما به طور مشخص و حداقل از پنج سال گذشته تا امروز هرگاه موضوع این کودکان در صحبت مسئولان به میان می آید همین اعداد و ارقام تکراری مطرح می شود و دریغ از طرح و برنامه مشخصی که آثارش به طور عینی و دایمی در جامعه جاری و ساری شود. همواره وجود باندهای سودجو در پشت پرده حضور این کودکان در خیابان ها مطرح است اما ظاهرا آن ها آن قدر قدرت دارند که خودشان را بر پیکر جامعه تحمیل کنند.

به هر روی این کودکان بی گناه و به معنای واقعی «مظلوم» که گاهی نیز اخباری هولناک از جنایت هایی که بر آن ها می رود، منتشر می شود، تنها سوژه هایی برای تماشا در خیابان ها نیستند. امروز بهزیستی و شهرداری ها برای عملکردشان در قبال این واقعیت اجتماعی چه پاسخی دارند؟ آیا سامان دهی این کودکان بی گناه با هر ملیتی که هستند، آن قدر امر ناممکن و پیچیده ای است که نمی توان برایش گامی برداشت؟

زباله گردها این روزها مظلوم تر از همیشه

در این روزها غم انگیزترین تصاویر شهرها که هرنقطه اش جایی برای جولان ویروس است، آن جاست که زباله گردی را ببینیم که برای یافتن تکه های بازیافتی تا کمر در مخزن زباله فرو رفته است. زباله هایی که همه می دانیم حالا به دلیل شیوع بیماری و ملاحظات مردم، بیش از هر زمان دیگری به  منشأ جدی انتشار ویروس تبدیل شده است. اما این گروه که احتمالا بخشی از آن ها معتادان مواد مخدر هستند و چرخ خوراک و اعتیادشان از همین طریق می چرخد، انگار که مدت هاست به بخش فراموش شده جامعه تبدیل شده اند و کسی کاری به آن ها ندارد و آن ها هم گویی کاری با کسی ندارند. بهزیستی و شهرداری ها هم دلشان خوش است که با ایجاد چند گرمخانه به منظور شب خوابی زباله گردها و کارتن خواب ها برایشان کاری کرده اند. نمی خواهم در این باره داوری کنم اما اگر مسئولان نام این اقدام را «سامان دهی» گذاشته اند که وای بر آن ها و وای بر ما برای این مسئولان. همین روزهای قبل بود که خبر نزاع مرگبار دو زباله گرد بر سر یک تکه زباله بازیافتی که به قتل یکی از آن ها منجر می شود، در رسانه ها منتشر شد و نمی دانیم وقتی مسئولان مربوط این خبر را شنیدند آیا تنشان لرزید یا نه؟ قطعا آن زباله گرد که امروز نامش «قاتل» است، از زباله گردی به دنبال قتل نبوده بلکه برای یافتن یک لقمه نان و زنده ماندن روزگارش به این تباهی کشیده شده است.

زنانی که باید مادری کنند اما...

هنوز از چند روز قبل تصویر زنی با دخترکش را که پشت چراغ قرمز تکدی گری می کردند، در ذهن دارم؛ دخترک هفت هشت ساله با ماسکی کثیف روی صورت که با حالتی نزار و خسته در پی مادرش از این سو به آن سو می رفت. من و هیچ کدام از خودروهای گذری نمی دانیم چه شرایطی آن ها را به این وضعیت کشانده است و نهایت قدمی که هر یک از ما می توانیم برداریم همین است که دست در جیب و مبلغی به آن ها کمک کنیم اما هیچ گاه این کمک های خرد، زندگی نابه سامان آن ها را سامان نخواهد داد. کیست که نداند این زنان آسیب دیده از ناملایمات  زندگی نیازمند شرایط توان یابی و بازآفرینی برای زندگی بهتر  توسط انجمن های مردم نهاد با حمایت بهزیستی هستند که باز نمی دانیم بهزیستی برای این بخش اکنون چه پاسخی دارد.

حالا ما...

  در وضعیت کنونی که تنگناهای معیشتی رو به افزایش است، شمار این طبقات آسیب پذیر نیز رو به فزونی نهاده و از سوی دیگر مسئولیت اجتماعی مردم را دوچندان کرده است. دراین که رفع آسیب ها و حمایت از این اقشار وظیفه  دستگاه ها و نهادهای رسمی  است شکی نیست اما این که من و شما بخواهیم به عنوان شهروندان، با این بهانه که سامان دهی این آسیب ها فقط و فقط وظیفه این بخش هاست، تنها  نظاره گر باشیم قطعا هیچ گاه مشکلی حل نخواهد شد که در هیچ جای دنیا نیز این گونه نیست. آری، قطعا دولت ها و سازمان های مددکار، مسئولیت سامان دهی و کنترل این شرایط را دارند اما ورود مردم و به ویژه حمایت های هدفمند آن ها  نقش موثری در کاستن از این  آسیب ها  دارد.شک نکنیم که این کودکان، این زباله گردها و این زنان نیز همچون ما و اعضای خانواده مان پر از آرزوهایی هستند که می توانیم بخشی از آن را محقق کنیم...

 

ساکنان بیروت غروب سه‌شنبه را در شوک و وحشت سپری کردند. انفجاری شدید وهولناک که ستونی از دود وآتش را به ارتفاع زیاد در آسمان پدید آورد. تا لحظه تنظیم خبر (ساعت 22:30) هیچ بیانیه رسمی درباره این حادثه صادر نشد اما خبرنگار شبکه العالم در بیروت به نقل از منابع امنیتی اعلام کردکه انفجار حاصل اشتعال مواد محترقه در انبار شماره 12 بندر بیروت بوده است. شیشه های ساختمان های اطراف شکسته و حتی بسیاری از دیوارهای اطراف محل انفجار تخریب شده اند.تصاویر نیز به خوبی میزان خسارت ها را نشان می دهد و کسانی که این منطقه را می شناسند می دانند که از محل انفجار چیزی باقی نمانده است. شاید به این دلیل است که استاندار بیروت می گوید، بیروت شهری آسیب دیده به حساب می آید و حجم خسارات بسیار زیاد است. به گفته وی «آن‌چه روی داده، شبیه هیروشیما و ناکازاکی است». صدای انفجار تا 8 کیلومتری از محل انفجار در بیروت حدود شهر نبیه نیز شنیده شده است. حتی شهروندان قبرسی  می‌گویند صدای انفجار به رغم فاصله زیاد از بیروت در این منطقه نیز شنیده شده است. انفجاری که بزرگ ترین انفجار در بیروت از سال ۲۰۰۵ و حادثه ترور رفیق حریری به شما می رود و البته در آستانه صدور رای دادگاه مورد حمایت سازمان ملل درباره کشته شدن رفیق حریری، صورت گرفته است که بی‌بی‌سی در اولین لحظات به نوعی سعی  کرد این انفجار را به این رای مرتبط کند. 

در این بین هر چند برخی کاربران و رسانه‌های صهیونیستی مدعی شدند که انبار سلاح حزب ا... منفجر شده است اما شبکه تلویزیونی OTV لبنان به نقل از منابع نزدیک به حزب‌ا... لبنان گزارش داد، برخی شایعات درباره حمله رژیم صهیونیستی به انبار تسلیحاتی حزب‌ا... در بیروت صحت ندارند. مقام‌های رژیم صهیونیستی هم گفته‌اند که ارتباطی با وقوع انفجار در بیروت نداشته‌اند. شبکه الجزیره نیز به نقل از مدیرکل امنیت عمومی لبنان نوشت: آن چه رخ داد به دلیل انفجار ترقه‌ها نبوده، بلکه به دلیل انفجار مواد منفجره قوی بوده است که از چند سال پیش مصادره شده بود. شبکه المیادین لبنان هم تاکید کرد که  این انفجار تروریستی نیست. سعد الحریری هم  که الجزیره در گزارش اولیه خود مدعی شده بود، انفجار در نزدیکی منزل او رخ داده، برای بازدید و بررسی، به محل انفجار رفت. بسیاری از قربانیان انفجار در محل وقوع این حادثه گیر افتاده‌اند و دسترسی به آن ها با مشکل مواجه شده است. تعداد کشته ها و زخمی های حادثه بیروت بسیار زیاد  (تا زمان تنظیم گزارش ۷۰ نفر) است و به گفته مسئولان وزارت بهداشت لبنان رسیدگی به همه زخمی ها از عهده این وزارتخانه خارج است. به نظر می رسد این انفجار و ابعاد آن طی روزهای آینده  تحولات  داخلی  لبنان را هم تحت تاثیر قرار دهد.

هادی محمدی – روز گذشته برخی خبرگزاری ها به نقل از عمران‌خان، نخست‌وزیر پاکستان نوشتند که وی در مصاحبه با شبکه تلویزیونی الجزیره قطر گفته است میانجی‌گری پاکستان میان ایران و عربستان ادامه دارد و تلاش‌های اسلام‌آباد برای جلوگیری از رویارویی نظامی ایران و عربستان «نتیجه‌بخش» بوده است.وی همچنین افزوده است: «میانجی‌گری ما میان ایران و عربستان متوقف نشده،‌ پیشرفت‌ها به صورت کند و آرام ادامه دارد.» از سوی دیگر یک منبع آگاه در گفت و گو با خراسان با بیان این که ایران ماموریت رسمی به کشور دیگری در خصوص میانجی گری میان تهران و ریاض نداده است، گفت : «با این حال ایران همواره از تلاش همسایگان خود و کشورهای دوست برای ایجاد ثبات بیشتر و تعمیق روابط دوستانه و برادرانه میان کشورهای منطقه حمایت می کند.» عمران خان سال گذشته میلادی دو بار به ایران سفر کرده بود. اولین سفر نخست وزیر پاکستان به ایران در ماه آوریل سال ۲۰۱۹ (اول اردیبهشت ۱۳۹۸) انجام شد. عمران خان مجدد اکتبر (مهر) همان سال، پس از سفر به آمریکا و دیدار با ترامپ به ایران رفت. وی پیشتر به عربستان رفته بود.