برگزاری81 کنسرت در جشنواره موسیقی فجر
در جشنواره موسیقی فجر امسال ۸۱ اجرای موسیقی برگزار می‌شود که از بین این تعداد ۲۷ اجرا در بخش پاپ هستند.به گزارش ایسنا، اجراهای موسیقی سی‌ونهمین جشنواره موسیقی فجر امسال طی پنج شب در هفت سالن تهران برگزار می‌شود.این دوره، هفت گروه خارجی، پنج گروه در بخش بانوان، هفت گروه در بخش دستگاهی، هشت گروه در بخش نواحی، هفت ارکستر، چهار اجرای هنرستان‌های موسیقی، دو گروه کُر، یک بخش برای کودکان و نوجوان‌ها، یک اجرای جَز، یک اجرای سازهای کوبه‌ای، ۲۷ اجرای پاپ و ۱۰ گروه روی صحنه می‌روند.در میان گروه‌هایی که قرار است در جشنواره موسیقی فجر اجرا داشته باشند، بخش پاپ بیشترین سهم را با ۲۷ اجرا به خود اختصاص داده است که در سالن‌های تالار وحدت، میلاد نمایشگاه  و فرهنگسرای بهمن روی صحنه می‌روند.

رقابت دانشجویان ۱۱ دانشگاه روسیه در المپیاد زبان فارسی
 شانزدهمین المپیاد زبان و ادبیات فارسی با رقابت دانشجویان روس از ۱۱ دانشگاه این کشور و به میزبانی دانشگاه دولتی مسکو برگزار شد و برگزیدگان آن در آیینی تجلیل شدند.
در آیین اختتامیه این المپیاد که با حضور «آلکسی ماسلوف» رئیس انستیتو آسیا و آفریقا دانشگاه دولتی مسکو و جمعی از استادان کرسی‌های ایران‌شناسی روسیه برگزار شد، سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو در سخنانی ضمن تبریک سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی با اشاره به این که زبان، زیربنای آگاهی است، ترویج زبان فارسی در روسیه را از عوامل مهم شناخت بی‌واسطه مردم روسیه از واقعیت‌های ایران امروز و دستاوردهای انقلاب اسلامی ذکر کرد.
در شانزدهمین المپیاد زبان و ادبیات فارسی ۳۱ دانشجوی منتخب از ۱۱ دانشگاه در سراسر روسیه شامل دانشگاه دولتی مسکو، دانشگاه علوم انسانی روسیه، دانشگاه روابط بین‌الملل مسکو، دانشگاه دوستی ملل، دانشگاه آستراخان، دانشگاه اوستیای شمالی، مدرسه عالی اقتصاد، دانشگاه سن‌پترزبورگ، آکادمی دیپلماتیک وزارت امور خارجه روسیه، دانشگاه داغستان و دانشگاه زبان‌شناسی مسکو در آزمون‌های دستور و نگارش، درک شنیداری، ترجمه، گفت وگو و ادبیات با نظارت ۱۴ داور شرکت کردند.

الهه آرانیان- ادبیات دینی در سال‌های اخیر به‌دلیل وجود نویسندگان و شاعران علاقه‌مند و معتقد به ارزش‌های انسانی و اخلاقی درحال گسترش و شکوفایی است. یکی از نویسندگانی که در این حوزه رنج و زحمت فراوانی کشید و آثار ادبی محققانه و آبرومندی از خود به جا گذاشت، زنده یاد سعید تشکری بود؛ نویسنده‌ای که 19 بهمن 1400 در 59سالگی رهسپار دیار باقی شد. تشکری از چهره‌های شاخص ادبیات در مشهد و خراسان بود و علاوه بر خلق آثار داستانی در زمینه معارف و مفاهیم رضوی، در شاخه‌های دیگر مانند فیلم نامه ،نمایش نامه‌نویسی و ادبیات کودک هم فعالیت می‌کرد. جالب است بدانید او یکی از سه نویسنده‌ سریال محبوب «زمانه» به کارگردانی حسن فتحی بود که در سال 1391 از شبکه سه سیما پخش می‌شد. سعید تشکری کارنامه بلندبالایی در داستان ، رمان و آثار نمایشی دارد. او توانسته جایزه سه دوره کتاب سال خراسان رضوی و جایزه کتاب سال شهید غنی‌پور را از آن خود کند. از جمله آثار این نویسنده و پژوهشگر می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «سیمیا»، «اوسنه گوهرشاد»، «موقف»، «پاکان و الماس»، «غریب قریب»، «مفتون و فیروزه»، «هندوی شیدا» و «آبی‌ها». در ادامه، گفت‌وگوی ما را با هادی خورشاهیان، شاعر، نویسنده و دبیر کارگروه شورای پاسداشت زبان فارسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که با زنده‌یاد سعید تشکری دوستی دیرینه داشته ‌است، می‌خوانید.

 تشکری، نویسنده‌ای دلسوز و دغدغه‌مند
هادی خورشاهیان درباره آخرین روزهای حیات زنده‌یاد تشکری که مشغول داوری جایزه ملی داستان حماسی بوده، می‌گوید: «آن قدر حضورش پررنگ بود که آدم احساس نمی‌کند دو سال از درگذشتش می‌گذرد؛ تقریباً دوسه هفته قبل از فوت نابهنگامش تلفنی با او صحبت کردم و با چه ذوق و شوقی از داوری جایزه ملی داستان حماسی می‌گفت. سعید از من خواست او را به نویسندگان نیشابور وصل کنم تا برای این جایزه اثر بفرستند. من هم به چند نفر شماره سعید تشکری را دادم و گفتم با ایشان تماس بگیرند. بعد از چند روز بچه‌های نیشابور به من گفتند آقای تشکری خودش به نیشابور آمده و این‌جا با ما جلسه گذاشته ‌است. بعد شنیدم به شهرهای دیگر هم رفته ‌است. او به شدت دغدغه‌مند و پیگیر بود».

میدان‌داری تشکری در مشهد
خورشاهیان، دیگر ویژگی مهم سعید تشکری را میدان‌داری او در شهری مانند مشهد می‌داند و این‌که می‌خواست همه سلیقه‌ها را به بهانه ادبیات دور هم جمع کند: «مشهد نحله‌های مختلف ادبی دارد و جمع کردن همه این‌ها کار سختی است. سعید تشکری میدان‌داری می‌کرد و ابایی نداشت از این‌که به سمت گروهی برود که عقاید متفاوتی با او داشتند و آن‌ها را به بهانه ادبیات دور هم جمع می‌کرد. این نکته مهمی بود که در هم‌سن و سال‌های تشکری و به‌طور کلی در ادبیات کمتر دیده می‌شود. در شهری مانند مشهد ممکن است در هرجایی جلسه ادبی باشد؛ حوزه هنری، اداره ارشاد، سازمان تبلیغات، آستان قدس، فرهنگسراها، کافه‌ها و کتابخانه‌ها و... .  این‌که یک نفر پیدا شود که دلش بخواهد همه را  به واسطه ادبیات دینی دور هم جمع کند، کار هرکسی نیست. هرچه تشکری نوشت در راستای دین، انسانیت و معنویت بود. کتاب‌هایش هم دیده شد و ناشران با رغبت آثار او را منتشر می‌کردند. در داستان‌نویسی مدرک درجه‌یک هنری از ارشاد گرفت که معادل دکتراست. از نظر انسانی و اخلاقی بی‌نظیر بود و به جوان‌ترها خیلی بها می‌داد. او هرهفته جلسه برگزار می‌کرد و آثار جوان‌ها را می‌خواند و نظر می‌داد. در جلسات کانون پرورش فکری دیده بودم که نوجوان‌ها ارتباط خیلی خوبی با او داشتند. تشکری برای هرکاری صددرصد توانش را می‌گذاشت».

همراه کردن اعتقاد قلبی با پژوهش و تحقیق
جامع‌الاطراف بودن سعید تشکری در شاخه‌های متنوع نویسندگی، ویژگی دیگر او بود که خورشاهیان درباره‌اش می‌گوید: «در تاریخ ادبیات هم خیلی‌ها در شاخه‌های مختلف ادبی سرآمد بوده‌اند. وقتی کسی نویسنده و آگاه و دغدغه‌مند است و دل به کار می‌دهد، آثارش هم موفق می‌شود. سعید تشکری با دلش به‌سمت هرچیزی می‌رفت و در نوشتن هم همین‌طور بود. او محقق خیلی خوبی بود و پژوهش می‌کرد. در عرصه دین اصلاً بدون پژوهش و تحقیق نمی‌شود کار کرد. سعید تشکری چون با دلش کار می‌کرد و آگاهی و اعتقاد داشت، موفق بود. آگاهی وقتی به‌وجود می‌آید که با اعتقاد قلبی جلو رفته باشید. سعید تشکری برای همین موفق بود و جایزه‌های بسیاری در نویسندگی گرفت».

شکوفایی ادبیات دینی در کشور
هادی خورشاهیان وضعیت ادبیات دینی در کشور را به‌لطف زحمات نویسنده‌هایی مانند زنده‌یاد سعید تشکری مثبت ارزیابی می‌کند و می‌گوید: «خوشبختانه ادبیات دینی روزبه‌روز شکوفاتر، پررنگ‌تر و گسترده‌تر می‌شود. دلیلش هم این است که این‌روزها نویسندگان احساس می‌کنند دین را با ادبیات بهتر می‌شود انتقال داد. منبرها، تریبون‌ها، هیئت‌ها و... یک بخش است و بخش دیگر مربوط به خلوت و تنهایی آدم‌هاست. کتاب به خلوت اختصاص دارد. آن‌ هم کتاب دینی که خواندنش نوعی عبادت است. ادبیات دینی دارد جای خودش را باز می‌کند و از عرصه‌های موفق ارائه و گسترش دین است. ناشران هم از انتشار این محتوا استقبال می‌کنند».

عاطفه رنگ آمیز
کارشناس ارشد ادبیات کودک و نوجوان

هر شعر مجموعه ای از احساسات و اندیشه های مختلف یک شاعر است که شاعر برای بیان آن نیاز به ابزاری مهم و حیاتی به نام زبان دارد. زبان شعر باید چند سر و گردن بالاتر از زبان گفتار عادی باشد و تغییری در بافت جمله ها و چیدمان کلمات ایجاد کند تا شعر اتفاق بیفتد، اما این موضوع به معنای آن نیست که ما بخواهیم با کلماتِ خیلی سخت که معانی پیچیده دارند و امروزه در زندگی روزانه مان کمتر از آن ها استفاده می کنیم یا اصلا آن ها را به کار نمی بریم، شعر بگوییم. قرار نیست به زبان شاعرانی که در گذشته زندگی می کرده اند، شعر بگوییم مگر این که بخواهیم در شعرمان به بخش هایی دلخواه از شعر شاعری اشاره کنیم که در دوره و زمانه دیگری زندگی می کرده است. بنابراین بهتر است برای ارتباط هر چه بیشترِ مخاطب با شعرمان با زبانی که به آن آشناست و برایش قابل درک است، شعر بگوییم تا لذت خوانشِ یک اثر ادبی را به او هدیه کنیم. برای رسیدن به زبانِ به روز رسانی شده لازم است دایره  واژگانی خود را گسترش دهیم، یعنی با مطالعه همیشگی، سعی کنیم با کلمات بیشتری آشنا شویم و آن ها را به موقع در لابه لای سطرها و مصراع های شعرمان جانمایی کنیم.در ادامه با هم شعری می خوانیم از «کوثر دشتی» نوجوان دانش آموز از مدرسه  فرهنگیان شهرستان نیشابور. کوثر در شعری که برای «مادر» سروده از «مرا» به جای من استفاده کرده است یا به کلماتی مثل «سوز و گداز» که امروز کمتر آن را می شنویم، اشاره داشته، همچنین کلمه «یزدان» به جای خداوند و خدا و «چو» به جای چون و مانند را به کار برده که زبان شعر را قدیمی کرده است، با کمی تمرکز و دقت به زبان شعر می توان هم جنبه تبدیل شدن جمله های عادی به جمله های شاعرانه را در نظر داشت، هم ساده و صمیمی و با همان زبانی که مردم اکنون با آن حرف می زنند، شعر نوشت.
تو مرا محرم رازی مادر
تو مرا عشق و نمازی مادر
تو مرا سوز و گدازی مادر
تو مرا راز و نیازی مادر
من دلم را به دلت باخته ام
زندگی از نفست ساخته ام
من به تو مهر فراوان دارم
من تو را دوست چو یزدان دارم