عکس‌‌های زیبایی از دشت‌‌ناز ساری روز گذشته در شبکه‌‌های اجتماعی منتشر شد که به‌‌خاطر جذابیت بصری مورد توجه کاربران قرار گرفت. در این تصاویر گونه‌‌ای خاص از گوزن را که فقط در این منطقه وجود دارد به‌‌نام گوزن زرد می‌‌بینیم که در طبیعتی زیبا در حال دویدن است. کاربری اما واکنش خاصی به این تصاویر داشت: «امیدوارم مشهور شدن این منطقه باعث نشه عده‌‌ای برای عکاسی و... برن این‌‌جا و زباله‌‌هاشون رو ول کنن به امان خدا».

 

نوروزهای یکی دو دهه قبل همراه بود با سری برنامه های «مردان آهنین» که داورش فرامرز خودنگاه با بدنی ورزیده و تیپی جالب بود، اما به تازگی تصویری از آقا فرامرز منتشر شده که در آن موهایش سفید شده و بدنش دیگر آن فرم قدیم را ندارد. این تصویر با واکنش کاربران مواجه شد که گفته بودند: «تو دیگه پیر نشو». کاربر دیگری هم نوشته بود: «ما نگران موی سفید خودنگاه نیستیم، در حقیقت پیر شدن این آدم‌‌ها به ما یادآوری می‌‌کنه که خودمون پیر شدیم و برای همین نگران می‌‌شیم».
 

اما یک خبر جالب درباره، لن ووسالو توکلی جانورشناس و پژوهشگر فنلاندی که بیش از ۵۰ سال ساکن مازندران است و عمرش را صرف حفظ حیات وحش کرده است. او به عنوان اولین‌ محقق از ابتدا در پروژه درنای سیبری در ایران فعال بوده و به خاطر تلاش‌‌ها و پژوهش‌‌هایش به مادر دُرناها معروف شده است. بد نیست بدانید او پس از جدایی از همسر ایرانی‌‌اش با دو فرزندش در ایران مانده و به پژوهش‌‌هایش ادامه داده است.

 

بیشتر از یک ماه از زلزله ویرانگر و تلخ ترکیه می‌‌گذرد، زلزله‌‌ای که طی آن مناطق زیادی ویران شدند و افراد زیادی فوت کردند. حالا یک قبرستان در این شهر شامل صدها خودرو ایجاد شده که از زیر آوارها خارج شده‌‌اند یا صاحبی ندارند یا صاحب‌‌شان فعلاً دنبال‌‌شان نرفته است.

 

چند وقتی است بحث هوش‌‌مصنوعی و نگرانی‌‌های ناشی از آن خیلی داغ شده است. نمایشگاهی پساآخر‌الزمانی در سانفرانسیسکو، هوش مصنوعی را پس از قتل عام انسان‌‌‌ها تجسم کرده که با ابراز ندامت طلب بخشش می‌کند. در این نمایشگاه، ترکیبی از قطعات ناراحت‌کننده و طنز به‌نمایش درآمده که به‌موجب آن، فناوری هوش مصنوعی نکاتی مختصر را در قالب مزاح به مخاطبان ارائه می‌دهد، اما بین تمام کارهای هنری موجود در این مجموعه، یک نوشته روی در، بیشتر از همه توجه بازدیدکنندگان را به‌‌خود جلب کرد.
 

اورامان، منطقه‌‌ای کوهستانی در غرب کشور است که بعد از بارندگی‌‌های اخیر فوران آب از دل کوه‌‌های آن توجه مخاطبان در شبکه‌‌های اجتماعی را جلب کرده است. این کوه‌‌ها که در کردستان عزیز قرار دارند در پی بارندگی اخیر این چنین زیبا و دلنواز شده‌‌اند که چشمه‌‌هایشان به این شکل فوران می‌‌کنند و به نگاه هرکسی طراوت می دهد. کاربری در این زمینه نوشت: «واقعاً کم کم باید بعد از یک زمستون سرد به بهار و زیبایی‌‌هاش خوش‌‌آمد بگیم و آماده لذت بردن از این زیبایی‌‌ها باشیم».
 

هندی‌‌ها در هر کاری اغراق و خودنمایی عجیبی دارند. به‌‌تازگی انتشار ویدئویی از سرو غذا برای مهمانان یک مراسم عروسی در هند، در ظروف طاووسی شکل بزرگ با روکش طلا جنجالی شده است. در این ویدئو مهمانان پشت میز‌های ناهارخوری نشسته اند و جلوی هر یک از آن‌ها بشقاب بزرگی به شکل طاووس با روکش طلا دیده می‌شود.این ویدئو به دلیل اسراف آشکار در مراسم عروسی همزمان با گسترش فقر و گرسنگی در این کشور، خشم بسیاری از کاربران در شبکه‌های اجتماعی را برانگیخته است. کاربری در نظرات مربوط به این خبر نوشت: «کاش حالا به شکل شیکی اسراف می‌‌کردن، چرا این قدر زشته همه چی»؟

 

اگر اهل فوتبال باشید تا به‌‌حال اسم ورزشگاه نیوکمپ را شنیده اید که ورزشگاه شیک و خانگی تیم بارسلوناست. ورزشگاهی در شهر بارسلون اسپانیا با گنجایش نزدیک به 100 هزار نفر که شاهد قهرمانی‌‌ها و موفقیت‌‌های بارسای دوست‌‌داشتنی بوده است. به تازگی کلیپی کوتاه از زاویه جالبی منتشر شده که نشان می‌‌دهد این ورزشگاه بزرگ از بالا کمی ترسناک هم هست، به‌‌خصوص اگر جمعیت زیادی در حال شادی باشند. کاربری در این‌‌باره نوشت: «ورزشگاه وحشتناک چیه؟ به‌‌خاطر زاویه دوربین و خطای دیده».

مجیدی- کاشف یکی از پرطرفدارترین برنج‌هایی که بیش از 80 درصد از شالیزارهای گیلان زیر کشت این محصول می‌رود، در ۷۴ سالگی بر اثر بیماری ریوی در یکی از بیمارستان‌های رشت دار فانی را وداع گفت. سال‌هاست که آوازه برنج هاشمی در همه جای کشورمان پیچیده و مهمان خوشمزه سفره بیشتر ایرانی‌ها شده است، اما ماجرای کشف این برنج به 30 سال پیش برمی‌گردد؛ روزی که «یوسف هاشمی‌زاده» در میان صدها هزار خوشه‌ طلایی برنج، توجه‌اش به چند خوشه بلندتر و نازک‌تر جلب شد. آن دانه‌ها در آن زمان، فقط و فقط 3 مشت شد و سال‌ها طول کشید تا مثل امروز فرابرسد که در 80 درصد زمین‌های گیلان، برنج هاشمی نشا شود، اما چرا این برنج محبوب شد؟
طعم خوب، عطر مطبوع و قلمی بودن
محبوبیت برنج هاشمی در بازار ایران از اوایل دهه 70 شروع شد. اصلی‌ترین دلیل این‌که مردم مشتری این رقم از برنج شدند، این است که تا ساعت‌ها بعد از پخت، نرمی و طعم خوب خود را حفظ می‌کند. این  ها از ویژگی‌های یک برنج خوب است. کیفیت خوب بعد از پخت، عطر و طعم مطبوع، بلند و کشیده بودن دانه‌هایش، قلمی بودن و... باعث شد تا این رقم از برنج خیلی زود جای خودش را در بازار و البته سفره غذایی ایرانی‌ها باز کند. یک مزیت کمتر شنیده شده‌اش هم این است که بر خلاف دیگر مدل‌های برنج، در برابر آفت مقاوم است بنابراین کشاورزها سم کمتری برای دفع آفت‌های آن استفاده می‌کنند که همین هم باعث افزایش کیفیت برنج هاشمی می‌شود. برنج هاشمی را هم می‌توان آبکش و هم به صورت دمی میل کرد، اما بیشتر اوقات توصیه می‌شود به‌خاطر خاصیت و طعم بهتر آن در حالت دمی، به این صورت آن را پخت و میل کرد. 15 اسفند سال گذشته در ضمیمه زندگی‌سلام  روزنامه «خراسان»با او گفت‌و‌گویی داشتیم و در عین حال که کمی کسالت داشت، با حوصله و با لهجه شیرین گیلکی، به تک‌تک سوالات ما پاسخ داد.
کشف برنج هاشمی به روایت هاشمی
او درباره ماجرای کشف برنج هاشمی به خبرنگار ما گفته بود: «سال 1364 تقریبا 3 هکتار مزرعه داشتم. آن زمان من فقط برنج بینام می‌کاشتم. برنج‌های دیگر هم بود ولی من بیشتر بینام می‌کاشتم. همان سال در زمان برداشت برنج بود که متوجه یک نوع خاص‌تر شدم که کمی بزرگ‌تر و نازک‌تر بود. از ظاهرش خیلی خوشم آمد ولی شاید به اندازه 3 مشت هم نمی شد. بی‌توجه از کنارش عبور نکردم و همان سه مشت را برداشتم. بعد هم آن‌ها را مانند یک دارایی با ارزش در شیشه‌ خالی‌ مربا ریختم تا سال بعد، دوباره بکارم و نتیجه را ببینم. این کار را چندین سال تکرار کردم و هرسال محصول که می‌رسید، روزها در هوای شرجی و گرمای غیرقابل‌ وصف تابستان شمال، ساعت‌ها در تمام  شالیزار می‌گشتم تا از لابه‌لای هزاران شاخه برنج چند دانه شلتوکی را جمع کنم که از بقیه بلندتر و خوش‌فرم‌تر بود. 5 سال تلاش کردم و طول کشید که همه این برنج‌ها، شد 50 کیلو. الان هم که در 70 یا 80 درصد زمین‌های کشاورزی گیلان، برنج هاشمی کاشت و برداشت می‌شود و تقریبا رقم دیگری نمی‌کارند و همه به دنبال نشای برنج هاشمی هستند.»
آرزوی قشنگ آقای هاشمی
آقای هاشمی در پایان آن گفت‌و‌گو به ما درباره تنها آرزویش گفت: «برنج هاشمی را من با تلاش شبانه‌روزی از زمانی که فقط 3 مشت در دست‌هایم بود، به این‌جا رساندم و حالا خیلی خوشحالم که عطرش در بسیاری از خانه‌های ایرانی‌ها پیچیده است. ما می‌دانیم به‌جز تغییر کاربری‌های زیاد زمین‌های کشاورزی، در آینده‌ای نزدیک به دلیل افزایش جمعیت کشورهای اصلی تولیدکننده برنج، امکان خرید برنج از آن‌ها بسیار دشوارتر می‌شود و این می‌تواند شرایط کشور را دشوار و سفره‌های مردم را از برنج خالی کند و تمام تلاش من این است که سفره‌های مردم کشور عزیزم بدون برنج نشود.»

دو چشم رو به جلو برای ما انسان‌ها کارایی زیادی دارد، اما نه برای دیدن همه چیز! درحالی‌‌‌که بسیاری از موجودات، دنیا را متفاوت و گاهی کامل‌‌‌تر از ما می‌‌‌بینند، حیواناتی وجود دارند که شکل و جایگاه قرار گرفتن چشم‌هایشان حتما با آن تصوری که ما از «چشم» در ذهنمان داریم، بسیار متفاوت است. این چشم‌های عجیب به این جانوران کمک می‌کنند که دید متفاوتی به محیط اطرافشان داشته باشند و خطرات یا غذاها را به خوبی شناسایی کنند. به گزارش فرادید، در این مطلب با 5 نوع از این جانوران و چشم‌های عجیب و شگفت‌انگیزشان آشنا خواهیم شد.

۱. عنکبوت‌های سرگردان، برزیل
به نظر می‌رسد عنکبوت‌ها اعداد فرد را دوست ندارند؛ دو بخش بدن، هشت پا، یک تا چهار جفت اندام تارساز و همیشه تعداد مساوی چشم. بیشتر عنکبوت‌ها مانند این عنکبوت سرگردان پر نقش و نگار، هشت چشم ساده دارند، اما برخی از آن‌ها شش یا دو چشم دارند. روشی که عنکبوت غذایش را می‌گیرد روی روش قرار گرفتن چشم‌هایش تاثیر قوی دارد. برای مثال، عنکبوت‌های تارساز دارای  چشمان کوچک‌تری هستند که با هم فاصله مساوی دارند، اما چشمان شکارچیان بصری که بیشتر در مرکز قرار دارد، مانند چشمان عنکبوت‌های سرگردان معمولاً بزرگ است و به‌‌‌راحتی می‌توان با کمک آن‌ها به یک لقمه خوشمزه نگاه کرد! چشمان اصلی (جفت پایینی در عکس) و چشمان فرعی (بقیه چشم‌ها) از نظر ساختار و کاربرد با هم تفاوت دارند. چشمان اصلی بینایی قوی دارند، شبکیه‌ آن‌ها می‌تواند در پشت لنز‌های ثابت‌شان حرکت و به عنکبوت در ردیابی طعمه کمک کند. چشمان فرعی با هم کار می‌کنند تا میدان دید وسیع‌تری را فراهم و اشیا و جنب‌و‌جوش‌های طعمه‌ها را شناسایی کنند.
2. میگوی طاووسی، اندونزی
چرا مثل انسان‌ها به سه نوع گیرنده نور اکتفا کنید وقتی می‌توانید مثل میگوی طاووسی دوجین از آن‌ها را داشته باشید؟! این فقط یکی از خصلت‌های عجیب سیستم بینایی این سخت‌پوست است. چشمان مرکب او در حالت کمین، به طور مداوم در حرکت هستند و جدا از هم می‌چرخند. این چشمان قادر به دیدن رنگ‌ها و همین طور نورهای فرابنفش و مادون قرمز هستند. این سخت‌پوستان با حرکت دادن چشمان‌شان به سمت بالا و پایین و همزمان بررسی یک چشم‌انداز از پهلو، یک تصویر از محیط پیرامون می‌سازند. عملکرد آن شبیه اسکنری است که عکس می‌گیرد، فقط با سرعت و قابلیت اعتماد بیشتر!
3. صدف شیک، فیلیپین
صدف شیک در آب‌های گرمسیری کم‌عمق و پرنور «هنِد آرام» غربی زندگی می‌کند. این جانور نرم‌تن گیاه‌خوار چشمان بزرگ و دید عالی دارد. آلیسون ایروین از موزه‌ تاریخ طبیعی می‌گوید: «دید صدف برابر با دید زنبوران کارگر است که از چشمان‌شان برای پرواز‌های پیچیده استفاده می‌کنند». چشمان این موجود در کمین است و این حالت میدان دید او را تقویت می‌کند. شبکیه‌ چشم آن‌ها حاوی شش نوع سلول مختلف است و این مقدار بیش از مقدار یافت‌شده در شکم‌پایان است. این حیوانات به کوچک‌ترین خطرات واکنش شدید نشان می‌دهند. آن‌ها مانند لاک‌پشت و خرچنگ از شکارچیان با فرار دور می‌شوند و این کار را با حرکات تشنجی انجام می‌‌‌دهند، اما این کار مستلزم صرف انرژی زیادی است. منطقی به نظر می‌رسد که توانایی دیدن جزئیات ظریف در آن‌ها تکامل یافته باشد تا آن‌ها بتوانند خطر را از دور شناسایی کنند و در واکنش به هشدار‌های اشتباه، منابع‌شان را هدر ندهند.
4. گیتار ماهی، مکزیک
سوال: چطور می‌توانید بگویید یک گیتارماهی می‌تواند دنیا را رنگی ببیند؟ پاسخ: با آموزش دادن این ماهی‌ها برای انتخاب بین کارت‌های رنگی در ازای دریافت یک میگوی له‌شده به عنوان پاداش. برخلاف کوسه‌ها که به ظاهر کاملاً کوررنگ به نظر می‌رسند، گیتارماهی به ظاهر قادر به دیدن رنگ است. این ماهی دورنگ‌بین است، بنابراین دنیا را کمی مانند انسانی می‌بیند که کوررنگی قرمز/ سبز دارد. بخش نقره‌ای چشم این جانور، عنبیه است که یک پلک سه‌لبه، مردمک سیاهِ آن را تاحدی می‌پوشاند. این پلک می‌تواند جمع یا باز شود تا میزان ورود نور به چشم را تغییر دهد. تصور می‌شود شکل مبهم آن به استتار گیتارماهی کمک می‌کند. رنگ چشم این ماهی ساکن عمق آب با رنگ سنگریزه‌های کف اقیانوس به خوبی می‌آمیزد. پنهان کردن مردمک، شناسایی گیتارماهی را دشوار می‌کند، در حالی که عنبیه رنگین‌کمانی او مانند آینه عمل و کمک می‌کند ماهی به طور مداوم با محیط پیرامون همرنگ شود.
5. آفتاب‌پرست، ماداگاسکار
در قلمروی حیوانات، اعجاب‌آمیزترین چشم‌ها متعلق به این حیوان است. چشمان این حیوان در دو برجک مخروطی در هر دو سوی سرش قرار دارند. پلک بالایی و پایینی به هم متصل هستند و فقط یک سوراخ کوچک برای ورود نور دارند. زیر پلک‌ها، چشم‌ها قادر به چرخیدن و تمرکز به صورت جداگانه هستند و به این خزنده دید ۳۶۰ درجه و توانایی نگاه کردن به اشیای مختلف در دو سوی متفاوت سرش را می‌دهند. وقتی یک حشره آبدار شناسایی می‌شود، این خزنده می‌تواند دید تک‌چشمی‌اش را به دید دوچشمی تغییر دهد و سرش را بچرخاند تا هر دو چشم بتوانند روی غذا تمرکز کنند. این حرکتی است که درک عمیق را تقویت می‌کند و ظرف کمتر از یک‌‌‌صدم ثانیه، یک زبان چسبنده بیرون می آید و طعمه را قاپ می زند و می‌بلعد. دید این حیوان در قیاس با خزندگان دیگر نسبتاً تیز است. آفتاب‌پرست می‌تواند از فاصله ۱۰ متری حشرات کوچک را شناسایی کند.