احمدکاظم زاده -روزنامه واشنگتن پست با انتشار یک مقاله اختصاصی اذعان کرده است که آمریکا از بیشتر واحدهای نیروهای هوایی حاضر در عملیات بمباران هوایی در یمن حمایت می کرده است. تحلیل و ارزیابی های واشنگتن پست و موسسه حقوق بشر دانشکده حقوق دانشگاه کلمبیا تصویر کاملی را از عمق و گستردگی حمایت های آمریکا از کمپین هوایی ائتلاف سعودی ترسیم و فاش می کند که بخش اصلی حملات هوایی را جت هایی انجام داده اند که ساخت آمریکاست، آمریکا آن ها را تعمیر می کند و به فروش می رساند و همچنین خلبانانی که ارتش آمریکا آن ها را آموزش داده است. تحلیل و ارزیابی اعلامیه های عمومی قراردادها نشان می دهد آمریکا سلاح، آموزش و پشتیبانی نگهداری را در اختیار اکثر واحدهای جنگنده در نبرد یمن قرار داده است. واشنگتن پست دریافته که حدود 94 قرارداد آمریکایی به سعودی ها و اماراتی ها از زمان شروع جنگ اعطا شده است. این افشاگری دست کم از دو بُعد قابل بررسی و تحلیل است: نخست چرایی انتشار این مقاله در مقطع زمانی کنونی و دوم چرایی و گستره مشارکت آمریکا در جنگ یمن  . درباره چرایی افشاگری روزنامه واشنگتن پست به نظر می رسد این اقدام در همراهی با مخالفت های جاری در آمریکا با سفر «بایدن» به عربستان و دیدار با «بن سلمان» صورت گرفته است که سرویس های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا نقش وی را در قتل فجیع «خاشقچی» ستون نویس روزنامه واشنگتن پست تایید کرده اند. هرچند گفته می شود جو بایدن به دلیل نیاز به افزایش نفت عربستان برای جبران کاهش نفت روسیه بعد از جنگ اوکراین از مواضع وعده های انتخاباتی خود دال بر مجازات عربستان و شخص بن سلمان دست کشیده است اما به نظرمی رسد این تمام ماجرا نیست بلکه لابی اسرائیلی با کشاندن پای بایدن به ریاض می خواهد مابه ازای آن را در کشاندن پای ریاض به جرگه سازش و عادی سازی رابطه با این رژیم نشان دهد. درباره چرایی و گستره مشارکت آمریکا در جنگ یمن باید گفت که این مشارکت از زمان دموکرات ها آغاز شد و در آن مقطع عربستان در ازای تلاش دولت وقت «باراک اوباما» برای امضای موافقت نامه هسته ای با ایران از آمریکا مابه ازا می خواست و با تجاوز به یمن می خواست آن را به مابه ازای خود تبدیل کند و به همین دلیل «عادل جبیر» وزیرخارجه وقت عربستان بیانیه توجیه اشغال یمن را نه از ریاض بلکه از واشنگتن صادر کرد. قولی که عربستان به آمریکا داد، این بود که عملیات اشغال یمن در همان چند روز اول به پایان خواهد رسید اما اکنون جنگ وارد هشتمین سال خود شده است. در واقع چشمداشت های ارضی عربستان و امارات به خاک یمن که هر دو بخش های مهمی از اراضی این کشور را در جنوب و شرق تحت اشغال خود دارند، دلیل موجهی است که از همان ابتدا اهداف اشغالگرانه در کار بوده و قدرت گیری انصارا... بهانه ای بیش برای جامه عمل پوشاندن به این تجاوز و مطامع ارضی نبوده است و از این دید مشارکت آمریکا در جنگ یمن تنها به تامین نیازهای تسلیحاتی دولت های اشغالگر محدود نبوده بلکه اساسا بستر اشغال و تطویل جنگ یمن و همچنین زمینه های تجزیه و تقسیم آن را برای تغییر نقشه خاورمیانه فراهم کرده است.

 نیکولاس میلر کارشناس آمریکایی عدم اشاعه هسته‌ای، معتقد است جنگ اوکراین نشان داد سلاح هسته‌ای با وجود بازدارندگی، محدودیت‌هایی را نیز برای قدرت‌های بزرگ در بر دارد. میلر نوشته است: «جنگ اوکراین به طور همزمان، قدرت و محدودیت‌  سلاح‌های هسته‌ای را نشان داد. این سلاح‌ها می‌توانند قدرت‌‌های بزرگ را از دخالت [مستقیم] علیه شما باز دارند اما از اعمال خسارت‌های سنگین توسط قدرت‌های کوچک جلوگیری نمی‌کند و همچنین قدرت‌های بزرگ را نیز از زخمی‌کردن شما به صورت غیرمستقیم باز نمی‌دارد.»

 آمریکا و اروپا طی دهه گذشته با تحریم نفت ونزوئلا درصدد سرنگونی دولت چپگرای این کشور بودند اما اکنون دست نیاز به سوی کاراکاس دراز کرده اند. در این خصوص، شرکت‌‌ های نفتی ایتالیایی «اِنی» و اسپانیایی «رسپول» ضمن دریافت مجوز از آمریکا برای واردات نفت ونزوئلا، خواهان همکاری این کشور شده اند. طی چند ماه گذشته، با آغاز جنگ روسیه و اوکراین، کشورهای اروپایی تحریم نفت روسیه را به منظور تنبیه و فشار اقتصادی به این کشور در دستور کار قرار دادند اما این اقدام عملا آن ها را که به شدت به واردات نفت روسیه وابسته هستند، تحت تاثیر قرار داده است. از این رو، وزارت خارجه آمریکا با ارسال نامه‌ ای به دوشرکت نفتی انی و رسپول اعلام کرد  می‌ توانند از ماه آینده، واردات نفت ونزوئلا را از سر بگیرند؛ وارداتی که از دو سال پیش و تحت فشار سنگین تحریم‌های نفتی واشنگتن علیه کاراکاس متوقف شده بود. در واقع دولت «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا امیدوار است نفت خام ونزوئلا بتواند به اروپا کمک کند تا وابستگی خود را به روسیه کاهش دهد و همزمان، برخی محموله های نفتی ونزوئلا، به چین نیز صادر نشود. این در حالی است که وابستگی نفتی اروپا به روسیه سبب شده طی دوماه گذشته، قیمت سوخت و حامل های انرژی در کشورهای اروپایی افزایش یابد و به تبع آن، سایر بخش های اقتصاد نیز ضربه ببینند به طوری که رشد اقتصادی در بیشتر کشورهای اروپایی طی این مدت به شدت کاهش یافته است. روسیه پس از آمریکا و عربستان سعودی، سومین تولید کننده بزرگ نفت در جهان و نخستین تامین کننده حامل های انرژی اروپاست به طوری که روسیه از حدود 5میلیون بشکه نفتی که روزانه صادر می کند، بیش از نیمی از آن به اروپا ارسال می شود. در واقع 45 درصد منابع انرژی اروپا توسط روسیه تامین می شود. اکنون آمریکا و اروپا در حالی از مواضع خصمانه خود دربرابر ونزوئلا کوتاه آمده اند که به شدت به منابع انرژی این کشور نیازمند هستند. مقامات آمریکایی طی ماه های گذشته تلاش هایی را برای  برقراری ارتباط دوباره با ونزوئلا آغاز کردند. فرستادگان دولت آمریکا در ماه مارس بالاترین سطح مذاکرات خود را طی سال‌های اخیر با طرف ونزوئلایی انجام دادند و کاراکاس نیز پس از این مذاکرات، دو شهروند آمریکایی زندانی در ونزوئلا را آزاد کرد. البته افزایش قیمت نفت و اصلاحات دولت نیکلاس مادورو رئیس جمهوری ونزوئلا به نفع اقتصاد این کشور بوده است. دولت ونزوئلا با بازگشایی اقتصاد، در جهت فروش سهام شرکت های دولتی ورشکسته گام هایی برداشته است.فضای کسب وکار بهبود یافته و حتی صحبت از بازگشت ونزوئلایی هایی است که در طول سالیان اخیر به دلیل معضل فقر، خاک این کشور را ترک و به سایر کشورهای همسایه مهاجرت کرده بودند. سازمان های بین المللی از جمله سپال (کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب) و کردیت سوئیس از رشد اقتصادی ونزوئلا در سال جاری بین 5تا 20  درصد خبر داده اند. اکنون کشورهای اروپایی نیز در راستای رفع کمبود انرژی حاصل از سیاست های تحریمی علیه روسیه، دست نیاز به سوی ونزوئلا و برخی دیگر از کشورهای تولید کننده نفت دراز کرده اند، موضوعی که در واقع نشان دهنده ناکارآمدی سیاست های تحریمی غرب در بلند مدت است.

دوماهنامه نشنال ریویو در تازه ترین شماره خود به بحران تورم در آمریکا پرداخته است. این نشریه با انتخاب تیتر «فشار را متوقف کنید»، یکی از دلایل اصلی افزایش تورم در آمریکا را سیاست های مالی و کمکی دولت جو بایدن می داند. این مجله همچنین معتقد است دیگر سیاستمدارانی که در این راه می توانند به حل این مشکل کمک کنند نیز تاکنون خوب عمل نکرده و فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) هم در جنگ خود با تورم در آمریکا با تمام توان عمل نکرده است.

هواپیمای حامل وزیر خارجه روسیه در اتفاقی عجیب اجازه پیدا نکرد از کشورهای همسایه صربستان عبور کند و در نشست بلگراد حضور یابد. این رخداد کم سابقه با اعتراض شدید مقامات روس همراه شده است. گریگوری کاراسین رئیس کمیته امور بین الملل شورای فدراسیون این کشور نوشت: سرگئی لاوروف چقدر برای اروپا ترسناک است که ندادن اجازه عبور به هواپیمای او برای بلغارستان، مونته نگرو و مقدونیه این قدر خوشحال کننده است. ماریا زاخاروا سخنگوی وزارت خارجه روسیه هم نوشت: اشتباه شما این جاست که خیلی خودخواهید و فکر می کنید خودتان در مرکز جهان هستید و ملل دیگری در کار نیستند. شما این حق اخلاقی را ندارید که به کسی چیزی یاد دهید. به نظر می‌رسد مخالفت این کشورهای نه چندان مطرح اروپایی با عبور وزیر خارجه روسیه، تنش‌ها میان مسکو و بروکسل را به سطح جدید و بی‌سابقه‌ای رسانده است.

در کاریکاتوری، تصویر یک فیل که نماد حزب جمهوری خواه است، در میان انبوه افرادی که با سلاح به دورش حلقه زده‌اند، نشان داده شده است. این فیل به نمایندگی از حزب جمهوری خواه، زمانی که جامعه آمریکا با موضوع خشونت مسلحانه و کشتارهای دسته‌جمعی مواجه است، اعلام می‌کند که تنها مشکل، وجود تعداد زیادی دَر، برای مکان‌هایی مثل مدارس است و صرفاً این موضوع علت کشتارهای اخیر است.