صابر گل عنبری -حاکمان وقتی با مدیریت ناکارآمد خود چنان شرایط رقت بار تحمل ناپذیری را بر جامعه تحمیل میکنند، در توجیه وضع بحرانی خودساخته و گریز از مسئولیت، چنان فرافکنانه زمین و زمان را به هم میدوزند که به قول حافظ عِرض خود میبرند و زحمت خلق میدارند. عبدالفتاح سیسی رئیس جمهور مصر از این دست حکام است که با وعده ساخت مصری نو در سال 2013 طی کودتایی قدرت را به دست گرفت؛ اما مصری ساخته نشد که هیچ، بلکه همان مصر نیمه جان هم به نفس نفس و احتضار افتاد. این سالها و به ویژه در یکی دو سال اخیر، گرانی و فشار اقتصادی ،طاقت مصریها را طاق کرده، اما سیسی در مواجهه با این بحران یک بار میگوید که10 سال است جز آب در یخچال منزل شان چیزی ندارند! و چند روز پیش نیز با تشبیه وضعیت کنونی کشورش به محاصره سه ساله پیامبر و یارانش در شعب ابی طالب از «خوردن برگ درخت» گفت و به نوعی مردمان کشورش را به تحمل گرسنگی و خوردن برگ درختان توصیه کرد. سخنان اخیر او موجی از انتقاد و ریشخند را به دنبال داشته که هنوز هم ادامه دارد. جدا از استفاده ابزاری از دین در خدمت قدرت، اما به گفته مصریها هیچ شباهتی میان واقعه شعب ابی طالب و شرایط امروز مصر نیست؛ نه سیسی پیامبر گونه زندگی میکند که با خانوادهاش چون مردمان گرسنه برگ درخت بخورد و نه این که مصر امروز دشمنی دارد که آن را محاصره کند و اتفاقا بهترین روابط را با اسرائیل، آمریکا و قدرتهای دیگر دارد، اما حتی اگر پای محاصره و دشمنی در کار بود، مادامی که فاصله زندگی مسئولان و حاکمانش با مردم عادی از فرش تا عرش است و خود به یغما میبرند و خلق را به صبر دعوت میکنند، باز این تشبیهات خریداری نداشت و وقعی نمیافکند.