تیم رهبر اپوزیسیون محبوس روسیه در یک گزارش جدید جنجالی افشا کرد، ظاهرا وزیر امور خارجه این کشور هزینه سفر معشوقه‌اش با وی در سفرهای دیپلماتیک رسمی به تقریبا ٢۴ کشور جهان را تامین کرده است.سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه ٧١ ساله روسیه متاهل است و ثمره ازدواجش یک دختر است. "سوتلانا پولیاکووا"، معشوقه‌اش یک بازیگر و یک رستوران‌دار است که هیچ گونه صلاحیت و ویژگی که بتواند وابستگی و ارتباط ظاهری‌اش با وزارت امور خارجه را توجیه کند، ندارد./ایسنا

صابر گل عنبری-عبدالعزیز بوتفلیقه  یا به تعبیر الجزایری‌ها «بوتف»رئیس جمهور سابق الجزایر در 84 سالگی درگذشت. او زندگی پرفراز و نشیبی داشت. کمتر از بیست سال داشت که به انقلاب الجزایر علیه استعمار فرانسه پیوست و نام انقلابی "عبدالقادر" را برای خود برگزید. انقلابی باهوشی بود و در همان اوایل، با رهبران انقلاب و فرماندهان ارتش آزادی‌بخش روابط نزدیکی پیدا کرد و رفته رفته با رئیس جمهور اسبق الجزایر هواری بومدین آشنا شد و صمیمیتی میان آن‌ها شکل گرفت. در 25 سالگی در اولین دولت پس از استقلال وزیر جوانان و ورزش و سپس در سال 1963 وزیر خارجه شد و جوان‌ترین وزیر خارجه در جهان لقب گرفت. در سال 1974 که ریاست بیست و نهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل را به عهده داشت به یاسر عرفات رهبر فقید ساف برای سخنرانی تریبون داد و هیئت اسرائیلی را از نشست بیرون کرد.16 سال وزیر خارجه بود و در این مدت به دیپلماسی الجزایر اعتبار و رونق بخشید و با حمایت الجزایر در این دوران از جنبش‌های آزادی‌بخش و استقلال‌خواه در آفریقا و جهان، نام بوتفلیقه پرآوازه گشت. سودای جانشینی بومدین داشت، اما پس از درگذشت بومدین در سال 1978، سرهنگ شاذلی بن جدید انتخاب شد و بوتفلیقه قربانی سیاست "بومدین زدایی" وی گشت. بعد از آن انزوا پیشه گرفت و به خارج رفت تا این که پس از کودتای 1992 ارتش علیه اسلام‌گرایان به قدرت رسیده، نظامیان برای شکستن انزوای بین‌المللی الجزایر به سراغش رفتند و مناصبی به او پیشنهاد دادند، اما نپذیرفت. در سال 1999 در قامت رئیس جمهور وارد کاخ "المرادیه" الجزایر شد. در انتخابات جنجالی آن سال، علاوه بر حمایت رسمی، از حمایت احزاب اسلامی همچون "مجتمع السلم" (اخوان المسلمین) و احزاب ملی‌گرا چون جبهه آزادی بخش ملی برخوردار شد و در حالی بر کرسی ریاست جمهوری نشست که شش رقیب وی در روز رای گیری کنار رفتند. بوتفلیقه لیبرال مسلک بود و چهار دوره متوالی رئیس جمهور بود. همه انتظار داشتند که پس از "دهه سیاه" جنگ داخلی، الجزایر در عهد وی به کشوری توسعه یافته از حیث اقتصادی و سیاسی تبدیل شود، اما امروز توده مردم بر این باور هستند که وی این فرصت را با وجود فراهم بودن شرایط و آرامش سیاسی از کف داد. علت هم در شکل‌گیری کانون و کارتل فسادی پیرامون بوتفلیقه نهفته بود که بر مقدرات و سرنوشت ملت چیره گشت و هم و غمش نه مردم بلکه اختلاس، ثروت‌اندوزی و نابودی هر گونه فرصت رشد و توسعه بود. در سال‌های اخیر پس از استعفای بوتفلیقه، پرونده‌های فساد مالی کلان نزدیکان وی یکی پس از دیگری رو افتاد. بوتفلیقه در سال 2007 هدف ترور نافرجام القاعده قرار گرفت. وی در چهار دوره ریاست جمهوری خود از نفوذ ارتش و اطلاعات در سیاست و قدرت کاست و تعداد زیادی از ژنرال‌های پرستاره به ویژه عوامل کودتای 1992 همچون ژنرال محمد العماری، اسماعیل العماری و محمد تواتی و همچنین ژنرال محمد مدین مرد پرنفوذ دستگاه اطلاعاتی را برکنار کرد. در کنار آن نیز پس از حوادث خشونت‌بار سال 2001 راه گفت وگو با اقلیت آمازیغ را در پیش گرفت و زبان آمازیغی را به عنوان زبانی ملی به رسمیت شناخت تا این که در سال 2014 این شناسایی شکلی رسمی و قانونی‌تر به خود گرفت و به عنوان زبانی ملی و رسمی پذیرفته شد و این خواسته آمازیغی‌ها در طول 5 دهه برآورد شد، اما بوتفلیقه با وجود خاطره خوشی که توده الجزایری‌ها از آوازه دیپلماتیک و برخی اقداماتش داشتند، این سرمایه اجتماعی را رفته رفته با پافشاری بر ماندن در قدرت از طریق اصلاح قانون اساسی از دست داد و این سرمایه زمانی بیشتر در معرض زوال قرار گرفت که بیماری وی در سال 2013 عود کرد و به بیمارستان نظامی وال دوگراس در پاریس منتقل شد، اما همچنان سودای ماندن در قدرت داشت و در انتخابات 2014 نامزد شد. ناگفته هم نماند که اطرافیان وی به ویژه برادرش سعید بوتفلیقه نقش مهمی در این تصمیمات داشتند و گویا این گونه او را اقناع کرده‌ بودند که ماندنش در قدرت برای بقای الجزایر ضرورت دارد؛ در حالی که می‌خواستند در لوای ریاست جمهوری پیرمردی سالخورده و بیمار به کار چپاول خود ادامه دهند. به هر حال، مشکلات انباشته شده داخلی و بغرنج‌تر شدن وضعیت جسمانی بوتفلیقه از 2016 و پافشاری وی بر ماندن در قدرت تا عزیمت از "قصر به قبر" سرانجام مردم را به خیابان‌ها کشاند تا این که در فوریه 2019 ناگزیر به استعفا شد. البته ناگفته نماند که در جریان ماه‌ها، اعتراض های خیابانی که به استعفای بوتفلیقه منجر شد، خون از دماغ معترضی جاری نشد و آن‌ها بدون تلفات به ریاست جمهوری وی پایان دادند؛ البته در این مهم سپهبد احمد قاید صالح فرمانده فقید ارتش الجزایر که در دسامبر 2019 از دنیا رفت، نقش مهمی داشت. وی به کلیه نیروهای ارتش، امنیتی و پلیس دستور داده بود که حتی یک گلوله به سمت مردم شلیک نشود.

تیتر یک روزنامه فرانسوی "لوموند""زیردریایی ها : بحران بین پاریس و واشنگتن آغاز می شود""ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا از ایجاد یک مشارکت استراتژیک و هسته ای بی سابقه در منطقه هند- پاسیفیک خبر دادند""این اتحاد که برای استرالیا با یک جهش بزرگ تکنولوژیکی و نظامی انجام می شود برای مقابله بهتر با نفوذ چین است"بنابراین کانبرا از خرید 12 زیردریایی ساخت فرانسه انصراف داد، «قرارداد قرن» که در سال 2016 و برای مدت 50 سال منعقد شد""فراتر از ضربه [خنجر از] پشت استرالیا به گفته ژان ایو لودریان [وزیر امور خارجه فرانسه]، فلورانس پارلی [وزیر نیروهای مسلح فرانسه]،نبود انسجام متحد آمریکایی را محکوم می کند""از دست دادن این قرارداد 35 میلیارد یورویی، از جمله 8 میلیارد برای فرانسه، عقب گردی بزرگ برای صنعت است".

‏تلویزیون اسرائیل با‌ انتشار تصویر این‌ قلاب آویز لباس اعلام کرد‌ که شش اسیر فلسطینی زندان فوق امنیتی جلبوع از این وسیله برای حفر کانال استفاده کرده بودند.