رئیس‌جمهور آمریکا و نخست‌وزیر عراق در پایان گفت‌وگوهای خود بیانیه‌ای مشترک صادر کردند که در این بیانیه بر پایان حضور نظامی آمریکا در عراق در انتهای ۲۰۲۱ میلادی تاکید شده است اما هیئت‌های دو طرف تصمیم گرفتند که روابط امنیتی به‌صورت کامل به نقش آموزشی، مستشاری، حمایتی و اطلاعاتی تبدیل شود. پیش از این نیز رئیس‌جمهور آمریکا در دیدار با نخست‌وزیر عراق گفته بود نقش ما در عراق، تنها در دسترس بودن به منظور تداوم آموزش و یاری‌رسانی برای مقابله با داعش خواهد بود. این درحالی است که پارلمان عراق در دی سال ۹۸، در پی اقدام جنایتکارانه آمریکا در ترور سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس، طرح اخراج نظامیان آمریکایی از خاک این کشور را تصویب کرد؛ اما با این حال، آمریکا همچنان بر نقض این مصوبه و باقی ماندن در خاک عراق اصرار می‌ورزد. به‌رغم اظهارات مقامات آمریکایی و عراقی درباره محدود شدن مأموریت نظامیان بیگانه به آموزش و اقدامات مستشاری به نیروهای عراقی، گرو‌ه‌های مقاومت عراق نیز با اشاره به ورود گسترده کاروان‌های لجستیکی آمریکایی به خاک این کشور و مشارکت نیروهای آمریکایی در عملیات‌های نظامی عراق، تأکید دارند که این اقدامات نمی‌تواند بیانگر محدود شدن مأموریت نظامیان آمریکایی باشد. به نوشته الوقت، مجموع فعل و انفعالات کنونی در کانون توافق اخیر استراتژیک میان واشنگتن و بغداد به وضوح نشانگر آن است که آمریکایی‌ها در پی باقی ماندن در عراق به بهانه حضور مستشاری و نقش حمایتی هستند. همچنین، به طور ملموس این کشور حمایت از نیروهای پیشمرگ در اقلیم کردستان را مدنظر قرار داده که به وضوح نمایانگر نقشه راه کاخ سفید برای تداوم تاثیرگذاری بر معادلات سیاسی کشور عراق است. در حقیقت واشنگتن در ادامه رویکرد سابق خود، قصد دارد از هر طریق ممکن زمینه تداوم حضور خود در عراق را حفظ کند و از سوی دیگر، عمده نیروهای سیاسی عراقی نیز به وضوح بر اراده خود برای دور نزدن قانون اخراج نظامیان خارجی از عراق تاکید دارند. آن‌ها باقی ماندن نظامیان آمریکایی در عراق را با هر عنوانی که باشد، برنمی‌تابند و خواهان خروج کامل سربازان این کشور هستند. در همین راستا شاهد هستیم که برخی جریان‌های ضدآمریکایی تاکید کرده‌اند تا زمانی که نظامیان اشغالگر خارجی به طور کامل از عراق خارج نشوند، حاضر به پایان دادن به حملات خود نیستند. همین موضوع را می‌توان به مثابه دوئلی تمام عیار میان خارج نشدن و کوتاه نیامدن در برابر تداوم حضور ارزیابی کرد.

 درس‌های تاریخی برای عراقی‌ها

اما نکته بسیار مهم در خصوص تلاش برای مشروعیت بخشیدن به تداوم حضور نیروهای خارجی در خاک عراق با عنوان حضور مستشاری و مسئولیت آموزشی، تجربه کاملاً شکست خورده سپردن مسئولیت سازمان دهی و آموزش ارتش به آمریکاست که به وضوح در مقابل دیدگان افکار عمومی مردم منطقه و جهان  در تحولات ماه‌های اخیر افغانستان روی می‌دهد. آمریکا و ناتو در حالی برای سال ها مسئولیت آموزش و تجهیز نیروهای ارتش افغانستان را با اعلام صرف بودجه‌های کلان داشته‌اند که این ارتش اندکی پس از اعلام خروج ناتو از جنگ افغانستان بیشتر مناطق تحت کنترل خود را به طالبان واگذار کرده است. این تجربه را مردم عراق در برهه زمانی ظهور داعش نیز به خوبی مشاهده کردند یعنی زمانی که ارتش تعلیم یافته توسط آمریکا تاب مقاومت در برابر تروریست‌های داعشی را نداشت و این گروهک تروریستی توانست در اندک زمانی بخش وسیعی از شهرها و مناطق عراق را به کنترل خود درآورد و جنایات فجیعی را مرتکب شود. بدون تردید همان گونه که ارتش و نیروهای حشد الشعبی در یک سال گذشته توانستند به خوبی سناریوی طراحی شده ظهور مجدد داعش را سرکوب و در نطفه خفه کنند، امروزه نیروهای نظامی عراق در موضوع آموزش مهارت‌های نظامی نیازی به پذیرش زیردست بودن و اطاعت از نظامیان خارجی   ندارند.