یادداشت
تعداد بازدید : 63
کرونا و جایگزین سفرهای نوروزی
نویسنده : کورش شجاعی shojaee@khorasannews.com
سفرهای نوروزی یکی از جدی ترین برنامه های اکثر خانواده هاست. امسال اما شیوع گسترده ویروس کرونا در بیشتر کشورهای جهان از جمله ایران، موجب به وجود آمدن مشکلات فراوان در زندگی مردم شده است، به گونه ای که به گفته متخصصان، ماندن در خانه و رعایت بهداشت فردی و جمعی به عنوان اولویت اساسی و شرط اصلی کمک به مهار و کنترل بیماری کووید 19 است. بنابراین در شرایط فعلی که جز به ضرورت نباید از خانه بیرون آمد، به طریق اولی و به حکم عقل و شرع و انصاف و وجدان باید سفرها نیز تا مدتی تعطیل شود، اما آیا در چنین وضعیتی می توان جایگزین های مناسبی برای سفرهای نوروزی پیدا کرد؟ قطعا چنین است. در این نوشتار به اجمال به چند مورد اشاره می شود.
1 – وقتی در شرایطی از جمله شرایط کنونی که سلامت و جان انسان ها در خطر است، عقل و شرع حتی واجبات الهی از جمله «مراسم حج» منظور حتی حج واجب است – عمره که جای خود دارد – و نمازجمعه را تعطیل می کند و مستحبات موکدی مانند نماز جماعت، زیارت و حتی صله رحم و ... نیز به تعطیلی کشیده می شود، همگی نشان از اهمیت و اولویت حفظ جان در اسلام دارد. قدرمسلم تعطیل کردن سفرهای نوروزی وظیفه ای عقلی و وجدانی است که تک تک ما باید رعایت کنیم تا علاوه بر این که خود را از خطر ابتلا به این بیماری خطرناک برهانیم، وظیفه انسانی، شرعی و وجدانی خود را برای کمک به مهار این ویروس، قطع زنجیره ابتلا و کمک به مبتلا نشدن دیگران انجام دهیم تا در بیمار شدن دیگران و خدای ناکرده از دست رفتن و جان سپردن عزیزان و هم وطنانمان سهم و نقشی نداشته باشیم.
2 – یکی از بهترین کارهایی که می توان انجام داد، همنشینی و مجالست بیشتر و صمیمی تر با اعضای خانواده است. حتما هر یک از ما به دلایل مختلف از جمله مشکلات اقتصادی و درگیری های متعددی که برایمان درست کرده اند! یا خودمان درست می کنیم!...
آن قدر که لازم است با فرزند و همسر و پدر و مادر خود حتی همصحبت نمی‌شویم چه رسد به شنیدن و گوش دادن به حرف ها، درد دل ها، آرزوها، امیدها و انتظارات یکدیگر. واقعا هر یک از ما چند نامه محبت آمیز به دختر و پسری که در خانه داریم یا به همسر یا به پدر و مادر خود نوشته ایم، چند بار با اعضای خانواده خود جلسه مشورتی درباره مسائل گوناگون گذاشته ایم، هر یک از ما با ارتباط گیری موثر چقدر استعدادها، تمایلات و آرزوهای فرزندان خود را می شناسیم، چقدر با همسر، دختر، پسر، پدر و مادر خود رفیق هستیم؟! آیا این مدت در خانه ماندن اجباری فرصتی مناسب برای احیای این موارد ضروری در خانه نیست؟ فرصتی برای صمیمی تر شدن، بهتر درک کردن و شناختن یکدیگر، مهربان تر شدن و شکرگزاری بیشتر؟!
3 – تفکر؛ این مدت می تواند فرصتی مناسب برای تفکر بیشتر درباره مسائل گوناگون باشد، فکر کردن درباره صنع الهی، دلیل خلق و زندگی و این که از کجا آمده ایم، چرا آمده ایم و به کجا می رویم؟ جایگاه انسان در نظام خلقت، شأن و منزلت انسان در دستگاه آفرینش، اندیشه و تدبر در آیات و کلام وحی، تفکر درباره نعمت‌های بی شمار حضرت باری تعالی، اندیشیدن به آینده و اهداف، تلاش برای تعمیق شناخت و معرفت جهان هستی و ... همه و همه گرچه نیاز همیشگی خوب زیستن است، اما در چنین شرایطی بیشتر می توان به این مهم همت گمارد.
4 – بی تعارف می دانیم که متاسفانه و به دلایل گوناگون، میزان مطالعه کتاب در جامعه بسیار اندک و به گفته برخی کارشناسان در حد چند دقیقه در روز است. آیا این «خانه نشینی اجباری و البته عقلانی» فرصتی مناسب برای مطالعه، ارتقای سطح شناخت و آگاهی، افزایش معرفت و رمزگشایی از رازهای جهان و خلقت و مطالعه درباره مسائل گوناگون جهان و جوامع بشری و چگونه زیستن و به اهداف رسیدن نیست؟!
5 – در این فرصت می توانیم با ادبیات گرانسنگ و قند پارسی و شعر ناب ایرانی آشتی کنیم، شاهنامه خوانی اعضای خانواده، حافظ و سعدی خوانی و ترنم اشعار بزرگان ادب پارسی ضمن غنی سازی این اوقات، هر یک از ما خصوصا فرزندانمان را با شاهکارهای ادب ایران زمین و «هویت» فرهنگ و تمدن این کهن بوم و بر آشناتر می کند.
6 – در این مدت می توان ساعاتی را به مدون کردن برنامه های زندگی در امور گوناگون پرداخت و برای آینده هر یک از اعضای خانواده، برنامه ای منسجم برای تفکر، تحصیل، مطالعه، کار، ورزش، فعالیت های اجتماعی، تفریح، سرگرمی و ... نوشت.
7 – این مدت همچنین فرصت مناسبی برای مشورت های خانوادگی در امور گوناگون است.
8 – در این مدت می توان در هر خانه ای در حد اعضای خانواده «عصرجدید»ی راه انداخت! بگذاریم همه اعضای خانه بگویند، بخوانند، بنویسند، پیشنهاد بدهند و خودی نشان دهند!
9 – اکثر ما ،خصوصا خانم های خانه و دختران با کم تحرکی مفرط مواجه هستند، از این فرصت می توان برای ورزش کردن و ایجاد نشاط در خانه نهایت بهره را برد، با هم و در کنار خانواده.
10 – بازی کردن با بچه ها را از یاد نبریم. در این مدت «کودک درون» خود را فعال تر کنیم، انواع بازی های فکری و ... را در خانه راه اندازی و حتی ابداع کنیم. 11 – سخن گفتن و سخنوری، خاطره نویسی و نوشتن، شعر گفتن، دکلمه کردن و ده ها کار مفید دیگر را نیز می توان در کنار خانواده تمرین کرد تا فرزندانمان برای سخن گفتن در جمع ها و حتی کلاس های درسی خود، دچار خجالت ، ترس و استرس نشوند.12 – آشتی با خدا، انس با قرآن، تدبر در احادیث و روایات، اندیشه در سخن بزرگان جهان و عمل بیشتر و دقیق، لوازم رشد و تعالی و پیشرفت علمی و معنوی و حرکت به سوی تکامل نیز در این شرایط بیش از همیشه هم می تواند ما را در مسیر رشد قرار دهد، هم بیش از این ها قدردان و شاکر نعمت های الهی گرداند و آینده ای روشن تر برای زندگی مان ترسیم کند. کرونا نیز می میرد و تمام می شود و این انسان است که همچنان می تواند با توکل و تفکر و اندیشه و عقل و ایمان در بیکران هستی سیر کند ودر همه زمینه ها در حد «گل سرسبد آفرینش» بودن و «اشرف مخلوقات» ظهور و تجلی پیدا کند.
دانلود تمام صفحات این نسخه
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
غفوریان- در کنار تمامی خبرهایی که این روزها درباره کرونا منتشر می شود که احتمالا خیلی از آن ها خوشایند نیستند، اما سیستم بهداشت و درمان کشور و البته دانشمندان داروساز در ایران و دیگر کشورها نیز بیکار ننشسته اند و در مسیر سرعت بهبود و درمان مبتلایان، اکنون به موفقیت های خوبی رسیده اند. اگرچه هیچ سیستمی هنوز اعلام نکرده به داروی ضدکرونا دست یافته اما خبرها در این باره امیدوارکننده است.
.jpg)
