واکنش جو بایدن، نامزد انتخابات آمریکا به استیضاح ترامپ:ترامپ از قدرتش سوءاستفاده کرد، سوگند مربوط به سمت اش را نقض و به کشورمان خیانت کرد. اما در ایالات متحده آمریکا هیچ‌کس مافوق قانون نیست-حتی رئیس‌جمهور.

 

نازک الحریری گران ترین لباس جهان را خرید.به نوشته روزنامه لوکزامبورگ نازک الحریری همسر رفیق حریری، لباسی به ارزش هفت میلیون و ۲۰۰ هزار یورو خریده است که کار طراح مد لبنانی، ایلی صعب است. در این لباس چهار میلیارد تکه الماس به کار رفته است.کاربران زیادی درفضای مجازی به این موضوع اعتراض کردند.

 

استیضاح ترامپ تیتر یک روزنامه‌های آمریکایی

 

حدود 50 روز پس از استعفای «سعد الحریری»، «میشل عون» رئیس‌جمهور  لبنان، «حسّان دیّاب» را مأمور تشکیل کابینه کرد. دیاب در جلسه  پارلمان، 69 رأی به دست آورد. «نواف سلام» گزینه دیگر بود که 12 رأی آورد. 44 نماینده نیز گزینه‌ای برای نخست‌وزیری معرفی نکردند.  دیاب 60 ساله، استاد دانشگاه آمریکایی بیروت است و در فهرست 60 نفره‌ای که به تازگی به عنوان چهره‌های تکنوکراتِ دارای شرایط حضور در دولت لبنان از سوی این دانشگاه منتشر شد، نام وی نیز وجود داشت. دیاب به لحاظ سیاسی چهره‌ای مستقل محسوب می‌شود که وابستگی حزبی خاصی به جریان‌های سیاسی لبنان ندارد. از سوی دیگر سابقه فساد مالی در پرونده وی نیز دیده نمی‌شود. تا پیش از انتخاب دیاب، شرایط داخلی لبنان یک بازی باخت-باخت بود. البته در این میان حزب‌ا... و شخص سید حسن نصرا... کمتر و حریری بیشتر بازنده بودند. اما با رویدادهای کنونی، حداقل به صورت موقت موازنه به سمت حزب‌ا... تغییر کرده است. حزب‌ا... اگرچه به دنبال رأی‌آوری مجدد حریری -البته بدون معرفی از جانب خودش- بود ، اما در شرایط فعلی، انتخاب وی به معنای دست برتر هشت مارس و حزب ا... لبنان  است که از دیاب حمایت کرده است. گزینه‌های دیگری که جعجع و جنبلاط به دنبال آن بودند، روابط مستحکمی با آمریکا داشتند و رأی‌آوری آن‌ها، تهدید جدی برای منافع حزب‌ا... بود.دراین میان، حریری را شاید بتوان بازنده اصلی تحولات اخیر دانست. وی که برای ماندن در قدرت، سه گزینه مطرح برای نخست‌وزیری را با کارت دارالفتوا سوزاند، نه‌تنها از سوی واشنگتن و ریاض چندان حمایت نشد، بلکه همراهی متحدان همیشگی خود به‌ویژه جعجع را نیز از دست داد. جعجع به طور آشکار به حریری اعلام کرده بود به وی رأی نمی‌دهد. بنابراین شاید تحولات اخیر را بتوان آغاز پایانِ قدرت‌نمایی حریری در لبنان دانست. اگرچه وی هنوز هواداران خود را در میدان دارد. به همین دلیل شرایط فعلی لبنان همچنان ملتهب و سیال است. از ساعاتی پس از انتخاب دیاب، هواداران حریری به خیابان‌ها آمدند و ضمن مخالفت با گزینه منتخب، راه‌های ارتباطی و خیابان‌ها را بستند. این نشان می‌دهد که معادلات لبنان پس از تحولات اخیر، علاوه بر 8 و 14 مارس، ضلع سومی نیز دارد؛ خیابان‌ها.همزمان، سفر قریب‌الوقوع معاون وزیر خارجه آمریکا، احتمالاً حاوی هشدارهای مهمی برای دیاب خواهد بود. واشنگتن، لبنان را در دوگانه خروج حزب‌ا... از قدرت یا فروپاشی اقتصادی قرار داده است و این مهم‌ترین مسئله دولت آینده خواهد بود. هم‌اکنون نیز لبنان با چالش فرار سرمایه مواجه است. کشوری که بانک، بورس و گردشگری، منابع درآمدی‌اش هستند، حالا همه آن ها را در خطر می‌بیند. بانک‌های لبنانی در شرایط فعلی اجازه برداشت هفتگی بیش از 100 دلار از حساب‌های بانکی را به افراد نمی‌دهند. البته افراد می‌توانند پول‌های خود را با ارز محلی آن‌هم با نرخ هر دلار معادل 1500 لیر که مربوط به پیش از اعتراضات است، دریافت کنند (هم‌اکنون در بازار غیررسمی هر دلار بیش از 2 هزار لیر قیمت‌گذاری می‌شود) و این یعنی شرایطی که هیچ‌کس برای خروج سرمایه خود از بانک‌ها اقدام نکند. در مجموع به نظر می‌رسد نخست‌وزیر منتخب برای تشکیل کابینه، راه دشواری پیش‌رو دارد. فرایندی که ممکن است ماه‌ها به نتیجه نهایی نرسد. نحوه چینش چهره‌های سیاسی و تکنوکرات در کابینه، حساسیت‌های شدید المستقبل درباره برخی افراد مانند جبران باسیل، مداخلات خارجی و اعتراضات مردمی از جمله عوامل تعیین‌کننده در تشکیل کابینه خواهد بود. از این‌رو رویدادهای امروز را می‌توان پیروزی موقتی حزب‌ا... تلقی کرد و برای قضاوت نهایی باید به انتظار تحولات آینده نشست.

 

در لبنان در به در دنبال کسی برای نخست وزیری می گشتند که تظاهرکننده ها آرام شوند و نگویند باز یک نفر از همان چرخه قبلی روی کار آمد.حالا این کشورپس ازحدود دو ماه بحران، توانسته حسان دیاب را به عنوان نخست وزیر برگزیند که البته به نظر می رسد راه دشواری پیش رو داشته باشد . ورود دیاب به منزله کنار رفتن رسمی، اما اجباری سعد الحریری از قدرت است. همچنین نشان می دهد که تاکتیک «استعفا - چانه زنی و امتیازگیری بیشتر» الحریری ناشی از برآورد اشتباه وی از موقعیت دیگر گروه های سیاسی این کشور و البته ناشی از بازیگری وی در زمین قدرت های خارجی به خصوص عربستان بود که در نهایت نیز سبب خروج وی از قدرت شد.اما بحران لبنان همچنان ادامه دارد و نگرانی مردم از فقر و نبود امنیت سایه اش را گسترده کرده است.با این حال چالش های دیاب فقط مسائل معیشتی و اقتصادی نیست بلکه او با چالش مهمی در سیاست داخلی کشورش مواجه است که فضای سیاسی لبنان را بیش از گذشته دو قطبی می کند.چالشی مربوط به الگوی رفتاری جریان 14 مارس و به خصوص جریان المستقبل به ریاست سعد الحریری .حتی در جلسه اخیر پارلمان لبنان برای انتخاب نخست وزیر، 44 نماینده از جمله 18 نماینده وابسته به جریان المستقبل و15 نماینده جریان مسیحی «قوات اللبنانیه» به رهبری سمیر جعجع در رای گیری مشارکت نکردند.این الگوی رفتاری منفعلانه در قبال انتخاب نخست وزیر جدید به منزله این است که این جریان ها در فرایند تشکیل کابینه جدید نیز نه تنها همراهی نخواهند کرد بلکه احتمالاً کارشکنی نیز می کنند.هر چند اگر دیاب بتواند از چالش جدی سیاست داخلی عبور کند، باز هم نمی‌توان به حل بحران کنونی در درازمدت خوشبین بود و احتمالا شاهد دولتی با همان کارکرد قبلی باشیم و لو   پسوند تکنوکرات را یدک بکشد؛ مگر این که بتواند در آینده به اصلاحات ساختاری دست بزند که آن هم نیازمند توافق دو طیف سیاسی درگیر در لبنان یعنی 14 مارس و 8 مارس  است که قبل از این که اختلاف شان ریشه در اختلافات و دعواهای سیاسی داخلی داشته باشد، به تنشی بزرگ‌تر در سطح منطقه میان قدرت‌های حامی هر طیف و ائتلافی بر می‌گردد.

 

رئیس‌جمهور آمریکا  قیافه آدام شیف، رئیس کمیته اطلاعاتی این مجلس را که نقشی پیشرو در کلید زدن استیضاح علیه او داشت، مسخره کرد.ترامپ گفت: «برای من دیگر قیافه آدم‌ها اهمیتی ندارد. من درباره قیافه هیچ زن یا مردی صحبت نمی‌کنم. اما درباره این آدم، او جزو آدم‌های خوش‌قیافه‌ای نیست که من دیده‌ام.» ترامپ در ادامه ادای آدام شیف را درآورد و با تقلید لحن او گفت: "روز غمگینی برای آمریکاست. یک رئیس‌جمهور، کارمند روسیه است". (خنده حضار).

 

در دموکراسی‌های غیرمستقیم امروزی که نمایندگان مردم به‌جای آن‌ها در پارلمان ها تصمیم می‌گیرند، لزوماً مصوبات مجالس با نظر مردم حوزه انتخابیه مطابقت نمی‌کند. درحالی‌که طبق رأی‌دهی احتمالی مجلس سنا، 53 درصد سناتورها بر اساس منطق حزبی، علیه استیضاح ترامپ رأی خواهند داد اما در عمل بیش از 50 ‌درصد مردم ایالات به لحاظ عددی، موافق استیضاح ترامپ هستند.این در حالی است که در مجلس نمایندگان به دلیل آن که نمایندگان مجلس بر اساس نسبت جمعیت هر ایالت، انتخاب می‌شوند، نتیجه دقیق‌تر است.در سنای آمریکا در حالتی فرضی، نمایندگان 17 ایالت کوچک با جمعیتی معادل حدود 7 درصد کل جمعیت می‌توانند مانع استیضاح رئیس‌جمهور شوند که نمایندگان 33 ایالت و جمعیتی معادل 93 درصد کل مردم آمریکا، خواهان عزل رئیس‌جمهور هستند.هرچند درباره استیضاح ترامپ این عدد با این نسبت در مجلس سنا صادق نیست اما در عمل، به لحاظ عددی، اکثریت مردم ایالات موافق استیضاح ترامپ هستند اما نتیجه به نحو دیگری رقم خواهد خورد.

 

شریفی- «آن چه مرا نکُشد، نیرومندترم می‌سازد»؛ خطر افزایش همین قدرت بود که باعث شد دموکرات ها در ماه ها و روزهای گذشته همه جوانب استیضاح دونالد ترامپ را بسنجند. این که جمهوری خواهان مجلس نمایندگان آمریکا، در دو مرحله رای گیری برای استیضاح ترامپ پشت وی را خالی نکردند، به رئیس جمهورآمریکا چنان جسارتی داده که او برای رای گیری سنا بی تابی می کند. دونالد ترامپ در توئیتی نوشته: «بعد از این که دموکرات ها برای من حق برخورداری از هیچ گونه رویه جاری در کنگره را منظور نکردند، (تاکید می کنم) هیچ چیز؛ حالا می خواهند به سنا بگویند که کار محاکمه را چگونه پیش ببرد. عملا شواهد آنان صفر است و هیچ وقت دنبال این کار را نخواهند گرفت. آن ها دنبال راه فرار هستند. من خواستار محاکمه فوری خودم هستم.» ترامپ که مطمئن است سنای آمریکا با اکثریت جمهوری خواه (53 کرسی از 100 کرسی) هرگز به استیضاح او رای موافق نخواهد داد، در ادامه نوشت: «دموکرات‌های مجلس نمایندگان نتوانستند حتی یک رای از سوی جمهوری‌خواهان برای این فریب استیضاح به دست آورند. جمهوری‌خواهان هرگز این قدر متحد نبوده‌اند.» به همین دلیل ، برخلاف روند استیضاح در مجلس نمایندگان که جمهوری خواهان در پی توقف یا کند کردن آن بودند ، در جریان برپایی دادگاه در سنا، جمهوری خواهان به شدت از دادگاهی شدن ترامپ و صدور حکم برائت در کوتاه ترین زمان ممکن حمایت می کنند تا هر چه زودتر با مختومه کردن  این موضوع روی رقابت های انتخاباتی متمرکز شوند اما گویا دموکرات ها سعی دارند با طولانی کردن این روند، موضوع را تا انتخابات بکشانند. اصرار ترامپ برای برگزاری فوری جلسه استیضاح در سنا نیز از این منظر قابل تحلیل است .در رای گیری که بامداد پنج شنبه به وقت ایران برای استیضاح برگزار شد، همان طور که پیش‌بینی می‌شد ۲۳۰ نماینده درباره اتهام اول یعنی «سوءاستفاده از قدرت» علیه دونالد ترامپ رای دادند و ۱۹۷ نماینده این اتهام‌ علیه ترامپ را وارد ندانستند. درباره اتهام دوم یعنی «کارشکنی در کار کنگره» نیز ۲۲۹ نفر رأی موافق و ۱۹۸ نفر رأی مخالف دادند. به رغم تصویب طرح استیضاح، نانسی پلوسی، رهبر دموکرات ها و رئیس مجلس نمایندگان هنوز این مصوبه را به سنا نفرستاده است؛ همان دلیلی که باعث شده ترامپ درخواست تعجیل بدهد. مجلس نمایندگان آمریکا اکنون با خالی بودن چهار کرسی از مجموع ۴۳۵ کرسی خود، تنها ۴۳۱ عضو دارد. در این مجلس، دموکرات‌ها ۲۳۳ کرسی، جمهوری خواهان 197 کرسی و مستقل هم یک کرسی دارد.

خشم دموکرات ها از نماینده خائن

ترامپ باوجود استرسی که روزهای گذشته تحمل کرده بود، خوشی های این روز هایش پایان ندارد. چراکه نه تنها هم حزبی هایش به وی خیانت نکرده اند، بلکه یک «دموکرات خائن »در روز استیضاح به اردوگاه رقیب پیوسته است. جف وان درو، نماینده دموکرات ایالت نیوجرسی پس از رای مخالف به استیضاح رئیس جمهور آمریکا روز پنج شنبه با حضور در کاخ سفید در کنار دونالد ترامپ از پیوستن خود به حزب جمهوری‌خواه خبر داد. رئیس جمهور آمریکا که این نماینده را در دفتر کار خود ملاقات می‌کرد نیز لبخند زنان اعلام کرد: «جف به حزب جمهوری خواه پیوسته و این خبر بزرگی‌ است. ما از این که جف را در کنار خود خواهیم داشت بسیار خوشحالیم». جف وان درو ۶۶ ساله سال ۲۰۱۸ به نمایندگی از منطقه ای وارد کنگره آمریکا شد که از سال ۱۹۹۵ تاکنون همواره یک فرد جمهوری خواه را روانه مجلس نمایندگان می‌کرد. وی با اشاره به تغییر رویکرد سیاسی خود و پیوستن به صفوف جمهوری خواهان تصریح کرد: «خیلی ساده است. فکر می‌کنم که این جا خیلی با عقاید من سازگارتر است.» رئیس جمهور آمریکا همچنین در سخنرانی انتخاباتی دو ساعته‌اش در ایالت میشیگان، استیضاح خود از سوی مجلس نمایندگان را «خودکشی» حزب دموکرات توصیف کرد. جمهوری خواهان ۵۳ کرسی از ۱۰۰ کرسی مجلس سنای ایالات متحده را در اختیار دارند. این موضوع به این معناست که دموکرات‌ها برای برکناری دونالد ترامپ به همراهی حدود ۲۰ سناتور جمهوری خواه نیاز خواهند داشت؛ همراهی که دور از ذهن است. 

 

پس از ماه‌ها بحران سیاسی و اعتراضات مردمی، سرانجام انتخابات ریاست جمهوری در الجزایر برگزار و «عبدالمجید تبون» به عنوان رئیس جمهور جدید این کشور انتخاب شد.یک هفته بعد از این انتخابات پرحاشیه، تبون در حالی سوگند ریاست جمهوری یاد کرد که بسیاری از شهروندان الجزایر انتخابات کنونی را انتخاباتی واقعی ندانستند و از نامزدهای آن به دلیل آن که آن ها را مردان دولت «عبدالعزیز بوتفلیقه» رئیس جمهور سابق این کشور می دانستند، حمایت نکردند و حتی انتخابات را تحریم کردند.اکنون نیز بسیاری از مردم الجزایر تبون را نمادی از تداوم حاکمیت سیاسی دوران  20 ساله «عبدالعزیز بوتفلیقه» رئیس جمهور سابق این کشور می دانند و با وی مخالف هستند؛ دورانی که الجزایر در سال 2019 ماه ها درگیر اعتراض ها علیه آن بوده است. در این میان، گروهی از سیاسیون و مردم الجزایر معتقدند، اگرچه تبون خود از درون حاکمیت سیاسی بوتفلیقه برخاسته است اما قابلیت آن را دارد که پاسخ گوی بخشی از مطالبات اجتماعی مخالفان دوران بوتفلیقه باشد.آنان می گویند، تبون همان گونه که خودش زمانی به منتقد سرسخت برخی سیاست های رئیس جمهور مستعفی تبدیل شد، این بار نیز می تواند زندانیان سیاسی را آزاد، آزادی بیان و حتی آزادی مطبوعات را در کشور تضمین و نظر مخالفان خود را برای همکاری با دولت به خود جلب کند.حالا تبون باید تلاش کند علاوه بر حل مشکلات داخلی و خارجی، به احزاب مخالف اثبات کند که نوع حکومت داری اش با دوران بوتفلیقه فرق دارد؛ آن هم در شرایطی که الجزایر با بحران های عمیق سیاسی و اقتصادی در داخل و مداخله جویی های خارجی رو به روست.مشکلات اقتصادی از جمله بیکاری، تورم و فقر موضوع دیگری است که رئیس جمهور جدید الجزایر با آن روبه روست.درآمدهای خارجی این کشور به دلیل کاهش قیمت نفت در بازارهای جهانی و بحران های داخلی به شدت کاهش یافته است.ترمیم درآمدها و سامان دادن به شرایط اقتصادی از دیگرانتظارات الجزایری ها از رئیس جمهور جدید است.در این زمینه تبون کاهش تورم،خروج از رکود، اشتغال زایی و مبارزه با فساد را وعده داده است.در زمینه سیاست خارجی نیز رئیس جمهور جدید راه دشواری را پیش رو دارد. شرایط، موقعیت و منابع غنی طبیعی و انرژی الجزایر سبب شده این کشور همواره مورد توجه بسیاری از کشورهای غربی به ویژه فرانسه باشد.تبون در دوران خاصی زمام امور را در الجزایر به دست گرفته است.گذر از میراث بوتفلیقه، حل مشکلات سیاسی و اقتصادی، جلب اعتماد و ایجاد همراهی در احزاب مخالف و معترضان، راه دشواری است که رئیس جمهور جدید الجزایر پیش رو دارد؛ آن هم در شرایطی که بسیاری در این کشور از تغییرات بنیادین و تشکیل "جمهوری دوم" سخن می گویند.