محمد زاهدی – چهار روز از اعلام رسمی پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری زودرس می گذرد و حالا با فروکش کردن موج پیام های تبریک داخلی و خارجی، بازار گمانه زنی بر سر اعضای احتمالی دولت پزشکیان داغ شده و رسانه ها سعی دارند تا می توانند از اتاق فکر پزشکیان برای رسیدن به گزینه های او در دولت چهاردهم اطلاعات بیشتری کسب کنند. قبل از بررسی گزینه های احتمالی برای پست های کابینه چهاردهم توضیح برخی موضوعات ضروری است. اول این که می دانیم برخی وزرا در هر دولتی با هماهنگی نهادهای عالی انتخاب می شوند مثلا این عرف در همه دولت ها بوده که وزرای خارجه، اطلاعات، کشور و دفاع  با موافقت رهبر انقلاب به مجلس معرفی یا منصوب می شوند با این حال وزیر دفاع به دلیل این که باید حتما از میان نظامی ها باشد با همفکری ستادکل نیروهای مسلح انتخاب می شود. وزیر دادگستری نیز بر اساس اصل 160قانون اساسی از میان کسانی که رئیس قوه قضاییه به رئیس‌جمهور پیشنهاد می‌کند، انتخاب می‌شود. از سوی دیگر مسعود پزشکیان اگرچه در جریان تبلیغات انتخاباتی، خود را فردی غیرحزبی معرفی کرده که با همه جریان‌های سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا کار می‌کند اما نمی شود پایگاه اصلاحات را از وی جدا دانست. حضور 4 ساله در دولت دوم خاتمی از یک سو و حمایت اصلاح طلبان از وی برای انتخاب در 5 دوره مجلس از سوی دیگر، از او یک چهره کاملا اصلاح طلب ساخته که باعث شد در فهرست سه نفره نامزدهای این جریان برای انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم نیز قرار گیرد. بر همین اساس قطعا او در انتخاب کابینه خود بیشترین نگاهش به جبهه اصلی حامی او یعنی اصلاح طلبان است به ویژه در مورد پست ها و وزارتخانه هایی که حساسیت های کمتری دارند. با این حال می توان امیدوار بود کابینه پزشکیان مملو از افراد حزبی یا به صورت مطلق از یک جریان نباشد حتی این پیش بینی وجود دارد که چند نفر از کابینه دولت سیزدهم نیز بتوانند به دولت بعدی راه پیدا کنند .موضوع دیگر در کابینه پزشکیان جایگاه اقوام ایرانی به ویژه کردها و اهل سنت است. رئیس جمهور منتخب در جریان تبلیغات انتخاباتی از نبود سیاست‌مداران و مدیران اهل سنت و کرد در مناصب بالای  دولتی انتقاد کرد و حتی در میزگرد فرهنگی خود در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران تاکید داشت که یک فرد اهل سنت نمی‌تواند در جمهوری اسلامی به مقام‌هایی چون وزارت برسد و بخشی از نارضایتی آن ها از نظام از همین احساس تبعیض حاصل می‌شود. مشخص نیست که او قصد دارد به این وعده خود عمل کند یا خیر اما اگر چنین باشد می‌توان انتظار داشت که دست‌کم یک کرد یا بلوچ یا ترکمن اهل سنت در کابینه او حضور داشته باشد که می تواند این حضور در سطح معاون رئیس جمهور باشد. یکی دیگر از مسائلی که پزشکیان در کمپین انتخاباتی خود بر آن تاکید داشت لزوم حمایت بیشتر از زنان و دفاع از آن ها در مقابل اقداماتی که امنیت و آرامش روانی آن ها را به خطر انداخته، است. او همچنین افزوده بود که زنان در جامعه ایران به حق خود نمی‌رسند و باید بیشتر برای حضور آن ها در جامعه فضاسازی کرد. در چنین صورتی ممکن است او پس از محمود احمدی نژاد دومین رئیس جمهور ایران باشد که در کابینه خود وزیر زن معرفی می کند.

  تحلیف «پزشکیان» بین ۱۲ تا ۱۵ مرداد
 علیرضا سلیمی سخنگوی هیئت رئیسه مجلس دیروز خبر داد که مراسم تحلیف نیمه اول مرداد، احتمالاً بین ۱۲ تا ۱۵ مرداد برگزار می‌شود و بلافاصله پس از مراسم تنفیذ، رئیس جمهور دو هفته فرصت دارد تا کابینه پیشنهادی خود شامل 18 وزیر را به مجلس معرفی کند. مجلس نیز یک هفته وقت بررسی داشته و پس از آن ظرف دو تا سه روز جلسات رای اعتماد برگزار  می شود و دولت جدید شکل می گیرد که می تواند هفته اول شهریور ماه باشد.  بر این اساس، شنیده های روزنامه خراسان درباره گزینه های احتمالی برای حضور در چهاردهمین دولت جمهوری اسلامی ایران را که صرفا ناشی از گمانه زنی رسانه ها و مطالب غیررسمی و غیرقطعی در محافل سیاسی است، در ادامه می خوانید :

  گمانه زنی ها حول و حوش معاون اولی
به نظر می رسد مهم ترین عنوان در هر دولتی پس از رئیس جمهور، معاون اول باشد با این حال این پست مهم که معادل نخست وزیر محسوب می شود در سال های اخیر برای هماهنگی در بخش های اجرایی و به ویژه فرماندهی اقتصادی به کار گرفته می شود. گمانه زنی ها حول و حوش معاون اولی دولت چهاردهم بر روی علی طیب نیا وزیر اقتصاد دولت اول روحانی که در هفته آخر انتخابات تلاش زیادی در کمپین پزشکیان داشت و محمد شریعتمداری وزیر بازرگانی دولت خاتمی و وزیر کار و معاون اجرایی دولت های روحانی  می گردد هرچند برخی هم نام محمد رضا عارف معاون اول دولت اصلاحات را به میان می آورند .

 جایگاه ظریف در دولت چهاردهم
 خیلی ها این روزها به دنبال این هستند که محمد جواد ظریف چه آینده ای در دولت چهاردهم دارد. او به تازگی در گفت و گو با ایسنا تصریح کرد دنبال پست و مقام نیست و می خواهد مشاوره به رئیس جمهور بدهد اما بعید است پزشکیان به راحتی دست از سر ظریف که در این انتخابات  نقش مهم و تاثیرگذاری داشت،  بردارد . برای ظریف جایگاه دولتی مشخصی نمی توان در نظر گرفت چراکه او 8 سال وزارت خارجه را تجربه کرده و حالا با نقشی که داشته نمی تواند تنها وزیر خارجه بشود همان طور که شایعه رفتن او به نیویورک و نمایندگی ایران در سازمان ملل هم اصلا جدی نیست. شنیده های ما حاکی است او فرمانده دیپلماسی در دولت آینده است و احتمالا پستی با عنوان معاون سیاسی رئیس جمهور برای او درنظر بگیرند تا دستگاه های مربوطه را راهبری کند و رئیس جمهور بتواند از مشورت های او بهتر بهره بگیرد.

 عراقچی، سکاندار دستگاه دیپلماسی؟
 مهم ترین وزارتخانه می تواند وزارت خارجه باشد. ظاهرا این وزارتخانه تنها یک گمانه دارد و آن سید عباس عراقچی معاون ظریف در دولت قبل و مسئول مذاکرات پرونده هسته ای است که در سال های دور از وزارت خارجه عنوان دبیر شورای راهبردی روابط خارجی را یدک می کشید.

گزینه های دفاع و رئیس دفتری
ریاست دفتر رئیس جمهور اگرچه وزارت نیست اما کم از وزارت هم ندارد و به نوعی حلقه ارتباط رئیس جمهور با همگان است. در دولت های پس از انقلاب رئیس دفتر رئیس جمهور همواره افرادی بوده اند که قرابت فکری و حتی فامیلی با رئیس جمهور داشته و به نوعی امین ترین هستند. گفته شده عبدالعلی زاده وزیر مسکن دولت خاتمی و رئیس ستاد پزشکیان محتمل ترین گزینه است و در کنار او نام افرادی همچون آذری جهرمی وزیر ارتباطات دولت روحانی و از موثرترین افراد در کمپین تبلیغاتی پزشکیان نیز به گوش می رسد. صالحی امیری وزیر ارشاد دولت روحانی نیز سومین فردی است که در میان گزینه های ریاست دفتر رئیس جمهور مطرح است. وزارت دفاع اگرچه در دولت است اما با هماهنگی ستادکل نیروهای مسلح و موافقت رهبر انقلاب تعیین می شود. شنیده ها حاکی است گزینه مطرح امیر سرتیپ نصیرزاده جانشین رئیس ستادکل نیروهای مسلح است هرچند حبیب ا... سیاری که شاید محبوب ترین افسر ارتشی در کشور به شمار رود و الان معاون هماهنگ کننده فرمانده ارتش است نیز می تواند گزینه دیگری باشد. در این میان از امیر شهرام ایرانی فرمانده موفق نیروی دریایی ارتش هم برای وزارت دفاع یاد می شود. ایرانی از کردهای سنندج است و می تواند وعده پزشکیان در مورد سپردن برخی پست های مهم به اقوام را هم پوشش دهد. برای معاون پارلمانی رئیس جمهور نیز از عبدالکریم حسین زاده نماینده اهل سنت مجلس از نقده و اشنویه یاد می شود که می تواند یکی دیگر از وعده های پزشکیان را محقق کند.  محمد دامادی نماینده فعلی ساری  در مجلس از دیگر گزینه های معاون پارلمانی است.

گزینه های وزارت ارتباطات و ارشاد
وزارت ارتباطات نیز با توجه به وعده های پزشکیان در مورد فضای مجازی از اهمیت زیادی برخوردار شده است. برای این پست آذری جهرمی کاندیداست و البته از جهانگرد معاون وزیر ارتباطات در دولت های اصلاحات و روحانی نیز سخن به میان می آید. گزینه های اصلی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید عباس صالحی و البته حسین انتظامی است که از افراد نزدیک به علی لاریجانی بوده و سابقه معاونت وزارت ارشاد را هم دارد هرچند امروز مردم او را به عنوان کارشناس صریح در میزگردهای فرهنگی رقابت های انتخاباتی می شناسند.

 فرمانده اقتصادی دولت چه کسی است؟
برای وزارت اقتصاد علی طیب نیا همچنان گزینه اصلی است چراکه او قرار است فرمانده اقتصادی دولت باشد اگرچه از نام طیب نیا به عنوان گزینه سازمان برنامه و بودجه هم یاد می شود. سازمان برنامه یک نامزد دیگر به نام ستاری فر دارد که زمان خاتمی رئیس این سازمان بود. همچنین حمید پورمحمدی هم که سال ها معاون رئیس سازمان در دولت های مختلف بوده، مطرح است. درباره وزارت صنعت، معدن و تجارت یا همان صمت نام سید حسین هاشمی استاندار تهران در دولت روحانی به گوش می رسد و برای وزارت کار فعلا نام میدری معاون وزیر کار در گذشته که به عنوان مشاور اقتصادی، پزشکیان را در میزگرد اقتصادی همراهی کرد، شنیده می شود. معاون علمی و فناوری رئیس جمهور دیگر پستی است که نام جواد آذری جهرمی درخصوص آن نیز به گوش می رسد هرچند سورنا ستاری که مسئولیت این معاونت را در دولت روحانی و سال اول دولت رئیسی بر عهده داشت هم گزینه جذابی محسوب می شود .

گزینه های وزارت کشور و اطلاعات
وزارت کشور فعلا گزینه ای جز مجید انصاری و مقیمی استاندار سابق تهران و معاون سیاسی وزیر کشور در زمان روحانی ندارد اگرچه این وزارتخانه نیز باید با موافقت رهبری سکاندار خود را بشناسد. وزارت اطلاعات یک ویژگی مهم دارد و آن این که وزیرش باید حتما به درجه اجتهاد در علوم حوزوی رسیده باشد. فعلا گزینه این وزارتخانه شخصیت جالبی به نام محسن اسماعیلی است که اگرچه معمم محسوب نمی شود اما اجتهاد دارد و این اجتهاد به تایید شورای نگهبان برای حضور در مجلس خبرگان رهبری هم رسیده است. اگر حضور او در وزارت اطلاعات نهایی شود می تواند جالب توجه باشد .

حضور اعضای دولت سیزدهم در دولت چهاردهم؟
 وزارت ورزش و جوانان در حوزه مخاطب، از پر مخاطب ترین هاست. برای این حوزه نام هایی چون دادکان رئیس اسبق فدراسیون فوتبال و حتی کیومرث هاشمی وزیر فعلی ورزش و جوانان به گوش می رسد. سید علی آقازاده معاون وزارت ورزش و جوانان دولت قبل نیز از دیگر گزینه هاست .شاید حضور اعضای دولت رئیسی در دولت پزشکیان عجیب به نظر برسد اما در شنیده ها و بررسی های رسانه ای ما تاکنون نام عزت ا... ضرغامی برای وزارت گردشگری و محمد اسلامی برای سازمان انرژی اتمی بیش از بقیه به چشم می خور د و شانس کمی برای ابقا ندارند. ضرغامی توییت خوبی در حمایت از پزشکیان منتشر کرد و اسلامی نیز سابقه وزارت راه دوره روحانی  را در کارنامه خود دارد.

گزینه های وزارت علوم و بانک مرکزی 

همچنین  علی اکبر صالحی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی نیز از گزینه های  وزارت علوم است. سعید اوحدی رئیس سازمان حج و زیارت در زمان روحانی هم از گزینه های تصدی همین سازمان است. می توانیم برای اولین بار شاهد حضور یک سخنگوی زن برای دولت باشیم. حمیده زرآبادی نماینده سابق قزوین در مجلس که حضور و ثبت نامش در انتخابات ریاست جمهوری اخیر خبر ساز شد، فعلا سخنگوی ستاد انتخاباتی پزشکیان است و این می تواند مقدمه ای برای سخنگویی او در دولت به شمار رود. همچنین از ناصر همتی برای پست ریاست بانک مرکزی با توجه به عملکرد خوبش در دولت قبل یاد می شود و محسنی بندپی به همراه امیدوار رضایی را از گزینه های وزارت بهداشت می دانند و برای معاونت اجرایی رئیس جمهور نام هایی همچون مهرعلی زاده و افشانی شهردار سابق تهران به گوش می رسد. آن چه گفته شد گمانه زنی های رسانه ای و شنیده های روزنامه خراسان در خصوص کابینه احتمالی آینده بود و باز هم تاکید می کنیم این ها غیرقطعی و غیررسمی بوده و رئیس جمهور منتخب باید بتواند با دستانی باز و بدون فشارهای سیاسی مختلف همکارانی انتخاب کند که راه را بهتر طی کنند و وعده های داده شده او به مردم را محقق سازند. برای همین باید حداقل سه هفته دیگر صبر کرد و دید فهرست پیشنهادی پزشکیان برای دولت چهاردهم چه خواهد بود .
 

الهه آرانیان- از همان زمان که حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) علیه جنایت یزیدیان در واقعه کربلا خطبه خواندند، ادبیات عاشورایی شکل گرفت و تا امروز آزادی‌خواهان جهان از حقیقت قیام امام حسین(ع) علیه سپاه باطل می‌گویند. ادبیات عاشورایی گونه‌های مختلفی را به خود دیده‌است؛ از مرثیه‌سرایی و مقتل‌نگاری گرفته تا روایت‌نگاری و داستان و رمان. یکی از گونه‌های ادبیات عاشورایی که در دنیای امروز به روشنگری درباره حقایق کربلا در سال 61 هجری کمک می‌کند، ادبیات داستانی است. یکی از اولین داستان‌ها درباره عاشورا، «زندگانی امام حسین(ع)» به قلم زین‌العابدین رهنما، از سیاستمداران و روزنامه‌نگاران اواخر دوره قاجار است. «عشق مقدس»،  داستان دیگری، نوشته حسینقلی مستعان، پاورقی‌نویس مشهور معاصر است که ماجرای مسیحی‌زاده‌ای به نام محمدبن بولس را که دوستدار اهل بیت(ع) است، روایت می‌کند. پس از انقلاب اسلامی، تعداد نویسندگانی که به واقعه کربلا در عاشورا از زاویه‌های مختلف پرداختند، بیشتر و داستان‌هایی فاخر و خواندنی‌تر نوشته شد.

 داستان کوفه، پیش از واقعه کربلا
رمان «نامیرا»، یکی از آن رمان‌های موفق در حوزه ادبیات عاشورایی است که به تازگی برای چهلمین بار از سوی نشر نیستان تجدیدچاپ شده‌است. این رمان، نوشته صادق کرمیار و برنده جایزه‌های جلال آل‌احمد و کتاب سال است که اولین بار در سال 1388 منتشر شد. «نامیرا» روایتی از دختر و پسری به نام‌های «سلیمه» و «ربیع» از اهالی کوفه است که به دنبال حقیقت می‌گردند و میان حمایت از امام حسین(ع) و وفاداری به یزید تردید دارند. «نامیرا» را می‌توان یکی از پرفروش‌ترین آثار در سبک رمان تاریخی دینی در سال‌های اخیر دانست. صادق کرمیار در سال 1380 ابتدا فیلم‌نامه «نامیرا» را نوشت و آن را در اختیار صداوسیما قرار داد. اما هشت سال بعد نسخه فیلم نامه «نامیرا» به دست انتشارات نیستان رسید و از آن استقبال شد. کرمیار هم در مدتی کوتاه آن را بازنویسی کرد و به دست ناشر سپرد. به گفته نویسنده، داستان «نامیرا» کاملا تخیلی اما بر بستری از واقعیت و با شخصیت‌های واقعی بنا شده‌است.

انس حسین(ع) با علی‌اکبر(ع) از زبان «عقاب»
سیدمهدی شجاعی به دلیل چیره‌دستی‌اش در خلق آثار داستانی دینی و ترجمه‌های دلنشین ادبی از زیارت‌نامه‌های معصومین(علیهم‌السلام) و دعاهای آنان به پدر ادبیات آیینی ایران معروف است. یکی از آثار مشهور و خوش خوان این نویسنده، «پدر، عشق، پسر» نام دارد که در آن فرازهایی از زندگی حضرت علی‌اکبر(ع) به تصویر کشیده می‌شود. وقایع این داستان از زاویه اول شخص و از زبان اسب آن حضرت به نام «عقاب» خطاب به لیلی بنت ابی‌مرّه، مادر حضرت علی‌اکبر(ع) روایت می‌شود. در این کتاب می‌خوانیم: «عجیب بود رابطه میان این پدر و پسر. من گمان نمی‌کنم در تمام عالم، میان یک پدر و پسر، این همه تعلق، این همه عشق، این همه انس و این همه ارادت حاکم باشد. من همیشه مبهوت این رابطه‌ام. گاهی احساس می‌کردم که رابطه حسین با علی‌اکبر فقط رابطه یک پدر و پسر نیست؛ رابطه یک باغبان با زیباترین گل آفرینش است». کتاب «پدر، عشق، پسر» نخستین بار در سال 1373 به چاپ رسید و تاکنون بیش از پنجاه‌بار تجدیدچاپ شده‌است.

روایتی تازه از واقعیتی کهن
رمان «شماس شامی» از دیگر آثار ادبیات عاشورایی در سال‌های اخیر است که با اقبال مخاطبان روبه‌رو شده‌است. مجید قیصری، نویسنده این کتاب از اوایل دهه70 داستان‌نویسی را آغاز کرد و تاکنون آثاری از جمله «جشن همگانی»، «باغ تلو»، «ضیافت به صرف گلوله» و «گوساله سرگردان» را به چاپ رسانده‌است. این نویسنده در «شماس شامی» به سراغ واقعه عاشورا و اتفاقات پس از آن رفته و داستانی خواندنی روایت کرده‌است. جالوت، از نوادگان داوود پیامبر، قهرمان رمان «شماس شامی» است. جالوت در محرم سال 61 هجری در مقام نماینده دربار روم به دربار یزید دعوت می‌شود. او هم که از جنایات و فسادهای یزید بی‌خبر است، این دعوت را می‌پذیرد، اما پس از حضور در شام و آگاهی از آن‌چه بر حسین(ع) و یارانش در کربلا رفته، از یزید و پیروانش متنفر می‌شود و به خون خواهی شهدای کربلا برمی‌خیزد. «شماس شامی» برای اولین بار در سال 1387 منتشر شد و در جشنواره کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور در بخش ادبیات داستانی بزرگ سال رتبه دوم را به دست آورد.

عشق به امام حسین(ع) در روزگار ما
زنده‌یاد سعید تشکری از جمله نویسندگانی است که در راه ترویج و گسترش معارف و مفاهیم دینی در قالب داستان و رمان قدم‌های مهمی برداشت. یکی از آثار داستانی سعید تشکری که به واقعه کربلا می‌پردازد، رمان «هندوی شیدا» است که در سال 94 به چاپ رسید. هدف نویسنده در این داستان این است که نشان دهد خیمه امام حسین(ع) تنها در کربلا برپا نشد بلکه خیمه‌ای است که در طول 1400 سال همه دل‌های پاک عالم را در پناه خود جا داده‌است. در رمان «هندوی شیدا»، سرگذشت مردی به نام ناصر حیرانی را می‌خوانیم که زندگی‌اش بعد از دل باختن به زنی زیبا دگرگون و در مسیر این عشق با مسائل مختلفی درگیر می‌شود. در این کتاب می‌خوانیم: «عشق زیر و زبر می‌کند... این احتمالاً صادق‌ترین حکمی ا‌ست که می‌توان در باب عشق صادر کرد. حکمی که درستیِ آن، بر هر آن کس که شهد عشق را چشیده باشد، آشکار و بی‌نیاز از اثبات است. اما آیا می‌توان به صرف این‌که عشق تجربه‌ای زیر و زبرکننده است، آن را تجربه‌ای سازنده نیز نامید؟ آیا هر تجربه‌ای که جهان ما و عمق روحمان را تکان دهد، تجربه‌ای نیک است؟ اگر چنین است، چرا چنین هراسی از عشق در سینه داریم؟ و اگر چنین نیست، آیا نباید با صدای بلند گفت: بدا به حال عاشقان»؟

مائده کاشیان - همزمان با آغاز جام ملت‌های اروپا 2024، ویژه‌برنامه‌های مختلفی ویژه پخش در تلویزیون یا فضای مجازی تولید شدند و همزمان با بازی‌ها در حال پخش هستند. از میان این پنج ویژه‌برنامه، دو برنامه «یورو 2024» نام دارند و یک برنامه نیز با نام مشابه «یورو 24» تولید شده است. بعضی از ویژه‌برنامه‌ها نیز برای جذب مخاطب و پیروزی در رقابت با دیگر برنامه‌های یورو 2024 از چهره‌های مشهور دعوت کرده‌اند. اکنون که آرام آرام به پایان جام ملت‌های اروپا نزدیک می‌شویم، پنج ویژه‌برنامه تلویزیون و فضای مجازی را بررسی کردیم.

یورو 2024
شبکه سه اجرای ویژه‌برنامه جام ملت‌های اروپا را به دو مجری ورزشی خوش‌سابقه و خوب یعنی حمید محمدی و پیمان اسدیان سپرد. محمدی و اسدیان به خوبی «یورو 2024» را پیش می‌برند و به عنوان مکملی برای یکدیگر، حضور مفید و به‌اندازه‌ای در برنامه دارند. «یورو 2024» مانند برنامه‌های مشابه با حضور کارشناسان فوتبال، به تحلیل بازی‌ها و اتفاقات مسابقات می‌پردازد. مرور اخبار و آنالیز اتفاقاتی که در میدان مسابقه رخ می‌دهد نیز از بخش‌های این برنامه است. آیتم بازیکنان دیروز و مربیان امروز در یورو 2024 نیز به سابقه مربیان حاضر در جام ملت‌های اروپا می‌پردازد. به صورت کلی «یورو 2024» چه در بخش مرور اخبار و اتفاقات و چه در صحبت‌هایی که مطرح می‌شود، اطلاعات خوب و مفیدی به مخاطبان می‌دهد، اما ساختار برنامه و آیتم‌ها فاقد اتفاق ویژه و جدید است.

یورو 24
ویژه برنامه «یورو 24» با اجرای رسول مجیدی و جواد خیابانی از شبکه ورزش روی آنتن می‌رود. اشکان دژاگه، خداداد عزیزی و ادموند بزیک هم به عنوان کارشناس در برنامه حضور دارند و بازی‌ها را تحلیل می‌کنند. بخش اصلی این برنامه نیز مانند «یورو 2024» در شبکه سه، بررسی بازی‌ها، اتفاقات و عملکرد داوری است و بخشی از آن نیز به مرور اخبار و اتفاقات یورو اختصاص دارد. ارتباط تصویری با بازیکنان خارجی و تحلیل‌های آنان نقطه قوتی برای ویژه برنامه شبکه ورزش است. رسول مجیدی اجرای خوبی دارد و عملکرد او امتیازی برای «یورو 24» محسوب می‌شود. در نقطه مقابل او، جواد خیابانی قرار دارد که مدام بحث‌های حاشیه‌ای و بعضا بی‌اهمیت را در برنامه مطرح می‌کند. او در بحث‌های کارشناسی هم مانند خداداد عزیزی به حاشیه می‌رود و هر دو باعث طولانی شدن بحث می‌شوند. «یورو 24» با یک حاشیه نیز همراه بود. برخورد عجیب خداداد عزیزی در واکنش به خواندن کامنت‌های انتقادی مردم درباره این که او و خیابانی زیاد صحبت می‌کنند، باعث واکنش‌های منفی مخاطبان شد.

فوتبال 360
عادل فردوسی‌پور نیز برنامه «فوتبال 360» را ویژه یورو 2024 و متناسب با حال و هوای مسابقات تولید می‌کند. این برنامه که به صورت زنده در بستر فضای مجازی و در شبکه‌های اجتماعی «فوتبال 360» پخش می‌شود، یک برگ برنده مهم دارد و آن مهمانان برنامه هستند. بسیاری از چهره‌ها و بازیگران سینما که کمتر در برنامه‌های گفت‌وگومحور ظاهر می‌شوند، به پشتوانه اعتبار فردوسی‌پور، مهمان او شده‌اند. دعوت از چهره‌های هنری در کنار بازیکنان فوتبال، باعث شده است که گفت‌وگوها متنوع باشد و مخاطب عام که چندان پیگیر فوتبال نیست هم پای ویژه‌برنامه «فوتبال 360» بنشیند. تا به حال چهره‌هایی مانند هوتن شکیبا، پژمان جمشیدی، رامبد جوان، زانیار و سیروان خسروی، رعنا آزادی‌ور و مهدی پاکدل به این برنامه آمده‌اند. فردوسی‌پور و محمد بحرانی گفت‌وگوی صمیمانه‌ای با مهمانان دارند و علاوه بر موضوعات فوتبالی، از هنر و بازیگری نیز حرف‌هایی به میان می‌آید. بحرانی تسلط خوبی به فوتبال دارد و به عنوان یک طرفدار پروپا قرص این ورزش، حضورش به جذابیت بیشتر برنامه کمک کرده است. تحلیل‌های آماری از مسابقات و عملکرد تیم‌ها، همچنین بحث‌های کارشناسی فوتبالی نیز در این برنامه جای دارند و پکیج «فوتبال 360» را کامل می‌کنند.

یورو اسپورتو
تلوبیون ورزشی هم ویژه برنامه‌ای به نام «یورو اسپورتو» را منتشر می‌کند. داوود مهربان مجری اصلی برنامه است و پوریا پورسرخ نیز در کنار او حضور دارد. «یورو اسپورتو» آیتم‌هایی برای معرفی کشورهایی که در جام ملت‌های اروپا حضور دارند، مرور سابقه تیم‌ها و تاریخ یورو در دوره‌های قبل دارد، اما در مجموع برنامه‌ای یکنواخت و متوسط است. بخشی از برنامه به صحبت‌های داوود مهربان و پوریا پورسرخ درباره بازی‌ها می‌گذرد و علیرضا شریعتی   که به عنوان کارشناس فوتبال در برنامه حاضر می‌شود نیز چهره شناخته‌شده‌ای نیست. «یورو اسپورتو» دیده نشده و از رقابت با دیگر ویژه برنامه‌ها جا مانده است. پوریا پورسرخ جزو هنرمندان علاقه‎مند به فوتبال است و به عنوان یک بازیگر نه مجری ورزشی، همراهی خوبی با داوود مهربان دارد.

یورو 2024
سومین برنامه‌ای که در فضای مجازی منتشر می‌شود «یورو 2024» است. این برنامه در انتخاب مجری سراغ ترکیب متفاوتی رفته و اجرا را به نوید استاد رحیمی و مریم ماهور سپرده است. ماهور در مقایسه با استاد رحیمی به حوزه فوتبال مسلط نیست، اما حضور یک خانم در جایگاه مجری برنامه اتفاق مثبتی است. «یورو 2024» نیز مانند «فوتبال 360» با حضور چهره‌های هنری و فوتبالی تولید شده، اما وزن مهمانان این برنامه با مهمانان برنامه عادل فردوسی‌پور قابل مقایسه نیست. پیشتر اعلام شده بود جهانگیر کوثری به عنوان کارشناس ثابت در این برنامه حضور خواهد داشت، اما خبری از او در برنامه نیست و چهره‌های ورزشی یا پیش‎کسوت مختلف به عنوان کارشناس به «یورو 2024» آمده‌اند. مرور اخبار، حواشی بازی‌ها، آمارهای مربوط به مسابقات و سابقه تیم‌ها و بازیکنان نیز دیگر بخش‌های این برنامه هستند که آن را کامل می‌کنند. «یورو 2024» برنامه استاندارد و قابل قبولی است.
 

سید خلیل سجادپور- یکی از عاملان سرقت کارت های بانکی شهروندان مقابل دستگاه های خودپرداز در حالی با تلاش نیروهای کلانتری گلشهر مشهد دستگیر شد که طی چند دقیقه راز دستبرد به حساب بانکی حدود120 مال باخته فقط در یکی از موسسات مالی و اعتباری برملا شد.
جانشین فرمانده انتظامی خراسان رضوی روز گذشته و ساعتی بعد از دستگیری یکی از عاملان دستبرد به حساب های بانکی شهروندان به خبرنگار روزنامه خراسان گفت:به دنبال افزایش پرونده های سرقت کارت های بانکی شهروندان مقابل دستگاه های خودپرداز ،گروهی از افسران دایره تجسس با هدایت سرهنگ ابراهیم عربخانی(رئیس کلانتری گلشهر)وارد عمل شدند و به تحقیق در این باره پرداختند.
سرتیپ دوم احمد نگهبان افزود:تجزیه و تحلیل های کارشناس نیروهای انتظامی وبررسی پرونده های سرقت بیانگر آن بود که بیشتر سرقت ها از دستگاه های خودپرداز نصب شده در اماکن عمومی وفروشگاه های شخصی انجام شده است. بنابراین تحقیقات تخصصی با حضور گروه عملیاتی پلیس در مراکز نصب دستگاه های خودپرداز ،در حالی ادامه یافت که مشخص شد مال باختگان با این تصور که کارت های بانکی آن ها از دستگاه بیرون نیامده است به موسسه مالی و یا بانک مراجعه کرده اند.
این مقام ارشد انتظامی تصریح کرد:پس از آن که تصاویر سارقان از دوربین های مداربسته در اختیار نیروهای گشت انتظامی قرارگرفت،عملیات ردیابی و رصدهای پلیسی نیز همزمان در محیط جغرافیایی جرم آغاز شد تا این که نیروهای کلانتری گلشهر جوان 23 ساله سیاه پوشی را در کنار یکی از دستگاه های خودپرداز شناسایی کردند و با همکاری شهروندان وی را به دام انداختند. این جوان که «عرفان-ص»نام دارد به مقر انتظامی انتقال یافت و در حالی مورد بازجویی های فنی قرارگرفت که طی چند دقیقه تعداد زیادی از مال باختگان راهی کلانتری شدند و این جوان سارق را شناسایی کردند.
سردار نگهبان با اشاره به اعترافات متهم دستگیر شده خاطرنشان کرد:این سارق جوان درباره شگرد خود به افسران دایره تجسس گفت:من ویکی از دوستانم در کنار دستگاه های خودپرداز قرار می گرفتیم و زمانی که یکی از شهروندان برای انجام امور بانکی ،کارت خود را وارد دستگاه خودپرداز می کرد از پشت سر او رمز بانکی اش را هنگام فشردن کلیدها حفظ می کردیم. در همین حال یکی از ما حواس مشتری بانک را پرت می کرد و دیگری خیلی سریع کارت بانکی او را به سرقت می برد. مشتری هم با تصور این که دستگاه کارت او را پس نمی دهد و به اصطلاح دستگاه کارتش را خورده است به بانک یا موسسه مالی و اعتباری مراجعه می کرد.
این فرمانده حافظان امنیت در ادامه افزود:سارقان بلافاصله با رمزی که در اختیار داشتند به حساب بانکی طعمه دستبرد می زدند وپول ها را به حساب دیگری منتقل می کردند که اکنون تلاش عوامل انتظامی برای دستگیری همدست فراری و شناسایی مال باختگان در حالی ادامه دارد که مشخص شد آن ها به حساب بانکی حدود200 شهروند در یکی از موسسات مالی واعتباری و بانک ها دستبرد زده اند.
گزارش روزنامه خراسان حاکی است تعدادی از مال باختگان که با ترفند مکارانه سارقان مذکور ،پس اندازهای خود را از دست داده اند،آن ها را «روباه سیاه»خطاب می کردند.
 

حسین بردبار: یکی از تاکیدات مهم رئیس جمهور منتخب در برنامه های رسانه ای انتخاباتی، اجرای قوانین بالادستی از جمله برنامه هفتم توسعه بوده است. این قانون در روزهای اخیر پس از تایید مجمع تشخیص مصلحت نظام به دولت ابلاغ شد. یکی از محورهای مهم این سند، انرژی و به خصوص بنزین  است. حامل انرژی که کشور در آن حوزه با چالش هایی همچون تولید کمتر از مصرف روبه روست. با این همه، این سوال مطرح می شود که دولت پزشکیان چه مسیر کلی را در این زمینه پیش رو خواهد داشت؟ به نظر می رسد رویکرد کلی برنامه هفتم، تاکید بر متنوع سازی سبد سوخت و نیز کاهش مصرف بنزین است و دست دولت برای اجرای سیاست های قیمتی در حوزه بنزین بسته نیست.

بازگذاشتن دست دولت درباره قیمت بنزین
فصل نهم از برنامه هفتم پیشرفت به موضوع انرژی اختصاص دارد که ماده 46 آن مربوط به مدیریت و نحوه مصرف بنزین، نفت گاز(گازوئیل) و سایر حامل های انرژی شبکه حمل و نقل کشور است. در تمام این فصل و بندهای زیر مجموعه آن هیچ حکمی درباره تعیین یا اجرای سیاست قیمتی درباره بنزین دیده نمی شود. در عوض مجموعه احکامی درباره تنوع در سبد سوختی کشور و سازوکارهایی برای مدیریت و بهینه سازی مصرف و جلوگیری از قاچاق سوخت بیان شده است.
در بند ب ماده 46 تاکید شده است که «به‌منظور رفع ناترازی بنزین، ایجاد تنوع در سبد سوختی کشور و اجرای تکالیف پدافند غیرعامل و قانون هوای پاک، سازمان {برنامه و بودجه} مکلف است با همکاری وزارتخانه‌های نفت، کشور و صنعت، معدن و تجارت، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ملی استاندارد ایران، برنامه جامع تأمین و تخصیص حامل های انرژی شبکه حمل‌‌و‌نقل کشور را شامل بنزین، نفت‌گاز، گازمایع، برق و گازطبیعی فشرده حداکثر ظرف شش‌ماه از لازم الاجرا شدن این قانون تهیه نموده و به تصویب هیئت وزیران برساند.»
حکم قانونی فوق گرچه فاقد سیاست مصرح قیمتی درباره سوخت است اما منع قانونی نیز برای آن مطرح نکرده و به جای آن دولت را مکلف کرده است برنامه جامعی برای تامین و تخصیص حامل های انرژی شبکه حمل و نقل کشور ازجمله بنزین تهیه کند که البته امکان درنظر گرفتن سیاست قیمتی در این برنامه جامع نیز در صورت هماهنگی دولت و مجلس وجود دارد.
نکته دیگر هدف کمی تولید روزانه 129 میلیون لیتر بنزین در انتهای برنامه است که در جداول برنامه هفتم در این حوزه بیان شده و به نظر می رسد در حال حاضر تولید بنزین در کشور فاصله زیادی با آن ندارد. این موضوع نشان می دهد که تمرکز دولت می بایست متوجه توسعه سایر سوخت ها و نیز کنترل مصرف بنزین باشد.
در برنامه هفتم همچنین حکم مهم دیگری مبنی بر ایجاد سازمان راهبردی در زیرمجموعه دولت برای موضوع انرژی مطرح است. هدف از تشکیل این سازمان، ایجاد هماهنگی فرابخشی و مدیریت کلان و متمرکز در حوزه بهینه سازی مصرف انرژی، مدیریت بهینه ناترازی انرژی در بخش های مختلف با رعایت ملاحظات کاهش شدت انرژی و پیگیری اجرای طرح های بهینه‌سازی انرژی و تعیین میزان و نحوه تخصیص کلیه یارانه‌‌های انرژی در هر بخش است.

دیدگاه دولت چهاردهم
دیدگاه چهاردهمین رئیس جمهور منتخب درباره سیاست بنزینی به صورت مشخص از سوی وی در آخرین  مناظره با سعید جلیلی در پاسخ به مجری مناظره مطرح شد. وی با اشاره به یارانه های انرژی گفت: ما پرت انرژی داریم و این انرژی را بیشتر پولدارها مصرف می کنند، کسانی که خانه و ماشین و منابع و امکانات بیشتر دارند، اما هزینه آن را آدم هایی می دهند که انرژی و برق مصرف نمی کنند، خانه هایشان یک لامپ دارد، حاکمیت این یارانه را به کسانی می دهد که پولدارند، اگر قرار است این مسئله عادلانه مطرح شود باید این پول به همه داده شود.

باید کارشناسی شود که افراد ضعیف آسیب نبینند
رئیس جمهور منتخب درباره راه حل مسئله نیز گفت: نگاه من این است که اگر عدالت وجود دارد باید محرومان را دید ، کسانی را باید دید که جان و مالشان را برای انقلاب و جنگ می گذارند، {نه پولدارها} پس اگر بخواهند یارانه بدهند، اول باید به این افراد بدهند، بعد اگر رسید به من هم بدهند، هیچ اشکالی ندارد، اما نباید با یارانه دادن به من سفره نان افراد محروم را ساقط کنیم، این یک نگاه کلی است و آن چه در قانون وجود دارد و به صورت کارشناسی باید حل کرد آن است که این یارانه ای را که به یک عده می دهیم و به یک عده نمی دهیم، عادلانه اش کنیم.
مسعود پزشکیان در برنامه اولین مناظره نیز با انتقاد از برخی از رسانه ها به دلیل انتساب موضوع گرانی بنزین به وی گفت: خبری را در رسانه ها به نقل از ما پخش کرده اند که بنزین را گران می کنیم، ما بارها گفته ایم که این کار را نمی کنیم ولی متاسفانه رسانه ها خبرها را به این شکل درمی آورند، به طور قاطع می گویم که ما بدون رضایت مردم هیچ گونه اقدامی نخواهیم کرد.
در مجموع باید گفت که نگاه کلی دولت منتخب در خصوص بنزین، عادلانه کردن یارانه آن و همچنین لااقل پرهیز از شوک های قیمتی به آن (بر خلاف برخی اظهارنظرهای اعضای ستاد وی در هفته های اخیر) است. با این حال، این که چه مسیری طی خواهد شد و به عنوان مثال چه سرنوشتی در انتظار سهمیه بندی بنزین است، موضوعی است که باید منتظر مواضع بعدی دولت در این خصوص باشیم.

جام جهانی 2006 بود، «زیدان» با بازوبند کاپیتانی فرانسه در مقابل ستاره برزیل از همه برزیلی‌تر بازی می‌کرد. هوش، مهارت و ظرافت بازی زیزوی دوست داشتنی همه را متحیر کرده بود و باعث شد برزیل با فوق‌ستاره‌هایی مثل رونالدو، رونالدینیو، کاکا و... حذف شود. «زیدان» فرانسه را تا فینال برد و آخر ماجرا را که همه می‌دانیم اما چیزی که در آن جام خیلی مشهود بود آمادگی بالای زیدان بود. بازیکنی که همه حسرت می‌خوردند چرا باید در 34 سالگی از فوتبال خداحافظی کند و دیگر فرصتی برای تماشای تکنیک نابش نخواهیم داشت. اما زیدان رفت و با همان مهارت‌های بی‌نظیر در ذهن فوتبالی‌ها ماندگار شد. این روزها که «تونی کروز» مهندس خط‌میانی آلمان و رئال، با آن پاس‌های خط‌کشی شده و دقیق و مهارت ذهنی و بدنی فوق‌العاده از فوتبال ملی و باشگاهی خداحافظی کرده، همه او را مقابل مسی و رونالدو می‌بینند. کروزی که تا آخرین بازی مقابل اسپانیا تحسین شد و مسی و رونالدو که این روزها بعد از بازی‌های باشگاهی فشرده آن طراوت همیشگی را در 37 و 39 سالگی ندارند. خیلی‌ها می‌گویند فوتبالیست باید قبل از این‌که افت کند و روی سکوها او را نخواهند در اوج خداحافظی کند و خیلی هم معتقدند باید زمان خداحافظی از فوتبال برسد و یکی دو بازی بد فراموش می‌شود اما رکوردهایی مثل تعداد بازی ملی، جام‌ها و گل‌ها ماندگارتر هستند. به‌بهانه این که کریس رونالدو گفته تا جام جهانی 2026 بازی خواهد کرد و  در شرایطی که تونی کروز خداحافظی در اوج داشته سراغ این موضوع رفتیم که فوق‌ستاره‌ها در چه سنی با فوتبال وداع کردند و چه خاطره‌ای به‌جا گذاشتند.

فوتبالیست‌ها را با چه خاطراتی به‌یاد می‌آوریم؟

بیشتر خاطرات ما از ستاره‌ها مربوط به درخشش‌های ویژه آن‌هاست نه استمرارشان. به‌طور مثال رونالدوی برزیلی را با گلی که در 19 سالگی و بعد از دریبل 8 نفر زد به‌یاد می‌آوریم. فان باستن هلندی را با گل‌های آکروباتیک، وگرنه این بازیکن بزرگ که در 31 سالگی و بعد از مصدومیت‌های مکرر ناچار به‌خداحافظی شد. هرچه این درخشش‌ها در تورنمنت‌های بزرگ‌تری باشد شانس ماندگاری یک فوتبالیست در حافظه جمعی هواداران بیشتر است. به‌طور مثال مارادونا که تجربه حضور در بارسا را دارد بیشتر دوران پرفروغ باشگاهی را در ناپل بود و هرچند در ایتالیا درخشید، اما در سطح لیگ قهرمانان اروپا خاطره ویژه‌ای نساخت. از حدود 30 سالگی به‌بعد هم درگیر حواشی زیاد مثل اعتیاد، اتهام دوپینگ، محرومیت و مشکلات خانوادگی بود اما فقط وفقط جام جهانی 1986 مکزیک برای ماندگار شدن مارادونا کافی بود. همان‌طور که جام 1994 عامل ماندگاری و محبوبیت باجیویی شد که بعد از آن در سطح ملی و باشگاهی استمرار چندانی نداشت. حتی زیدان را که در مسابقات زیادی درخشید بیشتر از گلش در فینال لیگ قهرمانان اروپا، با جام‌های جهانی 98 و 2006 می‌شناسیم. جایی که دو گل در یک فینال و یک گل و یک کارت قرمز در فینال بعدی نصیبش شد. از طرفی ناکامی در یک تورنمنت می‌تواند اعتبار یک فوتبالیست را بدجوری خراب کند. به‌طور مثال ماتئوس که با آلمان قهرمان جهان شد و سال‌ها جزو بهترین‌ها بود با حضور در یورو 2000، زمانی که 38 سال داشت از محبوبیت خود کاست و آخرین تصویر از او درحالی در ذهن فوتبالی‌ها ثبت شد که ناکام بزرگ جام بود. کریس در یورو 2024، 20 سال بعد از اولین یورویی که شرکت کرد و اتفاقاً خوش درخشید، نه تنها گل نزد، بلکه پنالتی خراب کرد و تیمش هم حذف شد. مسی هم وضع مشابهی دارد. واقعیت این است که هردوی این فوق‌ستاره‌ها همین‌که تا این سن ادامه دادند اتفاق بزرگی است و کاش به بازی‌های پرفشار باشگاهی بسنده می‌کردند تا محبوبیت‌شان تحت‌الشعاع میل برای شکستن رکوردها قرار نگیرد.

 

و اما خداحافظی‌های به موقع

ترجیح هواداران این است که ستاره محبوب‌شان را بیشتر در مستطیل سبز ببینند اما فوتبال بی‌وفاست و اگر بازیکنی درخشش نداشته باشد همان هوادار او را نخواهد بخشید. خیلی از بازیکنان با علم به این موضوع زمان خوبی را برای خداحافظی انتخاب کردند که مرورشان می‌کنیم.

 

فان‌باستن  امان از مصدومیت

فان باستن می‌توانست بعد از مصدومیت‌های مکررش به فوتبال برگردد، اما او خداحافظی در 31 سالگی را انتخاب کرد تا در اوج رفته باشد. بازیکنی که نوک مثلث جذاب هلندی‌های میلان بود و با تیم ملی کشورش هم خوش درخشیده بود و با برگردان‌های زیبا و پرش‌های بلند شناخته می‌شد.

 

کانتونا  چرا قهر کردی؟

کانتونا هم در 31 سالگی خداحافظی کرد، بازیکنی کاریزماتیک و مغرور که شاید فقط زالاتان را بتوان در این شکل رفتار به او تشبیه کرد. کاپیتان اخموی منچستر که بعد از گلزنی هم نمی‌خندید و ژست‌های عجیب می‌گرفت. مردی با آستین‌های تاخورده و یقه‌ای که بالا زده می‌شد. کانتونا بعد از درگیری با یک هوادار محروم شد و بعد از مدتی هم بی‌خیال فوتبال شد تا در سینما از هوادارانش دلبری کند که انصافاً در این یکی هم به‌شدت موفق بود.

 

فلیپ لام  بی‌حاشیه و موفق

بسیاری از فوتبالیست‌های معروف وقتی در سن کم خداحافظی کردند که دیگر در اوج نبودند؛ به‌طور مثال چند ماه قبل شاهد خداحافظی ادن هازارد بودیم آن‌هم در 33 سالگی. اما یک مسئله مهم در این‌باره وجود داشت. هازارد بعد از چند مصدومیت، در رئال کاملاً نیمکت نشین بود و عملاً دیگر خواهانی نداشت یا گرت بیل که نه در تیم ملی ولز جایگاهی داشت نه در باشگاهش. اما یکی مثل فلیپ لام هنوز می‌درخشید اما به معنای واقعی و نه از روی اجبار در 34 سالگی خداحافظی کرد تا کیفیت خوبش در ذهن‌ها ماندگار شود.

 

مسعوت اوزیل  سلطان پاس‌گل

مسعوت اوزیل با هر پاسی که می‌داد یک اثر هنری زیبا خلق می‌کرد. بازیکنی با هوش محیطی بالا که آن‌چنان به حقش در فوتبال نرسید. هنوز هم تماشای کلیپ‌هایی از هنرنمایی‌های او می‌تواند حال فوتبالی‌ها را خوب کند. یکی از معدود آلمانی‌هایی که تکنیکی بود و در 34 سالگی هم کفش‌ها را آویزان کرد تا هواداران با او خاطره‌بازی کنند.

 

 

کاکا  خوش‌تیپ و دوست‌داشتنی

کاکا پشت سر اینزاگی و شوچنکو، روزهای طلایی میلان را رقم زدند. افسوس که او در تیم ملی کشورش به‌رغم سال‌های طولانی حضور چندان اتفاق بزرگی را رقم نزد. هرچه‌بود کاکا از جایی به بعد اصراری به ماندن در فوتبال نداشت و ترجیح داد در 35 سالگی خداحافظی کند. البته که این سن برای ستاره‌های دهه 80 و 90 میلادی سن زیادی محسوب می‌شد اما برای نسل‌های بعدی که امکانات تمرین، ریکاوری، بدن‌سازی و رفع مصدومیت به مراتب بهتری داشتند دیر نبود.

 

ستاره‌هایی که خداحافظی‌شان از فوتبال ملی زودتر از باشگاهی بود

خیلی از ستاره‌ها موعد خداحافظی از فوتبال ملی را از باشگاهی جدا می‌کنند و با این انتخاب هوشمندانه هم به ادامه کارشان برای کسب درآمد یا افتخار بیشتر در فوتبال ادامه می‌دهند، هم فرصت محبوب بودن بین هواداران با خداحافظی به موقع را از دست نمی‌دهند و هم باعث می‌شوند بازیکنان جوان زیرنام آن‌ها قرار نگیرند و فرصت خودنمایی پیدا کنند. سه بازیکن شاخص  را که چنین انتخابی داشتند،در ادامه مرور می‌کنیم:

 

فیگو  سلطان دریبل دوطرفه

فیگو ستاره خوش‌تیپ تیم ملی پرتغال و رئال مادرید با آن دریبل‌های دوطرفه تماشایی تا 2006 و زمانی که 34 ساله بود در فوتبال ملی حضور داشت، درست مثل زیدان. اما فوتبال باشگاهی را تا 37 سالگی ادامه داد تا لااقل درآمد بیشتری کسب کند. این هم در نوع خودش تصمیم خوب و حساب‌شده‌ای است. حیف این روزها ستاره‌ها تصمیم می‌گیرند برای پول بیشتر در لیگ‌های غیرمعتبر حضور داشته باشند و مثل بنزما روی اعتبارشان ریسک بزرگی می‌کنند.

 

روبرتو کارلوس  شوت‌زن محض

شاید در تاریخ فوتبال کمتر دفاع چپی بتواند جایگاه کارلوس را کسب کند. گلی که او در یک بازی دوستانه به فرانسه زد هنوز به‌عنوان شوتی که قوانین فیزیک را نقض کرد معروف است. کارلوس در 33 سالگی و در شرایطی که هنوز می‌توانست به فوتبال ملی ادامه دهد از تیم ملی کشورش خداحافظی کرد اما تا 6 سال بعد در بازی‌های باشگاهی حضور داشت.

 

 

 

پائولو مالدینی خوش‌تیپ‌ترین دفاع چپ تاریخ

مالدینی از 18 سالگی در تیم ملی ایتالیا درخشید و تا 34 سالگی رکوردهای زیادی را به‌جا گذاشت، اما 7 سال زودتر از خداحافظی همیشگی‌اش با فوتبال تصمیم گرفت تیم ملی را تنها بگذارد و روی فوتبال باشگاهی زوم کند. او تا 41 سالگی در فوتبال باشگاهی بود و از نظر ظاهر، اخلاق و توانایی فردی یکی از بهترین‌ها باقی ماند.

 

 

 

ستاره‌هایی که دیر خداحافظی کردند

دیر خداحافظی کردن از فوتبال نه می‌تواند دلیلی برای کسب افتخارات بیشتر باشد، نه دلیلی بر کاهش محبوبیت. بسیاری از بازیکنان دیر خداحافظی کردند اما محبوب ماندند، خیلی‌ها هم دیگر نشانی از آن روزهای باشکوه نداشتند اما لااقل درباره فوق‌ستاره‌ها که به همه چیز در فوتبال رسیدند می‌توان گفت که شاید خداحافظی به‌موقع خاطره بهتری را در ذهن‌ها حک کند اما برویم سراغ آن‌هایی که دیر خداحافظی کردند.

 

زالاتان  خودشیفته و موفق   

زالاتان تا 41 سالگی به فوتبال ادامه داد و جالب این‌که کیفیتش را حفظ کرد. بازیکنی که هیچ‌کس متوجه نمی‌شود در ذهنش چه می‌گذرد. پیچیده، ازخودراضی اما با کیفیت. او تا روزهای پایانی فوتبالش خوب بازی کرد و سبک خودش را در گلزنی داشت.

 

بوفون ول کن جون ما

باورش سخت است اما این دروازه‌بان افسانه‌ای تا 45 سالگی به فوتبال ادامه داد. او 21 سال عضو تیم ملی ایتالیا بود، یعنی تا 40 سالگی. در سال‌های آخر فوتبالش ستاره نبود اما محبوب ماند. حتی وقتی با پارما سطح دوم فوتبال کشورش را انتخاب کرد. این هم مورد خاص آقای دروازه‌بان.

 

لوتار ماتئوس به‌خودت بیا مرد

ماتئوس برای بچه‌های دهه شصتی جدی‌ترین رقیب مارادونا بود. کاپیتان تیم ملی آلمان که دو فینال جام جهانی را تجربه کرد و هر دو هم مقابل مارادونا. بازیکنی بی‌نظیر و توانمند که می‌توانست در چند پست بازی کند و در پایان دوران فوتبالش یک سبک جدید را وارد فوتبال کرد. او از خط دفاع بازی‌سازی می‌کرد و به تیم نظم، حوصله و آرامش می‌داد اما یورو 2000 چندان برای شهرت او خوش‌یمن نبود و هواداران آلمانی بعد از حذف تیم‌شان همه کاسه‌کوزه‌ها را سر ماتئوس 38 ساله شکستند تا ناچار به خداحافظی شود.

 

لوکا مودریچ  چرا تموم نمی‌شی آخه؟

مودریچ 38 ساله است و به‌عنوان یک هافبک وسط چالش بزرگی پیش‌رو دارد. باید دونده بازی کند، بازی حریف را تخریب کند و از قضا او هنوز خوب است. شاید یک مشکل مهاجمان این باشد که باید گل بزنند وگرنه مورد انتقاد قرار می‌گیرند و بلافاصله عملکردشان با موضوع گل‌زنی مقایسه می‌شود مثل مسی و کریس اما هافبک‌ها و مدافعان این شانس را دارند که با بازی خوب خودی نشان دهند. مثل مودریچ 38 ساله و پپه مدافع پرتغال که در همین یورو با 41 سال سن خوب بازی می‌کرد.

 

توتی جای تو نیمکت نبود

توتی از معدود فوتبالیست‌های جهان بود که ربع قرن در یک تیم بازی کرد، یعنی از 16 سالگی تا 41 سالگی. اما کاپیتان محبوب رم در سال‌های آخر بازی نیمکت نشین شد. چیزی که با جایگاه او منافات داشت، اما توتی ادامه دادن را انتخاب کرده بود و به‌رغم همه این‌ها محبوب ماند.       

 

نویر  بهتره تمومش کنی

نویر 38 ساله سال‌هاست یک دروازه‌بان توانمند و نابغه به نام ترشتگن را در تیم ملی آلمان به‌عنوان رقیب و ذخیره خودش می‌بیند. او که از سرمربی این روزهای آلمان‌ها هم بزرگ تر است در لیگ قهرمانان و یورو عملکرد خوبی نداشت اما فیکس بایرن و آلمان ماند تا انتقادهای زیادی متوجهش شود. شاید در بین ستاره‌هایی که این روزها سن‌شان بالا رفته نویر از همه زودتر باید فکر خداحافظی باشد به‌خصوص آن‌که رقیب سرسختی هم روی نیمکت دارد.

 

روماریو  فاجعه محض

ستاره تیم ملی برزیل و بارسا در دهه 90 میلادی که این روزها سیاستمدار شده تا 40 سالگی بازی کرد و به هیچ تیمی که پول خوب می‌داد نه نمی‌گفت. او حتی در همان سن و سال هوس بازی در لیگ برتر ما هم به سرش زد اما آن‌قدر ناآماده بود که تیم لیگ برتری ما در لحظات آخر قید عقد قرارداد با او را زد. خلاصه آن روزها باید به ایشان می‌گفتیم: چی به سرخودت آوردی روماریو؟

 

 

دل‌پیرو  ماجرا هندی می‌شود

دل‌پیرو ستاره تکنیکی یوونتوس و تیم ملی ایتالیا هم سال‌های آخر فوتبالش تجربه‌ای عجیب را از سرگذراند. اگر کریس به لیگ عربستان آمده که این روزها سطح بالایی دارد و پر شده از ستاره، دل‌پیرو سال آخر به لیگ هند رفت که تازه شکل گرفته بود و سطح بسیار پایینی داشت. عجیب این‌که در آن‌جا چندان هم موفق نبود و فقط یک گل زد.

 

 

 

مسعود پزشکیان رئیس جمهور منتخب کشورمان در پیامی با تقدیر از سیدحسن نصرا...، تاکید کرد: حمایت از مقاومت با قدرت تداوم خواهد داشت.متن این پیام مسعود پزشکیان به شرح زیر است:
جناب آقای سیدحسن نصرا...دبیرکل محترم حزب‌ا... لبنان
با سلام و با تشکر فراوان، پیام ارزشمند و محبت‌آمیز جنابعالی در پی انتخاب اینجانب به عنوان رئیس‌جمهوری اسلامی ایران را دریافت کردم.جمهوری اسلامی ایران همواره پشتیبان مقاومت مردم منطقه در مقابل رژیم نامشروع صهیونیستی بوده است. حمایت از مقاومت ریشه در سیاست‌های اصولی نظام جمهوری اسلامی ایران، آرمان‌های امام راحل(ره) و رهنمودهای مقام معظم رهبری دام‌ظله العالی داشته و با قدرت تداوم خواهد داشت.
اطمینان دارم جنبش‌های مقاومت در منطقه اجازه نخواهند داد این رژیم به سیاست‌های جنگ‌افروزانه و جنایتکارانه خود علیه مردم مظلوم فلسطین و دیگر ملت‌های منطقه ادامه دهد.از دعاهای خالصانه جنابعالی برای اینجانب سپاس گزارم و از خداوند متعال برای جنابعالی مزید عزت و سرافرازی، برای مردم لبنان سعادت و پیشرفت و برای مجاهدین قهرمان مقاومت نصرت الهی مسئلت می‌کنم.
 

صادق غفورریان- اگر یک خانوار 4 نفره، هزینه هنگفت و ناجوانمردانه ای همچون اجاره خانه نداشته باشد، دست کم 54 درصد حقوق و دستمزد ماهانه خود را باید صرف هزینه‌های خورد و خوراک و تغذیه خود کند؛ البته این میزان هزینه نه به معنای سفره ای لاکچری و پر از اطعمه و اشربه است، بلکه مقصود هزینه کرد 54 درصد دستمزد برای سبد غذایی معمول یک خانواده است.

ماجرای 54 درصد چیست؟
ممکن است این سوال مطرح شود که مبنا و معیار این عدد چیست که در پاسخ باید گفت، روز گذشته «دنیای اقتصاد» به عنوان یک ارگان رسانه ای تخصصی حوزه بازار و اقتصاد در گزارش بررسی‌های ماهانه خود نوشته است: «بررسی آماری ما نشان می‌دهد که در خردادماه نسبت سبد غذایی تعیین‌شده توسط وزارت رفاه برای توزیع کالا برگ به حداقل دستمزد به ۵۴درصد رسیده که افزایش ۲درصدی نسبت به اردیبهشت‌ماه داشته است. بر این اساس می‌توان گفت یک خانوار ۴نفره که حداقل حقوق دریافت می‌کند، باید به صورت ماهانه بیش از نیمی از درآمد خود را صرف خرید مواد غذایی کند.»

یک نکته مهم و البته غم انگیز
ماجرای رقم 54 درصد به همین جا ختم نمی شود. طبیعی است وقتی سبد هزینه کرد زندگی یک کارمند و کارگر بررسی می شود، بخش ها و نیازمندی های مختلفی در آن همچون تغذیه، بهداشت و درمان، مسکن، آموزش، تفریح و... مورد توجه قرار می‌گیرد. از این روست که اگر یک خانواده، فقط یک مورد اجاره مسکن را در سبد هزینه های خود داشته باشد، آیا به نظر شما جایی یا ریالی برای مواد غذایی و میزان استاندارد آن می ماند؟!
بر اساس همین تجربه و بررسی عینی است که بررسی‌های مرکز پژوهش های مجلس تایید و تصریح کرده است که  آمار‌های سبد غذایی خانوار نشان می‌دهد که در یک دهه اخیر میانگین کالری مصرفی سرانه ایرانیان کاهش یافته و در سال ۱۴۰۱ به میزانی پایین‌تر از حداقل کالری مورد نیاز برای یک نفر رسیده است.

سهم غذا در کشورهای توسعه یافته
برای این که نگاهی کلی به اعداد و ارقامی از این دست در کشورهای توسعه یافته بیفکنیم، در گزارش دنیای اقتصاد، به این موضوع اشاره شده است: «در کشورهایی که درآمدهای پایینی دارند، خانوارها سهم بیشتری از درآمد خود را صرف خرید مواد غذایی می‌کنند. این سهم می‌تواند بین ۳۰ تا ۶۰درصد درآمد خانوارها باشد. هرچقدر که درآمد کشورها افزایش پیدا می‌کند، این سهم کاهش می‌یابد. برای مثال در کشورهای توسعه‌یافته سهم مواد غذایی از درآمدهای خانوارها کمتر از ۲۰درصد است و در برخی از موارد به کمتر از ۱۰درصد نیز می‌رسد. نکته قابل توجه این است که اعداد مذکور میانگین هستند و می‌توانند با توجه به شرایط هر خانوار، سطح درآمد و هزینه آن ها متفاوت باشد.»

بلایی برای حقوق بگیران
در این کارزار و در شرایطی که نبود ثبات اقتصادی و تورم دو تهدید جدی برای طبقات ضعیف جامعه به ویژه حقوق بگیران است و از آن جا که رقم دریافتی آنان همواره ثابت است، بنابراین مهلک‌ترین ضربه تورم به حقوق‌بگیران وارد می‌شود

یک هشدار جدی
این غصه، آن جا نگران کننده می شود که تاثیرات کاهش قدرت خرید، علاوه بر کوچک شدن سفره خورد و خوراک، بر سایر حوزه ها و نیازمندی های خانوار همچون سلامت، آموزش، تفریح و... اثرگذار است. مسئله خورد و خوراک و سبد هزینه های خانوار در یکی از پیمایش های مرکز پژوهش‌های مجلس مورد واکاوی قرار گرفته و تصریح شده است: دو عامل در این روند، نقش اصلی را ایفا کرده‌اند؛ نخست این که خانوار‌ها به‌دلیل تورم بالای مواد غذایی و افزایش سایر هزینه‌ها نظیر مسکن، سعی کرده‌اند که مصرف غذایی خود را کاهش دهند. نکته دیگر این که خانوار‌ها به‌دلیل چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد، سعی کرده‌ا‌ند که از میزان کالای خوراکی خود بکاهند تا بتوانند کالا‌هایی با دوام بیشتری خریداری کنند. این گزارش برآورد کرده است که در سال۱۴۰۲، خط فقر خانوار سه‌نفره در تهران ۱۵.۳ میلیون تومان و برای کل کشور ۸.۲ میلیون تومان بوده است.

کالری بی کالری
نتیجه این فاجعه افت مصرف مواد غذایی لازم و به دنبال آن خلل در سلامت جامعه است. بررسی داده‌های مربوط به مصرف کالری ایرانیان در سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که بیش از نیمی از افراد کشور کمتر از کالری استاندارد، یعنی کمتر از ۲۱۰۰ کالری در روز استفاده می‌کنند. در سال‌های گذشته تورم مزمن موجب شده قیمت مواد خوراکی افزایش پیدا کند و قدرت اقتصادی مردم کاهش یابد. با‌ این‌ حال دهک‌های مختلف درآمدی واکنش یکسانی در مواجهه با تورم مواد خوراکی نداشته و دهک‌های میانی بیشترین واکنش را به این تورم نشان داده‌اند.