شاداب/ بعد از قهرمانی مقتدرانه آزادکاران ایران در آسیا این بار نوبت فرنگی‌کاران بود تا با آقایی دوباره در قاره کهن، بار دیگر قدرت خود را به رخ حریفان بکشند. رقابت‌های کشتی فرنگی قهرمانی آسیا درحالی از روز دوشنبه 27 فروردین ماه به میزبانی بیشکک قرقیزستان آغاز شد که شاگردان حسن رنگرز در همان ابتدای کار، خط و نشان معناداری برای رقبا کشیدند؛ آن هم کسب 4 مدال در 5 وزن نخست. نخستین مدال زرین فرنگی‌کاران در بیشکک به نام ناصر علیزاده ثبت شد؛ جایی که نماینده وزن ۸۷ کیلوگرم ایران که سال گذشته در قزاقستان قهرمان آسیا شده بود، در مصاف با نورسلطان تورسینوف قزاق، برد فینال سال گذشته‌اش مقابل این حریف را  تکرار کرد و قهرمان آسیا شد. آخرین طلای روز اول هم به تانک بختیاری رسید تا امین میرزازاده چهره پرافتخار کشتی فرنگی ایران در وزن ۱۳۰ کیلوگرم و دارنده مدال‌های طلا و نقره جهان، طلای بازی‌های آسیایی و ۲ مدال طلای قهرمانی آسیا، در دیدار فینال مقابل کیم مین سئوک از کره‌جنوبی با نتیجه قاطع ۵ بر صفر به برتری برسد و برای سومین مرتبه صاحب مدال طلای آسیا شود. پیش از این پویا دادمرز(۵۵) به نقره رسیده بود و ایمان محمدی نیز در وزن ۶۳ کیلوگرم صاحب مدال برنز شده بود تا روز اول با 4 مدال به پایان برسد. در این بین تنها دست امیر عبدی(۷۷) از رسیدن به مدال کوتاه ماند. شاگردان حسن رنگرز روز دوم را هم توفانی آغاز کردند تا با فینالیست شدن 4 نماینده روز دوم و کسب مدال برنز توسط امیررضا ده بزرگی(60 کیلوگرم) ایران قهرمان زودهنگام قاره کهن شود؛ آن هم در شرایطی که هنوز سعید اسماعیلی، محمدرضا رستمی، رسول گرمسیری و محمدهادی ساروی شانس خود را برای کسب نشان طلای اوزان مختلف به بوته آزمایش نگذاشته بودند. فینال اوزان ۶۷، 72، 82 و 92 کیلوگرم درحالی عصر روز گذشته برگزار شد که 2 طلا و 2 نقره برای ایران به همراه داشت. ابتدا سعید اسماعیلی در وزن 67 کیلوگرم با غلبه بر رازاک بیشیکیف کشتی‌گیر قرقیزستانی صاحب طلای آسیا شد تا طبق چیزی که از قبل عنوان شده بود، حالا منتظر اعلام چگونگی رقابت با محمدرضا گرایی برای رسیدن به دوبنده تیم ملی فرنگی در المپیک 2024 باشد. سپس محمدرضا رستمی برای کسب نشان طلای وزن 72 کیلوگرم مقابل شینگو هارادای ژاپنی قرار گرفت اما با ناکامی مقابل این حریف به مدال نقره بسنده کرد. رسول گرمسیری هم در فینال 82 کیلوگرم مغلوب حریف ژاپنی شد تا تیم کشورمان دومین فینال متوالی را واگذار کند و دومین نقره روز دوم را کسب کند. حسن ختام طلایی قهرمانی آسیا اما دلچسب بود. جایی که محمدهادی ساروی با شکست حریف قزاقستانی‌اش مدال طلای مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی آسیا را از آن خود کرد و چهارمین طلای تیم ملی کشتی فرنگی در قرقیزستان را به ثبت رساند. به این ترتیب شاگردان حسن رنگرز با چهار طلای اسماعیلی، علیزاده، ساروی و میرزازاده و سه نقره دادمرز، رستمی و گرمسیری و دو برنز ده‌بزرگی و محمدی و مجموع 9 مدال به کار خود در پیکارهای آسیایی خاتمه دادند. این شانزدهمین قهرمانی کشتی فرنگی ایران در قاره کهن بود. تیم ایران تاکنون ۲۸ دوره در مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی آسیا حضور داشته که حاصل آن ۱۶ عنوان قهرمانی، 7 نایب قهرمانی و 5 عنوان سومی است.

کامیار-اطلاع از واقعیت‌های بیشتری از حمله تنبیهی ایران به اسرائیل، نیاز به صبر راهبردی ندارد. کمی صبر معمولی کافی است تا اعترافات جدیدی از زبان اسرائیلی‌ها شنیده شود که چه ضرباتی دریافت کردند. درست مثل آمریکایی‌ها که بعد از حمله به عین الاسد گفتند، چیزی نشد اما بعدتر، واقعیت را به شکل قطره‌چکانی بیان کردند.برای این که کمی درک کنیم چرا اسرائیلی‌ها به همه واقعیت اذعان نمی‌کنند، باید کمی به آن ها حق بدهیم و باید وضعیت آنان را درک کنیم. هضم حجم خسارت نخستین حمله ایران به اسرائیل، در تل‌آویو کمی زمان نیاز دارد. به خصوص وقتی که آمریکا هم از همان ابتدا (از بیم آغاز یک جنگ منطقه‌ای) مکرر در گوش تل‌آویو توصیه کند که پاسخ نظامی به ایران ندهد. درد حمله، این جا بیشتر است؛ ضربه را دریافت کنی و مهم ترین پشتیبان و متحد هم بگوید واکنش نشان نده. این مفهوم، تحلیلی سیاسی یا مطبوعاتی نیست، بلکه برآمده از سخنان خود اسرائیلی‌هاست. روز گذشته سی.ان.ان به نقل از دو مقام مسئول نوشت، برای اسرائیل سخت است که اولین حمله ایران به «خاک اسرائیل» را بی‌پاسخ بگذارد. آن ها می گویند، نمی‌شود. باید یک پاسخی داده شود.این حسی که اسرائیلی‌ها به دیگران منتقل می‌کنند و بیتابی نشان می‌دهند، اصلا با بیان مواضع اولیه پس از حمله تنبیهی ایران تطابق ندارد. اگر 99 درصد موشک و پهپادهای ایران در پدافند گرفتار شده، چرا این قدر تل‌آویو بیتابی می‌کند؟ دریافت پاسخ این سوال، نیاز به گذشت کمی زمان دارد. کمی باید صبور بود تا از گوشه و کنار، اعترافات بیان شود. البته نیاز به صبر راهبردی نیست چون همین الان هم اعترافاتی در حال بیان است.مثلا «تامیر موراگ» خبرنگار کانال 14 تلویزیون رژیم دوشنبه‌شب 15 آوریل (یک روز پس از حمله ایران) در پُستی در شبکه اجتماعی ایکس‌ (توییتر سابق) نوشت:‌ «برخی نکات را برای روشن شدن شب حمله ایران و تبعات آن بیان می‌کنم». سپس در نکته دوم مطلبش نوشت: «بله، پدافند هوایی موفق بود اما این که گفته شد 99 درصد (موشک ها و پهپادها) رهگیری شد، دقیق نیست. درصد واقعی کمتر از این است».اعتراف بعدی درباره غافلگیر شدن تل‌آویو است. چرا این اذعان مهم است؟ چون اسرائیل می‌دانست که ایران اعلام کرده پاسخ می‌دهد لذا با متحدانش در آمادگی صددرصدی قرار گرفت. اما موراگ می‌گوید: «اطلاعات اسرائیل در دو جا غافلگیر شد. اول دامنه حمله به خصوص درباره موشک‌های بالستیک و دوم، توان پهپادهای ایران در رسیدن به اسرائیل». البته حق دارند غافلگیر شوند چون فاصله واقعا زیاد است. او ادامه می‌دهد: «ارتش اسرائیل پهپاد شاهد 238 را می‌شناسد اما فکر می‌کرد تعدادش خیلی کمتر از این باشد و بُرد پروازی آن خیلی کمتر. نصف پهپادهایی که ایران شلیک کرد از این نوع بود و نیمی دیگر شاهد 136».در این جا خبرنگار اسرائیلی، صادقانه یک اعتراف دیگر می‌کند. می گوید: «اگر موفق شدیم تعداد زیادی از پهپادها را با پدافند رهگیری کنیم، به لطف آمادگی زودهنگام بود. در صورت وقوع یک حمله غافلگیرکننده، قطعا تعداد بیشتری از پهپادها و موشک‌های کروز، به اسرائیل اصابت خواهد کرد». البته این خبرنگار اسرائیلی باید این را هم اضافه می‌کرد که با وجود هوشیاری، صرفاً اگر حمله، برای چند ساعت دیگر ادامه پیدا می‌کرد، با توجه به محدودیت در مداومت پروازی جنگنده‌های آمریکایی، فرانسوی و انگلیسی یا نیاز به سوخت گیری -حتی در آسمان- آن گاه تعداد یا درصد بیشتری از پهپادها از تور پدافند عبور می‌کرد یا مثلا اگر پهپادهای بیشتری از چند جبهه دیگر شلیک می‌شد! اعتراف بعدی خبرنگار اسرائیلی، نقض ادعاهای آمریکایی‌هاست. این خبرنگار اسرائیل نوشت، آن چه رسانه‌های آمریکایی منتشر کردند که حدود 50 درصد موشک های بالستیک ایران اصطلاحا فیل شد [شکست خورد] و در مسیر سقوط کرد، نادرست است. این رقم خیلی کمتر از چیزی است که گفته شده است... در کل 99 درصد از کل سلاح‌ها، هم درست نیست.نکته این است که با توجه به سه عامل، موفقیت حمله تنبیهی ایران، کاملا مسجل است و همین میزان موفقیت بالاست که برای تل‌آویو دردآور و تحمل این درد برایشان طاقت‌فرساست و دارد آنان را به سمت اشتباه دوم سوق می‌دهد. آن سه عامل این است: 1- منتفی بودن عنصر غافلگیری اسرائیل. 2- بُعد مسافت. 3- پدافند چند لایه پیشرفته که به تعبیر برخی کارشناسان، برخوردار از لبه فناوری است.عبور هر تعداد پرتابه از چندین لایه پدافندیِ در اوج آماده‌باشِ صددرصدی، یعنی گذر از لبه فناوری حریف. لذا صرف همین یک نکته برای گرفتن خواب و خوراک از استراتژیست‌های صهیونیست کافی است. چرا ؟ نکته این است: چون اسرائیل در اوج آمادگی، با بهترین سامانه‌های پدافندی دنیا و با ایجاد چند لایه، در مقابل حداقل توانایی هجومی ایران، تقریبا ناموفق عمل کرد. لذا اگر ایران (1) با غافلگیری، (2) از سلاح‌های بهتر خود (3) با تاکتیک پیچیده‌تر، استفاده کند، درصد این ناموفقی اسرائیل، بیشتر خواهد شد .