سلام به شانگهای، شنیدن صدای مخالفان و ورود به مذاکره با پرونده غنی شده
100 روز از نشستن سید ابراهیم رئیسی بر مسند ریاست قوه مجریه می گذرد و عملکرد او در این مدت قابل بحث و بررسی است. به این بهانه نگاهی به کارنامه دولت سیزدهم در حوزه سیاست داخلی و خارجی انداخته ایم

توکلی - صد روز از آغاز کار دولت آیت ا... سید ابراهیم رئیسی می گذرد و رئیس جمهور دولت سیزدهم به رغم برخی انتقادها با تعامل فراجناحی با احزاب، تاکید بر همکاری و هماهنگی بین قوا و عضویت در سازمان شانگهای، کارنامه قابل قبولی تا این جای کار در حوزه سیاست داخلی و سیاست خارجی از خود به جا گذاشته است. در این بین اما رئیس کابینه سیزدهم با چالش هایی هم رو به روست که از جمله آن ها می توان به تعلل در انتخاب مدیران میانی، نبود سخنگو برای دولت آن هم پس از گذشت چند ماه از آغاز کار دولت و همچنین شروع مذاکرات مهم برجامی در روزهای آینده اشاره کرد. مذاکراتی که برخی تعلل دولت در آغاز آن را یک نمره منفی و باعث ایجاد اجماع علیه ایران و برخی هم یک قدرت نمایی در برابر طرف مقابل و حضور با کارت سنگین ذخایر اورانیوم 20 و 60 درصد پای میز مذاکره می دانند.
رئیسی؛ مستقل و فراجناحی
اگرچه از سید ابراهیم رئیسی پیشتر و در تب و تاب انتخابات به عنوان کاندیدای پرچمدار اصولگرایان یاد می شد، اما او به شعارهای انتخاباتی خود که به عنوان چهره ای مستقل پا به این عرصه گذاشته وفادار ماند و پس از حضورش در پاستور سیاستی نسبتا فراجناحی را در برخورد با احزاب اختیار کرد. او علاوه بر تعامل با بزرگان و اصحابه رسانه اردوگاه اصولگرایی، از شنیدن نظرات چهره های شناخته شده اصلاح طلب نیز دریغ نکرد و طی 100 روز از آغاز کار دولتش دو بار با اصحاب رسانه اصلاح طلب دیدار و گفت و گو کرد. دیدارهایی که یک طرفه نبوده و به گفته مدیران رسانه اصلاح طلب، رئیس جمهور از انتقادات آن ها استقبال کرده و حتی در بعضی موارد نظری هم سو و موافق داشته است. موضوعی که روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد در روایت خود از آخرین دیدار با رئیسی تصریح می کند که دولت گذشته که از جهاتی وامدار جریان اصلاح طلبی نیز بوده، کمتر به آن توجه کرده است. به هر روی آن چه از دیدار رئیسجمهور با مدیران رسانههای اصلاحطلب قابل استنباط است، این که آقای رئیسی بهرغم مشغله بسیار و انتظارات فراوان برای شنیدن دیدگاه گروههای مختلف و منتقدان از گوش شنوا و حوصله قابل تحسین برخوردار است.
از انتصاب رقبای انتخاباتی تا سامانه یاران رئیسی
داشتن یک تیم همفکر و هم سو یکی از لازمه های مهم کار اجرایی است، موضوعی که باعث می شود مدیران و روسای بسیاری از نهادها به سراغ گزینه هایی بروند که پیشتر با آن ها همکاری داشته اند و آنان را می شناسند. در این بین اما رئیسی در جریان انتصاب ها و تعیین معاونان و وزیران کابینه اش، سعی کرده سیستم متفاوتی را برای انتخاب زیر مجموعه اش در نظر بگیرد. او در آغازین روزها و پس از پیروزی اش در انتخابات، سامانه ای به نام «یاران رئیسی» را راه اندازی کرد و از مردم خواست مدیرانی را که به نظر آن ها شایسته هستند، به او معرفی کنند. هرچند برخی معتقدند حضور چهره های گمنام در دولت شاید محصول این معرفی ها باشد و برخی دیگر اساسا این کار را یک حرکت نمایشی خواندند که کاربردی نداشته است. رئیسی حتی از رقبای انتخاباتی و دیگر نامزدهای ریاست جمهوری در دولتش استفاده و امیرحسین قاضی زاده را برای ریاست بنیاد شهید، محسن رضایی را برای معاونت اقتصادی، رستم قاسمی را برای وزارت نفت و سعید محمد را برای مدیریت بر شورای عالی مناطق آزاد تجاری - صنعتی و ویژه اقتصادی انتخاب کرد. رئیس قوه مجریه بعدتر و در پاسخ به بعضی شایعات مبنی بر انتصاب های رانتی و فامیلی خطاب به کابینه سیزدهم نیز تاکید کرد که رابطه نَسَبی، فامیلی و خانوادگی و فشار از ناحیه حزب در انتخاب و پیشنهاد وزیران هیچ نقشی نداشته است. او همچنین از هیئت دولت خواست که از انتصاب افراد غیرصالح و صرفا بر اساس رابطه خودداری کنند، اما شاید همین تامل و دقت زیاد رئیسی و معاونانش در انتخاب مدیران میانی و استانی باعث شده که بعضی از امور معطل بماند و به نظر دولت سیزدهم به منظور پیشبرد امور باید سریع تر برای این موضوع تصمیم گیری کند.
برگزاری مستمر و منظم نشست سران قوا
هم افزایی روز افزون سران سه قوه برای حل مشکلات مردم از جمله مواردی است که رهبرمعظم انقلاب پیوسته بر آن تاکید کرده اند و هماهنگی بین قوای کشور می تواند تاحد زیادی موانع و ناهماهنگی موجود در بخش های مختلف تقنینی، نظارتی و اجرایی کشور را بر طرف کند. موضوعی که رئیس دولت سیزدهم نیز اهتمام ویژه ای به آن دارد و برخلاف گذشته که نشست سران قوا برنامه مشخصی نداشت یا با بازدید یکی از روسای قوا از بخش بیماران کرونایی هفته ها از آن خبری نبود، حالا از اوایل شهریور امسال هر هفته به طور مستمر و منظم با حضور سران قوا برگزار می شود.
حضور مستمر میدانی در بین مردم
در هفته های اخیر، نقدهای متعددی درباره سفرهای استانی رئیس جمهور مطرح شده است. شاه بیت اکثر این انتقادات نیز این است که چنین سفرهایی فایده ای ندارد، تبلیغی است و رئیس جمهور باید کارهای کلان مدیریتی انجام دهد نه این که استان به استان سفر کند و نظایر این ها، اما به تجربه ثابت شده که حضور عالی ترین مقام قوه مجریه در یک استان، تا مدت ها موتور محرکی می شود برای انجام بسیاری از کارهای بر زمین مانده ای که با بخشنامه های از راه دور راه به جایی نبرده اند. این البته اشکال بزرگ نظام اداری و بروکراتیک کشور است و تا حل نشود، حضور از نزدیک و مدیریت میدانی، عجالتاً بهترین راه موجود - و نه ممکن - است. ضمن این که گرفتن تصمیمات کلان در تهران، منافاتی با سفرهای استانی ندارد و هر دو، قابل جمع هستند.
شفافیت و اطلاع رسانی به مردم
رئیس کابینه سیزدهم پس از به دست گرفتن سکان اجرایی کشور تلاش کرده تا جایی که امکان دارد مردم را از عملکرد دولتش مطلع کند و از همین رو در سه ماه نخست ریاستش بر قوه مجریه دوبار به تلویزیون آمد و به صورت زنده با مردم گفت و گو کرد و به تشریح مشکلات و موانع موجود در کشور پرداخت، درباره کارهایی که تا کنون انجام گرفته سخن گفت و به دغدغه ها و سوالات مردم نیز پاسخ داد. در این بین اما تعلل رئیس جمهور در تعیین سخنگوی دولت یکی از انتقاد ها و کمبود های جدی پاستور به شمار می آید که تا حد زیادی موضوع اطلاع رسانی و شفافیت را مختل خواهد کرد.
شانگهای و آغاز مذاکرات برجامی
اما برویم سراغ عملکرد رئیسی در حوزه سیاست خارجی؛ رئیسی در همان ابتدا سنگ بنای دیپلماسی خود را بر منطقه گرایی، همسایگان ایران و کشور های مسلمان بنا نهاد. بی شک این به معنای بی توجهی دستگاه سیاست خارجی دولت سیزدهم به دیگر کشورها نبوده و دولت سیدابراهیم رئیسی به موازات گسترش روابط خود با شرق، توسعه روابط با غرب را نیز در دستور کار خود قرار داده است. به عنوان نمونه شاهد آن بودیم که علی باقری معاون سیاسی وزیر خارجه کشورمان در حاشیه سفر اخیر برجامی خود به بروکسل با دبیرکل وزارت امور خارجه بلژیک نیز دیدار کرد که می توان آن را نشان از دقت کافی وزارت خارجه دولت رئیسی در تعامل باغرب و توجه جدی به موضوع اروپای دوم دانست . وی روز گذشته نیز سفر به سه کشور اروپایی را آغاز کرد. اما فارغ از این مقدمه، دولت رئیسی با ورود به پیمان مهم شانگهای در همان ابتدای حضورش در راس مقام اجرایی کشور، گام مهمی در حوزه سیاست خارجی خود برداشت و نشان داد که در روابط بین المللی و دیپلماتیک بی دست و پا نیست. در این بین اگرچه عده ای ورود به پیمان شانگهای را محصول تلاش های دولت گذشته دانستند و معتقد بودند که تنها زمان امضای آن در دولت سیزدهم فرا رسیده است؛ اما از سوی دیگر عده ای تاکید دولت رئیسی بر توانمندی داخلی، پرهیز از توجه زیاد به غرب، اولویت بخشی به همکاری با همسایگان و توسعه تعامل با شرق به ویژه چین و روسیه را دلیل نهایی شدن این عضویت بیان کردند. در کنار عضویت رسمی در پیمان شانگهای، دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم مذاکرات مهم و چالشی برجامی را نیز پیش رو دارد؛ حالا دستگاه دیپلماسی کشورمان قرار مدارهایش را با طرف های برجام گذاشته و بنا دارد تا چند روز آینده مذاکرات هسته ای را از سر بگیرد. در این بین اما تعلل در انتخاب تیم مذاکره کننده و تاخیر در شروع مذاکرات از جمله انتقادات جدی به حوزه سیاست خارجی رئیسی بود، تاخیری که اما بسیاری آن را حاوی یک سیگنال به طرف های دیگر برجامی دانسته و معتقدند دستگاه دیپلماسی با این تعلل این پیام را به طرف های دیگر برجامی منتقل کرده که اشتیاق قبلی به برجام وجود ندارد و دولت فعلی بیشتر بر توانمندی های داخلی تکیه زده است. علاوه بر این به نظر می رسد، دولت سعی داشته است با خرید زمان سطح غنی سازی ایران را افزایش دهد تا با این اقدام خود کارت های قوی تری را روی میز مذاکرات بگذارد، همچنان که اعلام دستیابی به ۲۵ کیلوگرم اورانیوم ۶۰ درصد از سوی سخنگوی سازمان انرژی اتمی بار دیگر نشان داد که فرایند تعلل و تطویل مذاکرات با تهران از سوی غربیها نتیجه مدنظر آن ها را نداشته و بهتر است این کشورها با تصحیح اشتباه محاسباتی خود رویکرد واقع بینانه ای را در پیش بگیرند.