مذاکرات آتش بس از پنج شنبه گذشته در دوحه از سرگرفته شد و ادامه آن  در قاهره پیگیری می‌شود. در مذاکرات کنونی، طرف فلسطینی شرکت نکرده و خواستار طراحی مکانیزمی برای اجرای متن پیشنهادی میانجیگران به تاریخ 2 ژوئیه به جای شروع مذاکرات جدیدی شده است. حماس تاکید کرده است که این متن بر اساس کلیات طرح بایدن و قطعنامه شورای امنیت تهیه شده و قبلا با آن موافقت کرده است و هیچ متن دیگری را نمی‌پذیرد. در اثنای مذاکرات چند باری نخست وزیر قطر و وزیر خارجه مصر با باقری کنی تماس گرفته‌اند و گفته می‌شود احتمالا شیخ محمد بن عبدالرحمن آل ثانی طی چند روز آینده به ایران سفری هم داشته باشد. این تماس‌ها و سفرها در میانه مذاکرات و در پیوند با آن را می‌توان بخشی از تکاپوی آمریکا برای مدیریت تنش کنونی پنداشت. سیاست آمریکا برای مدیریت زمان حساس کنونی و مهار تنش‌های بی‌سابقه در منطقه در فضای انتخابات ریاست جمهوری نیز سه وجه دارد؛ نخست رایزنی‌های فشرده و فشارهای سیاسی و دیپلماتیک بر ایران و حزب ا... و دوم نیز گسیل جنگ‌افزارهای مهم و راهبردی به منطقه و سوم از سرگیری مذاکرات آتش بس در غزه. شروع دوباره مذاکرات توام با نوعی خوش‎بینی برای رسیدن به توافق بود که اظهارات مقامات آمریکا پس از شروع مذاکرات و سخن گفتن از پیشرفت و قریب الوقوع بودن توافق دوز خوش‎بینی‌ها را بسیار بالا برد؛ اما واقعیت سپهر مذاکرات گویای چیز دیگری بوده و هست؛ تا جایی که منابع اسرائیلی اعلام کردند که هیچ پیشرفتی صورت نگرفته است و نسبت به امیدوار کردن کاذب خانواده‌های گروگان‌ها هشدار دادند. به نظر می‌رسد که سه وجه سیاست آمریکا یک هدف عمده را دنبال می‌کند: کنترل و فروکش تنش کنونی از طریق مهار پاسخ ایران و حزب ا... و بدون دادن امتیازی در میانه این تنش به طرف مقابل. این امتیاز نیز در محاسبات آمریکا در شرایط کنونی همان توقف جنگ و آتش بس تحت فشار تهدید به حمله به اسرائیل است. اگر غیر از این بود که جا داشت طرح پیشنهادی آمریکا در مذاکرات دوحه دستکم طرحی میانه می‌بود که خواسته‌ها و شروط دو طرف فلسطینی و اسرائیلی به صورت یکسان در آن لحاظ شده باشد. اما واقعیت این است که موضع آمریکا در مذاکرات کنونی به شکل بی‌سابقه‌ای نسبت به دورهای قبلی به موضع نتانیاهو نزدیک شده است و اساسا هم طرح پیشنهادی اخیر نه تنها بر مبنای شروط جدید نخست وزیر اسرائیل تهیه شده است؛ بلکه برخلاف مواضع و طرح‌های قبلی خود بایدن از جمله در ژوئن و ژوئیه گذشته است. این در حالی است که پیشنهادهای پیشین آمریکا در دو ماه گذشته به خواسته‌های طرف فلسطینی جنگ نزدیک‌تر بود و همین باعث شد که حماس با متن دوم ژوئیه بر اساس همان چارچوب و کلیات بایدن موافقت کند؛ اما نتانیاهو مخالفت کرد. این تغییر موضع آمریکا در مذاکرات جاری قابل تامل است؛ به ویژه که برخی ناظران انتظار داشتند که آمریکا با فشار عملی و جدی به طرف اسرائیلی و ارائه پیشنهادی مقبول‌تر برای طرف فلسطینی مذاکرات کنونی را به سرانجام موفقی برای برقراری هر چه سریع‌تر آتش بس برساند تا با تاثیر بر موضع ایران نسبت به حمله احتمالی به اسرائیل، تنش‌ها فروکش کند. اما این «چرخش» آمریکا در مذاکرات در کنار اعزام ناوها و تجهیزات جنگی به منطقه می‌تواند برای ارسال این پیام باشد که می‌خواهد از موضع قدرت تنش کنونی را فرو بنشاند و نه تفاهم و بده بستان. پیشنهاد اخیر آمریکا، بیشتر یک آتش بس موقت یک مرحله‌ای را دنبال می‌کند که خواسته‌های اصلی طرف اسرائیلی و در راس آن آزادی گروگان‌ها طی این مرحله برآورده و خواسته‌های اساسی طرف مقابل به مرحله دوم موکول شود.این طرح مشتمل بر آتش بس دائم و عقب نشینی کامل از نوار غزه چنان که در برگ پیشنهادی دوم ژوئیه مطرح بود، نیست. همچنین به ادامه اشغال گذرگاه رفح و دو محور فیلادلفیا (مرز مصر و نوار غزه) و نتساریم (حدفاصل شمال و جنوب نوار غزه) و نه عقب نشینی اسرائیل از آن‌ها اشاره دارد.  طرح پیشگفته امدادرسانی و ارسال کمک‌ها به غزه را نیز منوط به موافقت حماس با همه بندهای طرح کرده است و بررسی بازسازی این منطقه و رفع محاصره نیز به نتیجه مذاکرات پس از اجرای مرحله نخست منوط شده است. خلاصه اگر «گشایشی جدی» در مسائل کلیدی اختلافی در ایام پیش‌رو حاصل نشود، بعید است که دود سفیدی از این دور مذاکرات نیز چه در قاهره چه دوحه بلند شود. همچنین در صورت تداوم وضعیت کنونی می‌توان گفت که این دور با بن بستی شدیدتر از قبل مواجه خواهد شد و به توافقی ختم نمی‌شود. البته برای مدیریت زمان کنونی نیز بعید نیست که مذاکرات فعلا کش پیدا کند.حال باید دید که در صورت ادامه این بن بست مذاکراتی، پاسخ به ترورهای اخیر به کجا می‌انجامد و چه سرنوشتی پیدا می‌کند.

 همزمان با برگزاری کنوانسیون ملی حزب دموکرات در شهر شیکاگو که در آن قرار است کامالا هریس به عنوان نامزد رسمی حزب دموکرات در انتخابات سال 2024 آمریکا معرفی شود، نظرسنجی ها از پیشتازی وی در برابر دونالد ترامپ حکایت دارد.با این حال باید چند نکته را در نظر داشت. اول این که فاصله کنونی کامالا هریس و دونالد ترامپ در میانگین نظرسنجی ها که سایت RCP منتشر می کند، به قدری زیاد نیست که تضمینی باشد برای پیروزی نامزد حزب دموکرات در مقابل نامزد حزب جمهوری‎خواه. به طور معمول  نظرسنجی ها از حاشیه خطای سه تا چهار درصدی برخوردار هستند و فاصله ای که در حال حاضر بین هریس و ترامپ دیده می شود، حدود یک درصد است و همین موضوع از دقت نظرسنجی ها برای 

پیش بینی نتایج انتخابات پنجم نوامبر می کاهد. دوم این که   اصولا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیش بینی ناپذیر است، پیش بینی ناپذیرتر از هر انتخابات ریاست جمهوری در هر کشور دیگری. دلیل آن نیز سیستم غیرمعمول انتخاباتی در آمریکاست که اجازه می دهد فردی با رای مردمی کمتر، نامزدی را با رای مردمی بیشتر شکست دهد و در جایگاه ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا قرار گیرد. به عنوان مثال، ال گور در سال 2000 در حالی که 500 هزار رای بیشتر داشت از راهیابی به کاخ سفید محروم ماند و 16 سال بعد، هیلاری کلینتون با سه میلیون رای بیشتر، به رقیب جمهوری‎خواه خود باخت. در چنین شرایطی، نظرسنجی به عنوان یکی از ابزارهای تحلیل و پیش بینی نتایج انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، کارکرد خود را تا حد زیادی از دست می دهد. از این رو، چه نامزد دموکرات ها در نظرسنجی ها از نامزد جمهوری‎خواهان جلوتر باشد و چه بالعکس، نمی توان نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را پیش بینی کرد؛ حتی با شمارش کل آرای رای دهندگان در آمریکا؛ زیرا سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری در این کشور را نه مردم آمریکا که 538 عضو مجمع انتخاباتی موسوم به الکترال کالج رقم می زنند.

 استان کرکوک که در دو دهه گذشته همواره یکی از پرچالش‌ترین مناطق به لحاظ سیاسی بوده و کشمکش‌های حزبی به بروز بی‌ثباتی مداوم در این اقلیم نفت خیز منجر شده است، این روزها پوست اندازی کرده و اخبار مسرت بخشی از این استان برای عراقی ها به گوش می‌رسد.در همین ارتباط، پس از گذشت هشت ماه از انتخابات شوراهای استانی در عراق، در نهایت تکلیف ساختارهای سیاسی کرکوک نیز مشخص شد و طبق توافقات احزاب حاکم در این استان، «ربوار طاها»، نماینده اتحادیه ملی، به عنوان استاندار کرکوک و ابراهیم الحافظ، نماینده عرب، به عنوان رئیس شورای استانی انتخاب شدند.تشکیل دولت محلی کرکوک و انتخاب ربوار طاها، برای تصدی پست استانداری در نتیجه یک روند پیچیده بود که تصمیمات آن در نشست 10 آگوست  در هتل الرشید بغداد گرفته شد.این نشست در پی دعوت محمد شیاع السودانی، نخست وزیر عراق به عنوان بخشی از تلاش های دولت مرکزی برای حل اختلافات سیاسی در استان کرکوک برگزار شد، زیرا شورای استانی از زمان انتخابات تنها یک بار تشکیل جلسه داده است.براساس توافقی که در جمع 9 نفره هتل الرشید انجام شد، مناصب اصلی که استانداری و ریاست شورا را شامل می‌شود، به صورت ادواری توسط دو جناح اعراب سنی و اتحادیه میهنی اداره خواهند شد.جشن بزرگ حزب اتحادیه میهنی کردستان به رهبری بافل طالبانی، از پیروزی خود در سمت استانداری کرکوک نشان دهنده ارزش سیاسی این دستاورد و پیروزی بر رقیب اصلی خود، حزب دموکرات کردستان بود.استان کرکوک که به دلیل تنوع قومیتی و ساختار موزاییکی «عراق کوچک» هم نامیده می‌شود، در 300 کیلومتری شمال بغداد قرار دارد و یکی از پیچیده‌ترین مناطق عراق از نظر ساختار سیاسی و اجتماعی است. این استان علاوه بر اقلیت مسیحی شامل گروه‌های مختلفی از اعراب، کردها و ترکمن‌هاست که آن را به مرکز درگیری‌های سیاسی و فرقه‌ای برای سال‌ها تبدیل کرده است.علاوه بر این، کرکوک یک منطقه استراتژیک است که مرکز عراق را به شمال شرق آن متصل می‌کند. از طرفی، به دلیل ذخایر عظیم نفت و گاز یکی از مهم ترین منابع درآمدی برای عراق به شمار می‌رود و به همین دلیل حساسیت احزاب کرد برای تسلط بر آن بیشتر است.با وجود انتخاب طاها، انتخاب استاندار کرکوک بدون چالش هم نبود و جنجال‌هایی که پیرامون جلسه رای‌گیری به وجود آمد، بحران دیگری را به وجود آورد و حزب دموکرات به عنوان بازنده اصلی این میدان، گفت که آن را به رسمیت نمی‌شناسد.  

کفه ترازو به نفع اتحادیه میهنی

اما حالا با تعیین استاندار جدید به نظر می‌رسد حزب اتحادیه میهنی توانسته جایگاه خود را در این استان ارتقا دهد و سایر قومیت ها را با سیاست های خود همسو کند.چیزی که ارزش پیروزی سیاسی اتحادیه میهنی را افزایش داد این بود که این پیروزی در دوره‌ای رقم خورد که به نظر می‌رسید حزب دموکرات در اوج قدرت خود قرار دارد و مسعود بارزانی رهبر آن در سفر اخیر خود به بغداد با برجسته‌ترین نیروهای سیاسی عراق ائتلاف کرد تا جایگاه حزب دموکرات در کرکوک را تقویت کند.بارزانی همچنین با شخصیت‌های سیاسی عرب سنی، به ویژه خمیس الخنجر، رهبر حزب حاکمیت، با هدف توافق بر سر اشتراک مواضع رهبری در دولت محلی کرکوک تماس گرفت. با همه این تلاش ها، اما حزب بارزانی بازی سیاسی در کرکوک را به اتحادیه میهنی باخت و اکنون حتی پایه‌های تداوم حکومت خود در اربیل را هم متزلزل می‌بیند.اتحادیه میهنی سعی دارد تا در انتخابات پیش روی اقلیم کردستان، پست نخست وزیری یا ریاست اقلیم را از بارزانی‌ها پس بگیرد. همچنین کمپین تبلیغاتی اتحادیه میهنی در هفته‌های اخیر فعالیت خود را در دو استان اربیل و دهوک افزایش داده تا شاید در این دور بتواند اختلافش با حزب دموکرات را کاهش دهد.از آن جا که ربوار طاها پس از برگزاری نشست اخیر با نخست وزیر روی کار آمده است، نشان می‌دهد که همکاری‌ها در دوره او با دولت مرکزی افزایش خواهد یافت. اتحادیه میهنی هم که نقش رهبری در کرکوک را برعهده دارد، روابط دوستانه با بغداد دارد سبب می‌شود تا سطح روابط ارتقا یابد.در داخل اقلیم اما وضعیت کاملاً متفاوت خواهد بود و تشدید رویارویی با حزب دموکرات مهم ترین سناریو است.این دو جریان اصلی سیاسی کردی، برای تصاحب کرسی‌های بیشتر در انتخابات محلی با یکدیگر رقابت شدید دارند و بدون شک در انتخابات آتی پارلمانی و ریاست اقلیم، شاهد تنش های سیاسی بیشتر بین اتحادیه میهنی و حزب دموکرات خواهیم بود و لذا تا زمانی که فقدان اعتماد بین احزاب حکمفرماست، دور باطل مناقشه تکرار خواهد شد.از نظر کارشناسان، همه شاخص‌ها تایید می‌کنند با سنگ‌اندازی حزب دموکرات در آینده، تنش‌های سیاسی در این استان ادامه خواهد یافت و این بدان معناست که با عدم اعتماد بین طرفین، اختلافات در هر زمانی می‌تواند تشدید شود.  

جابه جایی آوارگان جنگی در اردوگاه المغازی در نوار غزه/ رویترز

 

ولادیمیر پوتین با رمضان قدیروف، رهبر چچن دیدار کرد. این اولین سفر پوتین به منطقه قفقاز شمالی از سال ۲۰۱۱ است. پیش از این، پوتین در ماه مه اعلام کرده بود که قصد دارد به دعوت قدیروف به چچن سفر کند.  قدیروف در تلگرام نوشت که برنامه‌ای «پر از رویدادها» برای این سفر ترتیب داده است.

 

مقبره سربازان کشته شده روسی در جنگ اوکراین در شهر کورسک/ گتی ایمجز

 

حضور هریس درنخستین روز کنوانسیون ملی حزب دموکرات آمریکا در شهر شیکاگو/ رویترز

 

اوضاع اقتصادی رژیم صهیونیستی به روایت روزنامه کلکلیست: اقتصاد در حال نابود شدن است، تولید ناخالص داخلی در حال کاهش است، تنها مخارج دولت در حال افزایش است. رشد اقتصادی در سه ماهه دوم تنها به ۱.۲ درصد رسید، بسیار کمتر از پیش‌بینی‌هایی که ۵ تا ۶ درصد رشد بوده. عوامل اصلی رشد اقتصاد در حال تضعیف هستند، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پیشرفته و ارتباطات در حال کاهش است.