صبح نو - در جریان اصلاحات علیرغم تندرویها، تصویب راهبرد و صدور بیانیه برای فرار از صندوق رأی، شاهد به میدان آمدن عملگراها و بسیاری از افراد و احزاب شناسنامهدار این جریان هستیم. مشارکتطلبان با ایستادگی در برابر فشارهای تندروها باعث شدند سران جبهه اصلاحات از انشعاب در آینده صحبت کنند؛ اما این روند، آنها را از معرفی لیست برای حضور در بهارستان دوازدهم بازنداشت.
فرهیختگان -صیانت از اصل نهاد انتخابات و در امان ماندن آن از دو جریان محافظهکار داخلی و انسدادطلب خارجی به اندازه کافی استدلالی قوی برای مشارکت در انتخابات است اما اگر برای کسی این ادله هم کار نکرد چه باید کرد؟آنها پیشتر مشاهده میکردند که تغییر ریل مدیریتی کشور بارها از مسیر انتخابات رخ داده است. خرداد ۷۶، تیر ۸۴ و خرداد ۹۲ سه قله گذار از گفتمانهای مصرفشده و امتحانپسداده به گفتمانهای تازه بود. حال یک سال بعد از وقایع ۱۴۰۱ سوال بخش مهمی از این طیف این است که آیا بازهم از مسیر انتخابات میتوان تغییر ایجاد کرد یا نه؟
جمهوری اسلامی-رسانهها از انتشار جوابیهها خسته نمیشوند ولی برای دولت زیبنده نیست که به «دولت جوابیه» ملقب شود، عنوانی که اکنون اصحاب رسانه آن را دستمایه طنز در محافل خود کردهاند. توصیه ما به دولت این است که در بخش اطلاعرسانی به جای تقابل، به تعامل روآورد البته اگر با جایگاه و اهمیت افکار عمومی آشنایی دارد و طالب صلاح خود است.
سازندگی-سکوت رئیسی درخصوص انتخابات برای شما عجیب نیست؟عموماً رؤسایجمهور پیشین در آستانه هر انتخاباتی نه تنها مردم را به شرکت در انتخابات تشویق میکردند بلکه برای تایید صلاحیت ردشدگان نیز از خود مایه میگذاشتند. حتی رؤسای مجلس نیز چنین بودند و با نهادهای ذیربط و افراد ذینفوذ وارد مذاکره و گفتوگو میشدند تا هم شورای نگهبان ردصلاحیتشدگان را افزایش دهد و هم دامنه انتخاب مردم افزایش یابد اما ابراهیم رئیسی تنها رئیسجمهوری است که در اولین انتخابات پس از ریاستجمهوری خود با فراغ بال به امور دیگری بهجز انتخابات میپردازد.