اگرچه در دوران نوجوانی عاشق پسرعمویم بودم و همه فامیل می‌دانستند که ما قرار است با یکدیگر ازدواج کنیم؛ اما بالاخره سرنوشتم به‌گونه دیگری رقم خورد و در سال اول رشته پزشکی با جوانی ازدواج کردم که مهندس معماری بود و ... به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، این‌ها بخشی از اظهارات زن 30 ساله‌ای است که در پی درخواست طلاق شوهرش به مرکز انتظامی دعوت شده بود. این زن جوان با بیان این‌که فقط یک اشتباه لپی مرا به مرز طلاق رسانده است، درباره سرگذشت خود به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری طبرسی شمالی مشهد گفت: پدر و مادرم ازدواج فامیلی داشتند. به همین خاطر هم فرزندانش با معلولیت‌های جسمی و ذهنی به دنیا می‌آمدند به طوری که 7 فرزند آن‌ها قبل از 5سالگی و به‌خاطر عوارض ناشی از معلولیت فوت کردند و تنها یکی از برادرانم زنده ماند که او نیز معلولیت ذهنی دارد. در این میان فقط من سالم بودم و پدر و مادرم مدام خدا را شکر می‌کردند که بالاخره من دچار معلولیت نشدم اما متاسفانه ازدواج فامیل بین بستگان ما به آداب و رسوم خاص تبدیل شده بود و تقریبا همه اهالی روستا با یکدیگر فامیل بودیم. در این میان از همان دوران کودکی نام مرا هم برای «بهروز» پسر عمویم ثبت کرد بودند و باید با یکدیگر ازدواج می‌کردیم. به همین خاطر من و بهروز همه جا با هم می‌رفتیم. همه بستگانمان نیز از این موضوع اطلاع داشتند و هیچ کس این گونه رفتارهای ما را سرزنش نمی‌کرد به طوری که حتی در مدرسه هم دوستان و معلمانمان «بهروز» را نامزد من می‌دانستند؛ ولی زمانی که به سال آخر دبیرستان رسیدیم و قرار شد مراسم عقدکنان ما به صورت رسمی برگزار شود، به پیشنهاد خانواده‌ام برای انجام آزمایش‌های ژنتیکی اقدام کردیم چراکه مادرم به خاطر تجربه تلخ ازدواج فامیلی خودش، از این موضوع هراس داشت و بسیار نگران بود. وقتی به پزشکان نتخصص مراجعه کردیم، آن‌ها ما را از این ازدواج برحذر داشتند و تاکید کردند که اگر این ازدواج فامیلی صورت نگیرد، بهتر است! خلاصه با وجود علاقه‌ای که به یکدیگر داشتیم تسلیم نظر پزشکان شدیم و با پیشنهاد بزرگ‌ترها از ازدواج منصرف شدیم. یک سال بعد «بهروز» با دختر دیگری ازدواج کرد و من هم در رشته پزشکی یکی از دانشگاه‌های معتبر کشور پذیرفته شدم. هنوز در ترم اول دانشگاه تحصیل می‌کردم که «داریوش» به خواستگاری ام آمد. او در رشته مهندسی معماری تحصیل کرده بود و در یک شرکت خصوصی کار می‌کرد. این در حالی بود که پدرم بعد از انصراف از ازدواج من و بهروز به مشهد مهاجرت کرد و حتی فامیلی خودش و ما را هم تغییر داد تا قصه عشق من و بهروز از سر زبان‌ها بیفتد. خلاصه وقتی با «داریوش» گفت وگو کردیم ماجرای خواستگاری پسر عمویم را برایش بازگو کردم و گفتم که به خاطر مسائل ژنتیکی با هم ازدواج نکردیم! ولی دیگر از این‌که علاقه ما بین فامیل زبانزد بود چیزی به داریوش نگفتم. بالاخره با همه این اوصاف پای سفره عقد نشستم و زندگی شیرینی را با «داریوش» در حالی آغاز کردم که دیگر هیچ گاه پسر عمویم را ندیدم و از او هم خبری نداشتم چراکه آن‌ها نیز بعد از ازدواج به غرب کشور رفته بودند و ما کاملا از یکدیگر بی‌خبر بودیم. خانواده «داریوش» هم مرا خیلی دوست داشتند و احترام زیادی برایم قائل بودند چراکه آن‌ها یک بار از کرمان به مشهد آمده بودند و «داریوش» هم در همان نگاه اول عاشق من شده بود چراکه «خاله‌اش» در همسایگی ما زندگی می‌کرد و شناخت کاملی از وضعیت خانوادگی ما داشت. بالاخره 2سال بعد هم صاحب پسری زیبا شدم که نام او را «فردوس» گذاشتم. این زندگی شیرین همچنان سپری می‌شد تا این‌که چند ماه قبل خاله‌ام از نروژ به ایران آمد و پدرم نیز او را به همراه برخی از فامیل به مهمانی شبانه دعوت کرد. ولی در میان گفت وگوی فامیلی ناگهان عمه‌ام از «بهروز» پرسید و خطاب به من گفت: نامزدت بهروز چه می‌کند؟ خبری هم از او داری؟ با این جمله چشم‌های «داریوش» گرد شد و با تعجب حیرت‌آوری به من نگاه کرد! من هم که دست و پایم را گم کرده بودم در حالی که هیچ خبری از او نداشتم با خجالت و شرمندگی گفتم خوب است، سلام می‌رساند! همین جمله باعث شد تا داریوش و پدرم چنین تصور کنند که من هنوز با «بهروز» ارتباط دارم! هرچه سوگند خوردم و اشک ریختم که من هیچ گاه «بهروز» را ندیده‌ام، کسی باور نکرد تا جایی که داریوش گوشی تلفنم را گرفت و اجازه نداد دیگر از خانه بیرون بروم. او به‌شدت به من توهین می‌کرد و کتکم می‌زد ولی من به این امید که بالاخره این سوء تفاهم برطرف می‌شود همه این رفتارها را تحمل کردم. با وجود این، او باز هم به خاطر همین اشتباه لپی گذشت نکرد و تقاضای طلاق داده است. او می‌گوید من نمی‌توانم با کسی که خیانت می‌کند و دلش با دیگری است زندگی کنم  اما ای کاش ...
گزارش اختصاصی روزنامه خراسان حاکی است: بررسی‌های تخصصی و اقدامات مشاوره‌ای این پرونده با صدور دستوری ویژه از سوی سرهنگ قاسم همت آبادی (رئیس کلانتری طبرسی شمالی مشهد) به گروه مشاوران زبده دایره مددکاری اجتماعی سپرده شد.

جوانی که جشن عروسی در یکی از باغ‌تالارهای مشهد را به خون کشید و یکی از مهمانان را به‌طرز وحشتناکی به قتل رساند، در حالی که می‌کوشید خود را بیمار روانی معرفی کند و پاسخ به همه سوالات را به «خرید و فروش بز» گره می‌زد، روز گذشته در صحنه بازسازی جرم چنان غافلگیر شد که دیگر راهی جز اعتراف به قتل ندید و در حالی دست از «خرید و فروش بز» برداشت که فضای مجازی اسرار او را فاش کرد.
 به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، ماجرای این جنایت هولناک بامداد پانزدهم مهر در یکی از باغ‌تالارهای حاشیه روستای فرخد، زمانی آغاز شد که تعدادی از مهمانان خانواده عروس طبق آداب و رسوم محلی و به‌منظور پاگشایی داماد، شادی‌کنان به سویی رفتند که مهمانان طایفه داماد مشغول جشن و پایکوبی بودند؛ اما در این میان ناگهان نزاعی وحشتناک، فضای باغ‌تالار را به آشوب کشاند و جیغ و فریادهای مهمانان در حالی به آهنگ «جنایت» آمیخت که جوانی با کارد به سوی یکی از مهمانان حمله‌ور شد و او را با ضربه‌ای کلنگی نقش بر زمین کرد. دقایقی بعد با انتقال پیکر خون آلود «حسین –ش» به بیمارستان طالقانی مشهد مشخص شد که او علایم حیاتی ندارد و به قتل رسیده است. در همین حال با حضور شبانه قاضی ویژه قتل عمد در مرکز درمانی و باغ تالار محل وقوع جنایت، تحقیقات میدانی گسترده‌ای آغاز شد. طولی نکشید که بررسی‌های تخصصی قاضی دکتر صادق صفری نشان داد ضارب، جوانی به نام «موسی الرضا-م» است که بعد از درگیری از باغ تالار به محل نامعلومی گریخته است؛ بنابراین گروهی ویژه‌ای از کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی زیر نظر مستقیم سرهنگ ولی نجفی(رئیس دایره قتل عمد آگاهی) وارد عمل شدند و با راهنمایی‌های تجربی و دستورات مقام قضایی، دامنه رصدهای اطلاعاتی را به چهار گوشه شهر کشاندند و موفق به ردزنی متهم فراری شدند اما او در حالی بازداشت شد که ادعا می‌کرد برای «خرید بز» آمده است!
به گزارش روزنامه خراسان، متهم این پرونده جنایی در حالی که سعی می‌کرد خود را فردی «دیوانه» و بیمار روانی جلوه دهد در پاسخ به سوال قاضی دکتر صفری که پرسید چگونه به جشن عروسی دعوت شدی؟ نیز گفت: از من خواستند برای خرید بز به آن جا بروم! ولی چیز دیگری به خاطر ندارم فقط می‌دانم که قبل از جشن مرا به نوشیدن «چای» دعوت کردند ولی آن چای تلخ بود و قند هم ندادند! بعد هم دیگر نمی‌دانم چه شد!
 به دنبال رفتار و گفتار نامتعارف وی، قاضی دکتر صفری دستور تحقیقات نامحسوس درباره وضعیت رفتاری و اجتماعی متهم را صادر کرد و بدین ترتیب گروهی از کارآگاهان به سرپرستی سرهنگ مرادی به تحقیق در روستای محل زندگی ضارب پرداختند؛ اما همه او را فردی با رفتار و گفتار عادی معرفی کردند که تاکنون حرف‌های بی ربطی نزده است! از سوی دیگر هم کارشناسان روان‌پزشکی سلامت روحی وی را تایید کردند. به همین خاطر متهم مذکور با دستور قضایی روانه زندان شد تا این که روز گذشته و برای بازسازی صحنه قتل به باغ تالار«ق» در اطراف روستای فرخد (محل جنایت) انتقال یافت. «موسی رضا-م» که هنوز هم سعی داشت با جملات «خرید و فروش بز» خود را فردی «دیوانه» نشان دهد ناگهان در میان سوالات فنی و انحرافی قاضی ویژه قتل عمد گرفتار شد و آرام آرام دست از «خرید و فروش بز» برداشت. او که حتی نمی‌خواست ماجرای مشروب خوری را لو بدهد و تنها به بیان نوشیدن چای تلخ اکتفا می‌کرد، به محل نشستن خود در جشن عروسی اشاره کرد و به قاضی شعبه 208 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد گفت: آن شب من در این قسمت باغ تالار نشسته بودم که درگیری شروع شد و دیدم دایی‌ام را زدند. من هم عصبانی شدم و با چاقو به طرف آن جوان (حسین-ش) حمله کردم و تیغه چاقو را به صورت کلنگی بر شانه‌اش فرود آوردم!...
 گزارش اختصاصی روزنامه خراسان حاکی است: با وجود آن که متهم جوان ارتکاب قتل را در حضور مقام قضایی و کارآگاه هم پذیرفت؛ اما باز هم وقتی در برابر دوربین قوه قضاییه ایستاد، باز هم تلاش کرد همه اقدامات مجرمانه خود را به همان چای تلخ گره بزند و مدعی بود حتی هنگامی که مرا بازداشت کردند به من گفته بودند که این‌جا بز خوبی برای فروش داریم و شما بیا آن را ببین! اما در نهایت قاضی دکتر صادق صفری، صفحه فضاهای مجازی مانند اینستاگرام را که متهم مذکور به‌عنوان کاربری فعال در آن حضور داشت، مقابل دیدگان وی گشود و از او خواست پست‌ها و پیام‌هایی را بخواند که در فضای مجازی نوشته بود! متهم این پرونده جنایی که تصور نمی‌کرد این چنین غافلگیر شود، در حالی که حیرت‌زده به گوشی تلفن خود چشم دوخته بود، پیامها و پست‌های خود را نیز پذیرفت که بسیار عاقلانه و با هوشیاری کامل در فضای مجازی فعالیت می‌کرد. وی که دیگر همه راه‌های گریز «دیوانه بازی» را مسدود می‌دید، لب به اعتراف گشود و حتی نام کسانی را بر زبان راند که با آن‌ها در مجلس عروسی روبوسی کرده بود و با تشریح جزئیات این جنایت هولناک ادامه داد: وقتی پول‌ها را به عنوان «شادباش» می‌ریختند این درگیری شروع شد که من هم چاقو کشیدم و بعد از مجروح کردن حسین از آن جا گریختم تا دستگیر نشوم...
 بنابر گزارش روزنامه خراسان، به دنبال اعترافات صریح متهم، وی روانه زندان شد تا بررسی‌های تخصصی بیشتری در این باره صورت گیرد.