این روزها خبر تلخی از تعطیلی کارخانه داروگر که یکی از قدیمی‌‌‌‌ترین برندهای بهداشتی کشور بود به گوش می‌‌‌‌رسد. داروگر را با شامپو تخم‌‌‌‌مرغی می‌‌‌‌شناسیم، ریکا و البته شعار جالبی که در تبلیغات داشت؛ همان که می‌‌‌‌گفت: «نشانه داروگر درخت نخل طلاست، محصولی از قوری قوریه، دوست همه بچه‌‌‌‌هاست». کاربری در واکنش به این خبر نوشت: «چه بویی داشت این شامپو تخم‌‌‌‌مرغی! بدون شامپو تخم‌‌‌‌مرغی انگار حمام نرفته بودیم».

 

وسط پاساژها و برج‌‌‌‌های شیک با نورهای عجیب و دکورهای تماشایی، هنوز هستند بازارهایی که ما را به قلب تاریخ می‌‌‌‌برند. جایی که بازار یک‌‌‌‌رنگ بود. حجره‌‌‌‌هایش تفاوتی با هم نداشتند، درست مثل آدم‌‌‌‌ها. تصاویری که از بازار قدیمی مراغه منتشر شده چنین حال و هوایی دارد. بازاری قدیمی که مغازه‌‌‌‌هایش ویترین آن‌‌‌‌چنانی ندارند و صفا و صمیمیت است که مشتری را جذب می‌‌‌‌کند نه شعارهای تبلیغاتی.

 

چند تصویر از یک پراید که چند روز قبل در مشهد با سه سرنشین به دلیل نامعلومی پس از انحراف از مسیر خود به شدت با یک اصله درخت برخورد کرده بود، منتشر شده است. در این اتفاق تلخ یک دختر و پسر جوان جان باختند.

 

به‌‌‌‌نظر شما این صف بلند و بالا صف چیه؟ اگر به انتهای صف نگاه کنید بهتر متوجه می‌‌‌‌شوید. بله صف بی‌‌‌‌آرتی که به تازگی در فضای مجازی منتشر شده و مربوط به پارک وی تهران است.

 

فیلمی که با عنوان لحظه شهادت سرباز مرزبانی ایران توسط نیروهای طالبان در فضای مجازی منتشر می‌شود، حقیقت ندارد. این فیلم مربوط به درگیری میان گروهک تروریستی جیش الظلم و ارتش پاکستان است. اگر دقت کرده باشید در کلیپ سلاح های ژ۳ و البته استتار کرمی و جلیقه و کلاهخودهایی مشاهده می‌‌‌‌شود که هیچ‌‌‌‌گاه مرزبانی نیروی انتظامی ایران از آن استفاده نکرده است.  

 

کلیپ جالبی از نمونه ساده‌‌‌‌ای از پهپادها منتشر شده که برای انتقال سریع و ایمن نمونه‌های آزمایشگاه‌ پزشکی از آن‌‌‌‌ها استفاده می‌‌‌‌شود. با این کار نگرانی‌‌‌‌ها از احتمال انتقال بیماری‌‌‌‌ها در مراکز درمانی و آزمایشگاهی کاهش پیدا می‌‌‌‌کند و ترافیک و خیلی دردسرهای دیگر هم کم می‌‌‌‌شود.

 

فوتبال بازی کردن در کوچه پس کوچه‌‌‌‌ها برای بسیاری از ما توام با دردسر رفتن توپ زیر خودرو، رد شدن خودرو، موتور و دوچرخه بود. گاهی هم اگر در پیاده‌‌‌‌رو عریضی بازی می‌‌‌‌کردیم توپ داخل خیابان می‌‌‌‌رفت، اما ویدئوی زیبایی از بازی کردن عده‌‌‌‌ای در دل یک کوهستان زیبا منتشر شده که چمنی سبز و کوه‌‌‌‌هایی تماشایی در آن دیده می‌‌‌‌شود. کاربری در واکنش به این ویدئو نوشت: «آدم این‌‌‌‌جا بازی کنه، هر‌‌‌قدر هم ببازه غمی نیست».

 

این شمشیر که به تیپو سلطان افسانه‌ای تعلق داشته است، به عنوان سلاح وی در اتاق خواب پادشاه در طول سلطنت اش بین سال‌های۱۷۸۲ تا ۱۷۹۹ استفاده می‌شد.تیپوسلطان برای بسیاری از ما یادآور یک سریال هندی درباره یکی از قهرمانان این کشور است؛ مردی که شمشیر معروفی داشت. حالا این شمشیر عنوان گران‌ترین شمشیر تاریخ را کسب کرده است. شمشیر تیپو سلطان، فرمانروای هند در نیمه دوم قرن 18 میلادی، پس از فروش به قیمت حیرت‌آور 17.5 میلیون دلار (۱۴ میلیون پوند) در حراجی بونهام لندن، به گران‌ترین شمشیر تاریخ تبدیل شد.در ابتدا انتظار می‌رفت این شمشیر در نهایت 2.5 میلیون دلار (۲ میلیون پوند) به فروش برسد، اما این شمشیر پر زرق و برق با شکستن قیمت‌ها، نه تنها به گران‌ترین شمشیر جهان بلکه به یک متاع هندی - اسلامی رکوردشکن هم تبدیل شد.این شمشیر به لحاظ ساخت، دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است؛ از جمله آن که به دلیل استفاده از فولاد هندی «ووتز» در ساخت آن، از دیگر انواع فولاد شناخته شده در زمانه خود سخت‌تر بوده است.گفته می‌شود که شمشیرهای این دوره از تاریخ هند به راحتی به درون هر زرهی نفوذ می‌کرده و به لحاظ متالورژی از دیگر ادوات جنگی متمایز بوده است.به گزارش یورونیوز، روی دسته این شمشیر عباراتی به زبان عربی طلاکاری شده است و از روی نوشته کتیبه‌هایی که بر تیغه آن حک شده و برخی از آن‌ها پس از مرگ او اضافه شده است، می‌توان فهمید که این «شمشیر فرمانروا» است.

بر اساس بیانیه مطبوعاتی که خانه حراج «بونهام» منتشر کرده است، هنگامی که تیپو سلطان توسط نیروهای بریتانیا شکست می‌خورد، سربازان بریتانیایی در سال ۱۷۹۹ این شمشیر را از اتاق خواب پادشاه بیرون می آورند و آن را «به پاس شجاعت و راهبری» سرلشکر «دیوید برد / David Baird» در فرماندهی کردن حمله‌ای که تیپو سلطان در جریان آن کشته شد، به وی هدیه می‌دهند.البته این تنها شمشیر تیپو سلطان نبوده و حتی شمشیری که او در جنگ از آن استفاده کرده باشد هم نیست. شمشیرهایی که سلطان هند در جنگ‌ها از آن استفاده کرده بود یا ناپدید شدند یا در موزه‌های بریتانیا نگهداری می‌شوند.تیپو سلطان به عنوان پیشگام توپخانه‌های موشکی هم شناخته می‌شود، چرا که در زمان حکومت او، از لوله‌های فلزی مملو از باروت به عنوان توپخانه دوربرد در برابر حملات بریتانیا استفاده می‌شد که به طور قابل توجهی جلوتر از زمانه خود بود. 

البته این توپخانه آن چنان مفید یا آسیب‌زننده نبودند، اما صداهای بلند و جرقه‌های درخشانی که از خود ساطع می‌کردند برای ترساندن جدی نیروهای «کمپانی هند شرقی» کافی بود و می‌توان گفت کاربردهای خاص خود را داشتند.

 V70 / خلاقیت نخواستیم

V70 در سال 2002 به بازار عرضه شد و به دلیل طراحی خاص و قابلیت‌های منحصر به فرد شخصی‌سازی که ارائه می‌داد، به عنوان یک گوشی برای علاقه‌مندان به مد شناخته شد. این گوشی به یک قاب چرخان مجهز بود که صفحه کلید دستگاه را مخفی می‌کرد و کاربران می‌توانستند آن را شخصی‌سازی و در رنگ‌های مختلفی تهیه کنند، هرچند با گذر زمان رفته رفته مشخص شد که این قاب به هیچ وجه کاربردی نیست و بیش از هرچیز جنبه نمایشی دارد. به رغم این جذابیت‌های بصری ظاهری، گوشی وی ۷۰ موتورولا برخی از قابلیت‌های کلیدی موبایل‌های آن زمان مانند اتصال به اینترنت یا دوربین داخلی را نداشت. صفحه نمایش سیاه و سفید آن هم رزولوشن بسیار پایین ۹۶ در ۶۴ پیکسلی داشت و خواندن متون یا نمایش تصاویر روی آن‌ها کار پیچیده‌ای بود. این گوشی نشان داد هر کار تازه‌‌‌ای الزاماً خلاقیت محسوب نمی‌‌‌شود.

 

MPx / یک عالمه کلید

دلیل حضور گوشی MPx موتورولا در این فهرست، تلاش سازندگان برای تعبیه همه فناوری‌ها و قابلیت‌های ممکن در این محصول است که آن را نه تنها به یک گوشی کامل بلکه به یک PDA همه‌فن‌حریف تبدیل کرده بود. برخی از قابلیت‌های این گوشی در آن زمان عبارت بودند از اتصال وای فای، صفحه کلید QWERTY کامل، بلوتوث، دوربین و صفحه نمایش لمسی.تمامی قابلیت‌های یافت شده، چیزهایی هستند که در گوشی‌های هوشمند امروز تعبیه شده‌اند، بنابراین MPx، فرسنگ‌ها از دیگر محصولات زمان خود جلوتر بود. با وجود این، تعبیه تمامی این قابلیت‌ها هم نتوانست مانع از شکست این گوشی شود؛ چرا که فناوری لازم برای هماهنگی این امکانات و قابلیت‌های مهم هنوز به بلوغ کافی نرسیده بود. MPx از دو طرف قابل تا شدن بود. یکی از محورها، این گوشی را همانند یک محصول تاشوی معمولی باز می‌کرد و محور دوم از پهلو باز می‌شد و صفحه کلید دستگاه را نمایان می‌ساخت. این صفحه کلید QWERTY البته ابعاد ریزی داشت و کار کردن با آن بسیار سخت بود!

 

T720i / شبیه اسلحه فضایی‌‌‌ها

موتورولا در T720i سعی کرده بود یک دوربین خارجی را از طریق درگاه شارژ به گوشی متصل کند و از آن طریق به عکس گرفتن بپردازد. به این ترتیب کاربران می‌توانستند با وصل کردن ماژول دوربین خارجی به درگاه شارژ، تصویر محیط را در صفحه نمایش کوچک یک اینچی دستگاه مشاهده کنند و در صورت نیاز، به ثبت تصویر بپردازند.البته ایده استفاده از ماژول خارجی دوربین در عمل به شکست انجامید! دلیل آن بود که دوربین‌های دیجیتالی که در آن زمان به بازار عرضه شده بودند، کیفیت تصویر بالاتری در مقایسه با این ماژول موتورولا داشتند و کار کردن با آن‌ها راحت‌تر بود. جالب است بدانید که ثبت یک عکس با ماژول دوربین T720i نیازمند شش کلیک و مقدار زیادی صبر و حوصله بود.  

 

AURA / چه گیری دادین به گوشی تاشو!

گوشی موتورولای AURA یکی از آخرین گوشی‌های واقعا تاشو، پیش از قدرت گرفتن گوشی‌‌‌های هوشمند مدرن به شمار می‌رود. این محصول در سال 2008 به بازار عرضه شد؛ در زمان عرضه AURA حدود یک سال از عرضه آیفون گذشته بود و بازار چندان توجهی به گوشی‌های غیرهوشمند نشان نمی‌داد. سیستم مکانیکی به کار رفته برای باز کردن قاب، طراحی بسیار دقیق و باکیفیتی داشت که لذت کار کردن با آن را دوچندان می‌کرد. گوشی AURA همچنین از یک قاب فلزی استفاده می‌کرد که آن را از نظر کیفیت، یک سر و گردن بالاتر از دیگر گوشی‌های بازار قرار می‌داد که البته هزینه کمی هم نداشت، چرا که این گوشی در آن زمان با برچسب قیمتی ۲۰۰۰ دلاری روانه بازار شده بود و خرید آن برای بسیاری افراد امکان‌پذیر نبود، اما خریداران بی‌‌‌توجه به این همه زرق و برق، گوشی با طراحی ساده‌‌‌تر اما امکانات بیشتر می‌‌‌خواستند.  

 

‌وی باکس 100/ شوخی می‌‌‌کنی؟

این محصول سعی داشت قالب سنتی طراحی گوشی‌های موبایل را در هم بشکند و با استفاده از طراحی شبیه لپ‌تاپ‌ها، ضمن این ‌‌که آن‌ها را به محصولاتی جمع و جورتر تبدیل می‌کند، کاربردها و قابلیت‌های جدیدی هم برای‌شان به ارمغان بیاورد. گوشی وی باکس 100 موتورولا از یک صفحه کلید کامل بهره می‌برد که در آن زمان قابلیتی انقلابی به شمار می‌رفت. به علاوه، این گوشی قادر به ضبط پیام‌های صوتی بود و می‌توانست به وبسایت‌های متنی هم دسترسی داشته باشد.این دسته قابلیت‌ها این محصول را به محصولی پیشرو تبدیل کرده بود که توانست مسیر را برای تولید گوشی‌های موبایل کنونی هموار کند اما امروزه طراحی آن کمی مضحک به‌‌‌نظر می‌‌‌رسد.

 

ریزر/ شما بی‌‌‌زحمت تاشو نساز

موتورولا در سال ۲۰۱۹ به فکر بازسازی یک محصول قدیمی در قالب یک گوشی اندرویدی افتاد. نسل جدید گوشی‌‌‌های ریزر از طراحی تاشو بهره می‌برد و ضخامت کم و قابلیت‌های جذاب را با هم ادغام می‌کرد.این گوشی با قیمت سرسام‌آور ۱۵۰۰ دلاری به بازار عرضه شد؛ هرچند که دوام کم و عملکرد ضعیف مهم‌ترین دلایلی بودند که آن را به یک محصول معمولی تبدیل کردند. موتورولا البته سری ریزر را رها نکرد و نسخه ۲۰۲۲ این گوشی را نیز با بازطراحی کلی و استفاده از سخت افزار قدرتمندتر نسبت به مدل ۲۰۱۹ رونمایی کرد. مدل این گوشی در مقایسه با مدل ۲۰۱۹ بسیار بهتر است و مشخصات بهتری دارد، اما همچنان قادر به رقابت با سری گوشی‌های گلکسی زد فلیپ و برخی رقبای چینی نبود.

 

در تهیه این مطلب از «گجت نیوز» کمک گرفتیم