امیرعلی ابوالفتح - برخی از «تیراندازی های جمعی» در آمریکا رنگ وبوی تروریستی دارد، از جمله این که فردی بی دلیل، به جشن یک اقلیت نژادی در حومه لس آنجلس  در بامداد یک شنبه حمله می کند و 10 تن را به کام مرگ می فرستد.اما مقامات آمریکایی برای حفظ امنیت روانی شهروندان و جلوگیری از تخریب چهره بین المللی آمریکا، اغلب از به کار بردن عبارت «حملات تروریستی» در پی کشتارهای کور در این کشور خودداری می کنند. اگر در آمریکا، عبارت «حملات تروریستی» به جای عبارت «تیراندازی های جمعی» در توصیف برخی از کشتارهای کور در این کشور به کار رود، ایالات متحده به یکی از خطرناک ترین کشورها در زمینه فعالیت گروه های تروریستی بدل می شود.به نظر می رسد آمریکایی ها ترجیح می دهند به جای مواجهه با غول خطرناک «تروریسم»، پشت سایه «تیراندازی های جمعی» پناه بگیرند؛ اقدامی که انگشت اتهام بی مسئولیتی را به طرف شهروندان نشانه می رود تا به طرف بی کفایتی مقامات.

دختران افغانستانی هر روز صبح مخفیانه در منزلی در یکی از فقیرترین محله‌های کابل برای آموزش جمع می‌شوند در حالی که میلیون‌ها دختر در سراسر جهان به آسانی این کار را انجام می‌دهند. سایت الحره در گزارشی نوشت: «در حالی که امروز (سه‌شنبه) روز جهانی آموزش است، افغانستان تنها کشور جهان است که در آن دختران از رفتن به مدرسه منع می‌شوند. این در حالی است که یونسکو که محدودیت‌های اعمال شده بر آموزش و یادگیری را حمله به کرامت انسانی توصیف کرده بود، گفتمان امسال خود را به دختران و زنان افغان اختصاص داد.طالبان مدت کوتاهی پس از به دست گرفتن قدرت در افغانستان در اوت ۲۰۲۱، بیشتر دبیرستان‌های دخترانه این کشور را تعطیل کرد و به دختران افغان اجازه نداد بیشتر از کلاس ششم درس بخوانند، این ممنوعیت با وجود درخواست‌های بین‌المللی برای لغو آن، نزدیک به ۵۰۰ روز است که ادامه دارد.  در  حالی که بیشتر مدارس دولتی و خصوصی دختران در افغانستان خالی مانده‌اند، کلاس‌های درس پنهانی در این کشور در حال گسترش هستند.مدرسه مخفی در کابل بخشی از شبکه‌ای از هشت مدرسه در پنج شهر است که تحت حمایت یک سازمان افغانی به نام"SRAK" قرار دارد، این سازمان طبق آن چه در سایتش اعلام کرده، در مناطقی فعالیت دارد که بیشترین آسیب را از ممنوعیت مدارس دختران دیده‌اند،"SRAK" در زبان پشتو به معنای اولین پرتوی نور صبح است.نزدیک به ۲۵۰ زن افغان که در دهه 90 به دلیل ممنوعیت آموزش به زنان توسط طالبان، از تحصیل بازمانده بودند نیز اکنون خواندن و نوشتن را در این کلاس‌های پنهانی آموزش می‌بینند.آموزش در این مدارس رایگان است، بیشتر خانواده‌ها توان پرداخت هزینه‌های آموزش را ندارند و اعضای سازمان  SRAK و حامیان مالی آن ها هزینه‌های اجاره و تجهیزاتی همانند لپ‌تاپ و دیگر وسایل را می‌پردازند.طالبان مدعی‌اند، درس های آموزشی و محیط مدارس با هنجارهای فرهنگی افغانستان و قوانین اسلامی مطابقت ندارند و درخواست‌های بین‌المللی متعدد برای ازسرگیری آموزش دختران را نادیده می‌گیرد.

 در پی رسوایی کشف گورهای بی نشان کودکانی که در شرایط غیرانسانی مدارس شبانه روزی جان سپرده بودند،دولت کانادا اعلام کرده است که به بازماندگان جوامع بومی 1/2 میلیارد دلار غرامت می‌دهد.این غرامت در پی شکایت ۳۲۵ گروه بومی کانادایی تعیین شده و قرار است در یک صندوق غیرانتقالی و مستقل از دولت کانادا سپرده‌گذاری شود.در بیانیه‌ای که این گروه‌ها منتشر کردند، آمده است: «این غرامت برای احیای آموزش، فرهنگ و زبان بومی، حمایت از بازماندگان، التیام و اتصال دوباره آن ها به میراث‌شان صرف خواهد شد.»«گری فسچوک» یکی از شاکیان و از رهبران بومیان کانادا گفت: مدت بسیار زیادی طول کشید تا کانادا تاریخ خود را بپذیرد و به نسل‌کشی اعتراف کند و خسارت جمعی را که در مدارس شبانه‌روزی بر ملت‌های ما تحمیل شده است، به رسمیت بشناسد. وقت آن است که کانادا این خسارت را جبران کند. این پرونده اولین گام در این زمینه است.دولت کانادا از اواخر قرن نوزدهم تا دهه ۱۹۹۰ میلادی حدود ۱۵۰ هزار کودک را به ۱۳۹ مدرسه شبانه‌روزی فرستاد. این مدارس عمدتا توسط کلیسای کاتولیک اداره   و کودکان در آن جا از فرهنگ، زبان و خانواده‌هایشان دور نگه داشته می‌شدند.هدف از تاسیس این مدارس که میان سال های ۱۸۳۱ تا ۱۹۹۶ توسط چند نهاد وابسته به کلیسای کاتولیک فعالیت می کردند، همانند سازی فرهنگی کودکان بومی اعلام شده بود.ده ها هزار نفر از این کودکان بومی از خانه هایشان به این مدارس انتقال داده شدند و بسیاری از آن ها در معرض بدرفتاری، تجاوز و سوء تغذیه قرار گرفتند و گفته می‌شود که هزاران تن دیگر نیز به دلیل بیماری، سوءتغذیه و بی‌توجهی به وضع آن ها جان دادند. هیئت حقیقت و آشتی در سال ۲۰۱۵ آن را نسل کشی فرهنگی نامیده بود.صدها گور بدون نشان در این مدارس در سه سال گذشته کشف شده‌ است. این مسئله باعث شده میراث   کلیسای کاتولیک و مدارس شبانه‌روزی بار دیگر در کانون توجه قرار گیرد و دولت کانادا برای بازخوانی و جبران تاریخ تاریک استعماری خود تحت فشار باشد. جنجال طولانی و مکرر بر سر فجایع رخ داده در این مدارس، در سال 2021 با کشف باقی مانده اجساد ۲۱۵ کودک در یک مدرسه شبانه روزی بومیان در استان بریتیش کلمبیا درغرب کانادا که در سال ۱۹۷۸ تعطیل شده بود، دوباره مورد توجه قرار گرفت.گمان می رود که هنوز صدها مکان کشف نشده دفن اجساد قربانیان این مدارس، وجود داشته باشد. کلیسای کاتولیک کانادا همراه با دولت کانادا طی چند قرن اخیر برخوردهای غیر انسانی با کودکان بومی داشتند و با تاسیس و اداره صدها مدرسه آن ها را به زور از خانواده هایشان جدا و نگهداری می کردند. بومیان کانادا ساکنان اصلی این سرزمین پیش از کشف آمریکا در قرن پانزدهم میلادی بودند و هنوز در داخل مرزهای امروزی کانادا زندگی می کنند و شامل اقوام اولیه ، اقوام اینوئیت و قوم متیس هستند. طبق آمارها کانادا بیش از یک میلیون و 200 هزار بومی دارد که این افراد در شرایط بدی زندگی می کنند و میزان فقر، خودکشی و اعتیاد در میان آن ها بسیار بالاست.در واقع بومیان در معرض مشکلات متعدد ناشی از سیاست‌های نژادپرستانه دولت کانادا قرار دارند.رفتار تبعیض‌آمیز دولت کانادا با بومیان همچنان ادامه دارد و سازمان‌های حقوق بشری را به واکنش واداشته است. چنان که قانون بومیان کانادا در سال ۱۸۷۶ دقیقاً بر اساس تبعیض بنا شده است. کشف این گورهای جمعی در واقع یادآور این مسئله است که از زمان مهاجرت اروپایی‌ها به آمریکای شمالی، بومیان کانادا در معرض تبعیض سیستماتیک بوده اند و این روند همچنان ادامه یافته است.گرچه «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا با اقداماتی تلاش کرده خودگردانی محدودی به برخی از اقوام بومی اعطا و رسوایی ناشی از افشای گورهای دسته جمعی دانش آموزان بومی را جبران کند، با این حال ظلم و تبعیض علیه بومیان کانادایی ریشه در تاریخ این کشور دارد و با این گونه اقدامات تبلیغاتی قابل جبران نیست.

یکی از دستیاران ارشد فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن به دلیل این که در سفر رسمی به آمریکا در یکی از ویدئوهای منتشر شده دستانش در جیبش بود، عذرخواهی کرد و گفت که مادرش او را سرزنش کرده و به او گفته به خاطر این کارش شرمنده شده است.سیجی کیهارا، معاون وزیر کابینه دولت ژاپن گفت: زمانی که آقای نخست وزیر با خبرنگاران در واشنگتن صحبت می‌کرد،او در حالی که دستانش در جیب شلوارش بود در تصاویر دیده می‌شد و مادرش نظرات زیر این تصویر را خوانده بود که می‌گفتند او با این کار والدین اش را شرمسار کرده است.کیهارای ۵۲ ساله نقل می‌کند که مادرش در یک تماس تلفنی عصبانیتش را نشان داد و گفت که از کارش شرمسار است و به او پیشنهاد کرد تا جیب‌هایش را بدوزد.

به دنبال افشای یک توافق محرمانه مبنی بر ایفای نقش همسر بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در انتصاب‌ها، نتانیاهو در جلسه دادگاه وجود چنین توافقی را تکذیب کرد.ساره نتانیاهو نیز در این جلسه گفت: ۳۰ سال است که صحبت‌هایی را در باره توافقی بین من و همسرم می‌شنوم؛ توافقی که وجود نداشته و هرگز اتفاق نیفتاده است .۱۸ دی روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت به نقل از آویگدور لیبرمن وزیر دارایی سابق رژیم صهیونیستی و رئیس حزب «اسرائیل خانه ما» فاش کرده بود که ساره نتانیاهو در بسیاری از انتصاب‌های دولتی نقش داشته است.لیبرمن درباره انتصاب آویو کوخاوی رئیس سابق ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۸ که در آن زمان وزیر جنگ بود، گفت: نتانیاهو خیلی به صحبت های او (ساره) گوش می‌دهد. من او را به خوبی می شناختم، وقتی صدای فریادهای او را در تلفن شنیدم، می دانستم که ساره در کنار اوست. سپس با او ملاقات کردم و دیدم که موضوع اصلاً مهم نیست. بدیهی است که نتانیاهو همه چیز را با او در میان گذاشته است.لیبرمن افزود: زمانی که تصمیم بر این شد آویو کوخاوی نامزد ریاست ستاد ارتش شود، مدتی طول کشید تا نتانیاهو با این تصمیم موافقت کند.