یک اشتباه تکراری و دردسرساز در اختتامیه جشنواره فارابی
بهبودی-جشنواره فارابی که همواره بر این باور بوده جلوههای علمی، ادبی، هنری و فرهنگی را به جهان معرفی میکند در اقدامی عجیب، شعری منسوب به مثنوی معنوی را با نگارشی اشتباه روی دعوتنامههای این دوره از جشنواره درج کرده است. به گزارش ایسنا، آن چه روی دعوتنامهها ی این جشنواره که روز گذشته برگزار شد آمده این بیت است: «خاک ملک سلیمان است علم/ جمله عالم صورت و جان است علم». درحالی که اصل این شعر به این شکل است: «خاتم ملک سلیمان است علم/ جمله عالم صورت و جان است علم». در این بیت بهجای واژه «خاتم»، بهاشتباه واژه «خاک» جایگزین شده است.
رد پای شعرهای جعلی در برنامههای پرمخاطب تلویزیون
در اختتامیه سیزدهمین جشنواره بینالمللی فارابی درج اشتباه یک بیت، درحالی رخ داده است که موضوع انتشار جعلیات ادبی، اشتباه نویسی و خوانش اشتباه ابیات بزرگان شعر پارسی در رسانهها و جشنوارههای مختلف دیگر هم دست کمی از این جشنواره ندارد. موضوعی که روزنامه خراسان به دلیل اهمیت آن در سالهای اخیر چندین بار به آن پرداخته است. در تازهترین بررسیها خبرنگار خراسان درتاریخ 5 اردیبهشت امسال به سراغ انتشار شعرهای جعلی دربرنامههای پربیننده صداوسیما رفته ودر این گزارش نوشته است «برنامه پرمخاطب شبکه نسیم، یعنی «دورهمی»، برای چندمین بارمیزبان اشعار جعلی بود! دریکی از قسمتهای فصل جدید این برنامه که از آغاز سال ۱۴۰۱ پخش میشود، مهران مدیری به شرکتکننده مسابقه که از دوستان نیما شعباننژاد (بازیگر) است، میگوید یک شعر بخوان و او هم با غرور میگوید میخواهم شعری از مولانا بخوانم و این دو بیت را میخواند: «هرلحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر/ آرامتر از آهو بیباکتر از شیرم/ هرلحظه که میکوشم در کارکنم تدبیر/ رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر». دوبیتی که ناگفته پیداست متعلق به مولانا نیست. بعد از خوانش این ابیات، مهران مدیری از تأثیرگذاری این دو بیت میگوید و شروع به معنا کردن آن میکند! جالب اینکه محمود انوشه، مهمان فصل قبل «دورهمی» هم همین دو بیت جعلی را به نام مولانا خوانده بود که با واکنش اهالی ادبیات مواجه شد. همچنین یکی از مسابقههای تلویزیونی رکورددار، در نشر شعرهای جعلی، «برنده باش» با اجرای محمدرضا گلزار بود که در سال ۹۷ از شبکه سه پخش میشد. در این مسابقه تلویزیونی اشعاری بهاشتباه به شاعران ادبیات فارسی نسبت داده شد که ازجمله آنها میتوان به شعری از کیوان شاهبداغی اشاره کرد که سهراب سپهری، شاعر آن معرفی شد. آن شعر این بود: «لحظهها عریانند، به تن لحظه خود جامهاندوه مپوشان هرگز».