طناب رابطه مصالحه آمیز میان روسیه و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) هر روز در حال باریک تر شدن است. اکنون این سوال مطرح است که آیا این طناب با وجود تنش ها، به باریکی مو می‌رسد و پاره نمی شود؟ یا جنگ لفظی میان طرفین سرانجام آغازگر یک جنگ واقعی خواهد شد؟ اقدامات ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه که با خطر عبور از خطوط قرمز این کشور، هشداردهنده است، باعث نگرانی روزافزون مسکو شده است. در مقابل، لشکرکشی مرزی روسیه در مرز خود با اوکراین در حالی که مسکو از نیروهای جدایی طلب اوکراینی در منطقه دونباس حمایت می کند، ترس یک جدایی دیگر را به دل دولت کی یف انداخته است. در کنار این ترس، تجربه شکست غرب در ماجرای حمله روسیه به گرجستان در سال 2008 و الحاق کریمه در سال 2014، اعضای ناتو را به این نتیجه رسانده که اگر در قبال اقدامات تحریک آمیز روسیه منفعل عمل کنند، مسکو به پیروزی دیگری دست خواهد یافت. اما چگونه می توان در این شرایط مسکو را کنترل کرد؟ راهی که دولت های عضو ناتو در قالب اتحادیه اروپا تاکنون در پیش گرفته اند، تحریم های متعدد روسیه است. آن‌ها همان گونه که ساکنان سرزمین لی لی پوت، گالیور را با طناب به بند کشیدند، به دنبال مهار روسیه با طناب های تحریمی هستند. دلیل آن نیز مشخص است. روسیه، به عنوان دارنده دومین ارتش بزرگ جهان و عضوی از شورای امنیت، عراق، افغانستان، سوریه یا لیبی نیست که بتوان جنگی یک طرفه را در برابر آن آغاز کرد. این جنگ اگر آغاز شود جنگ سوم جهانی خواهد بود و تصور محدود کردن آن به جنگی منطقه ای بسیار دور از ذهن است. برای همین است که غرب به رغم مانورهای تحریک آمیز نظامی تمام تلاش خود را می کند تا از برخورد نظامی دوری کند. اما حل این چالش در قالب روابط دیپلماتیک نیز فعلا با چالشی جدی روبه‌روست. در هفته های گذشته، پل های زیادی در این رابطه دوطرفه خراب شده یا در حال فروریختن است. یکی از نمونه های اخیر آن، اقدام ناتو در اخراج ۱۰ نفر از کارکنان دفتر نمایندگی روسیه در این سازمان بود. اقدامی که در پی آن مسکو دفتر خود در مقر ناتو را بست. از آن زمان تاکنون، تنش ها به اوج خود رسیده است. حالا به نظر می رسد، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا در دیدار امروزش با سرگئی لاوروف همتای روس خود درباره قدم هایی برای کاهش تنش گفت و گو کند. 

کمال شرف، هنرمند یمنی با ترسیم و انتشار کاریکاتوری در صفحه شخصی خود در توئیتر، گرفتار شدن امارات و عربستان سعودی در یمن را به تصویر کشید. جنگی فرسایشی که توسط عربستان سعودی در مارس سال 2015 آغاز شد و هنوز تلاش  ملموسی برای پایان دادن به آن، توسط دولت های مهاجم ریاض و ابوظبی صورت نگرفته است. 

یک مقام حماس اعلام کرد رهبران این گروه که نوار غزه را در کنترل دارند، به توافقی دست یافتند که بر اساس آن قطر پرداخت حقوق کارکنان دولتی حماس را با ارسال سوخت به مناطق فقیرنشین غزه از سر می‌گیرد. به گزارش یورونیوز، قطر پیش از این تا زمان جنگ ۱۱ روزه، برای کمک به پرداخت دستمزد حدود ۵۰ هزار کارمند دولت حماس، چمدان‌های پول نقد را از مسیر رژیم صهیونیستی به این سرزمین می‌فرستاد اما دولت جدید اسرائیل که یک ماه بعد سوگند یاد کرد، با ادامه این کار مخالفت کرد. بر اساس خبری که یک مقام دولت حماس به شرط ناشناس ماندن اعلام کرده، با توافقی که به تازگی میان قطر و مصر حاصل شده، دوحه از مسیر مصر به غزه سوخت می‌فرستد و حماس نیز می‌تواند این سوخت را با هدف پرداخت دستمزد کارکنانش بفروشد. هنوز مقامات قطر هیچ واکنشی به انتشار این خبر نداشته‌اند. کارمندان غیرنظامی حماس سال هاست به دلیل بحران مالی نوار غزه، به جای حقوق کامل، دستمزدهای نامنظم دریافت می‌کنند و حتی با کمک‌های قطر نیز اکثر کارکنان دولتی در بهترین حالت فقط ۵۵ درصد از حقوق خود را دریافت می‌کنند. پیش از این در روز دوشنبه عصام دعالیس، مدیر ارشد اجرایی دولت حماس به خبرنگاران گفته بود که دولتش در تلاش است تا وضعیت را بهبود بخشد و امیدوار است در روز آینده این کار انجام شود. قطر هم اکنون هزینه سوخت تنها نیروگاه برق غزه را نیز پرداخت کرده و کمک‌های مالی به حدود ۱۰۰ هزار خانواده نیازمند را از ماه سپتامبر و با استفاده از سیستم کوپن‌های سازمان ملل از سر گرفته است. کمک به پرداخت دستمزد کارکنان خدمات مدنی، آخرین بخش از کمک‌های قطر به غزه با هدف احیای فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی در این منطقه جنگ‌زده است. خرداد گذشته نیز، «محمد بن عبدالرحمن آل ثانی»، وزیر خارجه قطر با انتشار توئیتی نوشته بود به دستور امیر قطر 500 میلیون دلار برای بازسازی غزه اختصاص یافته است. گروه شبه نظامی حماس در سال ۲۰۰۷ میلادی توانست کنترل بر غزه را از دست نیروهای رقیب فلسطینی خارج کند و از همان سال نیز این منطقه تحت محاصره اسرائیل و مصر قرار دارد. کمک‌های دوحه به غزه، در چارچوب توافق آتش‌بس غیررسمی تعریف شده که با میانجیگری مصر و با هدف ایجاد ثبات در غزه به اجرا گذاشته شده است.

سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی گفته است نیروهای طالبان از زمان تسلط بر کشور در ۱۵ آگوست (24 مرداد)، با وجود اعلام «عفو عمومی»، بیش از ۱۰۰ افسر پلیس و نیروهای اداره اطلاعاتی سابق را اعدام یا ناپدید کرده‌اند. آماری که سازمان دیده‌بان حقوق بشر منتشر کرد، مبتنی بر اطلاعاتی است که تنها از ولایت‌های غزنی، هلمند، قندهار و قندوز جمع آوری  شده ‌است. این نهاد می‌گوید: «این موارد نشان دهنده الگوی گسترده‌تری از سوء استفاده‌های گزارش شده در خوست، پکتیا، پکتیکا و سایر ولایات است.» به گزارش بی بی سی، گزارش ۲۵ صفحه‌ای دیده‌بان حقوق بشر با عنوان «اجرا نشدن بخشش برای افرادی مانند شما، اعدام‌ها و ناپدیدشدگی اجباری در افغانستان زیر سلطه طالبان» منتشر شده است. پاتریشیا گوسمن، معاون مدیر بخش آسیایی سازمان دیده‌بان حقوق بشر گفته است: «عفو وعده داده شده رهبران طالبان، مانع اعدام شتاب زده یا ناپدید شدن اعضای سابق نیروهای امنیتی افغان توسط فرماندهان محلی طالبان نشده است.» دیده‌بان حقوق بشر در صفحه اینترنتی خود نوشته که در چهار ولایت با ۴۰ نفر به طور حضوری و با ۲۷ تن دیگر تلفنی مصاحبه کرده است. به گفته این سازمان، این افراد شامل شاهدان، بستگان و دوستان قربانیان، مقامات سابق دولتی، خبرنگاران، کارکنان بخش بهداشت و اعضای طالبان می‌شود. دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: «طالبان برای یافتن اعضای شناخته شده نیروهای امنیتی سابق جست و جو کرده اند و اغلب اعضای خانواده را تهدید می کنند و آزار می‌دهند تا محل اختفای افراد مخفی شده را فاش کنند. برخی از کسانی که در نهایت دستگیر شده‌اند، بدون اطلاع از بازداشت یا مکان آن ها، محکوم به ناپدید شدن اجباری، اعدام یا بازداشت شده‌اند.» در روزهای اولیه سقوط کابل نیز، خبرهایی مبنی بر دستیابی طالبان به دستگاه‌های بیومتریک (HIIDE) منتشر شده بود. دستگاه‌هایی که سربازان آمریکایی برای ثبت هویت شهروندان افغان و بررسی این‌که آیا آن‌ها در فهرست افراد تحت تعقیب هستند یا نه، استفاده می‌کردند. این دستگاه‌ها با اسکن عنبیه‌ چشم، انگشتان و صورت افراد، هویت آن‌ها را ثبت می‌کنند. گمان می رود طالبان توانسته است با این دستگاه ها، نیروهای نظامی و امنیتی دولت سابق افغانستان را شناسایی کند. با این حال، طالبان در پاسخ به گزارش دیده‌بان حقوق بشر گفته‌است ۷۵۵ تن از مرتکبان سوء استفاده‌ها را برکنار و محکمه نظامی را برای رسیدگی به قتل، شکنجه و بازداشت‌های غیر قانونی ایجاد کرده‌است. این گروه اما اطلاعاتی برای تایید ادعای خود ارائه نکرد. سعید خوستی، سخنگوی وزارت داخله طالبان نیز در واکنش به انتشار این گزارش به دویچه وله گفت: «مجاهدین اجازه ندارند کارمندان حکومت سابق را بکشند یا تهدید و تعقیب کنند.» او در عین حال وقوع رویدادهایی مانند کشته شدن نظامیان سابق را رد نکرد اما گفت که آن‌ها نه از سوی اعضای طالبان بلکه توسط «دشمنان شخصی» کشته شده‌اند. او افزود: «آن‌ها در دوران حکومت پیشین ظلم و مردم را آزار و اذیت کرده‌اند و حالا مردم آن‌ها را هدف قرار می‌دهند.» موضع خوستی بیشتر شبیه فرار از یک جنایت بدون ارائه مدارک کافی است. 

گسیل نیروهای نظامی روس به غرب روسیه و استقرار آن در مرز اوکراین در کنار مجموعه مانورهای نظامی «ناتو» به رقابتی ترسناک بدل شده است. حالا به نظر می رسد وزیران خارجه روسیه و آمریکا به عنوان نمایندگان دو طیف، برای جلوگیری از رسیدن تحولات اوکراین به نقطه جوش و غیرقابل بازگشت، به دنبال گفت و گوهای سازنده هستند. در همین راستا، در میان تشدید تنش های نظامی در مرز بین روسیه و اوکراین، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا امروز با سرگئی لاوروف همتای روس اش در استکهلم دیدار و گفت و گو می کند. این دیدار در حاشیه اجلاس سازمان امنیت و همکاری اروپا و پس از ملاقات بلینکن با دمیترو کولبا وزیر امور خارجه اوکراین انجام خواهد شد. این دیدار در حالی انجام می شود که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا دیروز برای شرکت در اجلاس وزیران امور خارجه ناتو در شهر «ریگا» پایتخت لتونی به سر می برد. تمرکز این اجلاس تا حد زیادی به تنش ها در زمینه تقویت نظامی روسیه در امتداد مرز اوکراین معطوف بود. همچنین در ریگا، وزیر امور خارجه اوکراین از ناتو خواستار یک اقدام بازدارنده برای روسیه از تهاجم نظامی به کشورش شد. در این نشست، ناتو درباره نحوه واکنش نشان دادن به تقویت نظامی روسیه در نزدیکی مرز اوکراین بحث و تبادل نظر کرده و این در حالی است که کشورهای غربی از بابت احتمال حمله مسکو به اوکراین نگران هستند. اکنون، اهمیت تلاش برای کاهش تنش، وقتی مشخص می شود که لحن تند سیاست مداران ارزیابی شود. «لیز تراس» وزیر امور خارجه بریتانیا پیش از سفرش به ریگا، در یادداشتی برای روزنامه دیلی میل نوشت: «ما به همراه ناتو اعلام می‌کنیم که هرگونه تهاجم از سوی روسیه علیه اوکراین اشتباه استراتژیک بزرگی خواهد بود. بریتانیا آماده استفاده از تمامی اهرم‌های دیپلماتیک و اقتصادی برای اجتناب از چنین نتیجه‌ای است و باید یادآور شد که در صورت بروز چنین اتفاقی، این روسیه است که باید بهای زیادی بابتش بدهد. در حالی که روسیه در مرزهای اوکراین نیرو مستقر می‌کند و به تضعیف دیگر همسایگانش چون گرجستان می‌پردازد، نمی‌توانیم به سمت دیگری نگاه کنیم.» در مقابل، سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه نیز هشدار داد که کشورش به هر گونه اقدام خصمانه سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) پاسخ سخت خواهد داد. او با بیان این که به هیچ کس موضع خود را تحمیل نمی کنیم و درس نمی دهیم،  اظهار کرد: در مقابل از هر گونه تلاش برای گفت و گوی زورگویانه و قلدرمآبانه و با لحن متکبرانه با روسیه به ویژه تهدید و شانتاژ و مداخله در امور داخلی روسیه جلوگیری می کنیم. لاوروف در بخش دیگری از سخنان خود گفت که پیمان ناتو تلاش می کند اوکراین را به مدار خود جذب و به کشوری ضدروسیه تبدیل کند. اقدامی که مسکو آن را بر نمی تابد. روابط روسیه و ناتو پرتنش است و به تازگی ناتو ۱۰ نفر از کارکنان دفتر نمایندگی روسیه در این سازمان مستقر در بروکسل را اخراج کرده و مسکو نیز در واکنش به این اقدام، دفتر خود در مقر ناتو را بسته است.

ریچارد مور، رئیس سازمان اطلاعات خارجی بریتانیا (MI6) اذعان کرد حتی اگر همه اعضای رهبری گروه طالبان را به عنوان مامور مخفی استخدام می‌کردند، بازهم سقوط کابل به این صورت قابل پیش‌بینی نبود. او در مصاحبه با شبکه رادیو ۴ بی‌بی‌سی گفت: «هیچ یک از ما سرعت سقوط کابل را پیش‌بینی نکرده بودیم. صادقانه بگویم، حتی اگر همه اعضای شورای طالبان را که می‌دانید رهبری طالبان را بر عهده دارند، جذب کرده بودیم، [اگر] تک تک آن‌ها را هم به عنوان یک مامور مخفی استخدام می‌کردیم، هنوز هم سقوط کابل را (به این صورت) پیش بینی نمی‌کردیم زیرا طالبان هم این کار را نکردند.» 

بینندگان شبکه پخش خانگی «دیزنی» در هنگ کنگ، متوجه شدند قسمت ۱۲ از فصل شانزدهم مجموعه سیمپسون‌ها از شبکه پخش ویدئوی خانگی دیزنی در این منطقه حذف شده است. ‌در قسمت حذف شده به کشتار معترضان دولت چین در میدان «تیان‌آنمن» در سال ۱۹۸۹ اشاره شده است. ‌ در این قسمت خانواده سیمپسون‌ به پکن می‌روند و از میدان تیان‌آنمن بازدید می‌کنند. آن ها در میدان تابلویی را می‌بینند که بر آن نوشته شده است: «در این محل در سال ۱۹۸۹ هیچ اتفاقی نیفتاده است.» این تابلو اشاره‌ای کنایه‌ای به کشتار معترضان در آن سال در این میدان داشت. 

گاردین- آخرین رئیس دفتر دونالد ترامپ در کتاب جدیدش نوشت، این رئیس جمهور سابق آمریکا در حالی در اولین مناظره انتخاباتی خود با جو بایدن در ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰ شرکت کرد که تنها سه روز قبل از آن، تست کرونایش مثبت شده بود.مارک میدوز، آخرین رئیس دفتر ترامپ، در کتابش نوشته: «هیچ چیز نمی‌توانست ترامپ را از رفتن به آن جا بازدارد.» آن طور که میدوز می‌گوید، ترامپ، پس از آن که نتیجه آزمایش اولش مثبت شد، در آزمایشی دیگر، نتیجه منفی گرفت و با مخفی کردن نتیجه مثبت آزمایش اولش، آزمایش دوم را برای شرکت در مناظره ارائه داد.