گفت وگوی مستقیم با مردم در محروم ترین نقاط کشور

هرچند بازه زمانی سه‌ماه برای ارزیابی اقدامات یک دولت، زمانی بسیار کوتاه است اما برخی اتفاقات و تغییر روش‌ها در همین مدت اندک هم خودش را نشان می‌دهد. یکی از رویکردهای خوب دولت سیزدهم و شخص رئیس‌جمهور که باید به آن اشاره کرد، سفرهای استانی پایان هفته است؛ سفرهایی که تقریبا همه آن‌ها در روزهای پنج‌شنبه و جمعه انجام شد تا مشخص شود برای دولتی که شعار مردمی‌بودن را انتخاب کرده، تعطیلات آخر هفته معنایی ندارد و از همه فرصت‌ها برای خدمت استفاده می‌کند. اما مهم‌تر از آن، انتخاب مقاصد سفرها بود که محروم‌ترین استان‌ها و مناطق را در اولویت قرار داد؛ مناطقی که تا پیش از آن نامش هم به گوش خیلی از مردم و شاید مسئولان، نخورده بود:حضور سرزده در محله محروم «منبع آب» اهواز، بازدید از هورالعظیم و گفت‌وگو با مردم روستاهای اطراف هویزه، حضور در جمع اهالی روستای مرزی ملاعلی سیستان و بلوچستان، گفت‌وگو با کپرنشینان حاشیه‌شهر چابهار، نشست پای درددل‌های صیادان در بندر کنارک، حضور در جمع حاشیه‌نشینان محله کاظمیه بیرجند، گفت‏وگو با کارگران معدن زغال‌سنگ طبس، حضور سرزده در حاشیه شهر ایلام، همنشین‌شدن با عشایر بویراحمدی تنگه گرگو، گفت‌وگو با کشاورزان شهرستان اهرم، عشایر دلوار و نخل‌داران تنگستان بوشهر، حضور در جمع مردم روستای فتحعلی پارس‌آباد اردبیل، مهمان‌شدن در سیاه‌چادر عشایر مهدیشهر، گفت‌وگو با کارگران فضای سبز در مسیر مهدیشهر به سمنان. و البته اتفاق خوب حضور شخص رئیس‌جمهور در جمع مردم زلزله‌زده سی‌سخت و اندیکا را هم نباید از قلم انداخت. این رویکرد و حضور میدانی در جمع محرومان، حتی اگر خروجی عملیاتی و اقتصادی زودبازده برای آن‌ها نداشته باشد، یک پشتوانه مهم روحی و آرامش قلبی است که موجب دلگرمی آن‌ها می‌شود، چراکه عالی‌ترین مقام اجرایی کشور را در کنار خود و در میان خود می‌بینند و بدون واسطه با او درددل می‌کنند.