روز یک شنبه گزارشی در همین صفحه از پلاک شدن اولین خودروی برقی نوشتیم و روز گذشته تصویری از یکی از این خودروها که به گفته سازندگانش موتور 4 چرخ است در خیابان‌های تهران دیده شد که بازتاب زیادی داشت. علی خسروانی که اولین خریدار و مصرف کننده این خودروی برقی است در توئیتی نوشته: «چون دلم می‌خواد به عنوان اولین خریدار و مصرف کننده اولین خودروی برقی تولید داخل یوز پز بدم. نمیگم تراز اول دنیاست ولی انصافا برای شروع نمونه خوبی بود فیلم تست رانندگی و نقد و بررسی شو به زودی منتشر می‌کنم.» بد نیست بدانید موتور این خودرو یک‌سوم موتور پراید قدرت دارد و با هر بار شارژ با برق شهری که 3.5 ساعت طول می‌کشد، می‌توان ۱۰۰ کیلومتر رانندگی کرد. این خودروها دونفره هستند و حداکثر می‌توان با آن‌ها با سرعت 80 کیلومتر در ساعت رانندگی کرد.

 

احتمالا برای شما هم پیش آمده که وسیله‌ای را گم کرده اید که پیدا نشده باشد یا در جایی پیدا شده باشد که اصلا فکرش را هم نمی‌کردید. به تازگی خبری منتشر شده که نشان می‌دهد یک دختر جوان بعد از 12 سال انگشتر مفقود شده اش را بعد از چند عطسه پیدا می‌کند! «ابیگیل تامسون» 20 ساله بعد از این که عطسه اش می‌گیرد ناگهان شاهد خارج شدن یک شیء از بینی اش می‌شود. این شیء انگشتر طلایی بوده که در جشن تولد 8 سالگی‎ این دختر جوان گمشده و هیچ وقت پیدا نشده بوده است و حالا مشخص شده این انگشتر طلا در بینی او گیر کرده بوده و  خود این دختر جوان هم خبر نداشته است. کاربری نوشت: «برم امشب کلی فین کنم ببینم چقدر طلا از توش در میاد توی این روزهایی که حسابی پول لازمم!»

 

تصویری از یک زندان در نروژ منتشر شد که ذهنیت‌ها را نسبت به زندان کاملا متفاوت می‌کند. زندان بستوی یک جزیره‌ است که در آن زندانی‌ها نگهداری می‌شوند. 

آن‌ها می‌توانند آزادانه در جزیره رفت و آمد کنند و وقت خود را با کشاورزی، ورزش، حمام آفتاب و استراحت پرکنند. بعضی مواقع این امر باعث دلخوری و خشم افرادی می‌شود که معتقدند زندان باید مکانی با وجود محرومیت‌ها و جایی برای توبه و تنبیه باشد تا جایی راحت و آرامش‌بخش، اما اگر هدف زندان تغییر افراد است، زندان بستوی به نظر کارش را به درستی انجام می‌دهد. تنها ۱۶درصد از زندانیانی که از بستوی بیرون می‌آیند در کمتر از دو سال به زندان بازگردانده می‌شوند که این مورد در مقایسه با آمار زندان‌های ملی نروژ که به طور متوسط ۲۰درصد و زندان‌های اروپایی که متوسط ۷۰درصد است، آماری قابل‌ قبول است.

 

«به حق چیزهای ندیده و نشنیده!» شما هم بعد از خواندن این مطلب احتمالا همین قدر تعجب خواهید کرد. یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی با انتشار تصویری از یک کیک با علایم راهنمایی و رانندگی از کیک و جشن به مناسبت قبولی همسر در آزمون راهنمایی و رانندگی نوشت. روی این کیک نوشته شده: «همسر عزیزم تبریک میگم و خوشحالم که تونستی این امتحان رو با موفقیت بگذرونی. امیدوارم همیشه از رانندگی لذت ببری» کاربری نوشت: «احتمالا برای مسخره بازی بوده و بنده خدا بعد از سال‌ها تونسته گواهی نامه بگیره و خانمش خواسته سر به سرش بذاره.» کاربر دیگری نوشت: «این دیگه چه سمی بود، بعد از جشن پی پی و جشن مداد دست گرفتن، جشن گواهی نامه گرفتن هم اضافه شد.»

 

ویدئویی از راهکار عجیب موتورسوار هندی برای حل مشکل گرانی سوخت در شبکه‌های اجتماعی حسابی خبرساز شد. در حالی که افزایش قیمت سوخت، زندگی مردم عادی هند را به شدت تحت تاثیر قرار داده، ظاهرا یک مرد هندی با خلاقیتی که البته خطرناک است تلاش کرده تا بر این مشکل غلبه کند. این مرد با افزودن تخته‌های چوبی صندلی مانند به دو طرف موتورسیکلت خود محل‌هایی را برای نشستن مسافران ایجاد کرده است. در ویدئویی که منتشر شده این مرد هندی مشغول راندن موتورسیکلت با ۹ مسافر است که شامل پنج زن و چهار  کودک می‌شود که با واکنش کاربران نیز همراه بود. برخی از کاربران به این نکته اشاره کردند که با وجود گران شدن سوخت افراد نباید از چنین خلاقیت‌های خطرناکی که ناقض قوانین رانندگی و موجب به خطر افتادن جان انسان‌هاست، استفاده کنند.

 

به تازگی ویدئویی در فضای مجازی دست به دست شده است که افرادی در حال درآوردن نخل‌هایی از ریشه هستند و در ادامه این اقدام را به دلیل شرایط اقتصادی، وضعیت بد بارش‌ها و کم شدن حقابه‌ها بیان می‌کنند و می‌گویند که نخلداران بی رمق و درمانده درختان خود را به کشورهای همسایه خلیج فارس صادر می‌کنند. در توضیحات این فیلم‌ها که مربوط به روستاهای رود فاریاب و تنگ درکش در بخش ارم شهرستان دشتستان است ادعا می‌شود که صدها اصله نخل با عمر بیش از ده سال و در شرایط نرمال ثمردهی از زمین کنده و برای صادرات به کشور قطر به بوشهر منتقل می‌شوند. با این حال بخشدار ارم در این خصوص توضیحاتی داده که در ادامه می‌خوانید.

نخل فروشی رایج است!

بخشدار ارم معتقد است که نخل فروشی در کل کشور از استان خوزستان گرفته تا هرمزگان رایج است و می‌توان در بولوار و پارک‌های شهر نخل‌های بالغی را که از نقاط گوناگون برای فروش و کاشت آورده‌‌اند دید. علی بهرام‌نژاد با اشاره به این که در برخی موارد نخل‌ها صادر هم می‌شوند، افزود: «گاهی نخلداران به دلیل نامرغوب بودن گونه، نر بودن و پیر بودن درخت به دنبال جایگزینی گونه‌های جدید با ارزش اقتصادی بالاتر هستند.» او در خصوص ادعای خشکسالی که  در ویدئو مطرح می‌شود هم گفته: «کشور با بحران خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کند اما نخل درخت مقاومی است و نیاز چندانی به آب ندارد از این رو درآوردن درختان به علت بحران آب قابل قبول نیست.» 

البته نماینده مردم شادگان در مجلس شورای اسلامی شهریور امسال به مهر گفته بود که بنا به اعلام جهاد کشاورزی شادگان، حداقل هفت هزار نخل این شهرستان از بین رفتند.

قیمت هر نفر نخل

ادعا شده که هر اصله نخل از این نخلداران به قیمت 1 میلیون و 500 هزار تومان  به دلالان فروخته می‌شود، نخل‌هایی که در شرایط خوب ثمردهی هر اصله آن بیش از دو میلیون تومان محصول می‌دهد. از آن جایی که  قیمت هر نفر نخل در باغات در حالت معمولی بیشتر از ۵ میلیون تومان است به نظر می‌رسد ادعای فروش هر اصله نخل به بهای یک میلیون و 500 هزار تومان دور از واقعیت باشد.

چرا واحد شمارش نخل نفر است

در بین گیاهان فقط یک درخت وجود دارد که برای شمارش آن از واحد نفر استفاده می‌شود و دلیل آن هم این است که درخت خرما تنها درختی است ک مانند انسان‌ها اگر سر او را ببرند می‌میرد و چوب آن هم هیچ زغالی ندارد. درخت نخل در ۱۶ سالگی بالغ می‌شود و ثمر می‌دهد. حتی جنوبی‌ها معتقدند نخل‌ها مثل انسان‌ها قهر می‌کنند. اما قهر نخل شاید سال‌ها طول بکشد. در باور نخلداران جنوب چنین روایتی وجود دارد که اگر نخلی از نخلدارش ناراحت شود، قهر می‌کند و شاید تا یک سال یا بیشتر، ثمر ندهد با این حال بد نیست بدانید هر درخت خرما بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال عمر می‌کند.

رعیت نواز- شاید یکی از بهترین لحظات عمر یک کشاورز زمان برداشت محصولی باشد که با هزار رنج و مشقت به ثمر رسانده و آن محصول را چیده و به بازار عرضه می‌کند، اما این لحظه خوب باغداران آذربایجان غربی سال هاست به دردی جانکاه تبدیل شده که انگار دوایی برای آن وجود ندارد. درد آورترین بخش این ماجرا رنج‌های بدون گنج است. سال هاست استان آذربایجان غربی رتبه اول تولید سیب کشور را نصیب خود می‌کند اما هرساله پایین بودن قیمت فروش محصول نسبت به هزینه‌های تولید آن، نامشخص بودن وضعیت صادرات و پایین بودن توان مالی باغداران و همچنین ریزش‌های قبل از برداشت محصول از بزرگ‌ترین مشکلات تولید این محصول برای باغداران شده به طوری که هر سال در ماه‌های شهریور، مهر و اوایل آبان شاهد تصاویری از ریختن سیب‌ها در کنار جاده‌ها هستیم. این اتفاق امسال هم افتاده و تصاویری عجیب از سیب‌های تلنبار شده در کنار جاده‌ها منتشر شده است. از آن جایی که بیشترین میزان آب در بخش کشاورزی مصرف می‌شود و با توجه به کشت محصولاتی که به آب زیادی نیاز دارند، رها کردن محصولات یعنی هدر رفت سرمایه و انرژی‌ که برای پرورش آن صورت گرفته است، اما چرا این قصه تلخ دورریز در شهرها و روستاها برای میوه‌ها و صیفی جات مختلف سالانه در حال رخ دادن است و کاری برای آن نمی‌شود.