بومی سازی به سبک ژاپنی ها
تصویر طراحی کافه استارباکس آمریکایی با ادغام معماری ژاپنی چند روزی است که در فضای مجازی خبرساز شده است

مصطفوی- چند روزی است که تصویری از کافه استارباکس آمریکا در ژاپن منتشر شده که در این کشور از نظر معماری، بومی سازی شده است. بسیاری از کاربران درباره آن نوشته اند: «آیا ما از استارباکس آمریکایی ژاپنی تر و غربی تر هم داریم؟ حالا ببینید همین استارباکس آمریکایی چقدر در شرق آسیا ژاپنیزه شده است.» البته که استارباکس چندسالی است در کشور ژاپن فعالیت می کند اما تازه چندوقتی است که تصاویر آن در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود.
ژاپنیزاسیون برای جلب مشتری!

آن طور که برخی سایت ها نوشته اند، ظاهرا چندسال پیش بعد از افتتاح استارباکس در ژاپن خیلی از آن استقبال نشده است. اما بعدا دلیل برای رفتن به استارباکس برای طرفداران این کافه به وجود آمد. تا چندسال پیش تنها دلیل رفتن به استارباکس، قهوه های خوشمزه و تبلیغات عظیم این کمپانی بوده است اما هیچ کدام از شعبه های موجود طراحی به خصوص با ویژگی های شخصی یا محلی را نداشته اند که بزرگ ترین ضعف آن به شمار می رفته است. استارباکس، بزرگ ترین شرکت قهوه در جهان است که در بیشتر موارد، تعداد فروش آن ها از مک دونالد هم بیشتر است. این شرکت 87 هزار نوشیدنی دارد و بنا بر نوشته ای، در سال 2017 آن قدر رشد عجیبی داشته که روزانه دو یا سه فروشگاه جدید باز می کرده ، اما با افتتاح فروشگاه خود در ژاپن برای جلب مشتری مجبور به تغییر معماری شده است.
توجه میزبان المپیک به اصالت و فرهنگ
وقتی سخن از معماری ژاپنی می شود، خانه های کوچک چوبی با درهای کشویی و همچنین معابد بزرگ و چند طبقه با سقف های سفالی رنگ مثلثی شکل، اولین تصاویری هستند که در ذهن مخاطب تداعی می شود. تصویری که بعد از سال ها همچنان در معماری و سبک زندگی این کشور دیده میشود. آسمان خراش چوبی، ساخته شده از قطعه های چوبی و نماد معماری ژاپنی، برج مشعل به عنوان مشعل توکیو و... نمونه هایی از سازه ها و ساختمان های معروف این کشور است. ژاپنی ها ضرب المثلی دارند و می گویند «جامعه ما مثل پیاز، لایه لایه است. تغییرات را میپذیریم اما این تغییرات تبدیل می شوند به یک لایه از جامعه. ما غرق در این تغییرات مدرن نمی شویم.»
در پایان باید به این نکته توجه داشت که می شود از فرهنگ، فناوری و... جوامع دیگر بهره برد اما به شرط این که پیش از آن اقدام به استحاله و ایرانیزه کردن آن کنیم. اتفاقی که بیشتر باید توسط مسئولان فرهنگی انجام شود تا به جای غرق شدن در آن، آن را تبدیل به یکی از لایه های اجتماعی و فرهنگی خودمان کنیم.