توصیف رهبر انقلاب از جایگاه کم نظیر اخوان ثالث در ادبیات معاصر فارسی

پیشتاز شاعران نوپرداز در خدمت به آگاهی و بیداری مردم

قبل از انقلاب شعرای خوبی داشتیم؛ شعرای بزرگی داشتیم که در انواع مختلف شعر، در کیفیّت‌های گوناگون و در درجات مختلف شعر می‌گفتند؛ لکن آن‌چه در میان آن شعرها به درد این ملّت می‌خورد، زیاد نبود، کم بود؛ چه شعر قدیمی - و به قول آقایان، کلاسیک - و چه شعرهای نو.  خب ما در محیط ادبیِ آن روز بودیم، می‌دیدیم؛ کسانی بودند، شعر می‌گفتند، شعر نو می‌گفتند، داعیه نوگرایی و نواندیشی هم داشتند، امّا در واقع هیچ خدمتی به پیشرفت کشور و تجدّد واقعی و صحیح کشور نمی‌کردند. خیلی از همان‌هایی که شعر نو می‌گفتند و افتخار می‌کردند و پُز این را می‌دادند که در خدمت مفاهیم نو هستند، در دستگاه‌های دربار و وابستگان دربار و مانند این‌ها نوکری می‌کردند؛ [یعنی] نمی‌شود گفت آن‌جا همکاری می‌کردند؛ به‌معنای واقعی کلمه نوکری می‌کردند؛ خب ما بعضی‌هایشان را از نزدیک می‌شناختیم، بعضی‌ها را هم دورادور؛ هم کارهایشان را می‌دیدیم، هم می‌شناختیم. شعر در خدمت مفاهیم انقلاب نبود؛ شعر در خدمت مفاهیم آگاهی و بیداری کشور نبود؛ نه این‌که هیچ نبود، کم بود، خیلی کم بود؛ نسبت به آن‌چه باید می‌بود، کم بود؛ آن چیزهایی هم که بود، جوری نبود که عامّه مردم و طبقه محتاجِ راهنمایی و راهبری از آن استفاده کنند. شما ملاحظه کنید در بین شعرای نوپردازِ آن روز -آن تراز اوّل‌هایشان و بالاهایشان- آن که شعرش مثلاً در خدمت این‌جور مفاهیم بود، بیشتر از همه اخوان بود.

بیانات در دیدار جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و ادب (20/3/96)