مایک فلین، اولین مشاور امنیت ملی ترامپ که به دلیل تخلفات محرز و پیوندهای اقتصادی و سیاسی مخرب با روسیه بدنام و در نهایت با پرونده مشخص، زندانی شده بود، با نفوذ گسترده ای که ترامپ در دو سال اخیر بر دادستانی فدرال یافته است، در نهایت با لغو پرونده، رها شد و حالا خبر می رسد که کمپین رئیس جمهور آمریکا می خواهد به سرعت او را دوباره به کنار ترامپ بازگرداند. فلین، یکی از مهم ترین پیوندهای پوتین با ترامپ به شمار می رود.ویلیام بار، دادستان فدرال در مصاحبه با CBS درباره این موضوع قضایی مورد مؤاخذه قرار گرفت و وقتی خبرنگار از او پرسید که تاریخ درباره این حرکت او چه قضاوتی خواهد کرد، پاسخ داد : « تاریخ را برنده می‎نویسد و طبیعتا بستگی دارد تاریخ را چه کسی بنویسد.»

 

رئیس اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا درباره کتاب جدید خود این گونه توئیت کرده است: کتاب جدید من، «جهان: یک مقدمه مختصر» نوشته شده است تا به شما در درک چالش های جهانی (از همه گیری ها و تغییرات آب و هوایی گرفته تا چین و ایران) کمک  کند.ریچارد هاس درباره بحران کرونا نیز می گوید:دشواری برای عبور از این بحران برای کشورهای مختلف به افزایشِ شمارِ دولت‌های درمانده و تضعیف شده خواهد انجامید . وخیم‌تر شدن روابط چین و آمریکا نیز تضعیف فرایند همگرایی اروپایی را به دنبال خواهد داشت.

 

افطار ماه مبارک رمضان خانواده سوری در میان آوارهای به جا مانده از خانه شان

 

روزنامه مترو نوشت: «مت رو» ۳۸ ساله که ۱۳ فوریه (۲۴ بهمن) پس از گذراندن دوران قرنطینه در بیمارستانی در «مرسی‌ساید» فریاد شادی «من آزاد شدم» سر می‌داد، اکنون می‌گوید خود را از چاله به چاه انداخته است. او می‌گوید: من و همسرم نباید چین را ترک می‌کردیم. اولین مورد مثبت در بریتانیا زمانی که در قرنطینه بودم اعلام شد و فکر می‌کردم مسئولان انگلیسی به ‌سرعت دست به کار می‌شوند اما هیچ کاری نکردند. چین در مقابله با شیوع کرونا سریع‌تر و با شدت بیشتری در مقایسه با بریتانیا برخورد کرد.

 

 بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا در حالی که دست هایش را می شوید ، به شمار کشته شدگان کرونا در کشورش فکر می کند. آمار فوت شدگان ویروس کرونا در آخر هفته از ۳۰ هزار نفر گذشت.

 

هنوز هم جدل و چالش برای تشکیل کابینه در اسرائیل در جریان است؛ این بار مخالفان نتانیاهو به دیوان عالی اسرائیل برای توقف نخست‌وزیری نتانیاهو بعد از سه انتخابات دل‌بسته بودند که به رغم هیاهوی زیاد رسانه‌ای خیلی زود تمام شد.دیوان عالی رژیم صهیونیستی بامداد پنج شنبه اعلام کرد «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به ‌رغم اتهامات مطرح‌شده علیه او می‌تواند کابینه تشکیل دهد. هیئت منصفه ۱۱ نفره این دادگاه، پیشتر نیز استدلال‌ها درباره غیرقانونی بودن تشکیل کابینه توسط نتانیاهو را که به ارتشا و سوء استفاده از قدرت متهم شده ، شنید اما در پایان اعلام کرد تا زمانی که حکم محکومیت نتانیاهو صادر نشود نمی‌توان مانع نخست‌وزیری‌اش یا مشارکت او در یک توافق برای تشکیل دولت شد.چرخشی کردن نخست‌وزیری میان دو نفر و مفاد توافق و زمانش و‌... همگی یک ابتکار ساختگی است نه بر مبنای قانون‌. این مسئله چالش ورود دیوان را جدی‌تر کرده بود و برخی معتقد بودند اصلاً دیوان حق ورود به ابطال توافق میان گانتز و نتانیاهو را ندارد زیرا قانون در خصوص چگونگی توافق احزاب کنست برای تشکیل دولت هیچ چیزی نگفته است.این که کابینه‌ای که قرار است شکل بگیرد در تاریخ اشغال فلسطین سابقه نداشته ، به چینش ناموزونی باز می‌گردد که در حال شکل گیری است. کابینه کنونی از سه جریان کاملاً مخالف شکل گرفته است:اول، راست گرایانی که خود مجموعه‌ای از دو جریان نه چندان هم مسیر هستند. راست گرایان اکنون جمع لیکود و احزاب مذهبی تندرو مثل شاس و یهودیان توراتی هستند. خود این ترکیب راست گرایان تناسخی با راست گرایان سنتی رژیم صهیونیستی ندارند چرا که راست گرایان سنتی رژیم صهیونیستی مجموعه‌ای از احزاب سکولار با دیدگاه‌های سرمایه‌داری را تشکیل می دادند. دوم، به اصطلاح میانه‌هایی که در کنار چپ گرایان سنتی، اپوزیسیون نتانیاهو را پیش از این تشکیل داده بودند. میانه‌ها که با نام ائتلاف «آبی- سفید» ‌ به ریاست بنی گانتز و با حضور «یائیر لاپید»، «موشه یعلون» و گابی اشکنازی با نگاه مقابله با نتانیاهو وارد عرصه انتخابات شده بودند مجموعه‌ای از مخالفان نتانیاهو را تشکیل می‌دادند. همه آن ها اعضای گذشته لیکود و همراهان نتانیاهو بودند که با کارشکنی‌های نتانیاهو از او فراری بودند. سوم، چپ گرایان سنتی رژیم صهیونیستی که تا اواخر دهه 1970، قدرت بلامنازع عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی بوده‌اند. حالا چپ گرایان سنتی رژیم صهیونیستی هم با انشقاقی که موجب شده مِرِتس به سمت اپوزیسیون برود ، در کابینه جدید حضور دارند.

فرار از انتخابات چهارم

این کابینه متشتت موجب شد صهیونیست‌ها چهارمین انتخابات پی در پی را برگزار نکنند و کابینه‌ای جدید با دو نخست وزیر داشته باشند. اول نتانیاهو که 18 ماه نخست این دولت را ریاست خواهد کرد و دوم گانتز که از سپتامبر 2021 نخست وزیر دوره دوم این دولت خواهد بود.

افق پیشِ روی کابینه جدید

با تشکیل کابینه‌ای که قرار است طی چند روز آینده شکل گیرد ، نتانیاهو برای پنجمین بار ریاست دولت و کابینه را در رژیم صهیونیستی در اختیار می‌گیرد. او رکورد بن گوریون را پیش از این از او گرفته بود و حالا این رکورد را به دلیل مدت زمان طولانی نخست وزیری طولانی‌تر می‌کند. اما معلوم نیست این کابینه چقدر عمر کند. بسیاری از تحلیل گران معتقدند نتانیاهو به گانتز اجازه نخواهد داد به نخست وزیری برسد و به هر بهانه‌ای که باشد پیش از نخست وزیری گانتز دولت را منحل خواهد کرد.از سوی دیگر این کابینه اپوزیسیونی را مقابل خود می‌بیند که همگی از نتانیاهو و گانتز زخم خورده‌اند و از هیچ اقدامی علیه آن ها دریغ نخواهند کرد. به نظر می‌رسد عمر این کابینه چندان طولانی نباشد. 

نبی شریفی- 14 ماه پیش سنای آمریکا بر خلاف نظر رئیس‌جمهور این کشور اعلام کرد که جلوی ۲۲ معامله تسلیحاتی به ارزش 8 میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار با عربستان سعودی را می گیرد. تصمیمی که ترامپ اعلام کرد آن را وتو می کند. اما با گذر زمان به نظر می رسد ماه عسل کاخ پادشاهی سعودی و کاخ سفید رو به پایان است و روابط آن ها به تیرگی گراییده است. به گزارش بلومبرگ یک مقام آمریکایی که نامش ذکر نشده، گفته است: آمریکا دو پاتریوت را از عربستان (که از تاسیسات نفتی عربستان محافظت می‌کردند) و دو پاتریوت دیگر را از منطقه خارج کرده است. همچنین گفته شده که دو اسکادران از جنگنده‌های نیروی دریایی و حدود ۳۰۰ نیروی نظامی این کشور نیز عربستان را ترک خواهند کرد. در این گزارش همچنین آمده است که آمریکا در حال بررسی کاهش «سایر قابلیت‌های نظامی» خود در عربستان سعودی است. منبع نظامی آمریکایی اما تاکید کرد که ۱۲ آتشبار از موشک‌های پاتریوت (از جمله دو سامانه ضدموشکی جدید در پایگاه عین الاسد عراق)  و یک آتشبار از موشک‌های پدافند هوایی «تاد» به همراه سایر سیستم‌های دفاع هوایی و جت‌های جنگی در منطقه باقی می‌ماند، از جمله «دو پاتریوت در پایگاه هوایی شاهزاده سلطان در صحرای سعودی.» آمریکا در حالی حضور خود در عربستان را کاهش می‌دهد که اکتبر 2019 (مهر 98) در واکنش به حمله به تاسیسات نفتی آرامکو، مجموع نیروهایش در عربستان را از 2500 به حدود سه هزار نفر رساند. بر اساس بیانیه پنتاگون در آن زمان، دو سامانه جدید موشک‌های پاتریوت، یک سیستم اختلال موشکی تاد، دو اسکادران جنگنده هوایی و یک واحد تجسس هوایی، از تجهیزاتی بود که برای کمک به عربستان به این کشور ارسال شده بود.

چرا بن سلمان تنها می شود؟ 

گاوی که شیر ندارد و سربازی که حرف گوش کن نیست ؛ شاید این توصیفی باشد از روزهای سخت بن سلمان، ولیعهد سعودی در ارتباطش با واشنگتن و اداره کشور. سقوط بهای نفت در حال خالی کردن ته مانده خزانه بزرگ این کشور است. در آمدی که می شد آن  را برای دلبری از سیاستمداران آمریکایی به کار بست. اما چالش خارجی دیگر سعودی حجم بالای تولید نفت طی سال های اخیر در آمریکاست که باعث می شود ریاض خود به چالشی برای تجارت واشنگتن بدل شود. در هفته های گذشته زمانی که عربستان تولید نفت خود را افزایش داد، قیمت نفت کاهش یافت که این موضوع باعث شد جمهوری‌خواهان آمریکا پادشاهی عربستان را متهم به «تشدید بی‌ثباتی در بازار نفت» کنند؛ بازاری که پیش از آن به دلیل شیوع کرونا آسیب دیده بود. روز شنبه ۲۳ فروردین (۱۱ آوریل)، ۱۱ سناتور جمهوری‌خواه از ایالت‌های نفت‌خیز آمریکا با سه مقام‌ سعودی تماس گرفتند و خواستار کاهش تولید نفت شدند. آن‌ها پیشتر با ارائه طرح خروج نیروهای آمریکایی از عربستان خواستار افزایش فشار بر این کشور شده بودند. این تهدید پس از آن مطرح شده بود که قیمت نفت همزمان با رقابت عربستان و روسیه بر سر تولید نفت به پایین‌تر حد خود در طول ۱۸ سال گذشته رسید. کاهش تقاضای نفت در جهان باعث شد آمریکا بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت در جهان ، تولید نفت خود را به‌تدریج به میزان دو میلیون بشکه در روز کاهش ‌دهد. به نظر می‌رسد خروج سامانه‌های ضدموشکی پاتریوت از عربستان سعودی پس از تماس تلفنی تهدیدآمیز ترامپ با بن‌سلمان باشد. این بدین معناست که آمریکا در حال رها کردن متحدان عربی خود است  یا این که می‌خواهد آن ها را برای خرید تسلیحات بیشتر تحت فشار بگذارد. مسئله‌ای که به نظر می‌رسد عصبانیت عربستان ضعیف شده و شکست خورده را برانگیخته است. تعلیق پروژه بلندپروازانه توریستی «نئوم» به دلیل کسری بودجه، شکست در جنگ فرسایشی یمن و اختلافات رو به افزایش با امارات، سقوط بهای نفت و صعود مبتلایان به کرونا در این کشور دارد بن سلمان را از پای در می آورد.

 

‏سیلوستر استالونه 10 سال پیش یک فیلم ساخت به اسم The Expendables. داستان فیلم این بود که 13 آمریکایی، به یک کشور آمریکای جنوبی می روند و مردم آن کشور را از استبداد نجات می دهند. دو روز پیش این اتفاق در واقعیت افتاد؛ 13 نفر رفتند تا مردم ونزوئلا را از دست نیکلاس مادورو نجات بدهند اما دستگیر شدند.

 

همان گونه که انتظار می رفت، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، قطعنامه کنگره در باره محدودسازی اختیارات ریاست جمهوری برای جنگ با ایران را وتو کرد.ترامپ در بیانیه ای که کاخ سفید آن را منتشر کرد، نوشت:« امروز  قطعنامه اس جی 68 را که هدف اش هدایت من برای خاتمه دادن به استفاده از نیروهای مسلح آمریکا در خصومت ها علیه ایران بود، وتو کردم». وی توهین آمیز بودن، غیر منطقی بودن و اقدام در جهت نادیده گرفتن اختیارات جنگی رئیس جمهور آمریکا از سوی کنگره را علت تصمیم خود برای وتوی این قطعنامه اعلام کرد. کنگره آمریکا چند ماه پیش با هدایت اعضای دموکرات، قطعنامه ای را به تصویب رساند که در صورت امضای آن از سوی ترامپ، اختیارات رئیس جمهور آمریکا برای جنگ با جمهوری اسلامی ایران را محدود می ساخت. بر اساس این قطعنامه ، انجام هرگونه اقدام نظامی علیه ایران به کسب مجوز از کنگره موکول شده بود. این قطعنامه پس از آن در کنگره به تصویب رسید اما دونالد ترامپ در اقدامی به شدت مخاطره آمیز، فرمان ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده وقت سپاه قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هنگام سفر به عراق صادر کرد. شهادت سردار سلیمانی، سیلی محکمی را از جانب جمهوری اسلامی ایران به دنبال داشت  به گونه ای که در حمله موشکی ایران به پایگاه عین الاسد درغرب عراق، بیش از 100 نظامی آمریکایی دچار آسیب دیدگی مغزی شدند. گرچه ترامپ پس از اقدام قاطع ایران، از اجرای تهدیدات خود از جمله حمله به 52 مرکز فرهنگی ایران عقب نشینی کرد با این حال، تا چند روز احتمال بروز جنگی بزرگ در منطقه غرب آسیا وجود داشت. این اتفاقات، اکثریت کنگره آمریکا را واداشت که برای جلوگیری از ورود آمریکا به جنگی دیگر درمنطقه، اختیارات رئیس جمهور این کشور را محدود سازند اما ترامپ همچون دیگر روسای جمهور آمریکا که به شدت در باره کاهش اختیارات جنگی خود مقاومت کرده بودند، با تصمیم کنگره مخالفت و در نهایت آن را وتو کرد. ترامپ و مشاورانش، قطعنامه کنگره را نادیده گرفتن اختیارات رئیس جمهور  برای حفظ امنیت ملی آمریکا، سربازان آمریکا و متحدان این کشور توصیف کرده اند. در حالی که قانون اساسی آمریکا، اعلان جنگ و صلح را در اختیار کنگره این کشور گذاشته است. با این حال، روسای جمهور آمریکا در طول 230 سال، اختیارات کنگره را مصادره کرده و در انحصار خود گرفته اند. این تعدی به اختیارات کنگره نیز سبب شد جز در پنج مورد، تمام چند صد جنگی که دولت آمریکا به راه انداخته، فاقد مجوز کنگره باشد. هر یک از این جنگ ها نیز لطمه های سنگین جانی و مالی به ملت آمریکا وارد کرده است که از جمله می توان به 7 تریلیون دلار هزینه های جنگ در افغانستان و عراق اشاره کرد. برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی، برخی از اعضای کنگره در تلاش هستند اختیارات رئیس جمهور آمریکا را بر اساس نص قانون اساسی محدود سازند که البته تاکنون موفق نبوده اند. از آن جا که کنگره کنونی نیز تعداد آرای لازم را برای ابطال وتوی رئیس جمهور ندارد، بعید به نظر می رسد قطعنامه مصوب کنگره در نهایت از سد ریاست جمهوری آمریکا بگذرد.  

 

کامیار-سحرگاه پنج شنبه و ۱۵۷ روز پس از استعفای عادل عبدالمهدی، سرانجام «مصطفی الکاظمی» توانست رأی اعتماد پارلمان عراق را برای نخست‌وزیری کسب کند. اما چند نکته درباره جلسه رأی اعتماد به الکاظمی و کابینه جدید: 1 -از فهرست پیشنهادی ۲۲ نفره الکاظمی، ۱۵ نفر رأی اعتماد پارلمان را کسب کردند، پنج گزینه از راهیابی به‌ دولت جدید بازماندند و تعیین تکلیف وزارتخانه‌های نفت و امور خارجه نیز به زمان دیگری موکول شد.2- در مقایسه با جلسه رأی اعتماد به کابینه عبدالمهدی، به نظر می‌رسد الکاظمی موفق‌تر بوده است. درحالی که عبدالمهدی توانسته بود برای ۱۴ وزیر خود رأی اعتماد بگیرد و وزارتخانه‌های مهمی چون دفاع و کشور بدون وزیر باقی مانده بود، الکاظمی توانست ۱۵ گزینه خود ازجمله در وزارتخانه دفاع و کشور را از سد پارلمان عبور دهد. با این حال در مقایسه با حمایت تقریباً همه احزاب سیاسی از نخست‌وزیری وی، عدم تعیین تکلیف هشت وزارتخانه، نوعی ناکامی محسوب می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد سهم‌خواهی‌ها به‌ویژه برای جریان‌هایی نظیر کردها همچنان تداوم خواهد داشت.3-تقریباً تا ساعاتی پیش از آغاز جلسه رأی‌گیری، برخی گزینه‌های اعلامی به پارلمان تغییر کرد که نشان دهنده تلاش الکاظمی برای جلب نظر گروه‌های سیاسی بود. با این حال، ائتلاف دولت قانون با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد در رأی‌گیری پارلمان مشارکت نمی‌کند که می‌تواند نشانه‌ای از نارضایتی برخی جریان‌های سیاسی باشد.4- با وجود استقبال بازیگرانی نظیر ایران و آمریکا از استقرار دولت جدید در عراق، فضای دوقطبی درباره نخست‌وزیر حتی پس از جلسه پارلمان نیز تداوم یافت. کتائب حزب‌ا... با صدور بیانیه‌ای با بیان این که فشارها به برخی نمایندگان برای رأی به الکاظمی را درک می‌کند، همچنان بر پیگیری رویداد ترور «شهدای نصر» تأکید کرد. به نظر می‌رسد فضای موجود به‌ویژه میان گروه‌های نزدیک به محور مقاومت در آینده مسئله‌ساز شود.5- اما مقتدی صدر همچنان نسبت به نخست‌وزیر جدید ساکت است. پیش و پس از رأی‌گیری (تا زمان نگارش این گزارش )، موضعی از وی منتشر نشده است. صدر که این روزها بیشتر درباره موضوعات دینی و اخلاقی اظهار نظر می‌کند، مشخص نیست تا چه زمانی به الکاظمی فرصت می‌دهد. وی از حامیان عبدالمهدی نیز بود، اما به یکی از عوامل سقوط وی تبدیل شد. الکاظمی نیز احتمالاً به خوبی دریافته است که آرامش مقتدی، چندان بادوام نیست.6-آمریکا در ساعات ابتدایی نخست‌وزیری الکاظمی اعلام کرد معافیت بغداد در خرید برق و گاز از ایران را ۱۲۰ روز تمدید می‌کند؛ در حالی که کاهش این معافیت‌ها به ۳۰ روز رسیده بود. به نظر می‌رسد واشنگتن تمایل دارد در فضایی دوستانه گفت‌وگوهای راهبردی با نخست‌وزیر جدید را آغاز کند.در مجموع و ضمن پذیرش اهمیت این مسئله که نخست‌وزیر در عراق کیست و کابینه از چه وزیرانی تشکیل شده است، ساختارها در عراق مهم‌تر از کارگزاران هستند. بنابراین بعید است دولت الکاظمی آن‌چنان که خود گفته: «دولت راه حل‌ها باشد؛ نه بحران‌ها».«هشام الهاشمی» تحلیل گر سیاسی عراق نیز در خصوص تهدیدهای  پیش روی دولت جدید گفت: «در خصوص بحران شیوع ویروس کرونا، انحصار سلاح در دست دولت، مقابله با بازگشت داعش، روابط با ایالات متحده آمریکا و خروج این کشور از عراق، بدهی‌ها به صندوق بین‌المللی پول، بازگشت اعتراضات مردمی و محاکمه عاملان تیراندازی به سوی مردم، انتخابات زودهنگام، بودجه مالی برای امسال، بحران مالی در پی سقوط قیمت نفت و تأمین بودجه حقوق کارمندان و بازنشستگان و ... صحبت می‌کنیم که تمام آن‌ها تهدیدات بزرگی برای دولت محسوب می‌شود.» 

فرا خبر