
بریتانیا پس از 47 سال عضویت، از اتحادیه اروپا خارج شد
تعداد بازدید : 124
روزهای سخت در انتظار جزیره تنهایی
شریفی- ساعت صفر امروز یک فوریه، برگزیت یا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به طور رسمی آغاز شد. نخستین خروج یک عضو، از بدو تأسیس اتحادیه اروپا. خروجی که با اشک و ناراحتی مخالفان در پارلمان اروپا و شادی موافقان آن در خیابان های انگلیس و ولز همراه بود. چراکه در چهره نگران اسکاتلندی ها و شهروندان ایرلند شمالی خبری از شادی برای آغاز این جدایی نبود. دو کشوری که کم و بیش طی چهار سال گذشته و پس از همه پرسی برگزیت، خواهان حضور در اتحادیه اروپا و جدایی از بریتانیا بوده اند.اورزولا فن در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، در روز رای گیری برگزیت و آخرین روز حضور 73 نماینده بریتانیایی در پارلمان اروپا، نقل قولی از جورج الیوت بریتانیایی را خواند: «تنها در زمان دردناک جدایی است که ما به عمق عشق نگاه می کنیم» اما در پس این دلتنگی شاعرانه سیاسی، روزهای سخت لندن و دولت محافظه کار بوریس جانسون در قالب «دوره انتقال»، از امروز آغاز شده است. حالا این کشور در حالی که از اتحادیه اروپا خارج شده، مذاکراتی را برای تدوین روابط جدید بین بروکسل و لندن و توافق تجاری با آن ها آغاز می کند. در «دوره انتقال» یازده ماهه در عمل همه چیز همچون 47 سال گذشته برای لندن پابرجاست. دولت جانسون حق عضویت در این اتحادیه را می پردازد و از قوانین تصویبی آن پیروی می کند، در حالی که هیچ نماینده ای از این کشور، در هیچ یک از سازمانها و نهادهای بلوک سیاسی و اقتصادی اروپا نخواهند داشت.
روزهای خوب یا سخت در انتظار جزیره تنهایی
خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، موجب دلخوری مردم اسکاتلند و ایرلند شمالی شده است. مردمی که معتقدند «مردمی اروپایی هستند و اروپایی هم خواهند ماند.» حتی سرنوشت «جبل طارق» که سال ۱۷۰۴ در جنگ جانشینی اسپانیا به تصرف نیروهای بریتانیایی درآمد هم هنوز مشخص نیست. منطقه ای که بر اساس گمانه ها اسپانیای متحد با اتحادیه اروپا به شدت تمایل دارد از چنگ بریتانیای تنها در آورد. با این همه بسیاری از شرکت های کوچک که دیگر قرار نیست با شرکتهای اروپایی در داخل رقابت کنند، بسیاری از کارگران که حالا به دستمزد بالای خود در نبود کارگر خارجی می اندیشند و حتی افرادی که تمایلی به حضور مهاجران در کشورشان نداشتند، از این توافق خرسندند. اما همه این ها به تحقق وعده های اصلاحاتی سریع جانسون بستگی دارد. در این میان، تحلیل گران معتقدند، تحقق نیافتن وعده های دولت جدید جانسون که از حمایت پارلمانی با اکثریت محافظه کار برخوردار است، او را باچالشی سخت روبه رو می کند. چراکه نخست وزیر دیگر نمی تواند حزب «کارگر» یا بروکسل را مقصر اشتباهات یا تصمیمات خود بشمارد. همانگونه که یکی از وزیران با افسوس اذعان کرده است: «دیگر جایی برای پنهان شدن وجود ندارد.»