تعویض سرویس قابلمه یکی از انتخاب های اجتناب ناپذیر برای هر خانه ای است. تنوع در طرح و رنگ این ظرف ها  از یک سو و ویژگی های مرتبط با سلامت هر یک از سویی دیگر، تصمیم گیری نهایی را سخت می‌کنند. در این مطلب سعی می شود با مرور خصوصیات انواع قابلمه ها، به شما بگوییم چه غذایی را در چه قابلمه ای بپزید تا هم سالم بمانید و هم غذایتان به بهترین نحو پخته شود.

 چدن: چدن ها مناسب پخت طولانی مدت با دمای متوسط هستند و اگر فاقد آلومینیوم باشند، برای پخت و پز مناسب محسوب می شوند. ظرف‌های چدنی برای تفت دادن، برشته، تنوری و سرخ کردن، مناسب هستند. این

ظرف ها از آلیاژی ساخته شده اند که شامل آهن و کربن است. اگر به مدت طولانی از این قابلمه ها

 استفاده شود شاید خطرهایی به همراه داشته باشد. به هر حال، در مقایسه با قابلمه های تفلون انتخاب مناسب‌تری است اما در مقایسه با 

قابلمه های استیل، آلومینیومی و پیرکس از سلامت پایین تری برخوردار است.

 استیل: این قابلمه ها بیشتر برای پخت انواع خورش و غذاهای آب دار مناسب اند. برای تفت دادن با حرارت بالا، سرخ کردن در روغن، تفت‌آب‌پزی و درست کردن سس می توانید روی آن ها 

حساب کنید. مصرف کنندگان با خیال راحت و بدون نگرانی از بابت ورود املاح و ترکیبات شیمیایی به درون غذا، از این قابلمه ها استفاده کنند.

 تفلون: این ظرف ها برای پختن موادی مانند ماهی، تخم‌مرغ و کرپ‌ها مناسب هستند. اگر قرار است آرام‌پزی انجام شود، تفلون بهترین گزینه به شمار می آید. بعد از ایجاد خراش هایی هر چند کوچک، از پختن غذا در قابلمه های تفلون خودداری کنید چون از راه این خراشیدگی املاح شیمیایی به غذا وارد می شود و مشکلاتی ایجاد می کند و حتی

 می توانند سرطان زا باشد.

 آلومینیوم:  بهتر است از ظرف های آلومینیومی برای سرخ کردن غذا و نگهداری روغن استفاده نشود. زیرا نمک به کار رفته در غذا باعث تخریب این ظرف ها  و  نفوذ آلومینیوم به درون روغن می‌شود که مسمومیت‌زاست.

 شیشه (پیرکس): از ظرف های شیشه ای

 می توان برای یخ زدایی، پخت و پز در فر، ماکروفر، طبخ گوشت، کیک، پودینگ و کلوچه استفاده کرد.آن ها در دسته ظرف های سالم قرارمی گیرند و استفاده از آن ها برای سلامتی ما خطری ندارد و هیچ گونه ماده شیمیایی از راه پیرکس های مقاوم وارد بدن نمی شود.

 سرامیک: به طور کلی این قابلمه ها برای پخت و پز مواد غذایی با شعله کم مناسب هستند. اگر قصد آرام‌پز کردن گوشت‌ها و پختن کلوچه‌ها و گراتن را دارید، پیشنهاد ما ظرف های سرامیکی است. سرامیک، پوششی است که در برابر سایش و حرارت، بسیار مقاوم است؛ در نتیجه از بهداشت و سلامتی خوبی برخوردار است اما این موضوع را نباید نادیده گرفت که پوشش سرامیکی پس از مدتی استفاده، نچسب بودن اش به مرور کم و کمتر می شود. به عقیده کارشناسان، این ظرف ها نسبت به دیگر 

جنس ها برتری دارند.

 مس: تابه و قابلمه‌های مسی برای بیشتر کارها مناسب هستند و از آن‌ها می‌توان برای آب‌پز و بخارپز کردن، تفت دادن و تفت‌آب دادن استفاده کرد. هر چند به دلیل  مشکل ورود املاح مس بهتر است به طور مداوم و طولانی مدتی از آن ها استفاده نشود.

 

برخی رفتارها و عادت‌ها می‌توانند آسیب‌های جدی به دندان‌های شما وارد کنند. اگر شما عادت به انجام هر کدام از موارد زیر دارید، توصیه می‌کنیم پیش از آسیب دیدن جدی دندان‌هایتان به فکر تغییر باشید.

ابتدا پیاز را ریز خرد می‌کنیم.   در تابه کمی روغن 

می ریزیم و پیاز را با کمی نمک و زردچوبه سرخ می‌کنیم. سیر ریز خردشده را اضافه می‌کنیم. فلفل دلمه، قارچ و هویج را خیلی ریز خرد می‌کنیم و داخل تابه با پیاز و سیر تفت می‌دهیم. سبزیجات که نرم شدند، فلفل و آویشن اضافه می کنیم و مواد را کنار می‌گذاریم. کف یک تابه را چرب می‌کنیم.  تخم مرغ ها را در ظرفی جدا با فلفل و نمک حسابی هم می‌زنیم.  تخم مرغ هم زده را در ماهیتابه پهن می کنیم و کمی که خودش را گرفت پنیر پیتزا روی آن می‌ریزیم.سبزیجات را روی تخم مرغ اضافه می کنیم.

 با وسیله مناسب نیمه تخم مرغ را به روی قسمت دیگر قرار می دهیم و 2دقیقه اجازه می‌دهیم تا خودش را بگیرد . 

 

 

افت قند خون یا هیپوگلیسمی یکی از مشکلاتی است که بیماران دیابتی آن را تجربه می کنند. این وضعیت که به دلیل افت ناگهانی قند خون روی می‌دهد، غیر از این که تجربه ناخوشایندی برای بیمار است، می‌تواند عوارضی جدی نیز به دنبال داشته باشد. تاکنون درباره عواملی که می‌تواند احتمال بروز این وضعیت را تشدید کند، مطالعاتی انجام شده است و متخصصان عواملی چون حذف وعده‌های غذایی یا گرفتن رژیم غذایی سخت توسط بیمار را در بروز این وضعیت موثر می‌دانند. به تازگی محققان دانشگاه ایندیانا با بررسی  حدود39 هزار بیمار دیابتی طی 10 سال، متوجه برخی عوامل دیگر در وضعیت بیماران شدند که می‌تواند احتمال افت قند خون را افزایش دهد.پژوهشگران در این بررسی به چهار عامل به عنوان عوامل پیش‌بینی‌کننده افت قند خون در بیماران دیابتی دست یافتند. این چهار عامل عبارت اند از: ابتلا به عفونت، استفاده از انسولین‌های کوتاه اثر، تجربه افت قند به تازگی و ابتلا به مشکل فراموشی. در مقابل اما بر مبنای داده‌های این مطالعه، پژوهشگران متوجه شدند که استفاده از انسولین طولانی‌اثر در ترکیب با برخی داروهای دیگر می‌تواند احتمال بروز افت قند خون را کاهش دهد.

پژوهشگران به پزشکان توصیه می‌کنند در صورتی که چنین عواملی در هر یک از بیماران دیابتی تحت نظر آن‌ها صدق می‌کند، به او آگاهی‌های لازم را در خصوص افت قند و نحوه مدیریت آن آموزش دهند و نظارت دقیق‌تری بر وضعیت او داشته باشند.

 

منبع: ScienceDaily

 

 درمان زانوی ضربدری در بچه ها چیست؟ آیا نیاز به جرا حی دارد؟

زانوی ضربدری یک ناهنجاری شایع در اندام تحتانی است، در افراد مبتلا به زانوی ضربدری یا ژنووالگوم، زانوها به هم چسبیده و پاها با فاصله از هم هستند و شکل حرف X را به خود می‌گیرند.

به طور کلی نوزادان با پای پرانتزی به دنیا می‌آیند که علت آن جمع شدن آن ها در رحم مادر است. در حدود یک تا یک و نیم سالگی که کودک شروع به راه رفتن می‌کند اندام‌های تحتانی شروع به صاف شدن می‌کند. در سه سالگی زانوها کمی ضربدری می‌شود. با شروع بلوغ مجدد امتداد اندام‌ها مستقیم می شود.

 دلایل ضربدری شدن پاها 

   بیماری‌های ژنتیکی

 چاقی و وزن زیاد

آسیب‌دیدگی صفحه رشد استخوان‌‌ها در نزدیک مفصل زانو و آرتروزهای شدید در بزرگ سالان

از آن‌جا که پای ضربدری در کودکان در حال رشد، طبیعی است، بررسی آن در سنین پایین  توصیه می‌شود. اگر ضربدری بودن زانو باقی ماند و خودبه‌خود اصلاح نشد، باید درمان‌های اصلاحی خاص و اقدامات ترمیمی انجام شود. در مواردی که حالت ضربدری زانو شدید و تا سنین بزرگ سالی باقی مانده یا زمانی که بیماری‌های زمینه‌ای باعث ایجاد این ناهنجاری شده است، انجام جراحی ترمیمی برای درمان زانوی ضربدری مورد توجه قرار می‌گیرد.

روز ششم مرداد یا 28 جولای، روز جهانی هپاتیت است. این روز به افتخار سالروز تولد پروفسور« ساموئل باروخ بلومبرگ» کاشف ویروس هپاتیتB، نام گذاری شده است. به همین مناسبت نگاهی انداخته‌ایم بر آخرین وضعیت ایران در زمینه کنترل هپاتیت به ویژه کنترل هپاتیت C و رفتارهای پرخطری   که می‌تواند احتمال ابتلا به هپاتیت را افزایش دهد، مرور خواهیم کرد.