
در بحبوحه تنش بر سر معامله جعلی قرن، یک هیئت مطبوعاتی عربستانی -اردنی طرفدار صلح میان رژیم صهیونیستی و فلسطین به بیت المقدس رفتند که با واکنش منفی شهروندان محلی مواجه شدند. جوانان فلسطینی حاضر در مسجدالاقصی، «محمد سعود» خبرنگار سعودی را با تحقیر و ناسزا از مسجدالاقصی بیرون انداختند. محمد سعود خبرنگار و فعال سیاسی سعودی، از حامیان عادیسازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی است و پیشتر خواستار «صلح» کشورش با این رژیم شده بود. او به همراه هیئتی که رژیم صهیونیستی آن را «خبرنگاران عربی» نامیده، به فلسطین اشغالی سفر کرده و روز دوشنبه به مسجدالاقصی رفته است اما جوانان فلسطینی که او را شناختند، با ناسزا و پرتاب کفش و با توهین، تف توی صورت و تحقیرهای فراوان، او را بیرون انداختند و علیه سیاست ریاض برای عادیسازی روابط با تلآویو شعار دادند. جوانان فلسطینی به او گفتند «چرا این جا آمدهای... برو با یهودیان روابط را عادی کن، انسان بیارزش آشغال... برو دنبال عادیسازی...». محمد سعودی، تحصیل کرده رشته حقوق در دانشگاه ملک سعود در ریاض و یکی از شش روزنامهنگاری است که در قالب هیئتی عربی، اکنون به فلسطین اشغالی رفته و با میزبانی وزارت خارجه اسرائیل، مهمان تلآویو است. او پیشتر نیز با رادیو رژیم صهیونیستی مصاحبه کرده و به زبان عبری گفته بود که «اسرائیل را دوست دارم و اسرائیلیها را مثل خانواده خود میدانم». این اتفاق زمانی افتاد که تشکیلات خودگردان فلسطین و دیگر گروههای فلسطینی این روزها، به اتفاق، با طرح آمریکا برای سازش فلسطین با رژیم صهیونیستی -با عنوان طرح صلح آمریکا یا معامله قرن- مخالفت کرده اند و به حمایت برخی دولتهای عربی مثل عربستان، بحرین و امارات از این طرح انتقاد دارند.
فراخبر
میزبانی تل آویو از خبرنگاران عرب چرا؟
تلاش تل آویو برای توسعه روابط با خبرنگاران عربی، از سه منظر قابل تحلیل است؛1-بهرهبرداری اطلاعاتی: خبرنگاران با همه خدمات مثبتی که به جامعه ارائه میکنند، به دلیل موقعیت حساس شغلی، کارآیی خاصی برای سرویسهای اطلاعاتی بیگانه دارند. شغل خبرنگاران ایجاب میکند تا از دسترسیهای ویژهای به برخی مسئولان، اماکن و اطلاعات برخوردار باشند. از این منظر، اسرائیل میتواند با برقراری رابطهای عمیقتر با خبرنگاران عربی، زمینه را برای بهرهبرداری اطلاعاتی از آنها فراهم سازد.2-عادیسازی روابط دوجانبه: خبرنگاران عربی میتوانند با تولید محتواهای خاص، زمینه کاهش حساسیتهای مردمی در قبال اسرائیل را فراهم سازند. این رویکرد فرهنگی و نرم، البته در کوتاه مدت نتیجه نمیدهد و نیازمند تداوم است اما با وجود این، اثری ماندگار در روابط یک دولت عربی با اسرائیل خواهد داشت. در گامهای بعدی، برخی دولتهای عربی یا برخی سازمانهای مردمنهاد عربی! میتوانند میزبان خبرنگاران رژیم صهیونیستی باشند و این رفتوآمدهای بهظاهر کاری، بر فرایند عادیسازی روابط اثرگذار خواهد بود.3-بهرهبرداری منطقهای: در نهایت اما اسرائیل با عادیسازی روابط با یک یا چند کشور عربی هدف و کاهش حساسیتها نسبت به خود، زمینه را برای توسعه روابط با دیگر کشورهای عربی فراهم می بیند و طرحهای منطقهای خود را با جدیت و شدت بیشتری پیش می برد.البته این سطوح سهگانه، صرفا با تمرکز بر تعاملات خبرنگاری پیش نخواهد رفت بلکه روشها و کانالهای دیگری نیز در یک روند همافزا، در مسیر تأمین اهداف این رژیم در دستور کار آن قرار دارد.به نظر میرسد برای مواجهه با این رویکرد نرم اسرائیل، گروهها و ملتهای پایبند به مقاومت، باید علاوه بر اتخاذ رویکرد تبیینی و تبلیغی، تحمیل هزینه به بازیگران این نقشه را هم در دستور کار قرار دهند. بدنامسازی آنها تحت ملاحظاتی خاص و افزایش فشارهای مردمی بر آنها میتواند در این چارچوب قرار گیرد.