
یادداشت
تعداد بازدید : 132
تصمیم اوپک و منافع ایران؛فعلا مثبت
جواد غیاثی - اوپک دیروز تصمیم گرفت که کاهش مازاد عرضه نفت نسبت به توافق پیشین را جبران کند و البته به توافق پیشین پایبند بماند. یعنی اوپک همچنان به سقف تولید 5/32 میلیون بشکه در روز پایبند خواهد بود اما اعضا می توانند حدود یک میلیون بشکه به تولید خود بیفزایند تا از سطح 8/31 میلیون بشکه ای فعلی به همان سقف مصوب یعنی 5/32 برسند. این موضوع، چنان چه وزیر نفت کشورمان هم دیروز بعد از اتمام نشست اعلام کرد، مورد تایید ایران و همان چیزی است که پیش از این از آن حمایت کرده است.
این در حالی است که ترامپ و برخی اعضای اوپک، پیش از این خواستار لغو توافق پیشین درباره رعایت سقف 5/۳۲ میلیون بشکه ای بودند. بنابراین با اعلام حمایت اعضا از این سقف تا دوره اعتبار- پایان سال 2018- عملا موضع مناسب ایران رقم خورده است و آمریکا باید همچنان نگران آثار تصمیمات یک جانبه اش بر عرضه نفت و ثبات بازارهای جهانی انرژی باشد.
مخصوصا آنکه دیروز بازار از تصمیمات اوپک برداشتی مبنی بر افزایش قابل توجه عرضه نفت نداشت. نه تنها اینگونه نبود بلکه به دو دلیل قیمت افزایش هم یافت. اولا اوپک بر تصمیم خود مبنی بر تثبیت عرضه در سطح 5/32 میلیون بشکه پایبند ماند و ثانیا تصمیمات اوپک ممکن است برای اجرایی شدن با مشکلاتی مواجه شود. پیش بینی ها هم اینگونه است که در عمل بسیار کمتر از یک میلیون بشکه و چیزی حدود 400 تا 600 هزار بشکه به عرضه نفت افزوده شود.
البته این تصمیم ابهامات گسترده ای هم دارد. مهم ترین آن سهمیه کشورهای مختلف در افزایش عرضه پیش روست. واقعیت این است که کاهش عرضه فعلی، عمدتا توسط ونزوئلا، آن هم به دلیل بحران اقتصادی رخ داده است و این که حالا دیگر اعضا سهم این کشور را از بازار از آنِ خود کنند، چندان موجه نخواهد بود. به هر حال سازو کار تعیین سهمیه برای هر کشور، موضوعی است که ممکن است طی نشست امروز مشخص یا این که به مرور در عمل تعیین تکلیف شود.
در این زمینه برای ما مهم است اوپک عملا با وجود حفظ یکپارچگی سیاسی خود، حمایت جدی از عضو آسیب دیده اش، یعنی ونزوئلا انجام نداد. در یک نگاه بدبینانه، اوپک با پرکردن جای خالی نفت ونزوئلا، این چراغ سبز را به بازارهای انرژی و آمریکا (به عنوان بزرگ ترین مصرف کننده نفت جهان) داده است که اجازه نمی دهد، تحریم و فشار بر این کشور، باعث تلاطم در بازارهای انرژی شود. موضوعی که ممکن است شش ماه دیگر، بعد از اعمال تحریم ها علیه ایران و البته منقضی شدن توافق 5/32 میلیون بشکه ای، این بار برای ایران رخ دهد. البته همه چیز به آینده و نحوه تعیین سهمیه بستگی دارد اما همه می دانیم که یکی از موانع مهم در تحریم نفت ایران، نگرانی بازار و مصرف کنندگان درباره تامین نفت و همچنین تلاطم در بازار نفت است.