پسر با دو ساعت تاخیر، در حالی که سفیدی چشم هایش به قرمزی می زند، از مدرسه به خانه می رسد. وقتی مادر دلیل این همه دیر آمدن را جویا می شود با جواب همیشگی روبه رو می شود: گیم نت بودم! بعد از خوردن ناهار و بعد از گذشت تنها چند ساعت دوباره عزم رفتن می کند. فرقی ندارد ایام امتحانات باشد یا نه؛ مادر راضی باشد یا نه؟ تنها موضوعی که اهمیت دارد، این است که چند ساعتی را در گیم نت با دوستان خود سپری کند. این اتفاق برای خانواده هایی که فرزند پسر دارند، بارها و بارها رخ داده است. فرزندانی که یک پای آن ها خانه و پای دیگرشان در گیم نت هاست. بازی های رایانه ای که روز به روز در حال پیشرفته تر شدن هستند، به محبوب ترین و پرطرفدارترین بازی ها در جهان تبدیل شده اند. فوتبال، بسکتبال، کومبات، کانتر و ده ها برنامه دیگر از جمله بازی های مهیجی به شمار می روند که کودکان ما را اسیر خود کرده اند. مهم ترین مشخصه بازی های رایانه ای حالت جنگی بیشتر آن هاست و این که فرد باید برای رسیدن به مرحله بعدی با نیروهای به اصطلاح دشمن بجنگد. خشونت مهم ترین محرکه ای است که در بیشتر بازی های رایانه ای به حد افراط از آن استفاده می شود. افزایش پرخاشگری در کودکان، افت تحصیلی، منزوی شدن کودکان و نوجوانان، صدمات جسمانی، مشکلات بینایی، مشکلات اسکلتی، چاقی و... از جمله آثار مخرب اعتیاد به گیم نت ها به شمار می روند. جدا از این نتایج منفی، نقاط مثبت قابل توجهی نیز دارند که چشم پوشی از آن ها امکان پذیر نیست. یادگیری را آسان و توجه کودکان را جلب می کنند. دقت دیداری و تفکر خلاق را افزایش می دهند. وسیله ای برای پر کردن اوقات فراغت کودکان است. هماهنگی چشم و دست و پرورش عضلات ظریف کودک را به دنبال دارند. بعضی بازی ها به گونه‏ای طراحی شده‏ اند که فرد را مجبور می کنند لحظه به لحظه به جمع آوری پول یا همان ذخیره مالی برای مصرف کردن در مراحل دیگر تواناتر شده و یاد بگیرد که چطور با یک سکه اضافه‏ تر می‏ توان یک شهر را خرید و در نتیجه به نحوی صرفه جویی را به کودکان تعلیم می دهند. خیلی از بازی ها همان قوانین فیزیکی را که در یک زندگی است دارا هستند. به طور مثال تاثیر شدت وزش باد هنگام تیراندازی و افزایش توانایی حل مسائل پیچیده که در نتیجه درست کردن پازل هایی سخت در بازی کردن به دست می آید و در کل دقیق تر شدن دید و ریز شدن روی مسائل زندگی از جمله نتایج سازنده گیمر شدن به حساب می آیند. اگر فرزندتان علاقه شدید به بازی های دیجیتال دارد و در عین حال تربیت اش برای شما حائز اهمیت است، هر از گاهی در انجام بازی های رایانه ای همراه کودک خود شوید. به این ترتیب از معایب و محاسن این بازی ها با خبر شده و می توانید با او به بحث و مذاکره بپردازید. علاوه بر این، انجام بازی های دسته جمعی علاقه و صمیمیت را در بین اعضای خانواده شما بالا خواهد برد. با همه آثار منفی و مثبتی که گیم نت ها روی کودکان ما دارند و با تمام نارضایتی والدین از حضور فرزندان خود در این محل ها، این حرفه کسب و کار پر رونقی به شمار می آید که به راحتی و تنها با کمی حساب و کتاب درست، می توان درآمد خوبی از آن به دست آورد. در صفحه دخل و خرج امروز به بررسی هزینه ها و درآمدهای این کسب و کار جوان پسند خواهیم پرداخت.

بر اساس ابلاغیه یک نهاد مسئول اجرایی به تعدادی از سازمان ها و ادارات، با تشریح جزئیات و ویژگی های برنامه جدید دولت برای نوسازی ناوگان فرسوده و مستعمل حمل و نقل جاده ای، تاکید شده حسب بررسی های کارشناسان وابسته به دولت، برنامه ریزی صورت گرفته برای صرفه جویی سوخت با اجرای این طرح، در صورت خرید کشنده های چینی محقق نمی شود، بنابراین خرید این خودروها موجب کاهش 50 درصدی تسهیلات در نظر گرفته شده برای این بخش خواهد شد.

شاغل بودن توام زن و شوهر، در جامعه ما موقعیتی قدیمی نیست؛ چندسالی است که بین تقاضای خانم‎ها برای داشتن شغل و شرایط و امکانات جامعه برای اعطای شغل به آن‎ها، تناسب نسبی به وجود آمده‌است؛ ضمن این‎که شرایط خاص اقتصادی بعضی خانواده ها هم کار کردن همزمان شان را توجیه می کند. این موقعیت جدید، چالش‎هایی هم به همراه داشته‌است که امروز قرار است بررسی‌شان کنیــم. البته ما فرض را بر این گذاشته‎ایم که زوجین راجع به وظایف و مسئولیت‎هایشان آگاه هستند، بر سرِ ذاتِ شاغل بودن، تعارضی بینشان وجود ندارد و از مباحث جنسیتی گذر کرده‎اند، به دو دلیل؛ یکی این‎که واقعا بسیاری از زوج‎ها چالش‎هایشان صرفا از جنس بلدنبودن برنامه‌ریزی و مدیریت است و دوم این‎که پرداختن به همه جنبه‎های زندگی زوجین شاغل، فضای مفصل جداگانه‎ای می‎طلبد. پرونده امروز، حاصل گفت‌وگوی یک‎ساعته ما با دکتر «مینا دادگستر»، مشاور، زوج‎درمانگر و خانواده درمانگر است؛ ایشان چهار مورد از شایع‎ترین موقعیت‎های چالش‎برانگیز زوجین شاغل، شامل «تربیت فرزند»، «مهمانی»، «تفریح» و «مسائل اقتصادی» را بررسی و برایشان راهکار ارائه کرده‎است؛ ضمن این‎که چهار مهارت ضروری برای کاهش تنش و چالش را هم به ما یاد داده‎است. خواندن این پرونده، برای زوجین شاغل، والدین شاغل و زوج‎هایی که تازه اول راه زندگی مشترک هستند، مفید خواهدبود.
 

مرور شایع‌ترین چالش‌های زوجین‌شاغل و بررسی راه‌حل‌ها

پیش از هر چیز باید بدانیم در زندگیِ زوج‎های شاغل، چالش در چه زمینه‎هایی و به چه دلایلی به‎وجود می‌آید. نظم و نظافت، رسیدگی به ظاهر، مدیریت زمان، پاسخ‎گویی به نیازهای روانی و حفظ سلامت جسمانی تعدادی از این چالش‎هاست. از آن‎جایی که پرداختن به همه‎ آن ها امکان‎پذیر نیست، چهار مورد از رایج‎ترین چالش‏های زوجین را با هم بررسی می‎کنیم:

تربیت فرزندان
یکی از معضلات والدین شاغل، چندتربیتی شدن فرزندانشان است. بهترین شکل فرزندپروری این است که مادر دو سال اول زندگی، کاملا کنار بچه‎اش باشد. اگر می‌خواهید بچه‎ای با دلبستگی ایمن پرورش بدهید، باید این دو سال را کنارش باشید و این یعنی باید بروید سراغ شغل‌های نیمه‎وقت. درکنار پاره‎‌وقت کار کردن، حضور مادربزرگ یا پدربزرگی که بچه‌ را نگه دارد از مهدکودک خیلی بهتر است، البته تا پنج سالگی فرزندتان؛ چون بعد از این سن، یعنی از پنج تا هفت سالگی بهتر است او را به مهدکودک بفرستید تا یک‎سری مهارت‎های اجتماعی را یادبگیرد. نکته مهم در سپردن بچه‎ها به پدربزرگ ها و مادربزرگ‎ها این است که باید با والدینتان درباره قوانین خانه‌تان صحبت کنید و از آن ها بخواهید آن را رعایت کنند. در غیر این‎صورت، پدربزرگ و مادربزرگ، آدم خوبه قصه می‌شوند و شمایِ والد، آدم بد قصه. این قضیه حتی تا زمان بزرگ شدن فرزندان هم ادامه پیدا می‎کند؛ «تو سخت‎گیر بودی ولی خانه مادربزرگ آزادی مطلق بود»؛ «تو به من پفک نمی‎دادی ولی مادربزرگ همیشه چهارتا پفک توی کمدش داشت». نکته مهم بعدی این است ‎که یک‎جا را پیدا کنید برای گذاشتن بچه. اگر مادربزرگ و پدربزرگِ مادری را انتخاب کردید تا آخر فرزند خود را به همان‎ها بسپارید. در این‎صورت حداقل با دو تا مربی سروکار داریم، نه با خاله و عمه و عمو و دیگران. یادتان باشد که والدین به تربیت بچه‎ فکر می‎کنند و اقوام و دوستان به لذت بچه؛ به همین دلیل، بچه انتظار دارد توی خانه خودشان هم بهش خوش بگذرد و وقتی چنین اتفاقی نمی‎افتد، خانه برایش به جای بدی تبدیل می‎شود که دوستش ندارد.

مسائل اقتصادی

این یکی از اساسی‎ترین مشکلات زوج‎های شاغل است. مردها قدرت را زمانی در خودشان می‎بینند که احساس کنند مفید و توانمند هستند. یکی از ابزارهایی که به مرد، احساس قدرت می‎دهد پول اوست. خانم، شغل دارد، جایگاه اجتماعی و درآمد دارد اما پیشنهاد می‎کنم این‎ها را از موضع قدرت بیان نکند. من البته معتقدم باید به جایگاه مردها به شکل منطقی نگاه کنیم اما احساس مفید و توانمند بودن را نباید از آن‎ها سلب کرد. خیلی از خانم‎ها از بهانه‎جویی‎ها و ناسازگاری‎های همسرشان گلایه می‎کنند. ما در روان‎شناسی قانونی داریم که می‎گوید هر رفتار از یک نیاز سرچشمه می‎گیرد. مردی که قدرتش زیرسوال برود، به سوی دیگر ابزارهای قدرت دست می‎برد. لازم نیست و اصلا نباید زنان به همسرانشان اظهار وابستگی کنند اما می‎توانند با رفتار و کلامشان به آن‌ها بفهمانند وجودشان ارزشمند و قابل اتکاست.

تفریح

ما در روان‎شناسی مفهومی داریم به‌نام «دنیای کیفی». دنیای کیفی، شامل هر آن‎چیزی است که فرد دوست دارد و ندارد. این مفهوم در مقوله تفریح، اهمیت زیادی دارد؛ چون ما معتقدیم اگر کسی می‎خواهد به دیگری نزدیک شود، بهتر است دنیای کیفی‎ او را کشف کند. در فرزندپروری، نزدیکی و رفاقت با بچه‎ها یک اصل است و کشف دنیای کیفی آن‌ها به این موضوع کمک می‎کند. دنیای کیفی همسران ممکن است با هم متفاوت باشد اما همراهی کردن آن‌ها با هم در تفریحات، به نزدیکی و ثبات بنیان خانواده منجر می‎شود. معنی این حرف این نیست که یکی از دو طرف باید از خواسته‎اش بگذرد، بلکه این‎جا هم باز توافق به کمک می‎آید. در بحث تفریح سه حوزه را باید از هم جدا کنید؛ تفریح خانوادگی، فردی و زوجی. زوجین باید بیشترین زمان را به خانواده اختصاص بدهند اما در هفته، حداقل دو ساعت را به خودشان تنهایی و بدون حضور فرزندان اختصاص بدهند.

مهمانی

من بین مراجعینم زوجینی دارم که فقط جمعه‏‎ها هر دو در خانه هستند و مشکلشان این است که آن یک روز را کنار خانواده خانم باشند یا خانواده آقا. من به این زوج‎ها می‎گویم روابط ما شبیه یک بازی است؛ ما باید به سمت بازی‎های برنده-برنده حرکت کنیم نه برنده-بازنده. ممکن است در این موقعیت یکی از زوجین با قدرتی که دارد، همسرش را وادار کند به خانه والدین او بروند؛ در این شرایط یکی برنده است و طرف مقابل بازنده، حالِ برنده خوب است و حال بازنده، بد. رسیدن به وضعیت برنده-برنده، از مسیر توافق دوطرفه ممکن می‎شود. اگر همیشه آخر هفته‎ها سر مهمانی رفتن به مشکل می‎خورید لازم است قبلش با هم توافق کنید؛ توافقی که برای رسیدن به آن هر دونفر باید کمی از نیازها و خواسته‎هایشان کوتاه بیایند. نکته مهم این است که موقع گفت‎وگو حواستان به تن صدایتان باشد، ارتباط چشمی داشته‎باشید و همدیگر را لمس کنید تا از خشونت جلوگیری شود. اگر هم علایم خشم بروز کرد، موقعیت را ترک کنید یا تغییر بدهید.

زن و شوهرهای شاغل، برای یک زندگی بی‌دردسر باید چه مهارت‎هایی داشته باشند؟
1- برنامه‎ریزی: زوجین باید-حداقل- یک برنامه هفتگی برای خود داشته‎باشند. در این برنامه غیر از مسائل شخصی، زمانی هم که قرار است به همسر، فرزندان و سلامت جسم و روان خود شخص اختصاص یابد، تعیین می‎شود. چون هر انسان برای داشتن سلامت روان، باید روی سه بُعد کار کند؛ «منِ فردی»، «من اجتماعی» و «من خانوادگی». در یک برنامه معقول، 50 درصد وقت و انرژی به من خانوادگی تعلق می‎گیرد، 25درصد به من فردی و 25 درصد هم به من اجتماعی. درحالی‎که امروز، شغل ما آن‎قدر برایمان پررنگ شده‎است که بیشترین انرژی‎ را برای آن می‌گذاریم و از من خانوادگی و من فردی غافل شدیم؛ به‎خطر افتادنِ سلامت روان، نتیجه قطعی چنین اتفاقی است. در برنامه‎ریزی، نکته ستاره‎داری وجود دارد و آن هم انعطاف‎پذیری دربرابر برنامه است. چون اتفاقات غیرمترقبه گریزناپذیر هستند و باید بتوانیم جایی برای آن‎ها پیدا کنیم. البته در عین انعطاف‎پذیری باید بدانیم هر تقاضایی که از ما می‎شود اگر خارج از اولویت‎های فردی ماست باید به آن «نه» بگوییم. پس «نه گفتن» را هم باید بیاموزیم: «من برای این هفته‌ام برنامه دارم اما هفته آینده می‌توانم کاری را که شما می‌گویید برایتان انجام بدهم».
2- تقسیم وظایف: مهارت دیگری که با برنامه‎ریزی هم‎پوشانی دارد، «تقسیم وظایف» است: یک مدیر خوب، کسی است که توانایی «برون‎سپاری» دارد. ما هم اگر می‎خواهیم در زندگی مشترک، بار روی دوشمان کاهش یابد باید به اعضای خانواده وظایفی بسپاریم و این وظایف باید برای هرکس کاملا روشن، تعریف شود. در ارتباط زوجین، تقسیم وظایف بهتر است قبل از ورود به زندگی مشترک یا در سال‎های اولیه، انجام شود؛ «قسط‎های ماشین را چه کسی باید بپردازد»، «وقتی هر دو خسته‎ایم، چه کسی باید سفره را جمع کند؟». یادمان باشد تقسیم وظایف امری قراردادی است که می‎تواند بنابه شرایط تغییر کند و عنصر حمایت‌گری حتما در آن وجود دارد. درباره فرزندان هم، مسئولیت دادن را باید از سه سالگی شروع کنیم؛ وظایفی که به فرزندمان می‎دهیم باید متناسب با سن و توانایی‌هایش باشد. نکته مهم این که اگر وظیفه‎ای را به فرزندمان محول کردیم، تا زمانی که آن کار را یاد بگیرد همراهی‎اش می‎کنیم. به محض این‎که کارش را کاملا یادگرفت، مثلا توانست اتاقش را خودش مرتب کند، ما دیگر هیچ‎وقت این کار را به‌جای او انجام نمی‎دهیم. طبق «قانون رفتار قاطع»، اگر با فرزندمان قاطعانه رفتار نکنیم، یاد می‌گیرد که از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند. استثنای این قانون، مواردی است که عذرموجهی وجود داشته‎باشد؛ مثل وقتی که فرزندمان کسالت دارد.
3- گفت‌وگو: در خانواده‎درمانی مفهومی وجود دارد تحت عنوان «میتینگ‎ها/ جلسات خانوادگی». اعضای خانواده باید در بازه زمانی مشخصی مثلا هفته‎ای یک‌بار دورهم جمع شوند؛ هرکس درباره مشکلات، خواسته‎ها و نیازهایش صحبت کند، بقیه بشنوند و دنبال راهکار بگردند. احساسات، مثبت و منفی، باید بیان شوند اما به شکل کارآمد. وقتی کاری باید انجام می‌شده و نشده و من به‎خاطرش ناراحت هستم، نباید روی ناراحتی‌ام سرپوش بگذارم؛ چون این خشم درونی، یک‎جا بیرونی می‌شود، آن هم با شدت بیشتر. پس وقتی از همسرم ناراحتم، در یک فضای امن و آرام و وقتی حالش خوب است، ناراحتی‎ام را بیان می‎کنم. نکته‎ مهم این است که رفتارهای افراد را از خودشان جدا کنیم و به آن‌ها برچسب نزنیم؛ یعنی رفتار بد معنی‎اش این نیست که فرد انجام‎دهنده، آدم بدی است. گفت‎وگو را باید از نکات مثبت شروع کنیم؛ «من تو را خیلی دوست دارم. تو همیشه هرکاری در خانه نیاز بوده، انجام دادی». بعد درباره اتفاقی که رخ داده، توضیح می‎دهیم و حس خودمان را می‎گوییم. گفت‎وگو با واژه «تو» همراه نیست، درباره «من» صحبت می‎کنیم؛ «حسِ من»، در مرحله بعد هم «انتظارِ من». یعنی درنهایت باید بگوییم انتظار داشتم/ دوست داشتم/ بهتر بود که طرف مقابل در موقعیت مفروض چه کاری انجام بدهد. در مهارت گفت‎وگو هیچ‎وقت از جملات امری استفاده نمی‌کنیم؛ جملات باید شکل تقاضا داشته‎باشد.
4- جلسه با فرزندان: در میتینگ‎های خانوادگی، ما با بچه‎ها درباره رضایت یا نارضایتی از رفتارشان در طول هفته صحبت می‎کنیم؛ «در طول هفته این کارها را انجام دادی و این کارها را انجام ندادی. هفته آینده، انتظار من از تو این است که...». در ارتباط با بچه‎ها، برعکس آن‎چه پیشتر گفتیم،‎ می‌توانیم تا حدودی آمرانه رفتار کنیم. در وجود هرکس، سه «من» وجود دارد؛ من کودک، من بالغ و من والد. زن و شوهر از دو جایگاه برابر برخوردارند و بهترین شکل ارتباط، زمانی است که با من بالغ تعامل دارند. درارتباط با فرزندان اما من والد است که با من کودک ارتباط برقرار می‌کند؛ والد در فضایی امن و دوستانه مجاز است با اقتدار و آمرانه رفتار کند البته نه به‌صورت خشک و خشن، بلکه به شکل انعطاف‌پذیر.تأکید کردیم در خانواده هرکس باید وظایفش را بشناسد اما گاهی اوقات لازم است از حدود وظایف بگذریم و به سمت حمایت‎گری حرکت کنیم. هرجا به دلیل موجهی یکی از اعضای خانواده نتوانست وظایفش را انجام بدهد، بقیه می‌توانند کار او را بین خودشان تقسیم کنند. تقسیم وظایف، چهارچوب و قانون مشخصی ندارد، قراردادی است که بین اعضای خانواده تعیین می‎شود و براساس درک متقابل شکل می‎گیرد. یاددادن فداکاری و حمایت‎گری به کودکان از همان سنی شروع می‎شود که مسئولیت‎پذیری را به آن‎ها یاد می‎دهیم؛ یعنی از سه سالگی. نکته مهم این که برای کودکان زیر هفت سال، بهترین شکل آموزش و انتقال اطلاعات، نقش الگودهی والدین و بازی و قصه است و کلام شما اثرگذاری بسیار کمتری دارد.
5- قدردانی کردن: قدردانی یک نوع تقویت مثبت است که منجر به ادامه رفتار مدنظر ما می‎شود. من می‎گویم حتی دربرابر وظایف افراد هم باید از آن ها قدردانی کنیم. قدردانی می‌تواند کلامی (ممنونم، لطف کردی، چقدر خوش‎حالم کردی) و غیرکلامی (یک نگاه محبت‎آمیز، یک لیوان چای، انجام دادن یکی از کارهای فرد، هدیه گرفتن) باشد. در قدردانی باید خلاق باشیم. مسئله‎ای که بد نیست این‎جا به آن اشاره کنیم و خیلی‎ از والدین درگیرش هستند، بحث جایزه خریدن برای بچه‎هاست. ما قرار نیست دربرابر هرکاری که فرزندمان انجام می‎دهد، برایش جایزه بخریم اما اگر می‌خواهیم رفتاری را شکل بدهیم، باید ابتدا از تقویت‎کننده‎های بزرگ استفاده کنیم: مثلا یک ماشین کنترلی در ازای زمانِ مشخصی مرتب کردن اتاق. تقویت‎کننده را تا جایی ادامه می‎دهیم که رفتار در فرد شکل بگیرد، بعد از آن کم‎کم تقویت‎کننده‎ها را کم و پراکنده می‎کنیم. مثلا اگر قبلا به ازای هر یک کار خوب، جایزه می‎دادیم، به‎مرور تبدیلش می‎کنیم به هر دو یا سه کار خوب. ولی بچه متوجه نمی‎شود جایزه را دربرابر چند کار خوب دریافت می‎کند و امکان پیش‎بینی هم ندارد. به‎عبارت دیگر، اول شرطی‎سازی انجام می‎شود، بعد شرطی‌زدایی و به این‎ترتیب رفتار خوب باقی می‎ماند.
 

 ترکیب و تکمیل جشن بعثت با شادمانی از استواری مقاومت پس از اقدام آمریکا در حمله به سوریه در خیابان های دمشق بسیار دیدنی بود.تنهاساعاتی پس از تجاوز نظامی چند ملیتی غرب به سوریه، تجمعات مردمی و حضور خودروها در دمشق برای بیان خوشحالی درباره ناکام ماندن اهداف تجاوز خصمانه سه گانه آمریکا، انگلیس و فرانسه به سوریه برگزار شد و مردم پرچم های سوریه را در کنار پرچم جمهوری اسلامی ایران و روسیه و پرچم حزب ا... در دست داشتند. خودروها در سراسر دمشق به گشت زنی پرداختند که به دلیل خوشحالی شان برای پایداری و ایستادگی مردم و نیروهای مقاومت بود.به همین منظور رسانه های سوریه تصاویری مستقیم از زمان ورود بشار اسد، رئیس جمهور سوریه به کاخ ریاست جمهوری طی صبح دیروز به رغم حملات غرب به این کشور پخش کردند.این به معنای آن است که بشار اسد در دمشق بوده و از سوریه خارج نشده است.اسد در واکنش به حمله موشکی اخیر گفت:"این تجاوز بر عزم و اراده ملت و دولت سوریه برای ادامه جنگ با تروریسم و نابودی آن خواهد افزود".

43 تن از عالی ترین مقامات دولت های نهم و دهم در بیانیه ای مهم و تفصیلی، اقدامات اخیر احمدی نژاد را زمینه ساز جولان دشمنان خارجی و موجب آسیب به منافع مردم و نظام ارزیابی و به نوعی از او ابراز برائت کردند. در این بیانیه از «مواضع و رفتارهای ساختارشکنانه رئیس دولت نهم و دهم» انتقاد و تأکید شده که این مواضع و رفتارها «نه تنها خدمات گسترده مدیران و نیروهای متخصص، ولایتمدار و مردمی دولت‌های مذکور را تحت الشعاع قرار می‌دهد بلکه با مخالف خوانی، به نوعی زمینه را برای جولان عوامل فتنه و دشمنان خارجی برای تخطئه نظام و آسیب به منافع مردم فراهم کرده است.»
بخشی از بیانیه 43 مقام سابق: پیش‌بینی بی پایه درباره اتفاقات و تحولات آینده هرگز تحقق نیافت
به گزارش تسنیم و ایسنا در این بیانیه با تاکید براین که «رفع فقر، فساد، تبعیض و تسهیل خدمت خالصانه و صیانت از کرامت انسانی و پاسخ گویی به مطالبات به‌حق مردم که از آرمان‌های بلند انقلاب است منوط به همت و مجاهدت هماهنگ قوای سه‌گانه و دیگر ارکان نظام و دستگاه‌های حاکمیتی است. دستگاه قضایی در تحقق عدالت، احیای حقوق مردم و مبارزه با ظلم و فساد رسالت سنگینی برعهده دارد» آمده است: «از سوی دیگر در شرایطی که بیش از پیش همبستگی ملی، وحدت نیروهای متعهد برای پاسخ گو کردن و تصحیح رویکرد دولت و حفظ نظام اسلامی در برابر صف‌آرایی بی‌سابقه استکبار و ایادی منطقه‌ای ضروری است، مع‌الاسف شاهد برخی مواضع و رفتارهای ساختارشکنانه رئیس دولت نهم و دهم هستیم که نه‌تنها خدمات گسترده مدیران و نیروهای متخصص، ولایتمدار و مردمی دولت‌های مذکور را تحت الشعاع قرار می‌دهد بلکه با مخالف‌خوانی به‌نوعی زمینه را برای جولان عوامل فتنه و دشمنان خارجی برای تخطئه نظام و آسیب به منافع مردم فراهم کرده است.» همچنین در این بیانیه از برخی اقدامات اخیر احمدی نژاد انتقاد و به مواردی از این قبیل اشاره شده است: «نامه پراکنی‌های غیرمتعارف، طرح خواسته‌های غیر قانونی مانند برگزاری زودهنگام انتخابات، تضعیف نهادها و ارکان نظام اسلامی به بهانه نقد و اصلاح گری، عدم ترجیح مصالح ملی بر مسائل شخصی و گروهی مانند تکرار موضوع مهندسی انتخابات در حالی که کلیدواژه ناروای عوامل فتنه در سال 88 بود، التهاب آفرینی در جامعه، خود حق پنداری و استفاده از شیوه‌های خارج از روال قانونی که موجب خسارت به کشور و مردم است، فاصله گرفتن از شعارهای انقلابی که مبنای میثاق و رأی مردم بود، انقلابی نمایی به جای انقلابی گری و استفاده ابزاری از عدالت، تکرار ادعاهای بی اساس فتنه‌گران و رسانه‌های معاند و ضد مردمی، پیش‌بینی بی پایه درباره اتفاقات و تحولات آینده، حال آن که در گذشته نیز در مواردی از رخدادهایی سخن گفته شد که هرگز تحقق نیافت.» در بخش انتهایی این بیانیه که بازتاب گسترده ای در فضای مجازی پیدا کرد، درباره احمدی نژاد آمده است: «اینک خیر و مصلحت ایشان را در بازگشت به آرمان‌های امام و انقلاب می‌دانیم که اهم آن تقوای الهی، ولایت‌پذیری و خدمت خالصانه به مردم است و خاستگاه اقبال مردم به وی در سال 84 بوده است.»
چه کسانی این بیانیه را امضا کرده اند؟
این بیانیه به امضای این افراد رسیده است؛ مرتضی بختیاری (دادگستری)، مهرداد بذرپاش (سازمان ملی جوانان)، محمود بهمنی (بانک مرکزی)، امیرمنصور برقعی (سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی)، رضاتقی‌پور (ارتباطات و فناوری اطلاعات)، حمیدرضا حاجی‌بابایی (آموزش و پرورش)، سید محمد حسینی (فرهنگ و ارشاد اسلامی)، سید شمس‌الدین حسینی (امور اقتصادی و دارایی)، صادق خلیلیان (جهاد کشاورزی)، کامران دانشجو (علوم، تحقیقات و فناوری)، پرویز داوودی (معاون‌اول رئیس دولت نهم)، مجید دوستعلی (هیئت دولت)، محمدمهدی زاهدی (علوم، تحقیقات و فناوری)، مسعود زریبافان (بنیاد شهید و امور ایثارگران)، محمد سلیمانی (ارتباطات و فناوری اطلاعات)، محمدحسین صفارهرندی (فرهنگ و ارشاد اسلامی)، زهره طبیب‌زاده نوری (مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری)، محمدحسن طریقت منفرد (بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)، علیرضا طهماسبی (صنایع و معادن)، محمد عباسی (ورزش و وزیر تعاون)، فریدون عباسی (سازمان انرژی اتمی)، ابراهیم عزیزی (توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری)، علیرضا علی‌احمدی (آموزش و پرورش)، محمد علی‌آبادی (سازمان تربیت بدنی)، مهدی غضنفری (صنعت، معدن و تجارت)، محمود فرشیدی (آموزش وپرورش)، لطف‌ا... فروزنده (منابع انسانی و معاون امور پارلمانی ریاست جمهوری)، رستم قاسمی (نفت)، منوچهر متکی (امور خارجه)، صادق محصولی (وزارت کشور و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی)، عبدالرضا مصری (وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی)، حیدر مصلحی (اطلاعات)، مصطفی محمدنجار (دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و وزارت کشور)، محمدجواد محمدی‌زاده (محیط زیست)، سید محمدرضا میرتاج‌الدینی (پارلمانی)، مسعود میرکاظمی (بازرگانی و نفت)، محمد ناظمی اردکانی (تعاون، کار و رفاه اجتماعی)، مجید نامجو (نیرو)، فاطمه واعظ جوادی (محیط زیست)، احمد وحیدی (دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح)، مرضیه وحیددستجردی (بهداشت،‌ درمان و آموزش پزشکی)، سید مهدی هاشمی (کشور) و اسدا... عباسی (تعاون، کار و رفاه اجتماعی).
انتقاد باقری لنکرانی از بست نشینی های اخیر
به گزارش خبرآنلاین در بین امضاکنندگان این نامه، برخی نام ها دیده نمی شود که نیکزاد، از جمله این افراد است. همزمان برخی دیگر از چهره ها هم اعلام کردند از انتشار این نامه مطلع نشده اند و گرنه آن را امضا می‌کردند. از جمله به گزارش تسنیم کامران باقری لنکرانی وزیر اسبق بهداشت، ضمن تأکید بر محتوای این بیانیه، تصریح کرد: آیا این بست نشینی‌ها به حفظ کیان نظام کمک می‌کند یا دشمنان ما را متوهم می‌کند؟ «توهم هایی که آثارش را در گفتار و نوشتار فرعون های زمان می‌بینیم. باید بدانیم حتی اگر خود را محق هم بدانیم و اگر مومنیم نمی‌توانیم به هر کاری دست بزنیم؟» همچنین علی یوسف‌پور سرپرست وزارت رفاه و تأمین اجتماعی دولت نهم و عضو هیئت مدیره شستا در دوره احمدی‌نژاد این نامه را تأیید کرد. در عین حال خبرآنلاین گزارش داد که نام برخی چهره های هوادار احمدی نژاد مانند غلامحسین الهام  و شیخ الاسلامی در بین امضاکنندگان این نامه دیده نمی شود.
هشدار و اتمام حجت تولیت آستان امامزاده صالح به جریان احمدی نژاد
همزمان تولیت آستان حضرت امامزاده صالح (ع) با انتقاد از بست‌نشینی و ایجاد اخلال توسط هواداران احمدی‌نژاد گفت: «تا امروز تحمل کرده‌ایم ولی از این به بعد تحمل نخواهیم کرد و این‌طور افراد را راه نمی‌دهیم تا امنیت و آرامش زائران تأمین شود.» به گزارش تسنیم حجت‌ الاسلام عبدالعلی گواهی با بیان این که دعا کردن نیاز به فراخوان ندارد، افزود: در مراسم پنج شنبه 23 فروردین و در حالی که مداح مراسم مشغول ذکر توسل اهل‌بیت علیهم‌السلام بود، یک نابینا را اجیر کردند و بلندگو را از دست او گرفت. این جا اماکن مقدسه است. این جا برای همه است؛ به هیچ جریان یا گروه یا طیف خاصی تعلق ندارد. ما این جا زائر مسیحی، یهودی، کلیمی و انواع افراد را می‌بینیم که حضور پیدا می‌کنند. بنا نیست امنیت و آرامش مردم را به‌هم زنیم.

گزارش بانک جهانی از وضعیت ثروت کشورهای جهان حاکی از این است که ایران با داشتن 2.4 تریلیون دلار ذخایر سوخت فسیلی، رتبه چهارم دنیا از این منظر را کسب کرده است. همچنین ایران سومین کشور نفتی خواهد بود که ذخایر نفتی اش دیرتر از بقیه به پایان می رسد.به گزارش تسنیم، بانک جهانی در جدیدترین گزارش خود از وضعیت ثروت کشورهای جهان در سال 2014، اعلام کرد که ایران چهارمین کشور ثروتمند دنیا از نظر ذخایر سوخت فسیلی محسوب می شود. بر اساس برآوردهای این نهاد بین المللی، کل ذخایر اثبات شده سوخت فسیلی ایران حدود 2.4 تریلیون دلار است که بیشتر از همه کشورهای جهان به جز عربستان، روسیه و چین است. نفت و گاز مهم ترین بخش ذخایر سوخت فسیلی ایران را تشکیل می دهند. بر این اساس عربستان با ذخایر سوخت فسیلی 7.6 تریلیون دلاری ثروتمندترین کشور جهان از این نظر محسوب می شود. روسیه با 4.9 تریلیون دلار در رتبه دوم و چین با 4.1 تریلیون دلار در رتبه سوم از این نظر قرار گرفته اند. کشورهای عراق با 2.38 تریلیون دلار، آمریکا با 2.37 تریلیون دلار، امارات با 2.36 تریلیون دلار، کویت با 2.35 تریلیون دلار، قطر با 1.4 تریلیون دلار و نیجریه با 1.3 تریلیون دلار نیز رتبه های پنجم تا دهم را از این نظر به خود اختصاص داده اند.از سوی دیگر این گزارش به بررسی وضعیت اتمام ذخایر نفتی کشورها پرداخته است. این بررسی نشان می دهد که در میان کشورهای بزرگ نفتی، ذخایر نفتی ونزوئلا دیرتر از همه یعنی 345 سال بعد به پایان می رسد. پس از ونزوئلا، لیبی با 275 سال و ایران با 155 سال قرار دارد. این گزارش نشان می دهد که پس از ایران، کانادا با طول عمر ذخایر نفتی 130 سال، عراق با 110 سال، کویت با 98 سال، امارات با 97 سال، عربستان با80 سال، قطر با 49 سال، نیجریه با 48 سال و الجزایر با 40 سال، کشورهایی هستند که ذخایر نفتی شان بیشتر از دیگر کشورهای نفتی دوام خواهد آورد.

سجادپور- کیفرخواست پرونده معروف به «زالوی کثیف» روز پنج شنبه گذشته در دادسرای عمومی و انقلاب مشهد صادر شد و بدین ترتیب متهم به قتل دختر شش ساله افغانی، در دادگاه کیفری یک خراسان رضوی پای میز محاکمه می ایستد.
به گزارش خراسان، پس از انجام تحقیقات تکمیلی در پرونده جنایی معروف به «زالوی کثیف» و صدور قرار جلب به دادرسی از سوی قاضی ویژه قتل عمد، این پرونده اواخر هفته گذشته به شعبه اظهارنظر ارسال شد. نماینده دادستان عمومی و انقلاب مشهد نیز پس از مطالعه دقیق پرونده و با توجه به اقاریر صریح متهم در مراحل بازپرسی و همچنین بازسازی صحنه جنایت که در حضور بازپرس شعبه 208 دادسرا و مقابل دوربین قوه قضاییه انجام شد، از قضات دادگاه کیفری یک خراسان رضوی تقاضای اشد مجازات کرد.
بنابراین گزارش، نماینده مدعی العموم با توجه به این که فعل مجرمانه متهم «ع-الف» موجب جریحه دار شدن افکار عمومی شده است و همچنین تقاضای اولیای دم، از قضات دادگاه کیفری یک خراسان رضوی خواست، متهم را به قصاص نفس محکوم کنند از سوی دیگر دادیار اظهارنظر، درباره اتهام آزار دختر شش ساله افغانی نیز تقاضای صدور اشد مجازات قانونی را کرده است.
بنابر گزارش خراسان، این پرونده که با دستور قاضی غلامعلی صادقی (دادستان مرکز خراسان رضوی) به صورت ویژه و خارج از نوبت در دستور کار بازپرس ویژه قتل عمد قرار گرفته بود، در کمترین زمان ممکن به نتیجه رسید و با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک ارسال شد. شایان ذکر است هفتم فروردین، مرد متاهل 41 ساله ای که تحت تاثیر وسوسه های شیطانی قرار گرفته بود، دختر شش ساله ای به نام ندا را به منزل مسکونی اش کشاند و او را پس از آزار جنسی به قتل رساند.