بدون تردید هیچ جایگزینی برای خواندن و نوشتن در زندگی انسان‌ها وجود ندارد و هیچ چیز نمی‌تواند به اندازه کتاب خواندن، باعث رشد فکری و شخصیتی ما شود. افراد کم‌بینا و نابینا هم حق خواندن و نوشتن دارند و خط بریل به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا مانند دیگران کتاب‌ها و مطالب مورد علاقه خود را دنبال کنند یا مطالب خود را بنویسند. روز جهانی بریل یعنی ۴ ژانویه با هدف آگاهی از اهمیت بریل به عنوان وسیله‌ای ارتباطی در تحقق کامل حقوق بشر برای افراد نابینا و کم‌بینا در کشورهای مختلف گرامی داشته می‌شود. بریل یک سیستم نوشتاری لمسی است که از سوی افرادی که دارای اختلالات بینایی هستند استفاده می‌شود. در این سیستم نقطه‌های برجسته، نقش حروف الفبا را بازی می‌کنند و همچنین علامت نگارشی هم معادل‌های مخصوص به خود را دارند. افرادی که بینایی خود را از دست دادند، می‌توانند با حرکت دادن دست‌هایشان از چپ به راست، نوشته‌هایی را که به شکل بریل نوشته شده بخوانند. خواندن خط بریل معمولا کاری است که باید با دو دست و از طریق انگشت‌های اشاره هر دو دست انجام شود. سرعت خواندن خط بریل توسط افراد مختلف معمولا 125 کلمه در دقیقه است؛ اما افرادی هم هستند که می‌توانند بیش از 200 کلمه در هر دقیقه بخوانند. افرادی که دچار اختلالات بینایی هستند می‌توانند از طریق بریل با قواعد نوشتاری مثل تلفظ، نقطه‌گذاری، پاراگراف بندی و پانویسی آشنا شوند و مهم‌تر از همه به مطالب خواندنی متنوعی در زمینه سرگرمی، درسی، صورت‌های مالی یا منو ی رستوران‌ها دسترسی داشته باشند. در طول سالیان مختلف متدهای زیادی برای افراد نابینا پیشنهاد شده تا با استفاده از آن‌ها بتوانند مانند سایرین به مطالعه بپردازند ولی بیشتر این متدها فقط یک نسخه برجسته شده از حروف الفبا بودند که موفقیت چندانی کسب نکردند. اما خط بریل که در واقع سیستمی متشکل از توالی نشانه‌های مختلف است که برای نوک انگشتان طراحی شده، توانسته تمامی این متدها را کنار بزند و به زبان اصلی افراد نابینا تبدیل شود. به بهانه روز جهانی خط بریل و در پرونده امروز زندگی‌سلام از تاریخچه این خط و «لویی بریل» خواهیم گفت که در 3 سالگی نابینا شد اما تسلیم شرایط نشد و فهمید که باید راهی باشد که نابینایان هم بتوانند همپای بقیه، از نعمت خواندن و نوشتن در زندگی روزمره‌شان بهره مند شوند.
پایه‌گذاری خط بریل در ارتش ناپلئون
مخترع خط بریل که امروزه به طور گسترده استفاده می‌شود، «لویی بریل» است. بریل در 4 ژانویه سال 1809 در دهکده کوورای فرانسه به دنیا آمد. پدرش یک زین‌ساز و چرم کار بود. لویی زمانی که تنها 3 سال داشت یک روز به کارگاه پدرش رفت و سعی کرد با استفاده از یک درفش در یک تکه چرم حفره ایجاد کند. او که بیش از اندازه به چرم نزدیک شده بود، درفش را بیش از حد فشار داد و نوک تیز درفش به جای آن که در چرم فرو برود در یکی از چشمانش فرو رفت. یک دکتر محلی چشم او را باندپیچی کرد و حتی ترتیبی داد تا لویی به پاریس برود تا یک جراح از نزدیک چشم او را معاینه کند. با وجود این، چشم او به شدت آسیب دیده بود و کاری از دست جراح برنمی‌آمد. لویی کوچک هفته‌ها درد می‌کشید؛ زیرا حالا چشمش عفونت کرده و چشم دیگرش را هم درگیر کرده بود. او توانست درد وحشتناک عفونت چشمانش را پشت سر بگذارد، ولی دو سال بعد در 5 سالگی بینایی چشم سالمش را هم از دست داده و کاملا نابینا شده بود.
در سال 1821 سیستم شب نوشتار «باربیر» در آن زمان تقریبا فراموش شده بود؛ ولی برخی مانند دکتر الکساندر فرانسوا رنه پینیر، بر این باور بودند که این سیستم می‌تواند کمک زیادی به افراد نابینا کند. به همین دلیل او از «چارلز باربیر» دعوت کرد تا به مدرسه بیاید و برای بچه‌ها سخنرانی کند. با این همه سیستم باربیر حتی برای نابینایان هم بیش از حد پیچیده بود. اما این سیستم نظر لویی را به خود جلب کرد، جرقه ای در ذهنش روشن کرد و سبب شد او کار برای بهبود آن را شروع کند. البته از نظر او این سیستم دو ایراد عمده داشت. این سیستم تنها صدای حروف را شامل می‌شد و فاقد دستور خط بود. دوم این‌که انگشت یک انسان آن‌قدر بزرگ نبود که بتواند با یک حرکت تمامی 12 نقطه را لمس کند؛ در نتیجه نمی‌شد به سرعت از یک حرف به حرف دیگر رفت. بریل برای بهبود سیستم باربیر، به جای 12 نقطه در هر سلول از 6 نقطه استفاده کرد و برای هر کدام از حروف الفبا هم یک الگو مشخص کرد. در ابتدا خط بریل ترجمه حرف به حرف دستور خط زبان فرانسه بود ولی خیلی زود مخفف‌ها، کلمات اختصار و حتی واژه‌نگاشت‌ها هم به آن افزوده شد. بریل در سال 1824 سیستم خود را کامل کرد و آن را به دکتر الکساندر نشان داد.
در سال‌های پس از آن خط بریل به زبان‌های دیگری هم ترجمه شد؛ به خصوص زبان انگلیسی. خط بریل انگلیسی که امروزه استفاده می‌شود در سال 1905 تکمیل شد و با نام خط بریل انگلیسی یا بریل درجه-2 در دسترس قرار دارد. خط بریل انگلیسی علاوه بر بریتانیا، در سال 1860 در مدرسه نابینایان میسوری در آمریکا هم به عنوان سیستم پایه برای آموزش دانش‌آموزان نابینا استفاده شد. سپس به مرور به زبان‌های دیگر هم ترجمه و حالا تقریبا در همه جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همان‌طور که متوجه شدید خط بریل، شیوه‌ای از نگارش است که به جای بهره‌گیری از حس بینایی، از حس لامسه استفاده می‌کند. در این شیوه هر کاراکتر حرفی یا عددی، به صورت صفر و یک یا مسطح و غیرمسطح، در قالب ماتریسی که داری دو ستون و سه سطر است، تعریف می شود که در مجموع، با فراهم آمدن 64 حالت مختلف، طیف کامل حروف الفبا و اعداد، تحت پوشش قرار می‌گیرند. این شیوه از نگارش، در زبان فارسی از چپ به راست و در زبان انگلیسی از راست به چپ خوانده می‌شود. برای آشنایی مقدماتی و اولیه با خط بریل، علایم مربوط به حروف فارسی و اعداد را در تصاویر می‌بینید.