تازه های مطبوعات
اعتماد- این روزنامه با اشاره به سفر روزهای آینده رئیس جمهور به روسیه، نوشت: آن ها از زمان پطرکبیر تا امروز، سیاست خود را درباره ایران عوض نکرده‌اند. از نظر آن ها ایران نباید آن قدر ضعیف باشد که به دامن غرب بیفتد. از سویی نباید آن قدر قدرتمند شود که به تهدیدی علیه روسیه بدل شود. این دوخط؛ کل استراتژی روسیه در ٢٠٠ سال گذشته است.
اطلاعات – این روزنامه نوشت: ظاهراً از وزارت خارجه ما و هیئت نمایندگی ایران در نشست وین و صداوسیما به جز تکرار جملات کلیشه‌ای مانند «مذاکرات خوب پیش می‌رود» یا «پیشنهادهای ما در دستور توافق قرار گرفته است و...» چیز دیگری عاید مخاطبان نمی‌شود.... در محاوره‌ها رایج است که یک دیپلمات حرفه‌ای همواره «گرد» حرف می‌زند و شنونده در نمی‌یابد که بالاخره مثبت است یا منفی، توافق است یا شکست. حال و روزگار گفت و گوهای برجام در وین نیز چنین شده است.
کیهان- این روزنامه نوشت: به گفته کارشناسان، تحریم‌ها در بیشترین حالت حداکثر ٢٠ تا ٣٠ درصد تأثیرگذار است. (با این توصیف) پس چرا مذاکرات وین حول تحریم‌ها انجام می‌شود؟ در پاسخ باید گفت که آمریکا از تحریم به‌عنوان ابزاری نامشروع برای سلطه‌گری، غارت و زورگویی علیه دیگر دولت‌ها و ملت‌ها استفاده می‌کند. هر چند که ابزار تحریم، فرسوده و مستهلک شده است اما ما به‌دلیل آن که اصل و اساس این اقدام را غیرمشروع، غیرانسانی و غیرقانونی می‌دانیم، از «مذاکره» به‌عنوان یک روش برای کنار رفتن آن بهره می‌بریم.
فرهیختگان- این روزنامه در گزارشی از 411 طرحی که در دولت روحانی کلید خورده ولی سازمان محیط‌زیست دولت رئیسی مخالف اجرای آن هاست، خبرداد و نوشت: نداشتن مجوز زیست‌محیطی، به‌نوعی وضعیت جداناپذیر بسیاری از پروژه‌های عمرانی کشور بوده است؛ پروژه‌هایی که امروز روز هم تبعات نداشتن همین مجوزها در آن ها مشکلات عدیده‌ای را ایجاد کرده است.
آفتاب یزد – جلیلوند، کارشناس روابط بین‌الملل در پاسخ به این سوال که «موافقت کره جنوبی برای بازپرداخت بدهی های ایران می تواند بخشی از همان تضمینی تلقی شود که ایران به دنبال آن است؟» گفت: این موضوع قدمی برای رفع تحریم هاست اما ارتباطی با تضمین ندارد. واقعیت این است که در عرصه بین الملل هیچ کس تضمین یا گارانتی برای کار خودش نمی دهد، یعنی هیچ کشوری امضا نمی کند که حتما اقدامی را انجام خواهد داد چون عرصه روابط بین الملل و روابط میان کشور ها یک واقعیت سیال و متحرک است.