گالیلئو گالیله، متولد ۱۵ فوریه ۱۵۶۴ و درگذشته در ۸ ژانویه ۱۶۴۲، دانشمند و مخترع سرشناس ایتالیایی است. او در فیزیک، نجوم، ریاضیات و فلسفه علم تبحر داشت و یکی از پایه‌گذاران تحول علمی و گذار به دوران دانش نوین بود. عمده شهرت گالیله به دفاع علمی او از نظریه «کوپرنیک» برمی گردد که گفته بود خورشید به گرد زمین نمی‌چرخد. رد فرضیه زمین مرکزی کلیسا به محکوم شدن گالیله در دادگاه تفتیش عقاید انجامید. اگر او به موقع عذرخواهی نکرده بود، زنده زنده در آتش سوزانده می شد. گالیله همچنین با تلسکوپی که خود ساخته بود، به رصد آسمان‌ها پرداخت و توانست جزئیات سطح ماه را مشاهده و مطالعه کند.چند قرن بعد در سال ۱۹۶۹، پس از فرود انسان بر سطح ماه پاپ ژان پل دوم دستور به بررسی دوباره پرونده ارتداد گالیله داد و در سال ۱۹۹۲ کلیسای کاتولیک اعلام کرد که گالیله را بخشیده‌است.

برخی گالیله را مخترع تلسکوپ می‌دانند. در سال ۱۶۰۹ شایع شد که در سوئیس با ترکیب عدسی‌ها توانسته‌اند وسیله‌ای برای مشاهده اشیای دور دست اختراع کنند. گالیله در همین سال توانست اولین تلسکوپ خود را با ترکیب کردن چند عدسی بسازد که از قدرت کمی برخوردار بود اما گالیله با آن توانست مشاهدات علمی فراوانی داشته باشد. گالیله نخستین کسی بود که چهار ماه سیاره مشتری را رصد کرد. با رصد راه شیری، گالیله دریافت که تعداد ستارگان این مجموعه بیشتر از آن است که قابل شمارش باشد. همچنین او نخستین کسی بود که جزئیات سطح ماه را با تلسکوپ مشاهده و ثبت کرد. وی دریافت که نور ماه حاصل انعکاس نور خورشید است و این نور از خودش نیست. گالیله با آزمایشی مشهور بر فراز برج پیزا و انداختن اجسام مختلف مانند گلوله توپ و پر و مواد مختلفی همچون، طلا، نقره و چوب و... به این نتیجه رسید که همه اجرام، چه سبک و چه سنگین، از هر جنسی که باشند، باهم به زمین می رسند و ثابت کرد سرعت سقوط آزاد اجسام از ارتفاع به وزن آن‌ها بستگی ندارد.

امروزه ما به گالیله به عنوان یک پژوهشگر سختکوش که بشریت بسیار به او مدیون است احترام می گذاریم. او به جهان نشان داد که یک دانشمند باید این آزادی را داشته باشد که نظریه هایی را که اشتباه هستند نقد کند و نظریه های جدیدی را بنیان گذارد. آن چه گالیله و بیشتر دانشمندان برای آن جنگیدند، بیان ایده صحیح خود نبود، بلکه صرفا حق بیان عقیده  شان بود. 

منابع: ویکی پدیا، ایسنا و رشد