شاهد-یک خداست و یک رسول و یک کتاب و قبله ای که نماز همه ما را به سوی خویش می خواند. نماز هایی که کتاب «اقم» را برای اقامه شان تحریر فرموده و رسولی که به اقامه آن پرداخته است و خدایی که «اقم» را به « الصلاة لذکری» کمال بخشیده تا ما ، همه باورمندان رسول آخرین در صفی واحد تکبیرة الاحرام بخوانیم نماز را که نماد تکامل یافته وحدت است. وحدت میان همه باورمندان یک حقیقت اما...اما شیطان که این نماز را تاب نتواند آورد، به تیغ آخته اختلاف که به دست سربازان خویش داده، بر وحدت ما هجوم آورده است ولی ما در سپر ایمان، در سنگر توحید، به یک دلی و یک رایی ، برمی خیزیم تا دشمن را در زمین شکست، بنشانیم. ما کنار هم می ایستیم تا از پا بیفتند همه آنانی که ما را خار در پای خلیده می خواهند. تا کور شوند همه آنانی که برادری ما را نمی توانند دید. ما بر مدار وحدت می ایستیم تا همه احادیث ، تازه تر از همیشه در رفتار ما شکوفه دهند و تفسیر «ید ا... مع الجماعه» جماعت را از چنگ ابلیسیان تفرقه افکن بیرون کشد. ما کنار هم می ایستیم تا زخم اصحاب تفرق که زبان به تکفیر مومنان داشتند و تیغ برگلوی شان می کشیدند التیام یابد. کنار هم می ایستیم تا ببیند دنیا که پیروان پیامبر آخرین خود را با نگاه رسول خویش تنظیم می کنند تا جهان را به نظم نوین ایمانی، تعالی بخشند...
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
رئیس مجلس شورای اسلامی به بانک مرکزی و وزارت اقتصاد هشدار داد که با سرعت بیشتری برای رفع مشکل سپرده گذاران موسسات مالی اقدام کنند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، لاریجانی در جلسه علنی دیروز مجلس گفت: مسئله بانک ها و موسسات اعتباری باعث نگرانی عده زیادی از مردم شده، مجلس با وقت گذاری زیاد و پیگیری های مستمر مشکلات مردم را دنبال کرد و بانک مرکزی را در مسیر رفع آن ها قرار داد.
دکتر لاریجانی گفت: بانک مرکزی باید با سرعت بیشتر برای رفع مشکل سپرده گذاران اقدام کند در غیر این صورت رفتار مجلس در خصوص وزارت اقتصاد و بانک مرکزی تغییر خواهد کرد.
نهاوندیان : هفته آینده تکلیف «وحدت»، «البرز ایرانیان» و «افضل توس» مشخص می شود
در همین حال، محمد نهاوندیان معاون اقتصادی رئیس جمهور و عضو کمیته سه نفره بررسی مطالبات از موسسات غیر مجاز مالی، در حاشیه نشست هیئت دولت در جمع خبرنگاران ، اظهار کرد: کمیته منتخب سران سه قوه، درخصوص نحوه پرداخت پول به مال باختگان موسسات مالی وحدت، البرز ایرانیان و افضل توس تصمیم گرفتهاند و آن را برای رؤسای سه قوه فرستادهاند که طی هفته آینده تکلیف این موضوع مشخص خواهد شد.
به گزارش خبرنگار خراسان، وی با بیان این که پرداختها به این افراد آغاز شده است، به سوء مدیریت در برخی از این مؤسسات اشاره کرد و افزود: این موضوع برای یک میلیون و 300 هزار نفر از هموطنان ما درگیری و نگرانی ایجاد کرده بود. بانک مرکزی به میدان آمد و چون نقد شدن داراییهای این بنگاهها زمانبر بود، با خط اعتباری که بانک مرکزی تخصیص داد، سپرده های این افراد با سود قانونی و متعارف 15 درصد پرداخت می شود. کسانی که تا 100 میلیون سپرده گذاری داشته اند، پول خود را با این سود دریافت میکنند. کسانی که بیشتر سرمایه گذاری کردهاند هم میتوانند تا سقف 100 میلیون دریافت کنند.
معاون اقتصادی رئیس جمهور با بیان این که بر این اساس مشکل بیش از یک میلیون و 200 هزار نفر رفع میشود اظهار کرد: البته بقیه بدهی این افراد هم باید پرداخت شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
امید ادیب- در هفته های اخیر چند روزنامه معدود به طرح جسته و گریخته موضوع مذاکرات موشکی پرداخته اند. از جمله روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم احمد نقیب زاده فعال سیاسی اصلاح طلب و استاد دانشگاه تهران به این موضوع پرداخت. روز سه شنبه نیز در تازه ترین مورد، روزنامه جامعه فردا در یادداشتی با عنوان «نوبت مذاکره» و گزارشی با عنوان «چرا باید برای موشکها مذاکره کرد» از ضرورت بحث درباره برنامه دفاعی کشورمان و تحویل گرفتن برنامه دفاعی و موشکی کشورمان از نظامیان (!) و سپردن آن به «دیپلمات های ایرانی» نوشت. این رسانه ها مدعی هستند در شرایط فعلی که ایران در منطقه پیروزی های چشمگیری به دست آورده است، بهترین فرصت برای ورود به مذاکرات موشکی است. حال سوال این جاست که آیا مذاکرات موشکی «مفید» و حتی «ممکن» است یا خیر؟! و سوال دوم این که مخاطرات طرح بحث درباره مذاکرات موشکی چیست؟ سوال سوم هم این است که آیا اشکالی دارد که کسی درباره مذاکره موشکی فقط زمزمه کند؟
آیا مذاکرات موشکی «مفید» و حتی «ممکن» است؟
در پاسخ به سوال اول می توان موضوع را از دو بعد ماهوی و شکلی بررسی کرد. منظور از بعد ماهوی این است که آیا اساساً مذاکرات موشکی قابل انجام است؟ آیا اساساً می توان میزی را تصور کرد که دستور روی آن «مذاکره بر سر موشک های دفاعی یک کشور» باشد. از منظر دیپلماسی، مذاکره و توافق بر سر یک موضوع به خصوص مذاکره بر سر موضوعی که از سوی یک طرف به عنوان «بحران» تلقی می شود، در فضای بین الملل به معنای «بده و بستان» است. به این معنا که دوطرف مقداری از آمال خود کوتاه بیایند و با کوتاه کردن سقف خواسته ها و نشان دادن نرمش، زمینه توافق را فراهم کنند. حال چرا نمی توان «بده بستان» در موضوع موشکی را اجرایی کرد. برای درک بهتر پاسخ این سوال، سخنان سال گذشته دکتر ظریف را مرور کنیم: «وقتی صدام ما را موشک باران و برای هشت سال به مردم ما حمله شیمیایی می کرد، هیچ کسی به کمک ما نیامد. اگر در زمان حمله صدام به ایران موشک داشتیم، می توانستیم جرئت این کار را از وی بگیریم یا حداقل حملات کور وی را به مردم غیر نظامی کاهش دهیم.» او در واکنش به ادعاهای برخی مقامات غربی در خصوص برنامه موشکی کشورمان در حساب توئیتر خود نوشت: «من کسانی که ایران را به رفتار تحریک آمیز متهم می کنند به این چالش دعوت و جمله فرمانده سپاه پاسداران را تکرار می کنم که گفت "ما به جز برای دفاع، از قدرت نظامی استفاده نخواهیم کرد."» دکتر روحانی رئیس جمهور کشورمان نیز بارها تاکید کرده است : « موشک های ما موشک های دفاعی است و از کسی برای قدرت دفاعی خود اجازه نمی گیریم».
در واقع استدلال دکتر روحانی، ظریف و دیگر مقامات کشورمان این است که موشک های دفاعی ایران، یکی از مهم ترین عناصر بازدارندگی دشمنان از حمله نظامی به ایران است و خلع سلاح کردن نظام از این عامل اقتدار، در وهله اول به معنای از بین بردن یکی از مهم ترین مؤلفه های تأمین امنیت است. به عبارت دیگر، بخشی از داشته های ایران در موضوع هسته ای، مواردی بود که یا اساساً برای ادامه حیات برنامه هسته ای کشورمان، ضروری نبود یا وجود آن در ایران اصالتی نداشت و می شد از طریق کانال های پیش بینی شده برجام، از خارج از کشور تأمین کرد.
فرض کنیم امکان بده بستان درموضوع موشکی فراهم بود...
در مرحله بعد فرض کنیم اساساً موضوع موشکی جزو عوامل امنیت زای ایران نبود و جنس آن مانند مسئله هسته ای به گونه ای بود که امکان بده و بستان در آن وجود داشت. آیا باز هم ایران باید به مذاکره موشکی تن بدهد؟ در پاسخ باید به تجربه اجرای کامل توافقات بین المللی رجوع کرد. به خصوص نمونه زنده آن یعنی برجام، سرنوشت تمام موضوعات قابل مذاکره بین المللی را در هاله ای از ابهام فرو برده است. هشدارها درباره بدعهدی آمریکا در عمل به تعهداتش به جایی رسیده که وزیر خارجه روسیه همین روز گذشته در موضعی جدید و نگران کننده برای نخستین بار با صراحت از خطر «فروپاشی برجام» سخن گفته است. کشورهای اروپایی نیز از وضعیت موجود رضایت ندارند و حالا با لغو معاهده آب و هوایی پاریس توسط دولت آمریکا به شدت از رقم خوردن سرنوشت مشابه برای توافق هسته ای نگرانند. در این شرایط باید به چه پشتوانه و تجربه ای باب مذاکره یک موضوع جدید را باز کرد، آن هم موضوعی چون موشکی که اساساً قابل مذاکره نیست. در این زمینه اصلی ترین نکته نگران کننده و خطرناک ، گروگان گرفتن برجام برای مذاکره مجدد است. این اقدام و تکرار این موضع که ایران برای بهره مندی از منافع برجام باید درباره برنامه موشکی خود مذاکره کند، در حقیقت به این معناست که باید وارد یک «دومینوی لایتنهایی مذاکره» شویم به نحوی که نتایج و جمع بندی و احیانا توافق هرمذاکره، گروگان «مذاکره بعدی» خواهد بود و این یعنی مذاکره پشت مذاکره و از دست دادن توان دفاعی کشور آن هم در منطقه ای که تقریبا همه کشورهای آن درگیر جنگ هستند.
آیا اشکالی دارد که کسی درباره مذاکره موشکی فقط زمزمه کند؟
شاید آن چه گفته شد، برای مخاطب داخلی پذیرفته شده باشد و شاید اساساً زمزمه های مذاکره موشکی هیچ گاه بین مردم با اقبال مواجه نشود. چه این که قاطبه مردم نشان داده اند درباره موضوعاتی که با امنیت و مهم تر از آن با شرافت شان گره خورده است، اهل هیچ مسامحه ای نیستند. اما همین جا باید به یک خطر بالقوه و قبلا تجربه شده اشاره کرد. این خطر در پاسخ به این سوال نهفته است که چرا حتی «طرح» و «پیشنهاد» مذاکره موشکی توسط رسانه های یک جریان داخلی، موجب خسارات متعدد به همه کشور می شود. برگردیم به 19 خرداد 89، جایی که قطعنامه 1929 شورای امنیت به عنوان یکی از قوی ترین قطعنامه های صادر شده علیه ایران درست در اولین سالگرد انتخابات سال 88 تصویب شد. اتفاق ویژه آن زمان در جامعه ایران بلند شدن صداهایی بود که به صراحت مقابل نظام ایستاده بودند و اتفاقات سال 88 باعث شده بود ایران یک کشور ضعیف و چندپاره که آماده عقب نشینی است به نظر برسد. تخطئه محکمات جمهوری اسلامی و اتفاقاتی از قبیل نفی استکبارستیزی و شعار «نه غزه نه لبنان» این اشتباه محاسباتی را در طرف غربی به وجود آورد که جامعه ایران دوپاره شده است و اکنون می توان فشارها را بر ایران تشدید کرد.
سنگین ترین قطعنامه علیه ایران چطور تصویب شد؟
نشانه ها از تضعیف داخلی ایران، نیاز به یک تیرخلاص داشت که ثابت کند ایران آماده عقب نشینی است. شاید این تیر خلاص در توافق سه جانبه ایران، ترکیه و برزیل در تهران زده شد . جایی که در 29 اردیبهشت 1389 قرار شد 1200 کیلوگرم اورانیوم 3.5 درصد ایران (یعنی همه داشته های هسته ای ایران تا آن زمان) در ترکیه تحت نظر کشورمان و آژانس قرار گیرد تا با 120 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد گروه وین مبادله شود، یعنی عملا ما دست ها را به نشانه تسلیم بالا بردیم اما آمریکا به توافقی که با برزیل در این باره کرده بود پایبند نماند و دقیقا 20 روز بعد یعنی در 19 خرداد 1389 سنگین ترین قطعنامه شورای امنیت (قطعنامه 1929) با اجماع علیه ایران تصویب شد و حتی چین و روسیه نیز در این قطعنامه علیه ایران رای دادند. این اجماع حاصل همان تسلیم شدن ایران بود که در پی تحولات سال 88 و اتفاقات پس از آن مخابره شد. از کشوری هم که آماده عقب نشینی باشد می توان امتیازات بیشتری گرفت. این پایان ماجرا نبود و درست یک سال بعد نیز قطعنامه1948 شورای امنیت صادر شد و تحریم های یک جانبه و چندجانبه آمریکا و اروپا نیز ضمیمه آن شد و سخت ترین تحریم های اقتصادی علیه ایران را رقم زد. این تحریم ها حاصل اجماعی بود که میان آمریکا و اروپا رخ داد. جایی که آن ها از تحولات و مواضع ایران احساس کردند که حالا وقت فشار بیشتر به ایران است.
کوچک ترین سیگنال برای مذاکره موشکی= تحریم جدید
جمع بندی این شرایط خطرناک و وارد شدن به این سناریو این است که در شرایطی که آمریکایی ها اجرای کامل برجام را برای مذاکره جدید گرو گرفته اند اگر ببینند از داخل ایران جریانی طرفدار مذاکره موشکی برای رفع تحریمها وجود دارد حتما تحریمهای شدیدی را مبتنی بر قانون کاتسا که اجرای آن آغاز شده است، اعمال می کنند تا برای مذاکره فشار بیاورند. پادزهر این شرایط هم یک چیز است، یعنی آمریکایی ها تحریم ها را در صورتی اعمال نمیکنند که ببینند اجماعی کامل علیه آن وجود دارد بنابراین کوچک ترین سیگنال در پذیرش مذاکره موشکی در داخل کشور، تحریم های جدید را در پی دارد.
آیا باید تجربه لیبی و عراق را تکرار کنیم؟
در شرایط کنونی نیز انزوای فعلی آمریکا در شورای امنیت نباید رسانه ها و تحلیل گران و تصمیم گیران داخلی را فریب بدهد. این انزوا می تواند با تجمیع شرایطی به اجماع جهانی علیه ایران بدل شود. مهم ترین عامل این اجماع وقتی است که بازیگران بین المللی به خصوص طرف های اروپایی با رصد اوضاع داخلی ایران به این نتیجه برسند که صداهایی در داخل حاضر به تکرار خواسته های آن ها هستند و خواسته آن ها برای مذاکره موشکی را به صورت زمزمه تکرار می کنند. اکنون که دولت آمریکا با همراهی فرانسه فشارها را برای گشودن پرونده مذاکرات موشکی آغاز کرده است، آیا طرح موضوع مذاکره درباره یک مؤلفه امنیتی کشور، بازی در زمین دشمن نیست؟ می توان ادعا کرد که حرکت رسانه ها برخلاف سیاست های کلان کشور و گسترش این توهم که مذاکرات موشکی ممکن و مفید است، زمینه را برای تحریم بیشتر کشور ایجاد می کند. همان طور که وقتی در سال های 88 و 89 و بعد از این که ضربه پذیر بودن اقتصاد کشور در کنار برخی جریان های گفته شده ایجاد شد، طرف غربی اجماع و تحریم های شدیدی علیه کشور وضع کرد. در پایان باید این سوال را پرسید، در منطقه ای که ایران کمترین بودجه نظامی را دارد و در مقابل، دیگر کشورها مسابقه خرید تسلیحات از آمریکا و کشورهای غربی به راه انداخته اند که تنها یک قلم آن قرارداد 110 میلیارد دلاری پنج ماه پیش خرید سلاح توسط عربستان از آمریکاست، چرا ما باید به مذاکره ای تن دهیم که کمترین خواسته طرف مقابل، تضعیف برنامه دفاعی و مهم ترین عنصر آن یعنی موشک های ایران است که نقش اصلی را در بازدارندگی ایفا می کند؟ در جایی که 50 فرمانده داعش تنها با یک موشک ایران هلاک می شوند و تجربه خلع سلاح لیبی و عراق و شرایط کنونی این کشورها پیش روی ماست، آیا باید توان دفاعی مردم ایران را روی میز مذاکره گذاشت؟
خبر مرتبط
توضیحات مدیر مسئول روزنامه «جامعه فردا»
روزنامه جامعه فردا روز گذشته درباره واکنش ها به تیتر قبلی خود، توضیحاتی مطرح کرد و نوشت: «موضع روزنامه درباره برنامه موشکی کشور با موضع رسمی ملی دایر بر افزایش توان و غیرقابل مذاکره بودن روند توسعه توان موشکی تعارضی ندارد و این روزنامه مطلبی خلاف منافع ملی درج نکرده است.» مدیر مسئول این روزنامه در گفت و گو با ایسنا مدعی شد، اکنون با توجه به پیروزیهایی که در عراق و سوریه با همت نیروهای نظامی ایران به دست آمده ، فرصت مناسبی است با هر کس که درباره مواضع موشکی ایران مشکلی دارد از موضع قدرت و طرف پیروز مذاکره صورت گیرد.
یادداشت مرتبط
چفت و بست حقوقی برنامه موشکی ایران محکم است
امیرحسین یزدان پناه -یکی از نکاتی که در زمزمه ها برای تشویق کننده به مذاکره موشکی مطرح می شود این نکته است که با مذاکره می توان ابعاد حقوقی برنامه موشکی را مستحکم کرد! کسانی که این ادعای ساده انگارانه را مطرح می کنند حتی از چفت و بست حقوقی برنامه موشکی ایران خبر ندارند. برای اطلاع کسانی که این زمزمه ها را مطرح می کنند باید یادآوری کنیم که با مقاومت دیپلمات های مذاکره کننده در مقابل خواسته غرب برای گنجاندن برنامه موشکی ایران در توافق هسته ای و براساس منطق حقوقی ایران در برجام و قطعنامه 2231، خیلی وقت است که موضوع موشک های ایران از روی میز برداشته شده است. فشارهایی که اکنون غرب وارد می آورد همه نشان دهنده این است که آن ها به لحاظ حقوقی هیچ دستاویزی برای فشار ندارند. شاهد عیان آن نیز این است که دست کم چهارجلسه شورای امنیت سازمان ملل درباره محکوم کردن یا صدور قطعنامه یا بیانیه اعضای آن علیه آزمایش های موشکی ایران بدون نتیجه پایان یافته است. آیا این موضوع جز این است که در حوزه حقوقی برنامه موشکی ایران هیچ بهانه ای در دست غرب ندارد و آن ها هرگز نمی توانند در این حوزه به ایران فشار بیاورند؟ مگر این که بازی را عوض کنند و موشک ها را به زمین سیاست و مذاکره بکشانند که اگر این اشتباه راهبردی و خطای جبران ناپذیر رخ دهد، غرب در تک تک قطعات دفاعی ایران به دنبال باز کردن پیچ و مهره ها خواهد بود. اجازه بدهید بخشی از نکاتی را که دکتر «رضا نصری» حقوقدان بین المللی موسسه عالی مطالعات بین المللی ژنو و تحلیل گر فارن پالیسی درباره این موضوع تصریح کرده است، مرور کنیم: «امروز هیچ سیاستمدار و حقوقدانی در آمریکا و اروپا و عربستان و اسرائیل قادر نیست با «غیر قانونی» خواندن فعالیتهای موشکی ایران، سازوکارهای چندجانبه و بینالمللی را علیه ایران به حرکت درآورد... امروز نه تنها مخالفت با برنامه موشکی ایران از پشتوانه حقوقی و استدلالی تُهی شده است، بلکه سیاستمداران ضد ایرانی نیز در ادامه مخالفت با توانمندی دفاعی ایران، با انواع موانع سیاسی و «روابط عمومی» نیز مواجه شدهاند...تقریبا اکثر سناتورها و نمایندگان جمهوریخواه کنگره در اسناد ثبتشده جلسات استماع، اذعان داشتهاند که قطعنامه جدید شورای امنیت به نحوی تنظیم شده است که موشکهای ایران را از ضرب و شمول قانون خارج میکند.»
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
محمد آگاهی- 23 اردیبهشت ماه امسال زلزله 5.7 ریشتری بجنورد و بخش مانه در خراسان شمالی را لرزاند و خسارات فراوانی برجا گذاشت. آن هایی که تحمل زندگی زیر چادر و سکونت در خانه های زلزله زده را نداشتند و اندکی توان مالی داشتند به شهر کوچ کرده یا این که در خانه اقوام و خویشان شان در شهر ساکن شده اند. در روستاهای زلزله زده، درِ خانه هایی که ویران نشده روی ساکنانی که خانه شان تخریب شده، باز است اما به قول برخی از زلزله زدگان مگر صحبت یک روز و دو روز است که ما مهمان خانه های دیگران شویم. برخی مسئولان در بحبوحه انتخابات وعده پرداخت 20 میلیون تومان کمک بلاعوض با توجه به بیمه بودن منازل و 20 میلیون تومان نیز تسهیلات کم بهره و بلند مدت را می دادند اما حالا پس از گذشت بیش از شش ماه گویا دیگر از تحقق این وعده ها خبری نیست. مطابق وعده های مسئولان مقرر بود به زلزله زدگان پنج میلیون تومان کمک بلاعوض پرداخت شود اما منازل تخریب شده از زلزله به درجه یک و دو تقسیم بندی شده اند در حالی که اهالی روی این کمک برای تجهیز و توکاری منزل شان حساب کرده بودند اما عده زیادی دریافت نکرده و عده ای نیز سه میلیون تومان گرفته اند. به هر روستای منطقه کسبایر و دیگر مناطق زلزله زده که می رویم شرایط همین است و مردم علاوه بر روند بوروکراسی پیچیده، هزینه بر و وقت گیر از وعده های عملی نشده مسئولان گلایه مند هستند و با توجه به فشار اقتصادی مضاعفی که بر اهالی هست این مشکلات نیز قوز بالای قوز شده است. از طرفی شرایط نامناسب اقتصادی باعث شده است تا برخی از اهالی این روستا نتوانند بدهی های بانکی خود را پرداخت کنند و به همین دلیل برای گرفتن وام مسکن دچار مشکل شده اند. برخی نیز اگر بخواهند از وام سه میلیون تومانی معیشتی نیز استفاده کنند باید ضامن کارمند پیدا کنند که توان آن را ندارند. به عنوان نمونه، به گفته عضو شورای روستای «قصر قجر» 10 تا 12 خانوار در این روستا به طور کامل در سرما زیر چادر و در شرایط بسیار نامناسبی زندگی می کنند. مشروح این گزارش را می توانید در شماره امروز روزنامه خراسان شمالی یاسایت اینترنتی روزنامه خراسان به نشانی khorasannews.com مطالعه کنید.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه سینما و تلویزیون - در روزهای آخر پاییز که کم کم به جشنواره فیلم فجر نزدیک می شویم، تنور سینما داغ شده و فیلم های زیادی همزمان روی پرده سینما رفته اند. به گزارش تبیان، چهارشنبه هفته پیش دور تازه اکران سینما شروع شد و از دیروز هم فیلم های تازه دیگری اکران شده اند. در این ترکیب فیلم کمدی، کودک، مستند و دفاع مقدسی دیده می شود و در مجموع تنوع خوبی بر اکران حاکم است. با ما همراه باشید.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گزارش 100 روزه دولت منتشر شد و در معرض ارزیابی منتقدان قرار گرفت. اگر بازه زمانی کوتاه مدت 100 روز، تعداد زیاد مسائل و اتفاقات رخ داده برای اقتصاد کشور و طبعاً میزان قابل توجه اقدامات انجام شده را در نظر بگیریم و همین طور در نظر داشته باشیم که دیکته نانوشته غلط ندارد، می توان به دو نکته مثبت و منفی در این زمینه اشاره کرد.
اول این که این گزارش جمع بندی خوبی از اقدامات و همچنین شاخص های موجود در بخش های متعدد اقتصادی کشور ارائه داده است. موضوعی که به طور کلی و در جای خود، قابل توجه است. توجه داشتن به وعده های داده شده، اقدامات و شاخص های فرایندی و نتیجه ای و نیز اشاره به تصمیمات و اقدامات آتی، از جمله نقاط قوت این گزارش به شمار می رود. به گونه ای که یک نفر با مطالعه آن، تصویر مناسبی از حال و هوای اقدامات دولت به دست خواهد آورد.
اما دوم؛ یکی از نقدهای وارد شده به این گزارش، همان طور که برخی منتقدان دیگر نیز به آن اشاره کرده اند، کم رنگ بودن و یا اشاره نکردن به نقاط منفی است. موضوعی که شاید ریشه دیرینه ای در گزارش دهی مسئولان از سال های قبل دارد. بدین معنی که با همه اوصاف ذکر شده، چون ملاک ارزیابی برنامه ها و نقاط هدف به طور مشخص و دقیق وجود نداشته، هم اینک معلوم نیست که ما به خصوص در حوزه مسائل اساسی مانند کاهش وابستگی به نفت، افزایش صادرات غیر نفتی به معنی واقعی کلمه، وعده های داده شده درباره روند داخلی سازی خودروهای تولیدی و ... در کجا قرار داریم؟ همین موضوع سبب تقلیل سطح این گزارش در برخی بخش ها از گزارش عملکرد به گزارش اقدامات و دستاوردها شده است. به عنوان مثال در حوزه تجارت خارجی، اشاره ای به مسائل مهم تجارت خارجی و وضعیت آن ها، از قبیل واردات نهاده های کشاورزی که کاهش واردات آن در حوزه خودکفایی بسیار مهم تلقی می شود، نشده است. همچنین خیلی بهتر بود که در کنار اشاره به افزایش صادرات غیر نفتی که میعانات گازی سهم قابل توجهی در آن دارند، توجهی هم به روند صادرات واقعاً غیر نفتی که عمده آن ها را صادرات کالای نهایی تشکیل می دهند، می شد. در حوزه های دیگر نیز موارد مشابهی می توان یافت. البته بدیهی است و انصاف باید داشت که لحاظ کردن این چارچوب های گزارش دهی کار سختی است. اما به هر صورت، مسائل کنونی کشور این انتظار به حق را در منتقدان به وجود آورده است که دولت درباره این موارد توجه و گزارش دهی مناسبی داشته باشد. در پایان هم باید گفت ما هنوز منتظر انتشار شاخص های اقتصاد مقاومتی از سوی سازمان برنامه و بودجه هستیم و این شاخص ها می بایست ملاک گزارش دهی مختصر و مفید به مردم قرار گیرد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
اکرم انتصاری- مگر از روز ازل تا به ابد، در سراسر این دنیای پهناور چند نفر میتوانند برگزیده باشند، به گونهای که نام و منش و روششان هیچ وقت فراموش نشود؟ پیامبرها پر تعدادند اما پیامبر آخر است که خود معجزه است و کتابش معجزهای دیگر. محمد(ص) نشانی بیپایان از خداست که در کالبد انسان نشسته تا هر آن چه خوبی است را نشان بدهد و هر آن چه خوشسیرتی است را یاد دهد؛ نه تنها برای مردم هم عصر خود که برای آدمهای 14 قرن بعد و قرنهای بعدتر. فردا 12 ربیعالاول و به روایتی، سالروز ولادت پیامآور خوبیها و مهربانیها، حضرت محمدمصطفی(ص) و شروع هفته وحدت است. هفتهای که به 17 ربیعالاول، روایت دیگری که برای میلاد رسول اکرم ذکر شده، خـتـــم میشود. به بهانه فرا رسیدن این ایام شاد و نورانی، به سراغ کتاب خواندنی «قاف» اثر «یاسین حجازی» که بازخوانی زندگی آخرین پیامبر(ص) براساس سه متن کهن فارسی است، رفتیم. کتابی که فقط کلمات را در کنار هم نچیده، بلکه پر است از تصاویر باشکوه و خیالانگیز. کلمات و تصاویری که پر و بال پروازتان خواهد شد به سمت و سوی ملکوت و معنویت. پس مهیای سفر شوید و با ما همراه باشید.
درباره کتاب جذاب و متفاوت «قاف» بیشتر بدانیم
خردهروایتهای خواندنی از زندگی آخرین فرستاده
کمتر کتابی درباره پیامبر بزرگ اسلام نوشته شده که به لحاظ صحت احادیث و روایاتی که بهعنوان منبع استفاده شدند، مخدوش نباشد و از طرفی، آن چنان درگیر توضیح و تحلیل اسناد نباشد که نچسب از آب دربیاید و «قاف» یکی از همین کتابهاست که از همان ابتدا با طرح جلد کم نظیر و درخشانش توجه خواننده را به خود جلب میکند. ترکیبی که کلمه قاف را با خط کوفی بر روی نقاشی «معراج» که بخشی از نگارهای در خمسه نظامی است، نشانده. این کتاب حاصل بازخوانی سه کتاب کهن است: «سیرت رسول ا...» به سال 612 هجری قمری، «شرف النّبی» حدود سالهای 577 تا 585 هجری قمری و «تفسیر سورآبادی» حدود 470 هجری قمری. محمدبنعبدا...، پیامبر بزرگوار اسلام، در سال 570 میلادی، یعنی هزار و چهارصد و پنجاه سال قبل در مکه به دنیا آمد. این کتاب درباره زندگی اوست. یاسین حجازی که کتابی با موضوع بازخوانی مقتل امام حسین(ع) به نام «آه» را هم در کارنامه دارد، قاف را ویرایش کرده است و میگوید جز دیالوگ و ایماژ، هرچه روایت تخت یا توضیح را کنار گذاشته مگر آن جا که ناگزیر، چسب دو عنصر دراماتیک بود. او هر پاراگراف را نگاتیوهایی فرض کرده که با حفظ ترتیب تقریبی زمان، ضرباهنگ و تعلیق، کاری کند اولا صفحات برای خواننده بی وقفه ورق بخورد و در قدم بعد، از کنار هم قرار گرفتن هر یک از این قطعات و کاشیهای کوچک، طرح بزرگ پایانی، پرترهای دقیق از پیامبر مهربانیها باشد؛ یک اتفاق خوب و کمیاب برای کتابی 1163صفحهای. کتاب قاف را انتشارات «شهرستان ادب» با قیمت 39هزار تومان منتشر کرده است. قاف جزو کتابهایی است که در آن میتوانید مثل یک فیلم، دیالوگ و تصویر ذهنی و تدوین سینمایی را با هم ببینید. کتاب، نخست یک دانای کل نامحدود به عنوان راوی دارد که ماجراها را از زبان حضرت یعقوب و یوسف و موسی و داوود روایت میکند. اما وقتی به پیامبر میرسد، راوی فقط پیامبر(ص) است و به قول سینماییها، همه ماجراها از نمای «پی او وی» یا نمای نقطهنظر روایت می شود. با هم، برخی از جذابترین برشهای کتاب قاف را مرور میکنیم.
1- [ و ] عبدالمطلب به یمن میرفت. مردی از جُهودان فرا پیش او آمد و گفت: «دو چیز از تنِ تو به من نمای!». عبدالمطلب گفت:«اگر نه عَورت باشد، بنمایم.» جُهود گفت: «بینی بنمای و کفِ دست!». بنمود. جُهود گفت:« در دستِ تو پادشاهی است و در کفِ تو پیغمبری.»
2- یک روز در حوالیِ کعبه خفته بود. در خواب دید که زنجیری سپید از تنِ وی بیرون آمدی و آن را چهار سر بودی: یک طرف به مشرق رسیدی و یک طرف به مغرب و طرفی به عَنانِ آسمان بَر شدی، پس بازگردیدی و هم چون درختی سبز نمودی. و دو شیخ آن جا حاضر بودندی. من یکی مرد را پرسیدمی که «تو کیستی؟» گفتی: «مرا نمیشناسی؟ من نوحم، رسولِ خدای.» عبدالمطلب از کاهنان و ساحران بپرسید. این خواب تعبیر کردند که «از نسلِ تو مردی باشد که اهلِ آسمانها و اهلِ زمینها بدو ایمان آرند.»
3- 9 ماه در شکمِ آمنه بماند تمام و آمنه را هیچ رنج نبود چنان که زنان را باشد و پدر رسول از دنیا برفت و رسول را هنوز ولادت نبود. فرشتگان گفتند: «خداوندا، پیغمبرِ تو و برگزیده تو از جمله خلایق یتیم بماند.» خدای گفت: «یار و نگهدارنده او منم» و آمنه چنین گفت: چون از مدتِ حملِ من شش ماه بگذشت، من در خواب بودم شخصی بیامد و پای فرا من زد و گفت: «ای آمنه! تو حاملی به بهترین عالمیان. چون بار بنهی و او در وجود آید، او را "محمّد" نام نِه و این سخن پنهان دار و با کس بِمَگوی!» آمنه گفت: هیچ کس از قومِ من حالِ من ندانست، نه مرد و نه زن. و من تنها در خانه بودم و عبدالمطلب به طواف کعبه مشغول بود. من بَرخانی عظیم شنیدم، چُنان دیدم که پرِ مرغی بر دلِ من مالیدند و آن ترس از دلِ من برفت. پس بازنگریستم: شرابی سپید دیدم که به من دادند. بستدم و بخوردم. پس جماعتی زنان را دیدم: دراز بالا بر قامتِ خرمابُنی، هم چون زنان و دخترانِ عَبدِمَناف. گرد من درآمدند. گفتم: اینان حال من چگونه بدانستند؟
و کار بر من سخت شد...
4- و هم در ساعت، بَرخانی سهمناک تر از آن اوّل شنیدم و چنان دیدم که دیبایی سپید میانِ آسمان و زمین بکشیدند و جماعتی مردان را دیدم که در هوا ایستاده بودند، در دستهای ایشان اِبریق های سیمین. و من عرقی میکردم خوشتر از بوی مشک و با خود میگفتم: کاشکی عبدالمطلب درآمدی! و جماعتی مرغان را دیدم که بیامدند و بر سرِ حُجره من بایستادند، چنان که حُجره را بپوشیدند. منقارهای ایشان از زمرّد و پرها از یاقوت. و من بنگریستم آن ساعت: مشرق و مغرب را میدیدم که عَلَم ها افراشته بودند، عَلَمی به مشرق و عَلَمی به مغرب و عَلَمی بر پشتِ کعبه.
و مرا دردِ زه بگرفت!
و چنان بودم که با جماعتی زنان پشت داده بودم و تکیه کرده و دستهای بسیار در خانه میدیدم و شخص ها نمیدیدم. و هم آمنه حکایت کرد که: نوری دیدم که از من جدا شد که جمله عالم بدان منوّر شد.
5- صَفیّه، بنت عبدالمطلب، عمه رسول، گوید که: راست از مادر بزاد، نه نگون. و در حال که از مادر بزاد، به سجود افتاد خدای را. (و در آن ساعت که وی خدای را سجود کرد، هر چه در روی زمین چیزی بود از جانور و غیر آن، همه خدای را سجود کردند برمُتابعتِ وی.) و از مادر ناف بریده و شسته آمد. خواستیم وی را بشوییم، آوازی شنیدیم که «مشویید! که ما او را شُسته و شایسته فرستادیم.» به زبان فصیح میگفت:« لا اله الَّا ا...» و آواز فرشتگان شنیدیم که «اَلسَّلامُ علیکَ یا رسولَ ا...!» خواستم بنگرم که پسر است یا دختر، نوری به گِردِ او درآمد تا هیچ کس را چشم به عورتِ او نیفتاد. و هنوز در تاریکی بود چون از مادر جدا شد. نگه کردم؛ همه خانه روشن گشت، چنان که نیمروزان! بهراسیدم و بیرون آمدم: همه جهان از مشرق تا مغرب روشن گشته بود! ندا در ملکوتِ هفت آسمان و زمین افتاد که «وُلِدَ النَّبیُّ الاُمّیُّ العَرَبِیُّ الهاشِمی، خاتَمُ الاَنبیاء!»
6- بزی بکشتند.
مردی گفت: «بر من است کشتنِ بز»
یکی گفت: «بر من است پوستش بکشیدن.»
دیگری گفت: «بر من است پختنش.»
رسول گفت: «بر من است هیزم جمع کنم.»
اصحاب گفتند: «یا رسولا...، تو رنجه مشو که ما خود هیزم جمع کنیم.»
رسول گفت: «میدانم که شما تقصیری نکنید. اما خدا کراهت دارد از بنده خود که با جماعتی یاران باشد و با ایشان موافقت نکند.» و خود برخاست و هیزم جمع کرد.
7- رسول گفت: شب دوشنبه از ماه ربیع الاول به مکه در امّ هانی، خواهر علی، شدم به تهجّد. چون از نماز فارغ شدم، سر فرونهادم. جبریل بیامد. گفت: «یا محمّد، قُم! برخیز! که امشب شب توست. خداوندت می سلام کند و مرا فرستاده تا تو را ببَرم.» من برخاستم و دو رکعت نماز کردم و بیرون آمدم با جبریل. نگه کردم: «میکائیل را دیدم با هفتاد هزار فریشته بر یک سو ایستاده و «اسرافیل» از دیگر سو با هفتاد هزار فریشته و بُراقی در میان بداشته... زینی بر پشتِ او نهاده از یک دانه مروارید سپید، رکابش از یاقوت سرخ، لگامش از زبرجد سبز. هرگز من مرکبی ندیدم از او نیکوتر. میکائیل لگامش گرفته و اسرافیل رکابش گرفته و جبرئیل گفت: «اِرکَب یا محمّد!» گفتم: «این چیست؟» گفت: «این بُراق، حق از بهشت تو را فرستاده است» من قصد کردم که بر وی نشینم. براق پشت برآورد. بدان مانِست که به آسمان رسید. نگذاشت که من بر وی نشستمی. جبریل گفت:« یا براق! نمیدانی که این سوار کیست؟ سیّد اولین و آخرین! محمُد مصطفا!» براق چون این سخن بشنید، پشت فرو داشت چنان که شکمش به زمین رسید و عرق از وی درگشت از تَشویر. با جبریل به سخن آمد، گفت: «یا جبرئیل، مرا به وی حاجتی است. شفیع من باش تا حاجت من روا کند.» جبریل گفت: «آن چه حاجت است؟» گفت: «آن که روز قیامت مرکب وی هم من باشم.» جبریل این شفاعت بکرد. رسول اجابت کرد و برنشست.
8- رسول نزدیک شد به خدای...(نزدیک مقدارِ دو کمان بود از کمانهای عرب.)
رسول خطی به گرد خود بکشید و در نماز ایستاد و قرآن میخواند.9 تن از پریان بدان جا رسیدند. یکدیگر را گفتند: «خاموش باشید! هُوَ هو! این است آن رسول عربی امّی که مهتر از همه رسولان است و افضل همه پیامبران است و این است آن کتاب که آخر و افضل همه کتب است.» و همی نیوشیدند قرآن خواندن ِ رسول را. چون رسول فارغ شد، ایشان همه پیش آمدند. رسول اسلام بر ایشان عرضه کرد. همه اسلام آوردند و قرآن بیاموختند. آن گه گفتند: «یا رسول ا...، چه فرمایی؟ این جا با تو باشیم یا با قوم خویش بازگردیم؟» رسول گفت: «بلکه بازگردید و قومِ خویش را آگه کنید.» رسول ایشان را گفت: «زاد دارید؟» ایشان گفتند: «زادِ ما و قوتِ ما بوی طعامِ آدمیان بوَد.» رسول گفت: «شما را نیز نصیب از آن نباشد، زیرا که مومنان چون دست به طعام کنند بگویند "بسم ا..."، چون به آخر رسند بگویند "الحمدُ للّه".»
9- زنی پیش رسول آمد و گفت: «مَشکی انگبین هدیه آوردم.» پس باز آمد و مشکِ تهی بازخواست. رسول بفرمود تا با وی دهند. زن بستَد و با خانه برد و بنهاد. پس یک باری در خانه رفت: مشک پر از انگبین یافت! بیامد پیش رسول که: «چرا انگبین بازدادی؟» رسول گفت: «من انگبین بازندادم و لکن خدای خواست که برکتی به تو دهد.» آن زن پیوسته از آن مشک انگبین به خرج میکرد تا انگبین از آن جا با مشکی دیگر کرد. آخرش درآمد و بنماند. رسول گفت: «اگر این مشک باز نمیپرداخت، هم چنان از آن جا خوردندی تا دنیا مانده بودی.»
جذبه «قاف» آدم را رها نمیکند
مجید قیصری، نویسنده، که خود صاحب کتابی درباره پیامبر با عنوان «سه کاهن» است، در گفتوگو با خبرگزاری مهر و درباره کتاب قاف میگوید: « بافت زبان این کار برای من بسیار جذابتر و مهمتر از هر چیز دیگری است و تنظیم مجدد آقای حجازی هم الحق متن را خواندنی کرده است. به نظر من آقای حجازی در «قاف» به زبان ریتم داده است. او میداند که کجا باید متن را قطع و وصل کند. این فقط کار نویسنده و داستاننویس است نه تاریخدان. کتاب بافت بسیار ظریفی از باور و ایمان به پیامبر(ص) از قبل از ولادت تا زمان حیات و سپس فوت ایشان ارائه میکند که به هیچ وجه قابل مقایسه با متن تاریخی نیست. جذبهای در متن است که آدم را رها نمیکند. بزرگترین جذابیت این متن برای من تقطیعها و برشها و پرشهای منظم و زیبای آن بود که به متن ریتم داده بود و علاوه بر این، دیالوگها مجزا شده و منظم و درست ارائه شده است. «قاف» کاملا منطبق با تاریخ است و ساخته و سرشته از تخیل نیست. «قاف» بازخوانی سه کتاب کهن است و ما اگر چه امروز به این سه اثر از منظر ادبیات کلاسیک فارسی نگاه میکنیم، صبغه محتوایی و تاریخی آنها را نمیتوانیم نادیده بگیریم.»
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
افزایش قیمت نان درست در روزی که قرار بود محقق شود، متوقف شد. افزایش وام مسکن با وجود اعلام نهایی شدن تصمیم از سوی مشاور وزیر راه و شهرسازی، به دلیل مشخص نبودن منبع تامین افزایش مبلغ وام، متوقف شد. اجرایی شدن وعده احیای طرح کارت اعتباری نیز که جزو تکالیف ستاد اقتصاد مقاومتی برای وزارت صنعت و بانک مرکزی است، به گفته یک مقام بخش خصوصی مربوط با این موضوع، به دلیل اختلاف دو دستگاه مسئول متوقف شد.
مواردی که در بالا ذکر شد، سه تصمیم اقتصادی پیش روی دولت در ماه های اخیر بوده که هر کدام بنا به دلایلی در عرصه اجرا متوقف شده است. می توان مواردی دیگر را هم فهرست کرد. در سال های گذشته نیز مواردی مشابه وجود داشت ، مواردی از تصمیمات دولت برای اجرای یک طرح مشخص و در نهایت بایگانی شدن طرح مورد نظر یا اجرای آن با تاخیری طولانی و شدت و ضعفی متفاوت از آن چه که وعده داده شده بود.
اجازه دهید نخست به گفت و گوی تلویزیونی سه شنبه شب رئیس جمهور محترم نگاهی بیندازیم سپس از آن گفت و گو به این چالش موجود در دولت پل بزنیم. گفت و گویی که در آن رئیس جمهور به مناسبت 100 روزه شدن دولت دوازدهم، گزارش کاری از فعالیت این دولت ارائه داد. این گزارش کار، در بخش اقتصادی شامل موارد زیر بود:
گزارش برخی آمار و ارقام اقتصادی کلان، از جمله نرخ رشد اقتصادی، نرخ بیکاری، میزان اشتغال ایجاد شده و نرخ تورم
اشاره به برخی وعده ها از جمله درباره نظام بانکی و صندوق های بازنشستگی
فهرست برخی اقدامات درباره طرح های اشتغال زایی، رفع فقر و مشکلات سپرده گذاران
پاسخ به برخی ابهامات در زمینه افزایش نرخ ارز، حذف یارانه ثروتمندان و توقف اجرای مصوبه افزایش قیمت نان
ناگفته های 100 روزه چیست؟
اگر از آن چه که رئیس جمهور در گفت و گوی زنده تلویزیونی گفت، بگذریم، باید از ناگفته ها سخن گفت. مروری بر گزارش بیش از 200 صفحه ای دولت از عملکرد 100 روزه نیز نشان می دهد که خطوط نانوشته زیادی در لابه لای این گزارش وجود دارد. به عنوان مثال رئیس جمهور از اجرای همه طرح های اشتغال زایی دولت سخن گفت. گزارش مکتوب نیز به همین نکته اشاره دارد، اما پرسش این است که مبنای این گزارش ها درباره اجرای طرح های اشتغال زایی چیست؟ به نظر می رسد مبنا ابلاغ و طی شدن فرایند اداری کار است، با این حال مخاطبان چنین گزارش هایی، اجرا شدن طرح های اشتغال زایی را به معنای ایجاد اشتغال از طریق این طرح ها می دانند نه ابلاغ آن. از این منظر گزارش کار 100 روزه دولت از این نظر که ادامه فعالیت دولت یازدهم است و در بسیاری از بخش ها مدیران دولتی تغییر نکرده اند، باید معطوف به این باشد که فارغ از ابلاغ ها، عملکردها تا چه اندازه محقق شده است. این گزارش باید علاوه بر اقدامات و پیگیری ها معطوف به آسیب شناسی مشکلات و دلایل محقق نشدن برخی وعده ها نیز باشد.
فرایند بیمار تصمیم گیری
شاید بتوان مشکل تعلل های متوالی دولت در تبدیل تصمیمات و ابلاغ ها به اقدامات عملی را در این نکته دانست که دولت فعلی به شیوه ای کاملا بوروکراتیک به مواجهه با موضوعات می پردازد. شیوه ای که فرایند اجرا به ویژه در بخش های اقتصادی را در حد تصمیم گیری و ابلاغ محدود می کند. این در حالی است که نظام اقتصادی و اداری ایران به دلایلی با پیچیدگی های زیادی مواجه است که اجازه نمی دهد تصمیمات و ابلاغ ها لزوما به نتیجه مدنظر منتهی شود. این پیچیدگی خود را در تعدد نهادها و سازمان های تصمیم گیر، غیرشفاف بودن شرح وظایف این سازمان ها و نهادها و تداخل آن ها نشان می دهد. چنان که همچنان تنظیم بازار کالاهای اساسی با تداخل وظایف وزارتخانه های صنعت و تجارت و کشاورزی مواجه است و نتیجه آن مجوز وزیر صنعت برای واردات برنج و چند روز پس از آن ممنوعیت واردات توسط وزیر کشاورزی است. با این حال و با فرض این که شرح وظایف مشخص و تداخل بین دستگاه ها وجود نداشته باشد، باید دید به عنوان مثال در موضوعی مثل قیمت نان که تعیین آن فارغ از الزامات اقتصادی با حساسیت های اجتماعی جدی نیز مواجه است، آیا لزوما تصمیم گرانی نان تصمیم بهینه است. آیا در فرایند این تصمیم گیری و نهایی شدن آن رئیس جمهور به عنوان نفر اول قوه اجرایی کشور اطلاعی داشته است؟ اظهارات ایشان در گفت و گوی زنده تلویزیونی نشان می دهد که ایشان یا در جریان نبوده اند یا به هر دلیلی تا صبح روزی که قرار بود نان گران شود، دخالت نکرده اند. این مسئله نشان می دهد که سطح تصمیم گیری و توجه به حساسیت های فرا اقتصادی آن با اشکالات جدی مواجه بوده است و در دولت مشخص نبوده که تصمیمی این گونه حساس برای بخش قابل توجهی از جامعه باید در چه سطحی از مسئولان اجرایی نهایی شود.
مثال دیگر موضوع افزایش وام مسکن است. مسئله رکود چند ساله بخش مسکن به قدری برای شرایط فعلی اقتصاد کشور و به حرکت درآوردن دیگر بخش های اقتصاد مهم است که شخص رئیس جمهور از برگزاری چند جلسه برای رونق بخش مسکن در بافت های فرسوده خبر داد. با این حال با توجه به این که تسهیل شرایط وام مسکن صندوق یکم تاثیر ویژه ای در رونق بخش مسکن دارد، مشخص نیست که چرا فرایند تصمیم گیری در این موضوع با وجود وعده های قبلی به بن بست خورد و آیا در جلسات رئیس جمهور برای مسکن بافت فرسوده، بحثی برای از بن بست خارج کردن این وام مطرح بوده است یا نه؟
در هر صورت فرصت 100 روزه نیز پس از فرصت چهار ساله قبلی گذشت و دولت پس از گذشت 1560 روز با وجود برخی توفیق ها، همچنان با چالش جدی در عرصه اجرا مواجه است. تصمیمات عموما روی کاغذ تمام می شود و بازخورد و رصد مناسبی صورت نمی گیرد و مسئولان ارشد دولت نیز به همین ابلاغ ها و گزارش های داخلی دلخوش اند و مسئولان بخش های دیگر دولت، تصمیماتی می گیرند که چفت و بست آن نامشخص است و در عرصه اجرا به مشکل و اختلاف می خورد. به نظر می رسد که دولت باید بازنگری جدی در فرایند اجرا را مدنظر قرار دهد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
دانش پور- هفته گذشته رئیس انجمن روماتولوژی ایران از حذف یکی از داروهای حیاتی مربوط به بیماری پوکی استخوان از فهرست بیمه ها انتقاد کرد. به دنبال این امر رئیس سازمان غذا و دارو در گفت وگو با ایسنا اعلام کرد این تصمیم طبق بررسیهای شورایعالی بیمه گرفته شده است، بر این اساس داروی تری پاراتاید اثربخشی مناسبی نسبت به هزینههای بالایش ندارد و به همین دلیل از پوشش بیمه خارج شده است. اصغری گفت: اکنون سه داروی مشابه این داروی خاص برای مصرف بیماران دچار پوکی استخوان تحت پوشش بیمه است و بیماران مشکلی برای مصرف آن ها ندارند. این اظهارات درحالی است که رئیس انجمن روماتولوژی ایران در گفت و گو با خراسان با بیان این که داروی مذکور به دلیل مباحث اقتصادی و قیمت زیاد آن از فهرست بیمه حذف شده است، همچنان بر این نکته تاکید کرد که نمی توان هیچ دارویی را به جای داروی تری پاراتاید برای بیماران دچار پوکی استخوان با شرایط خاص تجویز کرد. احمدرضا جمشیدی درباره صحبت های رئیس سازمان غذا و دارو ادامه داد: اظهارات ایشان غیرتخصصی است و به نظر می رسد از آن جا که با بیماران تماس ندارند این گونه اظهار نظر کرده اند. وی افزود: وقتی بیماری به مرحله ای می رسد که ستون فقرات بیمار دچار پوکی استخوان شدید می شود و شکستگی پیدا می کند، جایگزین دیگری غیر از این دارو نمی توان برای او تجویز کرد. وی اظهار کرد: رئیس سازمان غذا و دارو گفته اند داروی تری پاراتاید برای بیماران حیاتی نیست در حالی که حیاتی بودن یک دارو به معنای آن است که آن را در شرایط اضطرار به بیمار بدهیم و این دارو هم همان داروی مواقع اضطرار بیماران پوکی استخوان است، به همین دلیل است که از بیش از 10 میلیون بیمار دچار پوکی استخوان در کشور فقط 7 هزار نفر تری پاراتاید که هیچ جایگزینی ندارد مصرف می کنند. وی درباره این که گفته شده داروی مذکور هزینه- اثربخش نیست نیز توضیح داد: سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است داروهایی که قیمت آن ها زیر سه جی دی پی باشد، داروهای هزینه - اثربخش هستند، ولی وزارت بهداشت و سازمان های بیمه گر این دارو را با یک جی دی پی حساب می کنند که برای کشورهای فقیر است درحالی که این دارو با دو جی دی پی قطعا هزینه - اثربخش است. رئیس انجمن روماتولوژی ایران خاطرنشان کرد: به نظر می رسد مباحث مطرح شده برای خروج این دارو از فهرست بیمه ها بیشتر از آن که درباره مسائل حیاتی آن باشد مربوط به قیمت این داروست. به عبارتی بحث علمی نیست و اقتصادی است و ما معتقدیم وقتی دارویی حیاتی است طرح مباحث اقتصادی معنا ندارد. جمشیدی خاطرنشان کرد: به عنوان متخصص این فن می گویم هیچ داروی مشابهی برای این بیماران نیست و دیگر داروهای موجود در بازار برای درمان بیماری نیازمند زمان طولانی هستند بنابراین پزشک برای آن که شکستگی جدیدی ایجاد نشود و ترمیم بهتر انجام شود مجبور است دارویی تجویز کند که خیلی سریع تراکم بالا بیاید .
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.